Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2015

Τo μοντέλο της Πανθρησκείας όπως αποκαλύπτεται από την συζήτηση δυό Ραββίνων!

Μὲ ἀφορμὴ Ἀνακοινωθὲν τοῦ Μητροπολίτη Πειραιῶς (Ἰούνιος 2014) ἔγινε μιὰ ἀποκαλυπτικὴ συζήτηση ἀπὸ δυὸ Ραββίνους, οἱ ὁποῖοι ἀπάντησαν μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο στὸν Πειραιῶς.
Στὴν συζήτηση αὐτή, μιλώντας γιὰ τὸν μεσσία καὶ τὸν Ἀντίχριστο, περιγράφουν τὸ μοντέλο τῆς Πανθρησκείας ποὺ ἑτοιμάζεται (ὅπως ἀσφαλῶς τοὺς τὴν διδάσκουν) καὶ ἡ ὁποία ἀκριβῶς θὰ τελεῖ ὑπὸ τὴν ἐπικυριαρχία τοῦ Ἑβραίου Μεσσία, δηλ. τοῦ Ἀντιχρίστου.
Ἡ ὅλη συζήτηση, ὅμως, διαστρέφει τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ἀφοῦ οἱ δυὸ Ραββίνοι δίνουν αὐθαίρετα δικές τους ἑρμηνεῖες, ὄχι μόνο στὴν Π. Διαθήκη, ποὺ τὴ θεωροῦν δική τους, ἀλλὰ καὶ στὸ δικό μας Εὐαγγέλιο.
Παρουσιάζουν τὸν Χριστὸ νὰ ὑποτάσσει (ἀφοῦ εἶναι ἕνας ἄνθρωπος κι ὄχι Θεός) τὸ θέλημά του στὸν Πατέρα Γιαχβέ. Μιλοῦν γιὰ «τέταρτο ἀνώτατο ἐπίπεδο» στὸ ὁποῖο ἔφτασε ὁ Μωϋσῆς, καὶ μιλοῦν γιὰ τὸν γνωστὸ δρόμο τοῦ ... Καμπαλὰ καὶ τοῦ Χασιδισμοῦ»! Παρουσιάζουν τὸν Χριστὸ νὰ ἐκθέτει μέσα ἀπὸ τὴν διδασκαλία του τὶς θέσεις τοῦ Νόμου τους τοῦ Ἑβραϊκοῦ, ὡς ὑπακούων καὶ ὑποτασσόμενος σ’ αὐτὸν τὸν Νόμο καὶ ἑπομένως στὸ δικό τους Θεό!
Ἐπιχειροῦν νὰ ἀποδείξουν —χρησιμοποιώντας ὡς ...«δυνατό» ἐπιχείρημα, χωρίο ἀπὸ ἐπιστολὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου(!)— ὅτι δὲν εἶναι δυνατὸν ὁ Μεσσίας τους (ποὺ ἀκόμα περιμένουν) νὰ εἶναι ὁ Ἀντίχριστος, διότι ὁ δικός τους Μεσσίας θὰ τηρεῖ τὶς Ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ ὁ ἀπ. Παῦλος (ὅπως ἰσχυρίζονται), λέγει ὅτι ὁ Ἀντίχριστος θὰ εἶναι ὁ ἄνθρωπος τῆς Ἀνομίας!
Στὸ τέλος, ἀρνοῦνται ὅτι θέλουν τὴν κατάργηση τῶν Θρησκειῶν καὶ τὴν ἵδρυση τῆς Πανθρησκείας! Καὶ τὸ ἀρνοῦνται, τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ περιγράφουν τὸ Οἰκουμενιστικὸ  μοντέλο Πανθρησκείας. Ἀρνοῦνται τὴ «θρησκεία Μου», δηλ. «τὴ θρησκεία τοῦ διεφθαρμένου Ἐγώ Μου», καὶ θέλουν τὴν Θρησκεία τοῦ Ἑνός, τοῦ Ὑψίστου, τοῦ Ἀντιχρίστου δηλαδή, ποὺ θὰ παρουσιάσουν ὡς τὸν Γιεχωβᾶ, τὸν Θεό, δηλαδή, ποὺ κατ’ αὐτοὺς ἔχουν ὡς βάση οἱ τρεῖς Μονοθεϊστικὲς λατρεῖες: ὁ Ἰουδαϊσμός, ὁ Χριστιανισμός καὶ ὁ Μουσουλμανισμός!
 Νὰ μιὰ πρόγευση, λοιπόν, τῆς Πανθρησκείας ἀπὸ ραββινικὰ ἑβραϊκὰ χείλη. Ὅλοι τὸν ἴδιο Ἕνα Ἅγιο Θεὸ πιστεύουν, κοινὰ σημεῖα ἔχουμε ὅλοι. Ἐξ ἄλλου τὸ ἔχει πεῖ ἐδῶ καὶ χρόνια καὶ ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος, χωρὶς στὴν διαρρεύσασα δεκαετία νὰ τὸ ἀνασκευάσει «ἔργοις καὶ λόγοις», ἀντίθετα τὸ ἐπιβεβαιώνει δωρίζοντας καὶ  ἀποκαλώντας Ἱερὸ καὶ Ἅγιο τὸ Κοράνιο.
Οἱ Οἰκουμενιστὲς δέχονται ἢ ἀνέχονται ὅτι ἔχουμε τὸν ἴδιο Θεό. Δὲν τολμοῦν νὰ παραβοῦν αὐτὴν τὴν Ἐντολὴ τῆς ἀνοχῆς,  τοῦ νέου Οἰκουμενιστικοῦ Εὐαγγελίου.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ὅμως ἀπαιτεῖ τὴν μοναδικότητα. Μόνο αὐτὸς λέγει «οὐκ ἔστι ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία». Ὅλοι οἱ ἄλλοι κάνουν συμβιβασμούς. Εἴτε Ἑβραῖοι, εἴτε Παπικοί, εἴτε Προτεστάντες, εἴτε Οἰκουμενιστές. Καὶ τελευταίως καὶ οἱ κοινωνοῦντες καὶ ἐφαρμόζοντες ἐν μέρει τὴν Ἐντολὴ τῆς ἀνοχῆς, οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστές!
Ἔτσι θὰ ἔρθει ἡ Πανθρησκεία.

ΕΒΡΑΪΚΟ ΦΩΣ: ΜΕΣΣΙΑΣ ή ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ;
Ἀπάντηση στὸν Μητροπολίτη Πειραιῶς (Μέρος 1ο)

ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ & ΤΟΥ ΜΕΣΣΙΑ 1/2
ΜΙΑ ΕΒΡΑΪΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ,
ΣΤΙΣ 10/06/11 ΠΕΡΙ ΜΕΣΣΙΑ & ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ,
ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑΣ ή ΤΡΙΑΔΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ.
Παρουσιάζουν οι: Εφράϊμ Γιοχανάν & Ραββίνος Μορντεχάϊ Φριζς
(Ανέβηκε στις 9 Αυγ 2011)

Μορντεχάϊ Φριζῆς: Μὲ ἀφορμὴ ὅλην αὐτὴν τὴν παραφιλολογίαν ποὺ γίνεται περὶ Ἀντίχριστου τῶν Χριστιανῶν καὶ Μεσσία τῶν Ἑβραίων, καὶ ὅ,τι ἔχει σχέση ἐπίσης μὲ ὅσα ἔγραψε στὸ Ἀνακοινωθέν του (στὶς 10 Ἰουνίου) ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφείμ, ἂς ὁλοκληρώσουμε μὲ ἀκόμα κάποια στοιχεῖα περὶ τὸν Μεσσία καὶ περὶ τὸν Ἀντίχριστο. Παρακαλῶ Ἐφράϊμ.
Εφράϊμ Γιοχανάν: Μὲ λύπη μου, Μορντεχάϊ, βλέπω, πῶς τὰ ἀνθρώπινα πνεύματα διαγείρονται πάνω σ’ αὐτὸ τὸ θέμα, ὥστε νὰ ὑπάρχει τόσο πολὺ σύγχυση, ἀλλὰ καὶ τόση πολὺ βεβαιότητα ὅτι

Πολιτεία και Εκκλησία παρέα στην παγκοσμιοποιήση και τον Οικουμενισμό. Συμπορευόμενοι, ως κοινωνούντες μαζί τους, οι αντι-Οικουμενιστές!



Τακτική αποδόμησης

Πηγή: "Ἀκτίνες"


   Ἀπορία δημιούργησε ἡ διαπίστω­ση ὅτι στό μάθημα Πολιτική Παιδεία τῆς Α΄ τάξης τοῦ Λυκείου ἀφαιρέθηκε ἀπό τήν ἐξετα­στέα ὕλη τό 3ο κεφάλαιο πού ἔχει ὡς θέμα: «ΘΕΣΜΟΙ ΚΑΙ Α­ΞΙ­ΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ» καί ὡς ὑποκεφάλαια: 1. Η θρησκεία: ελληνορ­θόδοξη παράδοση 2. Η οικο­γένεια: το κύτταρο της ατομικής και συλλογικής ζωής 3. Η εκπαίδευση 4. Ελευθερία, δη­μοκρατία και ειρήνη 5. Η φυσική και πο­λιτισμική κληρονομιά 6. Φιλοπατρία – πατριωτισμός και Φιλοκοσμία – κοσμπολιτισμός.
      Ἄραγε νά ἐντάσσεται κι αὐτή ἡ κίνηση τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας στή γενική τακτική ἀποδόμησης κάθε ἀξίας τῆς ἑλληνικῆς μας ὑπόστασης;

 Τήν ἀπάντηση μπορεῖ εὔκολα νά τή δώσει κάθε σκεπτόμενος ἄνθρωπος. Εὐτυχῶς ἔχουν ἀπομείνει ἀρκετοί ἀκό­μη...

Περιοδικό “ Απολύτρωσις”