Απάντηση προς Χρήστο Λιβανό, του θεολόγου Νικολάου Πανταζή

 Απάντηση προς Χρήστο Λιβανό

Η ΕΝΩΣΙΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ

ΚΑΙ Η ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΙΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ

(Σε πρώτο πρόσωπο και Ευαγγελικό Ενικό,

χωρίς πληθυντικούς "ευγενείας"):

Αγαπητέ εν Χριστώ αδελφέ μου Χρήστο,
           Χριστός Ανέστη!
Χαίρομαι πραγματικά που διέθεσες από τον όντως πολύτιμο χρόνο σου, τον οποίο "δεν διαθέτεις" (όπως ακριβώς και ο γράφων) για να απαντάς σε μας τους Αποτειχισθέντες. Αυτό είναι όντως αξιέπαινο. Δεν έχεις εξ’ άλλου τίποτε να φοβηθείς. Φοβούνται μόνο και δειλιάζουν, μεροληπτούν, λογοκρίνουν και αδικούν τα διάφορα, δικαίως χαρακτηριζόμενα «χριστιανούλικα» ιστολόγια, τα οποία συστηματικά και «δουλικά» αναρτούν τις θέσεις των αντιοικουμενιστών, εν προκειμένω τη δική σου, όχι όμως καιτις δικές μαςαπαντήσεις. Κρίμα… Και έπειτα μιλούν για Εκκλησιαστική Δημοκρατία, Χριστιανική δικαιοκρατία και Ευαγγελική αξιοκρατία. Για ισότητα και αδέσμευτη διαφορετικότητα.
Επειδή όμως δεν είμαστε εχθροί σου μα εν Χριστώ συναγωνιστές και συν-αντιοικουμενιστές αδελφοί σου, θεωρώ πως δεν είναι ωραίο και χριστιανικό να προεξοφλείς και να τερματίζεις τόσο απότομα, τόσο άχαρα και άψυχα, έναν τόσο εύμορφο, έμψυχο και αληθοτόκο διάλογο με το να δηλώνεις αποχώρηση και να προκαταλαμβάνεις αποστασιοποίηση λέγοντας "δεν θα απαντήσω".
Καλό θα είναι, για την αγάπη και τη δόξα του Χριστού και ένεκα της Αληθείας Αυτού, όσο μπορείς, έστω και επ' ολίγω, να απαντήσεις. Όχι τόσο από υποχρέωση, όσο από αγαθή προαίρεση

Οι Βατικάνειες αποφάσεις για τον εξουνιστισμό μας εφαρμόζονται σταθερά!

Μετακομιδή λειψάνου εκ Βενετίας.

Στημένη θρησκευτική φιέστα με παπικές οικουμενιστικές ανταύγειες;

Πηγή: "Ακτίνες"

Περί Αγάπης

8 ΜΑΪΟΥ 2015

Μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ, ἐπιστηθίου, φίλου, ἠγαπημένου καὶ παρθένου, Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, ἤτοι, ἡ σύναξις τῆς Ἁγίας κόνεως, τῆς ἐκπεμπομένης ἐκ τοῦ τάφου αὐτοῦ, ἤγουν τοῦ μάννα·

καὶ τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἀρσενίου τοῦ Μεγάλου.

Ἀπὸ τὶς Ἐπιστολὲς

τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Εὐαγγελιστοῦ

Αὕτη ἐστὶν ἡ ἐντολὴ αὐτοῦ, ἵνα πιστεύσωμεν τῷ ὀνόματι τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἀγαπῶμεν ἀλλήλους, καθώς ἔδωκεν ἡμῖν ἐντολήν. Καὶ ὁ τηρῶν τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ, ἐν αὐτῷ μένει, καὶ αὐτὸς ἐν αὐτῷ, καὶ ἐν τούτῳ γινώσκομεν, ὅτι μένει ἐν ἡμῖν, ἐκ τοῦ Πνεύματος, οὗ ἔδωκεν ἡμῖν.

Ἀγαπητοί, μὴ παντὶ πνεύματι πιστεύετε, ἀλλὰ δοκιμάζετε τὰ πνεύματα, εἰ ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν, ὅτι πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐξεληλύθασιν εἰς τὸν κόσμον. Ἐν τούτῳ γινώσκετε τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, πᾶν πνεῦμα, ὃ ὁμολογεῖ Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν σαρκὶ ἐληλυθότα, ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν. Καὶ πᾶν πνεῦμα ὃ μὴ ὁμολογεῖ Ἰησοῦν Χριστόν ἐν σαρκὶ ἐληλυθότα, ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔστι, καὶ τοῦτό ἐστι τὸ τοῦ Ἀντιχρίστου, ὃ ἀκηκόατε, ὅτι ἔρχεται, καὶ νῦν ἐν τῷ κόσμῳ ἐστὶν ἤδη...

Ἀγαπητοί, εἰ οὕτως ὁ Θεὸς ἠγάπησεν ἡμᾶς, καὶ ἡμεῖς ὀφείλομεν ἀλλήλους ἀγαπᾶν, Θεὸν οὐδεὶς πώποτε τεθέαται. Ἐὰν ἀγαπῶμεν ἀλλήλους, ὁ Θεὸς ἐν ἡμῖν μένει, καὶ ἡ ἀγάπη αὐτοῦ τετελειωμένη ἐστὶν ἐν ἡμῖν…

Ἀγαπητοί, ἐάν τις εἴπῃ, ὅτι ἀγαπᾷ τὸν Θεόν, καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ μισῇ, ψεύτης ἐστίν· ὁ γὰρ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ὃν ἑώρακε, τὸν Θεόν, ὃν οὐχ ἑώρακε, πῶς δύναται ἀγαπᾶν; Καὶ ταύτην τὴν ἐντολὴν ἔχομεν ἀπ' αὐτοῦ, ἵνα ὁ ἀγαπῶν τὸν Θεὸν ἀγαπᾷ καὶ τὸν Ἀδελφὸν αὐτοῦ... Ἐν τούτῳ γινώσκομεν, ὅτι ἀγαπῶμεν τὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ, ὅταν τόν Θεὸν ἀγαπῶμεν, καὶ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηρῶμεν, καὶ αἱ ἐντολαὶ αὐτοῦ βαρεῖαι οὐκ εἰσίν. Ὅτι πᾶν τὸ γεγεννημένον ἐκ τοῦ Θεοῦ, νικᾷ τὸν κόσμον, καὶ αὕτη ἐστίν ἡ νίκη ἡ νικήσασα τὸν κόσμον, ἡ πίστις ἡμῶν. Τίς ἐστιν ὁ νικῶν τὸν κόσμον, εἰ μὴ ὁ πιστεύων, ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ;

Ο όσιος πατήρ ημών Αρσένιος ο μέγας (8 Μαΐου)

Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΤΗΡ ΗΜΩΝ ΑΡΣΕΝΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ (8 ΜΑΪΟΥ)

 

«Ο άγιος Αρσένιος ήταν γέννημα και θρέμμα της μεγαλούπολης Ρώμης, διατηρήθηκε καθαρό κατοικητήριο του Θεού από πολύ μικρή ηλικία, γεμάτος από κάθε αρετή και σοφία, τη θεϊκή και την ανθρώπινη. Γι᾽ αυτό και δέχτηκε τη χειροτονία του σε διάκονο, την εποχή που βασιλιάς στους Ρωμαίους ήταν ο μέγας Θεοδόσιος. Όταν ο Θεοδόσιος αγωνιζόταν και φρόντιζε να βρει άνδρα πνευματικό και λόγιο, ώστε να καλύπτει τις πνευματικές ανάγκες των