Ἀπάντηση
στὶς θεολογικὲς κακοδοξίες καὶ ἱστορικὲς ἀνακρίβειες τοῦ Ἀθηνῶν Ἱερωνύμου
Ἡ Ἑλλάδα τῆς Ρωμηοσύνης
δὲν εἶναι ἡ Εὐρώπη τοῦ Καρλομάγνου
Γράφει ὁ Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο
Πρὶν λίγες ἡμέρες ἡ Δεσποτοκρατία,
ποὺ λυμαίνεται τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ στὴν Ἑλλάδα ―διὰ τοῦ Ἀθηνῶν
Ἱερωνύμου (γραπτῶς καὶ προφορικῶς) καὶ τοῦ Θεσσαλονίκης Ἀνθίμου (προφορικῶς) ― ἐξέφρασε τὴν
«παραδοσιακή» ταύτιση τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐξουσιοκρατίας μὲ τὴν
πολιτικὴ-οἰκονομικὴ-κοινωνικὴ ἐγχώρια ἐξουσιοκρατία καὶ τὴν ξενοκρατία.
Ἐπιβεβαίωσε τὴν ἀποστασιοποίησή της τόσο ἀπὸ τὴν
Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ τὴν ὀρθόδοξη συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας ὅσο καὶ ἀπὸ
τὴν ὀρθόδοξη Παράδοση, ποὺ ἱστορικὰ θέλει τὴν Ἐκκλησία στὸ πλευρὸ
τοῦ Ὀρθοδόξου Ἑλληνικοῦ Λαοῦ σὲ κάθε περιπέτειά του καὶ συμμέτοχο
―ἂν ὄχι πρωταγωνίστρια καὶ ἡγέτιδα― τῶν ἐθνικῶν ἀγώνων του.
Ἀπέδειξε γιὰ μίαν ἀκόμη φορὰ ὅτι συνεχίζει τὴν παράδοση
τῶν γραικύλων*· τῶν φιλενωτικῶν*· τῶν δυτικόπληκτων διανοουμένων
καὶ τῶν πολιτικῶν δωσιλόγων, ποὺ ἀφ-ἑλληνίζουν καὶ ἀπὸ-ὀρθοδοξοποιοῦν
τὸν Ἑλληνικὸ Λαό· τῶν ὀλιγαρχῶν καὶ τῶν πάσης φύσεως ἰδιοτελῶν καὶ
συμφεροντολόγων ―τοκιστῶν καὶ σουλατσαδόρων― ποὺ ἀπομυζοῦν τὸν ἱδρῶτα
καὶ τὸ αἷμα τοῦ λαοῦ· ὅλων αὐτῶν ποὺ διαχρονικὰ ἀφανίζουν τὴν ἐλπίδα
καὶ καταστρέφουν τὸ μέλλον τῶν Ἑλλήνων/Ρωμηῶν.
Ἡ «ἐκκλησία» τῆς Δεσποτοκρατίας γράφει ἀκόμη μία
σελίδα προδοσίας τοῦ πιστοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ ἀπροκαλύπτως συνεργεῖ
στὴν ἐκστρατεία παραπλανήσεως καὶ ἐκμαυλισμοῦ του, κατατρομοκρατήσεως
καὶ ὑποταγῆς του στὶς ἀντίχριστες καὶ ἑωσφορικὲς δυνάμεις τῆς Δύσεως·
στὶς δυνάμεις τοῦ Σιωνισμοῦ καὶ τῆς Μασωνίας, ποὺ σήμερα ―διὰ τῆς παναιρέσεως
τοῦ Οἰκουμενισμοῦ― ἀπεργάζονται (α) τὴ διαστροφὴ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς
μας καὶ τῆς ἐνσωματώσεως τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν στὴν Πανθρησκεία
τοῦ Ἀντιχρίστου, ἀλλὰ καὶ (β) ἐπιχειροῦν τὴν καθυπόταξη τῶν Ἑλλήνων
στὴν νεοεποχίτικη Νέα Τάξη Πραγμάτων τῆς Παγκοσμιοποιήσεως/Παγκοσμιοκρατίας·
δηλαδὴ ἀπεργάζονται τὴν ἐξαφάνιση τῆς ἐθνικῆς καὶ πολιτισμικῆς ἰδιοπροσωπίας
τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ μαζὶ μὲ τὴ βιολογικὴ ἐξόντωσή του.
Σὲ ἕνα ἄθλιο κείμενο μόλις 793 λέξεων ―παρὰ τὴν «ποιητική»
διάθεση μὲ τὴν ὁποία ἀρχίζει, ποὺ ἐκ πρώτης ἀναγνώσεως μπορεῖ νὰ θεωρηθεῖ
ὡς ἕνα ἀκόμη γλυκανάλατο καὶ ἀγαπολογικὸ οἰκουμενιστικὸ κείμενο―
ὁ Ἀθηνῶν Ἱερώνυμος συμπυκνώνει τόσο τὴν προδοσία τῆς Ὀρθοδοξίας
ὅσο καὶ τὴν προδοσία τῆς Πατρίδας!!!
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος, ποὺ ἐκ
τοῦ ἀξιώματός του εἶναι ἀπὸ τὸν Κύριο καὶ Θεό μας Ἰησοῦ Χριστὸ ταγμένος