Εισαγωγή στη μετάφραση της ΚΛΙΜΑΚΟΣ από τον αείμνηστο Ιωάννη Κορναράκη

 

Η "Σκάλα" του αγίου Ιωάννη της Κλίμακος. Ανεβαίνοντας προς την Ε΄ Εβδομάδα των Νηστειών!

(Ἐμεῖς; Οἱ ..."Χριστιανοι";)

   

Πηγή: "Τρελογιάννης"

Άγιος Ιωάννης της Κλίμακας. Ένας άγιος που προσωπικά με είχε συγκλονίσει όταν για πρώτη φορά διάβασα τα κείμενα του. Λόγοι για την ταπεινοφροσύνη, την υπερηφάνεια, την κενοδοξία, την αγάπη, την ησυχία, την μετάνοια... Πρέπει να είναι κανείς αναίσθητος και νεκρός ψυχικά για να μην μετακινηθούν τα θεμέλια της ψυχής του, διαβάζοντας τα πύρινα λόγια του Πνεύματος. 

Θυμάμαι την περίπτωση ενός προτεστάντη που, καθώς μελέταγε τα γραπτά του αγίου, αναθεώρησε πολλά για τα πιστεύω του, τις πεποιθήσεις του, όπως επίσης και για την ποιότητα που νόμιζε πως είχε η πνευματική του κατάσταση. Ο άγιος στάθηκε αφορμή (αν και δεν ήταν ο μόνος) ο προτεστάντης αυτός να μεταστραφεί αργότερα στην Εκκλησία του Χριστού (Ορθοδοξία) και ν' αφήσει πίσω του τον κίβδηλο πνευματικό κόσμο κάποιων ονειροπαρμένων δυτικοαναθρεμμένων Χριστιανών.

Ανακάλυψε πως η Εκκλησία δεν είναι ένας απέραντος ηθικισμός με ωραία λόγια, ευφάνταστη παρουσία, όμορφα κοστούμια με περιποιημένα μαλλιά και καλές πράξεις να επιβεβαιώνουν τους λογισμούς των δογμάτων. Έμαθε πως ήταν αμαρτωλός και γεμάτος πάθη και αυτό ήταν για εκείνον μια πρωτόγνωρη ανακάλυψη! 

Είχε μάθει να ζει με αυτοπεποίθηση, στηριζόμενος στη συναισθηματική του πεποίθηση πως είναι αναγεννημένος, κι έχοντας φορέσει το μανδύα της ταπεινοφροσύνης, προχωρούσε στην οδό της δικής του ευδαιμονίας. Αργότερα πληροφορήθηκε εσωτερικά πως ο μανδύας αυτός είχει δυό ονόματα: Υπερηφάνεια και Ταπεινολογία. Φαντάζεστε το σοκ που υπέστη; Νόμιζε πως ξύπνησε από όνειρο, κι όμως είχαν περάσει χρόνια...

πηγή

Η ηγεσία της Εκκλησία, αντί να τους πολεμά, φιμώνει την αλήθεια για τους αιρετικούς!!!

Ἕνα-ἕνα τὰ ὀχυρὰ τῆς Ὀρθοδοξίας πέφτουν στὰ χέρια τῶν Οἰκουμενιστῶν.

Χθές, τὸ ἱστολόγιο «Κατάνυξις» μᾶς πληροφόρησε ὅτι ὁ τηλεοπτικὸς σταθμὸς 4Ε λογόκρινε σκανδαλωδῶς καὶ ἀνεντίμως τμήματα ὁμιλίας τοῦ Ἀρχιμανδρίτη Παλαμᾶ Καλλιπετρίτη, ποὺ ἀναφέρονταν στὸν αἱρετικὸ Πάπα. Δηλαδή, ὁ 4Ε, τοῦ ἄλλοτε ἀντι-Οἰκουμενιστὴ π. Θεόφιλου Ζησόπουλου καὶ τῶν ἀφιερωμένων γυναικῶν τῆς «Λυδίας» ποὺ τὸν ἐχειρίζοντο, ἔχει πέσει στὰ χέρια τῶν Οἰκουμενιστῶν τοῦ Ἀρχιεπίσκοπου Ἱερώνυμου. Καὶ οἱ μὲν Ἐπίσκοποι (καὶ ὁ λαὸς ποὺ ἐλέγχουν) προδοτικὰ σιωποῦν,  οἱ δὲ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς ντροπιαστικά –ὑπαναχωρώντας ἀπὸ τὶς ἀρχικές τους θέσεις περὶ Διακοπῆς Μνημοσύνου– ἔχουν δηλώσει διὰ στόματος τοῦ (κατὰ τὸν π. Θεόδωρο Ζήση) λέοντος Μητροπολίτη Πειραιῶς: ἄχρι καιροῦ δὲν πρόκειται νὰ ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές! Θὰ ἀγωνίζονται καὶ θὰ «διαπρέπουν» μὲ θαυμάσια κείμενα καὶ τὸν λεγόμενο χαρτοπόλεμο, ἕως νὰ ἔρθει τὸ «κοινὸ ποτήριο»! Δηλαδή, ἕως ὅτου καταφέρουν οἱ Οἰκουμενιστὲς νὰ ἀλλοιώσουν καὶ νὰ διαστρέψουν πλήρως τὴν συνείδηση τοῦ λαοῦ, ἕως ὅτου ἐπικρατήσουν πλήρως μηδενὸς ἀνθισταμένου!

Ἀναδημοσιεύουμε ἀπὸ τὴν «Κατάνυξη» μόνο τὰ περικοπέντα τμήματα τῆς ὁμιλίας. Ὅλη τὴν ὁμιλία θὰ τὴν βρεῖτε στὴν διεύθυνση: http://katanixis.blogspot.gr/2014/03/a.html#more

  Πηγή: katanixis

 Aρχιμανδρίτης Παλαμάς Καλλιπετρίτης

Διπλός Ευαγγελισμός

Εκφωνήθηκε στην επίσημη εκδήλωση της Μητρόπολης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας παρουσία των Σεβ. Μητροπολιτών Βεροίας κ. Παντελεήμονος και Σαμαρίας κ. Αμβροσίου, όπως επίσης και των πολιτικών και στρατιωτικών αρχών της πόλης.

        Η ομιλία προβλήθηκε από τον τηλεοπτικό σταθμό 4Ε λογοκριμένη σε όσες αναφορές θίγονταν οι Αιρετικοι!!!

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΠΑΥΛΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΝΤΡΕΣΕ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

ΤΙΤΛΟΣ: «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ: ΔΙΠΛΗ ΕΟΡΤΗ».

ΤΡΙΤΗ 25 ΜΑΡΤΙΟΥ 2014 ΩΡΑ 20:00

Σεβασμιώτατοι, Πολυσέβαστοι Συλλειτουργοί,

Τοπικοί Άρχοντες, ευλογημένοι Χριστιανοί.

Εορτάσιμη μέρα η σημερινή από τις πιο πανηγυρικές ............ ........................................................................

* * *   Η ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ ΑΦΑΙΡΕΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΛΗ ΣΤΟ 4Ε στις 27-3-2014.             

1452. Ο Μωάμεθ αποφασίζει να λύσει την πολιορκία. Το βράδυ όμως της 12ης Δεκεμβρίου 1452, 6 μήνες πριν την πτώση, ο Ράνσινμαν αναφέρει ως ιστορική πηγή 3 τούρκους ιστορικούς που περιγράφουν ένα γεγονός: Οι Οθωμανοί στρατιώτες βλέπουν μέσα από την Κωνσταντινούπολη να εκσφενδονίζονται φωτεινές νεφέλες, κάτι σα να αναχωρούν οι ευλογίες μέσα από την πόλη. Οι Οθωμανοί αλαλάζουν: «Ο Θεός τους, τους εγκαταλείπει«! Μαρτυρίες Τούρκων Ιστορικών!!! Τι είχε γίνει εκείνο το βράδυ τη στιγμή που φωτεινές νεφέλες αναχωρούσαν για τον Ουρανό;  Εκείνη τη νύχτα έγινε ένα απεχθές συλλείτουργο μεταξύ Ορθοδόξων και Αιρετικών, Παπικών Αντιπροσώπων που έταζαν χρήματα και βοήθεια! Η Ορθόδοξη Λειτουργία συμμείχθηκε με την κακοδοξία… Κι όπως ένα γάργαρο ποτήρι νερό με μια μόνο σταγόνα ούρα βρωμίζει ολόκληρο, έτσι και στην Ορθοδοξία με μια μόνο βρωμιά ο Θεός την αποστρέφεται… Όλοι όσοι μετάλαβαν από εκείνη τη μιασμένη κοινωνία σφάχτηκαν στο χώρο της λειτουργίας μέσα στην Αγία Σοφία, όπως μαρτυρούν οι επιζήσαντες! Η Κερκόπορτα που είχε ανατεθεί  να τη φυλάξουν οι Φράγκοι, απεσταλμένοι της Ρώμης, μένει αφύλακτη, οι Ευρωπαίοι αιρετικοί φίλοι μας την έχουν εγκαταλείψει ορθάνοιχτη στα χέρια των Τούρκων! Αλήθειες πικρές που πρέπει να λέγονται… όπως πρέπει να λέμε και τον επίλογο αυτής της τραγωδίας! Όταν το 1922, 5 αιώνες μετά, κατά την επέλαση του Κεμάλ Ατατούρκ και τη σφαγή των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, ο πρώτος που με τηλεγράφημα συγχαίρει τον αιμοσταγή νεότουρκο για τη νίκη του εναντίον των Ελλήνων είναι ο Πάπας της Ρώμης!!! Κι εμείς κάνουμε ακόμα δουλικές υποκλίσεις μπρος στους «αγαπητούς μας αδελφούς»  και Υβριστές της Πίστης μας Αιρετικούς!

* * *  Η ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ ΑΦΑΙΡΕΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΛΗ ΣΤΟ 4Ε στις 27-3-2014.    

Φραγκεμένους μας θέλουν τα… παλιόπαιδα (άλλη λέξη χρησιμοποιεί ο Μακρυγιάννης – τσογλάνια) του τρισκατάρατου του Πάπα. Μην αφήσετε, Άγιοί… να μασκαρέψουν και να αφανίσουν τους Έλληνες, κάνοντας περισσότερα κακά από αυτά που καταδέχθηκεν ο Τούρκος ως τίμιος εχθρός μας…

* * * Η ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ ΑΦΑΙΡΕΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΛΗ ΣΤΟ 4Ε στις 27-3-2014.    

Το χαρτί του πατέρα Κοσμά έβαλα και μου το εκαθαρόγραψαν. Και το εκράτησα ως Άγιον Φυλαχτόν, που λέγει μεγάλην αλήθειαν. Θα πω να μου γράψουν καλλιγραφικά και τον άλλον αθάνατον λόγον του, «τον Πάπαν να καταράσθε ως αίτιον». Θέλω να το βλέπω κοντά στα ’κονίσματά μου, διότι τελευταίως κάποιοι δικοί μας ανάξιοι λέγουν ότι αν τα φτιάξουμε με τον δικέρατον Πάπαν, θα ολιγοστέψουν οι κίντυνοι, τα βάσανα και η φτώχεια μας, τρομάρα τους...

      Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.

____________________________________

Οἱ "Ακτίνες" ἔδωσαν συνέχεια στὸ θέμα μὲ τὸ παρακάτω κείμενο:

Τι κρύβεται πίσω από την περικοπή ομιλίας του π. Παλαμά από τον τηλεοπτικό σταθμό 4Ε ;

Γράφει ο Λυκούργος Νάνης

 

Αναφορικά με την περικοπή των αποσπασμάτων της θαυμάσιας και λεβέντικης ομιλίας του π. Παλαμά, απ την πλευρά των υπευθύνων του εγκρίτου και ποιοτικού καναλιού 4ε, που αποτελεί όαση εν μέσω της αυχμηράς τηλεοπτικής ερήμου των χαλεπών καιρών μας, θα μπορούσε κανείς να παρατηρήσει τα εξής: η λογοκρισία ασκείται, από Ορθοδόξου σκοπιάς, και η άσκησή της θεωρείται επιβεβλημένη, στην απευκταία περίπτωση, κατά την οποία, το αντικείμενό της περιλαμβάνει έστω και ψήγματα κακοδοξιών, καταλυτικών και ανατρεπτικών του Ορθοδόξου Δόγματος και Ήθους.

Στην προκειμένη, όμως, περίπτωση, τα επίμαχα αποσπάσματα, όχι μόνο δεν περιείχαν ούτε ίχνος αιρετικών δοξασιών ή ετεροδιδασκαλιών, αλλά, επιπλέον, στηλίτευαν και συγκεκριμένες αιρετικές διδασκαλίες! Τοιουτοτρόπως, όχι μόνο αδιανόητη φαίνεται η, εν προκειμένω, απάλειψη των επίμαχων ρήσεων, αλλά και επιβλαβής, αφού στερεί απ τους τηλεθεατές την προβολή και υπενθύμιση αληθειών που σχετίζονται με την προάσπιση του Ορθοδόξου Δόγματος.

Κατόπιν τούτων ευλόγως διερωτάται πας τις: εν ονόματι ποίας σκοπιμότητος απαλείφθηκαν τα συγκεκριμένα αποσπάσματα;

Ποια πρόσωπα και ποιες καταστάσεις και κατεστημένα θίγονται απ τη δημοσιοποίησή τους;

Οι διοικούντες το κανάλι κινήθηκαν πρωτοβούλως (πολύ δύσκολο έως αδύνατο να πιστέψουμε κάτι τέτοιο για πρόσωπα αφιερωμένα, φιλορθόδοξα, παραδοσιακά, που έλκουν την πνευματική τους καταγωγή απ το μακαριστό, εκλεκτό κληρικό π.Θεόφιλο Ζησόπουλο) ή κατόπιν άνωθεν-έξωθεν παρεμβάσεως;

Μήπως με τη διακήρυξη των αληθειών που περιέχονται στη θαυμάσια και λεβέντικη ομιλία του π.Παλαμά αποδομούνται στη συνείδηση του πιστού λαού οι συμπροσευχές, οι κατά καιρούς προδοτικές πατριαρχικές και επισκοπικές δηλώσεις και εκδηλώσεις, η συμμετοχή, και μάλιστα ισότιμη!!!, της Ορθοδόξου εκκλησίας στο παν-προτεσταντικό ΠΣΕ, οι μάταιοι και ανωφελείς, περιττοί και επιζήμιοι διαχριστιανικοί και διαθρησκειακοί διάλογοι;

Μήπως ανοίγει ο δρόμος και για άλλες παρόμοιες μεθοδεύσεις που καταλύουν την αυτοτέλεια και την ανεξαρτησία του καναλιού;
Είναι νοητό αλλά και ηθικά επιτρεπτό, υπό την αναγκαία προυπόθεση ότι ασκήθηκαν έξωθεν πιέσεις, να υποκύπτουν οι υπεύθυνοι του καναλιού σε αυτές, ειδικά στη συγκεκριμένη περίπτωση που δεν πρόκειται για ήσσονος σημασίας τεχνικό ή διοικητικό θέμα, αλλά για μείζον πνευματικό ζήτημα που σχετίζεται με την προάσπιση του Ορθοδόξου Δόγματος και Ήθους;

Ο δίαυλος 4Ε είναι το μοναδικό εκκλησιαστικό κανάλι (υπό την έννοια ότι διακονεί τον εκκλησιαστικό λόγο κι όχι υπό την έννοια ότι κατευθύνεται απ τη διοικούσα Εκκλησία, δεν αντέχω να μην μπω στον πειρασμό να κραυγάσω ΕΥΤΥΧΩΣ!, το κατάντημα του εκκλησιαστικού ραδιοσταθμού τυγχάνει, εν προκειμένω, αρκούντως δηλωτικό), το μόνο τηλεπτικό κανάλι που "μυρίζει λιβάνι", (γιατί ραδιοφωνικά υπάρχουν πολλά με κορυφαία την Πειραική Εκκλησία),που κηρύσσει Χριστό και Ελλάδα, Ορθοδοξία και Ρωμιοσύνη, που μας αναβαπτίζει στα νάματα της Ελληνορθοδοξίας και της Ορθοδόξου Λατρείας, που εκπέμπει λόγους πνευματικής οικοδομής και παρακλήσεως. 

Είναι ένα κανάλι που καμία σχέση δεν έχει με τα ελεεινά κανάλια της διαπλοκής, της συμφοράς και της παρακμής, που τα διαφεντεύουν τα γουσουφάκια της κατεστημένης δημοσιογραφίας.

Γι αυτό και είναι αδιανόητο να λογοκρίνει αποσπάσματα ομιλιών που διακηρύσσουν ότι ο παπισμός αποτελεί αίρεση και όχι "αδελφή Εκκλησία", που προάγουν την Ορθόδοξη Αυτοσυνειδησία, που επισημαίνουν, καυτηριάζουν, διαφωτίζουν και ευαισθητοποιούν το ποίμνιο για τη συντελούμενη προδοσία απ την πλευρά πατριαρχών και αρχιεπισκόπων, που αποδομούν τις ύποπτες μεθοδεύσεις και τα σκοτεινά σχέδια των νεοταξιτών, οικουμενιστών και συγκρητιστών που μηχανεύονται τη θρησκευτική, εθνική και πολιτιστική μας ομογενοποίηση.

Λ.Ν

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ

Ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ Πατρολογία (P.G. 145, 108ΒD) παραθέτουμε ἕνα μικρὸ ἀπόσπασμα «Περὶ Πατριάρχου», ὅπως τὸν παρουσιάζει ὁ Ματθαῖος Βλάσταρις, γιὰ νὰ κάνουμε τὶς ἀναγκαῖες συγκρίσεις καὶ νὰ καταλάβουμε ἐπιτέλους ὅτι δὲν ἔχουμε Ὀρθόδοξο Πατριάρχη, ἀλλὰ ἕνα Πατριάρχη ἡγέτη τῆς αἱρέσεως τῶν Οἰκουμενιστῶν, στὸν ὁποῖο ὑπακούουν καὶ τὸν ὁποῖο μνημονεύουν οἱ «Ὀρθόδοξοι Ἐπίσκοποι καὶ μὲ τὸν ὁποῖον, ἐπίσης, κοινωνοῦν διὰ τῶν Ἐπισκόπων οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστές!

Οσίου Εφραίμ του Σύρου: Λόγος για την αληθινή απάρνηση του κόσμου

Οσίου Εφραίμ του Σύρου:

Λόγος για την αληθινή απάρνηση του κόσμου, και για τον τρόπο που η ψυχή θα βρει το Θεό. Γι' αυτό και ήρθε ο Κύριος. 

 http://paterikakeimena.blogspot.gr/2010/04/blog-post_21.html

Αυτός που ήρθε στη ζωή της ησυχίας και επιδιώκει τη μόνωση, αποδέχθηκε καλή αρχή. Αλλά, όπως απομακρύνθηκε από τις ταραχές του ορατού πλήθους, ας σκύψει στην ψυχή του να δει, αν έχει απαλλαχθεί και από τους εσωτερικούς θορύβους, και αν έχει ελευθερωθεί από το πλήθος των δαιμόνων.

Διότι υπάρχουν και στην ψυχή ταραχές και θόρυβοι των πονηρών λογισμών και της πολλής κακίας των εχθρικών δυνάμεων, για τις οποίες ο Απόστολος λέει: "Η πάλη μας δεν είναι με ανθρώπους που έχουν αίμα και σάρκα, αλλά με τις αρχές, με τις εξουσίες, με τους κοσμοκράτορες του σκότους του κόσμου αυτού, με τα πονηρά πνεύματα"(Εφ. 6, 12).

Και επίσης λέει: "Τα όπλα μας δεν είναι σωματικά, αλλά έχουν από τον Κύριο τη δύναμη να γκρεμίζουν οχυρά. με το να γκρεμίζουμε τους λογισμούς και κάθε τι που ορθώνεται με υπερηφάνεια εναντίον της γνώσεως του Θεού" (Β΄ Κορ. 10, 4-5), ώστε όλος ο αγώνας μας να γίνει για να ησυχάσουμε από τους εσωτερικούς θορύβους, και να απαρνηθούμε τις αληθινές ταραχές και το πλήθος των λογισμών των εχθρικών δυνάμεων.

Επειδή άσκοπα θα γινόταν η απάρνηση του κόσμου, και η αναχώρηση από τα μέρη που φαίνονται. Διότι η αληθινή απάρνηση είναι αυτή: το να ειρηνεύουμε εσωτερικά και να είμαστε γαλήνιοι.

Όταν λοιπόν στέκεσαι, για να προσευχηθείς στον Θεό, πρόσεχε να μην αρπάζουν οι εχθροί σου τα ωραία σκεύη σου, με τα οποία ψάλλεις στον Θεό, δηλαδή τους λογισμούς σου. Και τότε, πώς η με ποιο μέσο θα υπηρετήσεις τον Θεό, αν σου αφαιρεθούν τα όπλα, δηλαδή αν αιχμαλωτισθούν οι λογισμοί σου; Διότι δεν έχει ανάγκη ο Θεόςνα προσεύχεται το στόμα ή η γλώσσα. Διότι η υπηρεσία του Θεού είναι αυτή: οι λογισμοί, και όλη η ισχύς και η δύναμη της ψυχής, και όλος ο νους, να αποβλέπουν σταθερά προς τον Θεό.

Μην αναμείξεις με το χρυσάφι σου χαλκό ή μόλυβδο, δηλαδή μην αναμείξεις με την ψυχή σου πολλούς και ακάθαρτους λογισμούς. διότι όπως μια κόρη αρραβωνιασμένη μ' έναν άνδρα, αν αποπλανηθεί από άλλους, γίνεται σιχαμερή για τον άνδρα της, έτσι και η ψυχή, αν παρασύρεται από ρυπαρούς λογισμούς και συμφωνεί μ' αυτούς, είναι σιχαμερή στον επουράνιο νυμφίο της Χριστό. Αλλά όσο είναι δυνατό σ' αυτήν, ας μην συνδυάζεται με τους ρυπαρούς λογισμούς, ούτε να γλυκαίνεται με τη συγκατάθεση σ' αυτούς, για να δει ο Κύριος την αγάπη της προς αυτόν, και να την σπλαχνισθεί, και να έρθει και να εξολοθρεύσει τους εχθρούς της, που την συμβουλεύουν, και προσπαθούν να την πείσουν να έχει έχθρα προς το Νυμφίο της, και θέλουν να διαφθείρουν το νου της απομακρύνοντάς τον από τον Χριστό.

Και όταν δει ο Κύριος  ότι η ψυχή συγκεντρώνει τον εαυτό της, ζητώντας πάντοτε τον Κύριο όσο είναι δυνατό σ' αυτήν, και προσδοκώντας, και κραυγάζοντας σ' αυτόν νύχτα και μέρα (διότι τέτοια μάλιστα εντολή έδωσε, να προσευχόμαστε δηλαδή αδιάκοπα) γρήγορα θα αποδώσει το δίκιο της (Λουκ. 18,8), και αφού την καθαρίσει από την κακία που είναι μέσα της, θα την βάλει στο πλευρό του νύφη άσπιλη (πρβλ. Εφεσ. 5,26-27). 

Αν λοιπόν πιστεύεις σ' αυτόν, ότι αυτά είναι αληθινά, όπως και είναι αληθινά, πρόσεχε τον εαυτό σου, αν η ψυχή σου βρήκε το φως που την οδηγεί, και αν βρήκε την αληθινή βρώση και πόση, που είναι ο ίδιος ο Χριστός. Αν όμως δεν τα έχεις, ζήτησε νύχτα και μέρα, για να τα λάβεις· διότι είσαι τυφλός. Έτσι υποσχέθηκε, και έτσι βρίσκει η ψυχή τον αληθινό Θεό. Όταν λοιπόν βλέπεις τον ήλιο, ζήτησε τον αληθινό ήλιο, και στρέψε το βλέμμα στη ψυχή σου, μήπως βρεις το αληθινό φως· διότι όλα όσα φαίνονται είναι σκιά των αοράτων και αληθινών πραγμάτων της ψυχής.

Διότι υπάρχει κοντά σ' αυτόν, που φαίνεται, άλλος άνθρωπος, εσωτερικός, και άλλα μάτια που τα τύφλωσε ο Σατανάς, και άλλα αυτιά που τα κούφανε, και ήρθε ο Ιησούς να σώσει αυτό τον άνθρωπο, και να τον κάνει άνθρωπο υγιή· "διότι ο Υιός του ανθρώπου ήρθε να αναζητήσει και να σώσει το απολωλός" (Λουκ, 19,10).
Σ' αυτόν ανήκει η δόξα, στους αιώνες των αιώνων. Αμήν!

--------------------------------------------------------------
πηγή: Οσίου Εφραίμ Σύρου "Έργα", τόμος Ε΄, εκδ. "Το περιβόλι της Παναγίας", 1994.

Με τον Πανθρησκειαστή Πάπα Φραγκίσκο για τα ...περαιτέρω θα συναντηθεί στα Ιεροσόλυμα ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος!

Ἐδῶ τὸ Videο:  katanixis.blogspot.gr/2014/03/blog-post_28.html

 

Πρέπει νὰ ἀποβάλλετε τὴν

ἀσθένεια μέσα ἀπὸ τὶς καρδιές σας, γιὰ νὰ γίνει καλύτερη ἡ ζωή σας.

 Εἶναι σημαντικὸ νὰ τὸ κάνετε

αὐτὸ στὶς συναντήσεις σας.

 

Ἐκεῖνοι ποὺ εἶναι χριστιανοὶ

μὲ τὴν Ἁγία Γραφή,

 καὶ ἐκεῖνοι ποὺ εἶναι

Μουσουλμᾶνοι μὲ τὸ Κοράνι.

Μὲ τὴν πίστη ποὺ οἱ γονεῖς σας

ἐνσταλάξανε μέσα σας...

Ὅπωσδήποτε θὰ σᾶς βοηθήσει νὰ

πᾶτε μπροστά...

Ακριβής κανόνας εγκράτειας, Αγ. Κασσιανού του Ρωμαίου

Προς τον επίσκοπο Κάστορα

Περί των οχτώ λογισμών της κακίας

Άγιος Κασσιανός ο Ρωμαίος

 (Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών, α΄ τόμος)

 

1. ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΛΙΑΣ

     Πρώτα θα κάνω λόγο για την εγκράτεια στα φαγητά, η οποία είναι αντίθετη της γαστριμαργίας, και για τον τρόπο των νηστειών και την ποσότητα των φαγητών. Και αυτά, όχι από τον εαυτό μου, αλλά καθώς παραλάβαμε από τους αγίους Πατέρες.

     Εκείνοι λοιπόν, δεν έχουν παραδώσει ένα κανόνα νηστείας, ούτε ένα τρόπο της διατροφής, ούτε το ίδιο μέτρο, γιατί δεν έχουν όλοι την ίδια δύναμη, είτε λόγω ηλικίας, είτε ασθένειας, είτε καλύτερης συνήθειας του σώματος. Έχουν όμως παραδώσει σε όλους ένα σκοπό, να αποφεύγομε την αφθονία και να αποστρεφόμαστε τον χορτασμό της κοιλιάς. Έχουν δει στην πράξη ότι είναι ωφελιμότερο και βοηθά στην καθαρότητα το να τρώει κανείς μία φορά την ημέρα από το να τρώει κάθε τρεις ή τέσσερις ή εφτά ημέρες. Γιατί λένε, εκείνος που επεκτείνεται υπέρμετρα στη νηστεία, υπέρμετρα κατόπιν τρώει. Και από αυτό, άλλοτε εξαιτίας της υπερβολής της αποχής από την τροφή ατονεί το σώμα και γίνεται πιο απρόθυμο για τις πνευματικές εργασίες, και άλλοτε όταν γεμίσει από το βάρος των τροφών προκαλεί αμέλεια και εξασθένηση της ψυχής.

     Και πάλι οι άγιοι Πατέρες δοκίμασαν και είδαν ότι δεν είναι για όλους κατάλληλη η διατροφή με χόρτα, ούτε με όσπρια, ούτε όλοι μπορούν να τρέφονται μόνο με ξερό ψωμί. Και άλλος, καθώς είπαν, ενώ τρώει δύο λίτρες ψωμί, πεινά ακόμη, ενώ άλλος τρώει μία λίτρα ή εξ ουγγιές και χορταίνει.

     Σε όλους λοιπόν, όπως είπα, ένα κανόνα εγκράτειας έχουν παραδώσει, το να μην ξεγελιούνται με τον χορτασμό της κοιλίας, ούτε να παρασύρονται από την ηδονή του λάρυγγα. Γιατί δεν είναι μόνο η διαφορά της ποιότητας των τροφών, αλλά και η ποσότητα που ανάβει τα πυρωμένα βέλη της πορνείας. Γιατί με οποιαδήποτε τροφή όταν γεμίσει η κοιλιά, γεννά το σπόρο της διαφθοράς. Και πάλι δεν είναι μόνο η κραιπάλη του κρασιού που φέρνει μέθη στη διάνοια, αλλά και η αφθονία του νερού και κάθε τροφής η υπερβολική χρήση, τη ζαλίζει και φέρνει νύστα σ' αυτήν. Αιτία της καταστροφής των Σοδομιτών δεν ήταν η κραιπάλη του κρασιού και των διαφόρων φαγητών, αλλά η αφθονία του άρτου, κατά τον προφήτη.

Η ασθένεια του σώματος δεν είναι αντίθετη με την καθαρότητα της καρδιάς, όταν δώσομε στο σώμα εκείνα που απαιτεί η ασθένεια, όχι ό,τι θέλει η ηδονή. Τις τροφές τις χρησιμοποιούμε τόσο ώστε να ζήσομε, όχι για να σκλαβωθούμε στις ορμές της επιθυμίας. Η μετρημένη και μέσα σε λογικά όρια τροφή βοηθά στην υγεία του σώματος, δεν αφαιρεί την αγιότητα.

     Ακριβής κανόνας εγκράτειας, όπως παρέδωσαν οι Πατέρες, είναι να σταματούμε να τρώμε πριν χορτάσομε. Και ο Απόστολος που είπε: «Μη φροντίζετε για την σάρκα, πως να ικανοποιήσετε τις επιθυμίες της», δεν εμπόδισε την αναγκαία κυβέρνηση της ζωής, αλλά απαγόρευσε την φιλήδονη φροντίδα.

Άλλωστε, για την τέλεια καθαρότητα της ψυχής, δεν αρκεί μόνο η εγκράτεια στα φαγητά, αν δεν συντρέχουν και οι υπόλοιπες αρετές.

      Λοιπόν, η ταπείνωση με την υπακοή και την καταπόνηση του σώματος, ωφελούν πολύ. Η αποχή από τη φιλαργυρία, όχι μόνον το να μην έχει κανείς χρήματα, αλλά και το να μην τα επιθυμεί, οδηγεί στην καθαρότητα της ψυχής. Η αποχή από την οργή, από την λύπη, από την κενοδοξία, από την υπερηφάνεια, όλα αυτά προξενούν τη γενική καθαρότητα της ψυχής.

    Τη μερική καθαρότητα της ψυχής, μέσω της σωφροσύνης, ιδιαίτερα κατορθώνουν η νηστεία και η εγκράτεια. Γιατί είναι αδύνατον εκείνος που έχει γεμάτη την κοιλιά του, να κάνει νοερό πόλεμο εναντίον του πνεύματος της πορνείας.

      Ώστε λοιπόν πρώτος αγώνας μας ας είναι να συγκρατούμε την κοιλιά μας και να υποδουλώνομε το σώμα. Όχι μόνο με νηστεία, αλλά και με αγρυπνία και κόπο και πνευματικά αναγνώσματα και με το να μαζεύομε την καρδιά μας πάνω στο φόβο της κολάσεως και στον πόθο της βασιλείας των Ουρανών...

Πηγή: paterikakeimena.blogspot.gr/p/blog-page_213.html

Ένα αξιόλογο κείμενο του Μητρ. Πειραιώς για την Οικουμενιστική Μεγάλη Σύνοδο του 2016!

Εὐχαριστοῦμε, κατ’ ἀρχάς, τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, διότι μᾶς ἀπάλλαξε ἀπὸ τὸν κόπο νὰ παρουσιάσουμε ἐμεῖς μὲ τὸν πτωχό μας λόγο, τὴν ἀποτυχία καὶ τὶς ἐπικίνδυνες παραμέτρους τῆς «Συνάξεως τῶν Προκαθημένων» ποὺ ἔγινε ὡς γνωστόν, στὸ Φανάρι τὴν 7-9 Μαρτίου 2014.

Πράγματι, ἡ παρουσίαση ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο κ. Σεραφεὶμ τῶν πεπραγμένων τῆς «Συνάξεως τῶν Προκαθημένων» συνιστᾶ μιὰ ἄκρως αἰτιολογημένη ἔκθεση τῶν λόγων ἐκείνων, ποὺ ἐπιβάλλουν τὴν Διακοπὴ Μνημοσύνου ἀπὸ τέτοιους «ἀσυνεπεῖς» Προκαθημένους Ἀρχιερεῖς.

Κατοχυρώνει θαυμάσια ὁ κ. Σεραφεὶμ τὶς ἄκρως ἀντίθετες μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση καὶ Πίστη ἐνέργειές τους, καὶ μὲ ντοκουμέντα ὁμολογεῖ ὅτι ὅλες οἱ τοπικὲς Ἐκκλησίες (ἄρα καὶ αὐτὴ τῆς Ἑλλάδος στὴν ὁποία ἀνήκει) εἶναι αἰχμάλωτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!!!

Γράφει: «Στήν ἀποτυχία τῆς Συνάξεως συνετέλεσε ἡ μακροχρόνια οἰκουμενιστική αἰχμαλωσία ὅλων σχεδόν τῶν τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί τῶν Ἱεραρχιῶν τους, οἱ ὁποῖες λατινοφρονοῦν καί οἰκουμενίζουν μέ φωτεινές ἐξαιρέσεις τά Σεπτά Πατριαρχεῖα τῆς Γεωργίας καί τῆς Βουλγαρίας».

Δυστυχῶς, ὅμως, οὐδεὶς λόγος ὑπάρχει μέσα στὸ κείμενο τοῦ Σεβασμιωτάτου, ὁ ὁποῖος νὰ παροτρύνει πρός, ἢ ἔστω νὰ ὑπαινίσσεται ὅτι ἡ Ἁγιοπατερικὴ ὁδὸς –ὅταν συντρέχουν ὅλοι αὐτοὶ οἱ λόγοι ποὺ ὀρθότατα ἐπικαλεῖται– εἶναι ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τέτοιους Ποιμένες.

Καὶ διερωτᾶται κανείς: Δηλαδή, ἡ ὅλη του ἔκθεση τῶν λόγων ποὺ συγκεντρώνει κυρίως στὸ τμῆμα τοῦ κειμένου του «2. Ἡ ἀποτυχία τῆς Συνάξεως τῶν Προκαθημένων», γίνεται ἁπλῶς καὶ μόνο γιὰ τὸ «θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις»;

Ἀκόμα καὶ ἡ συνέχεια, προδίδει τὴν ἀνακόλουθη στάση του. Ἀποδέχεται ὅτι ἀνήκουμε καὶ συμμετέχουμε (καὶ ὁ ἴδιος μετέχει) στὸ Π.Σ.Ε. τῶν αἱρέσεων, ἀλλὰ ἀρκεῖται σὲ εὐχολόγια! Γράφει: «Ὠφείλουμε νά τονίσουμε, ὅπως ἐπανειλλημένα ἔχουμε πράξει, (ὅτι) θά πρέπει, ἐπιτέλους, νά ἀποφασισθεῖ καί νά γίνει πράξη ἡ ἔξοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀπό αὐτό τό ἀνοσιούργημα, τήν λεγομένη “οἰκουμενική κίνηση” ἤ μᾶλλον ψευδοοικουμενική κίνηση» τοῦ «“Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν Ἐκκλησιῶν” ἤ μᾶλλον τῶν αἱρέσεων»!!!

Καὶ πῶς νὰ προχωρήσει περαιτέρω ὁ Σεβασμιώτατος, ἀφοῦ ἔχει ἀντιταχθεῖ πρόχειρα, ἀτεκμηρίωτα καὶ ἀντιπατερικὰ στὴν καταδίκη τῆς Διακοπῆς Μνημοσύνου καὶ στὴν Ἀποτείχιση, ποὺ ἀποτελοῦν τὴν καρδιὰ τῆς ἀντιδράσεως τῶν Ὀρθοδόξων σὲ καιρὸ αἱρέσεως;

Πῶς νὰ προχωρήσει περαιτέρω, ἀφοῦ στὴ «Σύναξη Προκαθημένων» συμμετεῖχαν οἱ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος, Δημητριάδος Ἰγνάτιος καὶ Μεσσηνίας Χρυσόστομος, μετὰ τῶν ὁποίων συλλειτουργεῖ;

Πῶς νὰ προχωρήσει περαιτέρω, ἀφοῦ, παρὰ τὸ ὅτι διαπιστώθηκε καὶ καταγγέλθηκε (ἀπὸ Ἡμερίδα ποὺ ὁ ἴδιος συγκάλεσε στὸν Πειραιᾶ) ὅτι ὁ Δημητριάδος συμμετέχει στὴν προώθηση τῆς αἱρετικῆς Μετα-πατερικῆς Θεολογίας, μετὰ κάποιους μῆνες ὁ κ. Σεραφεὶμ «ἀθώωσε» πανηγυρικὰ τὸν κ. Ἰγνάτιο ἀπὸ κάθε τέτοια κατηγορία -σὲ ἐπίσημη βράβευσή του- λέγων ὅτι «κατά την μακράν σειρά ετών, διαπίστωσα ότι ο Σεβ. Μητροπολίτης κ. Ιγνάτιος είναι ο εκλεκτός του Θεού»; (http://imd.gr/site/news/3/1091).

Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ τὰ σχόλια, παραθέτουμε τὴν ἀξιόλογη κριτικὴ τοῦ Μητροπολίτου Πειραιῶς καὶ τὸν παρακαλοῦμε νὰ ἀναθεωρήσει (αὐτὸς καὶ ἡ ἡγεσία τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν) τὶς ἀστήρικτες θέσεις τους, γιὰ τὴ στάση μας ἐν καιρῷ ἔναντι τῶν αἱρετικῶν. Τὰ περιθώρια στενεύουν. Οἱ Οἰκουμενιστὲς ἐπελαύνουν ἀνεμπόδιστα. Ὁ χαρτοπόλεμος καὶ τὰ Ἀνακοινωθέντα δὲν προσφέρουν τίποτα στὴν ἀνάσχεση τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καὶ ἐν πάσῃ περιπτώσει δὲν εἶναι ἡ ἀσφαλὴς Πατερικὴ ὁδός γιὰ τὴν ἀντιμετώπισή της.

"Πατερικὴ Παράδοση"

Μητροπ. Πειραιῶς Σεραφείμ

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ καὶ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ

ἢ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ

ἡ ΣΥΓΚΛΗΘΗΣΟΜΕΝΗ

ΑΓΙΑ καὶ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ τοῦ 2016 ;

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. +30 210 4514833 (19),

Fax +30 210 4518476 e-mail: impireos@hotmail.com

Πειραιεύς 27 Μαρτίου 2014

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ Η΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ Η ΣΥΓΚΛΗΘΗΣΟΜΕΝΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ 2016 ;

1.                 Οἱ ἀσφαλιστικές δικλείδες μιᾶς Ὀρθοδόξου καί ἀληθοῦς Συνόδου 

Ἐκφράζοντας τήν ἀλάνθαστη καί διαχρονική συνείδηση τοῦ πληρώματος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὁ ἅ­γιος Νι­κό­δη­μος ὁ Ἁ­γιο­ρεί­της γράφει γιά τά κριτήρια οἰκουμενικότητος μιᾶς Συνόδου καί τόν τρό­πο συ­γκλή­σε­ώς της. Ση­μει­ώ­νει ὅ­τι τέσ­σε­ρα εἶ­ναι τά γνω­ρί­σμα­τα τῶν Οἰκουμε­νι­κῶν Συνόδων :

α) Τό πρῶ­το «ἰ­δί­ω­μα ὅ­λων τῶν οἰ­κου­με­νι­κῶν» Συ­νό­δων εἶ­ναι «τό νά συναθροίζω­νται διά προστα­γῶν, οὐ­χί τοῦ Πά­πα, ἤ τοῦ δεῖ­νος Πα­τριάρ­χου, ἀλ­λά διά προ­στα­γῶν Βασιλι­κῶν».

Στήν ἐ­πο­χή μας, ὅ­μως, πού δέν ὑπάρ­χει Αὐ­το­κρά­το­ρας ἤ Βασιλεύς, γιά νά συ­γκα­λέ­σει Οἰκουμενική Σύ­νο­δο, μπο­ρεῖ αὐ­τό νά τό κά­νει ὁ Οἰκου­με­νι­κός Πα­τριάρ­χης, μέ τήν συναίνεση, βεβαίως, τῶν ἄλλων Προκαθημένων.

β) Τό δεύ­τε­ρο ἰδί­ω­μα εἶναι «τό νά γί­νε­ται ζή­τη­σις πε­ρί πί­στε­ως, καί ἀκολούθως νά ἐκτίθεται ἀ­πό­φα­σις, καί ὅ­ρος δογματι­κός εἰς κά­θε μί­αν ἀ­πό τάς οἰ­κου­με­νι­κάς, ἀλ­λά καί τοῦ­το εἰς τι­νας το­πι­κάς ἠ­κο­λού­θη­σεν».  

γ) Τό τρί­το ἰ­δί­ω­μα εἶ­ναι «τό νά ἦ­ναι πά­ντα τά ἐ­κτι­θέ­με­να πα­ρ’ αὐ­τῶν δόγ­μα­τα καί οἱ Κα­νό­νες, ὀρ­θό­δο­ξα εὐ­σε­βῆ καί σύμ­φω­να ταῖς θείαις Γρα­φαῖς, ἤ καί ταῖς προλαβού­σαις Οἰκουμενικαῖς συνό­δοις». Στό σημεῖ­ο αὐ­τό ἰσχύ­ει ὁ λό­γος τοῦ ἁγί­ου Μα­ξί­μου τοῦ Ὁμο­λο­γη­τοῦ : «Τάς γε­νο­μέ­νας συ­νό­δους, ἡ εὐσε­βής πί­στις κυ­ροῖ, καί πά­λιν, ἡ τῶν δογ­μά­των ὀρ­θό­της κρί­νει τάς συνόδους» καί «Ἐκείνας οἶδεν ἁγίας καί ἐγκρίτους συνόδους ὁ εὐσεβής τῆς Ἐκκλησίας κανών, ἅς ὀρθότης δογμάτων ἔκρινεν»[¹]. Καί

δ) τό τέ­ταρ­το ἰ­δί­ω­μα εἶ­ναι «τό νά συμ­φω­νή­σουν καί νά ἀπο­δε­χθοῦν τά πα­ρά τῶν Οἰκου­με­νι­κῶν συνόδων διο­ρι­σθέ­ντα, καί κα­νο­νι­σθέ­ντα ἅ­πα­ντες οἱ Ὀρθόδοξοι Πατριάρ­χαι καί Ἀρ­χι­ε­ρεῖς τῆς Καθολικῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, εἴ­τε διά τῶν ἰ­δί­ων το­πο­τη­ρη­τῶν, ἤ καί τού­των ἀ­πό­ντων, διά γραμ­μά­των αὐτῶν». Αὐ­τή ἡ συμ­φω­νί­α τῶν Πα­τριαρ­χῶν εἶ­ναι ὁ συ­στα­τι­κός χαρακτή­ρας, πού τίς κα­θι­στᾶ Οἰκου­με­νι­κές, ἀλ­λά καί ὁ δια­κρι­τι­κός χα­ρα­κτή­ρας πού δια­κρί­νει τήν Οἰκουμενι­κή Σύνοδο ἀ­πό τήν Το­πι­κή[²].

Οἱ Οἰ­κου­με­νι­κές Σύ­νο­δοι, λοιπόν, ἀ­πο­τε­λοῦν τήν ὑ­ψί­στη αὐ­θε­ντί­α στήν Ἐκ­κλη­σί­α καί εἶ­ναι χαρισμα­τι­κά γε­γο­νό­τα, ἀ­φοῦ στήν πραγματικό­τη­τα τό βά­ρος τῶν Οἰ­κου­με­νι­κῶν Συ­νό­δων προσδιορίζεται ἀ­πό τό με­γά­λο δογ­μα­τι­κό θέ­μα, μέ τό ὁ­ποῖ­ο ἀ­σχο­λοῦ­νται καί ἀ­πό τήν παρουσί­α μεγάλων Πα­τέ­ρων, πού εἶ­ναι μέ­λη τους, ἤ ἀπό τήν δι­δα­σκα­λί­α τῶν Πα­τέ­ρων, στήν ὁ­ποί­α στη­ρί­ζο­νται. Ἄλ­λω­στε, οἱ Πα­τέ­ρες τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, πού ἔ­φθα­σαν στήν θέ­ω­ση, φω­τί­σθη­καν ἀ­πό τό Ἅ­γιον Πνεῦ­μα, γι’ αὐτό καί βρί­σκο­νταν σέ ὑψηλή πνευματική κα­τά­στα­ση, γιά νά δε­χθοῦν τόν θεῖ­ο φω­τι­σμό[³].

2.   Ἡ ἀποτυχία τῆς Συνάξεως τῶν Προκαθημένων

Ὅσο κι ἄν ἐπιχαίρουν οἱ Προκαθήμενοι γιά τήν ἐπιτυχία τῆς Συνάξεως τῶν Προκαθημένων, πού πραγματοποιήθηκε στήν Κων/λη ἀπό 6 ἕως 9 Μαρτίου ἐ.ἔ. μέ πρωτοβουλία τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκ. Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, γιά τήν μαρτυρία ἑνότητος τῆς Ὀρθοδοξίας καί τόν ἡμερολογιακό καθορισμό τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, ἐντούτοις, ὅπως ἀποδεικνύουν τά πραγματικά γεγονότα, πρόκειται δυστυχῶς γιά ἀποτυχία.

Λαμβάνοντας ὑπόψιν τά ἀνωτέρω κριτήρια τῆς συγκλήσεως μιᾶς ἀληθοῦς Ὀρθοδόξου Συνόδου, παρατηροῦμε ὅτι τά τρία ἀπό τά τέσσερα κριτήρια ἀπουσιάζουν παντελῶς.

Κατ’ ἀρχήν, δέν ἔγι­νε­ καμμιά συζή­τη­ση για θέματα πί­στε­ως. Ὅπως ἀνέφερε στήν προσφώνησή του ὁ Μακ. Πατριάρχης Γεωργίας κ. Ἠλίας, κατά τή διάρκεια τῆς Συνάξεως τῶν Προκαθημένων, «οἱ Οἰκουμενικές Σύνοδοι συγκαλοῦντο προκειμένου νά πολεμήσουν τίς αἱρέσεις καί νά ὑπερασπίσουν τήν ἀληθινή διδασκαλία»[⁴]. Στίς ἡμέρες μας, ἡ παναίρεση τοῦ διαχριστιανικοῦ καί διαθρησκειακοῦ συγκρητιστικοῦ οἰκουμενισμοῦ ἀποτελεῖ τόν ὑπ’ ἀριθμόν ἕνα κίνδυνο, πού ὑποσκάπτει τά θεμέλια καί τήν αὐτοσυνειδησία τῆς Ὀρθοδοξου Ἐκκλησίας[⁵]. Ἐπίσης, ἐκρεμμεῖ ἡ ἀναγνώριση τῶν Συνόδων ἐπί Μ. Φωτίου (879-880) καί ἐπί ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ (1351) ὡς τῆς Η΄ καί Θ΄ Οἰκουμενικῶν Συνόδων[⁶]. Παραλλήλως, ζοῦμε στόν ἀπόηχο τῶν ἀντορθοδόξων δηλώσεων καί ἀποφάσεων, πού ἐλήφθησαν στήν 10^η Γενική Συνέλευση τοῦ λεγομένου Π.Σ.Ε. στό Πουσάν τῆς Ν. Κορέας (30-10 / 8-9-2013)[⁷].

Ὅλα τά παραπάνω καί ἄλλα πολλά, δέν συνιστοῦν, κατά τούς Προκαθημένους τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, σοβαρότατα, κρισιμότατα καί ἄμεσα θέματα, πού ἄπτονται τῆς οὐσίας τῆς πίστεως, προκειμένου νά συζητοῦνταν στή Σύναξη καί νά συζητηθοῦν στήν μέλλουσα Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο;

Δεύτερον, τά ἐ­κτε­θέ­­ντα παρά τῶν Προκαθημένων δέν εἶναι σύμφωνα μέ τά δόγ­μα­τα καί τούς Ἱερούς Κα­νό­νες, καί σύμ­φω­να μέ τίς θεῖες Γρα­φές, ἤ καί τίς προηγούμενες Οἰκουμενικές συ­νό­δους. Αὐτό φαίνεται στό Κοινό Μήνυμά τους[⁸], ὅπου τονίζεται μέ έμφαση ἡ προσήλωσή τους στόν διαχριστιανικό, διαπολιτισμικό καί τόν διαθρησκειακό διάλογο (§ 8). Οὐσιαστικά οἱ Προκαθήμενοι ἀντί νά ἀποκηρύξουν, προβάλλουν τούς συγχρόνους μεθοδευμένους καί ἐπιτηδευμένους ἀτέρμονες οἰκουμενιστικούς θεολογικούς διαλόγους, στούς ὁποίους κυριαρχεῖ ἡ ἔλλειψη ὀρθοδόξου ὁμολογίας, ἡ ἔλλειψη εἰλικρινείας τῶν ἑτεροδόξων, ὁ ὑπερτονισμός τῆς ἀγάπης καί ὁ ὑποτονισμός τῆς ἀληθείας ἡ παραποίηση τῶν Γραφικῶν χωρίων ἰδίως τοῦ κατά Ἰωάννην «ἵνα ἕν ὧσιν καθώς ἡμεῖς»[⁹], ἡ πρακτική τοῦ νά μή συζητοῦνται αὐτά, πού χωρίζουν, ἀλλά αὐτά, πού ἑνώνουν, ἡ ἄμβλυνση τῶν ὀρθοδόξων κριτηρίων, ἡ ἀμοιβαία ἀναγνώριση ἐκκλησιαστικότητος, ἀποστολικῆς διαδοχῆς, ἱερωσύνης, Χάριτος, μυστηρίων, ὁ διάλογος ἐπί ἴσοις ὅροις, ἡ ἀμνήστευση, ἀθώωση καί ἐπιβράβευση τοῦ Δούρειου Ἴππου τοῦ Παπισμοῦ, τῆς ἐπαράτου καί δαιμονικῆς Οὐνίας, ἡ συμμετοχή στό παμπροτεσταντικό λεγόμενο «Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν Ἐκκλησιῶν» ἤ μᾶλλον τῶν αἱρέσεων, ἡ ὑπογραφή ἤ ἀποδοχή κοινῶν ἀντορθοδόξων ἀνακοινωθέντων, δηλώσεων καί κειμένων δίχα Συνοδικῆς διαγνώμης καί ἀποφάσεως, ὅπως ἀποδείχθηκε στήν τακτική ΙΣΙ τοῦ Ὀκτωβρίου 2009 (π.χ. Λίμα Περοῦ Νοτίου Ἀμερικῆς 1982, Balamand Λιβάνου 1993, Σαμπεζύ Ἐλβετίας 1994, PortoAlegre Βραζιλίας 2006, Ραβέννας 2007, Πουσάν Ν. Κορέας 2013 κ.ἄ.) καί οἱ ἀντικανονικές συμπροσευχές πού προϋποθέτουν τήν ἀπόδοσι ἐκκλησιαστικότητος σέ ἐμμένοντες κακοδόξους καί μετοχή στήν αἵρεσι καί ἀμνήστευσι τῆς κακοδοξίας.

Τρίτον, δεν ὑπῆρξε συμ­φω­νία καί ἀπο­δοχή τῶν διο­ρι­σθέ­ντων καί κανονισθέ­ντων ὑπό τῆς Συνάξεως ἀπό ὅλους