Πάλι ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς παίζει «ἐν οὐ
παικτοῖς». Ἐπειδὴ ἔχουν γραφεῖ πολλὰ γιὰ τὶς ἀνακολουθίες του καὶ τὰ παιχνίδια
του αὐτά, παρουσιάζουμε περιληπτικὰ τὰ γεγονότα ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὴ νέα ἀστοχία
του καὶ τὴ σχολιάζουμε:
1. Ὁ κ.
Σεραφεὶμ κατήγγειλε
ὡς αἵρεση
τὴν «μεταπατερικὴ θεολογία» καὶ τὸν Οἰκουμενισμό, πραγματοποιώντας Ἡμερίδα
(15/2/2012). Στὴν Ἡμερίδα καθηγητὲς Πανεπιστημίου (τῆς Δογματικῆς, τῆς
Πατρολογίας, τῆς ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας), ἕνας Ἐπίσκοπος, ἀλλὰ καὶ ἕνας
ἐρευνητής, κατήγγειλαν τὸν μητροπολίτη Δημητριάδος ὡς προωθοῦντα τὴν μεταπατερικὴ
θεολογία, ἡ ὁποία ἀπορρίπτει τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ λειτουργεῖ
ἀποδομητικὰ τόσο γιὰ τὴν Ἐκκλησία ὅσο καὶ γιὰ τὸ ἔθνος.
2. Τὴν Κυριακὴ
τῆς Ὀρθοδοξίας 2012 (4 Μαρτίου) ὁ κ. Σεραφεὶμ ἐξέδωσε Ποιμαντορικὴ Ἐγκύκλιο μὲ
τὴν ὁποία καταδίκαζε
τὸν
Οἰκουμενισμό, διάβασε δὲ καὶ ἀνάθεμα κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ (καὶ τῆς
μεταπατερικῆς θεολογίας ποὺ αὐτὸς διαλαμβάνει). Στὴν Ἐγκύκλιο ἔλεγε καὶ τὰ
ἑξῆς:
«Τὰ ἀναθέματα ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ἀποτελοῦν... πανηγυρικὲς διακηρύξεις, ὅτι οἱ συγκεκριμένοι [αἱρετικοί, Οἰκουμενιστές
κ.λπ.] δὲν ἀνήκουν στὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ καλεῖται νὰ ἐπιτείνει τὴν προσοχή του εἰς αὐτὸ καὶ νὰ μὴν συμφύρεται μετὰ τῶν ἀναθεματιζομένων διὰ νὰ μὴν ἀπολέση τὴν ὑγιαίνουσα διδασκαλία ἄνευ τῆς ὁποίας δὲν ὑφίσταται σωτηρία. Ἑπομένως τὰ ἀναθέματα
ἀποτελοῦν ...ἔξοχο ἀμυντικὸ μηχανισμὸ καὶ παιδαγωγικὸ τρόπο διὰ τὴν διασφάλιση τῆς ὀρθοδόξου αὐτοσυνειδησίας καὶ ἀληθείας».
Ἀλλὰ προχώρησε ἀκόμα
περισσότερον. Ἐβράβευσεν τοὺς θεωρούμενους ὡς ἀρχηγοὺς τοῦ ἀγῶνος ἐναντίον τῆς
μεταπατερικῆς θεολογίας καὶ τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ: τὸν π. Γεώργιο
Μεταλληνό, τὸν π. Θεόδωρο Ζήση καὶ τὸν κ. Λαυρέντιο Ντετζιόρτζιο, Πρόεδρο τῆς
«Φιλορθοδόξου Ἑνώσεως “Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος”» (Φ.Ε.Κ.Φ.), ἡ ὁποία Ἕνωση ἔχει
καταγγείλει ἐπανειλημμένως τὸν Μητροπολίτη Δημητριάδος ὡς μεταπατερικὸ
Οἰκουμενιστὴ Ἐπίσκοπο.
3. Ἀλλὰ μέχρι
ἐδῶ «φτούρησε» ἡ ἀντι-οικουμενιστικὴ δραστηριότητα-ἀγωνιστικότητα τοῦ κ.
Σεραφείμ. Μόνο γιὰ ἕνα χρόνο. Ἐπανέλαβε ὅ,τι καὶ τὸ 2011. Τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας
τοῦ 2011 ἐκτόξευσε τὰ ἀναθέματα κατὰ τῶν Οἰκουμενιστῶν, καὶ ταυτόχρονα σχεδόν, ὑμνολογοῦσε
τὸν ἀρχηγέτη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ κ. Βαρθολομαῖο, ὡς «φρυκτωρὸ» τῆς Πίστεως καὶ ἐπιδέξιο «οἰακοστρόφο» (δηλ. τιμονιέρη) τῆς
Ὀρθοδοξίας!
Ἔτσι, στὶς 16.3.2012
ὁ κ. Σεραφεὶμ ἔριξε τὶς μάσκες. Ἀποδέχτηκε τὸ αἴτημα τῆς μεταφορᾶς στὸν Πειραιὰ
τῆς εἰκόνος τῆς Παναγίας Ξενιᾶς Βόλου καὶ τὴν τέλεση τῆς ἀκολουθίας τοῦ Ἀκαθίστου
Ὕμνου ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο, διὰ νὰ «συμφιλιωθεῖ» μαζί του
καὶ νὰ μετριάσει τὶς ἐναντίον τοῦ Δημητριάδος ἐντυπώσεις, χρησιμοποιώντας ὡς μέσον τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας.
Ὅταν κατηγορήθηκε
ὁ Πειραιῶς γι’ αὐτό, ὅτι δηλαδή, ὑποδέχθηκε «μὲ τιμὲς τὸν "οἰκουμενιστὴ" μητροπολίτη
Δημητριάδος κ.
Ἰγνάτιο», αὐτὸ ἐνόχλησε τὸν κ. Σεραφείμ. Τὸ θεώρησε τόσο μεγάλη
καὶ δεινὴ ὕβρη, ὥστε ἀναγκάσθηκε νὰ ἀπολογηθεῖ καὶ ταυτόχρονα νὰ διαμαρτυρηθεῖ·
πρὸς τοῦτο ἀπέστειλε καὶ ἐπιστολὴ στὴν «ΦΕΚΦ», στὴν ὁποία ἔγραφε καὶ τὰ ἑξῆς:
«Ἀναποδείκτως μὲ
κατηγορεῖτε ὅτι ὑπεδέχθην μὲ τιμὰς τὸν “οἰκουμενιστὴ” Μητροπολίτην Δημητριάδος
κ. Ἰγνάτιον...». Ἁπλῶς τοῦ ἐπέτρεψα νὰ τελέσει τὴν Ἀκολουθία τῶν
Χαιρετισμῶν, ἐγὼ δέ, δὲν παρευρισκόμουν στὸν ἴδιο Ναό, ἀλλὰ «εὑρισκόμην εἰς
ἕτερον Ναὸν τῆς Μητροπολιτικῆς μου Περιφερείας»!
Μὲ τὴν
ἐπιστολή του αὐτὴ ὁ Πειραιῶς, προσπάθησε νὰ ἀποσείσει τὴν κατηγορίαν τῆς
ἀνακολουθίας, ὅτι παίζει δηλαδή, σὲ δυὸ ταμπλώ, ὅπως ἀποκάλυψαν οἱ πράξεις του:
ἀπὸ τὴ μιὰ μεριὰ νὰ διοργανώνει Ἡμερίδα, στὴν ὁποία κατεδικάζετο ἡ μεταπατερική
οἰκουμενιστικὴ θεολογία (καὶ ὁ πάτρωνάς της μητροπολίτης κ. Ἰγνάτιος), καὶ ἀπὸ
τὴν ἄλλη νὰ δέχεται στὴν Μητρόπολη Πειραιῶς τὸν κατονομασθέντα στὴν Ἡμερίδα ὡς
Οἰκουμενιστὴ κ. Ἰγνάτιο! Ἂν καὶ ἀνεπιτυχῶς, θεώρησε τότε ὁ κ. Σεραφεὶμ ὅτι
«κουκούλωσε» τὴν ἀνακολουθία του.
4. Ἀλλὰ ἡ
ἀλήθεια δὲν κρύβεται. Δὲν πέρασε δηλαδὴ ἕνας χρόνος καὶ ὁ κ. Σεραφείμ, αὐτὸν
ποὺ στὴν περυσινὴ Ἡμερίδα καὶ τὴν Ἐγκύκλιο περὶ Οἰκουμενισμοῦ μᾶς συμβούλευε νὰ
ἀποφεύγει κάθε πιστὸς ὡς Οἰκουμενιστή, «διὰ νὰ μὴν ἀπολέση τὴν ὑγιαίνουσα διδασκαλία ἄνευ τῆς ὁποίας δὲν ὑφίσταται
σωτηρία», μὲ αὐτὸν ποὺ
πέρυσι ἀπέφυγε νὰ τελέσει Ἀκολουθία, πρὶν μιὰ βδομάδα τὸν παρασημοφόρησε, στὴν
Μητροπολιτική του περιφέρεια καὶ στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο τῆς Ἁγίας Τριάδος
Πειραιῶς!
Συγκεκριμένα: Σὲ ἐκδήλωση
τοῦ Συνδέσμου Ἐπιστημόνων τὴν (17/2/2013), ὁ κ. Σεραφεὶμ εἶπε γιὰ τὸν
κ. Ἰγνάτιο: «...Μπορῶ νὰ ἀναφέρω μὲ πολλὴ ἀλήθεια ὅτι πάντοτε θαύμαζα το πολυτάλαντο
τοῦ ἀνδρός... Ταυτόχρονα διαπίστωσα ὅτι ὁ Σεβ. Μητροπολίτης κ. Ἰγνάτιος εἶναι «ὁ
ἐκλεκτὸς τοῦ Θεοῦ»!!!
Κάθε ἁπλὸς πιστός,
βλέποντας αὐτὲς τὶς ἀνακολουθίες ἀναρωτιέται:
● Κατὰ ποιά λογική,
μετὰ ὅσα ἔχουν εἰπωθεῖ ἀπὸ τὸν κ. Σεραφεὶμ καὶ τοὺς συνοδοιπόρους του κατὰ τοῦ κ.
Ἰγνάτιου Γεωργακόπουλου, αὐτὸς εἶναι «ὁ ἐκλεκτὸς τοῦ Θεοῦ»!
● Κατὰ τὴν
Ἡμερίδα στὸν Πειραιὰ καὶ τὴν Ἐγκύκλιο τοῦ κ. Σεραφείμ, ἡ Θεολογικὴ Ἀκαδημία
Θεολογικῶν Σπουδῶν Βόλου καὶ ὁ Πρόεδρός της κ. Ἰγνάτιος Γεωργακόπουλος, καταγγέλθηκαν
ὅτι εἶναι διακινητὲς
στὸν Ὀρθόδοξο χῶρο τῆς αἱρετικῆς μετα-πατερικῆς οἰκουμενιστικῆς θεολογίας,
τὴν ὁποίαν (κατὰ τὸν Πειραιῶς), ὅσοι ἀποδέχονται κινδυνεύουν νὰ ἀπολεσθοῦν!!!
Μπορεῖ ἕνας ἀγωνιστὴς τῆς
Ὀρθοδόξου Πίστεως, ὁ κ. Σεραφείμ, νὰ παρουσιάζει τέτοιου εἴδους κραυγαλέες
ἀντιφάσεις; Τὴν μιὰ νὰ κατηγορεῖ τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ τοὺς ἡγέτες του
(Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, καὶ Μητροπολίτη Δημητριάδος Ἰγνάτιο κ.λπ.) καὶ τὴν ἄλλη,
νά τοὺς ἀμνηστεύει καὶ νὰ τοὺς δίδει ἐκκλησιαστικὴ
νομιμοποίηση ἐπαινώντας
ἢ παρασημοφορώντας,
καί μάλιστα στὴν ἴδια τὴν Μητρόπολη Πειραιῶς, ἀπ’ ὅπου βροντοφώναξε γιὰ
πρώτη φορὰ τὰ φοβερὰ ἐκεῖνα ἀναθέματα ἐναντίον τους;
5. Ἀλλ’ ἂς δοῦμε καὶ μιὰ ἄλλη παράμετρο. Ὁ Μητροπολίτης
Πειραιῶς, ὄχι μόνο ἔχει γράψει καταπελτώδη ἄρθρα κατὰ τοῦ Μασωνισμοῦ, ὄχι μόνο φιλοξένησε καὶ
παρέστη σὲ Σύναξη κληρικῶν καὶ λαϊκῶν στὸν Πειραιὰ μὲ θέμα τὸν Μασωνισμό, ἀλλὰ
ἔχει γράψει κατὰ λέξη τὰ ἑξῆς: «σημειῶ
ὅτι μὲ αἰτιᾶσθε ὅτι ὁμιλῶ ἐναντίον τοῦ Τεκτονισμοῦ καὶ ὄχι ἀρκούντως κατὰ τοῦ
Οἰκουμενισμοῦ. Διερωτῶμαι, ἀγνοεῖτε ὅτι πηγὴ καὶ μήτρα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ τυγχάνει ἡ Μασωνία,
ποὺ προωθεῖ δι’ αὐτοῦ τὴν παγκόσμια θρησκεία τοῦ Ἑωσφορισμοῦ, ὅπως καὶ τῆς
Μασωνίας πηγὴ καὶ μήτρα εἶναι ὁ φρικώδης διεθνὴς Σιωνισμός;»!!!
Ἂν τοῦτο ἰσχύει (ποὺ καὶ κατὰ τὴν δική μας ἐκτίμηση ἰσχύει),
τότε σημαίνει ὅτι ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς, δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ ὑποδέχεται καὶ νὰ
συλλειτουργεῖ μὲ Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους, ἀφοῦ (ἂν ὄχι ὅλοι) οἱ περισσότεροι
ἀπ’ αὐτοὺς ἐμπλέκονται μὲ τὸν ἕνα ἢ τὸν ἄλλο τρόπο μὲ τὴν Μασωνία, παίρνουν
κατευθύνσεις ἢ ἀκολουθοῦν ἐμμέσως ἢ ἀμέσως τὶς Ἐντολές της καὶ ὄχι τὶς Ἐντολὲς
τοῦ Θεοῦ. Καὶ «τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς
Βελίαλ; ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου;» (Β΄ Κορ. στ΄ 14-15).
Καὶ πάλι λοιπόν
ἔρχεται ἐπίμονα τὸ ἐρώτημα:
Γιατί ὁ Πειραιῶς ἀσχολεῖται
καὶ καταγγέλλει τὴν ἐξω-εκκλησιαστικὴ εἰδωλολατρικὴ ὀργάνωση τῆς Μασωνίας (οἱ ἐναντίον
της δηλώσεις δὲν παύουν νὰ ἀποτελοῦν ἔμμεση
διαφήμιση) καὶ δὲν ἀσχολεῖται μὲ ἐκείνους τοὺς Ἐπισκόπους ποὺ ξέρει ὅτι
εἶναι Οἰκουμενιστές, ἐνδεχομένως καὶ μασῶνοι, ἀφοῦ τὸ φωνάζουν οἱ λόγοι καὶ οἱ
ἐνέργειές τους; Κι ἂν δὲν μπορεῖ νὰ ἀποδείξει τὴν μασωνικὴ ἰδιότητα κάποιου
Ἐπισκόπου, θὰ μποροῦσε νὰ βγάλει συμπεράσματα ἀπὸ τὴν διδασκαλία του καὶ τὶς
συγγενικὲς πρὸς τὸν Μασωνισμὸ θέσεις καὶ πρακτικές του.
Π.χ., ὁ
Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἔχει θέσεις –πρακτικὲς καὶ θεωρητικὲς– ποὺ συμπίπτουν
μὲ ἐκεῖνες τῆς Μασωνίας,
ὅταν λέγει ὅτι «σὲ
ἕνα Θεὸ πιστεύουμε ὅλοι» (Μουσουλμάνοι καὶ Χριστιανοί), ὅταν ὠθεῖ
πρὸς τὸν Οἰκουμενισμό, ὅταν δίδει ὡς δῶρο τὸ ἀντίχριστο Κοράνιο καὶ παρίσταται
(παρὰ τὴν ἀπόλυτη ἀπαγόρευση ἀπὸ τοὺς Ἱ. Κανόνες) σὲ συμπροσευχὲς μὲ αἱρετικούς, Μουσουλμάνους, Βουδιστὲς καὶ Ἑβραίους, κ.λπ. Μὲ ὅλα αὐτά, τί ἄλλο κάνει, παρὰ
νὰ ἐφαρμόζει, ὄχι ὀρθόδοξες, ἀλλὰ μασωνικὲς διδασκαλίες;
Ἐφ’ ὅσον ὁ
Πειραιῶς, ὁμολογεῖ τὴν βεβαιότητά του πὼς ὁ Μασωνισμὸς κρύβεται πίσω ἀπὸ τὸν
Οἰκουμενισμό, «πηγὴ καὶ μήτρα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ τυγχάνει ἡ
Μασωνία», τότε εἶναι ἡλίου φαεινότερο ὅτι, τουλάχιστον οἱ
ἀρχηγέτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, συνεργάζονται μὲ Μασώνους ἢ ἐφαρμόζουν μασωνικὲς
ἀρχές· εἶναι δηλαδὴ –κατὰ τὸν ἕνα ἢ τὸν ἄλλο τρόπο– «Μασῶνοι»! Καὶ μέσα στοὺς
καταγγελλόμενους καὶ ἀναθεματισθέντες ὡς ἡγέτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, μάλιστα ἀπὸ
τὴν Ἡμερίδα τοῦ Πειραιᾶ, εἶναι καὶ ὁ Μητροπολίτης Δημητριάδος Ἰγνάτιος, ποὺ κι αὐτὸς συμπροσεύχεται μὲ αἱρετικοὺς
«ἐπισκόπους» οἰκουμενιστές, καθ’ ὅμοιον τρόπον, ὅπως ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος,
ὁ Μεσσηνίας Χρυσόστομος, ὁ Σύρου Δωρόθεος κ.λπ.
Ἐπίσης καὶ οἱ συμπροσευχὲς
εἶναι φανερὸ ὅτι ἐντάσσονται μέσα στὰ πλαίσια τοῦ Μασωνισμοῦ, ἀφοῦ διευκολύνουν τὴν
πίστη σὲ ἕνα Θεὸ χωρὶς ὁμολογιακὲς ἀποχρώσεις (δηλ. τὸν ἀπρόσωπο Μ.Α.Τ.Σ. «Μέγα
Ἀρχιτέκτονα τοῦ Σύμπαντος»), ποὺ διευκολύνει τὸν δρόμο πρὸς τὸν Ἀντίχριστο.
Καὶ κάτι
τελευταῖο, παρενθετικό, ἀλλὰ ἀναγκαῖο: Εἶναι γνωστὸ ὅτι οἱ Μασῶνοι δὲν ἀπαιτοῦν
ἀπὸ κάποιο μέλος τους (εἰδικὰ Ἐπίσκοπο ἢ Πατριάρχη) νὰ «ὁμολογήσει» τὴν πίστη
του στὴν Μασωνία γιὰ εὐνόητους λόγους καί, ἀκόμα, πὼς οἱ Μασῶνοι αὐτοσυστήνονται
ὡς φιλάνθρωποι, ἀλτρουϊστὲς κ.λπ. Ἕνας λοιπόν, σύγχρονος Ἐπίσκοπος (ἢ ὁλόκληρη
Σύνοδος), ποὺ ἐνδιαφέρεται
περισσότερο γιὰ τὴν φιλανθρωπία, γιὰ τὰ
συσσίτια, γιὰ τὸ βοήθημα 3ου παιδιοῦ στὴ Θράκη, τὶς διάφορες φιέστες καὶ
πανηγύρεις, καὶ
ἀδιαφορεῖ γιὰ τὴν καθαρότητα τῆς Πίστεως· ποὺ ἀδιαφορεῖ ἂν ὁ
Πατριάρχης Βαρθολομαῖος καὶ τὸ δεξὶ χέρι του, ὁ γνωστός μας κ. Ζηζιούλας (ποὺ τὸν
ἀποκάλεσε καὶ «βραχίονα» τῆς Ὀρθοδοξίας), διδάσκουν αἱρέσεις καταδικασμένες ἀπὸ
τὴν Ἐκκλησία, τότε, αὐτοὶ οἱ Ἐπίσκοποι, μὲ ποιόν συγγενεύουν περισσότερο; Μὲ
τὴν Μασωνικὴ διδασκαλία ἢ τὴν χριστιανικὴ Πίστη;
Πῶς
λοιπόν, ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς, ἀποφαίνεται ὅτι ἕνας «ἀναθεματισθεὶς» ὑπ’
αὐτοῦ κατὰ τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας Ἐπίσκοπος ὡς Οἰκουμενιστὴς (ἔστω κι ἂν
δὲν τὸν κατονόμασε), ἕνας κατονομασθεὶς ὡς Οἰκουμενιστὴς στὴν Ἡμερίδα τοῦ
Πειραιᾶ, καθότι καὶ Πρόεδρος τῆς αἱρετικῆς μεταπατερικῆς Ἀκαδημίας Βόλου, ὁ
ὁποῖος μάλιστα (ὁ Δημητριάδος) μπορεῖ νὰ ἔχει τὴν
μασωνικὴ ἰδεολογία (πάλι κατὰ τὶς ἐκτιμήσεις καὶ διακηρύξεις τοῦ Πειραιῶς, ὅτι πίσω ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμὸ
βρίσκεται ἡ Μασωνία), πῶς λοιπὸν ἀποφαίνεται ὅτι αὐτὸς ὁ Οἰκουμενιστὴς (πιθανὸν ἐμφορούμενος ἢ ἀφανῶς ποδηγετούμενος ἀπὸ ἰδέες τῆς μασωνίας) εἶναι «ὁ ἐκλεκτὸς τοῦ Θεοῦ»;
Ποιά παιχνίδια
παίζετε κ. Σεραφείμ; Ξέρετε ἢ δὲν ξέρετε ποιοί εἶναι Οἰκουμενιστὲς καὶ ἔμμεσα Μασῶνοι;
Ἂν δὲν
ξέρετε, τότε γιατί τὸ καταγγέλλετε; Ἂν ξέρετε γιατί
δὲν ἀποκαλύπτετε στὸ Λαὸ τοῦ Θεοῦ τοὺς Οἰκουμενιστὲς (Μασώνους); Γιὰ ποιόν ἢ
γιὰ ποιούς «δουλεύετε»;
Ποιά πρακτικὴ
σημασία ἔχει νὰ κυνηγᾶτε καὶ νὰ καταγγέλλετε ἀόριστους, ἀνώνυμους ἢ καὶ
ἀνύπαρκτους Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους;
Ἐδῶ τὸ μυαλό μας σταματᾶ. Δὲν θὰ ποῦμε κάτι
περισσότερο. Θὰ παραθέσουμε ἕνα κείμενο τοῦ Ἁγίου καὶ Μ. Ἀθανασίου. Δὲν
ἰσχυριζόμαστε ὅτι ὑπάρχει πλήρης ἀναλογία μὲ τὴν περίπτωση τοῦ μητροπολίτη
Πειραιῶς, ἀλλὰ ὑπάρχουν κάποιες ὁμοιότητες, διακρίνουμε ἴδιες μεθόδους!
Ἔτσι κι ἀλλιῶς, πρέπει νὰ παύσει τὸ
κρυφτοῦλι τῶν Ἐπισκόπων. Ἔχουν ὑποχρέωση, ἂν βαδίζουν στ’ ἀχνάρια τῶν Ἁγίων
Πατέρων, νὰ κάνουν ὅ,τι κι ἐκεῖνοι. Νὰ ἀποκαλύψουν καὶ νὰ καταδικάσουν τὴν
αἵρεση καὶ τοὺς (Μασώνους) Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους, ποὺ ὑπονομεύουν τὴν Πίστη
καὶ τὴ σωτηρία, ποὺ (σύμφωνα μὲ τὴν ὁμολογία τοῦ Μητροπολίτη Πειραιῶς)
κρύβονται μέσα στὴν καρδιὰ τῆς Ὀρθοδοξίας: τὴν Ἁγίαν καὶ Ἱερὰν Σύνοδον. Ἢ
ἀμφιβάλλουν καὶ γι’ αὐτὴν ἀκόμα τὴν Ἱερότητά της;
Φιλορθόδοξος Ἕνωσις "Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος"
Ὁ Πρόεδρος Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο
Ὁ Γραμματέας Σημάτης Παναγιώτης
Ὁ Πρόεδρος Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο
Ὁ Γραμματέας Σημάτης Παναγιώτης
Μ. Ἀθανασίου, Πρὸς τοὺς Ἐπισκόπους...
«Καὶ γὰρ καὶ νῦν ἃ γράφουσιν, οὐκ ἀληθείας φροντίζοντες γράφουσι, καθὰ προεῖπον, ἀλλὰ μᾶλλον παίζοντες καὶ
τέχνῃ τοῦτο ποιοῦντες, πρὸς ἀπάτην τῶν ἀνθρώπων, ἵν' ἐν τῷ διαπέμπεσθαι τὰς
ἐπιστολὰς, τὰς μὲν τῶν λαῶν ἀκοὰς ἀπασχολεῖσθαι περὶ ταῦτα ποιήσωσι, κερδάνωσι δὲ τὸν
χρόνον τοῦ κατηγορεῖσθαι αὐτοὶ, καὶ λαθόντες ὡς ἀσεβοῦντες, ἔχωσι χώραν
ἐπεκτεῖναι τὴν
αἵρεσιν, ὡς γάγγραιναν, ἔχουσαν νομὴν πανταχοῦ. Πάντα γοῦν κινοῦσι
καὶ ταράττουσι, καὶ οὐδὲ οὕτω τοῖς ἑαυτῶν ἀρκοῦνται· κατ' ἐνιαυτὸν γάρ, ὡς οἱ
τὰς διαθήκας γράφοντες, συνερχόμενοι καὶ αὐτοὶ, προσποιοῦνται περὶ πίστεως γράφειν,
ἵνα καὶ ἐν τούτῳ γέλωτα μᾶλλον καὶ αἰσχύνην ὀφλήσωσιν, ὅτι μὴ παρ' ἑτέρων, ἀλλὰ
παρ' αὐτῶν τὰ αὐτῶν ἐκβάλλεται. Εἰ γὰρ ἐθάῤῥουν οἷς ἔγραφον προτέροις, οὐκ ἂν δεύτερα γράφειν
ἐζήτουν· οὐδὲ πάλιν ἀφέντες ἐκεῖνα, ταῦτα νῦν ἔγραφον ἅπερ, πάντως τοῦτο
μελετήσαντες, πάλιν ἀλλάξουσιν, ἐὰν ὀλίγος πάνυ παρέλθῃ χρόνος, καὶ
πρόφασιν λάβωσι τοῦ συνήθως τισὶν ἐπιβουλεύειν. Τότε γὰρ, ὅταν ἐπιβουλεύσωσι, μάλιστα προσποιοῦνται περὶ
πίστεως γράφειν, ἵνα, ὡς ὁ Πιλᾶτος ἐνίψατο τὰς χεῖρας, οὕτω καὶ
οὗτοι δράκοντες ἀποκτείνωσι τοὺς εἰς Χριστὸν εὐσεβοῦντας· καὶ ἵνα, ὡς περὶ
πίστεως ὁρίζοντες δόξωσιν, ὡς πολλάκις εἶπον, φεύγειν τὸ τῆς ἑτεροδοξίας
ἔγκλημα. Ἀλλ' οὔτε
λαθεῖν, οὔτε φυγεῖν δυνήσονται· ἕως γὰρ ἑαυτοῖς ἀπολογοῦνται, ἑαυτῶν
ἀεὶ κατήγοροι γίνονται, καὶ δικαίως γε· οὐ γὰρ τοῖς ἐλέγχουσιν αὐτοὺς
ἀποκρίνονται, ἀλλ' ἑαυτούς, ὡς βούλονται, πείθουσι. Πότε οὖν, τοῦ ὑπευθύνου
κρίνοντος ἑαυτὸν, λύσις γίνεται τοῦ ἐγκλήματος; Διὰ τοῦτο γοῦν ἀεὶ γράφουσι, καὶ
ἀεὶ τὰ ἴδια μεταποιοῦντες, ἄδηλον ἔχουσι τὴν πίστιν, μᾶλλον δὲ φανερὰν ἔχουσι τὴν
ἀπιστίαν καὶ τὴν κακοφροσύνην» (Μ. Ἀθανασίου, Πρὸς τοὺς Ἐπισκόπους
Αἰγύπτου καὶ Λιβύης Ἐπιστολὴ Κατὰ Ἀρειανῶν).