Εις καιρόν Αντιχρίστου!

Ο πατρ. Βαρθολομαίος, π. Διονύσιε, είναι ομόδοξος ή ετερόδοξος; Μνημονεύοντάς τον, ομολογείτε Χριστόν;

Ἀναγκαία ἡ ὁμολογία πίστεως

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης

  ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ χριστιανοί τῆς ἐποχῆς μας, ἐπηρεασμένοι ἀπό τή νοοτροπία τοῦ κόσμου, δέν ἔχουν τήν πρέπουσα εὐαισθησία σέ θέματα πίστεως καί ἤθους. Τούς ἀρέσει ἡ ἁμαρτωλή χαλάρωση, τό κοσμικό φρόνημα καί ἡ ἄμβλυνση τῶν θείων ἐντολῶν. Ἐπιδιώκουν τό συμβιβασμό μέ ὅλους, γιά νά περνοῦν καλά, δηλαδή νά ζοῦν χωρίς ἠθικούς φραγμούς.

       Θέλουν νά ξεχάσουν καί τά βασικά δόγματα τῆς πίστεως, ἀλλά καί τίς μεγάλες διαφορές πού ἔχουμε μέ τούς ἑτερόδοξους παπικούς καί προτεστάντες. Τά δέχονται ὅλα καί ἐντυπωσιάζονται ἀπό τίς θεατρικές ἐμφανίσεις τοῦ πάπα, τόν ὁποῖο δυστυχῶς τά μέσα ἐνημέρωσης προβάλλουν μέ τρόπο προκλητικό ὡς τόν μοναδικό θρησκευτικό ἡγέτη πού μπορεῖ νά ἐπηρεάσει τίς τύχες ὅλου τοῦ κόσμου! Αὐτή ἡ ἐσφαλμένη ἄποψη κυριαρχεῖ καί ἐπαναλαμβάνεται κάθε φορά πού ὁ πάπας κάνει τήν παραμικρή κίνηση ἤ δήλωση.

      Ὅλοι αὐτοί οἱ χριστιανοί προφανῶς δέν ἀκολουθοῦν τό δρόμο τῆς σωτηρίας. Ἡ πίστη δέν τούς μεταμορφώνει. Οἱ ἐντολές δέν τούς συγκινοῦν καί τό σοβαρότερο δέν ἔχουν τήν δύναμη νά ὁμολογήσουν τήν πίστη τους, γι᾿ αὐτό πρέπει νά παραδειγματιστοῦν ἀπό τούς μάρτυρες τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι χάριν τῆς ὁμολογίας τῆς πίστεώς τους δέχτηκαν τόν ἀμαράντινο στέφανο τοῦ μαρτυρίου.

     Εἶναι ἀνάγκη νά καλλιεργεῖται στό λαό ἡ εὐσέβεια καί ἡ ἀγάπη πρός τήν Ἐκκλησία. Ἡ εὐθύνη ἀνήκει κυρίως στούς κληρικούς, οἱ ὁποῖοι ὅμως πολλές φορές ἀσχολοῦνται μέ ἄλλα θέματα δευτερεύοντα ἤ μέ τόν οἰκουμενισμό, συγχρωτιζόμενοι καί συμπροσευχόμενοι μέ τούς ἑτερόδοξους, διατυπώνοντας συγχρόνως προκλητικές θεωρίες, μέ τίς ὁποῖες ἐξισώνουν τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μέ τίς «ἐκκλησίες» τῶν παπικῶν καί προτεσταντῶν καί πάντα μέ τίς εὐλογίες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη καί μερικῶν Μητροπολιτῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

         Ἕνας εὐσεβής θεολόγος σημειώνει σχετικά μέ τήν ὁμολογία πίστεως, πού πρέπει νά διακρίνει τόν κάθε ὀρθόδοξο χριστιανό, τά ἑξῆς: «Αὐτή τήν πίστη ὁμολογοῦμε οἱ Ὀρθόδοξοι πιστοί, ὅπως τή λάβαμε ἀπό τούς πατέρες μας, καί τή ζοῦμε στήν ἁγία Ἐκκλησία μας. Εἶναι ἡ πίστη πού μᾶς ζωογονεῖ καί μᾶς τρέφει, ὁ αἰώνιος θησαυρός καί ἡ σωτηρία μας. Μέ αὐτή τήν πίστη ἔζησε πάντα ἡ Ὀρθοδοξία καί ἀντίκρισε νικηφόρα τούς πάμπολλους ἐχθρούς της. Δυστυχῶς στίς μέρες μας καί σ᾿ ἕνα μέρος, εὐτυχῶς μικρό, τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ ὀρθόδοξη αὐτή αἴσθηση ἀρχίζει νά ὑποχωρεῖ. Πολλοί σύγχρονοι, καί μάλιστα θεολόγοι(!), δέν πιστεύουν ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἡ μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ὑποβαθμίζουν τά δόγματα καί τήν παράδοσή της καί ἐρω- τοτροποῦν ἀσύστολα μέ τίς αἱρετικές “ἐκκλησίες” τῆς Δύσης, σπεύδοντας σέ μιά κακότεχνη “ἕνωση” τῶν Ἐκκλησιῶν. Ὁ Θεός νά τούς ἐλεήσει καί νά τούς φωτίσει» (Ἀνδρέα Θεοδώρου, «Τά σά ἐκ τῶν σῶν», Ἀθήνα 2000, σελ. 160).

      Παράλληλα μέ τήν ὁμολογία τῆς πίστεως χρειάζεται καί ἡ συνέπεια στήν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία ἐπιβεβαιώνει τήν πίστη καί ἀναδεικνύει τό μεγαλεῖο της. Ἡ πίστη χωρίς τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν δέν ἔχει ἰδιαίτερη ἀξία. Δέν βοηθάει σέ τίποτα καί βέβαια δέν ἐξασφαλίζει τή σωτηρία. Τό νά ἰσχυρίζεται κάποιος ὅτι εἶναι ὀρθόδοξος χριστιανός, χωρίς νά ἔχει πνευματική ζωή, εἶναι προκλητικό καί σκανδαλῶδες. Οὐσιαστικά εἶναι ἄρνηση τῆς πίστεως. Πρέπει λοιπόν νά ζοῦμε τήν Ὀρθοδοξία καί νά τήν προασπιζόμαστε πάντα, χωρίς τόν παραμικρό ἐνδοιασμό.

Ορθόδοξος Τύπος, 24/4/2015

Οι αιρετικοί -πλέον- είναι παρόντες σε κάθε επίσημη Ιερή Ακολουθία των Οικουμενιστών!

Λαμπρός Πανηγυρικός Εσπερινός στο Κάϊρο (ΦΩΤΟ

 

 ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΠΟΛΥΓΕΝΗΣ

---

Λαμπρός πανηγυρικός Εσπερινός τελέστηκε σήμερα, Πέμπτη 23 Απριλίου 2015 στον Άγιο Γεώργιο παλαιού Καΐρου.

Στον εσπερινό χοροστάτησε ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κιτίου κ. Χρυσόστομος, παρουσία του Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ. Θεοδώρου Β, του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου και πλήθους Αρχιερέων (Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος, Καλαβρύτων Αμβρόσιος, Μπραζαβίλ Παντελεήμων (Αράθυμος), Περιστερίου Χρυσόστομος..).

Να αναφερθεί ότι στον Εσπερινό έψαλλε χορός των Βατοπαιδινών Πατέρων, ενώ ο Ναός του Αγίου Γεωργίου ήταν ασφυκτά γεμάτος από πιστούς.

Μετά το πέρας του Πανηγυρικού Εσπερινού ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ. Θεόδωρος Β', τέλεσε στο μέσο του Ναού των Αγιασμό τον Θυρανοιξίων.

Ο Πατριάρχης μετά το πέρας του Εσπερινού ευχαρίστησε όλους όσους παρέστησαν στον Άγιο Γεώργιο, τονίζοντας ότι ''ο ναός δεν θα γινόταν ποτέ αν ο Άγιος δεν έσπρωχνε αυτό το Άγιο ζευγάρι του κ. Μαρτίνου''.

Τέλος ο Μητροπολίτης Κιτίου αφού εξήρε το έργο του Πατριάρχη Αλεξανδρείας, ζήτησε τις ευχές και τις προσευχές του για την Κύπρο.

''Να προσεύχεστε Μακαριώτατε, να πέσουν τα τείχη και να λειτουργήσουν ξανά στα Κατεχόμενα οι 500 βουβές πλέον εκκλησίες μας'', τόνισε χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης Κιτίου.

http://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/262-lampros-panigurikos-esperinos-sto-kairo-foto%20binteo

Άγιος Μάρκος ("Απόστολος" και Ευαγγελιστής)

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ

ό Απόστολος

και Ευαγγελιστής
 
Ήταν ανεψιός του Αποστόλου Βαρνάβα και ή μητέρα του ονομαζόταν Μαρία. Ή καταγωγή του ήταν μάλλον από την Κύπρο, αργότερα όμως εγκαταστάθηκε στα Ιεροσόλυμα. Ό Μάρκος από πολύ νωρίς μπήκε στην υπηρεσία της Εκκλησίας, συνοδεύοντας το θείο του Βαρνάβα και τον Απ. Παύλο στις διάφορες περιοδείες τους. Επίσης, εργάσθηκε για πολύ καιρό κοντά στον Απ. Πέτρο. Κατά την παράδοση, ό Μάρκος κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Αίγυπτο, τη Λιβύη, τη Βαρβαρία, και είχε χρηματίσει πρώτος επίσκοπος Αλεξανδρείας. Για τον τρόπο του θανάτου του οι γνώμες διίστανται. Ή μία αναφέρει ότι πέθανε ειρηνικά στην "Αλεξάνδρεια, ενώ ή άλλη, ότι πέθανε δια πυρός από τους ειδωλολάτρες. Το σπουδαίο είναι ότι ό Μακρός έγραψε το δεύτερο κατά σειρά στην Καινή Διαθήκη Ευαγγέλιο. "Ζωγραφίζει" μέσα σ' αυτό τη δύναμη του Χρίστου, ιδιαίτερα δια των θαυμάτων. Γι΄ αυτό και οι αγιογράφοι τοποθετούν δίπλα στον ευαγγελιστή Μάρκο ένα λιοντάρι, πού είναι σύμβολο της δύναμης. Έτσι ό ευαγγελιστής Μάρκος στους αιώνες μας "ευαγγελίζεται την πίστιν"1, δηλαδή, μας κηρύττει την πίστη, για τη δόξα του Θεού και τη σωτηρία των ψυχών. 1. Προς Γαλατάς, α' 23.

Άπολυτίκιον. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Του Πέτρου συνέκδημος, και κοινωνός ιερός, του Λόγου διάκονος, και ύποφήτης σοφός, έδείχθης Απόστολε όθεν το του Σωτήρος, Εύαγγέλιον θείον, Μβρκε διαχαράττεις, ως ουράνιος μύστης· διό Ευαγγελιστά σε, πόθω γεραίρομεν.

Πηγή

 Από το Συναξάρι
Ο άγιος απόστολος και Ευαγγελιστής Μάρκος

Ο άγιος και ένδοξος Απόστολος Μάρκος, ο οποίος ονομαζόταν επίσης Ιωάννης, ήταν γιος ευλαβούς γυναίκας των Ιεροσολύμων, της Μαρίας, η οποία πρόσφερε την κατοικία της στους Αποστόλους για τις λατρευτικές συνάξεις τους. Ο άγιος Πέτρος πήγαινε συχνά εκεί και συμπάθησε τον νεαρό Μάρκο, τον οποίο κατήχησε στην χριστιανική πίστη, τον βάπτισε και τον θεωρούσ

Αυτό που άλλοτε κατεδίκαζαν, τώρα εφαρμόζουν οι ίδιοι!

ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ  ΚΑΙ  ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

ΤΩΝ  ΠΟΙΜΕΝΩΝ

   Ἄλλο ἕνα ξενόφερτο ἔθιμο, τῶν γενεθλίων, ποὺ τὶς προηγούμενες δεκαετίες ἡ Ἐκκλησία διὰ τῶν Ποιμένων καὶ διδασκάλων κατεδίκαζε, ἄρχισε πλέον νὰ γίνεται καθεστὼς καὶ στὰ ἀνώτατα κλιμάκια τῶν ἐκκοσμικευμένων Οἰκουμενιστῶν ἐκκλησιαστικῶν ἡγετῶν.  Ὁ Οἰκουμενισμὸς δὲν ἀφήνει τίποτε ὄρθιο!

Μητροπ. Σύρου Δωρόθεος

Ἔτσι μετὰ τὸ πρόσφατο παρόμοιο γεγονὸς (Τούρτα με φωτογραφία τοῦ Μητροπολίτη Σύρου Δωρόθεο μὲ τὴν ἐπιγραφὴ "Ἄξιος"), τώρα καὶ ὁ μητροπολίτης Κένυας Μακάριος γιόρτασε τὰ 70 του γενέθλια στὸ Ναϊρόμπι τῆς Κένυας. Κατὰ τὴν θεμελίωση Ὀρθοδόξου Ναοῦ στὸ χωριὸ Κικόνι, δέχτηκε ἀπὸ τοὺς πιστοὺς μιὰ τούρτα γενεθλίων μὲ τὴν ἐπιγραφὴ Happy birthday your Eminence! 

Τοῦτο, σημειώνει Κύπριος θεολόγος, «αποτελεί, δυστυχώς, θλιβερή πραγματικότητα», ἀφοῦ ἡ ἐκκοσμίκευση καὶ ἡ μίμηση προτεσταντικῶν ἠθῶν ἔχουν γίνει ἀποδεκτά, ὄχι μόνο ἀπὸ πιστούς, ἀλλὰ ἀκολουθεῖται ἀπὸ πολλοὺς «ὀρθόδοξους» Ἐπισκόπους καὶ πατριάρχες σὲ ὅλα τὰ πλάτη καὶ μήκη τῆς Οἰκουμένης, ὅπου εὑρίσκονται:

«γιορτάζουν τα γενέθλια τους! αντί της ορθόδοξης παραδοσιακής πρακτικής του εορτασμού της εορτής του φερωνύμου Αγίου. Δεν χρειάζεται ο Σεβασμιώτατος, που αναλίσκεται εδώ και τόσα χρόνια νυχθημερόν στη Μαύρη Ήπειρο, να αμαυρώνει την ορθοδοξη πρακτική. Ούτε Αγγλοαμερικάνοι είμαστε, ούτε Προτεστάντες, για να θυμόμαστε τη μέρα που ήλθαμε στον κόσμο. Αυτό που πιάνει τόπο είναι οι πρεσβείες του Αγίου, του οποίου το όνομα φέρουμε.  

Σκεφτείτε τι έχουν πάρει οι Αφρικανοί ιεροσπουδαστές από το πιο πάνω γεγονός: πρέπει να γιορτάζουμε τα γενέθλιά μας. Αυτό μάθαμε στην Πατριαρχική Σχολή της Ναϊρόμπι. Αυτό θα διαδώσουν, δυστυχώς, οι αυριανοί Αφρικανοί ιερείς στην Κένυα, αλλά και σε πλείστες όσες χώρες της Αφρικής» (Κυριακοῦ Ἀνδρέα, Γενέθλια καὶ Ἱεραποστολή, ἐδῶ).