Αμέθυστος-Καρδάσης: Τιμούν τον Άγιο ονομάζοντάς τον "φιλοπαπικό" και "δεύτερης κατηγορίας"!

Να λοιπόν, ποὺ ὁ «Ἀμέθυστος», ποὺ δὲν ἀνέχεται μύγα στο σπαθί του γιὰ τὸν Γέροντα Παΐσιο ἢ τοὺς Ἁγίους ποὺ ἐπιλέγει ὡς τοὺς καλούς, μὲ τὴν «ἀλάθητη» ὡς παπίζουσα, δυτικότροπη, ἀδέκαστη καὶ πε-«φωτισμένη» σκέψη του, χωρίζει τοὺς Ἁγίους σὲ κατηγορίες καί, ὑπο-τιμώντας ἐξαιρέτως τὸν ἅγιο Θεόδωρο τὸν Στουδίτη, ποὺ σήμερα ἑορτάζει, τὸν καταχωρεῖ στὸ δική του ἐμπνεύσεως Ἁγιολόγιο ὡς Δευτέρας κατηγορίας Ἅγιο! Στηρίζεται σὺν τοῖς ἄλλοις γιὰ νὰ καταδείξει τοὺς «δεύτερης» ἐπιλογῆς Ἁγίους, καὶ στὸν ὀρθολογιστὴ σχολιογράφο τοῦ ἱστολογίου «Ἀποτείχιση», τὸν Ἰωάννη Καρδάση, ὁ ὁποῖος σκοπὸ ἔχει νὰ ἀποπροσανατολίζει καὶ νὰ κρημνίζει στὶς συνειδήσεις τῶν πιστῶν προσωπικότητες καὶ πρακτικὲς Ἁγίων!!!

Δημοσιεύουμε τὸ σχόλιο τοῦ «Ἀμέθυστου», τὴν παραπομπὴ γιὰ τὸ ἄρθρο τοῦ κ. Ἰωάννη Καρδάση καὶ ἕνα παλαιοτερο ἄρθρο τοῦ π. Εὐθύμιου Τρικαμηνᾶ, μὲ τὸ ὁποῖο ἐπιτυχῶς ἀπαντοῦσε στὶς κατηγορίες τοῦ Καρδάση κατὰ τοῦ ἁγίου Θεοδωρου Στουδίτη, ὅτι τάχα ἦταν παπόφιλος Ἅγιος!

ΣΧΟΛΙΟ Αμέθυστου: Η αποτυχία τών Στουδίτων καλύφθηκε, ευτυχώς γιά τήν πίστη μας, μέ τήν ανάδυση τού Αγίου Ορους. Ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΑΓΙΟΣ. Σήμερα χρησιμοποιείται γιά νά καλύψει τήν μεγαλομανία διαφόρων. Ενα ασφαλές κριτήριο ορθοδοξίας είναι καί τούτο. Ο πιστός τού Κυρίου Αγιος δέν μπορεί νά χρησιμοποιηθεί γιά σκοπούς αλλότριους τής πίστεως. Καί είναι γνωστό ότι ο Ζηζιούλας παρόλες τίς προσπάθειες, δέν μπορεί νά υποτάξει στήν μωρία του, τόν Αγιο Συμεών τόν Νέο Θεολόγο.

Αμέθυστος

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ

Ο Άγιος Θεόδωρος Στουδίτης και οι επιστολές του στους Πάπες της Ρώμης

Εισαγωγικά

Είναι γνωστόν, ότι ουδείς αναμάρτητος, αλλά και ουδείς αλάνθαστος. Αυτό ισχύει για τους πάντες, ακόμη και τους αγίους, ζώντες και κεκοιμημένους. Οι άγιοι, ούτε αλάνθαστοι είναι, ούτε αναμάρτητοι, αλλά οι πλέον θεραπευμένοι μέσα στο απέραντο νοσοκομείο, που αποκαλείται Εκκλησία του Χριστού. Η Εκκλησία του Χριστού, έχει κεφαλή τον Χριστό, τον μόνον αναμάρτητο, τον μόνον αλάνθαστο, αλλά και τον μόνο πραγματικά άγιο («εις άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός…»). Όλα τα μέλη της Εκκλησίας είναι αμαρτωλά και κάνουν λάθη, είτε μεμονωμένα, είτε συναθροισμένα εν Συνόδω, όπως μας αποκαλύπτει η ΣΤ΄ Οικουμενική, που αναφέρει, ότι «δογμάτισε απλανώς και ουχί αλαθήτως». Μπορεί να δογμάτισε με λάθη, αλλά δεν το έκανε για να παραπλανήσει. Η Εκκλησία του Παρακλήτου, πράγματι έχει όλα τα μέλη της αμαρτωλά, ζώντα και κεκοιμημένα και μέχρι την τελική Κρίση. Μετά την Κρίση, η Εκκλησία των Εσχάτων δεν θα έχει πλέον μέλη αμαρτωλά, αλλά μέλη ευρισκόμενα είτε στην Βασιλεία των Ουρανών, είτε στην Κόλαση.

Τα περί του αντιθέτου έχει προ αιώνων θεσπίσει ο Παπισμός, ήδη από τον πάπα άγιο Αγαπητό Α΄ και δέχεται το ακριβώς αντίθετο, δηλ. ότι οι άγιοι είναι αλάνθαστοι και τούτο για να στηρίξει το αλάθητο του Πάπα. Παρασυρμένοι και ορθόδοξοι θεολόγοι, δυστυχώς, το πιστεύουν και το διακηρύττουν.

Εφ’ όσον λοιπόν οι πάντες θεωρούνται αμαρτωλοί και μη αλάνθαστοι, είναι φυσικό να συμπεριλαμβάνεται και ο άγιος Θεόδωρος Στουδίτης, ο οποίος εκδήλωσε έντονα τον φιλοπαπισμό του...

Ἡ συνέχεια έδῶ

Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ

ΩΣ ΑΝΤΙΠΑΠΙΚΟΣ ΑΓΙΟΣ

τοῦ π. Εὐθύμιου Τρικαμηνᾶ

Τις τελευταίες μέρες διεξήχθη ένας διάλογος μεταξύ ενός μέλους του Ο.Θ.Σ (σ.σ. εννοεῖ τον Ι.Κ.) και του μαρτυρικού αρχιμανδρίτου πατρός Ευθύμιου Τρικαμηνά, περί του μεγάλου αγωνιστού της Ορθοδοξίας Αγίου Θεόδωρου του Στουδίτου (759-826 ).

Κρίνουμε σκόπιμο να δημοσιοποιήσουμε αυτόν τον χρήσιμο διάλογο γιά ενημέρωσι των επισκεπτών αυτού του blog, αλλά και γιά συμμετοχή τους στο διάλογο.

Πέραν των όσων θα αναφερθούν στη συνέχεια από τους διαλεγομένους, περί της θέσης του αγίου έναντι της Ρώμης, ως λέγει ο Π. Χρήστου, "τα πέντε πατριαρχεία ονομάζει πεντακόρυφον κράτος της Ορθοδοξίας", ακριβώς εις την επιστολήν, ένθα ομιλεί και περί της αναφοράς του κράτους της Οικουμενικής Συνόδου εις τον πάπαν. (επ.2,129, P.G. 99,1417).

Το πρώτο κείμενο του αρχιμ. Ευθυμίου Τρικαμηνά που καταχωρούμε σήμερα, είναι λίγο μεγάλο σε έκτασι, αλλά αξίζει τον κόπο να το μελετήσετε, θα ωφεληθήτε πολύ.

Η εποχή μας θα ηδύνατο να χαρακτηρισθή ως η εποχή της διαστροφής των πάντων. Η εποχή δηλαδή κατά την οποία αμφισβητούνται και διαστρέφονται και αυτά τα ηλίου φαεινότερα, τα βοώντα από μόνα των, τα μη δεχόμενα άλλη ερμηνεία. Είναι κυρίως η εποχή κατά την οποία αφήνομε να διαιωνίζωνται και να παγιώνωνται οι σύγχρονες παρεκτροπές και παραβάσεις και ασχολούμεθα με την δήθεν διόρθωσι των παλαιών, η προσέγγισις των οποίων γίνεται με καθαρά προτεσταντικό και δυτικό πνεύμα. Συνήθως γινόμεθα αποδέκτες και αναμεταδίδομε όσα οι ορθολογιστές θεολογούντες παράγουν, οι οποίοι και αυτοί στηρίζονται σε μελέτες αιρετικών και εχθρών της Ορθοδοξίας. Οι διερευνήσεις και διορθώσεις των συγχρόνων ορθολογιστών στρέφονται και σε πάγιες θέσεις της Εκκλησίας, οι οποίες αφορούν συγκεκριμένους αιρετικούς η αγίους. Κατ’ αυτόν λοιπόν τον τρόπο παρουσιάζουν την Εκκλησία ως σφάλλουσα και τους εαυτούς των ως διορθωτάς των σφαλμάτων της. Και λέγοντας Εκκλησία εννοούμε την διαχρονική πίστι και συνείδησι δια τα εν λόγω θέματα.

Μία τέτοια εσφαλμένη αντίληψις διαδίδεται στις ημέρες μας και δια τον όσιο Θεόδωρο τον Στουδίτη. Οι κατηγορίες οι οποίες του αποδίδονται από τους συγχρόνους είναι κυρίως η αυστηρότης του και η αποτείχισίς του δια τον παράνομο γάμο του αυτοκράτορος και το ότι ήτο φιλοπαπικός και υποστηρικτής του παπικού πρωτείου. Δια μεν την αυστηρότητά του στο θέμα της ευλογίας υπό της Εκκλησίας της μοιχείας του αυτοκράτορος, εμείς ειδικά στις ημέρες μας, δεν δυνάμεθα να κατανοήσωμε την ακρίβεια του οσίου, εφ’ όσον δια των διαζυγίων διαλύομε τους νομίμους γάμους και δια των δευτέρων και τρίτων γάμων επιβραβεύομε η στεφανώνομε τη μοιχεία. Δια δε τα φιλοπαπικά του αισθήματα είναι ίσως η μεγαλύτερη διαστροφή και αδικία στο πρόσωπό του. Δια να ιδούμε δε τα πραγματικά του αισθήματα και τις θέσεις του στο θέμα του Παπισμού και του πρωτείου του Πάπα είναι ανάγκη να παρουσιάσωμε όλα τα σχετικά κείμενα, εις τρόπον ώστε να εξαχθούν αβίαστα τα συμπεράσματά μας και να τοποθετηθούν τα πράγματα στη θέσι των.

Είναι αλήθεια ότι αν απομονώσουμε ορισμένα τμήματα από τις επιστολές του οσίου και τα συρράψωμε μεταξύ των θα εξάγομε το συμπέρασμα ότι ο όσιος Θεόδωρος ο Στουδίτης ήτο φιλοπαπικός και υποστηρικτής του παπικού πρωτείου. Διότι όντως υπάρχουν κάποια τμήματα των επιστολών του, τα οποία μεμονωμένως αναγιγνωσκόμενα δημιουργούν αυτή την εντύπωσι στον αναγνώστη.

Η μελέτη όμως των θέσεων ενός προσώπου, και δη εκκλησιαστικού, δεν πρέπει να γίνεται κατ’ αυτόν τον αιρετικό τρόπο, αλλά πρέπει να λαμβάνωνται υπ’ όψιν η όλη θεολογική του τοποθέτησις και διδασκαλία και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έγραψε αυτά τα οποία εμείς κρίνομε ως φιλοπαπικά, καθώς επίσης ο σκοπός για τον οποίο εγράφησαν.

Εξετάζοντας λοιπόν υπό αυτάς τας προϋποθέσεις τα δήθεν φιλοπαπικά χωρία του οσίου αναφέρομε εισαγωγικά ότι η όλη θεολογική του τοποθέτησις και διδασκαλία είναι άκρως αντιπαπική, σε σημείο μάλιστα κατά το οποίο μετά βεβαιότητος αβίαστα ισχυριζόμεθα, ότι δεν υπάρχει αντιπαπικώτερος άγιος από τον όσιο Θεόδωρο τον Στουδίτη.

Ο λόγος είναι απλούστατος και έγκειται εις ότι δεν υπάρχει άλλος άγιος ο οποίος να επολέμησε τόσο πολύ τις υπερβάσεις και παρεκτροπές της εκκλησιαστικής και πολιτικής εξουσίας, οι οποίες επικεντρώνονται σήμερα με απόλυτο μορφή στο πρόσωπο του Πάπα. Πώς άλλωστε είναι δυνατόν ο όσιος να είναι υποστηρικτής του παπικού πρωτείου με τη σημερινή του εξέλιξι και διαστροφή, την στιγμή κατά την οποία αποστασιοποιήθηκε και διέκοψε την εκκλησιαστική κοινωνία

Α Ι Ρ Ε Σ Ι Σ - Α Ι Ρ Ε Τ Ι Κ Ο Σ, π. Ευθυμίου Τρικαμηνά. --Ας μας απαντήσουν οι Οικουμενιστές: Σε ποιόν θα κάνουμε υπακοή; Σ' αυτούς ή στον άγιο Θεόδωρο; (Υπ' όψιν: όσα αναφέρει ο άγιος, τα αναφέρει για μη καταδικασμένους από Σύνοδο αιρετικούς. Όπως οι σημερινοί -ασυγκρίτως χειρότεροι- παναιρετικοί Οικουμενιστές!

Ἕνα ἀπό τά βασικώτερα θέματα μέ τά ὁποῖα ἀσχολήθηκαν καί ἐπολέμησαν οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ αἵρεσις.  Ἡ αἵρεσις νοεῖται ὡς μία διαστροφή καί ἀλλοίωσις τῆς ἀληθείας, ὡς ψεῦδος καί πλάνη, εἴτε σέ θεωρητικό ἐπίπεδο εἴτε σέ πρακτικό.  Ἄν γίνη ἀποδεκτή ἡ αἵρεσις ἀπό κάποιον ὀρθόδοξο, εἶναι ἱκανή αὐτομάτως νά τόν ἀποκόψη ἀπό τήν Ἐκκλησία καί νά τοῦ στερήση τήν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας. Ἡ αἵρεσις, ἄν γίνη ἀποδεκτή ὡς διδασκαλία, ἀποκόπτει καί ἀποξενώνει ἀπό τόν Χριστό καί ὁλόκληρες τοπικές Ἐκκλησίες, ὅπως τήν Ἐκκλησία τῆς Ρώμης, τήν Ἐκκλησία τῆς Κων/πόλεως κατά τήν περίοδο τῆς εἰκονομαχίας κλπ.

Ἡ αἵρεσις ἦταν τό μεγαλύτερο ὅπλο τοῦ διαβόλου μετά τήν περίοδο τῶν διωγμῶν διά νά πολεμᾶ τήν Ἐκκλησία καί νά ἀποκόπτη ἀπό αὐτήν τούς χριστιανούς. Κάθε ἐπικοινωνία μέ τούς αἱρετικούς σέ ἐκκλησιαστικό ἐπίπεδο σημαίνει ἀποδοχή τῆς αἱρέσεως  καί ταύτισι μέ αὐτήν. 

Ὁ ὅσιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης ἐπειδή ἐπολέμησε τίς αἱρέσεις πού ὑπῆρξαν στήν ἐποχή του, ἀνεδείχθη μέγας ὁμολογητής καί ὑπέρμαχος τῆς πίστεως. Ἦτο ἐκεῖνος τόν ὁποῖο συμβουλεύοντο ὅλοι προκειμένου νά τοποθετηθοῦν σωστά στά θέματα τῆς πίστεως καί ὁ λόγος του εἶχε, θά λέγαμε, τήν ἰσχύ νόμου διά τήν Ἐκκλησία στήν ἐποχή του. Τήν πίστι του δέ αὐτήν τήν ὡμολογοῦσε καί τήν ὑπέγραφε μέ τό ἴδιο του τό αἷμα. Ὡς ἐκ τούτου, τά λόγια του καί οἱ ἐκκλησιαστικές του θέσεις, ἦταν πάντοτε φῶς καί ὁδηγός γιά τούς χριστιανούς καί ἐκφράσεις τῶν θέσεων τῆς Ἐκκλησίας.

   Διά νά  ἰδοῦμε καλύτερα τήν ὅλη διδασκαλία τοῦ ὁσίου, ὅσον ἀφορᾶ στήν αἵρεσι θά χωρίσουμε τό θέμα σέ πέντε ἑνότητες καί θά παρουσιάσουμε σέ κάθε ἑνότητα σχετικά κείμενα ἀπό τά ἔργα τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου:

1) Αἵρεσις–αἱρετικός,  2) Αἱρετική Ἐκκλησία,  3) Αἱρετική κοινωνία (ἐπικοινωνία μέ αἱρετικούς),  4) Αἱρετικός ἄρτος -αἱρετικά μυστήρια  καί   5) Αἱρετικός ναός.

ΑΙΡΕΣΙΣ  – ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ

(Κείμενα ἁγίου Θεοδώρου Στουδίτου)

1.      Λέοντι Πάπα Ρώμης (τῷ αὐτῷ), Ἐπιστολή ΛΔ΄ (34), Ρ.G. 1028.

Ἀπήγγειλε δέ ἡμῖν ὁ αὐτός ἀδελφός ἡμῶν Ἐπιφάνιος, θειοτάτη κορυφή, ὡς ἔγκλησιν ἐδέξατο παρ' αὐτῆς, ἕνεκα Βαρσανουφίου, Ἡσαΐου τε καί Δωροθέου, τῶν αἱρετικῶν, ὡς δεχομένων ἡμῶν αὐτούς ὀρθοδόξους· καί πάλιν ἠγάσθημεν, εἰ ἡμεῖς οἱ ταπεινοί ὑπέρ ὀρθοδοξίας πάσχοντες, αἱρετικοῖς προσπάσχομεν. Ἐμφραττέσθω πᾶν τό καθ' ἡμῶν ὑποβάλλον καί συκοφαντοῦν στόμα. Ὀρθόδοξοί ἐσμεν, κἄν ἄλλως ἁμαρτωλοί, ὦ μακαριώτατε·  μηδ' ὁτιοῦν ὕφεσίν ἔχοντες ἐν τούτῳ τῆς ἀποστολικῆς πίστεως· πᾶσαν σύνοδον  οἰκουμενικήν τε καί τοπικήν, ἐγκεκριμένην τῇ ἀληθείᾳ, μετά τῶν ἐκτεθέντων αὐταῖς ἁγίων κανόνων ἀσπαζόμενοι, καί πᾶσαν αἵρεσιν, καί αἱρετικόν μυσαττόμενοι, καί ἀναθεματίζοντες. Καί ἀνάθεμα Βαρσανουφίῳ, Ἡσαΐᾳ, Δωροθέῳ τε καί Δοσιθέῳ, ὑπό τοῖς τοῦ ἁγίου Σωφρονίου  ἀναθεματισθεῖσιν. Ἀλλά καί ἄλλος εἴ τις εἴη τούτοις ὁμώνυμος ὅμως αἱρετικός, κατά τήν ἐκείνων αἵρεσιν, ἤ  ἑτέραν, κἄν ἐπίσκοπος, κἄν ἀσκητής, κἄν ὁστισοῦν, ἀνάθεμα ἔστω. Ἀλλά καί εἴ τις μή ἀναθεματίζοι εὐκαίρως κατά τό ἀναγκαῖον πάντα αἱρετικόν, εἴη τῆς αὐτῶν μερίδος.  Ἡμεῖς γάρ καθαροί ἐσμεν παντός αἱρετικοῦ φρονήματος, εὐχαῖς σου ἱερωτάταις, παναγέστατε.

                                    

Ἑρμηνεία:

Μᾶς ἀνέφερε ὁ ἴδιος ἀδελφός Ἐπιφάνιος, ἁγιώτατε πάτερ, ὅτι κατηγορούμεθα ἀπό τήν ὁσιότητά σου ἐξ αἰτίας τῶν αἱρετικῶν Βαρσανουφίου, Ἡσαΐου καί Δωροθέου, ὅτι δῆθεν ἐμεῖς δεχόμεθα αὐτούς, ὡς ὀρθοδόξους. Καί χαρήκαμε ὑπερβολικά, ἐπειδή ἐμεῖς οἱ ταπεινοί, ἐνῶ βασανιζόμεθα χάριν τῆς Ὀρθοδοξίας, ταλαιπωρούμεθα καί ἐξ αἰτίας τῶν αἱρετικῶν.  Ἄς ἀποστομωθῆ κάθε στόμα πού ὁμιλεῖ ἐνατίον μας καί μᾶς συκοφαντεῖ.

Εἴμαστε ὀρθόδοξοι, ἔστω ἄν καί κατά τά ἄλλα εἴμαστε ἁμαρτωλοί, μακαριώτατε, χωρίς στό θέμα αὐτό νά κάνωμε τήν παραμικρή ὑποχώρησι ἀπό τήν ἀποστολική πίστι.  Ἀποδεχόμεθα δέ κάθε σύνοδο οἰκουμενική καί τοπική πού ἀληθινά εἶναι ἀναγνωρισμένη, μαζί μέ τούς ἱερούς κανόνες πού ἐθέσπισαν καί συγχρόνως ἀποστρεφόμεθα καί ἀναθεματίζουμε κάθε αἵρεσι καί κάθε αἱρετικό.  Καί

Ο "ορθόδοξος" Πατριάρχης ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΙ τους ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ Παπικούς!!! Θα «ΤΡΙΖΟΥΝ τα κόκαλα» των Ομολογητών Αγίων, αλλά ποιός ακούει; Οι Ποιμένες έχουν βάλει "βουλοκέρι" στ' αυτιά τους!

 

Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης:

«Εἴμαστε   ε ὐ γ ν ώ μ ο ν ε ς   στὴν Καθολικὴ Ἐκκλησία»!!!

«Καρπούς» της λεγόμενης Οικουμενικής Κίνησης, χαρακτηρίζει ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος τις δωρεές από την αυστριακή Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στην Ιερά Μητρόπολη Αυστρίας, ενός ναού στην πόλη Λεόμπεν και ενός οικοπέδου στο κρατίδιο Μπούργκενλαντ για την ανέγερση του πρώτου ορθόδοξου μοναστηριού στην Κεντρική Ευρώπη.

Αυτά τα δύο γεγονότα, είναι ο δεύτερος λόγος της τωρινής επίσκεψής του στην Αυστρία, στην οποία βρίσκεται με πολλή χαρά για μια ακόμη φορά και με διπλό σκοπό, όπως αναφέρει ο προκαθήμενος της Ορθοδοξίας σε αποκλειστικές δηλώσεις του στο ΑΠΕ- ΜΠΕ στη Βιέννη, όπου πραγματοποιεί επίσκεψη από την περασμένη Πέμπτη.

Ο πρώτος λόγος είναι για να συμμετάσχει στους εορτασμούς των 50 χρόνων από την ίδρυση του «Προ Οριέντε», ενός ιδρύματος που -όπως τονίζει- οφείλεται στο μακαριστό καρδινάλιο Φραντς Κένιγκ, αρχιεπίσκοπο της Βιέννης, ο οποίος είχε οραματισμούς και εργάσθηκε σε όλη του τη ζωή για την ενότητα των Εκκλησιών.

Το ίδρυμα «Προ Οριέντε», στο οποίο είναι και ο ίδιος μέλος από πολλών ετών, προσέφερε και εξακολουθεί να προσφέρει τη συμβολή του στην Οικουμενική Κίνηση προς την κατεύθυνση της ενότητας των διηρημένων Χριστιανών, σημειώνει ο Οικουμενικός Πατριάρχης.

Κατά δεύτερον, η επίσκεψή του στην Αυστρία συνδέεται με «δύο ευχάριστα γεγονότα για τη μητρόπολή μας, για το Οικουμενικό Πατριαρχείο, για την Ορθοδοξία γενικότερα» και το πρώτο ήταν η χθεσινή συμβολική παραλαβή ενός ναού από τους Καθολικούς, τον οποίο αυτοί παραχώρησαν όχι μόνον προς χρήση αλλά και ως ιδιοκτησία.

Ο ναός προορίζεται, όπως προσθέτει ο κ. Βαρθολομαίος, για να εξυπηρετεί τις θρησκευτικές ανάγκες των Ορθοδόξων της πόλης Λεόμπεν και της ευρύτερης περιοχής, και επειδή οι πιστοί εκεί είναι διαφόρων εθνικών προελεύσεων η λειτουργία θα γίνεται στα γερμανικά, έτσι ώστε όλοι να καταλαβαίνουν και να συμμετέχουν.

Το δεύτερο ευχάριστο γεγονός είναι η συμβολική παραλαβή, αύριο Τρίτη, «πάλι από τους Καθολικούς αδελφούς μας» ενός οικοπέδου, που και αυτό είναι δωρεά προς την Ιερά Μητρόπολη Αυστρίας, στην οποία δίνεται και η ιδιοκτησία του, με σκοπό να κτιστεί ένα ορθόδοξο μοναστήρι στην καρδιά της Ευρώπης.

«Το μοναστήρι αυτό θα είναι ένας πνευματικός φάρος, θα ακτινοβολεί την Ορθοδοξία, θα είναι μια όαση πνευματική- και είμαστε ευγνώμονες στην Καθολική Εκκλησία για αυτές τις συγκεκριμένες εκδηλώσεις αγάπης, σεβασμού και εκτίμησης στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Όλα αυτά αποτελούν καρπούς της λεγόμενης Οικουμενικής Κίνησης, των αγαθών σχέσεων μεταξύ των Εκκλησιών μας», επισημαίνει ο Οικουμενικός Πατριάρχης στις δηλώσεις του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και συμπληρώνει: «Ευχόμαστε να υπάρξουν και άλλες τέτοιες χειρονομίες, όχι για ιδιοτελείς σκοπούς, αλλά για να αγιάζονται οι Χριστιανοί μας και να μπορούμε να προάγουμε την ιερά υπόθεση της των πάντων ενώσεως, για την οποία προσεύχεται η Εκκλησία μας σε όλες τις ιερές ακολουθίες».

Ο κ. Βαρθολομαίος συγχαίρει στη συνέχεια τον μητροπολίτη Αυστρίας- Έξαρχο Ουγγαρίας και Μεσευρώπης, Αρσένιο, ο οποίος -όπως τονίζει- μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, μόλις τριών χρόνων, από την εκλογή του πέτυχε πολλά στην επαρχία του.

«Ο μητροπολίτης Αρσένιος καλλιεργεί το κλίμα αδελφικών σχέσεων με τους άλλους Χριστιανούς, προάγει την πνευματική ζωή των Χριστιανών του, και από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, που τον εξέλεξε και τον τοποθέτησε εδώ, εκφράζουμε την ευαρέσκεια μας, την ικανοποίηση και τα συγχαρητήριά μας, και είμαστε βέβαιοι ότι θα επιτελέσει πολλά ακόμη κατά την ποιμαντορία του, την οποία και ευχόμεθα μακράν και ευλογημένη», αναφέρει.

Στις δηλώσεις του ο προκαθήμενος της Ορθοδοξίας εκφράζει, επίσης, τις ευχαριστίες του και στο ΑΠΕ- ΜΠΕ, το οποίο «είναι πάντοτε στο πλευρό της Ιεράς Μητρόπολης Αυστρίας και προβάλει όλα τα επιτεύγματα, αλλά και τις ανάγκες και την προσφορά της Ορθοδόξου Εκκλησίας σε αυτή την πολιτισμένη χώρα».

Α Γ Ι Ο Π Ο Ι Η Θ Η Κ Α Ν --ΟΙ ΔΩΡΗΤΕΣ ΟΡΓΑΝΩΝ;;; Είναι δυνατόν να είναι κι αυτό αλήθεια; ---Αλλά άπό τους Οικουμενιστές, όλα πια μπορεί κανείς να τα περιμένει! Ας είναι καλά οι σιγονταροΟικουμενιστές που αρκούνται να αντιδρούν δημοσιογραφούντες απλώς, αλλά και ταυτόχρονα να τους καλύπτουν, επικοινωνώντας μαζί τους!

  Πηγή: egolpion

Αγιοποιήθηκαν οι Δωρητές Οργάνων και από ποιόν;

 

Αυτό που διαβάζουμε στην ακολουθία της πρώτης Κυριακής του Νοεμβρίου πρόκειται περί οφθαλμαπάτης; Οι δωρητές οργάνων αγιοποιήθηκαν Συνοδικώς ή υπάρχει άλλη ερμηνεία στα εξής: 

Τῇ δὲ αὐ­τῇ Κυ­ρι­α­κῇ, ἡ Ἱ­ε­ρὰ Σύ­νο­δος τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος ὥ­ρι­σε τι­μᾶ­σθαι τοὺς ἐν χρι­στο­μι­μή­τῳ αὐ­τα­παρ­νή­σει κι­νου­μέ­νους πρὸς δω­ρε­ὰν ὀρ­γά­νων σώ­μα­τος αὐ­τῶν, εἰς σω­τη­ρί­αν πα­σχόν­των ἀ­δελ­φῶν.

Στίχ. Δω­ρη­ταὶ τοῦ σώ­μα­τος χαί­ρε­τε ἐν Κυ­ρί­ῳ, Ὡς ἐν ἔρ­γοις κοι­νω­νοὶ τοῦ νό­μου τῆς ἀ­γά­πης.

Θα έχουμε μια απάντηση ή να αρχίσουμε να χαρίζουμε όργανα για να εξαγοράσουμε τον Παράδεισο;