Διάψευση της "Διαψεύσεως"
του κ. Νικολάου Σωτηροπούλου
τοῦ Θεολόγου κ. Νικ.
ΠΑΝΤΑΖΗ
Συμφωνώ με τον αγαπητό αδελφό Αντώνιο Μάρκου ως προς
τα εισαγωγικά και τις παρενθέσεις. Δεν πρέπει να βάζουμε λόγια στο στόμα κανενός.
Δεν πρέπει να παρουσιάζουμε δικά μας, ενδεχομένως λανθασμένα, συμπεράσματα ως
κυριολεκτικές δήθεν δηλώσεις κάποιου για να χτυπήσουμε κάποιους άλλους.
Αυτά τα λέγω ειδικά για το υποκριτικό ιστολόγιο
"Ελλάς–Ορθοδοξία" του Δημήτρη Σωτηρόπουλου, που τώρα, ώ της καταπτώσεως
και μικροψυχίας, ώ της δειλίας και δουλείας, συμπορεύεται, συστρατεύεται και
συμπολεμεί με εχθρούς, είρωνες, εμπαίκτες, θεομπαίκτες, λοιδόρους, κατηγόρους
και αισχρούς συκοφάντες του κ. Νικολάου Σωτηροπούλου, όπως τον Κώστα Νούση.
Χρησιμοποιεί και συμμαχεί με τον διάβολο για να πολεμήσει τους αδελφούς του που
απομακρύνονται από τον Διάβολο.
Όσο για τον πρώιμο συμφοιτητή μου και εξ Αυστραλίας
συμπορευτή μου Αντώνιο Μάρκου, δεν θα κάνω τη χάρη σε μερικούς χαιρέκακους να
μας δούνε μαλωμένους. Μας ενώνει ο κοινός διδάσκαλος. Τον αγαπώ.
Διαψεύδω την διάψευση με απλή λογική.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτοί που δεν κοινωνούν
είναι αυτοί που Αποτειχίστηκαν. Η καταδίκη εκπέμπεται σε όσους δεν κοινωνούν,
σε όσους Αποτειχίστηκαν. Σε ποιούς αναφέρεται το θανάσιμο λάθος; Στους
Αποτειχισμένους φυσικά.
Άλλη μια διάψευση. Υπάρχουν Αποτειχισμένοι του
Εσωτερικού, που δι' ευλόγους αιτίας δεν έχουν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν στον
π. Ευθύμιο για ΕΓΚΥΡΟΤΑΤΗ Θ. Κοινωνία. Υπάρχουν αυτοί που μπορούν κι' έχουν στη
διάθεση τους οδηγούς, και δεν το κάνουν, αλλά κοινωνούν στους Ναούς που
Μνημονεύουν τον μεγαλύτερο Αντίχριστο και χειρότερο αιρετικό όλων των αιώνων.
Υπάρχουν όμως και Αποτειχισμένοι του Εξωτερικού, πχ.
της Αυστραλίας, οι οποίοι δι' ευνοήτους αιτίας δεν έχουν τη δυνατότητα να
ταξιδέψουν στον π. Ευθύμιο, αλλά ελπίζουν στο Θεό να φέρει μια λύση. Ελπίζουν
στο Θεό να τους στείλει έναν Αποτειχισθέντα Κληρικό για Θ. Κοινωνία, διότι
ολόκληρη Αυστραλία, ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ιερέας τολμά να κάνει ιερή, ομολογιακή χρήση
ΑΥΤΟΥ του Αγιοπατερικού, Αγιοσυνοδικού Δικαιώματος της Διακοπής Μνημονεύσεως
και τελέσεως Αποτειχίσεως εν ονόματι του Χριστού που υπηρετούν, εν ονόματι της
Ορθοδόξου Αληθείας που πρεσβεύουν.
Εάν η Αποτείχιση επιτρέπεται ή επιβάλλεται ή είναι
μόνο για κληρικούς, τί γίνεται όταν δεν υπάρχει ούτε ένας κληρικός να την
ασκήσει; Τί γίνεται όταν οι λαϊκοί απέχουν προσωρινά για λόγους Πίστεως, αλλά
δεν κολάζουν κανένα;
Επανέρχομαι όμως, όχι σε τίτλους, αλλά στο κυρίως
αυτούσιο άρθρο. Στέκομαι σε μια μόνο παράγραφο, εκεί που ρητώς (και
προηγουμένως εμπαθώς περί "ζωηρών τύπων") αναφέρεται εναντίον των
ευσεβών λαϊκών:
"Σε ένδειξι διαμαρτυρίας έπαυσαν να
εκκλησιάζωνται και να κοινωνούν. Αλλά τούτο είνε λάθος, θανάσιμο (κολάσιμο)
λάθος. Για να μή κολασθούν (πάλι ο κολασμός εν μορφή απειλής)
και αυτοί όπως οι αμετανόητοι Oικουμενιστές, (συμψηφισμός, συν-καταδίκη,
συναπώλεια) αλλά να σωθούν, πρέπει να εκκλησιάζωνται..."!
"Σε ένδειξη διαμαρτυρίας". Σωστό. Η δική μας
μορφή διαμαρτυρίας δεν έχει καμία, μα καμία σχέση με τους Διαμαρτυρομένους
Προτεστάντες, όπως πολύ ρηχά, φτηνά και κακόβουλα διατείνονται κάποιοι.
Αυτοί, οι Διαμαρτυρόμενοι, απορρίπτουν την ύπαρξη,
ουσία, σημασία και χρήση των Μυστηρίων. Εμείς μόνο τον αιρετικό παροχέα.
Αυτοί, οι Διαμαρτυρόμενοι, διά της απορρίψεώς τους,
αλλά και οι Οικουμενιστές, διά της υποταγής τους στη Παναιρετική Πανθρησκεία,
κάνουν οντολογική αποκοπή από το Σώμα Χριστού, εμείς παραμένουμε πιστά και
ουσιαστικά σ' αυτό, και αποτελούμε το Ανόθευτο και Διαχρονικό Σώμα Χριστού,
χωρίς να κάνουμε καμία αποκοπή, κανένα σχίσμα, αλλά με την απομάκρυνσή μας από
τους "μεγαλυτέρους και χειροτέρους αιρετικούς όλων των αιώνων"
(κ. Ν.Σ.) προλαμβάνουμε τα πολυκλαδικά σχίσματα που δημιουργούν οι
"Αντίχριστοι Οικουμενιστές" (κ. Ν.Σ.).
Δεν δογματοποιούμε Ημερολόγια. Δεν προχωρούμε σε
δημιουργία Νέων Συνόδων. Δεν τελούμε νέες, ανεξέλεγκτες χειροτονίες. Βάσις μας
η Αληθινή Πίστη. Γραμμή μας η Ευαγγελική Οδός της παραιτήσεως. Γνώμονας η
Αγιοπατερική στάση της Αποτειχίσεως. Πυξίδα η Φιλτάτη Ορθοδοξία.
Σε ένδειξι διαμαρτυρίας λοιπόν,
α) έπαυσαν να εκκλησιάζωνται και
β) έπαυσαν να κοινωνούν.
Το "και" είναι επιπρόσθετο και συνδετικό δύο
ξεχωριστών πράξεων διότι υπάρχει (δυστυχώς) εκκλησιασμός χωρίς Θεία Κοινωνία.
Είπαμε, άλλος απέχει λόγω Πίστεως και Παναιρέσεως, άλλος έχει κανόνα, άλλος δεν
διακρίνει ότι είναι πραγματικό Σώμα και Αίμα, άλλος δεν εξομολογείται
πρωτίστως, και άλλος αδιαφορεί τελείως και καταφρονεί.
Αυτές οι πολύ υπαρκτές, διακριτικές εξαιρέσεις έπρεπε
να αναφερθούν. Τίποτε δεν "εννοείται". Δεν γενικεύουμε και δεν
"τσουβαλιάζουμε". Πάνω απ' όλα δεν συγκρίνουμε τα ασύγκριτα και τελείως
ανόμοια.
Έχει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ μεγάλη διαφορά το ΓΙΑΤΙ απέχει κανείς.
Εάν το κάνει για λόγους Πίστεως, επειδή κηρύττεται γυμνή τη κεφαλή Αίρεση και
Παναίρεση από την ίδια την Κεφαλή της Ορθοδοξίας, εάν υπάρχει ΔΙΩΓΜΟΣ των
ευσεβών και πιστών λαϊκών, και ΚΥΡΙΩΣ (εδώ χρειάζεται απόλυτη προσοχή και
ταπεινή προσέγγιση) εάν υπάρχει ΕΡΕΙΣΜΑ, ερέθισμα, αφετηρία και ΘΕΜΕΛΙΟ σε
ΣΥΝΟΔΟ και μάλιστα Αποστολική και ισόκυρη των Οικουμενικών, τότε δεν αδικούμε
"λιγάκι" τους ευσεβείς δεδιωγμένους αδελφούς με το να τους απειλούμε
με κόλαση;
Και αντί να καθόμαστε να θεολογούμε για "λάθη
θανάσιμα" και να λεπτομερειολογούμε για το εάν είναι για κληρικούς ή
λαϊκούς, δεν θα 'ταν προτιμότερο ενδόμυχα να ερευνούμε ει δυνατόν μπορούμε να
τους κατανοήσουμε και συμπαρασταθούμε; Μήπως δηλαδή μπορούμε να ευχόμαστε από
ψυχής κάθε ευόδωση και ο Θεός μαζί σας; Μήπως ισχύει η διαχρονική προειδοποίηση
των Πράξεων των Αποστόλων ότι "εάν δεν είναι από το Θεό θα γκρεμιστεί
σύντομα, αλλά ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ από το Θεό, τότε ας προσέχουμε μη γίνουμε ΘΕΟΜΑΧΟΙ";
Δεν θα απαντήσω λεπτομερώς στο θέμα, εάν είναι η
Αποτείχιση για λαϊκούς ή όχι. Αν και το έχω αναλύσει σε παλαιότερα άρθρα μου,
θα το αφήσω καλύτερα και καταλληλότερα στον Άγιο Γέροντά μας και πνευματικό μας
να απαντήσει καθώς και σε άλλους συναποτειχισθέντες αδελφούς.
Δεν είναι όμως καθόλου "άτοπον" ούτε
παράλογον, ούτε τρελό ούτε κουτό. Ας αποφεύγουμε κακοήθεις χαρακτηρισμούς που
μόνο κακά αποτελέσματα φέρνουν. Όπως προείπα, σημασία έχει όχι τί λέγουμε εμείς,
αλλά τι λέγουν οι Θεοφόροι Άγιοι Πατέρες.
1ον. Οι Άγιοι Πατέρες σαφώς, ρητώς και συχνώς
αναφέρονται σε Αποτείχιση λαϊκών και, μάλιστα, την προτρέπουν αυστηρώς σε διάφορα στρώματα λαϊκών, όχι ως δυνητική επιλογή, αλλ' εντολή Κυρίου Παντοκράτορος. Το
να λέμε ανεύθυνα ότι η Αποτείχιση "δεν είναι για λαϊκούς" γινόμαστε
το λιγότερο ΑγιοΠατερομάχοι.
2ον. Ο ΙΕ' Κανών της ΑΒ' Συνόδου, βεβαίως, αναφέρεται σε
κληρικούς αμέσως, αλλ' εμμέσως -πλην σαφώς- και σε λαϊκούς. Η εικόνα-παράδειγμα
που χρησιμοποιεί ο Ίδιος ο Χριστός για τον Ποιμένα τον Καλό, δηλαδή τον
Ιερέα-Τσοπάνη, είναι άκρως ενδεικτικό της ενιαίας εννοίας και ενωμένης
απαρτήσεως (σύνδεσης) του Τσοπάνη με τα πρόβατα, οι οποίοι πάνε μαζί, "πάνε
πακέτο".
Δεν υπάρχει τσοπάνος χωρίς πρόβατα, ούτε Αρχιερέας
χωρίς ιερείς. Η αλληλουχία συνεπάγεται αλληλένδετη συνοχή. Η ουσιαστική σύνδεση
δηλώνει επουσιώδη και απόλυτη εξάρτηση. Δεν νοείται και δεν πρέπει ποτέ να
εκληφθεί κληρικός χωρίς λαϊκούς. Ο κλήρος του κληρικού πέφτει κυρίως και
συνίσταται στην εκπροσώπηση (και σωτηρία) του κλήρου (μερίδος των λαϊκών). Σαν
ιερέας, δεν εκπροσωπώ τον εαυτό μου, δεν αναφέρομαι προς τον εαυτό μου για τον
εαυτό μου, ούτε Αποτειχίζομαι "για πάρτη μου", αλλά για το ποίμνιό
μου. Απομακρύνομαι ως ιερεύς από τον λύκο της αιρέσεως, αλλά ΜΑΖΙ με τον λαϊκό,
τον παίρνω στους ώμους. Δεν τον αφήνω στο μαντρί, ελευθέρως κι' ανενόχως με το
λύκο να κοινωνεί μέχρι που κάποτε αντιληφθεί πως ειναι πια πολύ αργά ν'
αντισταθεί κι' ας κάτσει να φαγωθεί...
Ας μου επιτρέψει ο κ. Νικόλαος Σωτηρόπουλος να κάνω ένα άλλο παρόμοιο παραλληλισμό.
Ας μου επιτρέψει ο κ. Νικόλαος Σωτηρόπουλος να κάνω ένα άλλο παρόμοιο παραλληλισμό.
- Είναι ένα μανδρί. Έχει πολλούς τσοπάνους και γάλα
θεϊκό. Το μανδρί τώρα τριγυρνούν και τ' απειλούν οι "μεγαλύτεροι και
χειρότεροι αιρετικοί όλων των αιώνων", οι τρομερότεροι και
καταστρεπτικότεροι λύκοι-Αντίχριστοι απατεώνες. Οι τσοπάνηδες, φοβούμενοι τη
ζωή τους, το μισθό τους και το βιός τους, υποτάσσονται στους λύκους και τους
δέχονται "αφεντικό" τους.
Οι τρομεροί λύκοι ντύνονται πια το ένδυμα των προβάτων
και βγάζουν ανακοινώσεις πως είναι όλα καλά, κανονικά.
Τα πονηρά και ύπουλα νέα αφεντικά αλλάζουν τελείως την
οργάνωση, δόμηση και σύσταση της μάνδρας.
Εξωτερικά κρατούν τους τύπους, αλλά διαστρέφουν τη
σωτηρία των αμνών, δηλητηριάζουν το Γάλα, μας το παρουσιάζουν αγνό, βαπορέ και
ανόθευτο.
Κάποια πρόβατα, όμως, μη αναγνωρίζοντας πλέον το
μανδρί, βλέποντας τη παμπόνηρη μετάθεση όρων και ορίων που έθεσαν οι πατέρες
τους ποιμενάρχες, βλέποντας τις ανατριχιαστικές, ανεπίτρεπτες και
καταστρεπτικές αλλαγές, διαβλέποντας τον
άμεσο κίνδυνο του καταβροχθισμού τους, απομακρύνονται από το πουλημένο,
προδοτικό, αντίχριστο-οικουμενίστικο τσοπαναριό, και ενώνονται μεταξύ τους, δύο και
τρεις συνηγμένοι στο όνομα Τσοπάνου που θυσιάστηκε σαν αμνός για χάρη των αμνών
αυτών, και στήνουν προστατευτικά τείχη γύρω από πνευματικό τους μανδρί με την
χαρά πως παραμένουν πιστά στο πρωτινό, διαχρονικό μανδρί που ανήκαν πάντοτε,
έστω κι' αν έχουν ένα μόνο Εύθυμο τσοπάνο.
Αυτός ο χαριτωμένος τσοπανάκος, περίεργο πράγμα μα
πέρα για πέρα αληθινό, από τα πέρατα της γης παίρνει μαζί υπό τας πτέρυγας και
άλλα πρόβατα έχει.
Κάποιο γέρικο τσοπανόσκυλο όμως, τους κυνηγά για λάθη
θανατικά, έρχεται και τους γαυγίζει απειλητικά, πως πρέπει "σώνει και
καλά" να πάνε πίσω και να πιούνε από το γάλα που ήξεραν, αλλιώς θα
κολαστούνε μαζί με τα νέα αφεντικά, που συμβαίνει να είναι συνάμα και οι
χειρότεροι λύκοι όλων των αιώνων"!
Τα πρόβατα αλληλοκοιτιούνται παραξενεμένα και
σοκαρισμένα διότι γνώριμη κι' αγαπητή ήταν όντως η φωνή αυτή.
Μάλιστα, το τσοπανόσκυλο τους λέει πως ειν' ατόπημα
αυτό που κάνουν, ν' αφορίζονται εκ μέσου των λύκων από μόνοι τους, ενώ είναι
πρόβατα, ενώ μόνο οι ωραίοι τσοπαναρέοι δικαιούνται να το κάνουν...."!
Λιγάκι εύθυμο, μα παραστατικό.
Κι' ένα άλλο παράδειγμα από την Αγία Υμνολογία η οποία
δεν είναι ποίηση άχαρη και σκέτη, αλλά περιέχει ύψιστη θεολογία.
- Εις το "Άσπιλε, Αμόλυντε" που απευθύνουμε
κάποτε και εμμελώς προς τη Θεοτόκο, αναφέρεται ότι η αποτείχισις από τις
εφόδους των εναντίων αποτελεί καθοδηγό προς σωτηρίαν.
"Εν μεν τω παρόντι βίω, θερμή προστάτις και
βοηθός, τας των εναντίων εφόδους αποτειχίζουσα, και προς σωτηρίαν καθοδηγούσα
με. Και εν τω καιρώ της εξόδου μου, την αθλίαν μου ψυχήν περιέπουσα, και τας
σκοτεινάς όψεις των πονηρών δαιμόνων πόρρω αυτής απελαύνουσα"! Στον
παρόντα βίο "των μεγαλυτέρων και χειροτέρων αιρετικών όλων των
αιώνων", η Αποτείχιση της Παναγίας στις επιθέσεις των εχθρών της Πίστεως
μας καθοδηγεί στη σωτηρία. Η Αποτείχιση, όταν γίνεται ορθά, για λόγους Πίστεως
και αποφυγή της Αιρέσεως, οδηγεί στη σωτηρία.
3ον. Υπάρχουν λαϊκοί που δεν είναι και τόσο λαϊκοί όσο
φαίνονται, αλλ' έχουν τον πρώτο βαθμό της Ιερωσύνης και μάλιστα πάρα του
Αγιοπατερικού Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου.
Αυτοί εξαιρούνται;
Δικαιολογούνται;
4ον. Η Θ. Λειτουργία στην ετυμηγορία της, είναι έργο
του Λαού. Οι πιστοί λαϊκοί παίζουν καθοριστικό ρόλο στην Αναφορά του Κληρικού
που τους εκπροσωπεί.
5ον. Η Εκκλησία είναι η Θεϊκή Ναυς, το θεϊκό Καράβι.
Όπως έχουμε μετατόπιση βάρους, ας νοήσουμε και μυστική μετατόπιση επιβατών.
Ξαφνικά οι επιβάτες ξυπνούν και εκτιμούν ότι δεν βρίσκονται πλέον στο πλοίο που
πάντοτε ήταν. Κι έρχεται η ΑΒ' Σύνοδος και τους λέει: Ορίστε! Υπάρχει σανίδα
σωτηρίας, η Αποτείχιση στο Αληθινό Θεϊκό Καράβι.
Κι' έρχεται ο κ. Νικόλαος Σωτηρόπουλος και τους λέει: εεε,
Όχι! Η σανίδα αυτή σωτηρίας είναι μόνο για τους καπετανέους, όχι το πλήρωμα.
Και αποπέμπει και παραπέμπει σε θανάσιμο λάθος, όσους τολμήσαν να σωθούν και να
μετατοπιστούν στο Καράβι που έχει Καπετάνιο το Χριστό κι όχι τον Πάπα. Κι' ενώ
ο Βαρθολομεϊκος τιτανικός χτύπησε παγόβουνο με την επίσημη Μνημόνευση του Πάπα,
και πλημμυρίζουν ήδη οι καμπίνες με οικουμενιστικά νερά, κι ενώ η Γέφυρα του
Πλοίου απαρτίζεται από εκλεκτό προσωπικό "των μεγαλυτέρων και χειροτέρων
αιρετικών όλων των αιώνων", έρχεται πάλι ο κ. Νικόλαος Σωτηρόπουλος και
προτρέπει τους εκλιπαρούντες για βοήθεια επιβάτες να μην αναζητούν σωσίβιο
αποτείχισης, αλλά να εντειχιστούν στον ήδη βυθιζόμενο τιτανικό του
οικουμενισμού.
6ον. Η "Μείζων και Υπερτελής Σύνοδος" των
μειζόνων, χειρίστων και υπερτελείων αιρετικών όλων των αιώνων, εκτοπίζει κι
εκτειχίζει αδίκως και ανυποστάτως ένα μέγιστο Θεολόγο.
Οι Άγιοι Πατέρες τον διαβεβαιώνουν εν Χριστώ πως ο
αφορισμός δεν ισχύει. Ο Θεολόγος επικαλείται αυτούς τους Αγίους Πατέρες για το
ανυπόστατον του αφορισμού, αλλά παραδόξως, ταυτοχρόνως, προσπίπτει εις τους
πουλημένους πόδας των προδοτών σφαγέων του και σφαγέων του Χριστού, εκλιπαρών
διά επιστολών να βρει δικαίωση από αυτούς που ο ίδιος θεωρεί και αποκαλεί
"τους μεγαλύτερους και χειρότερους αιρετικούς όλων των αιώνων".
Όσοι όμως λαϊκοί τολμούν και απομακρύνονται από αυτούς
"τους μεγαλύτερους και χειρότερους αιρετικούς όλων των αιώνων"
πειθαρχούμενοι στην Θεϊκή Εντολή του "αφορίσθητε εκ μέσου αυτών",
επικαλούμενοι τους ίδιους Αγίους Πατέρες που δικαιώνουν τον Θεολόγο, ο Θεολόγος
τους αποδίδει λάθος και μάλιστα θανάσιμο, κολάσιμο.
Κάτι δεν πάει καλά στην όλη υπόθεση. Και δεν στέκεται
σωστά και δεν ηχεί λογικά στ' αυτιά και τις ψυχές μας.
Το μόνο που έχω να πω, για όλους όσους μας πονούν, μας
αγαπούν και νοιάζονται πραγματικά για τη σωτηρία μας, είναι να μας αφήσουν
ήσυχους χωρίς συνεντεύξεις και δηλώσεις, χωρίς πισόπλατες μαχαιριές, στην
προσευχή και στο μέγα έλεος του Θεού. Αν κάναμε ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΚΟ, τόση μεγάλη
προσβολή και αδικία στους εν Χριστώ αδελφούς μας που απομακρυνθήκαμε από
"τους μεγαλύτερους και χειρότερους αιρετικούς όλων των αιώνων", τότε
ζητούμε συγγνώμη που μας πατήσατε και μας ξεπουλήσατε.
Με αγάπη Χριστού
Νικόλαος
Πανταζής
ο
"Λαϊκός" Αποτειχισθείς θεολόγος
