..κι αν κάποτε μείνουμε χωρίς πατέρες;;;
Σε
ένα χωριό της Ρουμανίας δεν υπήρχε παπάς και οι κάτοικοι πήγαιναν συχνά
στον Πατριάρχη με το αίτημα, την πλήρωση της κενής θέσης. Όμως ο
Πατριάρχης δεν είχε την δυνατότητα να ικανοποιήσει το αίτημα των
ανθρώπων, διότι το χωριό ήταν απόμακρο και κανείς δεν πήγαινε.
Μάταια πήγαιναν και ξαναπήγαιναν οι κάτοικοι, αλλά, ο Πατριάρχης τους έλεγε πάντα τα ίδια λόγια, ότι δεν έχω ιερέα να σας στείλω στο χωριό.
Εν τω μεταξύ άλλοι πέθαιναν αδιάβαστοι, άλλοι είχαν γυναίκες και παιδιά χωρίς γάμο, άλλοι είχαν παιδιά και μεγάλοι ακόμα που ήταν αβάπτιστοι.
Μια μέρα σταμάτησε έξω από τον Ναό ένα αυτοκίνητο και κατέβηκε ένας παπάς. Όλο το χωριό με μιας έγινε ανάστατο και όλοι φώναζαν ήρθε παπάς... ήρθε παπάς! Μαζεύτηκαν οι κάτοικοι γύρω του, τον καλωσόρισαν και του είπαν:
Πως ήρθες στο χωριό μας πάτερ, αφού ο Πατριάρχης μας είπε ότι δεν έχει παπά να μας στείλει; Τότε ο παπάς τους είπε γιατί αυτό δεν θέλατε; Δεν θέλατε ιερέα; Ορίστε ήρθα.
Όλο το χωριό χάρηκε στην παρουσία του νέου τους παπά. Ο παπάς άρχισε αμέσως δουλειά πήγε σε όλους τους τάφους και διάβαζε την εξόδιο ακολουθία. Βάπτισε και πάντρεψε όλους στο χωριό, που ήταν αβάπτιστοι και συζούσαν χωρίς την ευλογία του Μυστηρίου! Έκανε κατηχήσεις και καθημερινά λειτουργούσε και κοινωνούσε τον κόσμο τα Άχραντα Μυστήρια του Κυρίου μας!
Μια μέρα καλεί τους χωρικούς και τους λέει ότι: Θα φύγω τώρα εγώ γιατί τελείωσε η αποστολή μου. Το χωριό αναστατώθηκε και του είπε: Τώρα που ήρθες θα φύγεις; Ο παππούλης όμως τους καθησύχασε και τους είπε πως τώρα που ήλθα εγώ εδώ, θ'ακολουθήσουν πάρα πολλοί ιερείς και δεν θα'χετε ποτέ πρόβλημα από εδώ και στο εξής. Πολύς κόσμος θα μαζεύεται εδώ και θα γίνει γενικά το χωριό σας Ορθόδοξο προσκύνημα! Οι χωρικοί δεν καταλάβαιναν πως θα γίνουν όλα αυτά, εκείνοι έβλεπαν πως θα ξαναμείνουν χωρίς παπά και συνέχισαν να τον παρακαλούν να μείνει. Εκείνος όμως επέμενε στην απόφασή του. Τότε αφού οι χωρικοί κατάλαβαν ότι δεν γινόταν τίποτε, καρδιακά τον ευχαρίστησαν για την προσφορά του και τον κατευόδωσαν.
Μετά από μέρες ξαναπήγαν στον Πατριάρχη να τον ευχαριστήσουν που τους έστειλε έναν τόσο καλό παπά και να του πουν όταν μπορέσει να τους τον ξαναστείλει ή να τους στείλει κάποιον άλλον αλλά μόνιμο αυτό την φορά.
Ο Πατριάρχης όμως δεν ήξερε τίποτε. Τους είπε ότι εγώ δεν έστειλα κανέναν παπά γιατί δεν έχω, όμως περιμένετε μήπως ο πρωτοσύγκελος, σας έστειλε κάποιον για να σας εξυπηρετήσει. Πήρε τηλέφωνο τον πρωτοσύγκελο αλλά ούτε αυτός είχε στείλει κανέναν.
Ο Πατριάρχης τους τότε τους είπε τι έκανε αυτός ο παπάς στην ενορία; Οι χωρικοί είπαν μας πάντρεψε, μας βάπτισε, μας έκανε τις κηδείες των γονέων, καθημερινά λειτουργούσε και γενικά μας έκανε ότι πρέπει να κάνει καθημερινά ένας παπάς. Καλά είπε ο Πατριάρχης δεν σας έδινε χαρτιά; Δεν έγραφε τα μυστήρια; -Βεβαίως, είπαν οι χωρικοί, μας έδινε χαρτιά και όλα τα μυστήρια που έκανε τα καταχώρισε στα βιβλία του Ναού. -Καλά δεν είδατε τι έγραφε; Και πως υπέγραφε και με τι όνομα; -Όλα τα στοιχεία Δέσποτα τα έγραφε στα ρουμανικά, αλλά εκείνο που μας έκανε εντύπωση ήταν ότι την υπογραφή την έβαζε σε άλλη γλώσσα που δεν έχουμε ξαναδεί και δεν ξέρουμε τι έγραφε.
Ο Πατριάρχης παρακάλεσε να πάνε να του φέρουν τα βιβλία για να δει ποιος ήταν αυτός ο κληρικός. Όταν του πήγαν τα βιβλία ο Πατριάρχης έμεινε έκθαμβος και δεν πίστευε στα μάτια του! Πράγματι όλα τα στοιχεία ήταν γραμμένα στα ρουμανικά ενώ το όνομα του ήταν γραμμένο στα ελληνικά, με το όνομα της υπογραφής Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως!
...κι αν κάποτε μείνουμε χωρίς πατέρες;;; Χωρίς παπάδες δηλαδή;;; Ο Θεός θα κατεβάσει τους Αγίους Του! Αμήν και τω Θεώ Δόξα!!!
(ειπώθηκε από ρουμάνες μοναχές στον Οικουμενικό Πατριάρχη κατά την επίσκεψή του στην Κρήτη) περιοδικό Αγία Ζώνη τεύχος 22, Μάρτιος 2011
Μάταια πήγαιναν και ξαναπήγαιναν οι κάτοικοι, αλλά, ο Πατριάρχης τους έλεγε πάντα τα ίδια λόγια, ότι δεν έχω ιερέα να σας στείλω στο χωριό.
Εν τω μεταξύ άλλοι πέθαιναν αδιάβαστοι, άλλοι είχαν γυναίκες και παιδιά χωρίς γάμο, άλλοι είχαν παιδιά και μεγάλοι ακόμα που ήταν αβάπτιστοι.
Μια μέρα σταμάτησε έξω από τον Ναό ένα αυτοκίνητο και κατέβηκε ένας παπάς. Όλο το χωριό με μιας έγινε ανάστατο και όλοι φώναζαν ήρθε παπάς... ήρθε παπάς! Μαζεύτηκαν οι κάτοικοι γύρω του, τον καλωσόρισαν και του είπαν:
Πως ήρθες στο χωριό μας πάτερ, αφού ο Πατριάρχης μας είπε ότι δεν έχει παπά να μας στείλει; Τότε ο παπάς τους είπε γιατί αυτό δεν θέλατε; Δεν θέλατε ιερέα; Ορίστε ήρθα.
Όλο το χωριό χάρηκε στην παρουσία του νέου τους παπά. Ο παπάς άρχισε αμέσως δουλειά πήγε σε όλους τους τάφους και διάβαζε την εξόδιο ακολουθία. Βάπτισε και πάντρεψε όλους στο χωριό, που ήταν αβάπτιστοι και συζούσαν χωρίς την ευλογία του Μυστηρίου! Έκανε κατηχήσεις και καθημερινά λειτουργούσε και κοινωνούσε τον κόσμο τα Άχραντα Μυστήρια του Κυρίου μας!
Μια μέρα καλεί τους χωρικούς και τους λέει ότι: Θα φύγω τώρα εγώ γιατί τελείωσε η αποστολή μου. Το χωριό αναστατώθηκε και του είπε: Τώρα που ήρθες θα φύγεις; Ο παππούλης όμως τους καθησύχασε και τους είπε πως τώρα που ήλθα εγώ εδώ, θ'ακολουθήσουν πάρα πολλοί ιερείς και δεν θα'χετε ποτέ πρόβλημα από εδώ και στο εξής. Πολύς κόσμος θα μαζεύεται εδώ και θα γίνει γενικά το χωριό σας Ορθόδοξο προσκύνημα! Οι χωρικοί δεν καταλάβαιναν πως θα γίνουν όλα αυτά, εκείνοι έβλεπαν πως θα ξαναμείνουν χωρίς παπά και συνέχισαν να τον παρακαλούν να μείνει. Εκείνος όμως επέμενε στην απόφασή του. Τότε αφού οι χωρικοί κατάλαβαν ότι δεν γινόταν τίποτε, καρδιακά τον ευχαρίστησαν για την προσφορά του και τον κατευόδωσαν.
Μετά από μέρες ξαναπήγαν στον Πατριάρχη να τον ευχαριστήσουν που τους έστειλε έναν τόσο καλό παπά και να του πουν όταν μπορέσει να τους τον ξαναστείλει ή να τους στείλει κάποιον άλλον αλλά μόνιμο αυτό την φορά.
Ο Πατριάρχης όμως δεν ήξερε τίποτε. Τους είπε ότι εγώ δεν έστειλα κανέναν παπά γιατί δεν έχω, όμως περιμένετε μήπως ο πρωτοσύγκελος, σας έστειλε κάποιον για να σας εξυπηρετήσει. Πήρε τηλέφωνο τον πρωτοσύγκελο αλλά ούτε αυτός είχε στείλει κανέναν.
Ο Πατριάρχης τους τότε τους είπε τι έκανε αυτός ο παπάς στην ενορία; Οι χωρικοί είπαν μας πάντρεψε, μας βάπτισε, μας έκανε τις κηδείες των γονέων, καθημερινά λειτουργούσε και γενικά μας έκανε ότι πρέπει να κάνει καθημερινά ένας παπάς. Καλά είπε ο Πατριάρχης δεν σας έδινε χαρτιά; Δεν έγραφε τα μυστήρια; -Βεβαίως, είπαν οι χωρικοί, μας έδινε χαρτιά και όλα τα μυστήρια που έκανε τα καταχώρισε στα βιβλία του Ναού. -Καλά δεν είδατε τι έγραφε; Και πως υπέγραφε και με τι όνομα; -Όλα τα στοιχεία Δέσποτα τα έγραφε στα ρουμανικά, αλλά εκείνο που μας έκανε εντύπωση ήταν ότι την υπογραφή την έβαζε σε άλλη γλώσσα που δεν έχουμε ξαναδεί και δεν ξέρουμε τι έγραφε.
Ο Πατριάρχης παρακάλεσε να πάνε να του φέρουν τα βιβλία για να δει ποιος ήταν αυτός ο κληρικός. Όταν του πήγαν τα βιβλία ο Πατριάρχης έμεινε έκθαμβος και δεν πίστευε στα μάτια του! Πράγματι όλα τα στοιχεία ήταν γραμμένα στα ρουμανικά ενώ το όνομα του ήταν γραμμένο στα ελληνικά, με το όνομα της υπογραφής Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως!
...κι αν κάποτε μείνουμε χωρίς πατέρες;;; Χωρίς παπάδες δηλαδή;;; Ο Θεός θα κατεβάσει τους Αγίους Του! Αμήν και τω Θεώ Δόξα!!!
(ειπώθηκε από ρουμάνες μοναχές στον Οικουμενικό Πατριάρχη κατά την επίσκεψή του στην Κρήτη) περιοδικό Αγία Ζώνη τεύχος 22, Μάρτιος 2011
________________________________
Δες και
http://www.inews.gr/60/pragmatiko-peristatiko-me-ton-agio-nektario.htm
"Πραγματικό περιστατικό με τον Άγιο Νεκτάριο!"
00:12 24/11/2009 - Πηγή: Troktiko
Τρίτη, 24 Νοεμβρίου 2009
"Πραγματικό
περιστατικό με τον Άγιο Νεκτάριο!"
"Πριν δύο
περίπου μήνες, η θεία της φίλης μας Μ. πήγε για προσκύνημα στον Άγιο Νεκτάριο
στην Αίγινα. Όταν έφτασαν διαπίστωσαν ότι υπήρχε πάρα πολύς κόσμος και ότι όλοι
ήταν Ρουμάνοι. Παραξενεύτηκαν από το πλήθος των Ρουμάνων και μία Ελληνίδα που
ήξερε λίγα Ρουμανικά και κάποια Αγγλικά μπόρεσε να συνεννοηθεί και ρώτησε μία
κυρία από τους ξένους προσκυνητές πως γίνεται και ήρθε όλος αυτός ο κόσμος από
τη Ρουμανία στην μικρή Αίγινα. Η απάντηση ήταν η εξής: «Εμείς», της είπε η
κυρία, «είμαστε από ένα χωριό της Ρουμανίας στο οποίο δεν είχαμε ιερέα.
Παρακαλούσαμε τον Μητροπολίτη να μας στείλει κάποιον ιερέα για να βαφτίσουμε τα
παιδιά μας, να λειτουργηθούμε, να κοινωνήσουμε ακόμα και να παντρευτούν τα
παιδιά μας και η απάντηση ήταν ότι δεν είχε κανέναν για να στείλει.
Κάποια μέρα
ήρθε επιτέλους ένας ιερέας και από εκείνη την ημέρα εξομολογούμασταν,
κοινωνούσαμε, μας βάφτισε τα παιδιά μας, παντρεύτηκαν κάποια ζευγάρια και όλα
κυλούσαν καλά μέχρι που μετά ένα μήνα εκείνος ο ιερέας έφυγε. Μένοντας και πάλι
χωρίς παπά αρχίσαμε να στέλνουμε επιστολές στο Μητροπολίτη μας για νέο ιερέα. Η
απάντηση ήταν και πάλι πως δεν είχε.
Κάποια στιγμή
πήγαν κάποιοι από το χωριό στη Μητρόπολη για να διαμαρτυρηθούν στο Μητροπολίτη.
Όταν πήγαν εκείνος άρχισε να τους λέει πως δεν έχει ιερείς. Τότε του είπαν
εκείνοι ότι αφού δεν έχει ιερέα ας τους έστελνε και πάλι αυτόν που τους είχε
στείλει. Όταν άκουσε αυτό ο Μητροπολίτης έκπληκτος τους απάντησε ότι δεν είχε
στείλει κανέναν ιερέα. Μα πως δεν είχατε στείλει! Απάντησαν εκείνοι. Ήρθε ένας
ιερέας και έμεινε μαζί μας ένα μήνα. Μας εξομολογούσε, μας κοινωνούσε,
πάντρευε, τελούσε γάμους…! Ο Μητροπολίτης επέμενε τότε ακόμα περισσότερο ότι
όλα αυτά του ήταν άγνωστα. Τους συμβούλεψε τότε να πάνε σο χωριό και να δουν
πως υπέγραφε στα βιβλία των μυστηρίων για να δουν ποιος ήταν. Όταν γύρισαν στο
χωριό και άνοιξαν το βιβλίο η υπογραφή ήταν η εξής: Νεκτάριος Επίσκοπος
Πενταπόλεως!!! Γι ‘αυτό το λόγο ερχόμαστε κάθε τόσο για προσκύνημα στον Άγιο
Νεκτάριο για να τον ευχαριστήσουμε για το καλό και την τιμή που μας έκανε»,
απάντησε τελειώνοντας εκείνη η κυρία.
Αυτό είναι ένα
από τα τόσα πολλά και απίστευτα γεγονότα (και πιστέψτε με είναι πάρα πολλά),
που ζουν πολλοί συμπολίτες μας και συνάνθρωποί μας καθημερινά, αλλά όμως,
τίποτε από αυτά δεν ακούγεται και ούτε βγαίνει παρά έξω. Ότι έχει σχέση με την
πίστη μας, την πίστη των Ρωμιών, την πίστη του Χριστού, δεν πρέπει να
μαθεύεται. Είναι ενάντια σε κάποια συμφέροντα. Εάν γίνει κάτι κακό από έναν
ιερέα, τότε όχι μόνο θα ακουστεί αλλά θα το πάρουν οι άξιοι, φιλόπατροι και
φιλόθρησκοι δημοσιογράφοι μας, θα το μεγαλώσουν, θα το γενικεύσουν και θα
μιλούν γι’ αυτό όσο καιρό πρέπει ώστε να είναι σίγουροι ότι ο Ελληνορθόδοξος
λαός μας το εμπέδωσε και ότι όταν βλέπει ιερέα και εκκλησία του έρχεται
αναγούλα. Θα προσπαθήσω όλα αυτά που ακούω από ανθρώπους γνωστούς που υπάρχει
εμπιστοσύνη και που τα γεγονότα είναι διασταυρωμένα να σας τα στέλνω. Ίσως έτσι
καταλάβουμε ότι η πίστη μας δεν έχει πεθάνει, ούτε είναι μία σειρά από γραφικές
και εθιμοτυπικές τελετές. Ο Θεός είναι ανάμεσά μας, αρκεί να βάλουμε το
κλειδάκι που ΟΛΟΙ ΜΑΣ κρατάμε και που λέγεται πίστη, στην πόρτα και να του
ανοίξουμε για να μας ξεκουράσει και να ειρηνεύσει την τόσο ταραγμένη και
πελαγωμένη ψυχή μας. Τι στην ευχή, Ορθόδοξοι είμαστε!"
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ,
Αναρτήθηκε από troktiko στις 7:44 πμ
