Ο π. Νικ. Μανώλης (Βίντεο) μιλά για συνάντηση Πάπα-Πατριάρχη, για π. Φιλ. Ζερβάκο και για επικείμενο μεγάλο ΔΙΩΓΜΟ! Σχόλιο.

  Ὁ π. Νικόλαος Μανώλης, σὲ πρόσφατη ὁμιλία του, ἀσχολήθηκε μὲ τὴν ἀνακοίνωση τοῦ Φαναρίου περὶ τῆς συναντήσεως στὰ Ἱεροσόλυμα τοῦ Πάπα μὲ τὸν Πατριάρχη. Χαρακτήρισε τὸ θέμα πολὺ σοβαρὸ καὶ πληροφόρησε ὅτι οἱ Ἑβραῖοι σ’ ὅλο τὸν κόσμο πανηγυρίζουν γιὰ τὴν ἐπικείμενη ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα Φραγκίσκου στὰ Ἱεροσόλυμα.

Στὴ συνέχεια χρησιμοποίησε ἀποσπάσματα ἀπὸ τὴ διδασκαλία τοῦ Γέροντα Φιλόθεου Ζερβάκου, ὁ ὁποῖος –σὲ συμφωνία μὲ ὅλους τοὺς Ἁγίους– ἀπέτρεπε τὴν τυφλὴ ὑπακοὴ στοὺς Ἐπισκόπους, ὅταν μάλιστα αἱρετίζουν –ὅπως οἱ τελευταῖοι Οἰκουμενιστὲς Πατριάρχες– καὶ τόνισε ὅτι  «ἐὰν ὅλοι οἱ Χριστιανοὶ ἀκολουθοῦσαν κατὰ γράμμα τοὺς Ἐπισκόπους σὲ ὅλα, οὔτε Ἐκκλησία, οὔτε καὶ Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς θὰ ὑπῆρχε»!

Στὸ τέλος (καὶ ἴσως ὑπὸ τὴν πίεση ὅποιων ἄλλων προβλημάτων-διώξεων ἀντιμετωπίζει ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης) προχώρησε σὲ μιὰ «πρόρρηση» γιὰ «μεγάλο διωγμὸ» ποὺ ἐπίκειται κατὰ τῶν Ὀρθοδόξων ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές.

Συγκεκριμένα εἶπε:

Σήμερα, ἀντὶ δικοῦ μου σχολιασμοῦ καὶ ἐπειδή «πολλὰ ἀκούω συνεχῶς γιὰ τὶς θέσεις μου, γι’ αὐτὰ ποὺ λέω καὶ γι’ αὐτὰ ποὺ δηλώνω, γιὰ νὰ μὴ λέτε καὶ σεῖς ὅτι τὰ κατεβάζω ἀπὸ τὸ κεφάλι μου καὶ εἶναι δικά μου πράγματα αὐτὰ ποὺ λέω καὶ ὅτι ἔχω ἐμπάθεια, καὶ μὲ ἐμπάθεια μιλάω καὶ ἀσχολοῦμαι μὲ πράγματα τὰ ὁποῖα δὲν θὰ ἔπρεπε, δὲν θὰ μιλήσω ἐγώ· ὄχι. Χαζὸς εἶμαι· τελείωσε αὐτό. Θὰ βάζω ἄλλους νὰ μιλᾶν γιὰ μένα, γιὰ νὰ μὴ λέτε ὅτι τὰ εἶπα ἐγώ. Σᾶς τὸ ἀπαγορεύω. Ἁπλῶς σᾶς τὰ διαβάζω. Δὲν πιστεύω νὰ ἀπαγορεύεται νὰ σᾶς διαβάζω λόγια Πατέρων καὶ Ἁγίων Γερόντων τῆς ἐποχῆς μας;

Ἕνας ἐκ τῶν Ἁγίων Γερόντων εἶναι ὁ Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος. Ἴσως ἤθελα νὰ πῶ κι ἐγὼ κάπως ἔτσι. Ἴσως. Ἀλλὰ ἐπειδὴ δὲν ἔχω καμιὰ ὄρεξη νὰ μιλήσω ἐγώ, θὰ βάλω τὸν Ἅγιο αὐτὸ Γέροντα νὰ μιλήσει, γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ Παράδοση.

Καὶ διάβασε ἀποσπάσματα ἀπὸ βιβλίο τοῦ π. Φιλόθεου καὶ εἰδικὰ τὸ σημεῖο ποὺ ὁ Γέροντας Φιλόθεος λέγει ὅτι δὲν πρέπει νὰ ὑπακοῦμε τοὺς Ἐπισκόπους, γιατὶ ἂν ἀκούγαμε καὶ ὑπακούαμε ὅλα ὅσα κακόδοξα ἢ ἀνόητα λέγουν κάποιοι Ἐπίσκοποι, ἡ Ἐκκλησία θὰ εἶχε διαλυθεῖ!

Διαβάζει ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ π. Φιλόθεου: «Λύκοι προβατόσχημοι ἄνοιξαν διάπλατα τὶς πόρτες τῆς Ἁγίας μας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας γιὰ νὰ εἰσέρχονται ἀνεμπόδιστα στὴ λογικὴ ποίμνη ἄγριοι λύκοι αἱρετικοί, νὰ ἁρπάζουν, νὰ κατασπαράσσουν, καὶ νὰ διασκορπίζουν τὰ λογικὰ πρόβατα. Οἱ μνημονευθέντες ἐκκλησιαστικοὶ ἄρχοντες, ἀντὶ νὰ εἶναι ἀκριβεῖς φύλακες τῶν Ἀποστολικῶν καὶ Πατερικῶν παραδόσεων, ἔγιναν καταφρονηταὶ καὶ παραβάται..., ψευδεπίσκοποι, ψευδοπατριάρχες κ.λπ.».

Ἔγραψε (συνεχίζει) μιὰ Ἐπιστολὴ τότε (ὁ π. Φιλόθεος) πρὸς τὸν Πατριάρχη Κων/πόλεως. Μεταξὺ ἄλλων γράφει πρὸς τὸν τότε Πατρ. Δημήτριο (1972) καὶ τὰ ἑξῆς:

«Ἐὰν δὲ ὁ Πατριάρχης δὲν ἀναγνωρίσει τὰ λάθη του καὶ ἐπιμένει στὶς πλάνες του, τότε πρέπει νὰ ἐξεγερθοῦμε ἀπὸ τὸν ὕπνο τῆς ραθυμίας καὶ τῆς δειλίας ...καὶ νὰ φωνάξουμε: Ἔξω οἱ λύκοι καὶ οἱ λησταί. Τὸ πνευματικὸ σπίτι ποὺ μᾶς ἐδώρησε ὁ οὐράνιος Πατέρας δὲν σᾶς παραδίδουμε...».

Θὰ συνεχίσω μὲ μιὰ καταπληκτικὴ θέση του:

«Ἐὰν ὅλοι οἱ Χριστιανοὶ ἀκολουθοῦσαν κατὰ γράμμα τοὺς Ἐπισκόπους...». Ἔτσι δὲν μᾶς λένε; Νὰ ἀκολουθήσουμε τοὺς Ἐπισκόπους, νὰ κάνουμε ὑπακοὴ σὲ ὅλα. Στὴν Ἁγία Ἐκκλησία, λένε, μὴν ἀντιδρᾶς. Βούλωστο. Μὴν ὑψώνεις φωνή. Μὴ λὲς ἄλλο λόγο. «Ἐὰν ὅλοι οἱ Χριστιανοὶ ἀκολουθοῦσαν κατὰ γράμμα τοὺς Ἐπισκόπους σὲ ὅλα, οὔτε Ἐκκλησία, οὔτε καὶ Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς θὰ ὑπῆρχε».

Φοβερὸς λόγος αὐτός. Στηρίζεται στοὺς Ἁγίους Πατέρες.

-Ἀκροατής: Ποιός Πατριάρχης ἦταν τότε;

-π. Νικόλαος: Δὲν ἔχει σημασία. Ὁ Δημήτριος ἦταν, ἀλλὰ δὲν ἔχει σημασία· ὅλοι οἱ Πατριάρχες τῆς ἴδιας γραμμῆς εἶναι. Γράφει, λοιπόν, τὸ 1930 πρὸς τὸν Μητροπολίτη Αἰτωλοακαρνίας Ἱερόθεο:

«Ἐὰν Σεβασμιώτατε, κατὰ τὴν γνώμη τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Ἰγνατίου, ἀκολουθοῦσαν ὅλοι οἱ Χριστιανοὶ κατὰ γράμμα τοὺς Ἐπισκόπους σὲ ὅλα, ἀλοίμονο τότε· οὔτε Ὀρθοδοξία, οὔτε Ἐκκλησία, οὔτε Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς θὰ ὑπῆρχε σήμερα. (Ἂν ἀκολουθοῦσαν δηλ). Πατριάρχες καὶ Ἐπισκόπους, Σαβελλίους, Μακεδονίους κ.λπ. καὶ δεχόνταν τὰ φρονήματά τους, ποῦ τότε Ὀρθοδοξία, ποῦ Χριστιανὸς εὐσεβὴς καὶ Ὀρθόδοξος; Καὶ τί λέγω Πατριάρχες καὶ Μητροπολίτες καὶ δὲν λέγω Συνόδους, ὅπως στὴ Σύνοδο τῆς Κων/πολης τὸ 754;».

Ἀκοῦστε, συγκεντρώθηκαν 348 Πατέρες, Ὀρθόδοξοι, καὶ ἔκαναν Σύνοδο καὶ ἐξέδωσαν “Ὅρο”, καὶ καταδίκασαν τὶς Εἰκόνες, καὶ ἀπαιτοῦσαν ἀπὸ τοὺς πιστοὺς ὑπακοή. Μὴ τὰ βλέπετε σήμερα (σ.σ. ποὺ γνωρίζουμε  ὅτι ἐκεῖνοι οἱ Ἐπίσκοποι ἦσαν αἱρετικοί)... Τότε αὐτοὶ οἱ Πατριάρχες ἦταν, αὐτοὶ οἱ Μητροπολίτες ἦταν, ἔκαναν μιὰ χαρὰ ὡραία Σύνοδο, μὲ λειτουργίες, μὲ ψαλμωδίες, μὲ ἀνακοινώσεις, μὲ ἐπικυρώσεις... καὶ ἐπέβαλλαν σὲ κάθε πιστό: ἂν εἶσαι ἄνθρωπος τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας νὰ κάνεις ὑπακοή! Ναί, ἀδελφοί μου. Φοβερό! Φρικτό! Ὁπότε· ἂν αὐτὸ ἴσχυε μέχρι σήμερα; Δὲν θὰ ἔπρεπε σήμερα νὰ προσκυνοῦμε τὶς Εἰκόνες. Ἂν τὸ κάνατε σήμερα θὰ εἴσαστε ἀφορισμένοι!

«Ἄρα, ἐμεῖς ἔχουμε τὴ γνώμη καὶ ὁμολογοῦμε ὅτι εἶναι ἄξιοι κάθε ἐπαίνου γιατὶ δὲν πειθάρχησαν καὶ ἀποσχίστηκαν καὶ ἀξιώθηκαν οὐρανίων στεφάνων γιὰ τὴν παρακοή τους ἐκείνη καὶ σήμερα τοὺς τιμοῦμε ὡς Ἁγίους... Καὶ ὁ ἀπ. Παῦλος μᾶς παραγγέλλει: “Ἐὰν εὐαγγελίζεται ὑμῖν παρ ὃ εὐαγγελισάμην, ἀνάθεμα ἔστω”! ...Ἡ δὲ Ζ΄ Οἰκουμ. Σύνοδος ὁρίζει: “Ἥτις πᾶσαν παράβασιν ἀποστολικὴν ἔγγραφον ἢ ἄγραφον ἀθετεῖ, ἀνάθεμα”. Οἱ καινοτομίες ἐπισύρουν τὴν ὀργὴν τοῦ Κυρίου. Ἀφοῦ αὐτοὶ οἱ Πατέρες δὲν σέβονται τὶς ἀποφάσεις τῶν ...Ἀποστόλων καὶ τῶν Πατέρων, ἀλλὰ τὶς καταφρονοῦν, ποιός ἀπ’ τοὺς φρονοῦντες καλῶς θὰ σεβασθεῖ τὶς δικές τους;».

(Δὲν μᾶς εἶπε ὁ π. Νικόλαος, μὲ ποιά ἀφορμὴ ἔστειλε αὐτὴν τὴν ἐπιστολή ὁ π. Φιλόθεος τὸ 1930; Μήπως γιὰ τὴν ἔνσταση τῶν παλαιοημερολογιτῶν; Κι ἂν ὁ π. Φιλόθεος τότε, πρὶν ἀκόμα ἐκδιπλωθεῖ καὶ φανερωθεῖ ἡ παναιρετικὴ Οἰκουμενιστικὴ λαίλαπα, ἔγραφε αὐτά, μόνο καὶ μόνο γιὰ τὴν ἀλλαγὴ μιᾶς παραδόσεως, τοῦ Ἡμερολογίου, τί θὰ ἔγραφε σήμερα γιὰ τὴν ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ;)!

(Συνεχίζει): Ἔτσι μιλοῦσαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες καὶ Γεροντάδες... Μιλοῦσαν καὶ τὰ βάζαν μὲ ὅλους καὶ δὲν φοβόντουσαν νὰ κρεμάσουν καὶ τὸ πετραχήλι τους ἀκόμα γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.

Θὰ σᾶς κάνω μιὰ πρόβλεψη, ὄχι προφητεία. Μιὰ πρόβλεψη.

Σὲ περίπτωση ποὺ τὰ πράγματα θὰ πᾶνε στὸ ἀπροχώρητο, ἂν δηλαδή, μετὰ ἀπὸ τὶς Συνόδους στὴ συνάντηση μὲ τὸν Πάπα καὶ τὴν Πανορθόδοξη, τὰ πράγματα πάρουν ἄλλη τροπὴ πρὸς τὸν ἄκρατο Οἰκουμενισμό, καὶ πρὸς τὴν Ἕνωση, καὶ πρὸς τὸ κοινὸ ποτήριο, νὰ ξέρετε θὰ χυθεῖ αἷμα. Θὰ σφαχτοῦνε καινούργιοι μάρτυρες, θὰ χύσουν τὸ αἷμα τους Χριστιανοὶ γιὰ τὴν ἀγάπη τῆς Ὀρθοδοξίας. Θὰ πέσει πολὺ θρῆνος στὴν Ἐκκλησία, μεγάλος διωγμὸς καὶ θὰ θρηνήσουμε πολλοὺς μάρτυρες γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ· καὶ θὰ γίνει (αὐτό).

Καὶ θὰ βλέπετε ἀνθρώπους ποὺ θὰ θυσιάζουν τὴν ζωή τους γιὰ τὴν πίστη τους, γιὰ τὴν Ἐκκλησία, γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία. Θὰ γίνει αὐτό.

Ὅσο εἶναι καιρὸς οἱ Πατριάρχες νὰ φυλάξουν τὴν πατρώα πίστη μας, τὸ «πατροπαράδοτον σέβας», τὴν Ὀρθόδοξο πίστη καὶ νὰ μὴ διανοηθοῦν νὰ κάνουνε τὴν φημιζόμενη ἑνότητα καὶ μᾶς τὴν ἐπιβάλουν. Δὲν θὰ τὴν δεχτοῦμε, θὰ ἀντιδράσουμε, θὰ χύσουμε τὸ αἷμα μας γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καὶ θὰ διατρανώσουμε μὲ τὸ αἷμα μας καὶ τὴν πίστη μας τὴν ἀγάπη μας στὴν Ἐκκλησία καὶ στὴν Ἁγία Ὀρθοδοξία.

Εἶναι μιὰ πρόρρηση ποὺ κάνω καὶ νὰ τὸ ξέρετε, θὰ τὸ δοῦμε. Ἂν τολμήσουν νὰ ἐπιβάλουν τὴν ψευτοενότητα στοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, θὰ ἀντιδράσουμε. Θὰ ἀντιδράσουμε. Θὰ βγοῦνε Ἅγιοι ἀπὸ τὰ μνήματα καὶ θὰ ὑψώσουμε φωνὴ πρὸς τὸν οὐρανὸ καὶ θὰ πέσει φωτιὰ καὶ θὰ τοὺς κατακαύσει. Νὰ τὸ ξέρετε αὐτό.

(Ἔντονα χειροκροτήματα ἀπὸ τὸ ἀκροατήριο).

Εἶναι μιὰ πρόρρηση ποὺ τὴ λέω ἐν ἐπιγνώσει. Βλέπω πράγματα μπροστά μου ποὺ ἔρχονται καὶ νὰ τὸ ξέρετε, ἔρχεται διωγμός. (Το Βίντεο ἐδῶ).

Σχόλιο:

Σὲ αὐτὰ ποὺ εἴπατε, πάτερ Νικόλαε, ἔχουμε νὰ παρατηρήσουμε τὰ ἑξῆς:

Ἐσεῖς, πάτερ, γιατί σκέπτεστε τὸ πετραχήλι σας καὶ παραμένετε κοντὰ σὲ αὐτοὺς ποὺ θεωρεῖτε αἱρετικούς; Τί ἄλλο λέγει ὁ π. Φιλόθεος δεκαετίες πρίν; Ποιός σᾶς βάσκανε, κι ἐνῶ βλέπετε ποιά εἶναι, ἡ ἀπὸ τοὺς Ἁγίους διδασκόμενη στάση στὴν αἵρεση, καθυστερεῖτε νὰ τὴν ἐφαρμόσετε;

Νὰ διακινδυνέψουμε, πάτερ, μιὰ ἐξήγηση; Δὲν προχωρεῖτε στὴν Ὀρθόδοξη Διακοπὴ Μνημοσύνου, γιατὶ τηρεῖτε μιὰ «μεσοβέζικη» θέση! Ἀπὸ τὴν μιὰ σᾶς ἀπειλοῦν οἱ Οἰκουμενιστές, καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη σᾶς ἀπαγορεύουν οἱ «ἀντι-Οἰκουμενιστὲς» νὰ φέρετε εἰς πέρας ἐκεῖνο, ποὺ ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν ὑποσχέθηκαν, ξεκίνησαν -καὶ μαζί τους ξεκινήσατε κι ἐσεῖς- ἀλλὰ στὸ δρόμο ἀνακάλεσαν χωρὶς νὰ δικαιολογήσουν καὶ νὰ στηρίξουν τὴν ὑποχώρησή τους στοὺς Ἁγίους Πατέρες.

Δὲν συνειδητοποιεῖτε, λοιπόν, ὅτι ἔτσι χάνεται καιρός; Ἡ αἵρεση παγιώνεται καὶ ἐπεκτείνεται «ἀβρόχοις ποσί»;

«Ἰδοῦ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος, ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας». Ἀργότερα θὰ εἶναι ἀργά, θὰ βρεθεῖτε καὶ θὰ βρεθοῦμε πρὸ τετελεσμένων γεγονότων. Ἡ ὅποια ἐπιτυχία θὰ ἀφορᾶ μόνο τὴν σωτηρία μας, τὴν σωτηρία σας, ὄχι τὴν ἀποτροπὴ τῆς αἱρέσεως!

Ἀναφέρει ὁ π. Φιλόθεος στὸ κείμενο ποὺ διαβάσατε, τὸν αἱρετικὸ Νεστόριο. Καὶ γνωρίζετε ὅτι θεώρησαν ἐπιβεβλημένη τότε, οἱ πιστοὶ καὶ οἱ Ἅγιοι Κύριλλος καὶ Κελεστῖνος (ποὺ  δικαίωσαν τοὺς πιστούς) τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὴν μόλις ἀναφανεῖσα αἵρεση τοῦ Νεστοριανισμοῦ καὶ ἀπὸ τὸν Νεστόριο. Γιατί ἄραγε ἦταν ἐπιβεβλημένη τότε, ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ μία αἵρεση λίγων μόλις ἐτῶν, καὶ δὲν εἶναι ἐπιβεβλημένη σήμερα, τώρα, ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὸν αἰωνόβιο πλέον Οἰκουμενισμὸ καὶ ἀπὸ τὸν αἱρεσιάρχη Βαρθολομαῖο καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ; Καὶ τότε αἵρεση καὶ τώρα αἵρεση, μάλιστα σήμερα Παναίρεση. Διαφωνεῖτε;

Ἂν λοιπόν, θέλετε νὰ προσφέρετε στὸ Χριστὸ καὶ στὴν Ὀρθοδοξία, σταματεῖστε νὰ ἐπιδοκιμάζετε καὶ νὰ ἀκολουθεῖτε τὴν κακόδοξη θέση τοῦ μητροπολίτη Πειραιῶς (ποὺ θέλει πρῶτα τὴν ἐπιβολὴ τοῦ «κοινοῦ ποτηρίου» γιὰ νὰ διακόψει τὸ Μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχη). Εἶναι δυνατὸν νὰ ἀποτρέψουμε ἢ νὰ καθυστερήσουμε (κατὰ τὸ ἀνθρώπινο) αὐτὴν τὴν κίνηση τοῦ Πατριάρχη καὶ τῶν Οἰκουμενιστῶν, ἐσεῖς καὶ ὅσοι ἀντι-Οἰκουμενιστὲς ἀγωνίζονται σύμφωνα μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση. Κι αὐτὸ γιατὶ εἶναι ὁμολογημένο ἀπὸ πολλοὺς σύγχρονους ποιμένες ὅτι οἱ Οἰκουμενιστὲς μετροῦν τὶς ἀντιδράσεις τῶν πιστῶν, καὶ σύμφωνα μὲ αὐτὲς προχωροῦν!

Δὲν ἀποτελεῖ, πάτερ μου, ἡ Μνημόνευση, ἡ ἐπικοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικοὺς ἢ τῶν κοινωνούντων μὲ αὐτούς –τὸ λιγότερο– ἐγκατάλειψη τοῦ ἀγῶνα, παράδοση τοῦ πεδίου στὰ χέρια τῶν ἐχθρῶν; Δὲν εἶναι σὰν νὰ παραδίδετε στὶς παναιρετικὲς ἰδέες τῶν Οἰκουμενιστῶν τοὺς πιστούς, οἱ ὁποῖοι βλέπουν ἐσᾶς καὶ τὴν ὁμάδα σας, νὰ τούς μνημονεύει; Δὲν ἀποτελεῖ –τὸ κυριότερο– ἐναντίωση στοὺς Ἁγίους μας, οἱ ὁποῖοι "οὔτε μιὰ ὥρα" δὲν ἤθελαν νὰ ἔχουν ἐπικοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς; (Μ. Βασίλειος, Ἀθανάσιος, Θεόδωρος Στουδίτης κ.λπ.).

Θυμηθεῖτε, ἐπίσης, ὅτι ἐσεῖς πολλὲς φορὲς μᾶς εἴπατε (καὶ ὁ πνευματικός σας π. Ἀγάθων) ὅτι ἡ Ἕνωση ἔχει γίνει. (Τὸ ἴδιο ἔχουν ὁμολογήσει ὁ ἀείμνηστος π. Ἀρσένιος Κομπούγιας, ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης, ὁ π. Γεώργιος Μεταλληνός κ.ἄ.). Ἡ ἐπισημοποίηση τῆς Ἑνώσεως ἔχει σημασία; Δὲν σᾶς ἐνδιαφέρει ἡ πρόληψη;

Πόσοι, ἕως ὅτου συμβεῖ τὸ «ἐπίσημο» τῆς Ἑνώσεως, θὰ παραμείνουμε ὀρθόδοξοι στὸ φρόνημα, δὲν θὰ ἀλλοιωθοῦν ἀκόμα περισσότερο τὰ φρονήματά μας; Καὶ πῶς μὲ ἀλλοιωμένη πίστη, ἀλλοιωμένα κριτήρια, Οἰκουμενιστικά, θὰ δυνηθοῦμε τότε νὰ χύσουμε (ὅπως εἴπατε) τὸ αἷμα μας;

Καὶ ἐκεῖνοι ποὺ θὰ μείνουν πιστοί, καλῶς. Οἱ ἄλλοι ὅμως· ἐκεῖνοι ποὺ ἀφομοιώνονται ἀπὸ τὴν αἵρεση, ἀπὸ τὰ οἰκουμενιστικὰ κηρύγματα περὶ «ἀγάπης», «εἰρήνης», «καταλλαγῆς» καὶ τὰ ἀντι-Οἰκουμενιστικὰ περὶ «οἰκονομίας» καὶ «ἀνοχῆς» (ποὺ καὶ ἡ δική σας στάση ἐκπέμπει); Γι’ αὐτούς, πέρα ἀπὸ τὴν δική τους εὐθύνη, πόση εὐθύνη ἀναλογεῖ σὲ σᾶς, καὶ στοὺς ἄλλους ἀντι-Οἰκουμενιστὲς Ποιμένες, ποὺ τώρα μνημονεύουν τοὺς Οἰκουμενιστὲς καὶ ἀφήνουν νὰ ἀφομοιώνονται πιστοὶ στὴν αἵρεση; Δὲν ἰσχύει γιὰ σᾶς τὸ τοῦ π. Φιλοθέου: «Ἂν ἀκολουθοῦσαν Πατριάρχες Σαβελλίους, Μακεδονίους κ.λπ. καὶ δεχόνταν τὰ φρονήματά τους κ.λπ. ...»; Μήπως πρέπει νὰ μετατρέψετε τὴν δική σας ἔκκληση: «Ὅσο εἶναι καιρὸς οἱ Πατριάρχες νὰ φυλάξουν τὴν πατρώα πίστη μας, τὸ “πατροπαράδοτον σέβας”» σέ «Ὅσο εἶναι καιρὸς οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς νὰ φυλάξουν τὴν πατρώα πίστη μας, διὰ τῆς Πατερικῆς στάσης ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστές»;

Νὰ σᾶς θυμίσουμε πάτερ, ὅτι ἐπὶ Νεστοριανισμοῦ, δὲν περίμεναν γιὰ νὰ ἀντιδράσουν καὶ νὰ ἀποτειχιστοῦν, νὰ ἐπικρατήσει πρῶτα ἡ αἵρεση· οὔτε περίμεναν κάποια καταληκτικὴ Ἕνωση μὲ αἱρετικοὺς (ὡς νῦν περιμένουμε νὰ γίνει -ἐπίσημα, γιατὶ ἀνεπίσημα ἔχει γίνει- μὲ τοὺς Παπικούς), ἀλλὰ ἁπλῶς μὲ τὴν ἐκφώνηση ἁπλῶς τῆς αἱρέσεως τοῦ Νεστορίου, ἀποτειχίστηκαν οἱ Ὀρθόδοξοι ἐντὸς ἐλαχίστου χρόνου.

Καὶ τέλος. Γιατί συμφωνεῖτε καὶ συνεργάζεσθε μὲ τοὺς «ἀντι-Οἰκουμενιστὲς» ποὺ ἔχουν ἀπομονώσει, ὅλους ἐκείνους ποὺ ἔχουν κάνει, αὐτὰ ποὺ ἐσεῖς προαναγγέλλετε πὼς θὰ κάνετε στὸ μέλλον; Ἀντὶ νὰ μᾶς ἐνισχύσετε (καὶ ἔχουμε ἀνάγκη –πέρα ἀπὸ τὴν ἐνίσχυση τοῦ Θεοῦ– καὶ τῆς ἀνθρωπίνης ἐνισχύσεως τῶν συναγωνιστῶν ἀδελφῶν καὶ Πατέρων), ἐσεῖς μᾶς ἀπομονώνετε καὶ μᾶς πετροβολεῖτε ὡς ἐκτὸς Ἐκκλησίας, ὡς σχισματικούς καὶ αἱρετικούς. Τί παραπάνω κάναμε ἀπὸ αὐτὰ ποὺ συμβούλευε ὁ π. Φιλόθεος Ζερβάκος; Τί παραπάνω, ἀπ’ ὅ,τι παραγγέλλει ἡ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας κάνουμε;

Πάντως πάτερ, νὰ ξέρετε κι ἐσεῖς, ὅτι οἱ Οἰκουμενιστὲς τελικὰ θὰ τολμήσουν νὰ ἐπιβάλουν τὶς θέσεις τους (πιθανὸν χωρὶς ἀντίσταση καὶ χωρὶς τὸ πολὺ αἷμα ποὺ φαντάζεστε, αὐτὸ μόνο ὁ Θεὸς τὸ γνωρίζει), ἐπειδή, δυστυχῶς, ἐσεῖς καὶ οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς ποιμένες, κάνοντας ἕναν ἀναποτελεσματικὸ καὶ ἀντι-Πατερικὸ «χαρτοπόλεμο», τοὺς τὸ ἐπιτρέπετε.

____________________________

Υ.Γ. Δὲν θὰ θέλαμε νὰ ἀμφισβητήσουμε τὶς ἀγαθές σας προθέσεις «νὰ χύσετε τὸ αἷμα σας γιὰ τὴν Πίστη». Προσέχετε ὅμως τὶς μεγαλοστομίες σας. Διότι κι ἄλλοτε εἴπατε ὅτι ἐπιθυμεῖτε νὰ ἀφορισθεῖτε, ὅπως ὁ Νικόλαος Σωτηρόπουλος, ἢ ὅτι θὰ ξαπλώνατε στὸ ὁδόστρωμα τῆς Θεσσαλονίκης γιὰ νὰ μὴν περάσουν οἱ ὁμοφυλόφιλοι, ἀλλὰ τελικὰ κάνατε πίσω! Λόγια, χωρὶς πράξεις, ποὺ μᾶς δίνουν τό δικαίωμα νά ἀμφιβάλλουμε, καθόσον μάλιστα, ὄχι μόνο δὲν τολμᾶτε νά ὑποστηρίξετε ἐμᾶς πού ἀποτειχισθήκαμε, ἔστω καί πρόωρα ὅπως ἰσχυρίζεσθε, ἀλλὰ οὔτε κἂν τολμᾶτε νὰ παραβεῖτε τὴν ἀνεπίσημη (ἀλλὰ «ρητή» ὅπως μᾶς πληροφόρησαν) γραμμὴ τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν νὰ μὴ διαλεχθοῦν μαζί μας! (Π.χ. ἡ Μητρόπολη Πειραιῶς, ἔντρομη ἀναίρεσε τὴν ὑπόσχεση γιὰ τὴν διενέργεια Ἡμερίδας γιὰ τὴν Ἀποτείχιση! Μήπως ἐπειδὴ στέρεψαν ἀκόμα καὶ τὰ δυτικότροπα ἐπιχειρήματά τους;).
     Φοβᾶσθε τὴν ἀπομόνωση, πάτερ, τὶς κατηγορίες τῶν ἀνθρώπων! Γι’ αὐτό, παρόλο ποὺ αὐτὰ ποὺ εἴπατε πὼς θὰ πράξετε (καὶ κατὰ καιροὺς διδάσκετε) δὲν ἀπέχουν ἀπὸ τὴ γραμμὴ τῶν Ἁγίων ποὺ ἀκολουθοῦμε στὴν πράξη, ἀρνηθήκατε νὰ στηρίξετε κάποιους κληρικοὺς ποὺ διώχθηκαν καὶ καθαιρέθηκαν γιὰ τὸν ἀγῶνα τους ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ· μάλιστα, οὔτε κἂν δημοσιεύετε τὰ κείμενά μας καὶ ἄλλα πολλά...

      Τέλος· ὅσα γράφουμε, δὲν ἀποτελοῦν κατηγορία ποὺ ἀφορᾶ τὸ πρόσωπό σας, ἢ τὸ πρόσωπο τῶν ἄλλων Πατέρων. Ὁ κάθε ἕνας εἶναι ἐλεύθερος ἀπὸ τὸ Χριστὸ νὰ ἀκολουθεῖ τὶς Ἐντολές Του. Δὲν πρόκειται ὅμως γι’ αὐτό. Πρόκειται γιὰ τὴν ἀλλαγὴ διδασκαλίας ὡς πρὸς τὴν στάση τῆς Ἐκκλησίας ἀπέναντι στὶς αἱρέσεις.

Φεύγετε μακρυά από τους αιρετικούς Οικουμενιστές Επισκόπους

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, χρησιμοποιεῖ τὸ γνωστὸ κείμενο τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, γιὰ νὰ συνηγορήσει στὴν θέση ὅτι ἀπαιτεῖται ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετίζοντες ποιμένες.

Καὶ προτρέπει νὰ φεύγουμε ἀπὸ τοὺς αἱρετίζοντες, ποὺ ἀκόμα δὲν ἔχει ἐπίσημα καταδικασθεῖ ἡ αἵρεσή τους, καὶ ἄρα δὲν εἶναι γνωστή στοὺς πολλούς. Δὲν προτρέπει, ὅμως, νὰ φεύγουμε καὶ ἀπὸ τοὺς ποιμένες ποὺ ἡ Ἐκκλησία ἀνέχεται ἀκόμα (παρὰ τὴν ἀκάθαρτη ζωή τους)  ἢ γιατὶ δὲν τοὺς γνωρίζει, ἢ γιατὶ δὲν ἔχει στοιχεῖα γιὰ νὰ τοὺς ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸ λειτούργημά τους.

Ἀπὸ αὐτοὺς ἂς μὴ φεύγουμε, διότι καὶ εὔκολα διακρίνονται τὰ «κακὰ ἤθη», ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ποὺ τὰ διαπράττει, φοβούμενος μὴν ἀποκαλυφθεῖ, φυλάγεται καὶ ἀποφεύγει νὰ τὰ διδάξει. (Πολλὲς φορὲς δέ, ὅπως συμβαίνει καὶ μὲ συγχρόνους ποιμένες μὲ κακὴ συμπεριφορά, γνωστὴ ἀνὰ τὸ Πανελλήνιο, ὄχι μόνο δὲν διδάσκουν δημόσια τὴν κακία τους, ἀλλὰ (γιὰ νὰ τὴν κρύψουν) κατακεραυνώνουν ἐκείνους, ποὺ ἔχουν τὸ ἴδιο μὲ αὐτοὺς πάθος!).

Ἀντίθετα, ὅταν πρόκειται περὶ κακοδόξων αἱρετικῶν (ὅπως οἱ Οἰκουμενιστὲς στὶς ἡμέρες μας), τότε ὁ Ἅγιος διδάσκει νὰ ἀπομακρυνόμαστε ἀπ’ αὐτούς. Ἴσως ἔτσι, βοηθήσουμε καὶ ἄλλους νὰ ἀντιληφθοῦν τὴν αἵρεση, ἀφοῦ ὁ συνειδητὰ κακόδοξος τὴν σπέρνει μὲ πονηρία, παρουσιάζοντάς την, μὲ τὸν τρόπο του, ὡς ὀρθὴ καὶ εὐαγγελικὴ διδασκαλία, καὶ ὡς δόλιος ποὺ εἶναι, δὲν πρόκειται νὰ σταματήσει νὰ τὴν διδάσκει.

AG. IVANNOY DAMASKHNOY

«Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν, καὶ ὑπείκετε.

Αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν, ὡς λόγον ἀποδώσοντες, ἵνα μετὰ χαρᾶς τοῦτο ποιῶσι, καὶ μὴ στενάζοντες· ἀλυσιτελὲς γὰρ ὑμῖν τοῦτο.

Τί οὖν φησιν; ἂν πονηρὸς ᾖ, πειθώμεθα; πονηρὸς πῶς λέγεις; εἰ μὲν πίστεως ἕνεκεν, φύγε αὐτόν, καὶ παραίτησαι, μὴ μόνον ἂν ἄνθρωπος ᾖ, ἀλλὰ κἂν ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ κατιών. Εἰ δὲ βίου ἕνεκεν, μὴ περιεργάζου...

Ἔχουσι, φησί, τὸ ἀξίωμα, ἀλλὰ βίου εἰσὶν ἀκαθάρτου. Ἀλλὰ μὴ τῷ βίῳ, ἀλλὰ τοῖς λόγοις προσέχετε. Τῶν μὲν γὰρ ἠθῶν ἕνεκεν οὐδεὶς ἂν βλαβείη. Τί δήποτε; ὅτι καὶ δῆλα πᾶσίν ἐστιν, καὶ οὐδὲ αὐτός, κἂν μυριάκις ᾖ πονηρός, πονηρὰ διδάξει ποτέ.

Πίστεως δὲ ἕνεκεν, οὔτε δῆλόν ἐστι πᾶσιν, ὅ τε πονηρὸς οὐ παραιτήσεται διδάσκειν.

Ἐπεὶ καὶ τό, Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε, περὶ βίου ἐστίν, οὐ περὶ πίστεως. Τὸ γοῦν ἐπαγόμενον, τοῦτο δηλοῖ. Τί βλέπεις, φησίν, τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ δοκὸν τὴν ἐν τῷ σῷ ὀφθαλμῷ οὐ κατανοεῖς; Πάντα οὖν ὅσα ἂν λέγωσιν ὑμῖν, ποιεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε. Ὁρᾷς ὅτι οὐ περὶ δογμάτων ἐστίν, ἀλλὰ περὶ βίου καὶ ἔργων. Ἀλλὰ ὁ Παῦλος πρότερον συνέστησεν αὐτούς, καὶ τότε φησίν, Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν, καὶ ὑπείκετε.

(Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, Ὑπόμνημα Εἰς τὴν Ἐπιστολὴν πρὸς Ἑβραίους, T.L.G., v. 95, p. 441, l. t1).

Ο άγ. Πολύκαρπος και η αντιμετώπιση των Αιρέσεων, Πανταζή Ν., θεολόγου

Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΩΝ

του Αποτειχισθέντος θεολόγου, Νικολάου Πανταζή

Σήμερα, 23 Φεβρουαρίου, η Ορθοδοξία μας εορτάζει τον Μέγα Αποστολικό Άγιο Πολύκαρπο Σμύρνης ο οποίος, μαζί με τον Άγιο Ιγνάτιο τον Θεοφόρο (20 Δεκεμβρίου) υπήρξε ο αγαπητός μαθητής του Αγίου και Ευαγγελιστού Ιωάννου.

Σημειωτέον, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης είναι ο ίδιος διαπρύσιος κήρυξ της αγάπης, με το γνωστό "αγαπάτε αλλήλους", αλλ' είναι και ο ίδιος πάλι Ευαγγελιστής και Υπέρμαχος Ομολογητής της Αληθείας, την οποία δε δεχόταν ποτέ να θυσιάσει εν ονόματι μιας πλάνας, νοθευμένης αγάπης και αντιθέου ομονοίας. Είναι ο ίδιος ακριβώς Ευαγγελιστής που βροντοφώναζε για αιρετικούς ετεροδόξους: "Στις οικίες σας μη τους βάζετε και καλημέρα μη τους λέτε!" Τί φοβερό! Τί "φανατισμοί και ακρότητες!"

Κάποιοι μοντέρνοι οικουμενιστές θα τον θεωρούσαν σήμερα "φονταμενταλιστή" και "ταλιμπάν της Ορθοδοξίας", μια κατηγορία που η Ανίερη Οικουμενιστική Αρχιεπισκοπή της Αυστραλίας προσάπτει πονηρώς και στον γράφοντα, επιχειρώντας να σπιλώσει τον υγιή, Ορθόδοξο λόγο. Μια κατηγορία την οποία αρνούμαι κατηγορηματικώς να αποδεχτώ.

Κάποιο όμως άκρως αποκαλυπτικό, σημαδιακό επεισόδιο που έλαβε χώρα μεταξύ του εορταζομένου Αγίου Πολυκάρπου και του μεγάλου αιρετικού Μαρκίωνος, (το οποίο γεγονός καθορίζει μάλιστα και τη δική μας διαχρονική στάση έναντι των αιρετικών εκκλησιαστικών ηγετών μας) θα σταθεί αμείλικτος κριτής και μεζούρα αλάνθαστη που θα ξεσκεπάσει τη σημερινή σαθρότητα του πωρωμένου και ξεπουλημένου μας Πατριαρχείου.

Όταν λοιπόν ο αιρεσιάρχης Μαρκίων πλησίασε τον Άγιο Πολύκαρπο, του απηύθυνε μια αγαπητική, Οικουμενιστική παράκληση για αναγνώριση και ένωση.
         "Ώ Πολύκαρπε, επεγίνωσκε ημάς!», δηλαδή "αναγνώρισέ μας!"

ΓΙΑΤΙ ο Μαρκίων ζήτησε (απαίτησε) αναγνώριση;;;

 Σ' αυτό το σημείο,  θα τονίσω, θα υπογραμμίσω

Ἐν καιρῶ διωγμοῦ..., Μ. Αθανάσιος