«ΣΧΟΛΙΟ» π. Αθανάσιου Μυτιληναίου: Η ΕΙΡΗΝΗ ΔΕΝ ΘΑ ΕΛΘΕΙ ΠΟΤΕ! Παρά τις ψεύτικες ελπίδες και τις παρερμηνείες κάποιων! Ας μη γινόμαστε κυνηγοί μιας ουτοπίας!

«Ἡ μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀναπόσπαστο μέρος τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Ὅσα ἀναφέρει τό ἱερό αὐτό βιβλίο τῆς Πίστης μας εἶναι ὅλα ὅσα παρέδωσε ὁ Χριστός στούς Ἀποστόλους καί ἐκείνοι μέ τήν σειρά τους σέ ὅλους μας. Τά κείμενά της εἶναι θεόπνευστα καί ὡς τέτοια ἀπαντοῦν στίς ἀπορίες, στίς ἀγωνίες, στά ἐρωτηματικά τῶν ἀνθρώπων. Ὁ καθένας μας προσεύχεται στό Θεό καί ὁ Θεός τοῦ ἀπαντᾶ καί τόν κατευθύνει μέσα ἀπό τά ἱερά κείμενα τῆς Βίβλου, ὅπως καί μέσα ἀπό γεγονότα τῆς καθημερινότητάς του.

Διαβάζοντας τά ἀναφερόμενα ἀπό τούς ἱερούς συγγραφεῖς παρατηρεῖται ὅτι ὁ θεῖος λόγος εἶναι πάντοτε ζωντανός καί ἐπίκαιρος. Αὐτό πού ζεῖς, ὅταν πλησίαζεις τά ἁγιογραφικά κείμενα, δέν μοιάζει μέ κανένα βίωμα ἄλλου ἀναγνώσματος. Ὅταν μέ ἀγαθή διάθεση τά προσεγγίζεις σοῦ ἀποκαλύπτεται Αὐτός πού βρίσκεται πίσω ἀπό τίς λέξεις.

Δέν εἶναι ἁπλό συντακτικό ἤ ποιητικό σχῆμα λόγου αὐτό μέ τό ὁποῖο οἱ προφῆτες ξεκινοῦν τά λεγόμενά τους. Τό «Τάδε λέγει Κύριος…» δηλώνει ὅτι πράγματι ὁ Θεός εἶναι αὐτός πού μιλᾶ διά τοῦ στόματός τους. Αὐτόν καλούμαστε νά ἀναγνωρίσουμε καί σέ Αὐτόν νά ἐντρυφύσουμε. Ὅμως, ἡ μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς μᾶς ἀποκαλύπτει ὄχι μόνον τόν Χριστό πού φανερώνεται στήν Παλαιά καί τήν Καινή Διαθήκη, ἀλλά καί τήν σωστή ἑρμηνεία τῶν γεγονότων τῆς ζωῆς μας.

Στό βιβλίο προφήτης Ἠσαΐας γίνεται ἀναφορά στήν κοινωνική κατάσταση πού βίωνε ὁ προφήτης τόν 8ο αἰώνα π.Χ. Εἶναι ὁ χρόνος πού ἔζησε καί ἔδρασε. Ξαφνιαζόμαστε ὅμως ἀπό τήν ὁμοιότητα! Ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται μέ διαφορετικά πρόσωπα. Λέει ὁ προφήτης:

«Ἡ γῆ ὑμῶν ἔρημος, αἱ πόλεις ὑμῶν πυρίκαυστοι· τήν χώραν ὑμῶν ἐνώπιον ὑμῶν ἀλλότριοι κατεσθίουσιν αὐτή, καί ἠρήμωται κατεστραμμένη ὑπό λαῶν ἀλλοτρίων».^[1] «Ἡ γῆ σας ἔγινεν ἔρημος, αἱ πόλεις σας ἔχουν κατακαῆ ἀπό πυρκαϊάς· τήν καλλιεργημένην χώραν σας καί τούς καρπούς μπροστά στά μάτια σας τά κατατρώγουν ξένοι καί ἔχει ἐρημωθῆ καταστρεμμένη ἀπό ξένους λαούς».^[2]

Πόσο ποιό ἐπίκαιρος θά μποροῦσε νά εἶναι ὁ προφητικός αὐτός λόγος γιά τήν πατρίδα μας; Μιά πλούσια χώρα πού θέλουν νά τήν παρουσιάζουν ὁπωσδήποτε πτωχή! Μιά χώρα πού δέν ἔχει τούς ἄρχοντες αὐτούς γιά νά τήν ὑπερασπίσουν καί νά τήν ἀναδείξουν. Μιά ὄντως πλούσια χώρα σέ φῶς, χρῶμα, πολιτισμό, τέχνες, φιλότιμο, λεβεντιά, ἀρχοντιά παρουσιάζουν ὡς ζητιάνα ἄν –καί αὐτό εἶναι τό παράδοξο– αὐτή τούς δίδαξε τίς μεγάλες καί πανανθρώπινες ἀξίες καί ἀλήθειες. Μά δέν γίνεται αὐτό μόνο γιά τήν Ἑλλάδα ἀλλά καί γιά τήν οἰκουμένη ὁλόκληρη. Ὑπάρχει ἡ βούληση γιά προγραμματισμένη καί ὀργανωμένη πορεία στό σκότος.

Ὁ προφήτης μας διδάσκει πολλά ἀπό τά κείμενά του. Κάνει καί κάτι ἰδιαιτέρως σπουδαῖο· ψυχογραφεῖ τίς παθογένειες τῆς ἀνθρώπινης καρδιᾶς καταγράφοντας τήν σημερινή πραγματικότητα περίπου δύο χιλιάδες καί ὀκτακόσια χρόνια π.Χ.  Ἄς δοῦμε πῶς κυβερνοῦσαν οἱ ἡγεμόνες στήν ἐποχή του; Πῶς φέρονταν οἱ δικαστές;

«Οἱ ἄρχοντες σου ἀπειθοῦσι, κοινωνοί κλεπτῶν, ἀγαπῶντες δῶρα, διώκοντες ἀνταπόδομα, ὀρφανοῖς οὐ κρίνοντες καί κρίσιν χηρῶν οὐ προσέχοντες».^[3]

«Ἀλλοίμονον εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι λέγουν καί παριστάνουν τό κακόν ὡς καλόν καί τό καλόν ὡς κακόν καί οἱ ὁποῖοι διά τῶν πράξεών των παρουσιάζουν τό σκότος ὡς φῶς καί τό φῶς ὡς σκότος, οἱ ὁποῖοι πείθουν μέ τό παράδειγμά των καί τούς ἄλλους, ὅτι τό πικρόν εἶναι γλυκύ καί τό γλυκύ εἶναι πικρόν».^[4]

Θά ἔλεγε κάποιος ὅτι μέ τίς δύο αὐτές περικοπές τοῦ βιβλίου του καταγράφει τήν σημερινή πραγματικότητα.

Ἐκτός τῶν προαναφερομένων, ὁ προφητικός λόγος ἔχοντας καί ἄλλες ἐκφάνσεις προσφέρει σημαντικά μηνύματα. Γίνεται προτρεπτικός ὅταν διαβάζουμε:

«Λούσασθε, καθαροί γένεσθε, ἀφέλετε τάς πονηρίας ἀπό τῶν ψυχῶν ὑμῶν, ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν μου, παύσασθε ἀπό τῶν πονηριῶν ὑμῶν».^[5]

Γίνεται ὅμως καί προειδοποιητικός:

«Ἐάν δέ μή θέλητε, μηδέ εἰσακούσητέ μου, μάχαιρα ὑμᾶς κατέδεται×τό γάρ στόμα Κυρίου ἐλάλησε ταῦτα».^[6]

Κορυφαῖο ὅμως γεγονός στήν προφητική του διδασκαλία εἶναι ὁ πόθος μιᾶς κοινωνίας πραγματικῶν ἀνθρώπων μέ κοινό τήν ἀγάπη, τήν συναδέλφωση καί τήν εἰρήνη τῶν λαῶν.

 «Καί θά κρίνη μεταξύ τῶν ἐθνῶν ἀναγνωριζόμενος ὑπ᾽ αὐτῶν ἀνώτατος νομοθέτης καί κριτής καί θά ἐλέγξῃ ὡς κυρίαρχος πολύν λαόν. Καί ὅλοι αὐτοί θά μετατρέψουν τάς μαχαίρας των εἰς ἀλέτρια καί τά δόρατά των εἰς δρεπάνια καί δέν θά πάρη ἔθνος ἐναντίον ἔθνους μάχαιραν διά νά πολεμήσῃ κατ᾽αὐτοῦ καί δέν θά μάθουν πλέον τήν τέχνην νά πολεμοῦν ὁ εἷς κατά τοῦ ἄλλου».

 Τάδε λέγει Κύριος…».

Ἀρχιμ. Ἰάκωβος Κανάκης

Πηγή: "Αmen"

Καὶ μὲ ἀφορμὴ τὴν παράθεση τοῦ τελευταίου χωρίου ἀπὸ τὸν προφήτη Ἡσαΐα προσθέτουμε —ἀντὶ σχολίου— ἀπόσπασμα ἀπὸ ὁμιλία τοῦ ἀείμνηστου π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου στὸν προφήτη.

«Πότε, ὅμως, θὰ ἔρθει αὐτὴ ἡ εἰρήνη, ποὺ οἱ λαοὶ δὲν θὰ κάνουν πόλεμο μεταξύ των;

Ὅταν πιστέψουν καὶ ὑποδεχθοῦν τὸν ἀρχηγὸ τῆς εἰρήνης.

Ἡ εἰρήνη, λοιπόν, εἶναι ἡ συνέπεια καὶ ὁ καρπὸς τῆς χριστιανικῆς Πίστεως· τῆς Πίστεως εἰς τὸ πρόσωπό  Του.

Ἔγινε ὅμως ἀποδεκτὴ αὐτὴ ἡ πίστις;

Μερικῶς ἔγινε ἀποδεκτή. Τί σημαίνει αὐτό; Σημαίνει ὅτι δὲν μπορεῖ νὰ ἔλθει ὁ καρπός, ἀπὸ τὴν παρουσία τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς εἰρήνης, ἐπειδὴ δὲν ἐπίστευσαν οἱ ἄνθρωποι. Ὁ Ἡσαΐας τὸ λέγει αὐτό, γιὰ νὰ δείξει ὅτι, ἂν θὰ πίστευαν καὶ θὰ ἀπεδέχοντο, σίγουρα θὰ εἶχαν τὸν καρπὸν αὐτὸν τῆς καταπαύσεως τῶν πολέμων· ἐφ’ ὅσον, ὅμως, δὲν θὰ ἐγίνετο δεκτόν, ὤ τότε, ἀντίθετα, ὁ πόλεμος θὰ τρώει τοὺς ἀνθρώπους.

Καὶ μᾶς τὸ ἐβεβαίωσε ὁ Χριστὸς μὲ προφητεία δική του, ὅτι δὲν θὰ γίνει δεκτός, καὶ τότε θὰ ξεσπάσουν παγκόσμιοι πόλεμοι (Ματθ. 24, 7): «ἐγερθήσεται γὰρ ἔθνος ἐπὶ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν». Παγκοσμίου διαστάσεως ὁ πόλεμος. Εἴδατε; Κοιτάξτε δὲ τὶς ἴδιες λέξεις, εἶναι ἐκπληκτικόν! Τί λέει ὁ Ἡσαΐας: «Ἔθνος ἐπ’ ἔθνος δὲν θὰ σηκώσει μαχαῖρι». Ὁ Χριστὸς λέγει «ἔθνος ἐπὶ ἔθνος θὰ ξεσηκωθοῦν γιὰ νὰ κάνουν πόλεμο».

Ἄρα, εἶναι ὁλοφάνερο πιά, ὅτι ἡ ὡραία εἰκόνα τῆς εἰρήνης, ποὺ μᾶς προαναγγέλει ὁ Ἡσαΐας, θὰ ἤρχετο μόνον, ἐὰν ἐγίνετο ὁ Χριστὸς δεκτὸς σὰν ὁ ἀρχηγὸς τῆς εἰρήνης.

Δυστυχῶς ἡ ἀνθρωπότητα ποτὲ δὲν θὰ γνωρίσει παγκόσμιον εἰρήνην, ὅπως τὴν διαγράφει ἐδῶ ὁ προφήτης, ἐπειδὴ δὲν ἀπεδέχθη, οὔτε θὰ ἀποδεχθεῖ —προσέξτε, οὔτε θὰ ἀποδεχθεῖ, κατὰ τὶς Εὐαγγελικὲς προφητεῖες τοῦ Χριστοῦ— τὸν Χριστόν· δὲν θὰ ἀποδεχθεῖ.

Αὐτὸ, λοιπόν, ποὺ διαβάσαμε, ὅτι θὰ ὑπάρχει αὐτὴ ἡ βαθειὰ εἰρήνη ἐπάνω στὴν γῆ, ἀναφέρεται στὸν καρπὸ ποὺ δὲν θὰ ἔλθει ποτέ.

Τὸ ὑπογραμμίζω: Αὐτὴ ἡ βαθειὰ εἰρήνη μεταφέρεται πλέον, εἰς τὴν οὐράνιον βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖ ποὺ θὰ μαζευτοῦν, ὅσοι θὰ ἔχουν πιστέψει στὸν Χριστὸν σὰν τὸν ἀρχηγὸ τῆς εἰρήνης. Ἂν ἐπιμένουμε, ἐδῶ στὴ γῆ νὰ τὴν δοῦμε αὐτὴν τὴν εἰρήνη, τότε γινόμαστε κυνηγοὶ μιᾶς οὐτοπίας, ἢ φθάνουμε εἰς τὴν αἵρεση τῶν Χιλιαστῶν ποὺ περιμένουν μίαν παγκοσμίαν εἰρήνην! Πέφτουμε στὸν χῶρο τῆς αἱρέσεως.

Τὴν εἰρήνην, ἀγαπητοί μου, μόνο σὲ διαστάσεις προσωπικῆς ὑπάρξεως μπορεῖ νὰ τὴν συναντήσουμε, ἢ σὲ μικρὲς ὁμάδες χριστιανῶν. Γιατί; Γιατὶ ἡ σωτηρία σὲ τελευταία ἀνάλυση, εἶναι προσωπικὴ ὑπόθεση. Γι’ αύτὸ ὁ καθένας ἂς ἀγωνίζεται τὸν προσωπικό του ἀγώνα, καὶ τότε θὰ ἔχει τὴν εἰρήνη τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς εἰρήνης!».

† Ἀρχιμ. Ἀθανάσιου Μυτιληναίου

____________________

[1] Ἠσ.1,7.

[2] Ἡ μετάφραση εἶναι τοῦ καθηγητοῦ Παναγιώτου Τρεμπέλα βλ. Ὑπόμνημα εἰς τόν Προφήτην Ἠσαΐαν, Ἀθῆναι 1990, σ.22.

[3] Ἠσ.1,23.

[4] Τρεμπέλα Παν.,  Ὑπόμνημα εἰς τόν Προφήτην Ἠσαΐαν, Ἀθῆναι 1990, σ.80.

[5] Ἠσ.1,16

[6] Ἠσ.1.19.

Στα πρωτα Πανθρησκειακά βήματα, ξεσηκώθηκαν οι Ορθόδοξοι, ακολούθησε θύελλα διαμαρτυριών που κατέληξε σε Διακοπή Μνημοσύνου των δραστών, οι οποίοι αναγκάστηκαν να επιβραδύνουν την Οικουμενιστική τους πορεία! Σήμερα, παρά το όργιο Οικουμενιστικών ενεργειών, παρά την ξεκάθαρη διακήρυξη κακοδοξιών, ή σιωπούμε ή απαντάμε με χαρτοπόλεμο!

ΕΞΩΜΟΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΗΚΕ ΣΕ ΤΖΑΜΙ!!!

ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΚΑΙ Ο

ΠΑΤΡΙΑΡ. ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ

ΠΟΥ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΤΑΙ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ

 ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ!!!

Του Μητρ. Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Απόσπασμα ἀπὸ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ, Ιανουάριος 1960, αρ. φυλ. 223

 

ΝΑ ΔΙΑΨΕΥΣΘΗ!

«Εἴ τις κληρικὸς ἤ λαϊκὸς εἰσέλθοι εἰς συναγωγὴν
Ἰουδαίων ἤ αἱρετικῶν προσεύξασθαι, καὶ
καθαιρείσθω καὶ ἀφοριζέσθω» (ΞΕ΄ Ἀποστολ. Κανὼν)

Ἐκκλησιαστικὰ
     Ὅταν πρὸ μηνὸς ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Ἀθηναγόρας μετὰ τῆς ἀκολουθίας αὐτοῦ περιώδευε τὰς χώρας τῆς Μ. Ἀνατολῆς πρὸς ἐπίσκεψιν τῶν ἱστορικῶν Πατριαρχείων Ἱεροσολύμων, Ἀντιοχείας καὶ Ἀλεξανδρείας, πολλαὶ εἰδήσεις ἐδημοσιεύοντο εἰς τὰς πολιτικὰς ἐφημερίδας σχετικῶς μὲ τὸ ταξείδιον αὐτὸ καὶ τὸν σκοπὸν τοῦ ταξειδίου. Ἀλλʼ ἐξ ὅλων τῶν εἰδήσεων μία εἴδησις ἀναστάτωσε κυριολεκτικῶς τὴν συνείδησιν τῶν ἀπανταχοῦ τῆς πιστῶν τέκνων τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας.

Ποία ἡ εἴδησις; Τὴν ἀντιγράφομεν ὡς ἔχει ἐκ τῆς ἐπικεφαλίδος, ἡ ὁποία ἐτέθη ὑπεράνω μακρᾶς περιγραφῆς τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Οἰκουμ. Πατριάρχου εἰς Ἱερουσαλήμ˙ «Ὁ Οἰκουμ. Πατριάρχης εἰσῆλθε γυμνόπους εἰς τὸ τέμενος Ὀμὰρ καὶ ἐκεῖ προσηυχήθη ὑπὲρ τοῦ Χουσεΐν».
Εἰς τὸ τζαμὶ λοιπὸν τοῦ ψευδοπροφήτου Μωάμεθ Πατριάρχης προσευχόμενος; Κύριε ἐλέησον! Ἀλλὰ πρέπει νὰ καῆ τὸ Πηδάλιον, πρέπει νὰ ποδοπατηθοῦν οἱ Κανόνες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι ἀπαγορεύουν ἐπὶ ἀπειλῆ ἀφορισμοῦ τῶν λαϊκῶν καὶ καθαιρέσεως τῶν κληρικῶν τὴν εἴσοδον καὶ τὴν προσευχὴν εἰς κέντρα λατρείας ἀλλοπίστων καὶ αἱρετικῶν. Ἡ Ὀρθοδοξία μετʼ ἀγανακτήσεως καὶ βδελυγμίας ἀποστρέφει τὸ πρόσωπόν της καὶ ἐκ τῆς φανταστικῆς ἀκόμη εἰκόνος κληρικοῦ, ὅστις μὲ γυμνοὺς τοὺς πόδας εἰσέρχεται καὶ προσεύχεται εἰς τζαμὶ τοῦ ψευδοπροφήτου. Τοιοῦτόν τι δὲν ἀναφέρει ἡ αἱματοπότιστος ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν. Ἀναφέρει ἀντιθέτως ἱερεῖς καὶ ἐπισκόπους καὶ πατριάρχας ἀλλὰ καὶ ἀπλοὺς χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι ἐπροτίμησαν μαρτυρικὸν θάνατον ἤ νὰ εἰσέλθουν καὶ νὰ συμπροσευχηθοῦν μετὰ τῶν Τούρκων εἰς τζαμί.

Καὶ γνωρίζομεν μὲν ἐξ ἄλλων περιπτώσεων ὅτι ὁ νῦν Οἰκουμ. Πατριάρχης διὰ λόγους πολιτικῆς σκοπιμότητος προβαίνει ἑκάστοτε εἰς διαφόρους ὑποχωρήσεις ἀπέναντι τῶν Ὀθωμανῶν ποὺ σκανδαλίζουν τοὺς πιστούς, ὡς π.χ. ἡ ἐπιμνημόσυνος δέησις ὑπὲρ τῶν τεθνεώτων Τούρκων ἐν τῶ Πατριαρχικῶ Ναῶ, ἥτις προεκάλεσε δικαίως τὴν ἀγανάκτησιν καὶ τὸν αὐστηρὸ ἔλεγχο τοῦ ἡγουμένου τῆς Ἱ. Μονῆς Λογγοβάρδας Πάρου πατρὸς Φιλοθέου Ζερβάκου, (ἴδε Ἐγερτήριον Σωτήριον Σάλπισμα σελ. 23), ἀλλὰ νὰ φθάση ὁ Πατριάρχης μέχρι τοῦ σημείου νὰ εἰσέλθη γυμνόπους καὶ προσευχηθῆ μὲ τοὺς σεΐχας, αὐτὸ θεωροῦμεν ἡμεῖς ἀπίστευτον. Μόνον ἐξωμότης Πατριάρχης θὰ ἠδύνατο νὰ πράξη κάτι τέτοιο! Διὰ τοῦτο φρονοῦμεν καὶ ἡμεῖς, καθὼς γράφει καὶ τὸ περιοδικὸν «Ἡ Ὀρθόδοξος σκέψις» ὅτι πρόκειται περὶ παρεξηγήσεως τῶν ἀνταποκριτῶν τῶν ἐφημερίδων, προελθούσης ἐκ τῆς, ὡς μὴ ὄφειλεν, ἐπισήμου ἐπισκέψεως τοῦ ἀρχαιολογικοῦ τεμένους τοῦ Ὀμάρ. Ἀλλʼ ἐν τοιαύτη περιπτώσει, ἐπειδὴ διὰ τῶν ἐφημερίδων ἡ εἴδησις διεδόθη εις τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης καὶ ἐπῆλθε μέγας σκανδαλισμὸς τῶν ψυχῶν, ἐπιβάλλεται εἰς τὸ Πατριαρχεῖον νὰ προβῆ εἰς ἐπίσημον ἀνακοινωθέν, δημοσία διαψεῦδον ὅτι ὁ Πατριάρχης συμπροσευχήθη εἰς τὸ τζαμὶ τοῦ ψευδοπροφήτου. Ὁσονδήποτε καὶ ἐὰν ἡ διάψευσις αὐτὴ στοιχίζη εἰς τὸν Οἰκουμ. Πατριάρχην, πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ γίνη καὶ νᾶ δημοσιευθῆ τόσον εἰς τὸ ἐπίσημον δελτίον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἡ «Ἐκκλησία», ὅσον καὶ εἰς τὰ δημοσιογραφικὰ ὄργανα τοῦ Πατριαρχείου, τὴν ἐφημερίδα «Ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας» καὶ τὸ περιοδικὸν «Ἡ Ὀρθοδοξία». Ἐὰν ἡ διάψευσις δὲν γίνη, ἕνα νέον ἐρωτηματικὸν θὰ προστεθῆ εἰς τὰ τόσα ἐρωτηματικά, τὰ ὁποῖα ἡ τακτικὴ τοῦ Πατριαρχείου κατὰ τὰ τελευταῖα ἔτη ἀπέναντι τῶν ἀλλοπίστων καὶ ἀλλοδόξων δημιουργεῖ.

Ἡ Ὀρθόδοξος συνείδησις ἀσφυκτιῶσα ἀναμένει τὴν ἐκ τῶν Πατριαρχικῶν χειλέων δημοσίαν διάψευσιν, ἵνα ἀναπνεύση καὶ δοξάση τὸν ἐν Τριάδι Θεόν, ὅτι τὰ τέκνα τῆς Ὀρθοδοξίας δὲν ὑποκλίνονται πρὸ τοῦ ψευδοπροφήτου Μωάμεθ!

·     Η ΕΙΔΗΣΗ ΗΤΑΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΑΨΕΥΘΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ.

·     ΤΙ ΚΕΡΔΙΣΕ;

·     ΑΝΟΙΞΕ ΕΝΑ ΔΡΟΜΟ ΣΑΤΑΝΙΚΟ, ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΚΑΙ Ο ΝΥΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ

·     Τώρα ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ βρίσκεται, βλέπει τὰ ἐγκληματά του, ἀλλὰ ἐν τῷ Ἅδη οὐκ ἔστι μετάνοια. Περιμένει τὴν σκληρὴ τιμωρία του. ΑΣ ΜΗ ΞΕΓΕΛΙΩΜΑΣΤΕ, ΤΟ ΕΙΠΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ· Δὲν θὰ ξεφύγει κανένας μας ἀπὸ τὸ αἰώνιο Δικαστήριο.