Πῶς ἀνέχονται οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς τὴν διαστρέβλωση τῆς διδασκαλίας τοῦ ἁγ. Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου ἀπὸ τὸν Πειραιῶς κ. Σεραφείμ;

       Περιμέναμε μιὰ τοποθέτηση τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν ἢ τῶν ἱστολογίων ποὺ τοὺς ὑποστηρίζουν, σχετικὰ μὲ τὴν πρωτοφανῆ ἐνέργεια τοῦ Μητροπολίτη Πειραιῶς καὶ τοῦ Ἀντιαιρετικοῦ Γραφείου τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς νὰ διοργανώσουν μιὰ στημένη Ἡμερίδα, μὲ μοναδικὸ σκοπὸ νὰ διαστρεβλώσουν τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, σχετικὰ μὲ τὴν πρακτικὴ τῆς Διακοπῆς Μνημοσύνου ποὺ οἱ Ἅγιοι μας μᾶς παρέδωσαν.

Περιμέναμε ἐκεῖνα τὰ ἱστολόγια ποὺ δὲν ἀφήνουν τίποτα ἀσχολίαστο, καὶ ποὺ μάλιστα ἔχουν ἡρωποιήσει τὸν Μητροπολίτη Πειραιῶς, νὰ πάρουν θέση τώρα, ποὺ ὁ π. Εὐθύμος Τρικαμηνᾶς ἀπέδειξε μὲ παράθεση πολλῶν κειμένων ὅτι ὁ μητροπ. Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ παραποίησε σκόπιμα καὶ κυριολεκτικὰ ΚΑΤΑΚΡΕΟΥΡΓΗΣΕ τὴν διδασκαλία τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου (ἀνέντιμα, ἀνερυθρίαστα καὶ ὡς φαίνεται ἀμετανόητα), μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ δικαιολογήσει τὴν θέση τῶν πατέρων τῆς «Συνάξεως Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν», οἱ ὁποῖοι ὡς ἄλλοι μετα-πατερικοὶ θεολόγοι διαστρέφουν καὶ διαγράφουν τὴν Ἱερὴ Παράδοση καὶ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας περὶ Ἀποτειχίσεως.

Δυστυχῶς, ὅμως, οὔτε ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς ἐνοχλεῖται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἀπεδείχθη ἡ διαστροφὴ ποὺ τόλμησε νὰ κάνει στὰ ἔργα τοῦ Ἁγίου, οὔτε οἱ Πανεπιστημιακοὶ καθηγητὲς τῆς «Συνάξεως», οὔτε τὰ μέλη τῆς «Συνάξεως», οὔτε τὸ κατ’ εὐφημισμὸν πλέον «Ἀντιαιρετικὸ Γραφεῖο τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς», καὶ ὁ ὑπεύθυνός του π. Παῦλος Δημητρακόπουλος, ποὺ ὡς φαίνεται εἶχε τὴν πονηρὴ ἔμπνευση τῆς πραγματοποίησης αὐτῆς τῆς Ἡμερίδος!

Ἐπειδὴ τὸ θέμα τῆς διαστροφῆς τῆς διδασκαλίας ἑνὸς Ἁγίου τῆς Ἐκκλησίας εἶναι σοβαρότατο, ἑνὸς Ἁγίου μάλιστα ποὺ ἀγωνίστηκε σὲ καιροὺς παρόμοιους μὲ τοὺς δικούς μας, καιροὺς τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ· ἑνὸς Ἁγίου ποὺ τὸν συναντοῦμε συχνότατα στὴν Λειτουργικὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας μας (ἀφοῦ πάρα πολλοὶ ὕμνοι εἶναι γραμμένοι ἀπ’ αὐτόν), γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ἐπαναλαμβάνουμε τὴν δημοσίευση τῆς Κριτικῆς μελέτης τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ, προτάσσοντας τὸ προχθεσινὸ κείμενο τοῦ ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς, ὁ ὁποῖος παραθέτει ἕνα σχετικὸ μὲ τὸ θέμα κείμενο τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου καὶ δίδει ἕνα χαρακτηρισμὸ γι’ αὐτόν.

Γράφει ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος γιὰ τὸν ἅγιο θεόδωρο: «Ὁ ἀτρόμητος ὁμολογητὴς τῶν θεανθρωπίνων ὀρθοδόξων ἀληθειῶν ἀναγγέλλει εἰς ὅλους τους ἀνθρώπους ὅλων τῶν κόσμων:

«Τὸ γὰρ κοινωνεῖν παρὰ αἱρετικοῦ ἢ προφανῶς διαβεβλημένου κατὰ τὸν βίον ἀλλοτριᾶ Θεοῦ καὶ προσοικειοῖ τῷ Διαβόλῳ». Κατὰ τὸν ἴδιον ὁ ἄρτος τῶν αἱρετικῶν δὲν εἶναι «σῶμα Χριστοῦ» (Ἁγ. Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου). Διὰ τοῦτο, «Ὡς οὖν ὁ θεῖος ἄρτος ὑπὸ τῶν Ὀρθοδόξων μετεχόμενος, πάντας τοὺς μετόχους ἓν σῶμα ἀποτελεῖ. Οὕτω δὴ καὶ ὁ αἱρετικός (ἄρτος) κοινωνοὺς τοὺς οὕτω αὐτοῦ μετέχοντας ἀλλήλων ἀπεργαζόμενος, ἓν σῶμα ἀντίθετον Χριστῷ παρίστησι» (Ἁγ. Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου).

Ἐπὶ πλέον, «Ἡ παρὰ τῶν αἱρετικῶν κοινωνία οὐ κοινὸς ἄρτος ἀλλὰ φάρμακον (= δηλητήριον), οὐ σῶμα βλάπτον, ἀλλὰ ψυχὴν μελαῖνον καὶ σκοτίζον» (Ἁγ. Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου).

(Ἀπὸ τὸ βιβλίον ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ).

Κριτική στην Εισήγηση του Πειραιώς κ. Σεραφείμ περί Αποτειχίσεως, του π. Ευθ. Τρικαμηνά

Β΄ Μέρος

 Μέ τήν εἰσήγησι αὐτή τοῦ Μητροπολίτου Πειραιῶς Σεραφείμ θά μᾶς δοθῆ ἡ εὐκαιρία, πέραν τοῦ ὅτι θά ἀποκαλύψουμε τίς θέσεις καί τούς σκοπούς τῶν Ἀντιοικουμενιστῶν (καθ’ ὅσον ὁ ἐν λόγῳ Μητροπολίτης θεωρεῖται μπροστάρης καί πρωτοπαλλίκαρο τῶν Ἀντιοικουμενιστῶν), νά ὁμιλήσωμε καί γιά βασικά καί φλέγοντα ἐκκλησιαστικά θέματα, τά ὁποῖα ὀφείλουν νά γνωρίζουν ὅλοι οἱ συνειδητοί Ὀρθόδοξοι.

Νομίζουμε κατ’ ἀρχάς ὅτι ἐπελέγη ὁ ὅσιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, ὡς δῆθεν συνήγορος τῶν θεωριῶν τῶν Ἀντιοικουμενιστῶν, σκοπίμως· διότι ὑπάρχει ἡ ἐντύπωσις σέ Οἰκουμενιστές καί Ἀντιοικουμενιστές ὅτι  μόνον ὁ ὅσιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης εἶναι αὐτός πού ὑπερασπίζεται τήν ἀποτείχισι καί καταπολεμᾶ τόν ἐφησυχασμό καί τό βόλεμα τῶν σημερινῶν Ἀντιοικουμενιστῶν καί, ὡς ἐκ τούτου, ἄν ἀποδείξουν ὅτι αὐτός ὁ ὁμολογητής ἅγιος εἶναι ὑπέρμαχος τῆς δυνητικῆς ἑρμηνείας τοῦ 15^ου ἱεροῦ Κανόνος τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου καί ὅτι δέν ἀποτειχίσθηκε κατά τήν περίοδο τῆς μοιχειανικῆς αἱρέσεως, νομίζουν ὅτι θά ἐπικρατήσουν οἱ θεωρίες των καί θά κατασταλοῦν οἱ ἀνησυχίες τῶν Ὀρθοδόξων. Δέν ὑπάρχει ὅμως μεγαλύτερη ἀπάτη καί διαστροφή τῆς ἀληθείας ἀπό αὐτήν.

Διότι, ἄν ἐστηρίζετο ἡ ἀποτείχισις (ὅπως διδάσκουν) καί ἡ ἐν καιρῷ αἱρέσεως στάσις τῶν Ὀρθοδόξων σέ ἕναν μόνον ἅγιο, ἀσφαλῶς ἡ πράξις αὐτή τῆς ἀποτειχίσεως θά ἀποτελοῦσε κακόδοξη καινοτομία, ἀφοῦ θὰ ἀντιστρατευόταν τὴν Ἱερά Παράδοσι καί θά ἦτο πλάνη, διότι θά ἐπαρουσιάζετο ὁ ἅγιος αὐτός νά ἀντιστρατεύεται στήν Ἁγ. Γραφή, στούς ἱερούς Κανόνες, στήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων καί σέ ὅλη τήν Ὀρθόδοξο Παράδοσι.

Τό ἀναφέρομε λοιπόν ἐξ  ἀρχῆς, ὅτι ἡ ἀποτείχισις δὲν ἀποτελεῖ διδασκαλία ἑνός Ἁγίου, ἀλλὰ στηρίζεται κατ’ ἀρχάς στόν ἴδιο τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, δηλαδή στήν Ἁγία Γραφή, εἰς τήν ὁποία ὑπάρχουν περισσότερα ἀπό εἴκοσι (20) χωρία, τά ὁποῖα ὁμιλοῦν γιά τήν ἀποτείχισι καί τήν ἄμεσο ἀπομάκρυνσι ἀπό τούς αἱρετικούς ποιμένες.

Ἡ ἀποτείχισις ἐν συνεχείᾳ (ἄν καί κάθε ἄλλη στήριξι θά ἦτο περιττή, ἐφ’ ὅσον ὁ ἴδιος ὁ Θεός ὁμιλεῖ δι’ αὐτήν) στηρίζεται στούς ἱερούς Κανόνες, οἱ ὁποῖοι περιφρουροῦν καί προστατεύουν τήν Ἁγία Γραφή καί ὁμιλοῦν καί αὐτοί γιά τήν ἄμεσο ἀπομάκρυνσι ἀπό τούς αἱρετικούς ποιμένες. Στηρίζεται, ἀκόμη, στήν διδασκαλία ὅλων, ἀνεξαιρέτως ὅλων τῶν Ἁγίων, οἱ ὁποῖοι καί αὐτοί μέ τήν σειρά των ἑρμηνεύουν τό γράμμα καί τό πνεῦμα τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί προστατεύουν ἀπό τήν πλάνη κάθε καλοπροαίρετο πιστό.

Ὡς ἐκ τούτου, ὁ ὅσιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, δὲν εἶναι ἐφευρέτης καινοτόμων ἐνεργειῶν, ἀλλὰ εἶναι καί αὐτός ἕνας ὁμολογητής, ὁ ὁποῖος στήν ἐποχή του μέ λόγια καί ἔργα ὑπερασπίσθηκε καί συνοδοιπόρησε μέ τό γράμμα καί τό πνεῦμα τῆς Ἁγίας Γραφῆς· δέν εἶναι ὁ ἀντιρρησίας καί ὁ ἐπαναστάτης,

Το εν Χίω θαύμα κατά των Αγαρηνών του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου.

 

Διαβάζοντάς το παραπάνω θαύμα, αναλογιστήκαμε μήπως τελικά είχαν δίκαιο κάποιοι, που απέδωσαν σε θεία επέμβαση–τιμωρία το πρόσφατο ναυάγιο του Νόρμαν Ατλάντικ  που έγινε  σε ανάλογη θεομηνία (στα θαλάσσια ύδατα μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας), εξ αιτίας των όσων συνέβησαν τελευταία από τους Οικουμενιστές!

Μήπως, αλήθεια, έδειξε για άλλη μια φορά την δυσαρέσκειά του ο Άγιος Σπυρίδων, για τις τιμές και δόξες που επεφύλαξαν στην Κέρκυρα (λίγες μέρες πριν από το ναυάγιο) οι Ορθόδοξοι και Λατίνοι στον Οικουμενιστή Πατριάρχη Βαρθολομαίο, αμνηστεύοντας τις βλάσφημες κι αιρετικές ενέργειές του;  Μήπως ο Θεός επέτρεψε να συμβεί το τραγικό ναυάγιο  που σκόρπισε τον τρόμο και την θλίψη σε τόσες οικογένειες ώστε να ταρακουνηθούμε και να  συνετισθούμε;

Πάντως,  ένα είναι σίγουρο και δεν είναι καθόλου τυχαίο∙  ότι το παραπάνω θαύμα που μας έστειλαν, είναι τόσο επίκαιρο και τόσο ταιριαστό, που νομίζει κανείς πως γράφηκε στις μέρες μας∙  ένα ναυάγιο με τραγικές συνέπειες, που επέτρεψε ο Θεός να επισυμβεί για κάποιο συγκεκριμένο λόγο (που Αυτός γνωρίζει), μερικές εκατοντάδες χρόνια πριν και μάλιστα με πρωταγωνιστή τον Τίμιο Πρόδρομο!

Καλή μετάνοια σε όλους μας!

Α.Χ.Ν.