Ως πότε Σεβασμιώτατοι;

ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ ΕΝ ΤΗ ΕΡΗΜΩ ΙΕΡΑΡΧΙΑ

ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

«…Τοίς ωσίν αυτών βαρέως ήκουσαν και τους οφθαλμούς αυτών εκάμμυσαν» (Ησ. στ΄ 1-10).

Σερβία (28 Ιαν. 2011) Συμπροσευχές για την εορτή του Αγίου Σάββα.

Όλοι μαζί, ορθόδοξοι και αιρετικοί, στην ευλογία άρτου: ο Πατριάρχης Ειρηναίος, ο Μπάτσκας Ειρηναίος Μπούλοβιτς, ο Παπικός Αρχιεπ. Stanislav Hocevar και ο Νούντσιος. Ασφαλώς από την παρασυναγωγή αυτή, απουσιάζει ο Χριστός και οι Άγιοι, δια των οποίων καταδικάστηκε αυστηρότατα η αίρεση και η εκκλησιαστική σχέση με τους αιρετικούς! (ΦΩΤΟ: από aktines.blogspot.com/2011/01/blog-post_3220.html)

Το ξαναγράψαμε, αλλά πλέον κανείς από τους αρμόδιους δεν ακούει… Σας ικανοποιεί, Σεβασμιώτατοι, η εικόνα της Εκκλησίας που δημιουργείται; Μιας Εκκλησίας που φαίνεται να έχει δώσει «γη και ύδωρ» στους κυβερνώντες για την υποβάθμιση του μαθήματος των θρησκευτικών, για την μετατροπή των ναών σε κέντρα μουσικής, για την οικονομική και πνευματική εξαθλίωση του λαού της Ελλάδος, στον χώρο της οποίας υπηρετείτε; Μιας Εκκλησίας που κατέστη ουραγός στον αγώνα εναντίον των ελευθεριών του προσώπου, απών και φυγάς (ως «Ιερά» Σύνοδος) στον αγώνα κατά της Κάρτας του Πολίτη;

Σας εκφράζει η Εκκλησία των πανάθλιων συμπροσευχών με τους αιρετικούς; Η Εκκλησία που αποκαλεί «αδελφή εκκλησία» την αιρετική παπική παρασυναγωγή ή το κράτος του Βατικανού; Η Εκκλησία που συμβιώνει επί δεκαετίες με την παναίρεση του Οικουμενισμού και ανέχεται ως καθοδηγητές της τους Οικουμενιστές Πατριάρχες κ.κ. Βαρθολομαίο, Ειρηναίο, Θεόφιλο, Θεόδωρο και... και; Η Εκκλησία που αρνείται την ηθική που δίδαξε ο Χριστός, και συναγελάζεται, συμποσιάζεται, φωτογραφείται περιχαρής –στο πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου, και όχι μόνο– με τους ηγέτες των προτεσταντικών ομάδων, που αποδέχονται ομοφυλόφιλους ιερείς και λεσβίες ιέρειες; Η Εκκλησία των Μητροπολιτών Μεσσηνίας Χρυσοστόμου, με την αιρετική θεωρία του περί «διηρημένης Εκκλησίας» και του Δημητριάδος Ιγνάτιου, που ετσιθελικά και φασιστικά (παρά την αντίθετη γνώμη της δικής σας Συνόδου και του Αρχιεπισκόπου σας, αλλά και του πιστού λαού), αλλοιώνει τα λειτουργικά κείμενα και εισάγει την μεταπατερική θεολογία;

Και επειδή η κατάσταση δεν δημιουργείται μόνη της, αλλά κάποιοι την δημιουργούν, ή (ως έχουν καθήκον) δεν αποτρέπουν την δημιουργία της, να σας ρωτήσουμε για ακόμα μια φορά:

Αισθάνεστε την ευθύνη που έχετε για την Εκκλησία ή όχι; Σας ενδιαφέρει η Εκκλησία να είναι συνέχεια της Εκκλησίας που ίδρυσε ο Χριστός ή αδιαφορείτε παντελώς και την αφήνετε να ταυτίζεται με τους «εχθρούς του Θεού», όπως ονομάζουν ΑΠΑΝΤΕΣ οι Πατέρες της Εκκλησίας τους αιρετικούς; Ποιά Εκκλησία έχετε στο μυαλό σας, Σεβασμιώτατοι; Την Εκκλησία του Χριστού ή την Εκκλησία του αλάθητου Πάπα, τον οποίον αποκαλείτε και Αγιώτατο επίσκοπο της Εκκλησίας της Ρώμης; Είσαστε σε θέση να αφουγκραστείτε την αγωνία και τον πόνο των συνειδητών πιστών και να νοιώσετε την απογοήτευσή τους;

Αν ακολουθείτε την Εκκλησία των Οικουμενικών Συνόδων, πώς ανέχεστε όλες αυτές τις κακοδοξίες και τις ασέβειες που διαπράττονται εντός του ελλαδικού χώρου, αλλά και μακράν αυτού;

Δυστυχώς, φαίνεται πως την Εκκλησία πια, δεν την θέλετε ή δεν μπορείτε να την διατηρήσετε, όπως σας την παρέδωσε ο Χριστός (ως νύμφη άσπιλη και αμόλυντη), όπως υποσχεθήκατε δι’ όρκου να την κρατήσετε. Κρίμα! Την μεταλλάξατε. Την κάνατε «κατ’ εικόνα και ομοίωσή» σας! Και «καθ’ ομοίωση», ασφαλώς ημών, που σας ανεχόμαστε.

Σημάτης Παναγιώτης

ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ: Mια ιστορικη αντιστροφη

Αλεξανδρειας Αθανασιος – Μεσσηνιας Χρυσοστομος

ΑΡΕΙΑΝΙΣΜΟΣ και ΠΑΠΙΣΜΟΣ

 

Ο Μεσσηνιας Χρυσοστομος θα παρουσιασει, τελικα, βιβλιο αιρετικων;

Η Ανακοίνωση:

«Η Σύνοδος ΡΚαθολικής Ιεραρχίας Ελλάδος θα παρουσιάσει στις 31/01/11 στην Αθήνα το βιβλίο του Ποντιφικού Συμβουλίου, που συνοψίζει όλες τις Διατάξεις και την επίσημη κοινωνική διδασκαλία, όπως αυτή εκφράστηκε από τη Β΄ Σύνοδο του Βατικανού, αλλά και από τις Εγκυκλίους Επιστολές των Παπών». Στην Ανακοίνωση είδαμε πως κύριοι παρουσιαστές του βιβλίου θα είναι ο Καρδινάλιος Ρενάτο Ραφαέλε Μαρτίνο και ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος!

Τέτοιες πληροφορίες, υποθέτω, πως προσβάλλουν τον Μητροπολίτη Μεσσηνίας, οι προθέσεις του οποίου για το θέμα δεν εκφράστηκαν δημοσίως. Γι’ αυτό θα προχωρήσω σε ένα ιστορικό παραλληλισμό, βλάσφημο, αυθαίρετο και αντίστροφο, ναι, πλην ουσιαστικό. Θα παρουσιάσω πώς αντιμετώπισε τον αιρεσιάρχη της εποχής του Άρειο, ο Μ. Αθανάσιος και πώς ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομο αντιμετωπίζει σύγχρονες-παρόμοιες καταστάσεις.

1. Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Μ. Αθανάσιος καλείται από τον Μ. Κωνσταντίνο να παραβρεθεί στην Κωνσταντινούπολη, για να παρουσιάσει το καινούργιο ποίημα του αιρεσιάρχη Αρείου, την γνωστή «Θάλεια»· και ασφαλώς, όπως συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, να πλέξει το εγκώμιο του Αρείου!

Ο Μ. Αθανάσιος αποδέχεται την πρόσκληση και ετοιμάζει το κείμενο της παρουσίασης. Φυσικά, θα αποφύγει να εκθειάσει φανερά τον Άρειο, όμως θα επισημάνει τα σημεία εκείνα του βιβλίου του, που βοηθούν στην προσέγγισει και την ένωση των δύο Εκκλησιών, της Ορθόδοξης και της Αρειανικής, που ανήκουν στη Μία, αλλά διηρημένη Εκκλησία.

Προβληματίζεται όμως: Πώς να δικαιολογήσει στους χριστιανούς την παρουσίαση ενός αιρετικού συγγράμματος; Ποιες δικαιολογίες να φέρει, αν οι χριστιανοί τον ρωτήσουν, γιατί δεν ακολουθεί την Γραφή που απαγορεύει, όχι μόνο να συμπροσευχηθούμε και να παρουσιάσουμε επαινετικά τα αιρετικά κείμενα του Αρείου, αλλά ακόμα και να χαιρετήσουμε «θεολογικά» ένα αιρετικό; Τι να ψελλίσει αν επί πλέον του πουν, ότι ο Απόστολος Παύλος δίδαξε: «αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού»; Πώς να αντιμετωπίσει την πιθανή ένσταση κάποιων, ότι οι Πατέρες θεωρούν (κυρίως τους ηγέτες των αιρετικών) ως εχθρούς του Θεού; Τι να απολογηθεί στους άλλους, που θα του πουν ότι οι διάλογοι –κατά τους Πατέρες– απαγορεύονται, εκτός κι αν διεξάγοναι με καλοδιάθετους ανθρώπους, που δεν τους καπελώνουν και δεν προσπαθούν με δόλιους τρόπους να επιβάλουν τις θέσεις τους;

Τελικά βρήκε την λύση. Εκτός από τα καλά του ποιήματος «Θάλεια» που θα παρουσιάσει, θα τονίσει ιδιαιτέρως και τα σημεία στα οποία έχει επιφυλάξεις, προφασιζόμενος ότι έτσι, βοηθά σε ένα γόνιμο προβληματισμό, συνεργεί στο αλληλοπλησίασμα εν αγάπη των μεν με τους δε, γιατί (θα ισχυρισθεί) πώς αλλιώς θα μπορέσουμε να τα βρούμε, αν δεν συζητήσουμε, δεν συσκεφτούμε, δεν μελετήσουμε ο ένας τα συγγράμματα του άλλου; Πέρασε ο καιρός των αντιπαραθέσεων και της εχθρότητας. Η αυτοκρατορία δια του Μ. Κωνσταντίνου αποζητά την ειρήνη. Κι αν κάποιοι σκανδαλιστούν, κι αν την παρουσίαση αυτή την χρησιμοποιήσουν κάποιοι για προπαγανδιστικούς σκοπούς, πρόβλημα των χριστιανών, που δεν γνωρίζουν καλά την πίστη τους!

Αυτά (κατ’ αντιστροφήν) στην εποχή του Μ. Αθανασίου. Ας έρθουμε σήμερα στην εποχή μας.