ΟΤΑΝ Ο «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
ΤΥΠΟΣ»
ΑΓΩΝΙΖΟΤΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΑ!
Μὲ τίτλο «Οἱ Νέο-Αἱρετικοὶ
τοῦ Φαναρίου», καὶ μὲ ἀφορμὴ ὅσα ἔγιναν στὰ Ἱεροσόλυμα μεταξὺ Πάπα καὶ
Πατριάρχη Ἀθηναγόρα, ὁ «Ὀρθόδοξος Τύπος» (τ. 36, 1964, σελ. 1-2) ἀποκαλεῖ τὸν Πατριάρχη
Ἀθηναγόρα καὶ τὴν κουστωδία του «ἐμπρηστὰς τοῦ Φαναρίου», οἱ ὁποῖοι «ἐνόμισαν
ὅτι θὰ μᾶς πιάσουν στὸν ὕπνον».
Ὅμως, συνεχίζει, «ἠπατήθησαν.
Εἶχον γνῶσιν οἱ φύλακες. Αἱ χεῖρες (τῶν Ὀρθοδόξων
τώρα) μὲ τὸ σημεῖον τοῦ Σταυροῦ, κινοῦνται ἀπειλητικῶς πρὸς τὴν
κατεύθυνσιν τῶν ἀδιστάκτων ἐμπρηστῶν (τοῦ
Φαναρίου). Αἱ φλόγες τῆς ἀνοσίου πυρκαϊᾶς τῶν μητραλοιῶν τῆς Πίστεως
εἰδοποίησαν ἤδη τοὺς εἰς τὰ ἔσχατα τοῦ κόσμου Ὀρθοδόξους, νὰ μὴ δίδουν ὕπνον
εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ ἀνάπαυσιν εἰς τὰ βλέφαρά των, ἐφ’ ὅσον οἱ ἄνθρωποι τοῦ
Ἀθηναγόρου θὰ θέλουν νὰ ὑπερβάλλουν τὸν Ἀρχηγόν των εἰς ζῆλον φιλοπαπικόν».
Συνεχίζει γράφων ὅτι «ὁ Ἀθηναγόρας καὶ ἡ κουστωδία αὐτοῦ ἀντήλλαξαν
φίλημα Ἰσκαριώτου μετὰ τοῦ πάπα καὶ τῶν Καρδιναλίων αὐτοῦ». Διὰ
τοῦτο ὀφείλουν οἱ Ὀρθόδοξοι «νὰ ὑπάγουν εἰς τὸ Φανάριον καὶ νὰ ἀξιώσουν νὰ δοθῆ
τέρμα εἰς τὰ δεινὰ τῆς ὀρθοδοξίας».
Καὶ παρακάτω παροτρύνει τοὺς
Ἱερομονάχους νὰ κάνουν ὅ,τι πάντα ἔκαναν οἱ πιστοί, ὅταν ἐπροδίδετο ἡ Πίστη: Νὰ διακόψουν τὸ
Μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχη, νὰ ἀποτειχισθοῦν ἀπὸ αὐτόν.
Καὶ τὸ ἔκαναν μετὰ ἀπὸ λίγα χρόνια οἱ Ἁγιορεῖτες καὶ οἱ τρεῖς Μητροπολίτες, τότε ποὺ τὰ περιστατικὰ προδοσίας τῆς Ὀρθοδοξίας ἦσαν ἐλάχιστα, ἡ πληροφόρηση πενιχρὴ καὶ (ὅπως ἔγραφε ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος) οἱ Οἰκουμενίζοντες Ἐπίσκοποι, ἐμετρῶντο εἰς τὰ δάκτυλα τῆς μιᾶς χειρός.
Καὶ τὸ ἔκαναν μετὰ ἀπὸ λίγα χρόνια οἱ Ἁγιορεῖτες καὶ οἱ τρεῖς Μητροπολίτες, τότε ποὺ τὰ περιστατικὰ προδοσίας τῆς Ὀρθοδοξίας ἦσαν ἐλάχιστα, ἡ πληροφόρηση πενιχρὴ καὶ (ὅπως ἔγραφε ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος) οἱ Οἰκουμενίζοντες Ἐπίσκοποι, ἐμετρῶντο εἰς τὰ δάκτυλα τῆς μιᾶς χειρός.
"Καὶ τελειώνει τὸ ἄρθρο τοῦ"Ὀρθ. Τύπου ὡς ἑξῆς:
Αὐτὰ ἂς τὰ βλέπουν οἱ τωρινοὶ συντάκτες του καὶ οἱ χαράσσοντες τὴν γραμμὴν τοῦ «Ὀρθόδοξου Τύπου», ποὺ ζοῦν σήμερα, τώρα, ποὺ οἱ συμπροσευχὲς τῶν Οἰκουμενιστῶν δὲν ἀποτελοῦν μεμονωμένες περιπτώσεις, ἀλλὰ πανδημία, ποὺ ὁ Οἰκουμενισμὸς δὲν εἶναι κάποια ὀμιχλώδης ὑπόθεση, ἀλλὰ ἀναγνωρισμένη παναίρεση. Ἂς τὰ δοῦν ὅμως καὶ κάποιοι ἀνιστόρητοι
καὶ ἐσκεμμένως φαντασιόπληκτοι.
