Περιοχή Ἀμπελακίων, 28/10/2013
Σεβαστέ καί ἀγαπητέ π. Παῦλε χαῖρε ἐν Κυρίῳ.
Σήμερα, πού ἀπεφάσισα τελικά νά σᾶς ἀπαντήσω
στήν ἀπό 30/9/2013 πρός ἐμέ ἐπιστολή σας, εἶναι ἡ ἐθνική ἐπέτειος τῆς 28ης Ὀκτωβρίου.
Ἐπιστρέφοντας λοιπόν τό πρωΐ ἀπό τήν ἀγρυπνία τῆς ἁγ. Σκέπης τῆς Παναγίας μας
καί προκειμένου νά μήν νυστάξω ὁδηγώντας ἄκουγα τόν ραδιοφωνικό σταθμό τῆς
Μητροπόλεως Πειραιῶς, ὁ ὁποῖος παρουσίαζε ἕνα ἀφιέρωμα στήν ἐποποιΐα τοῦ 1940.
Σκέφθηκα λοιπόν ὅτι ἄν οἱ σημερινοί Ἐπίσκοποι
καί κληρικοί εἴχαμε τήν μισή ἀνδρεία καί αὐταπάρνησι καί διαθέταμε τόν μισό ἡρωϊσμό
ἀπό αὐτόν πού ἐπέδειξαν οἱ ἀγωνιστές πατριῶτες τῆς ἐποχῆς ἐκείνης καί μάλιστα
γιά τά θέματα τῆς πίστεως, ἀσφαλῶς θά εἶχε ἀποκατασταθῆ ἡ ὀρθόδοξος πίστις καί ἡ
σημερινή ἐπίσημος Ἐκκλησία θά ἐβάδιζε τήν ὁδό τῶν μεγάλων ἁγίων Πατέρων καί οἰκουμενικῶν
διδασκάλων, οἱ ὁποῖοι ἀσφαλῶς ἐπέδειξαν σέ ἀνάλογες περιπτώσεις αἱρέσεων αὐτό
τό ὀρθόδοξο καί μαρτυρικό φρόνημα.
Ἀλλά τελικῶς ἀπό ὅ,τι φαίνεται, ὅλοι μας
σήμερα (καί πρῶτοι οἱ Ἐπίσκοποι) δέν ἀνήκουμε στούς ἀετούς τῆς περιόδου ἐκείνης,
οὔτε πολύ περισσότερο στούς Πατέρες, οἱ ὁποῖοι μᾶς διεφύλαξαν διαχρονικά τήν Ὀρθοδοξία,
ἀλλά ἀνήκουμε στά κατοικίδια ἐκεῖνα πτηνά μέ τά ὁποῖα συνηθίζουν νά
παρομοιάζουν συχνά τούς δειλούς καί βολεμένους.
Συγχωρέστε μου ἐκ τῶν προτέρων τήν αὐστηρότητα,
ἀλλά εἰλικρινά, δέν μπορῶ νά κατανοήσω τόν λόγο γιά τόν ὁποῖο παρουσιάζουμε ὅλους
αὐτούς τούς ἡρωϊκούς ἀγῶνες τῶν πατέρων μας, τήν στιγμή πού ἐμεῖς, γιά τά
θέματα τῆς πίστεως καί τήν προδοσία τῆς Ὀρθοδοξίας, ζητοῦμε ὑπεκφυγές καί
προσπαθοῦμε μέ κάθε τρόπο νά ἀλλοιώσωμε τό μαρτυρικό καί θυσιαστικό πνεῦμα τῆς Ὀρθοδοξίας,
προκειμένου νά διατηρήσωμε τίς θέσεις καί τά ἀξιώματά μας καί νά συμβαδίσωμε μέ
τό πνεῦμα τῆς Ν. Ἐποχῆς.
Εἰς τό σημεῖο αὐτό θέλω νά τονίσω μέ λύπη
