ΑΝΑΚΟΛΟΥΘΗ
ΚΡΙΤΙΚΗ
ΘΕΟΛΟΓΟΥ
ΠΕΡΙ
ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ
«Ἡ ἔξυπνη
ἀλεποῦ πιάνεται
κι ἀπ’ τὰ τέσσερα», κύριε Νούση!
Ὁ κ.
Νούσης δημοσίευσε ἕνα νέο ἄρθρο μὲ τίτλο «Η
πλάνη της σύγχρονης Αποτείχισης (υπό την αγιοπνευματική ιεροκανονική
ερμηνευτική ματιά του γέροντος Επιφανίου Θεοδωρόπουλου)». Σ’ αὐτό, καταπιάνεται
μὲ τὸ θέμα τῆς ἀποτειχίσεως, ξεκινώντας μ’ ἕνα μεθοδολογικὸ λάθος καὶ
ἐπαναλαμβάνοντας καὶ ἐφαρμόζοντας ἐκεῖνο ἀκριβῶς ποὺ κατηγορεῖ. Δηλαδή,
ἐξετάζει τὴν ἀποτείχιση, ὄχι ὑπὸ τὸ πρῖσμα τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ τῆς
ἐκκλησιαστικῆς Παραδόσεως, ἀλλὰ ὑπὸ τὸ πρίσμα ἑνὸς σύγχρονου θεολόγου, τοῦ
ἀειμνήστου ἀρχιμανδρίτου π. Ἐπιφάνιου Θεοδωρόπουλου, ὁ ὁποῖος εἶναι σεβαστὸς
γιὰ τὴν ὁσία ζωή του καὶ τὴν προσφορά του στὴν Ἐκκλησία, πλὴν ὅμως ἀμφισβητεῖται
ἡ θέση του, ἀκριβῶς στὸ θέμα τῆς διακοπῆς τῆς κοινωνίας μὲ τοὺς αἱρετίζοντες
Ἐπισκόπους, δηλ. τὸ θέμα τῆς ἀποτειχίσεως (κι ὄχι μόνο ἀπὸ τοὺς ὀπαδοὺς τοῦ Παλαιοῦ).
Κι αὐτὲς τὶς
ἀμφισβητούμενες καὶ ἐλεγχόμενες θέσεις τοῦ π. Ἐπιφάνιου (ποὺ θεωρεῖ ὅτι εἶναι ὁ
«καινός αστήρ της Ορθοδοξίας», ἀλήθεια
ποιός τὸν ἀνεκήρυξε μεγαλύτερο τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ καθ’ ὅλα ἀλάνθαστο;), αὐτὲς
τὶς θέσεις ὁ κ. Νούσης τὶς ἐκλαμβάνει -παρὰ πᾶσαν δεοντολογίαν- καὶ τὶς
παρουσιάζει ὡς καθοδηγητικὲς θέσεις, γιὰ νὰ κρίνει τὴν ἀποτείχιση, ὅσους
ἀποτειχιστήκαμε καὶ τὸν π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ, οἱ ὁποῖοι στηρίζουμε τὶς
ἐνέργειές μας, ὄχι σὲ ἕνα μόνο ἀρχιμανδρίτη, ἀλλὰ στὴν διαχρονικὴ θέση τῆς
Ἐκκλησίας, ὅπως τὴν δίδαξαν καὶ τὴν ἐφάρμοσαν οἱ Ἅγιοι.
Στὴ συνέχεια προχωρεῖ ὁ κ. Νούσης σὲ χαρακτηρισμοὺς
καὶ «πνευματικὲς» ἐκτιμήσεις τῆς πνευματικῆς μας καταστάσεως. Ὁμιλεῖ γιὰ «άκριτους ζηλωτισμούς και σοβαρά και καλοπροαίρετα άτομα και είναι κρίμα
να χάνονται και να αδικούνται ψυχές από τη μοχθηρία και πονηρία του αρχεκάκου
όφεως, του λάθρα επιμελώς κρυπτομένου όπισθεν πάντων τούτων των εκκλησιολογικών
εκτροπών, εκτρόπων και διαστροφών». Καὶ ποιός σᾶς διαβεβαίωσε ὅτι ἔχετε τὸ χάρισμα τῆς διακρίσεως, ὡς νὰ εἶσθε ἕνας χαρισματικὸς
γέρων, ὥστε νὰ ἔχετε καταλάβει
πὼς ὁ π. Εὐθύμιος κι ἐμεῖς ἔχουμε πέσει σὲ θανάσιμα πνευματικὰ ἁμαρτήματα, τὰ ὁποῖα
«είναι λίαν επαχθή μέσα στην ύπουλη
πνευματικά ιοβόλα αδιαφάνεια και αδυναμία στη συνειδητοποίηση και στον αισθητό
εντοπισμό τους» καὶ πὼς «κατ’ ουσίαν
πρόκειται για την πνευματική πορνεία και μοιχεία μέσα από την άνομη και
παράλογη και άθεσμη ηδονή του Εγώ σε βάρος της ενηδόνου άκτιστης κοινωνίας μετά
του Κυρίου»;
Πιὸ κάτω, φέρνοντας ὡς παράδειγμα τὴν
πολεμικὴ τοῦ π. Ἐπιφανίου πρὸς τοὺς σχισματικοὺς παλαιοημερολογῖτες, καὶ συγχέοντας
τὸ σχίσμα μὲ τὴν ἀποτείχιση, καὶ ἀποκρύπτοντας μὴ δίνοντας τὴν ἀναγκαία προσοχὴ
στὴ θέση τοῦ π. Ἐπιφανίου ὅτι ὅσοι ἀποτειχίζονται
καλῶς κάνουν, ἀλλὰ πρέπει νὰ μείνουν
ὡς τὴν ἀποτείχιση καὶ νὰ μὴ δημιουργήσουν ἄλλη Ἐκκλησία, παραθέτει τὸ παρακάτω
ἀπόσπασμα τοῦ π. Ἐπιφανίου:
«...ποία
έσται η ευθύνη ημών, αν υποκαταστήσωμεν ημείς την κρίσιν της Εκκλησίας, επειδή
νομίζομεν ότι γνωρίζομεν την κρίσιν του Θεού; Δεν είνε απείρως προτιμότερον, ως
ταπεινότερον και ασφαλέστερον, το να επώμεθα ταις αποφάσεσι της Εκκλησίας;
Αδελφέ μου, είνε εσχάτη πλάνη η γνώμη ότι ημείς είμεθα ασφαλείς γνώσται της
ψήφου του Θεού. Ουαί, χιλιάκις ουαί, τη Εκκλησία, όταν τα άτομα, και μάλιστα οι
λαϊκοί, κηρύττωσιν επαναστάσεις του είδους αυτού»!!!
Καὶ ποιά εἶναι ἡ ἀπόφαση τῆς Ἐκκλησίας κ. Νούση;
Ἡ δική σας κρίση; Ἡ κρίση τοῦ π. Ἐπιφανίου; Ἡ ἀδιαφορία, «ἀ-κρισία», ἡ ἔνοχη σιωπὴ
καὶ ὁ φόβος νὰ πάρουν θέση γιὰ τὸ θέμα οἱ σύγχονοι Ἐπίσκοποι, παρὰ μάλιστα τὶς ἔγγραφες
ὀχλήσεις δύο τουλάχιστον Μητροπολιτῶν; Ἢ μήπως "ἀπόφαση τῆς Ἐκκλησίας" εἶναι ἡ κρίση τοῦ ἡγέτη τῆς παναιρέσεως
τοῦ Οἰκουμενισμοῦ πατριάρχη Βαρθολομαίου;
Μήπως, κ. Νούση, τὴν «ἀπόφαση» τῆς Ἐκκλησίας
τὴν ἐκφράζουν καλύτερα ἀπὸ σᾶς οἱ Ἅγιοι Πατέρες; Μήπως γι’ αὐτὸ τὴν παρουσίαση
τῶν κειμένων τὴν ὑποτιμᾶτε; Μήπως γι’ αὐτὸ γράφετε: «Είναι γεγονός ότι αν θέλεις να στηρίξεις μια θέση, μπορείς να εφεύρεις
πολλούς τρόπους, μάλιστα να βρεις και αγιογραφικά και πατερικά ερείσματα, με
τις κατάλληλες, εννοείται, ερμηνευτικές χειρουργικές επεμβάσεις και τις κατά το
δοκούν προσεγγίσεις»; Κι ἐσεῖς τί κάνετε
κ. Νούση; Κάτι χειρότερο. Κάνετε ἐκεῖνο ποὺ κατηγορεῖτε, χρησιμοποιώντας ἐκεῖνες
τὶς γνῶμες τοῦ π. Ἐπιφάνιου ποὺ σᾶς «βολεύουν» καὶ μάλιστα διαστρεβλώνοντας τὸ
πνεῦμα του καί, συγχρόνως, ἀποφεύγετε νὰ χρησιμοποιήσετε τὰ ἑκατοντάδες χωρία τῶν
Πατέρων ποὺ ἐμεῖς ἔχουμε παρουσιάσει. Γιατί δὲν τὰ ἀναιρεῖτε, κύριε, παρουσιάζοντας
τὰ σημεῖα ποὺ τὰ διαστρέψαμε ἢ παρουσιάζοντας τὰ ἀντίθετα πατερικὰ κείμενα; Μήπως
γιατί δὲν ὑπάρχουν;
Νά, γιατί σᾶς ταιριάζει ἡ παροιμία: «Ἡ ἔξυπνη ἀλεποῦ πιάνεται κι ἀπ’ τὰ τέσσερα».
Ἡ ἐφαρμογὴ τῶν Ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν διδασκαλιῶν
τῶν Ἁγίων Πατέρων περὶ ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ἀποτειχίσεως, εἶναι
γιὰ σᾶς «ἐπαναστάσεις», λοιπόν; Γιὰ τὸν
π. Ἐπιφάνιο, πάντως, δὲν ἦταν, γιατὶ ὅσα ἔγραφε τὰ ἔγραφε γιὰ τὰ παλαιοημερολογίτικα
σχίσματα, τὴν σύμφωνη μὲ τὴν ἐκκλησιαστικὴ Παράδοση ἀποτείχιση (ἔστω καὶ ὡς
δυνητική) τὴν ἀποδεχόταν. Ἐσεῖς γιατί ἐπικαλεῖσθε τὸν π. Ἐπιφάνιο καὶ μπασταρδεύετε
ἀκόμα καὶ τὴν ἀμφισβητούμενη περὶ ἀποτειχίσεως θέση του;
Καὶ στὸ σημεῖο αὐτό, ὑπερβαίνετε σὲ αὐστηρότητα
τὸν π. Ἐπιφάνιο καὶ ἐκεῖ ποὺ αὐτὸς βλέπει τοὺς Παλαιοημερολογῖτες ὡς «καλοπροαίρετα πλάσματα», ἐσεῖς ὡς κριτὴς
ἁγιότερος αὐτοῦ, μεταφέρετε ἀντὶ γιὰ τοὺς σχισματικοὺς Παλαιοημερολογῖτες, σ’ ἐμᾶς
τὶς κατηγορίες, συμφωνεῖτε καὶ ἐπαυξάνετε· μᾶς βλέπετε ὡς ἀγγίζοντας «τὰ ἀκραῖα ὅρια τοῦ ἑωσφορισμοῦ»! (Καλωσύνης σας!). Γράφετε:
«Φοβάμαι ότι εδώ δεν είναι ακριβώς έτσι
τα πράγματα, τουλάχιστον σε ικανό αριθμό περιπτώσεων. Κατά τα υπόλοιπα συμφωνώ
και επαυξάνω. Λίαν χαρακτηριστικές και αξιοπρόσεχτες οι φράσεις του πατρός, που
περιγράφουν το κρυπτόμενο αυτό πάθος της υπερηφανείας, που ενίοτε αγγίζει τα
ακραία όρια του εωσφορισμού».
Κοιταχτεῖτε στὸν «καθρέπτη», κύριε Νούση.
Καταλαβαίνετε γιὰ ποιόν καθρέπτη ὁμιλῶ. Ἐμεῖς τὸ προσπαθοῦμε καὶ ἀπὸ μιᾶς ἀπόψεως
σᾶς εὐχαριστοῦμε ποὺ μᾶς δώσατε ἄλλη μιὰ εὐκαιρία νὰ ἐπιβεβαιώσουμε, ὅτι τὰ
φτηνὰ ἐπιχειρήματα καὶ ἡ ἀδιάκριτη κριτική σας δὲν κλονίζουν τὴν πατερικὴ
διδασκαλία περὶ ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, τὴν ὁποία μὲ προσοχὴ ἀκολουθοῦμε.
Αὐτὰ τὰ ὀλίγα, περιμένοντας τὴν ὁλοκλήρωση τοῦ
ἄρθρου σας γιὰ νὰ ἐπανέλθουμε, ἂν χρειαστεῖ.
Σημάτης Παναγιώτης
Διαφορά θεολογικής γραφίδος! Θεολόγος ο ένας, ο κ. Νούσης, θεολόγος και ο κ. Σημάτης. Τί να πει κανείς. Τα γραπτά μένουν και ο καθένας αναγνώστης μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Είναι τόσο εμπαθής και κακόγλωσσος ο κ. Νούσης που αμφιβάλει κανείς αν γνωρίζει την τέχνη του θεολογείν. Μάλλον δικηγόρος έπρεπε να γίνει γιατί νομικίστικα απαντά κάθε φορά που θέλει να επιτεθεί σε κάποιον, χρησιμοποιώντας επιχειρήματα άστοχα και ανούσια. Φαίνεται ότι ενώ έχει μυωπία φορά γυαλιά υπερμετρωπίας και συνεπώς δεν μπορεί να δει καθαρά το όλο θέμα της αποτειχίσεως και της απομακρύνσεως από την αίρεση. Δεν μπορεί να κατανοήσει γιατί ακολουθήσαμε την οδό της αποτειχίσεως, και μόνο αυτήν -χωρίς δημιουργία σχισμάτων, σεβαστός αριθμός πιστών ενώ εξηγήσαμε την στάση μας αυτή με ειλικρίνεια και σαφήνεια. Κρίμα για το ήθος και το ύφος του, κάθε φορά που γράφει φαίνεται ο υπέροχος ψυχικός του κόσμος και η διάχυτη από αρετές και γλυκύτητα συμπεριφορά του! Κρίμα. Αναμένουμε να απαντήσει στον κ. Σημάτη, τουλάχιστον αυτή τη φορά με αγιοπατερικά και κυρίως πιο πειστικά επιχειρήματα .
ΑπάντησηΔιαγραφήΛαμβάνω την τιμή, εφ' όσον τον πονεμένο "κ." Νούση τον έπιασε ο πόνος και ξεκινά το "πόνημά" του αναφερόμενος στο πρόσωπό μου ως "φρέσκο", σε άκρα αντίθεση με τη δική του όζουσα οικουμενιστική "μπαγιατίλα", και απαντώ εντός ολίγου στις παιδαριώδεις, άνοστες "τσιχλόφουσκες" που σαν άλλος θεούσος Μιθριδάτης Απάτωρ, Αγιοπάτωρ και Υπερπάτωρ, αναδεικνύεται της ανοησίας αυτοκράτωρ. Δεν μας πείθει παρ' όλο που ενίοτε εντυπωσιάζει, έστω κι' όταν χλευάζει τους Αποτειχισμένους εν Χριστώ αδελφούς του. Ως "λόγιος" συντάσσει "Λόγους" με δευτερο-τριτο-τεταρτολογίες και εκκλησιολογικές αερολογίες που τις σκορπά της κουτοπονηρίας ο βοριάς και μονομιάς επανέρχεται στο γνωστό φαντασιόπληκτο και πληκτικό του μοτίβο. Δεν θα' πρεπε να του κάνουμε τη χάρι να ασχολούμαστε μαζί του, μιας και εκμεταλλεύεται τις περιστάσεις, ορμώμενος από τις γνωστές κομπλεξικές του τάσεις να ανεβάσει το διαδυκτιακό του "ίματζ". Αλλά χάριν της αληθείας που υπηρετούμε και του κοινού που εκτιμούμε θα πούμε λίγα λόγια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝικόλαος Πανταζής