ΓΙΑΤΙ Η Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑ; (3η Ανάρτηση)

Ἡ Ι. Μητρόπολη Πειραιῶς διετύπωσε ἀντιπατερικές θέσεις,

ὡς πρὸς τὴν στάση μας στοὺς αἱρετικούς,

ἀλλὰ ἀδιαφορεῖ γιὰ τὴν διόρθωσή τους!

Ἀνακοίνωσε τὸν Σεπτέμβριο τὴν διοργάνωση Ἡμερίδα"

ΠΕΡΙ  ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ, ἡ ὁποία θὰ ἐξέταζε τὸ θέμα αὐτό,

ποὺ  "ἔχει λάβει πανελλήνιες διαστάσεις"!

(πάντα κατὰ τὴν Ἱ. Μητρόπολη)

ΤΙ  ΑΝΑΓΚΑΣΕ  ΤΟΝ  κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΝΑ  ΜΑΤΑΙΩΣΕΙ  ΤΗΝ  

ΗΜΕΡΙΔΑ  ΠΟΥ  ΠΡΟΑΝΗΓΓΕΙΛΕ;

Εἶναι γνωστὸς ὁ διάλογος ποὺ ἄνοιξε πέρυσι ἡ Μητρόπολη Πειραιῶς γιὰ τὸ καίριο θέμα ποὺ ἔχει σχέση μὲ τὴν Πίστη καὶ τὴ σωτηρία μας: τῆς ἀπομακρύνσεώς μας ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστές. Συγκεκριμένα ὁ π. Παῦλος Δημητρακόπουλος (μὲ τὴ συνδρομὴν τοῦ π. Ἀγγέλου) ἔκαναν κριτική σὲ βιβλίο τοῦ π. Εὐθυμίου*. Ὅμως, αὐτὸς ὁ διάλογος ποὺ ἄνοιξε –μὲ τὶς εὐλογίες τοῦ Μητροπολίτη Πειραιῶς– εἶχε ὡς καρπὸ ἕνα κακόδοξο κείμενο τοῦ π. Παύλου, ποὺ ἐκδόθηκε ἀπὸ τὴν ἴδια Μητρόπολη ὡς φυλλάδιο, μὲ τὸ ὁποῖο διαστρεβλώθηκε ἡ πάγια ἁγιοπατερικὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὴ στάση τῶν πιστῶν πρὸς τοὺς Πατριάρχες καὶ Ἐπισκόπους ποὺ αἱρετίζουν καὶ ὡς ἐκ τούτου τέμνει «νέα» ἀντιπατερικὴ ὁδὸ γιὰ τὴν ἀντιμέτωπιση τῶν αἱρετικῶν!

Στὸ φυλλάδιο αὐτὸ ἀπάντησε ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς καὶ ἀπέδειξε μὲ πληθώρα πατερικῶν κειμένων τὶς αὐθαίρετες θέσεις τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς, ἡ ὁποία μὴ δυναμένη νὰ ἀντικρούσει τὸ γεγονὸς ὅτι διαστρέβλωσε ἁγιοπατερικὲς θέσεις, ἀλλὰ καὶ μὴ θέλουσα νὰ ζητήσει συγγνώμη γι’ αὐτὸ τὸ ὀλίσθημα, ἀρνήθηκε νὰ συνεχίσει τὸ διάλογο ποὺ αὐτὴ ἄνοιξε, ἀρνήθηκε νὰ ἀπαντήσει στὴ δευτερολογία τοῦ π. Εὐθυμίου, ἀρνήθηκε νὰ ἀπαντήσει καὶ στὶς 3 ἐρωτήσεις ποὺ ἐν συνεχείᾳ τοὺς ἔθεσε!

Γιὰ νὰ βγεῖ ἀπὸ τὴν δυσκολία ἡ Ἱ. Μητρόπολις καὶ νὰ καλύψει τὴν ἀδυναμία της νὰ συνεχίσει τὸν διάλογο ποὺ ἐπιπόλαια ἄνοιξε, προφασίστηκε ὅτι τὸ θέμα θὰ συζητηθεῖ δημόσια σὲ Ἡμερίδα περὶ Ἀποτειχίσεως ποὺ θὰ διοργανώσει, ὥστε ἐκεῖ νὰ ἀκουστοῦν ὅλες οἱ ἀπόψεις καὶ νὰ ἐξαχθοῦν συμπεράσματα! Μέχρι τώρα  (ἂν καὶ πέρασαν ἀρκετοὶ μῆνες) δὲν προσδιορίσθηκε ἡ ἡμερομηνία τῆς Ἡμερίδας, παρότι σὲ Σύναξη κληρικῶν ἀνακοινώθηκαν καὶ ὀνόματα ὁμιλητῶν. Ἐξ αὐτῶν, ὅπως μάθαμε οἱ π. Γεώργιος Μεταλληνὸς καὶ π. Θεόδωρος Ζήσης ἀρνήθηκαν νὰ κάνουν εἰσήγηση στὴν Ἡμερίδα, τὴν δὲ πρόσκληση πρὸς τὸν π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ, γιὰ νὰ κάνει εἰσήγηση, οἱ διοργανωτὲς τὴν ἀνακάλεσαν, γιατὶ δὲν τοὺς ἄρεσαν οἱ προτάσεις ποὺ ...ἔκανε!

Γράψαμε αὐτὰ τὰ εἰσαγωγικά, προκειμένου νὰ ἐνημερωθεῖ ὁ ἀναγνώστης γιὰ τὶς συνθῆκες κάτω ἀπὸ τὶς ὁποῖες ἐγράφη καὶ τὰ πλαίσια μέσα στὰ ὁποῖα κινεῖται ἡ μελέτη-ἀπάντηση αὐτὴ τοῦ π. Εὐθυμίου, ὅπως ἐπίσης καὶ ἡ ἐμμονὴ τῶν τῆς Μητροπόλεως νὰ συνεχίσουν τὴν κακόδοξη τακτική τους.

Παραθέτουμε ἕνα τμῆμα τοῦ βιβλίου τοῦ π. Εὐθύμιου: «Ἡ ἀποτείχισις σέ ἐπίπεδο Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν» καὶ «Ἐπὶ Πατριάρχου Βέκκου», μιᾶς καὶ ἀπὸ κάποιους ἀνακινήθηκε τὸ θέμα τῆς ἀποτειχίσεως καὶ διετυπώθηκαν ἀνακρίβειες γι’ αὐτό, λόγῳ ἀγνοίας τῶν Πατερικῶν κειμένων. Δυστυχῶς, λέγουν ὅτι διάβασαν τὰ σχετικὰ ἁγιοπατερικὰ κείμενα, ἀλλὰ «μὴ νοοῦντες μήτε ἃ λέγουσι μήτε περὶ τίνων διαβεβαιοῦνται» (1 Τιμ. Α΄3-7).

 

Ἡ ἀποτείχισις σέ ἐπίπεδο Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν**

Θά ἀναφερθῶ ἐν συνεχείᾳ στό κεφάλαιο τῆς κριτικῆς σας μελέτης «Ἡ ἀποτείχισις σέ ἐπίπεδο Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν».

Στό κεφάλαιο αὐτό δείχνετε, πατέρες (τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς), ὄχι  μόνο μία ἄγνοια βασικῶν θεμάτων, ἀλλά καί μία σύγχυσι σέ σημεῖο πού νά παρεξηγῆτε καί νά παρερμηνεύετε, αὐτά τά ὁποῖα κρίνετε. Γράφετε συγκεκριμένα τά ἑξῆς:

«Εἶναι μεγάλο λάθος αὐτό πού ἀναφέρει (ὁ π. Εὐθύμιος), ὅτι “ὁσάκις μιά Τοπική Ἐκκλησία ἀπεδέχετο δημοσίως καί συνοδικῶς μιά αἵρεση, οἱ ἄλλες Τοπικές Ἐκκλησίες ἀπεσχίζοντο ἀπό αὐτή πρό συνοδικῆς κρίσεως” (σελ. 150). Οὐδέποτε μία Τοπική Ἐκκλησία ἀπεσχίσθη ἀπό ἄλλη, λόγω αἱρέσεως, χωρίς Συνοδική κρίση καί ἀπόφαση. Εἰδικά γιά τήν περίπτωση τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης, ἡ Συνοδική καταδίκη της, λόγῳ τῆς αἱρετικῆς διδασκαλίας τοῦ Filioque, προϋπῆρχε ἤδη ἀπό τόν 9ο αἰῶνα στή Σύνοδο τοῦ 879».

Ἐδῶ κάνετε σύγχυσι μεταξύ τῆς καταδίκης τῆς αἱρέσεως καί τῆς καταδίκης τῶν φορέων της, οἱ ὁποῖοι μάλιστα ἔζησαν μετά ἑκατόν πενῆντα (150) χρόνια. Ὅταν λοιπόν ὑπάρχει καταδίκη τῆς αἱρέσεως, ἀλλά οἱ φορεῖς της εἶναι ἄκριτοι πρέπει κανονικά νά συνέλθη

Υπάρχει ομοφωνία Πίστεως και Πράξεων μεταξύ των Επισκόπων;

Σύνοδος τῆς Σαρδικῆς, ΠΡΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ:

ΚΑΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ

(ΠΑΠΙΚΟΥΣ καὶ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ)

«Σπουδάσατε τὴν ὁμοφωνίαν διασῴζεσθαι»

Ὅταν ἀκόμα ὁ Ἀρειανισμὸς ἦταν ζωντανός, παρὰ τὴν καταδίκη του ἀπὸ τὴν Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ἀφοῦ μὲ τὴν βοήθεια καὶ τῶν αἱρετικῶν αὐτοκρατόρων κάποιες Ἐπισκοπὲς –μὲ Ὀρθόδοξο πλήρωμα– τὶς κατεῖχαν Ἀρειανοί, καὶ ἔτσι ὑπῆρχε μεγάλη σύγχυση καὶ ἀκαταστασία εἰς τὰ τῆς Πίστεως, ἡ Σύνοδος τῆς Σαρδικῆς ἀποστέλει ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς ἀπόντες Ἐπισκόπους καὶ τοὺς λέγει:

Οἱ αἱρετικοὶ ἀξίζουν ἀναθέματος, ὄχι γιατὶ παρέβησαν κάποιο Κανόνα, ἀλλὰ γιατὶ καπηλεύτηκαν καὶ νόθευσαν τὸν λόγον τῆς ἀληθείας. Ἰσχύει, λοιπόν, γι’ αὐτοὺς  ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου Παύλου «εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ' ὃ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω», ἡ ἐφαρμογὴ τοῦ ὁποίου δὲν χρειάζεται τὸ στήριγμα οὐδενὸς Κανόνος. Ὁ ἀναθεματισμὸς δηλαδή, δὲν προέρχεται ἀπὸ κάποια δική μας συνοδικὴ ἀπόφαση, ἀλλὰ ἀποτελεῖ ἐφαρμογὴ τῶν λόγων τοῦ Ἀποστόλου.

Ὡς ἐκ τούτου, οἱ ἀποφάσεις τῶν ἐν  Συνόδῳ  Ἁγίων Πατέρων καὶ οἱ Ἱ. Κανόνες δὲν κάνουν τίποτε ἄλλο παρὰ ἐφαρμόζουν καὶ ἑρμηνεύουν τὸ Εὐαγγέλιο. Εἶναι δηλαδὴ ἀπὸ τὸν λόγο τοῦ Ἀποστόλου ἀναθεματισμένος καθένας ποὺ παραχαράσσει τὸν λόγον τῆς ἀληθείας. Ἀσφαλῶς διὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴ τάξη, εἶναι ἀπαραίτητες καὶ οἱ ἀποφάσεις τῶν Συνόδων.

Καὶ παραγγέλει ἡ Σύνοδος: οὐδεμία κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς. Μακριὰ ἀπὸ αὐτούς. Οὔτε νὰ γράφετε σὲ αὐτούς, οὔτε νὰ παραλαμβάνετε τὰ γράμματά τους!

Καὶ ἐσεῖς (συνεχίζει πρὸς τοὺς ἀπόντες τῆς Συνόδου Ἐπισκόπους-συλλειτουργούς), φροντίστε νὰ ἐφαρμόσετε τὶς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν καὶ νὰ μὴ κοινωνεῖτε μὲ αὐτούς, γιατὶ μόνο ἔτσι διασώζεται ἡ ἐν Χριστῷ ὁμοφωνία, ἡ ὁποία δυστυχῶς ἀπουσιάζει στὴν σύγχρονη τοπικὴ, ἀλλὰ καὶ πανορθόδοξη Σύνοδο Ἐπισκόπων!

«Ἡ ἁγία σύνοδος ἡ κατὰ θεοῦ χάριν ἐν Σαρδικῇ συναχθεῖσα τοῖς ἁπανταχοῦ ἐπισκόποις... ἐν κυρίῳ χαίρειν.

Ἔστωσαν τοίνυν ὑμῖν ἀνάθεμα διὰ τὸ «κεκαπηλευκέναι τὸν λόγον» τῆς ἀληθείας· ἀποστολικὸν ἔστι παράγγελμα· «εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ' ὃ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω». τούτοις μηδένα κοινωνεῖν παραγγείλατε· «οὐδεμία γὰρ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος». τούτους πάντας μακρὰν ποιεῖτε· «οὐδεμία γὰρ συμφωνία Χριστῷ πρὸς Βελίαρ». καὶ φυλάξασθε, ἀγαπητοί, μήτε γράφειν πρὸς αὐτοὺς μήτε γράμματα παρ' αὐτῶν δέχεσθαι. σπουδάσατε δὲ μᾶλλον καὶ ὑμεῖς, ἀδελφοὶ καὶ συλλειτουργοί, «ὡς τῷ πνεύματι παρόντες» τῇ συνόδῳ ἡμῶν συνεπιψηφίσασθαι δι' ὑπογραφῆς ὑμετέρας ὑπὲρ τοῦ παρὰ πάντων τῶν πανταχοῦ συλλειτουργῶν τὴν ὁμοφωνίαν διασῴζεσθαι».

(Στὸ ἔργο τοῦ Μ. Ἀθανασίου, Apologia contra Arianos sive Apologia secunda, TLG, Chapter 50, section 2, line 266).

(*) Σαρδική Σύνοδος. Σημαντική εκκλησιαστική σύνοδος, η οποία είχε τον χαρακτήρα οικουμενικής και συγκλήθηκε το 343 μ.Χ. στην πόλη Σαρδική (σημερινή Σόφια) από τους αυτοκράτορες του Δυτικού και του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους, Κώνστα Α’ και Κωνστάντιο, αντιστοίχως, για να επιχειρηθεί συμβιβασμός ανάμεσα στους ορθόδοξους χριστιανούς και στην αίρεση των αρειανών (προς τους οποίους ήταν ευμενώς διακείμενος ο Κωνστάντιος).

Συνετή και επιβεβλημένη η αναδίπλωση του Πειραιώς για την Ημερίδα περί Αποτειχίσεως, Κερμενιώτη Β.

Ἀναρτοῦμε ἕνα ἄρθρο ποὺ μᾶς ἀπέστειλε ὁ κ. Βασίλειος Κερμενιώτης. Συναντήσαμε χθὲς βράδυ σὲ βιβλιοπωλεῖο τῆς Λάρισας τὸν π. Εὐθύμιο καὶ τὸν ἐνημερώσαμε γιὰ τὸ ἄρθρο αὐτό. Μᾶς εἶπε πὼς λόγῳ τῶν ποιμαντικῶν ὑποχρεώσεων ποὺ ἔχει τώρα, θὰ τὸ διαβάσει καὶ θὰ ἀπαντήσει μετὰ τὶς γιορτές.

Εὐχόμαστε στὸ συγγραφέα τοῦ ἄρθρου ψυχικὴ εἰρήνη γιὰ Καλὰ καὶ Εὐλογημένα Χριστούγεννα.

Τὸ ἄρθρο τοῦ κ. Κερμενιώτη

Συνετή και Επιβεβλημένη η “αvαδίπλωση”

τής μητροπόλεως Πειραιά

ως προς την διοργάνωση Hμερίδας

με θέμα την Aπoτειχίση

Με τον στομφώδη τίτλο: «Tαπειvωτική αvαδίπλωση της Ί. M. Πειραιώς για την Hμερίδα περί Aπoτειχίσεως!», στα μέσα Οκτωβρίου, η ιστοσελίδα της αποτειχισμένης ομάδας του π. Ευθυμίου Τρικαμηνά εξαπέλυσε κεραυνούς εναντίον της μητροπόλεως Πειραιά, επειδή αυτή αποφάσισε να μην καλέσει, τελικά, τον π. Ευθύμιο στην Ημερίδα που η μητρόπολη είχε προγραμματίσει να κάνει για να αποσαφηνιστεί το αν ο ΙΕ΄ Ιερός Κανόνας τῆς ΑΒ΄ Συνόδου (περι διακοπής μνημοσύνου επισκόπου κηρύσοντος αίρεση, γυμνή τη κεφαλή) είναι προαιρετικός ή υποχρεωτικός. Υπ’ όψιν, ότι, αρχικά, η μητρόπολη είχε στείλει επιστολή στον π. Ευθύμιο με την οποία τον προσκαλούσε να συμμετάσχει ως εισηγητής. Η άρνηση ήρθε μετά την επιστολή-απάντηση του Τρικαμηνά με την οποία έθετε όρους για να συμμετάσχει, και μεταξύ αυτών των όρων την παρουσία, ως συνεισηγητών, δύο συνεργατών του, καθώς και του μητροπολίτη Ράσκας Αρτεμίου (Σερβίας). Πριν λίγες ημέρες, (12 Δεκεμβρίου) το ιστολόγιό τους εγκαλεί και πάλι τον Πειραιώς που «Ούτε το διάλογο συνεχίζει, ούτε την Ημερίδα [περί Αποτειχίσεως] διοργανώνει. Tί ανάγκασε τον κ. Σεραφείμ να ματαιώσει την ημερίδα που προανήγγειλε;».

ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΩΝ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΕΙ ΤΟΝ ΠΙΣΤΟ ΛΑΟ, ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΕΙ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ π. ΘΕΟΔΩΡΟ ΖΗΣΗ

Πριν, όμως, αποφασίσει αρνητικά η μητρόπολη, ένας εκπρόσωπός της μετέβη στη γνωστή Σύναξη κληρικών και μοναχών ανακοινώνοντας την απόφαση τού Πειραιώς για την διεξαγωγή Ημερίδας. Γράφει το ιστολόγιο των Αποτειχισμένων: «Αλλά συνέβη και μία άλλη “ατυχία” στοv μητροπολίτη Πειραιώς. Οι δύο υπ’ αυτού προτεινόμενoι Εισηγητές, o π. Θεόδωρος Ζήσης και o π. Γεώργιoς Μεταλληνός, αρνήθηκαν την συμμετοχή τους στην Hμερίδα. O π. Θεόδωρος Ζήσης, μάλιστα, απoκάλυψε και τους λόγoυς για τους oποίους δεν θα συμμετάσχει, ένας από τoυς οπoίους είναι o εξής: “O Μητροπολίτης Πειραιώς και εμείς, σαράντα κληρικοί-γέρoντες, που εκπρoσωπούμε την Παράδοση, την Εκκλησία, θα είμαστε από την μία μεριά, και από την άλλη μεριά θα είναι αυτοί. Αυτό μας υποτιμά. Γιατί βάζει από τη μια μεριά εμάς, και από τηv άλλη μεριά, ίσα κι ίσα, την oμάδα τoυ Τρικαμηνά. Με την παρoυσία μας θα τoυς προσδώσουμε κύρoς, διότι τους κάνoυμε επισήμους συνoμιλητές μας, διότι εξισωνόμαστε με μία μικρή ομάδα προσώπων, πoυ δεν έχoυν την ταπείνωση να ακολουθήσουν μια ευρύτερη oμάδα. Σήκωσαν μπαϊράκι. Εγώ δεν θα συμμετάσχω. Αυτήν την κίνηση τoυ Πειραιώς τηv θεωρώ εσφαλμένη”».

Θα ήθελα να σταθώ σε αυτό το σημείο και να ρωτήσω τον διαχειριστή του ιστολογίου, που συμβαίνει να είναι ο ένας εκ των δύο εισηγητών που πρότεινε ο π. Ευθύμιος: Γράφετε

Μια ακόμα διαπίστωση λογοκρισίας των Ακτίνων για προσωπικό θέμα σχολιαστή.

Λάβαμε e-mail μὲ τὸ ὁποῖο ὁ ἀποστολέας του μᾶς γνωρίζει τὴν λογοκρισία εὐπρεπῶν σχολίων από τὶς «Ἀκτίνες», ὅπως τὸ δικό του, ποὺ φωτογράφησε! Στὴ φωτογραφία ποὺ μᾶς ἔστειλε διακρίναμε καὶ τὴν δημοσίευση ἐπαινετικοῦ σχολίου,  κάποιου μὲ ὑπογραφὴ «Μοναχὸς Σεραφείμ». Δημοσιεύουμε τὸ στοιχεῖο αὐτό μὲ τὸ ἐρώτημα: Εἶναι σίγουρος ὁ ἱστολόγος τῶν «Ἀκτίνων» συνάδελφος θεολόγος, ὅτι δὲν περιέχει ψεύδη καὶ συκοφαντίες τὸ κείμενο τοῦ κ. Κερμενιώτη; Μήπως ὁ μοναχὸς Σεραφεὶμ εἶναι ὁ γυιός τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση (ὁ ὁποῖος ὑπογράφει μὲ αὐτὸ τὸ ὄνομα) καὶ ἔσπευσε νὰ συγχαρεῖ τὸ ἄρθρο; Γιατί ἔτσι ἐξηγοῦνται πολλά.

Τὸ λογοκριθὲν σχόλιο

      Προς Ακτινες,   Λυπούμαστε για την ενέργεια του κ. Κερμενιώτη. Πρόκειται όμως για ένα κείμενο (παρακάμπτω τις ύβρεις) συκοφαντικό, το οποίο περιέχει και ψεύδη. Ήδη επεσήμανα κάποιο. Ελπίζω η "Πατερική Παράδοση" να σας απαντήσει.     Κων.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ, ΣΤΟ ΘΕΙΟ ΕΡΩΤΑ

 

Ζητῶν Βονιφάτιος ὀστᾶ Μαρτύρων. Ἑαυτὸν εὗρε μάρτυρα, τμηθεὶς ξίφει. Ἐννεακαιδεκάτῃ Βονιφάτιος αὐχένα τμήθη.

Βιογραφία   Οι Άγιοι Βονιφάτιος και Αγλαΐα έζησαν τον 3ο μ.Χ. αιώνα. Η Αγλαΐα ανήκε στην τάξη των ευγενών και πλούσιων Ρωμαίων γυναικών και ήταν πάντα πρόθυμη στις ελεημοσύνες και στις διάφορες αγαθοεργίες. Ο δε Βονιφάτιος ήταν γραμματέας της περιουσίας της Αγλαΐας και επόπτης των κτημάτων της. Όπως η κυρία του, ήταν και αυτός εύσπλαχνος και φιλάνθρωπος. Διαχειριζόταν την περιουσία της Αγλαΐας με πολλή τιμιότητα, και απέναντι στους υπηρέτες ήταν ευγενέστατος. Η ανεξέλεγκτη όμως καλοζωία έπνιξε την πνευματικότητα του Βονιφατίου και της Αγλαΐας. Άναψε την εύφλεκτη νεότητά τους και παρασύρθηκαν από τις ένοχες σαρκικές ηδονές. Ευτυχώς όμως, ο έλεγχος των συνειδήσεών τους ήταν αυτός που τελικά επικράτησε. Αμάρτησαν. Έκλαψαν και οι δύο πικρά. Θα τους δεχόταν άραγε και πάλι ο Θεός σαν ζωντανά μέλη της Εκκλησίας του; Γιατί όχι; Άλλωστε, ο Ίδιος είπε: «Χαρὰ γίνεται ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ ἐπὶ ἐνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι» (Λουκά, ΙΕ' 10). Δηλαδή, χαρά γίνεται στους ουρανούς, με την παρουσία αγγέλων του Θεού, που συμμετέχουν στη χαρά αυτή, για έναν αμαρτωλό που μετανοεί. Με πολλή συντριβή λοιπόν, οι δύο μετανοούντες εξομολογήθηκαν το ηθικό τους ολίσθημα σε πνευματικό ιερέα και η ηθική τους επιστροφή και αναγέννηση ήταν πλέον γεγονός. Έτσι αργότερα ο μεν Βονιφάτιος πέθανε μαρτυρικά για την πίστη στην Ταρσό της Κιλικίας, η δε Αγλαΐα, αφού πούλησε τα υπάρχοντά της, αφιέρωσε τη ζωή της στην ανακούφιση των φτωχών και των πασχόντων.

Ἀπολυτίκιον  Μαρτύρων τὴν εὔκλειαν ἰχνηλατήσας θερμῶς, Χριστὸν ὡμολόγησας ἐπὶ ἀπίστων στερρῶς, σοφὲ Βονιφάτιε· ὅθεν καθάπερ πλοῦτον ἀδαπάνητον, μάρτυς, δέδωκάς σου τὸ σῶμα τῇ σεμνῇ Ἀγλαΐᾳ· ἐξ οὗ τῷ κόσμῳ πηγάζει ῥώσις καὶ ἔλεος. Κοντάκιον Ἱερεῖον ἄμωμον, ἐθελουσίως, σεαυτὸν προσήγαγες, τῷ ἐκ Παρθένου διὰ σέ, τεχθῆναι μέλλοντι Ἅγιε, στεφανηφόρε σοφὲ Βονιφάτιε. Κάθισμα Τιμήσας τὸν Θεόν, παρ' αὐτοῦ ἐτιμήθης, Μαρτύρων καλλονή, Βονιφάτιε μάκαρ· διὸ καὶ στεφάνῳ σε, θείας δόξης ἐκόσμησεν· ὅθεν σήμερον, τὴν παναγίαν σου μνήμην, ἑορτάζοντες, ὑπὲρ ἡμῶν σὲ αἰτοῦμεν, πρεσβεύειν πρὸς Κύριον. Ὁ Οἶκος Ἀνατολῆς ὥσπερ ἀστήρ, τοὺς μάγους ἐκ Περσίδος, οὕτω σε θεία νεῦσις ἐκ δυσμῶν ὡδήγησε θεόφρον, τεχθῆναι ἐν Σπηλαίῳ, τῷ εὐδοκήσαντι Χριστῷ προσκυνῆσαι ὡς Βασιλεῖ ἁπάσης τῆς κτίσεως, καὶ τούτῳ δῶρα προσαγαγεῖν, ὡς λίβανον καὶ σμύρναν καὶ χρυσόν, Πίστιν Ἀγάπην καὶ Ἐλπίδα. Ὅθεν σαυτὸν ὁλόκληρον προσήγαγες αὐτῷ ἄμωμον δῶρον, τῷ Τυράννῳ δικαστῇ, ἐν παρρησίᾳ κράζων καὶ βοῶν· Χριστοῦ μου δοῦλος ὑπάρχω, στεφανηφόρε σοφὲ Βονιφάτιε.