Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ, Πανταζῆ Νικολάου, θεολόγου

Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ

Πανταζῆ Νικολάου, θεολόγου 

Σήμερα, 13 Μαΐου, εορτάζει ο Όσιος Σέργιος, “ο πατήρ του Πατρός!” Είναι ο άξιος και τιμημένος βιολογικός πατέρας ενός ανταξίου και επαξίου Μεγίστου Πατρός της Εκκλησίας, του Ιερού Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος εορτάζει στις 6 Φεβρουαρίου.

 Ο Όσιος Σέργιος ήταν αδελφός του Πατριάρχου Ταρασίου (784-806 μ.Χ.) Είχε εύσχημη, διάσημη και επίσημη καταγωγή, κείνη την επίμαχη εποχή. Ολόκληρη η οικογένεια του Οσίου Σεργίου ήταν ευσεβής, Θεοσεβής και πάνυ Θεοφιλής. Θεοφιλία μέχρι αυτοθυσίας, επεκτεινομένη “επί τας πηγάς του Μαρτυρίου!”

 Η Οικογένεια του Οσίου Σεργίου συμπεριλήφθηκε στους φρικτούς διωγμούς που εξαπέλυσε ο Εικονομάχος Αυτοκράτορας Θεόφιλος, που μόνο Θεό-φιλος δεν ήταν! Η καταγγελία (το έγκλημα) εναντίον της οικογενείας του Οσίου Σεργίου ήταν ότι τόλμησαν να είναι ένθερμοι δημόσιοι υποστηρικτές των αγίων εικόνων.

 Είναι συγκινητική και συνταρακτική η απάντηση του Οσίου Σεργίου όταν κλήθηκε να απολογηθεί ενώπιον του δεινού αυτοκράτορα, ο οποίος συμπαθούσε υπερβολικά τον Σέργιο και προσπαθούσε πονηρά να τον λυγίσει και να μετατρέψει την Πίστη του.

 «Δεν δύναμαι να ευχαριστήσω εσένα τον βασιλέα μου και να προδώσω τον Μέγα Βασιλέα της Δόξης ολοκλήρου της Δημιουργίας, τον Ιησού Χριστό και Θεό μου!».

 Ο αυτοκράτωρ προσβλήθηκε, οργίσθηκε και ύστερα από εκφοβιστικά βασανιστήρια, τον φυλάκισε, ελπίζοντας πως ίσως θα άλλαζε γνώμη, έστω και την τελευταία στιγμή. Όταν όμως είδε ότι τίποτε δεν λύγιζε τον Όσιο, “τον χτύπησε εκεί που πονάει”…

 Διέταξε να συλληφθεί ολόκληρη την οικογένειά του, με τη ευλαβεστάτη σύζυγό του Ειρήνη και τα ηρωϊκά, έτοιμα για κάθε ενδεχόμενο και κάθε μαρτύριο, παιδιά του. Όλοι εξορίστηκαν, τιμωρήθηκαν, ταλαιπωρήθηκαν, βασανίστηκαν μα όλοι τους διακατέχονταν από μία αγία, ουράνια χαρά, μια θεία ευφροσύνη και μέγιστη τιμή να υποφέρουν και να διώκονται χάριν της Ορθοδοξίας!

 Ο Όσιος Σέργιος κοιμήθηκε εν Κυρίω στην εξορία, μακριά από τα παιδιά του, τα οποία διέφυγαν κάθε κίνδυνο και επέστρεψαν στην Πόλη.

 Διαλεχτό, σημαδεμένο και δεδοξασμένο τέκνο του Οσίου Σεργίου, ο Μέγας Φώτιος, ο Μέγας Πατήρ της Εκκλησίας και Πατήρ της Αποτειχίσεως, ως αυτός που την θέσπισε σαν Κανόνα Ιερό και τρόπο μοναδικό για την απομάκρυνσή μας από αιρετικούς επισκόπους.

 Ποιος είναι ο Μέγας Φώτιος;

 “Ο Άγιος Φώτιος ήταν εκείνος που με τους αγώνες του έσωσε την Ορθοδοξία από την υποταγή της στον Παπισμό και επίσης, ήταν εκείνος, ο οποίος προήδρευσε της Πρωτοδευτέρας Συνόδου η οποία εξέδωσε μεταξύ άλλων και τον 15o  Ιερό Κανόνα”. (Ευθυμίου Τρικαμηνά Ιερομονάχου, «Η Διαχρονική Συμφωνία των Αγίων Πατέρων…. Σελ. 147).

 Ποιος είναι ο Μέγας Φώτιος;

 Είναι αυτός που ηγήθηκε της Ογδόης Οικουμενικής Συνόδου (879) και κατεδίκασε τον Παπισμό ως ΑΙΡΕΣΗ, και ΟΧΙ “αδελφή εκκλησία…”

 Ποιος είναι ο Μέγας Φώτιος;

 Είναι αυτός που εδογμάτισε την διαχρονική μας στάση ως προς τους Λυκοποιμένες:

 «Αἱρετικός ἐστιν ὁ ποιμήν; Λύκος ἐστί! ΦΥΓΕΙΝ ἐξ αὐτοῦ καί ἀποπηδᾶν δεήσει, μηδ’ ἀπατηθῆναι προσελθεῖν, κἄν ἥμερον περισαίειν δοκῇ · ΦΥΓΕ τήν κοινωνίαν αὐτοῦ (Αποτείχισον σεαυτώ) καί τήν πρός αὐτόν ὁμιλίαν ὡς ἰόν ὄφεως ἀγκίστρῳ μέν καί δελέατι ἰχθύες ἁλίσκονται, ὁμιλία δέ πονηρά καί τόν αἱρετικόν ἰόν ὑποκαθήμενον ἔχουσα πολλούς τῶν ἁπλουστέρων προσιόντας καί μηδέν βλάβος παθεῖν ὑφορωμένους ἐζώγρησε· ΦΕΥΓΕΙΝ οὖν παντί σθένει διά ταῦτα προσήκει τούς τοιούτους» (ΕΠΕ 12, 400, 31).

 Ποιος είναι ο Μέγας Φώτιος;

 Είναι αυτός που επιπλήττει σφοδρώς τον Αρχιεπίσκοπο Καισαρείας Παύλο, διότι έγινε προδότης των δογμάτων της Πίστεως και οι Πιστοί Αποτειχίστηκαν από αυτόν, τον αποστρέφονταν τελείως και ούτε «χαίρετε» δεν του έλεγαν: «Κακός ἐγένου φίλοις καί θείου προδότης δόγματος, καί τῆς σῆς ὁμολογίας πολέμιος, εἶτα διερωτᾷς, τί δήποτέ σε οἱ εὐσεβεῖς ὡς ἐναγῆ ἀποστρέφονται, μηδέ τῆς κοινῆς ἀξιοῦντες προσρήσεως; (ὤ, τί σε δικαίως προσείπω;) φοβερόν ἡγοῦνται καί τό διά τοῦ “χαίρειν” κοινωνῆσαι τοῖς ἔργοις σου τοῖς πονηροῖς» (Ἐπιστ. ΚΣΤ΄ Παύλῳ γεγονότι ἀρχιεπισκόπῳ Καισαρείας καί ἀποστήσαντι, ΕΠΕ 13, 290,25).

 Αυτός ήταν ο πανένδοξος, Μέγας και Ιερώτατος υιός του Οσίου Σεργίου! Ο Μονομάχος, Μαχητής και Υπέρμαχος Καταπολεμιστής της Αιρέσεως του Παπισμού.

 Άξιος πατέρας ο Όσιος Σέργιος! Και εφ’ όσον ο υιός του θεωρείται Πατέρας της Αποτειχίσεως, ο Όσιος Σέργιος τότε, είναι ο «Παππούς» της Αποτειχίσεως!

 Μας θυμίζει έναν άλλον ένδοξο Σέργιο, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος εφήρμοσε υποχρεωτική Αποτείχιση από τον Επίσκοπο της Ρώμης Πάπα Σέργιο (1009) ο οποίος είχε αναφέρει το Σύμβολο της Πίστεως με την αιρετική προσθήκη του Φιλιόκβε και ο Πατριάρχης Σέργιος, χωρίς δεύτερη σκέψη, χωρίς ενδοιασμούς και φοβίες, χωρίς δικαιολογίες και δειλίες περί «λόγων τάχα διακρίσεως», αλλά αυτομάτως, ενσυνειδήτως και αυτοπροαιρέτως έκανε αυτό που το επέβαλλε η συνείδησή του, αυτό που επέβαλλε η Ορθόδοξη Παράδοση: αυτοστιγμή ΠΑΥΕΙ τη Μνημόνευση του Πάπα Σεργίου και τον διαγράφει από τα Δίπτυχα της Εκκλησίας ΠΡΙΝ ΚΑΝ καταδικσθεί ο Πάπας Σέργιος από κάποια Σύνοδο! Πολύ σημαντικό αυτό!

 Αυτό λέγει και στην Ερμηνεία του Κανόνα και ο Θεόδωρος Βαλσαμών: «Ας σημειωθεί αυτό διότι ίσως ωφελήσει αυτούς που λέγουν πως δεν είναι τάχα καλό να αποτειχισθούμε από το θρόνο της Ρώμης, πριν να καταδικασθούν αυτοί επισήμως ως αιρετικοί!» (Ράλλη–Ποτλῆ, Τόμ. Β΄, 695).

 Ας το προσέξουν αυτό οι συμβιβασθέντες Αντι-οικουμενιστές οι οποίοι κοινωνούν με τους Οικουμενιστές και ο Πειραιώς που συστηματικώς επικαλείται Συνοδική Διαγνώμη πρωτίστως, σε οικτρή αντίθεση με τον Μέγα Ιερό Φώτιο και τους Πατέρες που συνεκρότησαν την Αγία Θεοφώτιστη Αποστολική Πρωτοδευτέρα Σύνοδο, η οποία επί τούτου αναφέρει:

 «Προ συνοδικής διαγνώσεως εαυτούς της προς τον καλούμενον Επίσκοπον κοινωνίας αποτειχίζοντες!»

 Ο Πατριάρχης Σέργιος λοιπόν δεν ανέμενε την σύγκλιση κάποιας μελλοντικής Συνόδου αλλά διέκοψε οποιαδήποτε κοινωνία. Έκανε Αποτείχιση πριν την επίσημη Απόσχιση του 1054.

 Εάν προσέξατε, δεν αναφέρω «Σχίσμα του 1054» αλλά Απόσχιση του 1054. Στην Ουσία, δεν έχουμε Σχίσμα αλλά δύο Αποτειχίσεις, μία καλή, ορθή από πλευράς Ορθοξίας – και μία κακή, ανορθόδοξη, σχισματική.

 Η μία ήταν Αποτείχιση από την Παπική Αίρεση, η άλλη ήταν η Παπική Απόσχιση από τον επίσημο Κορμό του Δένδρου του Σώματος του Χριστού λόγω υπερηφανείας, εγωισμού και αυταρχισμού, οπότε έχουμε Κανονικό Σχίσμα του Επισκόπου Ρώμης από το Πατριαρχείο, το οποίο αυτό πρώτο διέκοψε την Κοινωνία και κατεδίκασε τον Παπισμό!

 Ω, Όσιε Σέργιε, τι τέκνο λαμπρό εχάρισες στην Ορθοδοξία! Ελάλησας ημίν εν υιώ! Υιώ Αγίω, Μεγάλω, Ιερώ! Όσιε Σέργιε, σ’ ευχαριστώ! Σ’ ευχαριστούμε! Σ’ ευγνωμονούμε και σε παρακαλούμε, πρέσβευε για μας μετά της Αγίας Οικογενείας σου, για τις οικογένειές μας, αμήν!

Η εσχάτη θλίψη! Διγλωσσία Αντι-Οικουμενιστών, με λάβαρα υπέρ του Πατριάρχη!

Μεταξύ 17 και 21 Απριλίου 2015 οι ενσυνείδητα Ορθόδοξοι της Μητροπόλεως Σερρών γνώρισαν και βίωσαν την απόλυτη θλίψη και απογοήτευση από τα δρώμενα εντός της Μητροπόλεως. Αν σκεφθεί κανείς την διγλωσσία και την δι-πραξία φορέων «χριστιανικών» οργανώσεων, «ιερωμένων» και «μητροπολιτών», απογοητεύεται από την υπάρχουσα κατάσταση εντός της Εκκλησίας, η οποία υποθάλπει την παναίρεση του οικουμενισμού.

Ειδικότερα, σε τεύχος του Ιανουαρίου 2015, στο περιοδικό «Ο Σωτήρ» της «χριστιανικής οργάνωσης “Σωτήρ”» φιλοξενήθηκε  άρθρο με τίτλο «Ο εναγκαλισμός του όφεως», ανυπόγραφο ον από τον συγγραφέα του και για τον λόγο αυτό παραθέτω φωτοτυπία του περιοδικού «Σωτήρ» Ιανουαρίου 2015, προκειμένου να λάβετε γνώση των λεχθέντων από την παραπάνω οργάνωση τον Ιανουάριο του 2015.

Στη συνέχεια, τον Απρίλιο του 2015, η αυτή «χριστιανική οργάνωση» συμμετείχε ενεργά στην υποδοχή του Πατριάρχη Κων/πόλεως Βαρθολομαίου στην πόλη των Σερρών, και γνωστοί εκπρόσωποί της κρατούσαν περιχαρείς λάβαρα, και επεφημούσαν τον κατονομαζόμενο από την ίδια ως έχων αιρετικές θέσεις, Πατριάρχη Κων/πόλεως Βαρθολομαίο.

Να, τα αποτελέσματα της παναιρέσεως του Οικουμενισμού! Δημιουργεί ανθρώπους επαμφοτερίζοντες. Είναι τουλάχιστον ίδιον χαρακτηριστικό ανθρώπων, που έχουν επηρεασθεί από την προτεσταντική ηθικολογία και τον Οικουμενισμό, να εκδηλώνουν περισσή υποκρισία και φαρισαϊσμό, να έχουν διάσταση ανάμεσα στις απόψεις και τις  πράξεις τους.

Ποιον πρέπει επιτέλους να πιστέψουν οι Σερραίοι; Αυτόν που άλλα λέει και άλλα κάνει; Αυτόν που αγωνίζεται για την καταπολέμηση της αίρεσης του οικουμενισμού φαινομενικά και μετά κουνάει λάβαρα και υποδέχεται με μεσσιακές τιμές τον κύριο εκφραστή της αιρέσεως; Ή μήπως πρέπει ο μέσος σώφρων Ορθόδοξος Σερραίος να αντιληφθεί ότι όλα έχουν ξεπουληθεί στο όνομα της οποιασδήποτε σκοπιμότητας;

Πού είναι η μετάνοια και η υπακοή στον Χριστό του ιερατείου και των χριστιανικών οργανώσεων; Μήπως η συμπεριφορά τους αυτή έχει άμεση σχέση με μια «ειδωλολατρική γεροντολαγνεία», που καμία σχέση δεν έχει με την ειλικρινή αγάπη και την προσφερόμενη αλήθεια του Σταυρωθέντος και Αναστάντος Κυρίου; Μήπως όλον αυτόν τον καιρό η κλήση προς μετάνοια του λαού, της ηγεσίας της εκκλησίας και των χριστιανικών οργανώσεων ήταν προσχηματική και δεν αφορούσε τους ίδιους αλλά όλους τους υπόλοιπους «αμαρτωλούς», πλην του «φαρισαϊκού» κατεστημένου;

ΜΟΥΡΑΤΙΔΟΥ ΕΡΜΙΟΝΗ

Ο α-κοινώνητος Άγιος Αρσένιος, ο "αγαπητισμὸς" των Οικουμενιστών και η "κοινωνικότητα" των αντι-Οικουμενιστών!

π. Διονύσιος Ταμπάκης

ΗΤΑΝ Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ;

ΣΗΜΕΡΑ εορτή των Αγίων Ιβηριτών Οσιομαρτύρων οι οποίοι με ανδρεία, έως μαρτυρικού θανάτου, έλεγξαν τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Η' Παλαιολόγο και από τον λατινόφρονα Πατριάρχη Ιωάννη ΙΑ' Βέκκο για την αντι-ορθόδοξη πολιτική τους, ας πάμε σε ένα άλλο πιο σύγχρονο Άγιο, τον Όσιο Αρσένιο τον Καππαδόκη για να ερευνήσουμε αν μοιάζει με αυτούς τους «φανατικούς» αντι-οικουμενιστές Αγίους.

Ο Άγιος Αρσένιος είχε ευρύχωρη καρδιά και μυαλό, πέρα από μικρότητες, φανατισμούς και μικρονοϊκές αντιμετωπίσεις. Έτσι η αγάπη του διαχέονταν σε όλη την κτίση και σε όλους τους ανθρώπους, ακόμη και σε άτομα διαφορετικού θρησκεύματος και εθνότητος.

Κάθε πονεμένος για αυτόν ήταν παιδί του, που ώφειλε να το παρηγορήσει. Αναφέρει σχετικά ο Γέροντας Παϊσιος:

«Είναι αλήθεια ότι ο Πατήρ, όπου περνούσε και του έφερναν αρρώστους, για να τους διαβάσει, ποτέ δεν εξέταζε, εάν ο άρρωστος είναι Χριστιανός ή Τούρκος, αλλά από ποιά αρρώστια πάσχει, για να βρει την ανάλογη ευχή».

Μα όσο ήταν ο Άγιος, Οικουμενικός στην αγάπη του, τόσο δεν ήτανε Οικουμενιστής στην πίστη του. Προσευχόταν για όλους τους ανθρώπους, μα όχι μαζί με όλους τους ανθρώπους. Τα πληθωρικά οικουμενιστικά ανοίγματα και οι συμπροσευχές με ανθρώπους απειθείς στην αλήθεια, δεν είχαν θέση στην πίστη του Αγίου Αρσενίου.

 

Γράφει ο Άγιος Παϊσιος:

«Μία φορὰ εἶχαν στείλει ἕναν δάσκαλο προτεστάντη, ὁ ὁποῖος, μόλις ἔφθασε στὰ Φάρασα, ζήτησε τὸ σπίτι τοῦ προτεστάντη Κουψῆ –ποὺ τὸν πλήρωναν νὰ κάνει προσηλυτισμό– γιὰ νὰ ξεφορτώσει τὰ πράγματά του καὶ νὰ μείνει σ’ αὐτόν. Ὅταν τὸ ἔμαθε γιὰ τὸν δάσκαλο ὁ Πατὴρ Ἀρσένιος, πῆγε ἀμέσως, τὸν συνάντησε καὶ τοῦ εἶπε:

(τί να του είπε άραγε; «καλώς ήρθες! Ελάτε να γίνουμε πολλοί και δεύτε στις συμπροσευχές και τις συνευωχίες;» ΟΧΙ αλλά)

«γρήγορα νὰ φύγης, ὅπως ἔχεις τὰ πράγματά σου, πρὶν τὰ ξεφορτώσης, γιατί στὰ Φάρασα ἄλλον προτεστάντη δὲν θέλουμε. Μᾶς φθάνει ὁ ἕνας ποὺ ἔχουμε καὶ ὁ ἕνας Τοῦρκος ποὺ εἶναι ἀπὸ χρόνια».

Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ εἶπε καὶ στὴν Ἐκκλησία ὁ Πατήρ: «ὅποιος θὰ πεῖ καλημέρα τοῦ Κουψῆ, νὰ τὸ ξέρει ὅτι θὰ βγεῖ ἄλειωτος».

Ἦταν ἡ μόνη λύση αὐτὴ γιὰ νὰ ἀπομονώση τὴν σφήκα, τὸν Κουψῆ, ὁ ὁποῖος κέντριζε συνέχεια τοὺς νέους κυρίως, γιατί ἔχυνε στὶς τρυφερὲς ψυχὲς τὸ δηλητήριο τῆς πλάνης του καὶ τοὺς ἀγρίευε μὲ τὸ νὰ κατηγορεῖ τὸν Χατζεφεντῆ (δηλ. τὸν ἅγιο Ἀρσένιο), ὅτι διώχνει τοὺς δασκάλους γιὰ νὰ ἀφήση τὰ παιδιὰ ἀμόρφωτα. Ἀφοῦ πιὰ δὲν μιλοῦσε κανεὶς τοῦ Κουψῆ, ἀναγκάστηκε νὰ καταλάβη τὴν πλάνη του. Πῆγε στὸν Πατέρα Ἀρσένιο, τοῦ ζήτησε συγχώρεση καὶ ἐπανῆλθε στὸ κοπάδι του καὶ αὐτός· ἔτσι χάλασε πιὰ ἡ σφηκοφωλιὰ τῶν προτεσταντῶν.

 

«Ὁ Πατὴρ Ἅγιος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης»

ἔκδ. Ἱ. Ἡσυχαστηρίου «Εὐαγγ. Ἰωάννης ὁ Θεολόγος»,

Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 1975, σελ. 39-40

 

Τίμιοι Χριστιανοί και Αγίοι, που ποτέ δεν δώσανε διαζύγιο στην Αλήθεια από την Αγάπη. Κατά πως λέγει και ο Χριστός:

ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή

(Ιωάνν. κεφ. ιδ΄ στίχ. 6).

 

π. Διονύσιος Ταμπάκης

13 Μαϊου 2015

Μνήμη των Άγίων Ιβηριτών Μοναχών και Οσιομαρτύρων.

πηγή: http://www.pentapostagma