Ὁ κ. Ἰ. Καρδάσης ἐπανῆλθε,
μετὰ ἀπὸ πέντε, χρόνια καὶ δημοσίευσε καὶ πάλι ἕνα ἀναδιατυπωμένο κείμενο γιὰ τὸν
ἅγιο Θεόδωρο τὸν Στουδίτη, γεμᾶτο ἀνακρίβειες καὶ διαστρεβλώσεις τῆς ἀλήθειας,
τῶν προθέσεων καὶ τοῦ προσώπου τοῦ Ἁγίου, παρότι στὸ κείμενό του αὐτὸ εἶχε ἀπαντήσει
ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς τὸ 2009.
Χθὲς δημοσιεύσαμε ἐκείνη
τὴν πρώτη ἀπάντηση τοῦ π. Εὐθύμιου Τρικαμηνᾶ πρὸς τὸν κ. Καρδάση (καὶ στὸν «Ἀμέθυστο»
ποὺ ἔσπευσε νὰ τὸ δημοσιεύσει γιὰ νὰ χτυπήσει τοὺς Ἀποτειχισμένους καὶ τὸν ἅγιο
Θεόδωρο).
Σήμερα δημοσιεύουμε τὴν
δεύτερη ἀπάντηση τοῦ π. Εὐθύμιου ποὺ εἶχε κι αὐτὴ δημοσιευθεῖ τότε στὸ ἱστολόγιο
«Ἀποτείχιση» (ἐδῶ).
Παρόλο ποὺ τὸ κείμενο τοῦ
κ. Καρδάση (ποὺ χθὲς δημοσιεύτηκε ἀπὸ τὸν «Ἀμέθυστο»), διαφέρει ἀπὸ ἐκεῖνο τοῦ 2007,
ὅμως διαπνέεται ἀπὸ τὸ ἴδιο πνεῦμα καὶ χρησιμοποιεῖ τὰ ἴδια περίπου ἐπιχειρήματα
καὶ παραπομπές.
Δὲν ἔχουμε ἐπικοινωνία
μὲ τὸν π. Εὐθύμιο (ὁ ὁποῖος ἀπουσιάζει αὐτὲς τὶς ἡμέρες), καὶ δὲν γνωρίζουμε ἂν
προτίθεται νὰ ἀπαντήσει καὶ ὁ ἴδιος πάλι.
Ὁ π. Εὐθύμιος τὴν ΑΠΑΝΤΗΣΗ του (τῆς 6ης Μαΐου 2009) τὴν ἀπηύθυνε στὸν ἱστολόγο κ. Ὀδυσσέα
Τσολογιάννη, ἀφοῦ δὲν γνώριζε ποιός κρυβόταν πίσω ἀπὸ τὰ ἀρχικὰ Ι.Κ., τὰ ὁποῖα χρησιμοποιοῦσε
ὁ κ. Καρδάσης, καὶ εἶχε ὡς ἀκολούθως:
Συνημμένως με τα κείμενα που σου απέστειλα σχετικά με
τις αντιπαπικές θέσεις του Αγ. Θεοδώρου του Στουδίτου, σου στέλνω και το παρόν
το οποίο αποτελεί απάντησι στο φίλο σου, ο οποίος υπογράφει με τα αρχικά Ι.Κ.
Καταλαβαίνεις βέβαια ότι όταν γράφουμε τόσο σοβαρά
πράγματα, δια των οποίων φθάνουμε στο σημείο να κατηγορούμε τους αγίους είναι
πέρα από κάθε χαρακτηρισμό το να φοβούμεθα να υπογράψουμε τις βαρύγδουπες
διακηρύξεις μας.
Ερχόμενος λοιπόν στα γραφόμενα του φίλου σου σου
αναφέρω ότι είναι τελείως αντιχριστιανικό να αραδιάζουμε τόσο σοβαρές
κατηγορίες για τόσο υψηλά ιστάμενα πρόσωπα στο εκκλησιαστικό στερέωμα και οι
πηγές από τις οποίες αντλούμε τις κατηγορίες να είναι τόσο θολές και
διεστραμμένες.
Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος οι πλείστες των
κατηγοριών του φίλου σου στηρίζονται στον ιστορικό Κ. Παπαρρηγόπουλο από τον
οποίο επηρεάστηκε δυσμενώς ο Αγ. Νεκτάριος και εσχημάτισε αυτή τη γνώμη για τον
όσιο Θεόδωρο τον Στουδίτη.
Απόδειξις ότι αυτή είναι η βασική θολή και
διεστραμμένη πηγή είναι ότι ολόκληρες προτάσεις αναφέρονται απαράλλακτα όπως
διετυπώθησαν από τον Παπαρρηγόπουλο στο έργο του «Ιστορία του Ελληνικού
Έθνους».
Αναφέρω χαρακτηριστικά την πρότασι «ένεκα
ιδιοτελείας εθυσίαζον ως μη ώφειλε τας ιερωτέρας παραδόσεις της Εκκλησίας ως
προς τα σπουδαιότερα ζητήματα και κατεπρόδιδον τα τιμαλφέστατα του έθνους
συμφέροντα». Αυτή ευρίσκεται στον 4ο τόμο του Κ. Παπαρρηγόπουλου σελ.
489. Αλλά και όλοι οι χαρακτηρισμοί δια τον όσιο Θεόδωρο τον Στουδίτη και όλο
το σκεπτικό και τα συμπεράσματα είναι απαράλλακτα με αυτά του Παπαρρηγόπουλου.
Ο δε Παπαρρηγόπουλος έχει τόσο διεστραμμένη άποψι
δι’ όλα σχεδόν τα εκκλησιαστικά θέματα, από τα δόγματα μέχρι την διοίκησι, ώστε
να συντάσσεται
στην ιστορία του απροκάλυπτα υπέρ της εικονομαχίας, την οποία ονομάζει
μεταρρύθμισι σωτήριο, τους δε εικονόφιλους ονομάζει αντιμεταρρυθμιστές· να
συντάσσεται υπέρ των εικονομαχικών συνόδων και εναντίον της Ζ΄ Οικουμενικής· να
θεωρή αδιανόητο την αντίστασι των ομολογητών πατέρων και να προσπαθή να την
γελοιοποιήση· να διακηρύσση ότι οι εικονομάχοι αυτοκράτορες εφέρθησαν άψογα
στους ομολογητές πατέρες, δεν προέβησαν σε διωγμούς
