Κρίσιμα ερωτήματα για τον εθνομάρτυρα Χρυσόστομο Σμύρνης
ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΜΠΕΛΑΚΙΩΝ 7/9/2011
Εἶναι ἀνάγκη νὰ δημοσιευθουν οἱ παροῦσες σκέψεις, ἐξ αἰτίας τῆς ἐπικειμένης ἑορτῆς, τὴν ὁποία ἐθέσπισαν πρόσφατα οἱ Ἐπίσκοποι, τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης καὶ τῶν ὑπολοίπων πεσόντων στὴν Μικρασιατικὴ καταστροφή. Ὁ λόγος εἶναι ὅτι μὲ τὰ πανηγύρια καὶ τὶς φιέστες προσπαθοῦν κάθε χρόνο οἱ δεσποτάδες νὰ ἐπιβάλλουν στὸν λαὸ αὐτὴν τὴν παράνομη ἁγιοποίησι καὶ μὲ τὸ πέρασμα τοῦ χρόνου νὰ θεωρηθῆ τὸ γεγονὸς τετελεσμένο καὶ μάλιστα ὅτι ὁ Χρυσόστομος Σμύρνης ἀναγνωρίστηκε ὡς ἅγιος μὲ τὴν συγκατάθεσι τοῦ λαοῦ.
Δὲν θὰ ὑπῆρχε κανένα πρόβλημα ἂν ὁ Χρυσόστομος Σμύρνης ἐτιμᾶτο, ὅπως συνέβαινε μέχρι πρότινος, μόνο ὡς Ἐθνομάρτυς. Διότι εἰς αὐτὴν τὴν περίπτωσι τὸ μόνο ποὺ ἐξετάζεται εἶναι ἡ προσφορὰ στὴν πατρίδα καὶ ἡ θυσία δι’ αὐτήν, τὰ ὁποῖα ὄντως ὑπῆρχαν στὸν Χρυσόστομο Σμύρνης εἰς μέγιστο βαθμό. Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ὅμως ποὺ θέλησαν οἱ Ἐπίσκοποι, ὑπακούοντας προφανῶς στὴν Μασονία, νὰ τὸν κατατάξουν στὸ ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας, τὰ πράγματα εἶναι τελείως διαφορετικά. Διότι ἐδῶ πρέπει νὰ ἐξετασθῆ ἂν ἡ ἁγιοποίησις αὐτὴ συνᾴδει μὲ ὅλη τὴν ὀρθόδοξο διαχρονικὴ Παράδοσι. Ἂν δηλαδή, γιὰ νὰ μιλήσουμε πιὸ συγκεκριμένα, ὁ Χρυσόστομος Σμύρνης εἶχε ὀρθόδοξο πίστι καὶ φρόνημα ἢ διακατείχετο καί διεκήρυττε ἀπροκάλυπτα αἱρέσεις, ἂν εἶχε σχέσεις μὲ σκοτεινὲς δυνάμεις (Μασονία), ἂν εἶχε κοσμικὸ φρόνημα, ἂν εἶχε εἰδωλολατρικὲς καὶ πανθεϊστικὲς ἀντιλήψεις κλπ. Ἀκόμη πρέπει νὰ ἐξετασθῆ ἂν τὸ μαρτύριό του ἔγινε ἀποκλειστικῶς καὶ μόνο γιὰ τὴν πίστι στὸν Χριστὸ ἢ ἔγινε γιὰ πατριωτικοὺς ἢ ἄλλους λόγους, ἂν ὁ Θεὸς ἔδειξε μὲ κάποιο σημεῖο (θαῦμα) τὴν ἁγιότητα τοῦ προσώπου αὐτοῦ, καὶ ἂν ὁ λαὸς εἶχε συνειδητοποιήσει τὴν ἁγιότητα αὐτή, ἐν ὅσῳ ζοῦσε καὶ μετὰ θάνατο.
Ἡ ὀρθόδοξος λοιπὸν Παράδοσις ἀπαιτεῖ, προκειμένου νὰ καταγραφῆ κάποιος στὰ συναξάρια τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ τιμᾶται ὡς ἅγιος, νὰ μὴν πληροῖ μόνο κάποιους ἀπὸ τοὺς προαναφερθέντας ὅρους, ἀλλὰ ὅλους. Δηλαδὴ ἂν καὶ ἕναν ὅρο δὲν πληροῖ δὲν καταγράφεται στὰ συναξάρια ὡς ἅγιος. Τὸ παράδοξο λοιπὸν καὶ συγχρόνως πρωτάκουστο καὶ πρωτοφανὲς διὰ τὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας εἶναι, ὅτι ὁ Χρυσόστομος Σμύρνης ἁγιοποιήθηκε χωρὶς νὰ πληροῖ οὔτε ἕναν ἀπὸ τοὺς προαναφερθέντας ὅρους. Καὶ τὸ τονίζουμε αὐτό, ΟΥΤΕ ΕΝΑ. Ἐκεῖ δηλαδή ποὺ καὶ ἕνας ὅρος νὰ λείπη δὲν ἁγιοποιεῖται κάποιος, ἐδῶ ἁγιοποιήθηκε ἔχοντας ὅλα τὰ ἀντίθετα (κουσούρια), θὰ λέγαμε εἰς πεῖσμα τῶν Ὀρθοδόξων, εἰς ἐξευτελισμὸ τῆς ὀρθοδόξου Παραδόσεως, εἰς δόξα τῆς παντοδυνάμου Μασονίας, εἰς ἀπόδειξι τῆς συμπορεύσεως τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὴν Νέα Ἐποχή, τὴν Μασονία καὶ τὸν Ἀντίχριστο, καὶ εἰς ἐπαλήθευσι τῆς κατὰ τὰ ἔσχατα χρόνια ἥττας τῶν ἁγίων, σύμφωνα μὲ τὴν προφητεία τοῦ Δανιὴλ (Δαν. 7,25). Ἅγιοι ἐδῶ ἐννοοῦνται οἱ κατὰ τὰ ἔσχατα χρόνια ἀληθινοὶ Ὀρθόδοξοι, στοὺς ὁποίους πλέον θὰ ἐπιβληθοῦν ὡς ἅγιοι οἱ Μασόνοι, οἱ Οἰκουμενιστές, οἱ χλιαροὶ καὶ ἀδιάφοροι περὶ τὴν πίστι καὶ εἰδωλολάτρες κατὰ τὴν ἀντίληψι, οἱ ἐκσυγχρονιστὲς καὶ μοντέρνοι, δυτικομανεῖς καὶ δυτικόπληκτοι καὶ κοντολογὶς νεοεποχίτες ἅγιοι, ποὺ τὰ πιστεύω τους ταιριάζουν μὲ ὅλους καὶ μὲ ὅλα.