Η επικοινωνία με Οικουμενιστές, σημαίνει απομάκρυνση από τους Αγίους!

Πρὶν λίγες μέρες παραθέσαμε τὶς θέσεις τοῦ π. Θεόδωρου Ζήση καὶ τοῦ π. Διονυσίου Τάτση, οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦσαν περὶ τῶν παπόφιλων, δηλ. τῶν Οἰκουμενιστῶν (οἱ θέσεις τους ἐδῶ), μετὰ τῶν ὁποίων δὲν πρέπει νὰ ἔχουν καμία ἐπι-«κοινωνία», ὅσοι θέλουν νὰ ἔχουν κοινωνία μὲ τοὺς Ἁγίους!!!

Σήμερα θὰ παραθέσουμε κάποια ἀκόμα μικρὰ κείμενα, διὰ τῶν ὁποίων ὁ μὲν π. Θεόδωρος Ζήσης, κατοχυρώνει αὐτὲς τὶς θέσεις, παραπέμπων στὴν διδασκαλία τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ, ὁ δὲ π. Διονύσιος προειδοποιεῖ.

Γράφει ὁ π. Θεόδωρος, πὼς ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικὸς στὴν Ὁμολογία πίστεως ποὺ κατέθεσε στὴ σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας, ἐπικαλεῖται κείμενο τοῦ Μ. Βασιλείου, διὰ τοῦ ὁποίου ὁ Ἅγιος διδάσκει «ὅτι ὅσους (“ὀρθόδοξους”) κοινωνοῦν μὲ τοὺς ἑτεροδόξους, ὄχι μόνον πρέπει νὰ τοὺς θέτουμε σὲ ἀκοινωνησία, “ἀλλὰ μηδὲ ἀδελφοὺς ὀνομάζειν”». Kαὶ προσθέτει ὁ ἅγιος Μᾶρκος: «Ἅπαντες οἱ τῆς Ἐκκλησίας Διδάσκαλοι, πᾶσαι αἱ Σύνοδοι καὶ πᾶσαι αἱ θεῖαι Γραφαὶ φεύγειν τοὺς ἑτερόφρονας παραινοῦσι καὶ τῆς αὐτῶν κοινωνίας διίστασθαι».

Ἐπίσης λέγει, ὅτι ὁ «Ἅγιος Μάρκος ἦταν πεπεισμένος πὼς ὅσο ἀπομακρυνόταν ἀπὸ τὸν λατινόφρονα πατριάρχη Μητροφάνη καὶ τοὺς λοιποὺς λατινίσαντες (πόσο μᾶλλον μὲ τοὺς Παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστές), τόσο περισσότερο προσήγγιζε πρὸς τὸ Θεὸ καὶ πρὸς ὅλους τοὺς Ἁγίους, καὶ χωριζόμενος ἀπὸ αὐτούς (τοὺς τότε Οἰκουμενιστές) ἑνωνόταν μὲ τὴν ἀλήθεια καὶ τοὺς Ἁγίους Πατέρες: «Πέπεισμαι γὰρ ἀκριβῶς ὅτι ὅσον ἀποδιΐσταμαι τούτου καὶ τῶν τοιούτων, ἐγγίζω τῷ Θεῷ καὶ πᾶσι τοῖς Ἁγίοις, καὶ ὥσπερ τούτων χωρίζομαι, οὕτως ἑνοῦμαι τῇ ἀληθείᾳ καὶ τοῖς Ἁγίοις Πατράσι, τοῖς Θεολόγοις τῆς Ἐκκλησίας» (π. Θεόδωρος Ζήσης - Οὔτε αἵρεσις οὔτε σχίσμα ὁ παπισμός, «Ὀρθόδοξος Τύπος», τεῦχος 3ης & 10ης Νοεμβρίου 2006).

Ἀλλὰ καὶ ὁ π. Διονύσιος Τάτσης προειδοποιοῦσε:

«Ὁ οἰκουμενισμὸς προκαλεῖ μεγάλη βλάβη στὴν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἐκεῖνο ποὺ δὲν μπόρεσε μὲ τὴ δολιότητα νὰ πετύχει ὁ Πάπας, δηλαδὴ νὰ ὑποτάξει τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, τὸ πετυχαίνει τώρα μὲ τοὺς «ὀρθοδόξους» οἰκουμενιστές, οἱ ὁποῖοι τὸν ἀναγνωρίζουν ὡς ὑπόσχεται πολλὰ καὶ εὔχεται γιὰ περισσότερα, μιὰ καὶ εἶναι ὁ μοναδικὸς ἐκπρόσωπος τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῆς γῆς! τὸν ἔχουν ἀνάγκη!

» Ὁ ἐκ τοῦ φιλοπαπισμοῦ καὶ φιλοπροτεσταντισμοῦ κίνδυνος εἶναι μεγάλος. Πρέπει νὰ προλάβουμε τὴν ἐπερχόμενη προδοσία. Χρειάζονται περισσότεροι ζηλωτές, οἱ ὁποῖοι θὰ μιλοῦν μὲ παρρησία καὶ θὰ ἀφυπνίζουν τοὺς Ἐπισκόπους, ποὺ ἀναπαύονται στοὺς θρόνους τους καὶ νωχελικὰ ἁπλώνουν τὰ χέρια τους νὰ εὐλογήσουν ἀδιακρίτως ὀρθοδόξους, παπικοὺς καὶ προτεστάντες, ἀδιαφορώντας ἂν μὲ τὴν τακτική τους αὐτὴ προδίδουν τὴν Ὀρθοδοξία» (Ὀρθόδοξος Τύπος,13/01/2012).

Μόνο ποὺ τοὺς ζηλωτὲς τοὺς θέλετε στὰ μέτρα σας, καὶ ὄχι στὰ μέτρα τῶν διδασκαλιῶν τῶν Ἁγίων, εἰδάλλως τοὺς λοιδωρεῖτε!

ΕΠΙΛΟΓΕΣ «ΔΙΧΑ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»!

ΟΤΑΝ ΤΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ

ΞΕΠΕΡΝΟΥΝ ΤΗΝ “ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΙΑ”.

Φίλος τοῦ ἱστολογίου ἀπὸ τὸ ἐξωτερικὸ (ὁ Perseas Persiadis) μᾶς ἔστειλε τὸ παρακάτω κείμενο μὲ ἕνα μικρὸ σχόλιο. Τὸ δημοσιεύουμε πρὸς προβληματισμὸ ἐκείνων ποὺ ἀκόμα πιστεύουν ὅτι οἱ Ἐπίσκοποι ποὺ ἐπιλέγουν-ἐκλέγουν Ἐπισκόπους καὶ Ἀρχιεπισκόπους ὑπολογίζουν «τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τὸ Κύριον, τὸ ζωοποιὸν» καὶ ὅτι ἐνεργοῦν «ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι».

Κι ἂν οἱ ἐπιλογὲς ποὺ κάνουν γίνονται «δίχα» τοῦ Ἁγίου «Πνεύματος» –ἐφόσον γίνονται μὲ παζάρια καὶ διαπραγματεύσεις– καταλαβαίνει κανεὶς γιατὶ αὐτοὶ οἱ Ἐπίσκοποι ἀδιαφοροῦν πλήρως γιὰ τὰ τῆς Πίστεως, γιὰ τὴν ἐπέκταση τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ· γιατὶ κάνουν πλάτες στὸν ἡγέτη τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαῖο. Κι ἂς συνεχίσουν νὰ συμπορεύονται καὶ νὰ ὑπακούουν σὲ ἀνθρώπους ποὺ ἐξελέγησαν καὶ ἐκλέγουν «δίχα τοῦ Πνεύματος»!

Ὅσοι διαβάσουν τὸ παρόν, ἂς προσέξουν πόσο κοντὰ στὴν ἀλήθεια ἦσαν οἱ ἀναφορὲς «ἀπὸ τὸν σκληρὸ δίσκο τοῦ Χριστοφοράκου» γιὰ πρόσωπα ποὺ ἔπαιξαν ρόλο στὴν ἐκλογή, τότε, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου καὶ τὰ πόσα πράγματα ἤξεραν καὶ μετέφεραν στὸν Χριστοφοράκο οἱ “πληροφοριοδότες”, πράγματα «ποὺ δὲν ἤξερε οὐδεὶς ἄλλος στὴν Ἑλλάδα»!

Τὸ Σχόλιο καὶ τὸ κείμενο τοῦ Perseas Persiadis:

«Είναι τοις πάσι γνωστό ότι (τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο) τον ξέκαναν με κάποιο τρόπο, ίσως μέσω H.A.A.R.P. ή αλλιώς, για να προχωρήσει η ατζέντα (την οποία ό ίδιος ηθελημένα ή άθελά του άνοιξε φέρνοντας τον πάπα στην Ελλάδα). Το θέμα είναι όμως στο να εστιάσεις στο ότι ο άνθρωπος αυτός άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου της οργής του Θεού με την κίνηση του με τον πάπα... Και είναι τραγικώτατο το ότι ακόμη στην συντριπτική πλειονότητα του Ορθοδόξου (ή "Ορθοδόξου") πληρώματος θεωρείται σαν ένας αγωνιστής, Άγιος ιεράρχης, που εποίμανε καλά την εκκλησία και τον τόπο, χαρισματικός κλπ κλπ!!!

Βλέπεις την αναφορά στον Μεσογαίας; Όπως ακριβώς σου τα έλεγα, και όπως ενδεχομένως να συμβεί όταν εκλείψει ο Ιερώνυμος (ή τον εκλείψουν), όταν τελειώσει ο ρόλος του....

Perseas Persiadis

«Όταν ο Χριστοφοράκος και η συμμορία του   παρακολουθούσε την πορεία Χριστόδουλου

 προς τον θάνατο…»

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada

ΟΤΑΝ ΤΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ

ΞΕΠΕΡΝΟΥΝ ΤΗΝ “ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΙΑ”.

Όλες οι αναφορές από τον σκληρό δίσκο του Χριστοφοράκου και τα περιβόητα “Intelligence Reports”.

Τι τον ένοιαζε τον αρχιπράκτορα εάν όντως πέθαινε ο Χριστόδουλος;

Πως ήξεραν οι “πληροφοριοδότες” πράγματα που δεν ήξερε ουδείς άλλος στην Ελλάδα;

Γιατί ακόμα δεν έχουν εντοπιστεί οι συντάκτες των Intelligence Reports παρότι προανήγγειλαν ακόμα και μαζικές δολοφονίες Ελλήνων πολιτών;

Ο ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΗΣ SIEMENS

Από τον Παναγιώτη Λιάκο

Ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, ο άνθρωπος που συγκλόνισε με τον πατριωτικό και χριστιανικό λόγο του -όσο ελάχιστοι- τις ψυχές των Ελλήνων, είχε προσελκύσει και το ενδιαφέρον πολλών σκοτεινών κέντρων και προσώπων εντός και εκτός Ελλάδας – για ευνόητους λόγους. Μερικοί από εκείνους που συγκέντρωναν και επεξεργάζονταν πληροφορίες για εκείνον την περίοδο της σκληρής δοκιμασίας της υγείας του ήταν μέλη του κυκλώματος της Siemens.

“Γκλύγκσμπουργκ και Ελ Σιντ”

Τα περιβόητα Intelligence Reports ανέφεραν συχνά τις εξελίξεις για την πορεία της υγείας του. Η έκβαση των πραγμάτων απέδειξε ότι σε γενικές γραμμές έκαναν επιτυχείς προβλέψεις, αφού διέθεταν πηγές κοντά (ή ορθότερα μέσα) στο ιατρικό του επιτελείο. Αξιοσημείωτο είναι το ιταμό, απαξιωτικό και σκωπτικό ύφος που χρησιμοποιούσαν τα μέλη του κυκλώματος της Siemens για τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο και οι μειωτικοί χαρακτηρισμοί για έναν άνθρωπο που πάλευε με τον καρκίνο.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί απόσπασμα από Intelligence Report της 9ης Ιουλίου 2007, όταν ο Αρχιεπίσκοπος είχε ήδη συμπληρώσει έναν μήνα νοσηλείας στο Αρεταίειο νοσοκομείο:

«Στο παράθυρο του Αρεταίειου νοσοκομείου σχεδιάζουν να βγάλουν τον Χριστόδουλο τις επόμενες ημέρες τα κυκλώματα των δελφίνων και οι παρατρεχάμενοι, για να τον δούνε οι δημοσιογράφοι και τα ΜΜΕ για να τον δει ο λαός ότι είναι καλά, να ησυχάσουν κάπως τα πράγματα και να συνεχίσουν κι αυτοί ανενόχλητοι την κούρσα διαδοχής. Η ιστορία επαναλαμβάνεται όπως με τον Παύλο Γλύγκσμπουργκ, τον Σεραφείμ, τον Α. Παπανδρέου και τον Ελ Σιντ»…

Η επιτυχής πρόβλεψη

Στις 20 Αυγούστου 2007, 48 μόλις ώρες έπειτα από την αναχώρησή του μακαριστού Αρχιεπισκόπου από το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ελευσίνας με προορισμό τις ΗΠΑ, ένα Intelligence Report αποστέλλεται στον Μιχάλη Χριστοφοράκο και τον ενημερώνει ότι το ταξίδι είναι μάταιο. Η μεταμόσχευση, στην οποία είχαν επενδύσει ελπίδες εκατομμύρια Ελλήνων που προσεύχονταν για τον “Χριστόδουλο της καρδιάς τους”, αποτελούσε ανέφικτο ενδεχόμενο. Τίτλος της αναφοράς “Η Υγεία του Αρχιεπίσκοπου”. Σε τμήμα του κειμένου διαβάζουμε:

«Γιατρός, μέλος της ομάδας των θεραπόντων του Αρχιεπισκόπου ισχυρίζεται ότι “το πιθανότερο είναι να μην υποβληθεί σε επέμβαση στις ΗΠΑ ο Χριστόδουλος, για τον απλό λόγο ότι δεν γίνονται ούτε εκεί τέτοια θαύματα. Η ομάδα Τζάκη τελικά, μετά τις ενδεδειγμένες κλινικές εξετάσεις, είναι βέβαιο ότι θα αποφασίσει να μην επέμβει χειρουργικά λόγω του μεταστατικού καρκίνου των εντέρων που με την καταστολή η οποία θα επακολουθούσε της μεταμόσχευσης, θα φούντωνε την εξάπλωση των υπόλοιπων εστιών με αποτέλεσμα την ραγδαία εξέλιξη του προβλήματος στα έντερα».

Εν τω μεταξύ, ανατριχίλα και σκεπτικισμό προκαλούν μεταγενέστερες εγγραφές στην “εσωτερική ενημέρωση” του κυκλώματος της Siemens αναφορικά με την αλήθεια για την κατάσταση της υγείας του Αρχιεπίσκοπου, που όλοι γνώριζαν εξαρχής αλλά δεν την έλεγαν στον ίδιο για ψυχολογικούς λόγους ή εξαιτίας άλλων… σκοπιμοτήτων. Αν ισχύουν τα γραφόμενα, τότε κάποιοι εξαπάτησαν και κορόιδεψαν τον μακαριστό αλλά και το σύνολο της ελληνικής κοινής γνώμης. Το επίμαχο σημείο είναι το ακόλουθο:

«Υπερβολικά και υποκριτικά είναι όλα αυτά τα ερωτήματα και η δήθεν …έκπληξη για την πραγματική κατάσταση της υγείας του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου. Για το αν έπρεπε να κάνουν το ένα ή το άλλο, αν χάθηκε χρόνος κλπ. Η αλήθεια είναι σύμφωνα με ιατρικές πηγές πολύ απλή: Για καθαρά ψυχολογικούς λόγους δεν είχαν πει όλη την …αλήθεια στον Χριστόδουλο, ενώ την γνώριζαν. Τον άφηναν όμως να έχει ελπίδες για την μεταμόσχευση ώστε να κερδίσουν χρόνο. Πιθανότατα και για τις όποιες άλλες σκοπιμότητες μπορεί να φανταστεί κανείς. Αλλά η κατάσταση ήταν γνωστή από τις πρώτες κιόλας ημέρες».

«Το κόμμα της Εκκλησίας»

Τα σχόλια, οι εικασίες και οι εκτιμήσεις για τον σχηματισμό “στρατοπέδων” στο εσωτερικό της ιεραρχίας της Εκκλησίας, δίνουν και παίρνουν στα “εμπιστευτικά” σημειώματα του κυκλώματος της Siemens. Ιεράρχες, κόμματα, επιχειρηματίες και εκδότες σχηματίζουν ένα ετερόκλητο ψηφιδωτό, με τελικό αποδέκτη τον Μιχάλη Χριστοφοράκο και τους ανθρώπους που τον χειρίζονταν. Στις 10 Οκτωβρίου 2007, τρεις ημέρες έπειτα από την αποτυχημένη απόπειρα μεταμόσχευσης ήπατος, σε Intelligence Report αναφέρονται τα εξής:

«Στο Μέγαρο Μαξίμου ενδιαφέρονται πολύ για τις εξελίξεις στην Εκκλησία. Και θέλουν πολύ να διαδεχθεί τον Χριστόδουλο “καραμανλικός” Αρχιεπίσκοπος. Τον χρειάζεται η ΝΔ και για τις επόμενες εκλογές που δεν θα αργήσουν. Το πρόσωπο που έχει πάρει την πολιτική ευλογία του Κ. Καραμανλή είναι ο Μεσογαίας Νικόλαος Χατζηνικολάου προσωπικός φίλος του Θ. Ρουσόπουλου. Είναι αγιορείτης προερχόμενος από τη Μονή Σίμωνος Πέτρα και διατηρεί ισορροπίες με το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Αλλά αυτή την στιγμή παίζει ως αουτσάιντερ».

Σε άλλο σημείο του κειμένου, αναφέρεται ότι ο Αρχιεπίσκοπος είχε μπροστά του ελάχιστους μήνες ζωής:

«Στο μεταξύ, ίντριγκες, δολοπλοκίες και συνωμοσίες  λαμβάνουν χώρα αυτή την περίοδο μεταξύ των ιεραρχών την στιγμή που στον Αρχιεπίσκοπο οι γιατροί δίνουν ελάχιστους μήνες ζωής. Αυτό το τελευταίο μετέφερε άνθρωπος που καθημερινά βρίσκεται στην Ιερά Σύνοδο και είπε παράλληλα ότι “Μάλιστα υπάρχει και σύνδεση μεταξύ πολιτικής και εκκλησιαστικών αφού και στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ, αλλά και στο ΛΑΟΣ έχουν τις προτιμήσεις τους στην μάχη της διαδοχής. Δεν είναι αμελητέο το “κόμμα” της Εκκλησίας…».

Οι αναφορές για τη διαδοχή πυκνώνουν, όσο περνούν οι ημέρες και επιδεινώνεται η υγεία του τότε Αρχιεπισκόπου. Στις 14 Οκτωβρίου 2007, τα Intelligence Reports περιλαμβάνουν αρκετό εκκλησιαστικό “ρεπορτάζ”, όπου αναφέρονται εκτιμήσεις για τους διεκδικητές του αρχιεπισκοπικού θρόνου:

«Οι 3 βασικοί διεκδικητές της θέσης του Χριστόδουλου ανήκουν χονδρικά σε 3 διαφορετικούς πόλους. Στον πρώτο και βασικότερο είναι οι “Χριστοδουλικοί”, που αποτελούν και το φαβορί για την διαδοχή. Από αυτό τον πόλο ξεχωρίζουν 3 πρόσωπα. Ο Ευστάθιος (Σπάρτης) που έχει την υποστήριξη σχεδόν όλης της Πελοποννήσου (και όχι μόνο), ο Παντελεήμων (Ξάνθης) που κατά κοινή παραδοχή παράγει σημαντικό έργο στην περιοχή του και τέλος ο Σύρου (Δωρόθεος) που έχει ως δύναμή του την υποστήριξη που έχει στο Αιγαίο καθώς και τις πολύ καλές σχέσεις με το περιβάλλον του Χριστόδουλου. Στον δεύτερο πόλο, αυτό του Θήβας, ανήκει ο ίδιος (Ιερώνυμος) και αποτελεί τον υποψήφιο που φαίνεται να προτιμά το Πατριαρχείο. Παλιότερα ήταν από τους φανατικούς “Σεραφειμικούς”. Ο τρίτος πόλος εκπροσωπείται από τον Θεσσαλονίκης, τον γνωστό Άνθιμο που παρά τις πολιτικές του προσβάσεις δεν έχει ιδιαίτερες συμπάθειες μεταξύ των ιεραρχών. Είναι ο πιο μεγάλος σε ηλικία από τους διεκδικητές (74) και σίγουρα αυτή θα είναι η τελευταία του ευκαιρία».

ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ

Ἑορτάζει σήμερον ἡ Ἐκκλησία, τὴν σεπτὴν πανήγυριν, τῶν Διδασκάλων τῶν τριῶν· καὶ γὰρ αὐτοὶ ἐστερέωσαν, τὴν Ἐκκλησίαν αὐτῶν θείοις δόγμασιν.

Ἐν λειμῶνι τῶν Γραφῶν, καθάπερ μέλισσαι Σοφοί, προσιπτάμενοι ὑμεῖς, περιεδρέψασθε καλῶς,

καὶ τῶν ἀνθέων τὰ ἄριστα καὶ τὸ μέλι,

πᾶσι τοῖς πιστοῖς τῶν διδαγμάτων ὑμῶν, προτίθεσθε ὁμοῦ, εἰς πανδαισίαν αὐτῶν,

καὶ διὰ τοῦτο ἅπας γλυκαινόμενος,

μετ' εὐφροσύνης κραυγάζει· Πάρεστε πάλιν,

καὶ μετὰ πότμον, τοῖς ὑμᾶς εὐφημοῦσι Μακάριοι. 

Φωστῆρες ὑπέρλαμπροι, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ,

τὸν κόσμον ἐφωτίσατε, ταῖς διδαχαῖς ὑμῶν,

Πατέρες θεόσοφοι,

τήξαντες τὰς αἱρέσεις, πάντων τῶν κακοδόξων,

σβέσαντες τὰς φλογώδεις, τῶν βλασφήμων συγχύσεις,

διὸ ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ, πρεσβεύσατε σωθῆναι ἡμᾶς.

Τρικυμίας τῶν παθῶν, ὁ ἀσυνείδητος ἐγώ, χειμαζόμενος Ἁγνή, ἐπικαλοῦμαί σε θερμῶς· Μή με παρίδῃς τὸν δείλαιον ἀπολέσθαι, ἄβυσσον ἐλέους ἡ τέξασα, πλήν σου γὰρ ἄλλην ἐλπίδα οὐ κέκτημαι. Μὴ οὖν ἐχθροῖς ἐπίχαρμα καὶ γέλως, ὁ πεποιθώς σοι ὀφθήσομαι· καὶ γὰρ ἰσχύεις, ὅσα καὶ βούλει, ὡς Μήτηρ οὖσα τοῦ πάντων Θεοῦ. 

Τῶν Τριῶν τούτων πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, τὰς τῶν αἱρέσεων ἐπαναστάσεις κατάβαλε, καὶ ἡμᾶς ἐν ὁμονοίᾳ καὶ εἰρηνικῇ καταστάσει διαφύλαξον, καὶ τῆς οὐρανίου σου Βασιλείας ἀξίωσον. Ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.

Ἐν λειμῶνι τῶν Γραφῶν, καθάπερ μέλισσαι Σοφοί, προσιπτάμενοι ὑμεῖς, περιεδρέψασθε καλῶς,

καὶ τῶν ἀνθέων τὰ ἄριστα καὶ τὸ μέλι,

πᾶσι τοῖς πιστοῖς τῶν διδαγμάτων ὑμῶν, προτίθεσθε ὁμοῦ, εἰς πανδαισίαν αὐτῶν,

καὶ διὰ τοῦτο ἅπας γλυκαινόμενος,

μετ' εὐφροσύνης κραυγάζει· Πάρεστε πάλιν,

καὶ μετὰ πότμον, τοῖς ὑμᾶς εὐφημοῦσι Μακάριοι. 

Φωστῆρες ὑπέρλαμπροι, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ, τὸν κόσμον ἐφωτίσατε, ταῖς διδαχαῖς ὑμῶν, Πατέρες θεόσοφοι, τήξαντες τὰς αἱρέσεις, πάντων τῶν κακοδόξων, σβέσαντες τὰς φλογώδεις, τῶν βλασφήμων συγχύσεις,

διὸ ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ, πρεσβεύσατε σωθῆναι ἡμᾶς.

Τρικυμίας τῶν παθῶν, ὁ ἀσυνείδητος ἐγώ, χειμαζόμενος Ἁγνή, ἐπικαλοῦμαί σε θερμῶς· Μή με παρίδῃς τὸν δείλαιον ἀπολέσθαι, ἄβυσσον ἐλέους ἡ τέξασα, πλήν σου γὰρ ἄλλην ἐλπίδα οὐ κέκτημαι. Μὴ οὖν ἐχθροῖς ἐπίχαρμα καὶ γέλως, ὁ πεποιθώς σοι ὀφθήσομαι· καὶ γὰρ ἰσχύεις, ὅσα καὶ βούλει, ὡς Μήτηρ οὖσα τοῦ πάντων Θεοῦ. 

Τῶν Τριῶν τούτων πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, τὰς τῶν αἱρέσεων ἐπαναστάσεις κατάβαλε, καὶ ἡμᾶς ἐν ὁμονοίᾳ καὶ εἰρηνικῇ καταστάσει διαφύλαξον, καὶ τῆς οὐρανίου σου Βασιλείας ἀξίωσον. Ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.

Μωραίνει Κύριος...! Πώς μπορείτε και λέτε τέτοια πράγματα π. Γ. Τσέτση;

Καὶ κάτι ἄλλο ξέρει, ὅμως, ὁ «Μέγας» π. Γεώργιος Τσέτσης καὶ ἐπιμελῶς τὸ ἀποκρύβει· ὅτι ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός, ἀφ’ ἑνὸς μὲν μιλοῦσε καὶ γιὰ Σχίσμα καὶ γιὰ Αἵρεση, ἀφ’ ἑτέρου δέ, ξέρει, ὅτι (ὅπως γράφει ὁ π. Ἰωάννης Ρωμανίδης) ὑπάρχει καὶ τὸ «δογματικὸ Σχίσμα», δηλαδή, ἡ ΑΙΡΕΣΗ, ἀφοῦ ἡ βάση ἑνὸς τέτοιου δογματικοῦ Σχίσματος ὀφειλόταν στὶς αἱρετικὲς δοξασίες τοῦ Παπισμοῦ, τὶς ὁποῖες κυρίως δὲν ἐδέχετο ὁ ἅγιος Μᾶρκος!

Πέραν αὐτῶν τῶν ἐπεξηγήσεων, ἂς δοῦμε τὴν διδασκαλία τοῦ ἁγίου Μάρκου -ποὺ κρύβει ὁ Μέγας Πρωτοσπρεσβύτερος- μὲ τὴν ὁποία ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ἀποκαλεῖ τοὺς Λατίνους ...αἱρετικούς!!!

ΠΗΓΗ: "ΘΕΟΔΡΟΜΙΑ", Ιούνιος 2001:

«Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, Μητροπολίτης Εφέσου, υπήρξε ατρόμητος ομολογητής της πίστεως στην Σύνοδο της Φερράρας-Φλωρεντίας, αφού δεν υπέκυψε στις παπικές πιέσεις και τους εκβιασμούς και παρέμεινε μέχρι τέλους ομολογητής της πίστεως. Όχι μόνον κατά την Σύνοδο εκείνη απέδειξε τις πλάνες των Λατίνων, αλλά ταυτοχρόνως απέδειξε και τις νοθείες που έκαναν οι Λατίνοι στα κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας.

Στην αρχή, βεβαίως, ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός συμπεριφέρθηκε με ευγένεια, αλλά αργότερα, όταν διεπίστωσε τις αλχημείες, τις πιέσεις, τις νοθείες, τους εκβιασμούς και τις πονηρίες των Λατίνων, υπήρξε ομολογητής της πίστεως...

 Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός είχε σαφή γνώση του πράγματος. Γνώριζε δηλαδή ότι εμείς απεκόψαμε τους Λατίνους από το Σώμα της Εκκλησίας, γιατί οι Λατίνοι υπέπεσαν στην αίρεση του Filioque. Θα παραθέσω ένα κείμενό του που είναι αρκετά εκφραστικό. Γράφει ο άγιος Μάρκος:

«Την μεν αιτίαν του σχίσματος εκείνοι δεδώκασι, την προσθήκην εξενεγκόντες αναφανδόν, ην υπ' οδόντα πρότερον έλεγον. ημείς δε αυτών εσχίσθημεν πρότεροι, μάλλον δε εσχίσαμεν αυτούς και απεκόψαμεν του κοινού της Εκκλησίας σώματος. Δια τι ειπέ μοι: Πότερον, ως ορθήν έχοντας δόξαν, ή ορθώς την προσθήκην εξενεγκόντας; Και τις αν τούτο είποι, μη σφόδρα τον εγκέφαλον διασεσεισμένος; Αλλά ως άτοπα και δυσσεβή φρονούντας και παραλόγως την προσθήκην ποιήσαντας. Ουκούν ως αιρετικούς αυτούς απεστράφημεν και δια τούτο αυτών εχωρίσθημεν... αιρετικοί εισιν άρα, και ως αιρετικούς αυτούς απεκόψαμεν».

Επομένως, κατά την διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας, όπως το εκφράζει ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, οι Λατίνοι είναι αιρετικοί, αποκεκομμένοι από την Εκκλησία και φυσικά είναι εκτός της Εκκλησίας και δεν έχουν μυστήρια».

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι συμπροσευχές...!

Τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση, ἀντικαθιστᾶ προοδευτικὰ

ἡ Νέα Οἰκουμενιστικὴ Παράδοση!

Επίσκοποι, Εκφραστές Παλαιών καὶ Νέων αιρέσεων!

 Τὸ «Σύμβολο τῆς Πίστεως» εἶναι προϊὸν δύο Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ ἐπικυρώθηκε ἀπὸ ὅλες τὶς ὑπόλοιπες. Μιλᾶ γιὰ «Μία» Ἐκκλησία  καὶ  «Ἓν Βάπτιμα».

Μήπως κάνουμε λάθος;

Ὁ Πατρ. Βαρθολομαῖος, ὁ Περγάμου Ἰωάννης Ζηζιούλας, ὁ Μεσσηνίας Χρυσόστομος Σαββᾶτος, ὁ Δημητριάδος Ἰγνάτιος κ.ἄ., ἀποδέχονται καὶ ὁμιλοῦν ἐπιμόνως –ἀντίθετα μὲ τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καὶ παρὰ τὶς διαμαρτυρίες τῶν Πιστῶν– γιὰ πολλὲς Ἐκκλησίες, ἢ «διηρημένες» Ἐκκλησίες καὶ πολλὰ Βαπτίσματα.

Οἱ θέσεις τους αὐτὲς δὲν ἀποτελοῦν μιὰ διερευνητικὴ Ἀκαδημαϊκὴ τοποθέτηση, ποὺ ἐνδέχεται νὰ γίνει ἀποδεκτὴ μέσῳ διαλόγου καὶ διευκρινιστικῶν τοποθετήσεων, ἀλλὰ πρόκειται γιὰ πεποίθηση, Πίστη ἐκπεφρασμένη, ἀποκρυσταλλωμένη, ἐντεταγμένη σὲ Συλλογικὲς Ἀποφάσεις Διεθνῶν Ὀργανισμῶν, ὡς τὸ Παγκόσμιο Συμβ. Ἐκκλησιῶν (Π.Σ.Ε.), στὸ ὁποῖο συμμετέχουν οἱ παραπάνω Ἀρχιερεῖς ὡς ἐκπροσωποῦντες ΕΠΙΣΗΜΑ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Ἀρνοῦνται λοιπόν, οἱ παραπάνω Ἀρχιερεῖς, βασικὰ ἄρθρα τῆς Πίστεως, γεγονὸς ποὺ τοὺς κατατάσσει στὸ χῶρο τῶν αἱρετικῶν, ἀφοῦ οἱ κακοδοξίες ποὺ πρεσβεύουν, ἔχουν ἤδη καταδικαστεῖ ἀπὸ Οἰκουμενικὲς Συνόδους. Μιὰ νέα Σύνοδος ποὺ θὰ συνεκαλεῖτο, θὰ εἶχε ὡς ἔργο καὶ καθῆκον αὐτούς, τοὺς δυὸ φορὲς αἱρετικοὺς Ἀρχιερεῖς:

α) νὰ τοὺς καθαιρέσει, ἐφ’ ὅσον θὰ ἐπέμεναν σὲ ἤδη καταδικασμένες κακόδοξες θέσεις ποὺ ἐπίμονα καὶ δόλια διδάσκουν.

β) καί –ἐπιπροσθέτως– νὰ  ἐπισημάνει καὶ νὰ καταδικάσει τὴν μὴ καταδικασθεῖσα ἕως τώρα Νέα Παναίρεση μὲ τὸ ὄνομα  «Οἰκουμενισμός», ποὺ αὐτοὶ προωθοῦν καὶ στὴν ὁποία ἀνήκουν (ἐκτὸς μιᾶς ὁμάδας παμπάλαιων αἱρέσεων) καὶ ὅσες νέες κακοδοξίες διαπιστώνονται στὰ ἔργα τῶν Οἰκουμενιστῶν, ἀφοῦ ὁ Οἰκουμενισμὸς ἀποτελεῖ συνονθύλευμα Παλαιῶν καὶ Νέων αἱρέσεων. Τὴν ἀρχὴ ἐλέγχου καὶ καταδίκης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τὴν ἔχουν κάνει ἅγιοι ἄνθρωποι τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς.

Ἄρα, πρέπει στὸ μυαλό μας νὰ ξεχωρίσουμε

• τὸ ἐπιβεβλημένο χρέος γιὰ τὴν σύγκληση μιᾶς τέτοιας Συνόδου γιὰ τὴν ἐξέταση τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ (τέτοια Σύνοδο, ἀσφαλῶς, δὲν θὰ ἐπιτρέψουν νὰ συγκληθεῖ -ἀνθρωπίνως- οἱ Νεοταξίτες καὶ οἱ Οἰκουμενιστές)

• ἀπὸ τὸ δικό μας χρέος,  ὡς πιστῶν, νὰ ἀπομακρυνθοῦμε ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς ἡγέτες, ποὺ αὐτὴ τὴν στιγμὴ κατέχουν τὴν ἐκκλησιαστική ἐξουσία.

Καὶ ἐδῶ βρίσκεται τὸ καθῆκον καὶ ἡ τεράστια εὐθύνη τῶν συγχρόνων Ἐπισκόπων, ἀλλὰ καὶ τῶν ὑπολοίπων Πιστῶν:

Νὰ διακόψουν τὴν ἐπικοινωνία μὲ αὐτοὺς τοὺς αἱρετικοὺς ἡγέτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο, ποὺ σὲ ἄλλες ἐποχὲς θὰ  ἔπραττε κάποιος Ὀρθόδοξος ἱερέας (καὶ λαϊκός), ἐὰν εἶχε νὰ ἀντιμετωπίσει κάποιον Ἐπίσκοπο ἢ ἱερέα ποὺ θὰ κήρυττε τὴν αἵρεση τοῦ Ἀρείου.

Ἂν π.χ. ἐμφανιζόταν τὴν ἐποχὴ τοῦ Μ. Φωτίου, τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ἕνας Ἐπίσκοπος ἢ κληρικός, ὁ ὁποῖος θὰ φρονοῦσε τὰ τοῦ Ἀρείου· μήπως θὰ περίμεναν, ἄραγε, οἱ τότε Ὀρθόδοξοι κληρικοὶ τὴν σύγκληση πρῶτα μιᾶς νέας Συνόδου γιὰ νὰ καταδικάσει τὸν διδάσκοντα τὰ τοῦ Ἀρείου καὶ ὕστερα θὰ ἔπαυαν νὰ ἐπι-«κοινωνοῦν» μαζί του;

Δὲν θὰ ἀπέφευγαν νὰ «κοινωνήσουν» καὶ νὰ συλλειτουργήσουν μὲ τὸν παραπάνω αἱρετικὸ κληρικό; Ἢ –πιεζόμενοι νὰ «κοινωνήσουν» μαζί του– δὲν θὰ ἀρνοῦνταν μὲ ὁποιοδήποτε κόστος αὐτὴν τὴν «κοινωνία»;

Φιλορθόδοξος Ἕνωσις «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος» 

καὶ Ὀρθόδοξος Χριστ. Ἀγωνιστικὸς Σύλλογος

«Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης»