ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΤΟΥ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ
ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ, ΠΟΥ ΜΕΤΑ
ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΕΙΧΕ ΤΗΝ
ΚΑΛΩΣΥΝΗ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ
ΜΑΖΙ ΜΟΥ
ΕΞΑΠΟΣΤΕΛΛΟΝΤΑΣ ΜΕ ΣΤΗΝ
…ΚΟΛΑΣΗ!
Σεβασμιώτατε
Μητροπολίτα Καλαβρύτων κ. Ἀμβρόσιε,
Στὸ ἄρθρο
σας μὲ τίτλο «ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ, ΑΓΑΠΗΤΕ κ. ΣΗΜΑΤΗ!» ποὺ ἀναρτήσατε στὴν ἱστοσελίδα
σας ἐναντίον μου (ἐδῶ)
ἀπάντησα μὲ εὐπρέπεια καὶ χωρὶς χαρακτηρισμοὺς τοῦ προσώπου σας (ἐδῶ).
Ἡ ἀπάντησή μου ἀφοροῦσε (καὶ ἀποκάλυπτε) ἐνέργειές σας καὶ θέσεις σας γιὰ
θέματα Πίστεως, οἱ ὁποῖες (ἂν ἰσχύουν) ἀπὸ μόνες τους διαζωγραφίζουν τὶς
κακόδοξες καὶ ἀντίθετες μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση θέσεις σας!
Ὁ τίτλος τοῦ
ἄρθρου μου καταδεικνύει τὸ ἐνδιαφέρον μου γιὰ τὸ πρόσωπό σας καὶ ἰδιαίτερα γιὰ
τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη ποὺ ταλαιπωρεῖται ἀπὸ
μερικοὺς Μητροπολίτες καὶ ἦταν ὁ ἑξῆς: «Έκκληση στον Καλαβρύτων: Ειναι έσχατος
καιρός να αποκηρύξετε τις Οικουμενιστικές σας θέσεις»! Νὰ σημειώσω ὅτι
ἀπαντήσατε μέν, ἀλλὰ …λησμονήσατε νὰ παραθέσετε καὶ τὴν διεύθυνση τῆς ἱστοσελίδας
ὅπου δημοσιεύτηκε τὸ ἄρθρο μου, γιὰ νὰ μὴν δεῖ τὸ Ποίμνιό σας τὶς κακοδοξίες
ποὺ πρεσβεύετε!
Βέβαια
εἴχατε δηλώσει ὅτι δὲν θὰ συνεχίζατε τὸ διάλογο, ἐὰν θελήσω νὰ ἀπαντήσω. Παρὰ
ταῦτα (ὅπως πρόβλεψα) ἀπαντήσατε, γιατὶ θέλετε νὰ ἔχετε τὸν τελευταῖο λόγο, χωρὶς
νὰ προσθέσετε κανένα νέο στοιχεῖο ποὺ νὰ ἀποδεικνύει ὅτι, οἱ αἰτιάσεις πρὸς τὸ
πρόσωπό σας, δὲν ἀνταποκρίνονται στὴν πραγματικότητα. Ἀντίθετα, κι ἀκριβῶς
ἐπειδὴ δὲν εἴχατε ἐπιχειρήματα, μὲ τὸ νέο σας ἄρθρο (ἐδῶ) δὲν παραλείψατε νὰ ἐξασκήσετε τὸ χόμπυ σας, νὰ περιλούσετε κι ἐμένα τὸν
ἄσημο, ὅπως ἄλλα δημόσια πρόσωπα, μὲ ὕβρεις· λασπολογεῖτε μὲ τὸ νέο ἐναντίον
μου ἄρθρο, καὶ χωρὶς νὰ παραδεχθεῖτε κάποιο ἀπὸ τὰ θεολογικὰ λάθη σας, χωρὶς νὰ μετανοήσετε γιὰ
τίποτα, προσπαθεῖτε μὲ παραποιήσεις τῆς πραγματικότητος, ἀνεπιτυχῶς δέ, νὰ τὰ δικαιολογήσετε
ὅλα! Τὸ ἀποτέλεσμα; Ὅσοι γνωρίζουν λίγη θεολογία, θὰ γελᾶνε μὲ τὶς νέες
θεολογικὲς ἀνακρίβειες καὶ ἀθεολόγητες θέσεις ποὺ προσθετικὰ παραθέτετε!
Πόσο
Ὀρθόδοξος μπορεῖ νὰ εἶναι ἕνας Ποιμένας καὶ πόση ἀγάπη ἔχει, ὅταν, ἀντὶ νὰ
ἀντικρούσει τὶς κατηγορίες, τὶς ἐπιβεβαιώνει
(λόγῳ θεολογικῆς ἀνεπάρκειας;) καί, ταυτόχρονα, ὡς κριτὴς τῶν πάντων καὶ παντογνώστης
Θεός, γράφει, ὅπως ἐσεῖς ἐναντίον μου, τὰ παρακάτω ἀγαπητικὰ κοσμητικὰ ἐπίθετα;
Στὸ τέλος δέ, μὲ στέλνετε καὶ στὸ πῦρ τὸ ἐξώτερον;
Οἱ ὕβρεις σας δημοσιεύτηκαν μέχρι τώρα (ἐκτὸς ἀπὸ τὸ δικό σας ἱστολόγιο) καὶ στὸ http://ekklisiaonline.gr/nea/item/3998 καὶ ἀπορῶ πῶς ἕνα σοβαρὸ ἱστολόγιο δημοσίευσε τέτοιες ὕβρεις. Γράφετε:
κ. Σημάτη, «εἶσθε
ἕνας πανάθλιος ὑβριστής μου, ἕνας
εὐτελής συκοφάντης· καταδεικνύετε τό τυφλόν πάθος τῆς ψυχῆς σας· κακία·
εἶστε τετυφλωμένος ἀπό τό καθ’ ἡμῶν μῖσος·
ἄσπλαγχνος καρδία· σκληροτράχηλος καρδίας, πλημμυρισμένη
ἀπό μῖσος κατά τοῦ Ἐπισκόπου σας· χύνει τό δηλητήριόν
της· τυφλωμένος ἀπό τό ἐναντίον μας πάθος· ἐμπαθής!
Τόσον τυφλωμένον ἀπό τό πάθος καί τό μῖσος ἄνθρωπον ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗΝ
ΜΟΥ! Ἀντί νά μᾶς ἐπαινῇ, μᾶς κατηγορεῖ ὡς
φιλοπαπικόν! Κύριε
ἐλέησον! Εἶσθε
ὑπεράγαν ἐγωϊστής! Δέν ἐνεργεῖτε μέ τόν φωτισμόν τοῦ Παναγίου
Πνεύματος! Ὁ δόλιος Διάβολος κινεῖ τήν γραφῖδα σας. Εἶσθε ὑπηρέτης τοῦ ψεύδους· δαιμονόπληκτος! Ξεκουμπωθήκατε καί ξεκουμπισθήκατε! Αὐτο-εντάσσεσθε εἰς τούς ἐξ εὐωνύμων τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ!
Ὁπότε
σᾶς ἀποχαιρετῶ μέ τούς λόγους τοῦ Κυρίου μας: «Πορεύεσθε ἀπ’ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς
τό πῦρ τό αἰώνιον, τό ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καί τοῖς ἀγγέλλοις
αὐτοῦ!».
Αὐτὰ γράφετε
γιὰ μένα! «Ὤ πλοῦτος καὶ βάθος δεσποτικῆς ἀγάπης καὶ
σπλάχνα οἰκτιρμῶν!
Μὲ τὴ σειρά μου εὔχομαι νὰ εἶστε καλά, Σεβασμιώτατε. Προσεύχομαι γιὰ
τὴ μετάνοιά σας. Παρακαλῶ δὲ τὸ Θεό, νὰ μὲ βοηθήσει, πρὶν τὸ τέλος μου, νὰ
ἀπαλλαγῶ κι ἐγὼ ἀπὸ τὰ παραπάνω πάθη καὶ νὰ μετανοήσω γιὰ τὰ λάθη ποὺ ἔκανα
στὴν ἀντιπαράθεση ποὺ εἴχαμε!
Ὅμως, ἐπειδὴ τὰ θέματα τὰ ὁποῖα μὲ ἔφεραν σὲ ἀντίθεση
μαζί σας, δὲν εἶναι ἐγκόσμια, ἀλλὰ θέματα
Πίστεως, θὰ ἀπαντήσω ὅσο πιὸ συνοπτικὰ μπορῶ, χωρὶς νὰ παρουσιάσω πατερικὰ
κείμενα, καὶ ὅσα ἤδη ἔχω διὰ πολλῶν ἀπαντήσει. Βέβαια ξέρω· τὴν μὲν δική σας ἀπάντηση
(δημοσιευόμενη στὸ ἱστολόγιό σας καὶ σὲ ὅσα ἄλλα τὴν ἀναδημοσιεύσουν) θὰ τὴν
διαβάσουν χιλιάδες. Ἐνῶ τὴν δική μου ἀπάντηση κάποιοι λίγοι. Ἀλλὰ ἡ ἀλήθεια δὲν
μετριέται μὲ ἀριθμούς· δὲν ἐπιβάλλεται μὲ ὕβρεις καὶ δεσποτικὲς ἀπειλὲς καὶ
γνωριμίες· ἔχει τὴν δική της δυναμική.
Ἀρχίζετε τὴν
λασπολογία τῶν ἕξι (6) σημείων ἐναντίον μου, ἀρχίζοντας μὲ ἕνα ἐξωφρενικὸ δεσποτικὸ ψεῦδος, ποὺ εἶναι ἀδύνατο νὰ τὸ ἐλέγξει ὁ ἀναγνώστης, ἂν κάποιος ποὺ γνωρίζει, δὲν τοῦ ἀποκαλύψει τὴν πραγματικότητα. Γράφετε:
1. «Μέ κατηγορεῖτε, ὅτι παρεχώρησα Ναόν εἰς τούς
Ρωμαιοκαθολικούς»!
Ἂν καὶ δεσπότης, ψεύδεσθε. Οὐδέποτε σᾶς κατηγορήσαμε γιὰ παραχώρηση
Ναοῦ. Ἁπλῶς, ὑπὸ τὴν καθοδήγηση τοῦ ἀείμνηστου Ἀρχιμανδρίτη π. Κων.
Παλαιολογόπουλου, ἀντισταθήκαμε στὴν προσπάθειά
σας νὰ παραχωρήσετε Ναό. Καὶ ἡ προσπάθειά μας,
μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἀπέδωσε: Δὲν τολμήσατε νὰ δώσετε Ναό! Ἐξ οὗ
καὶ τὸ μένος σας ἐναντίον μας, ποὺ σᾶς ὁδήγησε νὰ μὲ ἀφορίσετε τὴν Μ. Τετάρτη
τοῦ 2006 καὶ παρὰ τὶς παρακλήσεις μου νὰ συζητήσουμε τὸ θέμα μετὰ
τὸ Πάσχα. Ἡ γεμάτη ἀγάπη καὶ
διάκριση ἀγάπη σας γιὰ μένα ἐξαπέλυσε τὸ πρωΐ τῆς Μ. Τετάρτης τοῦ 2006 τὸ
ἰταμὸ τελεσίγραφο: Ἢ τώρα, ἢ σὲ ἀφορίζω!!! Καὶ πρὶν ἐκπνεύσει τὸ
τελεσίγραφο, τὸ ἴδιο βράδυ τῆς Μ. Τετάρτης, μὲ ἀφορίσατε!
2. Γιὰ τὸ
δεύτερο σημεῖο, τὸ ἀναφερόμενο στὸ Πόρτο Ἀλέγκρε, παραπέμπω στὴν πρώτη ἀπάντησή
μου (ἐδῶ)!
Ὅποιος ἀνατρέξει καὶ τὸ διαβάσει θὰ διαπιστώσει ὅτι γιὰ ἄλλα ἐρωτᾶσθε και σὲ ἄλλα
ἀπαντᾶτε! Λαϊκότερα: «Ἀπορία ψάλτου, βήξ»!
3. Εἶστε
τραγικὴ ὕπαρξη, Σεβασμιώτατε! Γράφετε:
«Ἀλλά, μέ κανένα τρόπον δέν δύναμαι νά ἀνεχθῶ τήν κατηγορίαν,
ὅτι πλανῶμαι εἰς τά θέματα τῆς
πίστεώς μας!»!!!
Καὶ στὴ
συνέχεια, μὲ ὅσα ἀπαντᾶτε, ἐπιβεβαιώνετε τὶς
πλάνες σας!
Παραθέσαμε στὸ
προηγούμενο ἄρθρο, τὶς ἑξῆς κακόδοξες περὶ Παπισμοῦ καὶ Οἰκουμενισμοῦ θέσεις
σας, τὶς ὁποῖες σᾶς παρακαλέσαμε νὰ ἀποκηρύξετε· εἴχατε διδάξει ἐπίσημα
καὶ ἐμφαντικά:
«Ὁ Πάπας δὲν εἶναι αἱρετικός»! «Ὁ παπισμός δὲν
εἶναι αἵρεση»! Αὐτὰ «εἶναι τὰ λεγόμενα “θεολογούμενα”… Κάποια στιγμὴ ἡ
Ἐκκλησία θὰ ἀποφασίσει»! «Οἱ Ρωμαιοκαθολικοὶ ἔχουν Ἀποστολικὴ διαδοχή, καὶ Μυστήρια, καὶ Βάπτισμα καὶ θαύματα»; «Τὸ Filioque
δὲν εἶναι αἵρεσις· …μὰ δὲν εἶναι αἵρεσις… Ἀλλά, ἂν τὸ στέλλει τὸ Ἅγ. Πνεῦμα ὁ
Πατὴρ καὶ ὁ Υἱός, ἐγὼ δὲν ἤμουνα σύμβουλος ἐκεῖ γιὰ νὰ δῶ
τί ἔγινε. Δὲ θὰ σᾶς διδάξω ποτὲ ὅτι ὁ Πάπας εἶναι αἱρετικός»! «Δὲν ὑπάρχει ἀπόφαση ποὺ νὰ ὁμιλεῖ γιὰ τὴν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ».
Μήπως μὲ τὴν
νέα ἀπάντησή σας, διορθώσατε οὐσιαστικά, κι ὄχι διπλωματικά, τὸ πρόβλημα; Μήπως
ὁμολογήσατε πίστη σὲ Μία Ἐκκλησία; Δυστυχῶς ΟΧΙ. Πάλι συσκοτίζετε
τὰ πράγματα, γιατὶ ἡ ἀποκήρυξη τῆς πλάνης, κοστίζει. Ἰδοὺ τὰ λόγια σας:
«Τί ἐπί τέλους εἶναι (οἱ Παπικοί); Αἱρετικοί
ἤ Σχισματικοί;
Ἀμφότεραι αἱ ἀπόψεις ἰσχύουν!
Ἀμφότεραι ἔχουν τά ὑπέρ ἑαυτῶν ἐπιχειρήματα! Ἡ ἡμετέρα ταπεινή γνώμη, εἶναι, ὅτι τό ζήτημα τοῦτο εἶναι «θεολογούμενον»,
δηλ. πολυσυζητούμενον. Ἀποφαίνομαι
ὡς Ἱεράρχης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος! Καί ὡς Ἱεράρχης τῆς Ἐκκλησίας ΔΕΝ
δικαιοῦμαι νά ἔχω ἄλλην -προσωπικήν- γνώμην καί ἄποψιν
ἀπό τήν ἐπίσημον
ἄποψιν τῆς Ἐκκλησιαστικῆς
Διοικήσεως».
Τί νὰ πεῖ
κανείς; Παραπέμπω στὸ βιβλίο ποὺ μὲ ἀναγκάσατε νὰ συγγράψω «Εἶναι αἵρεση ὁ
Παπισμός;». Ἐκεῖ ἀναφέρονται πάνω ἀπὸ 100 (ἑκατό) Σύνοδοι καὶ διδασκαλίες
Ἁγίων, ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι αἵρεση. Καὶ τολμᾶτε ἐσεῖς νὰ ἀρνηθεῖτε τὴν γνώμη
τῶν Ἁγίων καὶ νὰ ὑψώσετε τὸ ἀνάστημά σας πάνω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ μᾶς πεῖτε
ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἔχει ὡς θεολογούμενο τὸ θέμα, κι ἄλλοτε ὀνομάζει τὸν Παπισμὸ
αἵρεση κι ἄλλοτε σχίσμα; Λάστιχο
εἶναι οἱ ἀποφάσεις τῆς Ἐκκλησίας, νὰ
τὸ τεντώνετε ὅπως θέλετε; Ἀλλὰ αὐτὴ τὴ λαστιχένια
θεολογία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὑπηρετεῖτε, αὐτὴ ἐξάγετε! Καὶ διαγράφετε ὅλους
τοὺς Ἁγίους καὶ θέτετε πάνω ἀπὸ αὐτοὺς ἕνα καθηγητὴ θεολογίας, τὸν Καρμίρη, καὶ
μᾶς παραπέμπετε σ’ αὐτόν; Ἐπίσης, δὲν μᾶς καταθέτετε τὴν συγκεκριμένη ἀπόφαση, τῆς
Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, διὰ τῆς ὁποίας λέγει ὅτι θεωρεῖ τὸν παπισμὸ ὡς σχίσμα κι ὄχι ὡς αἵρεση! Γιατὶ ἀσφαλῶς
δὲν ὑπάρχει τέτοια ἀπόφαση! Γι’ αὐτὸ προσπαθεῖτε ταχυδακτυλουργικὰ νὰ παρουσιάσετε
κάποιες Ἐγκυκλίους (ποὺ ρυθμίζουν μὲ ἐκκλησιαστικὴ Οἰκονομία ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΑ θέματα) ὡς
δογματικές-θεολογικὲς ἀποφάσεις! Φρικτόν!
Ἀλλὰ καὶ τὸν
Καρμίρη δὲν καταφέρατε νὰ …καταλάβετε!
Διαβάζουμε
στὸ ἄρθρο σας:
«Οἱ Ρωμαιοκαθολικοί ἐπί τέλους τί εἶναι; Αἱρετικοί ἤ
Σχισματικοί;» ὁ Καθηγητής Καρμίρης ἀπαντᾷ:
«Γενικῶς παρατηροῦμεν ὅτι
καί ἐν τῷ ζητήματι τούτῳ ἡ Ἐκκλησία δύναται
κατά τάς περιστάσεις, ὁτέ μεν νά ἐφαρμόζῃ τήν ἀκρίβειαν καί νά θεωρῇ ἀκύρους τάς χειροτονίας τῶν ἑτεροδόξων, ὁτέ δε νά ἐφαρμόζῃ τήν οἰκονομίαν καί
νά δέχηται τούς προσερχομένους αὐτῇ καί παρ’ αἱρετικῶν καί ἑτεροδόξων,
διατηρούντων τήν ἱερωσύνην, κεχειροτονημένους κληρικούς διά χρίσματος ἁγίου μύρου καί λιβέλλου» (ἐνθ.
ἀνωτ. σελ. 1002)
Σ’ αὐτὸ
τουλάχιστον τὸ τμῆμα τοῦ κειμένου ποὺ παραθέτετε, Σεβασμιώτατε, ὁ Καρμίρης ὁμιλεῖ
γιὰ αἱρετικούς
καὶ ἑτερόδοξους κι ὄχι γιὰ σχισματικούς!!!
Ἁπλῶς μᾶς θυμίζει ὅτι ἡ Ἐκκλησία, ὡς ἐξουσία ἔχουσα, καὶ ὑπὸ τὴν προϋπόθεση ὅτι
οἱ αἱρετικοὶ μετανοοῦν
καὶ ἐπιστρέφουν στὴν Μία Ἐκκλησία, ἄλλοτε
δείχνει ἐπιείκεια, «Οἰκονομία», κι ἄλλοτε «Ἀκρίβεια». Ἡ
«Οἰκονομία», ὅμως, εἶναι ποιμαντικὴ
στάση! Δὲν εἶναι θεολογικὴ ἀπόφαση! Οἱ αἱρετικοί, ἀκόμα καὶ ὅταν τοὺς δεχόμαστε
στὴν Ἐκκλησία, τοὺς δεχόμεθα ὡς πρώην αἱρετικούς! Ἐφαρμόζοντας δηλ. ἡ Ἐκκλησία,
τὴν Οἰκονομία, δὲν ἀμνηστεύει τὴν αἵρεση! Διευκολύνει τοὺς αἱρετικοὺς ἀπὸ ἀγάπη
νὰ προσέλθουν στοὺς κόλπους της! Διαβάστε καὶ πάλι τὸ κείμενο τοῦ Καρμίρη! Ἴσως καταλάβετε τὴν τραγικὴ παρανόηση ποὺ κάνετε!
Ἐπὶ πλέον,
ἰσχυρίζεσθε τὸ ἑξῆς ἀθεολόγητο:
«Ὡς
Ἱεράρχης τῆς Ἐκκλησίας ΔΕΝ δικαιοῦμαι νά
ἔχω ἄλλην -προσωπικήν- γνώμην καί ἄποψιν ἀπό τήν ἐπίσημον ἄποψιν τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Διοικήσεως»!
Ἂς δοῦμε τὴν
ἐκκλησιολογική-θεολογικὴ σημασία τῆς παραπάνω δηλώσεώς σας: Δηλαδή,
Σεβασμιώτατε, οἱ τελευταῖες Σύνοδοι ὑπὸ τοὺς Ἀρχιεπισκόπους Σεραφείμ,
Χριστόδουλο καὶ Ἱερώνυμο (ἢ οἱ Σύνοδοι τῆς «πιὸ» ἐπίσημης Ἐκκλησιαστικῆς Διοικήσεως, τῆς ὑπὸ τὸν
Βαρθολομαῖο δηλ. Συνόδου) εἶναι δεσμευτικὲς γιὰ τοὺς Ἐπισκόπους, ἀσχέτως ἂν
βγάζουν ἀποφάσεις διαφορετικὲς ἀπὸ ἐκεῖνες
ποὺ διὰ τῶν Ἁγίων της διδάσκει ἡ Ἐκκλησία; Ἐσεῖς, Σεβασμιώτατε, ξεχάσατε ὅτι
διατυπώσατε διαφορετικὲς γνῶμες ἀπὸ
τὴν Ἱ. Σύνοδο, ἀντιδρώντας σὲ πολλὲς τέτοιες ἀποφάσεις τῆς ἐπίσημης Ἐκκλησίας
καὶ ἐναντιωθήκατε δημόσια στὴν Σύνοδο; Ὅπως π.χ. στὸ θέμα συγκάλυψης ἀπὸ τὴν
«Ἱερὰ» Σύνοδο τῆς ὁμοφυλοφιλίας συναδέλφων σας (καὶ μάλιστα ὄχι ἀμέσως, ἀλλὰ μετὰ
ἀπὸ …πολλοὺς μῆνες, ἀφ’ ὅτου ἐλήφθη ἡ ἀπόφαση γιὰ τοὺς …λόγους σας!). Βγήκατε τότε
καὶ θορυβωδῶς καταγγείλατε ὡς λανθασμένη
τὴν αἴτηση-ἀπόφαση τῆς ἐπίσημης Διοίκησης τῆς Ἐκκλησίας!!! Κι ἐφ' ὅσον
ἐναντιωθήκατε, πῶς μᾶς λέτε ὅτι «ΔΕΝ δικαιοῦμαι νά ἔχω ἄλλην -προσωπικήν- γνώμην καί ἄποψιν
ἀπό τήν ἐπίσημον ἄποψιν τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Διοικήσεως»! Κι αὐτὸ πῶς
θὰ τὸ χαρακτηρίσουμε: παραπληροφόρηση, ἀνακρίβεια, διγλωσσία, ψέμα, δολιότητα, συνέπεια,
ἐντιμότητα, ἄνοια, ἢ ἀλήθεια; Τὸ ἀφήνουμε στὴν κρίση σας, γιὰ νὰ μὴν μᾶς
κατηγορήσετε ὅτι σᾶς χαρακτηρίζουμε!
Ἀλλὰ δὲν εἶναι
ἐδῶ τὸ θεολογικό ζήτημα. Ἡ κακοδοξία
σας ἔγκειται, στὸ ὅτι τοποθετεῖτε ὑπεράνω τῆς Ἐκκλησίας, ἀποφάσεις μιᾶς τοπικῆς
«Ἱερᾶς» Συνόδου! Ταυτίζετε τὴν ὅποια «Διοίκηση» τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὴν Ἐκκλησία!
Διαφωνοῦν,
λοιπόν, μαζί σας, Σεβασμιώτατε, “ἔργοις καὶ λόγοις καὶ συγγραφαῖς” καὶ εἶχαν ΑΛΛΗ ΓΝΩΜΗ ἀπὸ τὴν ἐπίσημη Διοίκηση τῆς
Ἐκκλησίας τοῦ καιροῦ τους γιὰ θέματα Πίστεως, οἱ Μ. Ἀθανάσιος, Μ. Βασίλειος,
Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, ἅγιος Μάξιμος, ἅγιος Κύριλλος, Μ. Φώτιος, ἅγιος Θεόδωρος
ὁ Στουδίτης, Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, Συμεὼν Θεσσαλονίκης, Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός,
ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης καὶ τόσοι ἄλλοι (οἱ τελευταῖοι μάλιστα διδάσκουν
σαφέστατα ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι αἵρεση). Δὲν θὰ μακρύνω τὸ λόγο μὲ παράθεση
κειμένων τους, ἂν ὅμως τὸ ζητήσετε θὰ σᾶς τὰ ἀποστείλω.
Ὅλοι οἱ
Ἅγιοι Πατέρες, δηλαδή, δὲν ἔβλεπαν τὴν Ἐκκλησία, ὅπως ἐσεῖς, σὰν «ἐπίσημον
Ἐκκλησιαστικὴν Διοίκησιν» (ἡ
ὁποία μπορεῖ νὰ στηρίζει «χοῦντες» καὶ δοσίλογες κυβερνήσεις!), ἀλλὰ σὰν τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ· γι’ αὐτὸ καὶ ἦσαν Ἅγιοι Πνευματικοὶ Πατέρες κι ὄχι διοικητικοὶ
ὑπάλληλοι:
«Η Εκκλησία (κατὰ τοὺς Ἁγίους μας) είναι ο Θεάνθρωπος Χριστός
παρατεινόμενος εις όλους τους αιώνας... Διά του Κυρίου Ιησού όλοι οι άνθρωποι
έχουν «την προσαγωγήν... εν ενί Πνεύματι προς τον Πατέρα… Την ενότητα της
πίστεως και της επιγνώσεως του Θεού αποκτά κανείς μόνον εν κοινωνία «συν πάσι
τοις αγίοις», υπό την υψίστην καθοδήγησιν των αγίων Αποστόλων, των Προφητών,
των Ευαγγελιστών, των Ποιμένων, των Πατέρων, των Διδασκάλων. Αυτούς, πάλιν,
οδηγεί με τον πλέον αλάθητον και άγιον τρόπον και χειραγωγεί το Άγιον Πνεύμα».
Τί σχέση
ἔχετε ἐσεῖς, ἡ ἐπίσημη Διοίκηση, μὲ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ δὲν
γνωρίζετε(;) καὶ δὲν ἀποδέχεσθε ἐτσιθελικά (ἀκόμα κι ὅταν σᾶς τὸ ἀποδεικνύουν
μὲ ἁγιοπατερικὰ κείμενα), ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι Μία, κι ὄχι πολλές, ὅτι Μυστήρια,
Βάπτισμα, θαύματα ἔχει μόνο
ἡ Μία Ἐκκλησία κι ὄχι οἱ πολλές κ.λπ.; Ὅταν δὲν γνωρίζετε τὸν ὁρισμὸ τῆς
αἱρέσεως;
Ἂν,
Σεβασμιώτατε, οἱ Ἅγιοι συμφωνοῦσαν κατὰ πάντα μὲ τὴν ἐπίσημη Διοίκηση τῆς
Ἐκκλησίας, ἂν δὲν εἶχαν ἄλλη γνώμη ἀπὸ τὴν ἐπίσημη Ἐκκλησία, ὅταν ἐκείνη ἔσφαλε Συνοδικά, σήμερα δὲν θὰ εἴχαμε
Ἁγίους, ἀλλὰ θρησκευτικοὺς ὑπαλλήλους! Σήμερα δὲν θὰ ὑπῆρχε Ἐκκλησία, ἀλλὰ
θὰ εἶχε ἐπικρατήσει ἡ αἵρεση! Ὅπως ἤδη
γίνεται διὰ μέσου τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, γιατὶ ἐπικρατεῖ αὐτὴ ἀκριβῶς ἡ ἐπισκοποκεντρική-δεσποτικὴ θέση!
Σταματεῖστε
τὰ ταξίδια στὴν Κίνα, τὴν Ἀμερικὴ καὶ τὴν Κορέα, Σεβασμιώτατε, πρὸς ἐγκαινισμὸν
πλοίων, κι ἂς χάσετε κάποια ἐμβάσματα τῶν ἐφοπλιστῶν γιὰ τὰ ἱδρύματά σας, καὶ διαβάστε, ἔστω τώρα, στὴ
δύση τοῦ βίου σας, καὶ λίγη θεολογία, λίγη ἐκκλησιολογία. Θὰ συναντήσετε ἐκεῖ
τὶς διδασκαλίες τῶν Ἁγίων μας περὶ Ἐκκλησίας. Θὰ σᾶς βοηθήσει νὰ μὴν ἐκφράζετε
τέτοιες ἀνατριχιαστικὲς θεολογικὲς θέσεις. Δὲν λυπᾶσθε τὸν ἑαυτό σας,
Σεβασμιώταστε; Κάθε φορὰ ποὺ ἀπαντᾶτε περιπίπτετε καὶ σὲ νέο θεολογικὸ σφάλμα!
Ἔλεος!
4. Στὸ
ΤΕΤΑΡΤΟΝ σημεῖο, εἰς τά περί τοῦ Filioque, τί περισσότερο νὰ προσθέσω παρὰ τὴν
λύπη μου; Κι ἐδῶ διαστροφή!
Γράφετε: «Kατά τό
ἔτος 2006 ὁ δημοσιογράφος σχεδόν εἰς τό πόδι
μέ ἠρώτησε ποίαν γνώμην ἔχω περί τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὁπότε
ἐντελῶς πρόχειρα ἔδωσα περίπου τήν
ἑξῆς ἀπάντησιν…» (καὶ παραθέτετε ἀλλοιωμένη τὴν ἴδια σας τὴν ἀπάντηση!
Ἡ ἀπομαγνητογωνημένη ἀκριβὴς ἀπάντηση ἐδῶ).
Ἀλλὰ καὶ διδάξατε ἐπανειλημμένως:
ὅτι «τὸ Filioque εἶναι μία ἀπὸ τὶς θεολογικὲς διαφορές μας. Εἶναι θέμα ἑρμηνείας.
Δὲν εἶναι αἵρεσις· …μὰ δὲν εἶναι αἵρεσις…».
Κι ἐνῶ ὁ
δημοσιογράφος σᾶς πίεζε, λέγοντάς σας,
Μά, Σεβασμιώτατε, τὸ Filioque εἶναι
αἵρεση! ἐσεῖς …πρόχειρα (ἢ σκόπιμα; ) ἐπαναλαμβάνατε:
«μὰ δὲν
εἶναι αἵρεσις…».
Δηλαδή, εἶστε
τόσο συνειδητοποιημένος Ὀρθόδοξος Ποιμήν, ποὺ ὅταν μιλᾶτε πρόχειρα τὸ Filioque εἶναι θεολογούμενο, ἐνῶ ὅταν μιλᾶτε ἐπίσημα
εἶναι αἵρεση;
Μία
συγγνώμη στὸν κόσμο ποὺ διδάξατε καὶ διδάσκετε λάθη θεολογικά, πότε θὰ τὴν
κάνετε;
5. Στὸ ΠΕΜΠΤΟ
σημεῖο, παραδέχεσθε ὅτι στὴν μὲν Σύνοδο
εἴπατε τὴν ἀλήθεια γιὰ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα, ἀλλὰ στὸ δημοσιογράφο «γιὰ λόγους διπλωματικοὺς» εἴπατε ἄλλα, δηλαδὴ ψέμα!!!
Καὶ παραπονεῖσθε, καὶ ἐκπλήττεσθε ποὺ δὲν σᾶς ἐπαίνεσα γι' αὐτὴν τὴν …διγλωσσία!
Τελειώνοντας νὰ
σημειώσω (ἐπειδὴ τὸ ἀναφέρατε) ὅτι στὴν δικαιοσύνη κατέφυγα ὅταν (ἀφοῦ πρῶτα μὲ
ἀφορίσατε) δὲν σᾶς ἔφτανε αὐτό, ἀλλὰ (ἐνῶ μὲ ἔγγραφο διαβεβαιώνατε ὅτι «οἱ ἀγκάλες σας» εἶναι ἀνοιχτές γιὰ μένα!)
στείλατε ἐπίσημο ἔγγραφο στὴν Ὑπουργὸ Παιδείας κ. Γιαννάκου, μὲ ἀπαίτηση νὰ μὲ
τιμωρήσει (μὲ μετάθεση, ἀπόλυση…;) καὶ δηλώσατε στὴν συνέχεια στὸν τύπο τῆς Αἰγιάλειας
ὅτι «γιὰ
τὸν Σημάτη τὰ χειρότερα ἕπονται»! Ἦταν τόσο σκανδαλώδης καὶ
φασιστικὴ αὐτὴ ἡ κίνησή σας, ὥστε νὰ συγκληθεῖ ἡ ΕΛΜΕ Αἰγίου κατακαλόκαιρο
(30/6/2006), καὶ νὰ καταγγείλει τὴν
παρέμβασή σας αὐτή, κάποιος δὲ Ἐπίσκοπος συνάδελφός σας, νὰ σᾶς χαρακτηρίσει ὡς
«Παπίσκο»! Τότε ὁ δικηγόρος μου μὲ συμβούλεψε νὰ καταφύγω στὴν δικαιοσύνη!
Μιᾶς καὶ
δηλώσατε ὅτι δὲν θέλετε νὰ ἐπανέλθετε στὸ θέμα καὶ νὰ συνεχίσετε τὸ διάλογο
μαζί μου (ποὺ ἔχει γίνει μὲ δεκάδες δημοσιεύσεις καὶ ἐπιστολές), νὰ σᾶς
διαβεβαιώσω καὶ πάλι ὅτι κανένα συνειδητὸ πάθος δὲν ἔχω στὴν ψυχή μου γιὰ σᾶς.
Κι ὅ,τι ὑπάρχει, προσπαθῶ νὰ τὸ ἀντιμετωπίσω μὲ τὰ μέσα ποὺ μᾶς παρέχει ἡ Ἐκκλησία.
Εἴτε τὸ
θέλετε, ὅμως, εἴτε δὲν τὸ θέλετε, ἀνήκω στὴν
Μητρόπολη Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας, παρὰ τὴν ἀποτείχισή
μου ἀπὸ ἐσᾶς, ὡς πρόσωπο. Ἡ ἐφαρμογὴ τοῦ Ἱεροῦ Κανόνα περὶ ἀποτειχίσεως, εἶναι καθῆκον
ἀναφαίρετο κάθε πιστοῦ, ἡ ἴδια ἡ Ἐκκλησία
τὸ θέσπισε καὶ δὲν ἔχει δικαίωμα ὁ κάθε Δεσπότης νὰ βγάζει ἐκτὸς Ἐκκλησίας τὸν
πιστό, ὁ ὁποῖος τοῦ ὑποδεικνύει τὶς θεολογικὲς παρεκτροπὲς καὶ τὶς οἰκουμενιστικὲς
ἀτραποὺς ποὺ βαδίζει, νομίζοντας ὅτι εἶναι Ὀρθόδοξος!
Σᾶς ζητῶ,
τέλος, καὶ ἄλλη μιὰ φορὰ συγγνώμη ποὺ στὴν
προσπάθεια νὰ ὑπερασπιστῶ τὴν ἀλήθεια, σᾶς στενοχώρησα, μὲ τὴν διαβεβαίωση, ὅμως,
ὅτι, ὅσο δύναμαι, θὰ ἀγωνίζομαι γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη ποὺ οἱ Οἰκουμενιστὲς Ἐπίσκοποι καὶ Ποιμένες
ἀλλοιώνουν.
Σημάτης
Παναγιώτης
ΑΝΟΙΚΤΗ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Πρός τόν Ἀξιότιμον Κύριον Παναγιώτην Σημάτην
Καθηγητήν Θεολόγον
Ὁδ. Θουκυδίδου καί Μεγ. Σπηλαίου - 251 00 ΑΙΓΙΟΝ
***********
Ἀγαπητέ μοι κ. Σημάτη,
Ἁμαρτωλός
εἶμαι καί πολύ μάλιστα!
Ὄχι ὅμως
αἱρετικός!
Μεγάλην ὀδύνην ἐδοκίμασα, ὅταν μέ
τήν εὐκαιρίαν τῆς τελέσεως τοῦ τεσσαρακονθημέρου μνημοσύνου εἰς μνήμην τοῦ
ἀειμνήστου π. Κωνσταντίνου Παλαιολογοπούλου (18 Ἰουλίου 2015) διά τοῦ
ἠλεκτρονικοῦ μου ταχυδρομείου ἔλαβον μίαν νέαν μακροσκελεστάτην καταγγελτικήν
διαμαρτυρίαν σας κατά τῆς ἀναξιότητός
μου μέ τόν τίτλον «Ἕνας
ἀντι-οικουμενιστής παπᾶς καί ὁ Ἐπίσκοπός του Μητρ. Καλαβρύτων Ἀμβρόσιος».
Μέσα ἀπό τίς εἴκοσι ἐννέα (29) σελίδες τοῦ ὑβριστικοῦ κειμένου σας διά μίαν εἰσέτι φοράν ἀφήνετε νά ἐξέλθῃ ἡ ἐκ
βαθέων τῆς ὑπάρξεώς σας ὅλη κακία σας καί τό καθ’ ἡμῶν μῖσος τῆς ψυχῆς σας, ἕνα
μῖσος, τό ὁποῖον ἱστορεῖται ἐναντίον μας ἤδη ἀπό
