Θεολογία της Λατρείας: Νικόλαος Καβάσιλας και Συμεών Θεσσαλονίκης

 

 Θεολογία της Λατρείας:

Νικόλαος Καβάσιλας & Συμεών Θεσσαλονίκης

Συγγραφέας: kantonopou στις Αυγούστου 21, 2013

Νικόλαος Καβάσιλας και Συμεών Θεσσαλονίκης.

Οι θεμελιωτές της Θεολογίας της Βυζαντινής Λατρείας

Εισαγωγικά

     Η μελέτη του συγκεκριμένου θέματος, που έχω την τιμή να εισηγηθώ στο παρόν συμπόσιο, απαιτεί μεταξύ άλλων μια σύντομη εισαγωγική αναφορά στο ιστορικό πλαίσιο της εποχής κατά την οποία έζησαν οι δύο σοφοί και άγιοι βυζαντινοί άνδρες, ο Νικόλαος Καβάσιλας (1322/23 – μετά 1391) και ο Συμεών αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης (β’ ήμισυ ΙΔ’ αι. – 1429), δηλαδή στον ΙΔ’ αιώνα και στις τρεις πρώτες δεκαετίες του ΙΕ’ αιώνα.

Είναι γνωστό ότι οι δύο τελευταίοι αιώνες του βίου της βυζαντινής αυτοκρατορίας υπήρξαν εποχή κρίσιμη, πλήρης ταραχών και διαιρέσεων, τόσο στο πολιτικό όσο και στο εκκλησιαστικό πεδίο, αλλά συγχρόνως και ιδιαίτερης πνευματικής άνθισης. Το αποκαταστημένο Βυζάντιο του 1261 δεν ήταν πλέον η ένδοξη αυτοκρατορία του παρελθόντος, αλλ’ ένα μικρό κράτος, με στρατό και δυνάμεις ανεπαρκείς να υπερασπίσουν την ύπαρξή του. Οι συνεχείς πόλεμοι και εσωτερικές διαμάχες του ΙΔ’ αιώνα επέφεραν πολιτικό και οικονομικό κλονισμό και ανασφάλεια στο λαό, ο οποίος, προσπαθώντας να ξεφύγει από την κρίση, προέβαινε σε ενέργειες που, όπως πίστευε, θα εξασφάλιζαν τη σωτηρία της κοινωνίας του.

      Έτσι, στη Θεσσαλονίκη το 1374 οι εκπρόσωποι των λαϊκών τάξεων, γνωστοί ως Ζηλωτές, επαναστάτησαν κατά των ευγενών, θεωρώντας τους υπαίτιους όλων των δεινών· κατέλυσαν την έννομη τάξη και προέβησαν σε βιαιοπραγίες. Μάλιστα είναι αυτοί που εμπόδισαν την εγκατάσταση του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά στην έδρα του. Πέραν όμως των βιαιοτήτων και της οξύτητας, πρέπει να δεχθούμε ότι υπήρξε ενας λαϊκός αγώνας για την επικράτηση της δικαιοσύνης στην κοινωνία και γι αυτό πολλά από τα αιτήματα τους -οχι οι βιαιοπραγίες- είχαν απήχηση σε πρόσωπα ακόμη και από την τάξη των αρχόντων, όπως ο Νικόλαος Καβάσιλας.

      Εν τω μεταξύ οι Τούρκοι, που είχαν ήδη εμφανισθεί από τον ΙΓ’ αιώνα, εκμεταλλευόμενοι τις εσωτερικές ανωμαλίες της αυτοκρατορίας, άρχισαν κατ’ αρχάς να ενοχλούν τις βυζαντινές κτήσεις της Μικράς Ασίας και αργότερα να εισδύουν στην Ευρώπη (1354 κατάληψη Καλλιπόλεως του Ελλησπόντου), δημιουργώντας ανασφάλεια στο λαό. Οι δύο πρώτες πόλεις της αυτοκρατορίας, Κωνσταντινούπολη και Θεσσαλονίκη, δεν άργησαν να δεχθούν τις επιθέσεις των Τούρκων. Ο σουλτάνος Μουράτ Β΄ (1421-1451) πολιόρκησε την Κωνσταντινούπολη (1422), αλλά σύντομα αναγκασμένος από εσωτερικά προβλήματα του κράτους του έλυσε την πολιορκία[1].

       Η Θεσσαλονίκη, γενέτειρα του Νικολάου Καβάσιλα και πόλις της επισκοπικής δράσεως του Συμεών Θεσσαλονίκης, ήδη από τις τελευταίες δεκαετίες του ΙΔ’ αιώνα υφίσταται τουρκικές επιθέσεις. Το 1387 και μέχρι το 1393 πέφτει στα χέρια των Τούρκων, οι οποίοι, μετά από ένα μικρό διάστημα που επανήλθε στους Βυζαντινούς, την ξανακατέλαβαν το 1394. Μετά την ήττα όμως που υπέστη από τον Ταμερλάνο (1402), ο σουλτάνος Βαγιαζήτ Α’ την παραχώρησε το 1403 στους Βυζαντινούς. Τον Ιούνιο όμως του 1422 οι Τούρκοι άρχισαν νέα πολιορκία και οι περισσότεροι κάτοικοί της βιώνοντας για ακόμη μια φορά τον πόνο, τις στερήσεις και το άγχος της επιβίωσης βρέθηκαν μπροστά στο φοβερό δίλημμα να παραδώσουν την πόλη τους είτε στους Τούρκους, ζώντας έκτοτε ως υποτελείς τους, είτε στους Βενετούς, οι οποίοι αποτελούσαν τότε υπολογίσιμη ναυτική δύναμη και θα μπορούσαν, όπως ήλπιζαν, να εξασφαλίσουν την ασφάλειά τους.

       Ο αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης Συμεών και ο επηρεαζόμενος απ’ αυτόν δεσπότης της πόλεως Ανδρόνικος Παλαιολόγος αντετάχθησαν στις δύο αυτές προοπτικές, θεωρώντας

Σχόλια σε "πρῶτο πλάνο!

       Στὴν ἀνάρτηση μὲ τίτλο  Ἐπιστολὴ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ πρὸς Ἀντιαιρετικὸ Γραφεῖο Ἱ. Μ. Πειραιῶς

 http://www.paterikiparadosi.blogspot.gr/2013/08/blog-post_20.html

δημοσιεύτηκαν δυὸ σχόλια ποὺ κρίναμε ἀναδημοσιεύσιμα σὲ "πρῶτο πλάνο", γιατὶ ἐκφράζουν ὠμὰ τὴν πραγματικότητα καὶ τὴν φυσιογνωμία τῶν σύγχρονων "κατ' εὐφημισμὸν" ἀντι-Οἰκουμενιστῶν.

Ἡ ἁγιοπατερικὴ ἀλήθεια, ὅμως, ὅπως ὁ ἥλιος,

δὲν κρύβεται!

Ανώνυμος  21 Αυγούστου 2013 - 8:45 π.μ.

Νομίζω ότι οι άγιοι Πατέρες του Πειραιώς εδώ φέρθηκαν έξυπνα. Κατάλαβαν ότι συνεχίζοντας τον πόλεμο κατά Τρικαμηνά θα γινόταν φανερή η αγιομαχική τους διάθεση, αφού ουσιαστικά θα πολεμούσαν τους Αγίους Πατέρες με τους οποίους συμμάχους και οδηγούς πορεύτηκε ο π. Ευθύμιος στη συγγραφή των βιβλίων του, και από τους οποίους συνέλεξε όλα τα επιχειρήματά του.

Έστω κι αργά λοιπόν συνειδητοποίησαν έντρομοι, ότι στην απέλπιδα προσπάθειά τους να αναιρέσουν τις θέσεις του π. Ευθυμίου, αποδεικνυόταν η θεολογική ανεπάρκειά τους στον εκκλησιαστικό περίγυρο!
      Γι΄ αυτό μην περιμένετε κάποια θεολογική απάντηση. Το πολύ πολύ να θυμηθούν τίποτε σύγχρονους γέροντες στην Ελλάδα και στην Αριζόνα που δεν αποτειχίστηκαν και να πουν ότι τους ακολουθούν.
   Αυτή είναι η αντι Οικουμενιστική δράση του Αντι Αιρετικού Γραφείου και του ίδιου του Πειραιώς.                                                                    

                                                             Ιωάννης

Ανώνυμος  22 Αυγούστου 2013 - 5:20 π.μ.

Aγαπητοί μου απλά θα αδιαφορήσουν, δεν θα του δώσουν σημασία του π. Ευθυμίου. Θα του συμπεριφερθούν ως ανύπαρκτο, δεν θα καταδεχθούν να απαντήσουν γιατί τον θεωρούν αγράμματο, ρακένδυτο, τιποτένιο.

Ποιός μπορεί να μετρηθεί μαζί τους! Αυτοί έχουν εξουσία, πανεπιστημιακούς τίτλους, τρόπους, καλοσιδερωμένα ράσα, αξιοπρέπεια, καθωσπρεπισμό, με αυτόν τον ασήμαντο θα ασχολουθούν; Τον έβγαλαν πλανεμένο, εκτός Εκκλησίας, προβληματικό, σχισματικό και ησύχασαν με την ρηχή συνείδησή τους.

Μόνο που δεν μπόρεσαν να μας πείσουν, όλους εμάς που διαβάζουμε τα κείμενα και μπορούμε να κρίνουμε ελεύθερα και ανιδιοτελώς. Μακάρι ο Θεός να μην τους κατακρίνει για την ανέντιμη συμπεριφορά τους.

Εκκλησία δεν είναι μόνο οι "δημοσιοσυσχετιστές" ρασοφόροι

Ο ΑΘΕΟΣ  ΚΑΙ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

   Νίκος Χειλαδάκης

 Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Πηγή: "Ακτίνες"

     Σε άλλη εποχή θα ήταν μεγάλο έργο για ένα αρχιεπίσκοπο να διατηρεί καλές σχέσεις με ένα άθεο πολιτικό που μάλιστα φιλοδόξει να γίνει και πρωθυπουργός της Ελλάδας με την πρόθεση φυσικά να τον φέρει στους κόλπους της εκκλησίας. Στη σημερινή όμως συγκυρία, δεν μας εκπλήσσει που ο κ. Τσίπρας έχει δηλώσει ανοιχτά και φανερά πως είναι άθεος, πως δεν έχει κάνει θρησκευτικό γάμο, πως δεν έχει βαφτίσει το παιδί του αλλά το ότι ο αρχιεπίσκοπος της ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας δεν έχει καμία ένσταση για όλα αυτά, έχει άριστες σχέσεις μαζί του και έχει φωτογραφηθεί επαλειμμένα μαζί του με χαρακτηριστικά χαμόγελα. Μάλιστα έχει αποσπάσει και τα εύσημα από τον εν λόγο κύριο και από τους άλλους συντρόφους της ανθελληνικής «δημοκρατικής» αριστεράς της κ. Ρεπούση και σια, για την… σώφρονα στάση του στην εθνοκτόνο ελληνική κρίση.

        Στην μεγάλη κρίση που περνά η χώρα, στην κρίση που έχει φέρει το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού στην απόγνωση και έχει στείλει χιλιάδες στην αυτοκτονία, πολλοί ελπίζουν στον εν λόγω κύριο ότι θα τους ανακουφίσει από όλα αυτά τα μαρτύρια. Αλλά ο εν λόγω κύριος έχει αποδείξει πως… τους γράφει στα παλιά του τα παπούτσια. Στην πραγματικότητα με την στάση του  έχει γίνει το ανάχωμα στην λαϊκή οργή μην τυχόν και ξεσηκωθεί ο κόσμος και καταρρεύσει η μνημονιακή κυβέρνηση. Ο καλύτερος σύμμαχος του κ. Σαμαρά δεν είναι ο ευτραφής αρχηγός του ανυπάρκτου ΠΑΣΟΚ, αλλά ο άθεος αρχηγός της λεγόμενης αριστερής  παράταξης του.

           Δυστυχώς στην Ελλάδα του 2013 έχουμε μια προδοτική κλίκα που μας κυβερνά, έχουμε ένα άθεο αρχηγό της αντιπολίτευσης που δεν διστάζει να στείλει την νεολαία του κόμματος του σε γειτονική χώρα για να διαδηλώσει κατά της χώρας μας και το πιο πρωτοφανές, έχουμε μια εκκλησιαστική ηγεσία που όχι μόνο δεν «χολοσκά» για όλα όσα συμβαίνουν, αλλά χαμογελά σαρδόνια και διατηρεί καλές σχέσεις με όλο αυτό τον συρφετό  αφήνοντας τον ποίμνιο να σέρνετε χωρίς καμία βοήθεια. Ή  μήπως νομίζουμε

Ο Χριστός ήρθε για να "σώσει" τους οικουμενιστές;

                           

                     

Πηγή: Τρελογιάννης 

 Όποια   πέτρα    της    πνευματικής    ιντελιγκέντσιας    κι   αν    σηκώσει    κανείς,  θα   βρεί   και    έναν   οικουμενιστή.   Ας    μείνουμε    λοιπόν    ήσυχοι     ακόμα    ένας   πνευματικός    φορέας,   η   εθνική    βιβλιοθήκη,   βρίσκεται    σε    καλά   χέρια,    στα    χέρια     του    κ.   Ζουμπουλάκη,  ο    οποίος    διατελεί     πρόεδρός    της!   

Ο    κ.   Σταύρος    Ζουμπουλάκης    πιστεύει,  ότι    όλα    τα    κακά    μέσα    στην    εκκλησία    οφείλονται    στο    ότι    η    εκκλησία    μετά    την    απελευθέρωση    του    ’21   ανέλαβε    έναν   εθνικό    ρόλο    ως    θεματοφύλακας     του    Ελληνισμού     και    της    Ελληνικής    γλώσσας.   Στην     θεολογική     ακαδημία    του    Βόλου,      της    οποίας    μέλος    και     τακτικός    ομιλητής     είναι     ο    κ.   Ζουμπουλάκης,    η     λέξη    «εθνικός»    μαζί    με     όλα    τα    παράγωγά    της     είναι    αφορισμένη.    Οποιαδήποτε    αναφορά   σε    ελληνικό    έθνος,    ελληνική     ιστορία,   ελληνική    γλώσσα    προσκρούει    στην    δοκησίσοφη    τοποθέτηση    του    προέδρου    της     κ.   Καλαϊντζίδη,   ότι   ο   Χριστός    δεν    ήρθε    για    να    σώσει    τους    Ελληνες    αλλά    τον    άνθρωπο.   Και    τότε    γιατί   όλοι   μαζί   Ζουμπουλάκηδες,   Ρεπούσηδες,   Ιγνάτιοι κ.τ.λ.   δεν    πάνε     στην    Νιγηρία,    όπως    τους    υπέδειξε  και  ο    Μίκης    Θεοδωράκης,  όπου    και   εκεί    υπάρχουν    άνθρωποι,   τους    οποίους    ήρθε    για    να    σώσει     ο    Χριστός;   Από   την    Ελλάδα    τί    θέλουν;  
Δεν    θέλουν    την   ελληνική   ιστορία,   δεν    θέλουν    την   ελληνική    γλώσσα,   δεν   θέλουν    τον    ελληνορθόδοξο     πολιτισμό     και    τότε    τι     θέλουν;    Μόνο   προαγωγές    σε    επιφανείς    θέσεις,  λεφτά    και   πολυτελή    διαβίωση;  

Μας    λένε     ότι    από     την     πολλή     τους     ταπείνωση    ντρέπονται    ο    Ελληνισμός     να    απολαμβάνει    κάποια     προνόμια,   που    άλλοι    λαοί    δεν    έχουν.    Επειδή    π.χ.    οι    Άγγλοι     δεν    μπορούν   να    διαβάσουν    τα    εκκλησιαστικά    κείμενα    στην    πρωτογραφή    τους,   θα    πρέπει     να     αποποιηθούν    αυτό    το    προνόμιό    τους    και    οι    Έλληνες,  για   να    μην    τους     κάνουν    να    αισθάνονται    άσχημα!  

Ο    επίσκοπος   Ιγνάτιος    διαβιοί    μέσα    στη   πόλη   του   Βόλου   σαν    πρίγκιπας     και    δεν    ντρέπεται   γι’ αυτό    και    ντρέπεται    για    τα     προνόμια     του     Ελληνισμού;   Οι    Γεωργακοπουλέοι    (σ. ιστολ.: εννοεί άραγε, την οικογένεια του Δεσπότη του Βόλου;) έχουν     κάνει    την    ιερωσύνη    ένα    επικερδές    οικογενειακό    επάγγελμα    και    δεν     ντρέπονται   γι’ αυτό    και    ντρέπονται    για    τα     προνόμια    του    Ελληνισμού; 

Οι    οικουμενιστές   ευχαρίστως    και    χωρίς    καμμία     αναστολή    απλώνουν    το    χέρι