Η ΤΡΕΛΑ και η ΜΟΛΥΝΣΗ των ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ είναι ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΗ!

Ἡ ΤΡΕΛΑ καὶ ἡ ΜΟΛΥΝΣΗ τῶν ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ εἶναι ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΗ

Σὲ πρόσφατη ὁμιλία του ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης ἀναφέρθηκε σὲ γεγονότα τῆς σύγχρονης Οἰκουμενιστικῆς «τρέλας» καὶ κυρίως στὸν μητροπολίτη Ἀργολίδος Νεκτάριο, ὁ ὁποῖος ἐκτὸς τῶν ἄλλων, ἀποκάλεσε «κουτοὺς καὶ ψυχοπαθεῖς», ὅσους ἀγωνίζονται ἐναντίον τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Καὶ μετ’ ἀγανακτήσεως –σὲ μιὰ ἀποστροφὴ τοῦ λόγου του– ἐπειδὴ ὁ Μητροπολίτης διαγράφει μὲ μιὰ μονοκονδυλιὰ τὴν σχετικὴ διαχρονικὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ἄρα τοὺς Ἁγίους, εἶπε:

«Μὲ τὸν διάβολο εἶστε Ἅγιε Ἀργολίδος. Ἐμεῖς εἴμαστε μὲ τὴν ἀλήθεια· μὲ τὸν διάβολο εἶστε».

Παραθέτουμε καὶ σχολιάζουμε τὴν ὁμιλία τοῦ π. Θεοδώρου, καὶ τὸν παρακαλοῦμε νὰ ἐρευνήσει, μήπως καὶ κάποιοι ἄλλοι διολισθαίνουν σὲ παρόμοιες παρερμηνεῖες τῆς διδασκαλίας τῶν Ἁγίων, τὶς ὁποῖες αὐτὸς ἐπισημαίνει στὰ λόγια τοῦ Ἀργολίδος.

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἔχουν μιλήσει· τὰ γραπτά τους μένουν κι ἀντέχουν στὸ χρόνο· καὶ εἶναι σίγουρο –ἐπειδὴ εἶναι λόγοι Χριστοῦ– ὅτι εἶναι ἀδύνατον νὰ διαγραφοῦν ἀπ’ τὶς συνειδήσεις ὅσων ἀγωνίζονται νὰ τὰ διατηρήσουν.

Τὸ κύριο μέρος τῆς ὁμιλίας τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση:

Ἀπάντηση στὸν φιλοπαπικὸ

οἰκουμενιστὴ μητρ. Ἀργολίδος

Ὁ Μ. Ἀντώνιος, ἀνάμεσα στὰ ἀποφθέγματα ποὺ ἔχει πεῖ, εἶναι καὶ τὸ ἑξῆς:

«Εἶπεν ὁ Ἀββᾶς Ἀντώνιος ὅτι ἔρχεται καιρός, ἵνα οἱ ἄνθρωποι μανῶσι καὶ ἐπ' ἂν ἴδωσί τινα μὴ μαινόμενoν, ἐπαναστήσονται αὐτῷ λέγοντες ὅτι σὺ μαίνῃ διὰ τὸ μὴ εἶναι ὅμοιον αὐτοῖς». 

Νὰ τὸ μεταφράσω: Προφητεύει ὁ ἅγιος Ἀντώνιος, ὅτι θὰ ἔρθει καιρὸς κατὰ τὸν ὁποῖον οἱ ἄνθρωποι θὰ τρελαθοῦν, κι ἂν δοῦνε κάποιον ποὺ δὲν εἶναι τρελός, καὶ δὲν κάνει ὅ,τι κι αὐτοί, θὰ ἐπαναστατήσουν ἐναντίον του, θὰ τοῦ ἐπιτεθοῦν καὶ θὰ τοῦ ποῦν, εἶσαι τρελός, λέγοντάς τον τρελό, γιατὶ δὲν εἶναι ὅμοιός τους.

Τώρα, ἔκανα τὴν ἀναφορὰ αὐτὴ ἐδῶ, διότι κυκλοφορεῖ πολὺ αὐτὲς τὶς ἡμέρες σὲ ἐκκλησιαστικοὺς καὶ θεολογικοὺς κύκλους, ὅτι ὅλοι ἐμεῖς οἱ Παραδοσιακοί, οἱ ἀντι-Οἰκουμενισταὶ κληρικοί, οἱ ὁποῖοι ἀσχολούμαστε μὲ τὰ θέματα αὐτὰ καὶ ἐλέγχουμε αὐτὰ ποὺ κάνουν οἱ Οἰκουμενιστές –ποὺ αὐτοὶ ἔχουν τρελαθεῖ, ἔχουν τρελαθεῖ μὲ τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ μὲ τὸν συγκρητισμό, ἔχασαν τὸν εἱρμό τους, ἔχουν πάθει σύγχυση, εἶναι τρελοί· αὐτοὶ εἶναι τρελοί. Ὅταν ἐγκαταλείπεις τὴν Ἀποστολικὴ Παράδοση, τὴν Ἁγία Γραφή, τὴν ἁγιότητα, τί λένε οἱ Ἅγιοι, ἔ, τρελαίνεσαι, κάνεις τρελά πράγματα, αὐτὸ εἶναι πολὺ φυσικό.

Καὶ ἐνῶ αὐτοὶ εἶναι τρελοί, λένε ὅτι ἐμεῖς εἴμαστε τρελοί. Ἐμεῖς οἱ ὁποῖοι δὲν λέμε τίποτε δικό μας. Ἂν ἐμεῖς εἴμαστε τρελοί, πρέπει νὰ ποῦν ὅτι καὶ οἱ Ἅγιοι εἶναι τρελοί. Δὲν λέμε τίποτε ἐμεῖς. Τώρα, ποιοί εἶναι τρελοί, οἱ Ἅγιοι ἢ αὐτοί; Ἔ, εἶναι βέβαιο, ἀξιωματικά βέβαιο, ὅτι οἱ Ἅγιοι δὲν εἶναι τρελοί. Ἑπομένως ἐμεῖς ποὺ ἀκολουθοῦμε τοὺς Ἁγίους καὶ λέμε αὐτὰ ποὺ λένε οἱ Ἅγιοι εἴμαστε ἀξιωματικά –σὰν ἀξίωμα– εἴμαστε οἱ νουνεχεῖς, οἱ συνετοί, κι αὐτοὶ εἶναι οἱ τρελοί. Αὐτοί, ὅμως, λένε πὼς ἐμεῖς εἴμαστε τρελοί.

Κι αὐτὸ θυμίζει τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου, ὅτι θαρθεῖ καιρὸς ποὺ οἱ ἄνθρωποι θὰ τρελαθοῦν. Τρελάθηκαν, τρελάθηκαν, τρελάθηκαν! Τρέλα! Εἶναι φοβερὸ νὰ σκέφτεσαι, τί τρέλα ἔχει καταλάβει, στὰ ἀνώτερα στρώματα, ἀκόμα καὶ κληρικούς. Θὰ σᾶς πῶ τρία δείγματα αὐτοῦ τοῦ καιροῦ τέτοιας τρέλας καὶ μετὰ θὰ σᾶς πῶ καὶ μερικὰ ἀπὸ τοὺς Ἁγίους ἐδῶ.

1. Ἕνας κληρικὸς λόγιος (Πανεπιστημιακὸς δάσκαλος)... μοῦ λέει. Πάτερ Θεόδωρε, ἐγὼ νιώθω ἄσχημα νὰ κάνω ἔλεγχο στὸν Πάπα καὶ στὸν Παπισμό. Γιατί, τί φταίει ὁ πολὺς ὁ κόσμος νὰ τοὺς κάνουμε ἔλεγχο καὶ νὰ τοὺς ἀπομακρύνουμε (ἀπὸ μᾶς), ἐνῶ, ἂν τοὺς δείξουμε ἀγάπη, λέει, μπορεῖ νὰ τοὺς πλησιάσουμε, μπορεῖ νὰ τοὺς σώσουμε;

Καὶ τοῦ εἶπα· καλά, πάτερ μου, οἱ Ἅγιοι ποὺ ἐλέγχουν δὲν ἔχουν ἀγάπη; Καὶ μήπως μὲ τὸν ἔλεγχο τοὺς βοηθοῦμε νὰ συνέλθουν καὶ νὰ ψάξουν νὰ βροῦν τὴν ἀλήθεια; Ἡ ἀλήθεια εἶναι πικρή. Ἀλλὰ πρέπει νὰ τὴν λὲς τὴν ἀλήθεια γιὰ νὰ τὸν ξυπνᾶς τὸν ἄλλον...

2. Ποιός εἶναι τρελός, τώρα; Ποιός τρελάθηκε; Οἱ Ἅγιοι ποὺ λένε πὼς ὁ Παπισμὸς εἶναι αἵρεση ἢ ὁ συγκεκριμένος κληρικός, ποὺ ἀπὸ τὸ Οἰκουμενιστικὸ κλίμα καὶ τὴν ἀτμόσφαιρα ραντίστηκε, αὐτὸ ποὺ ἔλεγε ἡ Γερόντισσα, ὅτι μᾶς ράντισαν... μὲ τὸν Οἰκουμενισμό· ὁ Οἰκουμενισμὸς περνάει ὡς ναρκωτικὸ μέσα μας καὶ μᾶς ναρκώνει. Καὶ διαδίδεται αὐτὴ ἡ ἀρρώστια.

(σ.σ.: Καὶ τί λένε πάτερ οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ποὺ ὡς Πατρολόγος καθηγητὴς ἔχετε σπουδάσει και διδάξει; Γιὰ νὰ σταματήσουμε τὴν διάδοση αὐτῆς τῆς ἀρρώστιας φτάνει ὁ χαρτοπόλεμος; Ἢ μήπως διδάσκουν οἱ πατέρες ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς; Γιατί δὲν ἀπαντᾶτε παρὰ τὶς δεκάδες ἐκκλήσεις, παρακλήσεις, προκλήσεις μας;).

Λέει ὁ ἅγ. Γρηγόριος γιὰ τὸν Μ. Ἀθανάσιο: «Τὴν νόσον τοῦ Ἀρειανισμοῦ αὐτὸς ἔστησε» (=τὴν σταμάτησε), ὁ Μ. Ἀθανάσιος. Νὰ βρεθεῖ ἕνας ἡγέτης νὰ σταματήσει καὶ τὴν νόσο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!

(σ.σ.: Θεάρεστη ἡ ἐπιθυμία σας, π. Θεόδωρε. Γιατί ὅμως δὲν τὸ ξεκινᾶτε αὐτὸ ἐσεῖς οἱ Συναξιακοὶ ἀντι-Οἰκουμενιστές, ἐπικαλούμενοι τὴν βοήθεια τοῦ Κυρίου; Οἱ Ἅγιοι διδάσκουν ὅτι ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς διὰ τῆς Ἀποτειχίσεως μᾶς ἀσφαλίζει, ἀνυψώνει τεῖχος ἀνάμεσα στὴν νόσο καὶ σὲ μᾶς, φρενάρει τὴν μολυσματικὴ νόσο, κι ὄχι ἡ ἐνημέρωση ὡς χαρτοπόλεμος· βοηθοῦν νὰ διασωθεῖ ἡ ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας, αὐτοὶ ποὺ ἀπομακρύνονται ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, κι ὄχι ὅσοι κοινωνοῦν μαζί τους. Κι ἀφοῦ μιλᾶτε γιὰ τρελοὺς ποὺ δὲν ἀκολουθοῦν τοὺς Ἁγίους, ἐσεῖς, αὐτοὺς ποὺ δὲν ἀκολουθοῦν τὶς παραπάνω διδασκαλίες τῶν Πατέρων, ποῦ τοὺς κατατάσσετε;

Ποιόν ἡγέτη περιμένετε, πάτερ; Ἐσεῖς ἡγεῖσθε, ὡς πρωτοπρεσβύτερος καὶ καθηγητής, τώρα τοῦ ἀγῶνος. (Ὁ ἅγιος Μάξιμος ἦταν μοναχός). Καὶ μὴν δικαιολογηθεῖτε ταπεινόλογα ὅτι δὲν εἶστε Ἅγιος, γιατὶ οἱ Ἅγιοι μᾶς ζητοῦν νὰ τοὺς μιμούμεθα. Ἐξάλλου συμβουλέψατε τὸν λόγιο κληρικό –λίγο παραπάνω– ποὺ σᾶς εἶπε ὅτι νιώθει «ἄσχημα νὰ κάνει ἔλεγχο», καὶ τοῦ εἴπατε: «καλά, πάτερ μου, οἱ Ἅγιοι ποὺ ἐλέγχουν δὲν ἔχουν ἀγάπη;»).

Ἄλλος κληρικὸς λέει:  «ὄχι πάτερ, ἐγὼ δὲν συμφωνῶ, ὁ Παπισμὸς ἔχει χάρη κι ὁ Παπισμὸς εἶναι Ἐκκλησία, δὲν εἶναι αἵρεση... Ἐγώ (εἶπε) ζήτησα νὰ μοῦ φέρουν ἁγιασμὸ ἀπὸ τὴν Παναγία τῆς Λούρδης (τῶν Παπικῶν)! Καὶ μοῦ ἔφεραν. Καὶ νὰ σᾶς πῶ ὅτι τὸν ἔχω τριάντα χρόνια στὸ σπίτι μου καὶ εἶναι ἄσηπτος;. Καὶ τοῦ λέω· ἁλατισμένο (ἁγιασμό) πάτερ;...

Ποῦ ὑπάρχει τρέλα;

3. Ὁ Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοπος Ἀργολίδος Νεκτάριος εἶπε ὅτι ὅσοι ἀντιδροῦν σὲ αὐτά (στὸ ὅτι δηλ. παρουσίασε ὁ Ἀργολίδος τὸ βιβλίο τοῦ Πάπα μετ’ ἐπαίνων) εἶναι «κουτοὶ καὶ ψυχοπαθεῖς»! Αὐτὸ δὲν λέγεται γιὰ πρώτη φορά. Πρὶν ἀπὸ λίγο καιρὸ τὰ ἴδια εἶπε καὶ ὁ μητροπολίτης Δημητριάδος Ἰγνάτιος, σὲ ἐκδήλωση πάλι Παπική, γιὰ τὰ πενῆντα χρόνια τῆς Β΄ Βατικανῆς Συνόδου!

Καὶ τώρα νὰ δοῦμε ποιά εἶναι ἡ θέση τῶν Ἁγίων. Νὰ δοῦμε ποιοί εἶναι ψυχοπαθεῖς. Ποιοί ἀκολουθοῦν τοὺς Ἁγίους καὶ ποιοί τὰ ἔχουν βάλει μὲ τοὺς Ἁγίους.

1. Τώρα ὁ Ἀργολίδος καὶ οἱ ἄλλοι λένε, “αἱ ἀδελφαὶ Ἐκκλησίαι”, ὅτι “δὲν διαφέρουμε”, ὅτι “ἀδέλφια μας εἶναι καὶ οἱ Παπικοί”, κι ὅτι ἐμεῖς ποὺ λέμε ὅτι εἶναι αἵρεση (ὁ Παπισμός) εἴμαστε “κουτοὶ καὶ ψυχοπαθεῖς”.

Εἶναι ψυχοπαθεῖς καὶ οἱ Ἅγιοι; Δὲν ντρέπονται ποὺ βλασφημοῦν τοὺς Ἁγίους; ...Δὲν εἶναι ἐναντίον μας ἡ βλασφημία, ἀλλὰ βλασφημοῦν τοὺς Ἁγίους.

(Στὴν συνέχεια ὁ π. Θεόδωρος παρουσιάζει τὶς θέσεις τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ὁ ὁποῖος λέγει ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι αἵρεση καὶ μόνο λόγῳ τοῦ Filioque).

«Πάλιν ὁ δεινός καί ἀρχέκακος ὄφις, τήν ἑαυτοῦ κεφαλήν καθ᾿ ἡμῶν διαιρῶν (σηκώνει τὸ κεφάλι του ἐναντίον μας), ὑποψιθυρίζει τά τῆς ἀληθείας ἀντίθετα». Ὁ διάβολος ψιθυρίζει ἐναντίον τῆς ἀληθείας. Μὲ τὸν διάβολο εἶστε Ἅγιε Ἀργολίδος. Ἐμεῖς εἴμαστε μὲ τὴν ἀλήθεια· μὲ τὸν διάβολο εἶστε. «Μᾶλλον δέ τήν μέν κεφαλήν τῷ τοῦ Χριστοῦ σταυρῷ συντριβείς, τῶν δέ κατά γενεάς πειθομένων ταῖς ἀπολουμέναις ὑποθήκαις αὐτοῦ κεφαλήν ἑαυτοῦ ποιούμενος...». Καὶ λέει τώρα:

Επικίνδυνες ψυχοτεχνολογίες και στο χώρο του σχολείου, της Δάφνης Βαρβιτσιώτη

Ἐφαρμογὴ νεοεποχίτικων μεθόδων γιὰ τὴν χειραγώγηση τῶν νέων καὶ τὴν διάπλαση τοῦ χωρὶς Χριστό, "Νέου Ἀνθρώπου"!

Μὲ ἀφορμὴ τὴν προσφορὰ τοῦ βιβλίου «Συναισθηματικὴ Νοημοσύνη» τοῦ Daniel Goleman ἀπὸ μεγάλη ἐφημερίδα, βρήκαμε καὶ ἀναρτοῦμε ἕνα ἄρθρο τῆς ἱστορικοῦ Δάφνης Βαρβιτσιώτη, τὸ ὁποῖο ἐξηγεῖ, τί ἀκριβῶς εἶναι ἡ συναισθηματικὴ νοημοσύνη καὶ πῶς αὐτὴ ἐνσταλάζεται μέσῳ τῶν νέων ψυχοτεχνολογιῶν στὸ ἐκπαιδευτικὸ σύστημα.

Επικίνδυνες ψυχοτεχνολογίες και στο χώρο του σχολείου

τῆς κ. Δάφνης Βαρβιτσιώτη 

Εξ αφορμής της από εξαμήνου μυστηριώδους εξαφανίσεως του ενδεκάχρονου Άλεξ Μεσχεσβίλι και της εμπλοκής ανηλίκων σ’ αυτήν, η ελληνική κοινή γνώμη πληροφορήθηκε –καθυστερημένα– για την τρομακτική(;) έκταση που έχει λάβει η παιδική επιθετικότης στην χώρα μας, καθώς και για τα Προγράμματα επιμορφώσεως των εκπαιδευτικών, τα οποία εκπονήθηκαν προς αντιμετώπισίν της από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (Παιδαγωγικό Ινστιτούτο [01]) και από το Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας. Συγκεκριμένα, η υπουργός και ψυχίατρος κ. Γιαννάκου εδήλωσε ότι, «ήδη φέτος εκπαιδεύτηκαν 5.000 εκπαιδευτικοί, από ψυχιάτρους, ψυχολόγους και ειδικούς, ακριβώς σε αυτό το ζήτημα. Την επιθετική συμπεριφορά των παιδιών. Αυτό είναι ένα φαινόμενο συνολικό, σε όλες τις χώρες του κόσμου» [02].

Μία έρευνα, ωστόσο, σχετικώς με το αντικείμενο των Προγραμμάτων αυτών προκαλεί έντονες ανησυχίες, ειδικώς σε ό,τι αφορά στο είδος των «τεχνικών», τις οποίες προτείνουν στους εκπαιδευτικούς. Συγκριτικοί πίνακες [03] εντοπίζουν σημαντικές ομοιότητες μεταξύ αυτών των «τεχνικών» και των τεχνικών καταστολής και χειραγωγήσεως της βουλήσεως, τις οποίες εφαρμόζουν εις βάρος ανυποψίαστων ατόμων όσοι ευαγγελίζονται την «Νέα Εποχή» και την διάπλαση του «Νέου Ανθρώπου».

Η συσχέτισις εκπαιδευτικών προγραμμάτων και μεταφυσικών οραματισμών δεν είναι αυθαίρετη, διότι όλα τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι εντάσσονται σε ένα και το αυτό πλαίσιο: το πολύ πραγματικό εγχείρημα, το οποίο ευρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, και το οποίον απεργάζεται την εκ βάθρων μεταβολή όλων των δεδομένων του δυτικού πολιτισμού –του δυτικού ανθρώπου προεξάρχοντος– εν όψει της Νέας Εποχής.

Συγκεκριμένα, οι πάσης φύσεως και προελεύσεως υπέρμαχοι της Νέας Εποχής απεργάζονται την αντικατάσταση της δυτικής περί ανθρώπου και περί κόσμου αντιλήψεως (αρχαιοελληνικής, χριστιανικής, ή και νεωτερικής) από μια «νέα» κοσμοαντίληψη (new paradigm), την οποίαν δηλώνουν ότι ευελπιστούν να επιβάλουν στο σύνολο του πλανήτου. Εμφανίζουν δε το νέο αυτό «παράδειγμα» ως προϊόν συνθέσεως της δυτικογενούς οπτικής και της οπτικής των ανατολικών θρησκειών,

Πρωτοπρ. Άγγελος Αγγελακόπουλος, "Η οικουμενιστική ταυτότητα του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου Αργολίδος κ. Νεκταρίου"!

   Θλίψη, καὶ μόνο θλίψη μᾶς καταλαμβάνει καθὼς διαβάζουμε τὰ χαρτοπολεμικὰ κείμενα τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν, ὅπως αὐτὸ τοῦ π. Ἀγγέλου. Χαιρόμαστε γιὰ τὴν πατερικὴ κατοχύρωσή τους, τὴν ἐπισήμανση καὶ ἀνάλυση μὲ τὸν καλύτερο τρόπο τῶν ὀλισθημάτων τῶν Οἰκουμενιστῶν, τὴν ὀρθὴ διάγνωση καὶ ἀνάλυση τῆς πραγματικότητος ὅτι ὁ Οἰκουμενιστικὸς ἰὸς κάνει θραύση, ὅτι ὅλο καὶ περισσότεροι Ἐπίσκοποι –ὅπως ὁ Ἀργολίδος Νεκτάριος– θεωρούμενοι παραδοσιακοὶ καὶ σεβάσμιοι (κατὰ τὸν π. Θεόδωρο Ζήση) κλίνουν «γόνυ τῇ Βάαλ» τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, μολύνονται καὶ μολύνουν (ἢ μήπως δὲν ὑφίσταται μολυσμός, κατὰ τὸ ρηθὲν ὑπὸ τοῦ π. Βασιλείου Παπαδάκη, ὅτι δὲν ὑφίσταται αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ;), κι αὐτοὶ ἐπιμένουν στὸν χαρτοπόλεμο, ἐπιμένουν νὰ κοινωνοῦν μὲ τὴν αἵρεση. Κι ἂν οἱ Ἐπίσκοποι ἔχουν προσβληθεῖ, φανταστεῖτε τί γίνεται στὸ χῶρο τῶν λαϊκῶν.

Ἐπαναλαμβάνουμε: «Ὁ Θεὸς κι ἡ ψυχή τους»!

[Καὶ μιὰ διαπίστωση: Στὸ ἄρθρο τοῦ π. Ἀγγέλου ποὺ δημοσιεύουμε, ὑπάρχουν βασικὲς προτάσεις ποὺ ἔχουν παρθεῖ ἀπὸ ἄρθρο μας -καὶ χαιρόμαστε γι' αὐτό- χωρὶς νὰ χρησιμοποιοῦνται εἰσαγωγικὰ ἢ ἀναφορὰ στὴν πηγὴ προέλευσης. Αὐτό, ποὺ σὲ ἄλλη περίπτωση οὐδόλως θὰ σχολιάζαμε, τὸ ἀναφέρουμε γιατὶ κάτι δείχνει. Ὅτι ἀποφεύγουν νὰ ἀναφέρονται σὲ μᾶς καὶ νὰ χρησιμοποιοῦν κείμενά μας· «ἵνα μὴ μιανθῶσι»! Δὲν θέλουν νὰ κακοχαρακτηριστοῦν(!) ὡς "κοινωνοῦντες" μὲ τοὺς ἀποτειχισμένους! Ἡ καθολικὴ καὶ παντοειδὴς κοινωνία τους, ὅμως, μὲ τοὺς Οἰκουμενιστές, καὶ κυρίως ἡ μυστηριακὴ κοινωνία οὐδόλως τοὺς ἐνοχλεῖ! Ἢ μήπως συμβαίνει κάτι ἄλλο χειρότερο;]. 

Η οικουμενιστική ταυτότητα του Σεβ. Μητρ. Αργολίδος κ. Νεκταρίου

Πρωτοπρεσβ. π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος 

ἐφημ. Ἱ. Ν. Ἁγίας Παρασκευῆς Νέας Καλλιπόλεως Πειραιῶς

 Πηγή: "Ἀκτίνες" 

Ἐν Πειραιεῖ 30-1-2015

Δύο πρόσφατες ἐνέργειες τοῦ Σεβ. Μητρ. Ἀργολίδος κ. Νεκταρίου ἀποκαλύπτουν ὅλο τὸ βάθος καὶ ὅλο τὸ μῆκος τῆς μετάλλαξης, ποὺ ἔχει ἐπιφέρει ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ στοὺς Ἐπισκόπους. Ἡ πρώτη εἶναι ἡ συμμετοχή καί ἡ εἰσήγηση τοῦ Σεβ. σέ παπική ἐκδήλωση βιβλιοπαρουσίασης στίς 12 Ἰανουαρίου ἐ.ἔ. στήν Ἀθήνα, μέ διοργανωτή τό Ἰνστιτοῦτο Ἀνθρωπιστικῶν Ἐπιστημῶν, ὄργανο τοῦ παπικοῦ «μοναχικοῦ» τάγματος τῶν ἐν Ἀθήναις Ἰησουϊτῶν καί μέ τίτλο τῆς ἐκδήλωσης «Γιά μιά Ἐκκλησία φτωχή καί τῶν φτωχῶν».

Στήν ἐκδήλωση παρουσιάστηκε τό ὁμώνυμο μέ τόν τίτλο τῆς ἐκδήλωσης βιβλίο τοῦ Ἰησουΐτη αἱρεσιάρχου «πάπα» Φραγκίσκου τοῦ Α΄, καί στήν παρουσίαση ἔλαβαν μέρος ὁ παπικός ἰησουΐτης «ἱερεύς» κ. Θεόδωρος Κοντίδης, ὁ Σεβ. Μητρ. Ἀργολίδος κ. Νεκτάριος καί ὁ συγγραφέας κ. Σταῦρος Ζουμπουλάκης[1]. Ἡ δεύτερη εἶναι ἡ ἐπιστολή τοῦ Σεβ. πρός τόν ἐν Ἀμερικῆ διαβιοῦντα ἱστολόγο κ. Παναγιώτη Τελεβάντο στίς 19-1-2015[2],

Ἐάν κανείς μελετήσει τίς παραπάνω δύο ἐνέργειες τοῦ Σεβ., θὰ μείνει ἔκπληκτος ἀπὸ τὴν ἀνεπανόρθωτη ζημιὰ, ποὺ ἔχει προκαλέσει ὁ Οἰκουμενισμός στούς Μητροπολίτες. Θά διαπιστώσει ἐπίσης τήν πλήρη ἐφαρμογή ἐκ μέρους των τῆς Βατικάνειας ἐκκλησιολογίας στόν Ὀρθόδοξο χῶρο. Ὁ Σεβ. φανερώνει δημόσια τά πιστεύω του καί τόν ἑαυτό του καί οὐσιαστικά ἀποκαλύπτει τόν ἑαυτό του μέ τὴν ἀκτινογραφία ἑνὸς Οἰκουμενιστῆ Ἐπισκόπου. Οἱ δικαιολογίες τοῦ Σεβ. εἶναι σαθρές· χρησιμοποιοῦν τήν μισή ἀλήθεια καί ἀποτελοῦν τὸ «ἀκριβὲς ἀντίγραφο» καὶ ὑπόδειγμα τοῦ Οἰκουμενιστῆ Ἐπισκόπου!

Ἤδη, γιά τήν πρώτη ἀπαράδεκτη ἐνέργεια τοῦ Σεβ., ἔχει

«Εχρίσθη τω αληθινώ χρίσματι η σὰρξ του Κυρίου», Μ. Βασίλειος

«Διὰ τοῦτο ἔχρισέ σε ὁ Θεός, ὁ Θεός σου, ἔλαιον ἀγαλλιάσεως παρὰ τοὺς μετόχους σου.

       Ἐπειδὴ ἔδει σχηματίσαι τὸ τυπικὸν χρίσμα, καὶ τοὺς τυπικοὺς ἀρχιερέας καὶ βασιλέας, ἐχρίσθη τῷ ἀληθινῷ χρίσματι ἡ σὰρξ τοῦ Κυρίου, τῇ τοῦ ἁγίου Πνεύματος εἰς αὐτὴν ἐπιδημίᾳ, ὅπερ ἀγαλλιάσεως ἔλαιον προσηγόρευται. Ἐχρίσθη δὲ παρὰ τοὺς μετόχους αὐτοῦ· τουτέστιν, ὑπὲρ πάντας ἀνθρώπους τοὺς μετέχοντας τοῦ Χριστοῦ. Διότι ἐκείνοις μὲν μερική τις ἐδίδοτο Πνεύματος κοινωνία, ἐπὶ δὲ τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ κατελθὸν τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, ὥς φησιν Ἰωάννης, Ἔμεινεν ἐπ' αὐτόν.

     Καλῶς δὲ ἀγαλλιάσεως ἔλαιον τὸ Πνεῦμα προσαγορεύεται, ἐπειδὴ καὶ εἷς τῶν ὑπὸ τοῦ Πνεύματος ἁγίου γεωργουμένων καρπῶν ἐστιν ἡ χαρά. Ἐπειδὴ δὲ μικτός ἐστιν ὁ περὶ τοῦ Σωτῆρος λόγος διά τε τὴν φύσιν τῆς θεότητος, καὶ τὴν οἰκονομίαν τῆς ἐνανθρωπήσεως, πάλιν εἰς τὸ ἀνθρώπινον τοῦ Θεοῦ ἀποβλέψας, φησίν· Ἠγάπησας δικαιοσύνην, καὶ ἐμίσησας ἀνομίαν· ἀντὶ τοῦ, Οἱ μὲν λοιποὶ ἄνθρωποι πόνῳ καὶ ἀσκήσει καὶ προσοχῇ πολλάκις κατορθοῦσι τὴν πρὸς τὸ καλὸν διάθεσιν, καὶ τὴν τῶν φαύλων ἀποστροφήν· σοὶ δὲ φυσική τίς ἐστι πρὸς τὸ ἀγαθὸν ἡ οἰκείωσις, καὶ πρὸς τὴν ἀνομίαν ἡ ἀλλοτρίωσις».

(Μ. Βασιλείου, Ὁμιλία εἰς τὸν Πρῶτον Ψαλμόν).