Η "νέα Εκκλησία" του Βαρθολομαίου θρασύτατα και επίσημα (αφού οι Ποιμένες και οι Επίσκοποι, έπαψαν να είναι "σκοποί" επί των επάλξεων της Πίστεως) επιβεβαιώνει την προσχώρησή της στὴν Υπερεκκλησία του Οικουμενισμού!

Χαιρετισμός Οικουμενικού Πατριάρχη κατά την Θρονική Εορτή  

Ο χαιρετισμός του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου, προς την αντιπροσωπεία της Εκκλησίας Ρώμης κατά την Θρονική Εορτήν του Οικουμενικού Πατριαρχείου.   

Σεβασμιώτατε Καρδινάλιε κύριε Kurt Koch, μετὰ τῆς ἐντίμου Συνοδείας ὑμῶν τῆς ἀποτελούσης τὴν ἐπίσημον Ἀντιπροσωπείαν τῆς ἀδελφῆς Ἐκκλησίας τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης,

Σεβασμιώτατε Καρδινάλιε κύριε Reinhard Marx, Ἀρχιεπίσκοπε Μονάχου καί Freising, Πρόεδρε τῆς Συνόδου τῶν Ἐπισκόπων τῆς Γερμανίας,

30/11/15: Πλημμύρισε πάλι ο Ναὸς στὸ Φανάρι ἀπὸ αἱρετικούς!

Ἐν ἀγάπῃ βαθείᾳ καὶ ἐξιδιασμένῃ τιμῇ χαιρετίζομεν τὴν ἐνταῦθα παρουσίαν ὑμῶν, κομιστῶν τῆς ἀδελφικῆς ἀγάπης καὶ τῶν συγχαρητηρίων εὐχῶν τῆς Αὐτοῦ Ἁγιότητος τοῦ Πάπα Φραγκίσκου, πεφιλημένου ἡμῖν ἀδελφοῦ, πρὸς τὸν ὁποῖον ἐκφράζομεν τὰς θερμὰς εὐχαριστίας ἡμῶν προσωπικῶς καὶ τῆς καθ᾿ ἡμᾶς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως διὰ τὴν ἐν τῷ προσώπῳ ὑμῶν φιλόφρονα συμμετοχὴν τῆς Ἐκκλησίας αὐτοῦ καὶ κατὰ τὸν ἐφετεινὸν ἑορτασμὸν τῆς Θρονικῆς ἡμῶν Ἑορτῆς. [σ.σ. Ἡ ἐξίσωση τῶν πάντων συνεχίζεται. Ἡ ἁγιότητα, ἡ Ἐκκλησία, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, οἱ Ἐπίσκοποι σ’ αὐτούς τε καὶ ἡμᾶς εἶναι τοῦ ἴδιου βαθμοῦ! Ἐπιτύχαμε ἤδη τὸ «ἵνα πάντες ἓν ὦσι»].

Μετ᾿ ἰδιαιτέρας χαρᾶς καὶ εὐγνωμοσύνης ἀναμιμνησκόμεθα τῆς κατὰ τὴν εὔσημον ταύτην ἡμέραν τοῦ παρελθόντος ἔτους προσωπικῆς παρουσίας τῆς Αὐτοῦ Ἁγιότητος ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν, διὰ τὴν ὁποίαν καὶ αὖθις ἐκφράζομεν τὰς θερμὰς ἡμῶν εὐχαριστίας, ἐκτιμῶντες αὐτὴν ὡς ἐκδήλωσιν τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία, κατὰ τὸν Ἀπόστολον, «συνέχει ἡμᾶς» (Β΄ Κορ. 5, 14), καὶ ὡς συμπαράστασιν καὶ στήριξιν τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν ἐν τῷ ἀγῶνι τῆς μαρτυρίας τοῦ Εὐαγγελίου εἰς τὸν σύγχρονον κόσμον. [σ.σ. Ἡ ἀγάπη τοῦ αἱρεσιάρχη Πάπα, τοῦ κατευθυνόμενου, ὅπως κάθε αἱρετικὸς ἀπὸ τὸν ἀρχέκακο διάβολο (κατὰ τὴν διδασκαλία τῶν Πατέρων καὶ ἰδιαιτέρως τὴν διδασκαλία τοῦ Μ. Ἀθανασίου) εἶναι κατὰ τὸν κ. Βαρθολομαῖο «ἐκδήλωση τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ»!!! Καὶ ἐπίσης, ὁ Πάπας στηρίζει τὴν Ἐκκλησία στὴν Ὁμολογία τοῦ Εὐαγγελίου! Πικρὴ ἀλήθεια. Γι’ αὐτὸ ἡ μαρτυρία τοῦ Φαναρίου πλέον, ταυτίζεται μὲ τὴν κακόδοξη «μαρτυρία» τοῦ αἱρετικοῦ Βατικανοῦ].

Ἡ σημερινὴ θρονικὴ ἑορτὴ τῆς ἡμετέρας Ἐκκλησίας ἀποτελεῖ ἐν πολλοῖς ἑορτὴν κοινὴν τῶν δύο Ἐκκλησιῶν, Παλαιᾶς καὶ Νέας Ρώμης. Καὶ τοῦτο διότι οἱ ἱδρυταὶ αὐτῶν, Ἀπόστολοι Πέτρος καὶ Ἀνδρέας ὑπῆρξαν κατὰ σάρκα αὐτάδελφοι, ἀλλὰ καί, κατὰ τὴν διήγησιν τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου, τὴν ὁποίαν ἠκούσαμεν ἀναγινωσκομένην κατὰ τὴν σημερινὴν Θείαν Λειτουργίαν, ἀπὸ κοινοῦ συνήντησαν τὸν Κύριον καὶ ἀνεγνώρισαν Αὐτὸν ὡς τὸν Μεσσίαν καὶ Σωτῆρα τοῦ κόσμου. [σ.σ. Ναί, κύριε Βαρθολομαῖε Ἀρχοντώνη, ἀλλὰ σοῦ «διαφεύγει» ὅτι τὸν συνάντησαν καὶ τὸν ἀνεγνώρισαν, καὶ ἔμειναν πιστοὶ στὴν διδασκαλία Του, δὲν τὴν πρόδωσαν! Ἤδη, ἐπισημοποίησες ἄλλη μιὰ φορά, ὅτι προσχώρησες σὲ αὐτοὺς ποὺ πρόδωσαν τὸν Κύριο].

Ἔκτοτε ἐπὶ μίαν περίπου χιλιετίαν αἱ δύο Ἐκκλησίαι, τὰς ὁποίας οὗτοι ἵδρυσαν διὰ τοῦ κηρύγματος καὶ τοῦ μαρτυρίου των, συνεπορεύθησαν ἐν τῇ αὐτῇ πίστει, ἡνωμέναι ἐν τῷ κοινῷ Ποτηρίῳ τῆς ζωῆς, ἔχουσαι κοινοὺς Πατέρας καὶ διδασκάλους, τιμῶσαι τοὺς αὐτοὺς ἁγίους καὶ κατ᾿ ἐξοχὴν τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον.

Τὴν πλήρη ταύτην κοινωνίαν καὶ ἕνωσιν ἐπιδιώκουν ἤδη αἱ δύο αὗται Ἐκκλησίαι νὰ ἐπανεύρουν ὑπερβαίνουσαι καὶ θεραπεύουσαι τὰς ἐπενεχθείσας κατὰ τὴν δευτέραν χιλιετίαν εἰς τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας πληγὰς διὰ τοῦ διαλόγου τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ἀληθείας, ὁ ὁποῖος ἤρξατο τῇ ἱστορικῇ πρωτοβουλίᾳ ἀοιδίμων ἡγετῶν ἀμφοτέρων τῶν Ἐκκλησιῶν καὶ συνεχίζεται, θείᾳ χάριτι, μέχρι σήμερον. [σ.σ. Μᾶς λέγει ὅτι ἤδη ὑπάρχει κοινωνία μὲ τὴν αἵρεση, καὶ πὼς ὁδεύουμε πρὸς τὴν πλήρη ἕνωση, χωρὶς νὰ μετανοήσουν οἱ αἱρετικοί! Ἐπαναλαμβάνει δὲ ὁ ἴδιος ἀμετανοήτως καὶ ἐμμέσως πλὴν σαφῶς, ὅτι διὰ τὰς «ἐπενεχθείσας πληγὰς» εὐθύνονται ἀμφότεραι αἱ Ἐκκλησίαι! Τοῦτο ἐπιβεβαιώνεται καὶ ἀπὸ τὰ ἐν συνεχείᾳ λεχθέντα περὶ «μνησικακίας» ἐκ μέρους τῶν Ὀρθοδόξων! Καὶ βέβαια ἀποκρύπτει ὅτι ὁ διάλογος δὲν εἶναι οὔτε διάλογος ἀγάπης, οὔτε ἀληθείας, ἀλλὰ σκοτεινῶν ἐγωϊστικῶν (ἑωσφορικῶν) συμφερόντων, ἀπάτης καὶ ψεύδους].

Ἐκ τῶν διαλόγων τούτων, ὁ διάλογος τῆς ἀγάπης ἤρξατο διὰ μιᾶς ἐξόχως συμβολικῆς Πράξεως ἀμφοτέρων τῶν Ἐκκλησιῶν, τῆς ἐν ἔτει 1965

Μένουμε άφωνοι! Οι αντι-Οικουμενιστές, όλοι, μα όλοι, χαράσσουν και ακολουθούν νέα, δική τους γραμμή στην Εκκλησία του Κυρίου! Διευκολύνουν την επικράτηση της νέας Εκκλησίας των Οικουμενιστών!

π. Νικόλαος Μανώλης: «Ὅταν θὰ ἔρθει ὁ Πατριάρχης νὰ λειτουργήσει, ἐγὼ θὰ πάω νὰ πάρω τὴν εὐχή του»!!!

Μένουμε ἄφωνοι! Οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστές, ὅλοι, μὰ ὅλοι, χαράσσουν καὶ ἀκολουθοῦν νέα, δική τους γραμμὴ στὴν Ἐκκλησία τοῦ Κυρίου. Διευκολύνουν προκλητικὰ τὴν ἐπικράτηση τῆς νέας Ἐκκλησίας τῶν Οἰκουμενιστών! Εἶναι τραγικό!
Ἀπὸ τὴν μιά, δέχονται ὅτι ὑπάρχει ἡ Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς ὁποίας ἀρχηγέτης καὶ ἐνσαρκωτὴς (λόγοις καὶ ἔργοις) ἐπὶ δεκαετίες εἶναι ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος· μᾶς διδάσκουν τὸ παράδειγμα τῶν Ὁμολογητῶν Ἁγίων, οἱ ὁποῖοι δέχτηκαν φυλακίσεις, ἐξορίες, πύρινους στιγματισμούς, ἀποκοπὴ τῶν μελῶν τους, θαλάσσιους ἐπὶ Βέκκου καταποντισμοὺς κ.λπ. προκειμένου νὰ μὴν ἔρθουν σὲ ἐπικοινωνία καὶ κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς (καταδικασμένους ἢ μή),

καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη δηλώνουν ὅτι ὅταν θὰ ἔρθει ὁ νέος Βέκκος, κι ὁ νέος Νεστόριος, κι ὁ νέος Πύρρος θὰ πάρουν τὴν εὐχή του: «Ὅταν θὰ ἔρθει ὁ Πατριάρχης νὰ λειτουργήσει, ἐγὼ θὰ πάω νὰ πάρω τὴν εὐχή του»!!!

 Ὥστε ἔτσι, πάτερ, Νικόλαε! Εἶναι μεγαλύτερο κακὸ ἡ ἀνάρτηση μιᾶς ἀφίσας, ἀπὸ τὴν θρησκευτικὴ σημασία ποὺ ἔχει ἡ θέα ἑνὸς ἀντι-Οἰκουμενιστῆ, νὰ προσκυνᾶ καὶ νὰ παίρνει τὴν εὐχὴ αὐτοῦ ποὺ προσκυνᾶ καὶ εὐλογεῖται ἀπὸ τὸν ἀρχιαιρεσιάρχη Πάπα; Κι ἂς ξελαρυγγιάζεται ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία (διὰ προφητῶν, Ἀποστόλων καὶ Ἁγίων Πατέρων) νὰ μιλᾶ γιὰ ἀπομάκρυνση ἀπὸ ὅλους τοὺς αἱρετικούς! Ποιός ὑπολογίζει τὴν ἔτι περαιτέρω ἀλλοίωση τῆς συνειδήσεως τῶν πιστῶν καὶ τὸν μολυσμὸ ποὺ ὑφίστανται, ὅσοι ἐπικοινωνοῦν μὲ αὐτούς;

Παναγιώτης Σημάτης 

Σὲ μιὰ ἀπὸ τὶς τελευταῖες του ὁμιλίες ὁ π. Νικόλαος Μανώλης μὲ τίτλο "Ο οικουμενιστικός σχεδιασμός για τον κοινό εορτασμό του Πάσχα", ἀφοῦ ἀπέδειξε τὴν φοβερὴ ἀλλοίωση ποὺ ἔχει ἐπιφέρει ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ στὶς συνειδήσεις ἀκόμα καὶ Πατριαρχῶν, στὴ συνέχεια κάνει τὴ φοβερὴ δήλωση: «Ὅταν θὰ ἔρθει ὁ Πατριάρχης νὰ λειτουργήσει, ἐγὼ θὰ πάω νὰ πάρω τὴν εὐχή του»!!! Τὸ τμῆμα αὐτὸ τοῦ λόγου του ἔχει ὡς ἑξῆς:

π. Νικόλαος Μανώλης: «Ὁ Πατριάρχης Ἀντιοχείας Ἰωάννης,  ὅταν εἶχαν ἀπαγάγει τὸν ἀδελφό του (Ἐπίσκοπο) μαζί μὲ τὸν Σύρο Ἐπίσκοπο (κι λέγω, τί ἤθελαν αὐτοὶ οἱ δυὸ μαζί, ὁ Σύρος Ἐπίσκοπος –Κόπτης–  κι ὁ Ὀρθόδοξος καὶ πήγαιναν στὶς ἐπαρχίες μαζί), ὅταν λοιπὸν τοὺς ἀπήγαγαν, τότε ἔκανε ἀγρυπνία ὁ Ἀντιοχείας Ἰωάννης· καὶ λές, τί τὸ πιὸ φυσιολογικό, νὰ κάνει μιὰ ὡραία ἀγρυπνία νὰ προσευχηθεί; Ἀλλὰ μὲ τὴν συμμετοχὴ τῶν Μονοφυσιτῶν! Τοῦ Ἐφραὶμ κι ἑνὸς ἄλλου παπποῦ, τοῦ Πατριάρχη τῶν Κοπτῶν, κι ἔκαναν ἀγρυπνία μαζί. Καὶ λέω: πόσο βαθὺς εἶναι ὁ Οἰκουμενισμὸς στὶς ψυχές τους· πάνω στὸν πόνο του γιὰ τὸν ἀδελφό του, φώναξε τὸν Κόπτη νὰ προσευχηθεῖ μαζί του! Στὸ Μνημόσυνο τοῦ ἀγαπημένου σου, φωνάζεις τὸν αἱρετικὸ νὰ προσευχηθεῖ γιὰ τὴν ψυχὴ αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπου; Πρέπει νὰ εἶναι πάρα πολὺ συνειδητοποιημένοι (Οἰκουμενιστές). Πρέπει νὰ ἔχουν μεταλαχθεῖ τὰ «γονίδιά» τους ἐντελῶς!

(Ἀκροάτρια:) Αὐτὸ γίνεται σιγά-σιγά, δηλαδή· τώρα οἱ ἑπόμενοι θὰ τὸ θεωροῦν ἐντελῶς φυσιολογικό.

(π. Νικόλαος:) Δυστυχῶς νομίζουν οἱ Οἰκουμενιστές, μὲ αὐτὰ ποὺ λέμε ἐναντίον τῶν πράξεών τους, ὅτι τοὺς μισοῦμε· αὐτὸ νομίζουν· ὅτι δὲν ἔχουμε ἀγάπη γι’ αὐτούς. Δὲν μποροῦν νὰ καταλάβουν οἱ Οἰκουμενιστὲς ὅτι ἐμεῖς ἀπὸ ἀγάπη τὸ λέμε αὐτό. [σ.σ. Κι ἐμεῖς πάτερ, ἀπὸ ἀγάπη γιὰ σᾶς καὶ τὴν Ὀρθοδοξία τὸ λέμε. Σᾶς παρακολουθοῦμε, βλέπουμε τοὺς ἀγῶνες σας, σᾶς συμπαρασταθήκαμε ποικιλοτρόπως, ἀλλὰ ἐδῶ δὲν βλέπουμε νὰ ἀκολουθεῖτε τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας]. Καὶ τοὺς σεβόμαστε, καὶ παρακαλοῦμε τὸ Θεὸ γιὰ τὴν ἐπιστροφή τους, γιὰ τὴν μετάνοιά τους…, ὅμως πρέπει νὰ ἐνημερώνουμε τὸν κόσμο ὅτι βρίσκονται στὴν αἵρεση.

(Ἀκροάτρια:) Μέσα ἀπὸ Κανόνες, ὅμως, βγαίνει αὐτό…

(π. Νικόλαος:) Νὰ συνεχίσω αὐτὸ ποὺ ἔλεγα γιατὶ δὲν τὸ τέλειωσα. Αὐτὸ ποὺ ἔλεγα γιὰ τὴν ἀγάπη τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν. Γιὰ παράδειγμα· εἶναι διαφορετικὸ νὰ πεῖ κανεὶς ἀγαπάω τὸν Πατριάρχη, καὶ τὸν τιμάω, καὶ τὸν σέβομαι, καὶ ὅταν θὰ ἔρθει νὰ λειτουργήσει, ἐγὼ θὰ πάω νὰ πάρω τὴν εὐχή του. Ἄλλο αὐτό, κι ἄλλο ὅταν θὰ ’ρθεῖ ἐγὼ θὰ βγάλω μὲ ἀφίσες καὶ μὲ πλάνα τὰ πανὼ καὶ νὰ λένε "εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος", "εἶσαι τὸ στήριγμα τῆς Ἐκκλησίας" κ.λπ. Ἐφ’ ὅσον ἦταν μὲ τὸν πάπα προχθές, πῶς εἶναι τὸ στήριγμα τῆς Ἐκκλησίας; Διαφέρει λοιπόν· ἡ ἀγάπη δὲν προσφέρει τίποτε, ἂν εἶναι χωρισμένη ἀπὸ τὴν πίστη· ἄν δὲν ἑδράζεται πάνω στὴν πίστη· πάνω στὴν ἀλήθεια τῆς πίστης. Τότε λέγεται ψευδο-αγάπη καὶ δὲν ἔχει καμιὰ ἀξία».

Τὸ Βίντεο:

Πηγή

Το συγκλονιστικό θαύμα του Αγίου Ανδρέα

Το λογοτεχνικό αυτό ναυτικό διήγημα του Πέτρου Δ.  Αργύρη είναι παρμένο από την πραγματικότητα. Συνέβη στα τέλη τον περα­σμένου αιώνα. Την αλήθεια της όλης υπόθεσης την μαρτυρεί το ΑΣΗΜΕΝΙΟ καράβι πού κρέμεται στην εκκλησία του Αγίου Ανδρέα στίς Σπέτσες.

Ήταν ξημέρωμα του Άγιαντρέα 30 Νοεμβρίου του 1898
Τα περισσότερα σπίτια του νησιού τα φώτιζε ένα μικρό λυχνάρι ή κάποια λάμπα πετρελαίου. Οί

Ἡ Ζωὴ ἑνὸς Ὁσιομάρτυρα

   Στὶς 30 τοῦ Νοέμβρη εἶναι ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Ἀνδρέα τοῦ Πρωτοκλήτου. Ὅλοι οἱ ἀπόστολοι πεθάνανε μὲ μαρτυρικὸ θάνατο, κηρύχνοντας τὸ Εὐαγγέλιο σὲ διάφορες χῶρες.

  Στὴν Ἑλλάδα μαρτύρησε μοναχὰ ἕνας ἀπ' αὐτούς, ὁ Ἀνδρέας ὁ Πρωτόκλητος, δηλαδὴ ποὺ πῆγε πρῶτος κοντὰ στὸν Χριστό. Μαρτύρησε στὴν Πάτρα. Πολὺ τιμημένη εἶναι ἡ Πάτρα μέσα στὸν κόσμο, γιατί ἀξιώθηκε νὰ ποτισθεῖ τὸ χῶμα της μὲ τὸ αἷμα ἐκείνου ποὺ τὸν κάλεσε ὁ Χριστὸς πρὶν ἀπὸ τοὺς ἄλλους ἕντεκα, πρὶν ἀπὸ τὸν ἀδερφὸ του τὸν Πέτρο.

     Ὁ Ἀνδρέας ἤτανε στὴν ἀρχὴ μαθητὴς τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου. Μιὰ μέρα καθότανε ὁ Πρόδρομος μαζὶ μὲ τοὺς δύο μαθητές του, κ' εἶδε ἀπὸ μακριὰ τὸν Χριστὸ νὰ περπατᾶ, καὶ γυρίζει καὶ τοὺς λέει: "Νά, αὐτὸς εἶναι τὸ ἀρνὶ τοῦ Θεοῦ". Καὶ σὰν ἀκούσανε οἱ μαθητὲς τὸ δάσκαλό τους νὰ μιλᾶ ἔτσι, πήγανε ξοπίσω ἀπὸ τὸν Χριστό. Καὶ Κεῖνος γύρισε καὶ τοὺς εἶδε νὰ τὸν ἀκολουθᾶνε, καὶ τοὺς λέγει: "Τί ζητᾶτε;" Κι' αὐτοὶ τοῦ εἴπανε: "Δάσκαλε, ποῦ κάθεσαι;" Κι' ὁ Χριστὸς τοὺς ἀποκρίθηκε: "Ἐλᾶτε νὰ δῆτε". Πήγανε λοιπὸν κ' εἴδανε ποῦ καθότανε, κι' ἀπομείνανε μαζί του ἐκείνη τὴν ἡμέρα.

Ὁ ἕνας ἀπ' αὐτοὺς τοὺς δύο ἤτανε ὁ Ἀνδρέας. Ὁ ἄλλος εἶναι φανερὸ πὼς ἤτανε ὁ Ἰωάννης, γιατί αὐτὰ ποὺ εἴπαμε παραπάνω τὰ γράφει ὁ ἴδιος ὁ Ἰωάννης στὸ Εὐαγγέλιό του (Ἰω. α΄, 35), καὶ λέγει "ἧν Ἀνδρέας ὁ ἀδελφὸς Σίμωνος Πέτρου εἷς ἐκ τῶν δύο τῶν ἀκουσάντων παρὰ τοῦ Ἰωάννου καὶ ἀκολουθησάντων αὐτῷ" (Ἰω. α΄, 41).

Βλέπεις πῶς κρύβει τὸν ἑαυτό του, ποὺ ἤτανε μαζὶ μὲ τὸν Ἀνδρέα; Καὶ τὸ κάνει ἀπὸ σεμνότητα, ὄχι μοναχὰ σ' αὐτὸ τὸ μέρος τοῦ Εὐαγγελίου του, ἀλλὰ καὶ σὲ ἄλλα. K' ἐνῷ εἶναι πάντα λιγόλογος στὰ καθέκαστα τῆς ἱστορίας του, σ' αὐτὸ τὸ μέρος γράφει καὶ τὴν ὥρα ποὺ πήγανε κοντὰ στὸν

Νέα Άγια ευωδιάζοντα λείψανα ΟΜΟΛΟΓΗΤΩΝ μαρτυρησάντων επί του λατινόφρονος Πατριάρχου Βέκκου το 1204!

Νέα Άγια ευωδιάζοντα λείψανα 

ΟΜΟΛΟΓΗΤΩΝ στο ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 

(Νοέμβριος 2015) 

Με δέος ο Γέροντας Αρτέμιος μου είπε:

     «Ξέρετε, πάτερ, εδώ και καιρό, τα συνεργεία διανοίγουν μεγάλους λάκκους περιφερειακά του Ιερού Ναού του Πρωτάτου, για να στηρίξουν τον Ιερό Ναό με τσιμέντο και χοντρά σίδερα. Στη διαδικασία διάνοιξης αυτών των λάκκων, οι εργάτες φέρουν στην επιφάνεια νέους τάφους αγίων λειψάνων που ευωδιάζουν. Είναι άγια λείψανα μαρτύρων ομολογητών της Ορθοδόξου ημών Πίστεως των μαρτυρησάντων μαζί με τον Άγιο Κοσμά τον Πρώτο επί του λατινόφρονος Πατριάρχου Βέκκου το 1204 και Μιχαήλ Παλαιολόγου Αυτοκράτορος ».

Την επομένη ημέρα, Κυριακή 22 – 11- 2015, λειτουργήθηκα στον Ιερό Ναό του Πρωτάτου, με την παρουσία του Αγίου Πρώτου, Οσιοτάτου Λαυριωτάτου Μοναχού, Κυρού Παύλου. Ο Άγιος Πρώτος, με δέος κι αυτός, επιβεβαίωσε όλα τα προλεχθέντα. Ο καιρός που διάλεξε ο Πάνσοφος Θεός μας, να μας γνωρίσει τα νέα παλληκάρια του, είναι σημαδιακός. Τώρα, που πολλοί Ελληνόφωνες ψευτορθόδοξοι τρέχουν μαζί με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο προς τον Πάπα, την Πανθρησκεία και τον Οικουμενισμό, ο Θεός μας, για να μας στηρίξει στην Πίστη, μάς αποδεικνύει ότι το μεγαλείο της αμώμου ημών Πίστεως, βρίσκεται στην ομολογία της Ορθοδόξου ημών Πίστεως.

Δε μισούμε κανέναν απ’αυτούς που τρέχουν προς τον Πάπα. Ευχόμεθα να μετανοήσουν και να επιστρέψουν. Αμήν! Γένοιτο! Δόξα Τω Θεώ ημών!

Πηγή

Στην αρχική ανάρτηση, προσθέσαμε αγιογραφία υπό του Αρχιμανδρίτου π.Δωροθέου Θεμελή, Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Αγίου Νικολάου Άνδρου.


Στο οπισθόφυλλο της εκτύπωσης διαβάζουμε:

Την 22αν Σεπτεμβρίου τους οσιομάρτυρας Ζωγραφίτας.
Την 4ην Ιανουαρίου τους οσιομάρτυρας Βατοπεδινούς.
Την 13ην Μαΐου τους οσιομάρτυρας Ιβηρίτας.
Την 19ην Μαϊου τους οσιομάρτυρας Καντάρας Κύπρου.
Την 5ην Δεκεμβρίου τους οσιομάρτυρας Καρεώτας.
Την Κυριακήν των Αγιορειτών τους 12 οσιομάρτυρας Κουτλουμουσιανούς.
Την Κυριακήν των Αγιορειτών τους οσιομάρτυρας Ξενοφωντινούς.

Πηγή: Ιστολόγιο Ο Παιδαγωγός

«Καί μη συγκοινωνείτε τοις έργοις τοις ακάρποις του σκότους, μάλλον δε και ελέγχετε».

Στὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ὑπάρχει καὶ τὸ παράγγελμα τοῦ ἀπ. Παύλου: «καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε». Καὶ βέβαια αὐτὸ γράφεται μὲ ἀφορμὴ τὰ σκοτεινά, καὶ ἁμαρτωλά, καὶ ἀνήθικα ἔργα καὶ πράξεις τῶν ἀνθρώπων, μετὰ τῶν ὁποίων (μᾶς διδάσκει ὁ Ἀπόστολος)  νὰ μὴ ἔχουμε ἐπικοινωνία. Γράφει ὁ ἅγιος Νικόδημος: «Διὰ τοῦτο λέγει ὁ ἀπόστολος ὅτι οἱ χριστιανοὶ δὲν πρέπει νὰ συγκοινωνοῦν μὲ τὰ τοιαῦτα σκοτεινὰ ἔργα, ἀλλὰ μᾶλλον νὰ τὰ ἐλέγχουν» (Εἰς τὴν Πρὸς Ἐφεσίου Ἐπιστολή, τ. γ΄, σελ. 463).

 Ἀλλὰ οἱ Πατέρες, χρησιμοποιοῦν τὸ ἴδιο χωρίο γιὰ νὰ μᾶς διδάξουν ὅτι ἡ ἴδια ἀπομάκρυνση (μὴ κοινωνία) ἰσχύει καὶ στὴν περίπτωση τῶν αἱρετικῶν, ἐπειδὴ  στὰ κακὰ καὶ πονηρὰ ἔργα ἐντάσσουν (ὅπως εἶναι φυσικὸ καὶ κατὰ μείζονα λόγο) καὶ τὴν αἵρεση.

[Νὰ τονίσουμε ὅτι οἱ Πατέρες, δὲν κάνουν διάκριση μεταξὺ καταδικασμένων ἢ μὴ καταδικασμένων αἱρετικῶν ἀπὸ Σύνοδο, ἀφοῦ ὁ ἐθισμός, ὁ κλονισμός, ὁ καταποντισμὸς καὶ ἡ ἀλλοίωση τῆς πίστεως στὶς ψυχὲς τῶν Χριστιανῶν ἐπισυμβαίνει μὲ τὴν κοινωνία μετὰ τῶν κακοδόξων, εἴτε αὐτοὶ εἶναι καταδικασμένοι ἀπὸ Σύνοδο, εἴτε δὲν ἔχουν ἀκόμα καταδικασθεῖ. Ἔτσι εἶναι φανερὸ ὅτι εἶναι ἡμαρτημένη καὶ ἀπαράδεκτη ἡ τακτικὴ τῶν Ποιμένων ποὺ θεωροῦν ὅτι οἱ πιστοὶ δὲν ἐπηρεάζονται ἀπὸ τὴν αἵρεση, πρὶν αὐτὴ καταδικασθεῖ ἀπὸ Σύνοδο! Ὡς ἐκ τούτου αὐτὴ ἡ διδασκαλία τῶν συγχρόνων Ποιμένων καὶ δὴ τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν) εἶναι σφόδρα ἀντιπατερική, ἐφ' ὅσον διδάσκει ἐπὶ σκανδαλισμῷ καὶ ἀπωλείᾳ ψυχῶν ὅτι, ἕως τὴν καταδίκη τῆς αἱρέσεως, μποροῦν οἱ πιστοὶ νὰ ἐπικοινωνοῦν μετὰ τῶν κακοδόξων αἱρετικῶν καὶ ἀφήνονται νὰ κατευθύνονται ἀπὸ ἔχοντας αἱρετικὸ φρόνημα ποιμένες, ποὺ ἐργάζονται ἢ συνεργάζονται μετὰ τῶν ἐργαζομένων τὰ ἔργα τοῦ σκότους].

Νὰ ἀναφέρουμε δύο παραδείγματα, ὡς πρὸς τὴν ἀναφορὰ αὐτή· ἕνα νεώτερο (ἀπὸ Ἐγκύκλιο Συνόδου) καὶ ἕνα παλαιότερο (κείμενο τοῦ Μ. Βασιλείου).

Διαβάζουμε σὲ Ἐγκύκλιο τῆς ἐν Κων/πόλει Συνόδου τοῦ 1838: «Ἐγκύκλιος κατὰ τῶν Λατινικῶν καινοτομιῶν», ὅπως μὴ ἀπατῶνται οἱ

Ο νεανίσκος με τα πολλά κτήματα αλλά χωρίς νήψη!

Τοῦ ἀείμνηστου καθηγητῆ

Ἰωάννη Κορναράκη

Ένας νέος άνθρωπος πλησιάζει τον Κύριο με υψηλές υπαρξιακές αγωνίες και αιτήματα, τα οποία γεννώνται κατά την επιδίωξη  της κατακτήσεως του υψίστου στόχου της υπάρξεως, όπως είναι η αιωνιότητα, και του θέτει το κρίσιμο ερώτημα:

-"Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθόν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωήν αἰώνιον;"

Στο ερώτημα αυτό ο Κύριος του υποδεικνύει την οδό της εφαρμογής των εντολών του μωσαϊκού νόμου.

-Εἰ θέλεις εἰσελθεῖν εἰς την ζωήν, τήρησον τάς ἐντολάς.

Ο νεανίσκος όμως, ο νέος αυτός άνθρωπος, δείχνει με την δική του απάντηση σ' αυτή την υπόδειξη του Κυρίου ότι όχι μόνο γνωρίζει τις εντολές του νόμου, αλλά και ότι ήδη τις έχει φυλάξει, τις έχει τηρήσει από την παιδική του ηλικία.

 -Πάντα ταῦτα (ὅλες τίς ἐντολές) ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου, απαντά ο νεαρός συνομιλητής στον Κύριο, βέβαιος ότι, εφόσον ακριβώς τις τηρούσε και ήδη τις τηρεί, πρέπει να έχει εξασφαλίσει τη είσοδό του στην αιωνιότητα. Αλλά συγχρόνως σκέπτεται ο νέος αυτός, μήπως υπήρχε κάτι ακόμα το οποίον αγνοεί. Και για να σιγουρευθεί ότι ύστερα από την συζήτησή του με τον αγαθό δάσκαλο δεν φαίνετια να υπάρχει κάτι σημαντικό, το οποίο έχει παραλείψει ή δεν έχει πληροφορηθεί, θέτει το τελικό του ερώτημα.

 -Τί ἔτσι ὑστερῶ; Τι άραγε μου λείπει ακόμη, τι πρέπει να κάνω και δεν το έχω κάνει; Τότε ο διδάσκαλος, στην επιμονή του νέου αυτού ανθρώπου να έχει πλήρη ενημέρωση για τον τρόπο της κατακτήσεως της αιωνίας ζωής, του λέγει τον τελευταίο του λόγο.

-Εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σου τά ὑπάρχοντα και δός πτωχοῖς, καί ἕξεις θησαυρόν ἐν οὐρανῷ καί δεῦρο ἀκολούθει μοι!

Η ερώτηση του νεανίσκου συνομιλητού του Κυρίου· τί ἔτι ὑστερῶ; ήταν ερώτηση με αναμενόμενη εκ μέρους του Κυρίου μικρή συμπλήρωση της νομιζομένης κατ' αυτόν τελειότητός του, εφόσον το σημαντικότερο, η προϋπόθεση της εφαρμογής των εντολών του νόμου, ήταν ήδη γεγονός βεβαιωμένο από τον ίδιο. Θα σκέφθηκε, τι άλλο είναι δυνατό να έχω παραλείψει σημαντικό για την είσοδό μου στην αιώνια ζωή; Ασφαλώς  κάποια μικρή λεπτομέρεια.   

Έτσι ο πλούσιος νεανίσκος δεν ήταν καθόλου έτοιμος να ακούσει ότι αυτή η νομιζόμενη από εκείνον μικρή λεπτομέρεια ήταν η ανάγκη της τέλειας απογυμνώσεώς του από τον μεγάλο πλούτο του; Ἦν γάρ ἔχων κτήματα πολλά.  Ο νους του δεν είχε την απαραίτητη νηπτική διαύγεια για να στηριχθεί στα πόδια του και να συνεχίσει τον διάλογο με τον Κύριο! Κεραυνοβολήθηκε! Έπεσε από τα σύννεφα της αισιοδοξίας του· ἀπῆλθε λυπούμενος! Ἴσως νά συλλογίσθηκε· Κρίμα! Τόσο ακριβή είναι η αιώνια ζωή.

Ο νεανίσκος λοιπόν του Ευαγγελίου δεν είχε αντιληφθεί ότι "εκ νεότητός του" δούλευε στο πάθος της υλικής επενδύσεως της υπάρξεώς του! Εγνώριζε βεβαίως τις εντολές, αλλά δεν τις εφάρμοζε. Απλούστατα, χωρίς να το αντιλαμβάνεται, η γνώση των εντολών ήταν το άλλοθι της υπάρξεώς του για την δήθεν δουλεία του στην ύλη. Για την ταύτισή του με τα αισθητά μεγέθη της υπάρξεως! Εν προκειμένω, με τα πολλά κτήματα. Ήταν ταυτισμένος με τα κτήματά του! Με την νηπτική γλώσσα· ο νους του ήταν εμπαθώς προσκολλημένος στην ύλη, στα αισθητά, στα κτήματά του!

Ενδεχόμενη επομένως απογύμνωσή του από τα κτήματά του θα ήταν ενταφιασμός του στην απελπισία και στην απόγνωση. Για το λόγο αυτό, χωρίς να θέσει άλλο ερώτημα στον Κύριο ή κάποια αντίρρηση (από τον υποσυνείδητο ίσως φόβο ότι θα τον πείσει ο Κύριος... νηπτικώς), "ἀπῆλθε λυπούμενος· ἦν γάρ ἔχων κτήματα πολλά". Αυτή ήταν στην πραγματικότητα για κείνον η "αιώνιος ζωή"! Τα πολλά κτήματα. Η ψευδαίσθηση της αναζητήσεως της αιώνιας ζωής του νόμου ήταν το επικάλυμμα του πάθους του νου, ο οποίος θολωμένος έβλεπε τα κτήματα με μεγαλύτερη υπαρξιακή υπεροχή από την μελλοντική "θρησκευτική αιωνιότητα". Την κρίσιμη αυτή ώρα της υπάρξεώς του, η αξιολογική του κρίση έκλεινε στην ύλη και όχι στην αιώνια ζωή.

Κατά τον άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή, σε κάθε πάθος, το γενετικό αίτιο  είναι το ανάλογο κάθε φορά αισθητό πράγμα, αισθητό υλικό στοιχείο της ζωής! Χωρίς αισθητό πράγμα, δεν δημιουργείται πάθος.

Σε κάθε πάθος συμβαίνει να κυριαρχεί το σύμφωνο με την συγκεκριμένη επιθυμία αισθητό υλικό στοιχείο. Διότι χωρίς να υπάρχει κάποιο αισθητό στοιχείο, το οποίο να ελκύει τις δυνάμεις της ψυχής προς αυτό, μέσω κάποιας αισθήσεως, δεν μπορεί να υπάρξει πάθος. Χωρίς γάρ αἰσθητοῦ πράγματος, πάθος οὐ συνίσταται (άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής).

Θα συμπληρώσει δε, π.χ. ότι μη υπαρχούσης γυναικός, δεν υπάρχει πορνεία· και όπου δεν υπάρχουν φαγώσιμα αγαθά, δεν υπάρχει γαστριμαργία· και μη υπάρχοντος χρυσού, δεν υπάρχει φιλαργυρία! Κάθε εμπαθής κίνηση των φυσικών μας δυνάμεων αίτιο έχει το αισθητό, δηλαδή δια του αισθητού αυτού ερεθίζει τον νου προς την αμαρτία ο δαιμονικός λογισμός.

Στην περίπτωση του νεανίσκου του Ευαγγελίου ο πονηρός λογισμός, ΔΕΝ ΕΝΟΧΛΕΙΤΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ" ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ του νέου αυτού, αλλά ΜΑΛΛΟΝ ΑΝΑΠΑΥΟΤΑΝ ΥΠΟ ΤΟ ΚΑΛΛΥΜΑ ΤΗΣ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΙΑΣ "ΤΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ", στην πειστική έλξη της πλάνης των υλικών στοιχείων της υπάρξεώς του. Έτσι τον άφησε στην μοίρα του! Στο πάθος της προστασίας της ιδιοκτησίας των κτημάτων του.

Ο νεανίσκος λοιπόν δεν είχε περιθώρια αποκτήσεως μιας φωτιστικής νήψεως, που θα του έδειχνε τον αληθινό δρόμο προς την αιωνιότητα! Ήταν ταυτισμένος με τα κτήματά του! Ήταν κι αυτός ένα "κτήμα". Σ' αυτή την περίπτωση η νήψη δεν βρίσκει ανάπαυση στα κτήματα, αλλ' ούτε ο νεανίσκος στην αιωνιότητα! Κρίμα!   

Πηγή

Οι πλούσιοι της εποχής του Χριστού και οι "πλούσιοι" των εσχάτων χρόνων!

Κυριακὴ ΙΓ΄Λουκᾶ (Λουκ. 18,18-27)

ΕΥΓΕΝΕΙΣ ΠΟΘΟΙ ΤΗΣ ΝΕΟΤΗΤΟΣ

«Πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς…» (Λουκ. 18,22)

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΠΡΟΣΕΞΑΤΕ, ἀγαπητοί μου, τὸ σημερινὸ εὐ­αγγέλιο; ...Ἀκούσατε σήμερα τί λέει; Περι­έ­χει βαθύτατα διδάγματα. Μᾶς παρουσιάζει ἕ­ναν ἄνθρωπο τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ. Ἔρ­χεται στὸν Κύριο καὶ λέει· Χριστέ, ζητῶ βοήθεια!
Τί ἦταν αὐτός; Ἦταν φτωχός, ζητιάνος, ποὺ πεινοῦσε; Ἦταν ἄρρωστος βαρειά, ἀπελπισμένος ἀπὸ γιατροὺς καὶ φάρμακα; Ἦταν γέρος, ποὺ ζητοῦσε στήριγμα καὶ παρηγορία; Τίποτε ἀπ’ αὐτά. Θέλεις τὴν ταυτότητά του; Τί λέει τὸ εὐαγγέλιο· ἦταν ἄνθρωπος μὲ ὅλα τὰ καλά. Ἦταν νέος (βλ. καὶ Ματθ. 19,22), στὸ ἄν­θος τῆς ὡραίας ἡλικίας. Εἶχε ὑγεία· δὲν  παρα­πονεῖται γιὰ καμμιά ἀσθένεια. Ἦταν «πλούσι­ος σφόδρα» (Λουκ. 18,23). Εἶχε ἀκόμα καὶ ἀξίωμα, ἦταν «ἄρχων» (ἔ.ἀ. 18,18). Τί ἄλλο ἤθελε; Ἐν τού­τοις δὲν ἔνιωθε εὐτυχής· γιὰ νὰ βεβαιώνεται ἐκεῖνο ποὺ εἶπε ἕνας σοφός· Μὲ τὰ λεφτὰ ὅ­λα μπορεῖς νὰ τ᾽ ἀγοράσῃς, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν εὐτυχία. Μυστικὴ εἶνε ἡ πηγὴ τῆς εὐτυχίας. Καὶ

Ο πανθεϊσμός της Βασίλισσας Φρειδερίκης και ο παρόμοιος του πατρ. Βαρθολομαίου και όλων των Οικουμενιστών!

«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ»,  Σεπτέμβριος 1960, αρ. φ. 230
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

•      (Στὸ ἄρθρο αὐτὸ τῆς «Σπίθας», ποὺ ἐγράφη τὸ 1960, ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης διαμαρτύρεται γιατὶ ἡ Φρειδερίκη ἡ βασίλισσα ἐκφράστηκε ὡς πανθεϊστής. Σήμερα, ποὺ ὄχι μιὰ γυναῖκα, ἔστω καὶ ἐὰν αὐτὴ ὀνομάζονταν βασίλισσα τῶν Ἑλλήνων, ἀλλὰ ὁ ἴδιος ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος καὶ οἱ παπόφιλοι ἐπίσκοποι μιλοῦν ὡς πανθεϊστές, τί θὰ τοὺς ἔγραφε;;;
      Ἡ Φρειδερίκη, ὅπως διαδόθηκε, ἦταν βουδίστρια, ὁ πατριάρχης καὶ οἱ ὅμοιοί του (ἐπίσκοποι, θεολόγοι καὶ λοιποί, ποὺ πληρώνονται ὡς ἐκπρόσωποι τῆς Ὁρθοδόξου Ἐκκλησίας), σὲ ποιά ἆραγε θρησκεία ἀνήκουν καὶ μιλοῦν τὴν ἴδια μὲ τὴν Φρειδερίκη γλῶσσα;;;)

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Ἤ ΠΑΝΘΕΪΣΜΟΣ;

«Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα,

παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ και γῆς

ὁρατῶν τε πάντων καὶ ἀοράτων»

Ζητήματα πίστεως

Ὁ ἄνθρωπος, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶσται, ὁ ἄνθρωπος εἶνε ὄν κατʼ ἐξοχὴν θρησκευτικόν. Καί, ἵνα διʼ εἰκόνος ἀρχαίου τινὸς φιλοσόφου τῆς Πατρίδος μας ὁμιλήσωμεν, ὁ ἄνθρωπος εἶνε δένδρον, τοῦ ὁποίου αἱ ῥίζαι τῆς ὑπάρξεως βυθίζονται εἰς τὸν οὐράνιον, τὸν μεταφυσικὸν κόσμον. Ἐκείθεν ἀντλεῖ τοὺς χυμοὺς διὰ νʼ ἀνθῆ καὶ νὰ καρποφορῆ. Ἐὰν αἱ ῥίζαι του διʼ οἱονδήποτε

Επίκειται μεταμόσχευση ανθρωπίνου κεφαλιού!

H πρώτη μεταμόσχευση ανθρωπίνου κεφαλιού ορίστηκε επίσημα για το 2017

   

Αδερφοί χαίρετε εν Χριστώ Ιησού,

Σας στέλνω για δημοσίευση την μετάφρασή του παραπάνω άρθρου. Το ερώτημά μου είναι: Ποια είναι η διδασκαλία των Πατέρων περί χωρισμού της κεφαλής από το σώμα (και αλλοίμονο, φύτευσή της σε άλλο σώμα); Δεν ξέρουμε βέβαια αν θα είναι επιτυχές το εγχείρημα. Όμως δεν καταστρέφεται-διαστρέφεται-αλλοιώνεται το κατοικητήριο της ψυχής και τα λογικά κέντρα "νους", "καρδιά" (με την ασκητική-πατερική έννοια των λέξεων) τα οποία συνδέονται με τον εγκέφαλο την αναπνοή και και την σάρκινη καρδιά-όργανο; Παρόμοια αλλοίωση δεν παρατηρείται και με μεταμόσχευση ανθρωπίνης καρδιάς από ένα άτομο σε άλλο;

Και τι γίνεται, όταν π.χ. ο δότης είναι άρρενας και ο λήπτης θήλεια ή αντίστροφα;

Perseas Persiadis

H πρώτη μεταμόσχευση ανθρωπίνου κεφαλιού ορίστηκε επίσημα για το 2017

Συμβαίνει τελικά. Μια αντιφατική εγχείρηση μεταμοσχεύσεως ανθρωπίνου κεφαλιού έχει τώρα ημερομηνία και ομάδα νευροχειρουργών που επιθυμούν να αναλάβουν την διαδικασία. Ο Ιταλός νευροχειρουργός Δρ. Σέργιο Καναβέρο, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Τυποποίησης (CEN) ανακοίνωσε ότι θα εκτελέσει την διαδικασία στο Harbin Medical University της Κίνας μαζί με μια ομάδα από Κινέζους και Ιταλούς χειρουργούς. Ο Δρ. Καναβέρο ομιλεί για την αντιφατική αυτή επέμβαση για χρόνια αλλά μόνο φέτος μπόρεσε να βρει έναν πρόθυμο εθελοντή που θα ήθελε να υποστεί την επέμβαση.

Ο Ρώσσος επιστήμονας υπολογιστών Valery Spiridonov είναι ο εθελοντής αυτός. Υποφέροντας από μια κατάσταση η οποία αχρηστεύει το μυϊκό σύστημα που ονομάζεται η ασθένεια των Werdnig-Hoffmann, ο Spiridonov ελπίζει ότι η επέμβαση θα του δώσει μια δεύτερη ευκαιρία. Η επέμβαση των 15 εκατομμυρίων δολλαρίων θα αφαιρέσει το κεφάλι του Spiridonov από το σώμα του και θα του επικολλήσει ένα υγιές σώμα ενός εγκεφαλικά νεκρού δότη.

Την περασμένη Παρασκευή το ζευγάρι Spiridonov–Καναβέρο εμφανίστηκε στην ετήσια συνάντηση της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολόγων και Ορθοπεδικών Χειρουργών στο Maryland. Ο Δρ. Καναβέρο που φωτογραφήθηκε να γονατίζει στα πόδια του Spiridonov και να του λέει «μπορούμε να το κάνουμε», είπε: «Οι πιθανότητες επιτυχίας είναι 90%, φυσικά υπάρχει και ένα περιθώριο κινδύνου το οποίο δεν μπορώ να αρνηθώ». Αναφερόμενος στον Spiridonov, είπε: «Είναι ένας θαρραλέος άνθρωπος και βρίσκεται σε φριχτή κατάσταση. Πρέπει να καταλάβετε ότι γι’ αυτόν η δυτική ιατρική δεν έχει να προσφέρει τίποτε. Η δυτική ιατρική έχει αποτύχει».

Ο Spiridonov που είναι καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι παραδέχτηκε ότι είναι ανήσυχος αλλά είπε: «Αν πάει καλά, νομίζω ότι θα γλιτώσω από τους περιορισμούς που έχω σήμερα».

Σχετικά με την κριτική εναντίον του ο Δρ. Καναβέρο είπε: «Ετοιμάζομαι όχι μόνο επιστημονικά αλλά και ψυχολογικά το οποίο είναι εξίσου σημαντικό ώστε να αντιμετωπίσω όλες αυτές τις επιθέσεις σε αρκετά μέτωπα. Υπάρχουν επιπλοκές πέραν της θρησκείας, της κουλτούρας, του μέλλοντος, στα πάντα. Υπάρχει κίνδυνος στα πάντα. Αν σταματήσουμε να διακινδυνεύουμε, τότε ας εφησυχάσουμε καθήμενοι περιμένοντας το θάνατο».

Ο χειρουργός καρδιοθώρακος Δρ. Ρέϋμοντ Ντήτερ συμμετείχε στο συνέδριο και παρατήρησε:

«Μία από τις πρώτες φροντίδες προφανώς είναι το αν μπορείς να κρατήσεις ζωντανό τον εγκέφαλο στη διάρκεια της επέμβασης. Όταν πιστεύεις ότι κάνεις μεταμόσχευση καρδιάς ή ήπατος πρέπει να ψύξεις τα όργανα αυτά για να κερδίσεις μακρύτερο χειρουργικό χρόνο πριν επανασυνδέσεις όλα τα αγγεία και αποκαταστήσεις την κυκλοφορία του αίματος».

Ο Δρ. Καναβέρο ανακοίνωσε τις τολμηρές απόψεις του τον Φεβρουάριο σε μία εισήγηση που δημοσιεύτηκε στην διαδικτυακή έκδοση Διεθνής Χειρουργική Νευρολογία (Surgical Neurology International).

                                                                              Perseas Persiadis

Πηγή 

 Σχόλιο: Τὰ ἰατρικά, ἠθικὰ καὶ θεολογικὰ προβλήματα ἀπὸ ἕνα τέτοιο ἐγχείρημα εἶναι ἀναμφισβήτητα καὶ αὐτονόητα. Καὶ πρῶτο-πρῶτο, φυσικά, ὅτι ἡ λήψη γίνεται ΟΧΙ ἀπὸ νεκρό, ἀλλὰ ἀπὸ ἐγκεφαλικά «νεκρό»! Δημοσιεύουμε ὡς πρὸς τὸ θέμα τὴν παρακάτω ἐνημερωτικὴ ἀνάρτηση ἀπὸ τὸ ἱστολόγιο «αέναη επΑνάσταση» (ἐδῶ). 

 

Μεταμόσχευση ζωτικών οργάνων

(Κείμενο+Ομιλία)

Μεταμόσχευση ζωτικών οργάνων (Κείμενο+Ομιλία)

Αφιέρωμα-Ενημέρωση για το θέμα των Μεταμοσχεύσεων.

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Περιεχόμενα

1. Απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα ομιλίας του πρωτοπρεσβύτερου Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου.
2. Πως μπορούμε να αρνηθούμε την δωρεά οργάνων
3. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ: ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, ΔΗΛΩΣΤΕ ΑΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΔΟΤΕΣ ΟΡΓΑΝΩΝ...
4. π. Κων.Στρατηγόπουλος: Πλάνες & ψεύδη γύρω απ'το θέμα των μεταμοσχεύσεων (Θεολογική προσέγγιση)

1. ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΖΩΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ 

(ΚΕΙΜΕΝΟ+ΟΜΙΛΙΑ+ΑΓΓΛΙΚΑ+ΡΩΣΙΚΑ)

Απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα ομιλίας του πρωτοπρεσβύτερου Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου, που έγινε στα πλαίσια των κατηχητικών αναλύσεων του κατά Ιωάννην

"Το σώμα το δεσποτικόν... ολόκληρον έχει πάσαν την ενέργειαν και...ως από πηγής εδάνειζε τοις ανθρώποις πάσαν την δωρεάν".

 

Μια Ὀρθόδοξη χώρα που ξέρει να τιμά τους ήρωές της!

 ΒΙΝΤΕΟ: Η ΡΩΣΙΑ ΘΑΒΕΙ ΜΕ ΤΙΜΕΣ ΗΡΩΑ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΠΟΥ ΕΠΕΣΑΝ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ...

Ο ΠΟΖΙΝΙΤΣ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΤΩΝ ΠΙΛΟΤΩΝ ΤΟΥ SU-24

Περί τα 1000 άτομα  αποχαιρέτισαν τον ρώσο ήρωα στρατιωτικό Alexander Pozynich, που σκοτώθηκε ενώ συμμετείχε στην επιχείρηση διάσωσης των πιλότων του ρωσικού Su-24 που καταρρίφθηκε από ταυρκικά μαχητικά F 16 στη Β Συρία.Η κηδεία του λιτή, η τιμή όπως και η μνήμη του ανυπέρβλητη, πραγματοποιήθηκε στην πόλη  Novotcherkassk στην περιοχή του Ροστόβ (νότος), παρουσία στρατιωτικών,δοκίμων και κοζάκων σύμφωνα με τις εικόνες που μεταδίδει η ρωσική τηλεόραση. την Παρασκευή.

Ο Alexandre Pozinitch πεζοναύτης σκοτώθηκε στην Τρίτη καθώς το ελικόπτερο στο οποίο επέβαινε επλήγη κοντά στα συροτουρκικά σύνορα κατά την επειχείρηση διάσωσης των πιλότων του Su-24.Το ελικόπτερο πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση ενώ το υπόλοιπο πλήρωμα διασώθηκε και μετέβη σώο στη βάση Hmeimim.Ο στρατιώτης τιμήθηκε με το χρυσό παράσημο Ανδρείας από τον Vladimir Poutine.AFP CapΥΥΓΘ

Capturedimpenews.com

DIMPENEWS

 Ἀπὸ Perseas Persiadis

Ο Όσιος Στέφανος, τὸ φοβερότατο μαρτύριό του και η Αποτείχιση (Γιά όσους έχουν αυτιά για να ακούν και μάτια για να βλέπουν!)

Ἑορτὴ τοῦ Ὁσίου Στεφάνου τοῦ Νέου καὶ Ὁμολογητοῦ

 καὶ ἀπόσπασμα ἀπὸ μελέτη τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ

Ὁ Ὅσιος Στέφανος καὶ ἡ Ἀποτείχισή του

τὴν ὁποία παραβλέπουν (καὶ διαστρέφουν)

οἱ σύγχρονοι ἀντι-Οἰκουμενιστές! 

Τη μνήμη του Οσίου Στεφάνου του Νέου και Ομολογητού τιμά σήμερα, 28 Νοεμβρίου, η Εκκλησία μας.

         Ο Όσιος Στέφανος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και οι ευσεβείς γονείς του Ιωάννης και Άννα τον ανέθρεψαν κατά τον καλύτερο χριστιανικό τρόπο. Όταν μεγάλωσε, μορφώθηκε αρκετά και αργότερα αναδείχθηκε ηγούμενος στο περίφημο όρος του Αγίου Αυξεντίου.

       Όταν ξέσπασε ο πόλεμος εναντίον των αγίων εικόνων, όχι μόνο δε συμμορφώθηκε με τις αυτοκρατορικές διαταγές, αλλά και χαρακτήρισε αιρετικούς τους εικονομάχους βασιλείς. Καταγγέλθηκε στον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Κοπρώνυμο...

ο όποιος ήλπιζε με την προσωπική του επιβολή, όταν τον έφερνε μπροστά του, να δαμάσει το φρόνημα του Στεφάνου. Συνέβη όμως το αντίθετο.

       Ο Στέφανος, από τους ανθρώπους με «πολλήν παρρησία εν πίστει τήν εν Χριστώ Ιησού» (Α' προς Τιμόθεον, γ' 13), δηλαδή με πολλή παρρησία και θάρρος στο να διακηρύττει την πίστη που ομολογούν όσοι είναι σε κοινωνία με τον Ιησού Χριστό, ήλεγξε αυστηρά κατά πρόσωπο τον Κοπρώνυμο. Αυτός τότε τον έκλεισε στη φυλακή και μετά από μέρες διέταξε να τον θανατώσουν.

        Αφού, λοιπόν, τον έβγαλαν από την φυλακή, άρχισαν να τον λιθοβολούν και να τον κτυπούν με βαρεία ρόπαλα. Ένα ισχυρό κτύπημα στο κεφάλι έδωσε τέλος στη ζωή του Στεφάνου (το 767 μ.Χ.). Κατόπιν το σώμα του το έριξαν στη θάλασσα, αλλά ευλαβείς χριστιανοί που το βρήκαν όταν τα κύματα το έφεραν στην παραλία, το έθαψαν με την αρμόζουσα τιμή.

Απολυτίκιο:

Ήχος δ'. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.

   Ασκητικώς προγυμνασθείς εν τω όρει, τας νοητάς των δυσμενών παρατάξεις, τη πανοπλία ώλεσας παμμάκαρ του Σταυρού. Αύθις δε προς άθλησιν, ανδρικώς απεδύσω, κτείνας τον Κοπρώνυμον, τω της Πίστεως ξίφει· και δι᾽ αμφοίν εστέφθης εκ Θεού, Οσιομάρτυς αοίδιμε Στέφανε.

Πηγή 

Ὁ Ὅσιος Στέφανος καὶ ἡ Ἀποτείχισή του τὴν ὁποία παραβλέπουν (καὶ διαστρέφουν)

οἱ σύγχρονοι ἀντι-Οἰκουμενιστές! 

Ἀπόσπασμα ἀπὸ μελέτη τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ

Θά προσπαθήσω, πατέρες, νά σᾶς ἀποδείξω τό πόσο τά ἐπιχειρήματά σας εἶναι ὄχι μόνον ἄστοχα, ἀλλά δυστυχέστατα δὲν εἶναι ὀρθόδοξα, ἀντίθετα εἶναι ἐπιχειρήματα ποὺ βοηθοῦν καὶ στηρίζουν τὴν ἀνεμπόδιστη ἐξάπλωσι τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Τὴν ἀπόδειξι αὐτή μᾶς τήν προσφέρει ὁ βίος τοῦ ἁγίου ὁσιομάρτυρος Στεφάνου τοῦ νέου, ὁ ὁποῖος ἔζησε καί ἐμαρτύρησε κατά τήν πρώτη περίοδο τῆς εἰκονομαχίας καί μάλιστα πολύ πρίν τήν Ζ΄ Οἰκουμενική Σύνοδο. Ὁ βίος του καί ἡ ὁμολογία του εἶναι συγκλονιστική καί ὠφελιμώτατη ὄχι μόνο γιά μᾶς, ἀλλά καί γιά ὅσους μελετήσουν τίς σκέψεις καί ἀπόψεις μας, ἀναιρεῖ δέ ὅλα τά ἐπιχειρήματά σας καί τά διαλύει ὡς ἱστόν ἀράχνης.

Κατ’ ἀρχάς εἶναι συγκλονιστικό τό γεγονός πού