ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΕΡΙ ΜΟΛΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΑΜΕΘΥΣΤΟΥ

http://amethystosbooks.blogspot.gr/2014/10/blog-post_698.html

 

 Ὁ Ἀμέθυστος μὲ αὐτὸ τὸ μικρὸ σχόλιο, ἀρνεῖται νὰ συνεχίσει ἕνα διάλογο ποὺ ἄρχισε μὲ συκοφαντίες καὶ ὕβρεις ἐναντίον μας, καὶ προσπαθεῖ νὰ τὸν κλείσει, πετώντας κι ἄλλο συκοφαντικὸ μελάνι, ὅπως ἡ σουπιά. Μετὰ τὶς προηγούμενες ὀρθολογιστικὲς καὶ (ὡς φαίνεται ἐμπαθεῖς) κατηγορίες του, σημειώναμε πὼς «ἂν ἤθελε ἀδελφικὰ νὰ προσφέρει στὴν εὕρεση τοῦ “νοῦ τῶν Πατέρων” στὸ ἐν λόγῳ θέμα, θὰ ἔπρεπε νὰ προσπαθήσει, καταθέτοντας ἀνάλογα κείμενα, νὰ μᾶς πεῖ, τί –κατὰ τὴν γνώμη του– ἐννοοῦν οἱ Πατέρες μὲ τὸν μολυσμό, ποὺ ἐμεῖς δὲν τὸ καταλάβαμε!». Ἀντ' αὐτοῦ μᾶς στολίζει μ' ἄλλο ἕνα χαρακτηρισμό. Αὐτὸν τοῦ παρανοϊκοῦ!

Προσπαθήσαμε νὰ δώσουμε οὐσιαστικὸ περιεχόμενο στὸ Διάλογο, μιλώντας γιὰ συγκεκριμένα πράγματα, ἀλλὰ τὸν ἀποφεύγει καὶ ἀρκεῖται νὰ πυροβολεῖ τοὺς ἄλλους μὲ μικρὰ σχόλια (πολλάκις ἀκατανόητα στοὺς πολλούς, ὡς ἀριστοκράτης τοῦ ...πνεύματος).

Μιλούσαμε γιὰ τὸ Μολυσμὸ τῶν Μυστηρίων καὶ γράφαμε: «Πόσο ἔντιμο εἶναι νὰ ἐτικετάρεις κάποιους ὡς αἱρετικούς, ἐπειδὴ ἐπικαλοῦνται τὴν διδασκαλία τῶν Πατέρων (περὶ Μολυσμοῦ), χωρὶς νὰ καταδέχεσαι νὰ καταδείξεις, ποῦ –αὐτοὺς τοὺς συγκεκριμένους Ἁγίους– τοὺς παρερμηνεύσαμε, χωρὶς νὰ δώσεις ἐσὺ ποὺ ξέρεις –καὶ ποὺ ἰσχυρίζεσαι πὼς παρερμηνεύσαμε– τὴν σωστὴ ἑρμηνεία στὰ κείμενα; Ἀντίθετα νὰ καταφεύγεις σὲ ἄλλα κείμενα ποὺ ἀναφέρονται σὲ ἀνάξιους-πονηροὺς γιὰ προσφορὰ δώρων, ἀλλ’ ὄχι γιὰ αἱρετικούς;».

Ὁ Ἀμέθυστος ὄχι μόνο δὲν ἀπάντησε στὰ παραπάνω, ἀλλὰ ἔγραψε τὸ ἐν ἀρχῇ αὐτῆς τῆς ἀναρτήσεως σημείωμα, ὡσὰν ἐμεῖς νὰ ὑποστηρίξαμε κάτι ἀντίθετο, σὲ ὅσα διδάσκει ὁ Ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας. Παρέκαμψε, ὡς μὴ ὑπαρκτά, τὰ κείμενα τῶν Πατέρων ποὺ παρουσιάσαμε, τὰ ὁποῖα μιλοῦν γι’ αὐτὸν τὸν μολυσμό.

Δώσαμε τὴν ἐπεξήγηση ὅτι, ἡ προσπάθεια –ἀπὸ τὸν π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ κυρίως– ἦταν νὰ συγκεκριμενοποιήσει αὐτὸν τὸν μολυσμό, ὁ ὁποῖος ἀναμφισβήτητα ὑφίσταται, ἐπειδὴ τὸ διδάσκουν οἱ Ἅγιοι· καὶ πρέπει νὰ τὸ ἐπισημάνουμε, ἐπειδὴ διανύουμε καιρὸ ἐσχάτης αἱρέσεως. Ὁ π. Εὐθύμιος μάλιστα, δήλωσε ὅτι μὲ τὰ κείμενα αὐτὰ ἄνοιξε ἕνας διάλογος, καὶ ὅτι περιμένει τὴ συμβολὴ ὅσων ἔχουν κάποιες ἄλλες τοποθετήσεις, κατοχυρωμένες ἁγιοπατερικά, ὥστε ὁ διάλογος νὰ συνεχιστεῖ.

Ὁ Ἀμέθυστος, ἐπιμένει νὰ ἐκφράζει προσωπικὲς ἀστήρικτες καὶ ὀρθολογικὲς θέσεις, στηριζόμενος σὲ κάποιους Ἁγίους (ὅπως τὸν Νικόλαο Καβάσιλα) ποὺ δὲν μίλησαν γιὰ τὸ θέμα τοῦ Μολυσμοῦ, ἀποφεύγει δὲ ἐκείνους ποὺ μίλησαν καὶ ταυτόχρονα τοὺς ὑποτιμᾶ, ἐπειδὴ δὲν τὸν «ἐκφράζουν»(!) (ὅπως τὸν Θεόδωρο Στουδίτη, Ἰωάννη Δαμασκηνό, ...). Μάλιστα γιὰ τοὺς Στουδῖτες (καὶ τὸν ἅγιο Θεόδωρο, ἀφοῦ σ’ αὐτὸν ἀναφερόμαστε) εἶχε γράψει παλαιότερα, διαχωρίζοντάς τον (αὐτὸν ποὺ συνέγραψε πλῆθος ἐν χρήσει ὕμνους) ἀπὸ τὴν ἁλυσίδα τῶν Ἁγίων καὶ ἀποδίδοντάς του τὴν ἐτικέτα τοῦ ὑποστηρικτοῦ τοῦ κληρικαλισμοῦ(!): Ἔγραψε:

«ΣΧΟΛΙΟ (Ἀμέθυστου): Η εκκλησία στήν οποία αναφέρεται η θλιβερή αποτείχιση, είναι η εκκλησία η οποία ξεκίνησε τήν ύπαρξή της από τούς Στουδίτες, μετά τήν ήττα τής εικονομαχίας. Είναι η εκκλησία τού κληρικαλισμού. Αυτό σημαίνει ότι η Θ. Λειτουργία είναι Μυστήριο ενότητος μέ τόν Χριστό ΚΑΙ μέ τόν Επίσκοπο.

Αυτή η έννοια τής εκκλησίας δεν ανήκει στήν Πατερική μας Παράδοση. Βασίζεται στήν παραδοχή ότι υπάρχει θριαμβεύουσα καί στρατευμένη εκκλησία)»! (ἐδῶ).

(Ἄραγε, αὐτὴ ἡ ὑποτίμηση τῶν συγκεκριμένων Ἁγίων, δὲν ἀποτελεῖ βλασφημία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, σύμφωνα μὲ τὴ δική του μομφή, ἐναντίον ἐκείνων ποὺ κακῶς ἔθιξαν τὸν σύγχρονο Γέροντα Παΐσιο;).

Δὲν θὰ ἐπαναλάβουμε πάλι ὅλα τὰ κείμενα περὶ μολυσμοῦ, θὰ παραθέσουμε μόνο κάποια, ἐνδεικτικά, γιὰ νὰ δείξουμε ὅτι δυστυχῶς ὁ Ἀμέθυστος, τουλάχιστον παραπλανᾶ. Διότι πρέπει νὰ εἶναι τυφλὸς κανεὶς νὰ μὴν βλέπει ὅτι οἱ Πατέρες ὁμιλοῦν περὶ μολυσμοῦ καὶ μαγαρισμοῦ (εἴτε τὸ θέλει, εἴτε ὄχι), πάντα μὲ τὴν ἐπισήμανση ὅτι ἡ ἔννοια τοῦ μολυσμοῦ αὐτοῦ χρειάζεται διερεύνηση. Ὁ Ἀμέθυστος τὴν διαγράφει, γιατὶ δὲν θέλει νὰ ἐξετάσει κἂν τὴν περίπτωση, ὅτι μπορεῖ καὶ ὁ ἴδιος νὰ ὑφίσταται αὐτὸν τὸν μολυσμό· δὲν θέλει νὰ συνειδητοποιήσει ὅτι, ὅσα ἔχουν σχέση μὲ τὴν αἵρεση, δὲν ἐμπίπτουν στὴν ἴδια κατηγορία μὲ τὰ ἄλλα ἁμαρτήματα.

Ἂς δοῦμε κατ’ ἀρχὰς τὴν ἐπιστολή ποὺ ἀπέστειλαν οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες πρὸς τὸν πατριάρχη Βέκκο, αἱρετικῶν κακοδοξιῶν ὑποστηριχτή, μὴ καταδικασμένο ὅμως ἀπὸ Σύνοδο (ὅπως σήμερα οἱ καταλύοντες μὲ τὶς κακοδοξίες τους ἄρθρα τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, δηλ. ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος καὶ ὁ Περγάμου Ἰωάννης Ζηζιούλας). Ἐδῶ οἱ Ἁγιορεῖτες

"Οι βαρλααμιστές επιτίθενται εναντίον αυτών που δεν συμφωνούν μαζί τους...", Nαυπάκτου Ιερόθεος

Βαρλααμισμὸς [Β´]

 τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

περιοδ. «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ», 
Σεπτέμβριος 2014 -Τεῦχος 218

Μέρος Α´: ΒΑΡΛΑΑΜΙΣΜΟΣ -1 «Οἱ βαρλααμιστὲς ἐπιτίθενται ἐναντίον αὐτῶν ποὺ δὲν συμφωνοῦν μαζί τους μὲ πολλοὺς τρόπους, μιμούμενοι “τὸ πολυέλικτον καὶ δολερὸν τοῦ ὄφεως”, χρησιμοποιώντας πολλὲς στροφὲς καὶ πλοκὲς λόγων». (Μητρ. Ναυπάκτου Ἱερόθεος)

 Μέρος Β´:

γ) Σημαντικὲς βαρλααμικὲς ἀπόψεις

.             Διαβάζοντας κανεὶς τὴν θεολογικὴ κριτικὴ ποὺ ἀσκεῖ ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς στὸν Βαρλαὰμ βλέπει καὶ μερικὰ ἐνδιαφέροντα σημεῖα, τὰ ὁποῖα δείχνουν τὴν ὁμοιότητα ποὺ ὑπάρχει μεταξὺ διαφόρων συγχρόνων θεολόγων καὶ τοῦ Βαρλαάμ.
.           Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ἀντικρούοντας τὸν Βαρλαὰμ τοῦ ἀποδίδει πολλοὺς χαρακτηρισμούς, ἕνας ἀπὸ τοὺς ὁποίους εἶναι «αὐτόπλαστος μοναχός», μὲ τὴν ἔννοια ὅτι δὲν ἔγινε μοναχὸς ὕστερα ἀπὸ νόμιμη ἄθληση σὲ κάποιον Πνευματικὸ Πατέρα, γιὰ νὰ μάθη τὴν μοναχικὴ ζωὴ καὶ τὴν ὀρθόδοξη θεολογία. Αὐτὸ φαίνεται σὲ ὅλες τὶς ἀπόψεις του, οἱ ὁποῖες διαφοροποιοῦνται ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση. Θὰ ὑποδειχθοῦν μερικὰ σημαντικὰ σημεῖα.
.           Πρῶτον, ὁ Βαρλαὰμ ὄχι μόνον δὲν γνώριζε ἐπακριβῶς τὴν μέθοδο τῆς ὀρθοδόξου ἡσυχίας, ἀλλὰ ἦταν ἀντίθετος μὲ τὴν ἱερὰ ἡσυχία, ὅπως τὴν βίωναν οἱ Προφῆτες, οἱ Ἀπόστολοι, οἱ Πατέρες καὶ οἱ σύγχρονοί του μοναχοί τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Γι᾽ αὐτὸ στρεφόταν ἐναντίον τῶν ἡσυχαστῶν

Η βλάσφημη Εγκύκλιος του Αυστραλίας Στυλιανού και η Αναγόρευσή του σε Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Κρήτης (ΒΙΝΤΕΟ)

Μάθαμε ἀργοπορημένα γιὰ τὴν ἐκδήλωση ἀναγόρευσης τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Αὐστραλίας Στυλιανοῦ σὲ ἐπίτιμο διδάκτορα, ποὺ πραγματοποιήθηκε στὸ Πανεπιστήμιο Κρήτης. Ὀρθόδοξοι Ἐπίσκοποι τίμησαν τὸν ἄνθρωπο αὐτό, ὁ ὁποῖος ἐβλαστήμησε τὸν Κύριο μὲ τὴν συγκεκριμένη "Ἐγκύκλιo" τὰ Χριστούγεννα τοῦ 1986, καὶ οὐδέποτε τὴν ἀνακάλεσε, παρότι ἔγινε ἀφορμὴ νὰ ἀφορισθεῖ ὁ ἀείμνηστος Νικόλαος Σωτηρόπουλος.

ΚΙ ὄχι μ΄όνο αὐτό, ἀλλὰ συμβαίνει καὶ τὸ ἑξῆς πονηρόν: Ἡ συγκεκριμένη Ἐγκύκλιος, τὴν ὁποία ἀναζητήσαμε ἔχει ἐξαφανιστεῖ!!! Ὁ δὲ θεολόγος κ. Πανταζῆς ποὺ τὸν παρακαλέσαμε νὰ μᾶς τὴν ἀποστείλει ἀπὸ τὴν Αὐστραλία, παρὰ τὶς προσπάθειες, δὲν τὴν ἐντόπισε πουθενά. Μᾶς ἔγραψε:

Διενεργείται μια ύπουλη και πονηρή προσπάθεια απόσυρσης και εξαφανίσεως αυτής της Βλασφήμου Εγκυκλίου του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Στυλιανού.

Στην επίσημη Ιστοσελίδα της Αρχιεπισκοπής, ενώ στο Αρχείο Εγκυκλίων υπάρχουν όλα σχεδόν τα έτη, αυτό το έτος ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!

Ευτυχώς την βρήκε συγγεν΄ης μου στο προσωπικό του Αρχείο, απ’ όπου και η φωτοτυπία που σας στέλνω.

Δημοσιεύουμε

α) τὴν Ἐγκύκλιο μὲ τὰ βλάσφημα λόγια τοῦ Αὐστραλίας γιὰ τὸν Θεό μας,
β) Μιὰ μικρὴ ἀναφορὰ σ' αὐτὴν τοῦ θεολόγου κ. Πανταζῆ,

γ) τὴν εἴδηση γιὰ τὴν τιμητικὴ τελετὴ τοῦ κ. Στυλιανοῦ στὴν Κρήτη καὶ τὴν «ἁγιοποίησή» του ἀπὸ τὸν μητροπολίτη Ρεθύμνης

δ) ἕνα βίντεο μὲ ὁμιλητὴ τὸν π. Σάββα Ἀχιλλέως, ὁ ὁποῖος ἀναφέρεται στὴν βλάσφημη αὐτὴ Ἐγκύκλιο.

 

 

 

 

Ἀπόσπασμα ἀπὸ εὐρύτερη δημοσίευση τοῦ κ. Πανταζῆ:

Συγκεκριμένως, στην επίμαχη εγκύκλιό του, τα Χριστούγεννα του 1988, η οποία διαβάστηκε από τους ιερείς σε όλους σχεδόν τους Ναούς της Αρχιεπισκοπής μας και δημοσιεύθηκε στην «ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» (τεύχος 108, Δεκεμβρίου 1988), εκεί κήρυξε, ότι ο Χριστός δεν ήταν αναμάρτητος εξ άκρας συλλήψεως, όπως ακριβώς μας παρέδωσαν οι Αγιοι Πατέρες, ούτε κατέβηκε από τον ουρανό Αναμάρτητος αλλά «κατέκτησε» την αναμαρτησία σταδιακώς, βήμα προς βήμα, «με οδύνη» (ίσως υπονοεί την οδύνη της ηδονής) κατόπιν (αδικαιολογήτου, ανυπάρκτου και παντελώς αντιδογματικού) «αγώνος και πάλης» μεταξύ των δύο φύσεων και των δύο θελήσεών του και έπειτα «κατέκτησε» την αναμαρτησία και αναδείχθηκε ηθικώς θριαμβευτής... Αυτές μάλιστα οι δηλώσεις επέχουν θέση ανταποκρίσεως της επίκαιρης τότε ταινίας.

Παραθέτω τα λόγια του με ακρίβεια:

«Όποιος νομίζει ότι η ανθρωπίνη φύση του Χριστού έπεσε από τον ουρανό τέλεια και αναμάρτητη σαν μετέωρο μαγικού αιφνιδιασμού, δηλαδή μηχανικά και ανώδυνα - όπως περίπου παρουσιαζόταν ο από μηχανής Θεός των Αρχαίων - αυτός δεν θα καταλάβει ποτέ τον βαθμό της κενώσεως πού καταδέχθηκε ο Θεός Λόγος» και «Η αναμαρτησία του Κυρίου έπρεπε να βιωθεί κατά τον πιο υπαρξιακό τρόπο από τους πιστούς, ως ηθική νίκη του Θεανθρώπου που κατακτήθηκε βήμα προς βήμα μέσα από τον αγώνα  και την πάλη των δύο φύσεων και δύο θελήσεων».

Απορώ τι είδους «αγώνα» είχε να κάνει ο Χριστός μας με την αμαρτία και για ποιά ακριβώς «πάλη» αποτολμεί να επισυνάψει ο Αρχιεπίσκοπός μας στο Πρόσωπο του Χριστού μας, ο Οποίος προκάλεσε τους πάντες με την αυστηρή, διαχρονική, απειλητική Του ερώτηση: «Τις ελέγξει Με περί αμαρτίας;»

ΘΕΡΜΑ ΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΡΕΘΥΜΝΗΣ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΑΝΑΓΟΡΕΥΣΗΣ
Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας: Επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Κρήτης

Τοπικά Νέα Παρασκευή, 10 Οκτωβρίου, 2014 | 21:05

Κείμενο Καρεκλά Σοφία Φωτογραφίες Ι.Μ Ρεθύμνης

Επίτιμος διδάκτορας του Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης αναγορεύθηκε την Τετάρτη ο αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Στυλιανός.
Η αναγόρευση του κ. Στυλιανού πραγματοποιήθηκε από την αναπληρώτρια πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης, καθηγήτρια κ. Ελένη Παπαδάκη, στο Σπίτι του Πολιτισμού στο Ρέθυμνο.
Ο αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας γεννήθηκε το 1935 και κατάγεται από το Ρέθυμνο. Σπούδασε στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης και το 1958 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στη γενέτειρά του. Μετά από πολυετείς σπουδές σε Ελλάδα και εξωτερικό, ανακηρύχθηκε Διδάκτωρ Θεολογίας. Το 1975 εξελέγη για τον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Αυστραλίας.
Ο μητροπολίτης Ρεθύμνης κ. Ευγένιος, στο λόγο του κατά την τελετή αναγόρευσης του αρχιεπισκόπου Αυστραλίας σε επίτιμο διδάκτορα του πανεπιστημίου Κρήτης, μίλησε για τον κ. Στυλιανό με θερμά λόγια.
«Το πανεπιστήμιό μας δίκαια απονέμει αυτόν τον τίτλο τιμής στον άνθρωπο εκείνο που δεν δίδει αλλά δίδεται κυριολεκτικά στην εκκλησία. Με αφοσίωση στην αποστολή και την αρχιερατική του ευθύνη, εργάσθηκε άοκνα για την εκκλησία. Χωρίς να δειλιάσει, χωρίς να συμβιβασθεί, χωρίς να προδώσει αρχές», είπε ο κ. Ευγένιος αναφερόμενος στην συνολική προσφορά του κ. Στυλιανού στην εκκλησία.
Τον χαρακτήρισε, μάλιστα, σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ως «ένα ρασοφορεμένο βουνό, έναν άνθρωπο με σπινθηροβόλο βλέμμα και υψηλούς οραματισμούς, έναν εκκλησιαστικό ηγέτη με βαθύ στοχασμό, ενατένιση, φρόνηση, σύνεση, υπομονή και προπάντων προσευχή».
Με την φροντίδα του κ. Στυλιανού, λειτουργούν σε όλες τις κοινότητες και τις ενορίες της αρχιεπισκοπής Αυστραλίας ελληνικά απογευματινά και κατηχητικά σχολεία. Ο αριθμός των μαθητών τους ανέρχεται στους δέκα χιλιάδες περίπου.
Το 1986, ο αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας ίδρυσε την Θεολογική Σχολή του Αποστόλου Ανδρέα στο Σίδνεϋ, κατά τα πρότυπα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, για να προετοιμάζονται εκεί τα πρόσωπα που θα επωμίζονται το έργο της εκκλησίας.
Πέραν των τιμητικών τίτλων και διακρίσεων καθώς και των ακαδημαϊκών εδρών που κατέχει, ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας εξελέγη παμψηφεί ως ο μόνιμος Πρόεδρος για τον επίσημο θεολογικό διάλογο μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών, (Πάτμος- Ρόδος, 1980).
Ο κ. Στυλιανός, για λόγους υγείας, δεν μπόρεσε να παραστεί στην εκδήλωση για την αναγόρευσή του. Απέστειλε, όμως, μαγνητοσκοπημένες τόσο τις ευχαριστίες του όσο και την ομιλία του με τίτλο “Ποίηση και Προσευχή”.

http://www.dogma.gr/default.php?pname=Article&art_id=6859&catid=6

Ἀποσπάσματα ἀπὸ τὴν ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτη Ρεθύμνης γιὰ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Αὐστραλίας

...Καταθέτω λοιπόν, ἐξ ἰδίας πείρας, «ὃ ἀκήκοα, ὃ ἑώρακα τοῖς ὀφθαλμοῖς, ὃ ἐθεασάμην καὶ αἱ χεῖρες μου ἐψηλάφησαν» γιά τήν «ἐν τῇ ταπεινώσει» δύναμη τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Στυλιανοῦ.

Αὐτή ἡ δύναμη κινεῖ ἀπόψε καί τή δική μου γλώσσα, ὅπως καί τούς δικούς σας λογισμούς, σέ εὐχαριστία, πρωτίστως στό Θεό πού μᾶς τόν χάρισε Ἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας Του, παιδαγωγό μέ γνήσιο ἁγιοπατερικό φρόνημα, ὁδηγό, πατέρα, ἀδελφό καί φίλο.

Αἰσθάνομαι λοιπόν ἔντονα τήν πνευματική μου ἔνδεια καί δέν θά πῶ σχεδόν τίποτε δικό μου, ἀλλά θά μεταφέρω ἁπλά στήν ἀγάπη σας κατ’ ἀρχήν τούς λόγους, πού μέ ἰδιαίτερη βαρύτητα ἀπέδωσε στόν Ἀρχιεπίσκοπο Στυλιανό τούς χαρακτηρισμούς πού τοῡ ἀξίζουν, ποιός ἄλλος, ὁ Μέγας Πατριάρχης μας Βαρθολομαῖος.

Σέ Σεπτό Πατριαρχικό Γράμμα Του, ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἔγραφε γιά τόν Ἀρχιεπίσκοπο Στυλιανό, ὅταν συμπλήρωνε εἰκοσιπενταετία στό πηδάλιο τῆς μεγάλης ἐπαρχίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Αὐστραλίας, ὅτι ἀποτελεῖ «πολυσχιδῆ προσωπικότητα, διακεκριμένον θεολόγον, δυνάμενον νά παρουσιάζῃ μέ ἀκρίβειαν καί σαφήνειαν τήν ἀλήθειαν καί τήν διδασκαλίαν τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀλλά καί νά προβάλλῃ αὐτήν εἰς τούς ἑτεροδόξους συνομιλητάς...».

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Στυλιανός στόν ἀνδρειωμένο ἀγῶνα του γιά τήν ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας δέχθηκε πολλές ταπεινώσεις καί ὄχι λίγες φορές παρεξηγήθηκε καί παρερμηνεύθηκε, ὄχι πάντοτε ἀκούσια.

Αὐτός εἶναι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Στυλιανός, ἕνας κατά πάντα Ὀρθόδοξος Ἱεράρχης... λόγος τοῦ Λόγου, λόγος Θεοῦ, γι’ αὐτό καί λόγος παρηγοριᾶς καί ἀνάπαυσης, πού ἀρδεύει ψυχές.

Πού εἶναι λόγος συστηματικῆς δογματικῆς θεολογίας, μέ βαθύτατα ὀρθόδοξο ἐκκλησιολογικό, ἀνθρωπολογικό καί σωτηριολογικό περιεχόμενο.

http://www.romfea.gr/oikoumeniko-patriarxeio/arxipiskopi-kritis/27236-2014-10-10-12-56-58

Βίντεο μὲ ομιλία τοῦ π. Σάββα Ἀχιλέως γιὰ τὴν Ἐγκύκλιο τοῦ κ. Στυλιανοῦ