Δυστυχώς ο Οικουμενισμός αλώνει και τον Μοναχισμό! Μήπως ήρθε ο καιρός, όσων πιστών απέμειναν;

Ορθόδοξες μοναχές από την Ελλάδα

στους εορτασμούς για την 75η επέτειο

από την ίδρυση της Παπικής

οικουμενιστικής κοινότητας Ταϊζέ  (φωτο)

 

Ἁλώνεται μὲ γεωμετρικούς, πλέον, ρυθμοὺς καὶ ὁ Μοναχισμὸς ἀπὸ τὴν Οἰκουμενιστικὴ λαίλαπα. Τὸ Ἅγιον Ὄρος ἔπαψε νὰ ἀποτελεῖ τὸ ἀνάχωμα τῶν αἱρετικῶν· ματαίως ἑορτάζουν τοὺς ἐπὶ Βέκκου μαρτυρήσαντας, ἀλλὰ καὶ ὅλους τοὺς ἄλλους προμάχους τῆς Πίστεως.

Τὰ ὑπόλοιπα ἐν Ἑλλάδι μοναστήρια, ἀντὶ νὰ ἐκδηλώσουν ―ἀπέναντι στὴν Παναίρεση― Ὁμολογιακὸ φρόνημα καὶ στάση, ἐφαρμόζουν τὴν μέθοδο τῆς σιωπῆς, τὸ «τρίτο εἶδος ἀθεΐας» δηλαδή (κατὰ τὸν ἁγιοπατερικὸ λόγο) καὶ ἔτσι ἐπιτρέπουν στοὺς Ἕλληνες Ἐπισκόπους νὰ ὑποκύπτουν στοὺς ἐκφοβισμοὺς καὶ τὶς ἀπειλὲς τοῦ Φαναρίου, ποὺ ἐπιδιώκει νὰ ἐπιβάλει τὴν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ «ἀναίμακτα».

Τελευταῖο συμβάν, μετὰ ἐκεῖνο στὴν Σουρωτή, (ὅπου ἡ Ἡγουμένη Φιλοθέη, εὐχήθηκε στὸν Πατριάρχη -ὡς ἐὰν ἦτο ὁμολογητὴς Ἐπίσκοπος κι ὄχι ψευδοποιμένας: “νὰ συνεχίσετε νὰ ὀρθοτομεῖτε τὸν λόγο τῆς ἀληθείας”) κάποιες ἄλλες μοναχές, οἱ ὁποῖες παρέστησαν στὴν Παπικὴ Οἰκουμενιστικὴ κοινότητα Ταϊζέ. Μάλιστα, ἡ Γερόντισα Ἰακώβη, ἀντὶ νὰ καταγγείλει τὸν πατριάρχη Βαρθολομαῖο, ἀνέφερε ὅτι ὁ ἡγέτης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ «ἀγωνίζεται νὰ ἐφαρμόσει τὴν ἐντολὴ τοῦ Κυρίου γιὰ ἑνότητα καὶ ἀδελφοσύνη»!

Μπροστὰ σ’ αὐτὴν τὴν κατάσταση, καὶ ἐνῶ οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς χαρτοπολεμοῦν, τὰ ἱστολόγια ἀμπελοφιλοσοφοῦν ἢ πληροφοροῦν μὲν γιὰ τὰ γενόμενα, ἀλλ’ ἐφ’ ὅσον κοινωνοῦν μὲ τοὺς Οἰκουμενιστὲς συντελοῦν στὴν ἐξοικείωση μὲ τὴν αἵρεση καὶ τὴν …ἄμβλυνση τοῦ Ὀρθοδόξου φρονήματος, ὁ λόγος πέφτει στοὺς πιστούς. Εἶναι ἔσχατος καιρὸς νὰ ἀπαιτήσουν τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ ὅσους ἀποδέχονται τὸν Βαρθολομαῖο, τὴν οἰκουμενιστικὴ φατρία του καὶ τὰ κακόδοξα καμώματά τους.

Πηγή: "Ἀκτίνες"

 Ορθόδοξες μοναχές από την Ελλάδα στους εορτασμούς για την 75η επέτειο από την ίδρυση της Παπικής οικουμενιστικής κοινότητας Ταιζέ (φωτο)

 Η Γερόντισα Ιακώβη του Ιερού Ησυχαστηρίου του Τιμίου Προδρόμου Ακριτοχωρίου – Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου νομού Σερρών, παραβρέθηκε και μίλησε στους εορτασμούς για την 75η επέτειο από την ίδρυση της Παπικής οικουμενιστικής κοινότητας Ταιζέ .

Η Γερόντισα μίλησε περί μοναχισμού και τόνισε την αγάπη του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου ο οποίος όπως χαρακτηριστικά ανέφερε “αγωνίζεται να εφαρμόσει την εντολή του Κυρίου για ενότητα και αδελφοσύνη”.

 Πνευματικός καθοδηγητής του Ιερού Ησυχαστηρίου του Τιμίου Προδρόμου Ακριτοχωρίου, είναι ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής Ξενοφώντος του Αγίου Όρους, Αρχιμανδρίτης Αλέξιος.

Φωτογραφίες

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΑΣ ΙΑΚΩΒΗΣ (ἐδῶ)

Για σκεφτείτε και την άλλη άποψη, πάτερ!

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΖΟΥΝ µερικοὶ ἀρχιερεῖς µὲ τὶς ἀντιλήψεις τους γιὰ τὸ χριστιανικὸ ἦθος, τὴν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοὺς ἱεροὺς κανόνες. Προσπαθοῦν νὰ ἀλλοιώσουν τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια τῆς πίστεώς µας. Θέλουν νὰ γίνονται ἀρεστοὶ στοὺς ἄπιστους καὶ νὰ ἀπολαµβάνουν τὴν κοσµικὴ δόξα. Ἀδιαφοροῦν ἐὰν γίνονται σκανδαλοποιοί, γιατί τοὺς σκανδαλιζόµενους τοὺς θεωροῦν περιορισµένης ἀντίληψης καὶ ἀνόητους θρησκόληπτους.

Ἕνα κροῦσµα αὐτῆς τῆς νοοτροπίας συνέβη πρόσφατα, ὅταν γνωστὸς καὶ µὲ µεγάλο ὄνοµα ἀρχιερέας τοῦ Οἰκουµενικοῦ Πατριαρχείου εἰσηγήθηκε στὴν εἰδικὴ ἐπιτροπή, ποὺ προετοιµάζει τὴ Μεγάλη Σύνοδο τῶν Ὀρθοδόξων καὶ θὰ συγκληθεῖ τὸ 2016 στὴν Κωνσταντινούπολη, νὰ γίνει λόγος γιὰ «τὰ δικαιώµατα τῶν σεξουαλικῶν µειονοτήτων καὶ πρέπει νὰ προστατεύονται ἀπὸ κάθε εἴδους διάκριση καὶ ἀπὸ ἄδικους διωγµούς». ∆ὲν ἔχουµε δικαίωµα νὰ τοὺς ταπεινώνουµε.

Ἆραγε µπορεῖ ἡ Ἐκκλησία νὰ ὑπερασπιστεῖ τοὺς ὁµοφυλοφίλους; Μπορεῖ νὰ τοὺς δεχτεῖ χωρὶς νὰ τοὺς ἐλέγξει γιὰ τὸ βδελυρὸ ἁµάρτηµά τους; Προφανῶς ὄχι. Καὶ ἂς ὑποστηρίζει τὸ ἀντίθετο ὁ συγκεκριµένος ἀρχιερέας. Ἡ φιληδονία εἶναι ἁµαρτία καὶ πρέπει νὰ καταπολεµᾶται. ∆ιαφορετικὰ δὲν µποροῦµε νὰ µιλᾶµε γιὰ πνευµατικὴ ζωή. Ὅταν ὁ ἴδιος ὁ Κύριος καταδικάζει καὶ τὴν ἁπλῆ ἐπιθυµία τῆς σαρκικῆς ἡδονῆς, ἐµεῖς µποροῦµε νὰ µιλᾶµε γιὰ ὁµοφυλοφίλους ποὺ πρέπει νὰ συνυπάρχουν µὲ τοὺς Χριστιανοὺς καὶ νὰ γίνονται δεκτοὶ ὡς καλοὶ καὶ ἀθῷοι;

Ἡ Ἐκκλησία δὲν ὑπερασπίζεται τὰ ἁµαρτωλὰ δικαιώµατα τῶν ἀνθρώπων, ὅπως κάνουν οἱ πολιτικοὶ µὲ τὶς διάφορες νοµοθετικὲς ρυθµίσεις. Ἀγαπάει ὅλους τούς ἀνθρώπους, δὲν ἀναγνωρίζει ὅµως τὰ ἁµαρτωλά τους δικαιώµατα. ∆ὲν καλύπτει τὴν ἁµαρτία, οὔτε καὶ τὴ θεωρεῖ φυσιολογικὴ πράξη.

Τί θέλουν λοιπὸν αὐτοὶ οἱ νεωτεριστὲς ἀρχιερεῖς; Τί µᾶς συµβουλεύουν; Νὰ κλείσουµε τὰ µάτια µας µπροστὰ στὶς ἁµαρτίες τῶν ὁµοφυλοφίλων, γιὰ νὰ φανοῦµε ὅτι βρισκόµαστε κι ἐµεῖς στὸ πνεῦµα τῆς σύγχρονης ἐποχῆς; Νὰ προσαρµόσουµε ἀνάλογα τούς κανόνες τῆς χριστιανικῆς ἠθικῆς; Νὰ γίνουµε παπικοὶ καὶ προτεστάντες, νὰ ἐκκοσµικευθοῦµε καὶ νὰ ἀρνηθοῦµε αὐτὰ ποὺ µᾶς ἔχουν διδάξει οἱ ἅγιοι Πατέρες;

Οἱ ἴδιοι αὐτὰ τὰ ἔχουν δεχτεῖ γι᾽ αὐτὸ καὶ µοιάζουν σὰν τοὺς σκοτεινοὺς φάρους, ποὺ δὲν ὠφελοῦν σὲ τίποτα. Ἡ κοσµική τους σοφία δὲν ἔχει καµιὰ ἀξία, ἀφοῦ λείπει ἡ ἐµπειρία τῆς πνευµατικῆς ζωῆς ποὺ δὲν προσφέρεται στὰ πανεπιστήµια, ἀλλὰ µόνο µέσα στὴν Ἐκκλησία, µὲ τὴν ἀκριβῆ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ.

Οἱ συγκεκριµένοι ἀρχιερεῖς, ἐὰν παραµείνουν στὶς θέσεις τῶν ἐπισήµων ἐκπροσώπων τῶν διαφόρων τοπικῶν Ἐκκλησιῶν, σίγουρα θὰ ἐπιδιώξουν καὶ πολλὰ ἄλλα ἀπαράδεκτα, προκειµένου νὰ ἀλλάξουν ὅ,τι ἐµποδίζει τοὺς κοσµικοὺς ἀνθρώπους. Ἐλπίζουµε ὅτι δὲν θὰ ἐπιτρέψει ὁ καλὸς Θεὸς νὰ συµβοῦν ἀντιχριστιανικὰ γεγονότα, τὰ ὁποῖα θὰ προκαλέσουν µεγάλη ἀναστάτωση καὶ ἡ Μεγάλη Σύνοδος τῶν Ὀρθοδόξων θὰ ἀποδειχτεῖ πολὺ µικρὴ καὶ χωρὶς καµιὰ πνευµατικὴ ἀξία.

ΣΧΟΛΙΟ:

Γράφετε, π. Διονύσιε:

«Οἱ συγκεκριµένοι ἀρχιερεῖς, ἐὰν παραµείνουν στὶς θέσεις τῶν ἐπισήµων ἐκπροσώπων τῶν διαφόρων τοπικῶν Ἐκκλησιῶν, σίγουρα θὰ ἐπιδιώξουν καὶ πολλὰ ἄλλα ἀπαράδεκτα… Ἐλπίζουµε ὅτι δὲν θὰ ἐπιτρέψει ὁ καλὸς Θεὸς νὰ συµβοῦν ἀντιχριστιανικὰ γεγονότα»!

Γιατί τρέφετε, τέτοια ἐλπίδα, πάτερ; Μηπως ἐσεῖς πρῶτος, καὶ οἱ ὅμοιοί σας, πραγματοποιήσατε τὶς Ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἐντέλλονται τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοιούτους Ποιμένες Οἰκουμενιστὲς καὶ εἰσηγητὲς ἀνηθίκων προτάσεων; [Σᾶς θυμίζουμε: Τοῖς τοιούτοις χαίρειν μὴ λέγητε· ὁ γὰρ λέγων χαίρειν κοινωνεῖ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ τοῖς πονηροῖς» (2Ιω 10-11)· ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν (2Κορ. 6, 17)· αἱρετικὸν …παραιτοῦ (Τίτ. 3, 10-11)· μὴ συναμίγνυσθαι ἐάν τις ἀδελφὸς ὀνομαζόμενος ᾖ πόρνος ἢ πλεονέκτης ἢ εἰδωλολάτρης ἢ λοίδορος ἢ μέθυσος ἢ ἅρπαξ, τῷ τοιούτῳ μηδὲ συνεσθίειν]!

Ἐφ’ ὅσον, λοιπόν, ἐσεῖς κοινωνεῖτε μὲ αὐτούς, πῶς περιμένετε ὁ Θεὸς νὰ ἐπέμβη; Κι ἂν ὁ Θεὸς ἐπέμβη (ὅπως καὶ ὅταν θελήσει), γιὰ σκεφτεῖτε ἐν τῷ μεταξύ, μήπως συμπράττετε κι ἐσεῖς, ὡς κοινωνοῦντες μετ’ αὐτῶν, στὴν ἐπικράτηση, ἐπέκταση καὶ «ἀναγνώριση αὐτῶν τῶν ἁμαρτωλῶν δικαιωμάτων» καὶ κακοδοξιῶν ποὺ αὐτοὶ κηρύττουν καὶ εἰσηγοῦνται!

4 Σεπτεμβρίου, Μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος Βαβύλα και του Αγίου και θεόπτου Μωϋσέως του Προφήτου.

Θεόπτης Μωυσής και θεοπτία

Γεωργίου Ι. Μαντζαρίδη, Ομ. Καθηγ. Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

Το θέμα της θεοπτίας ή της θέας του Θεού παρουσιάζεται στην Αγία Γραφή με δύο διαφορετικές μορφές, που η μία φαίνεται να αποκλείει την άλλη. Ορισμένα χωρία χαρακτηρίζουν την θεοπτία ως αδύνατη. Έτσι στο βιβλίο της Εξόδου ο Θεός λέει στον Μωυσή: «Ου δυνήση ιδείν το πρόσωπον μου· ου γαρ μη ίδη άνθρωπος το πρόσωπόν μου και ζήσεται». Και ο Ψαλμωδός σημειώνει ότι ο Θεός «εθετο σκότος αποκρυφήν αυτού». Έξαλλου στην Καινή Διαθήκη ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ιωάννης γράφει: «Θεόν ουδείς εώρακε πώποτε», ή «Θεόν ουδείς πώποτε τεθέαται». Και ο Απόστολος Παύλος προσθέτει ότι ο Θεός είναι εκείνος, «ον είδεν ουδείς ανθρώπων ουδέ ιδείν δύναται».

Αλλά και από την άλλη πλευρά στην Αγία Γραφή αναφέρεται πλήθος θεοφανειών. Έτσι ο Ιακώβ λέει: «Είδον Θεόν πρόσωπον προς πρόσωπον, και εσώθη μου η ψυχή». Και για τον Μωυσή σημειώνεται: «Και ελάλησε Κύριος προς Μωυσήν ενώπιος ενωπίω, ως ει τις λαλήσει προς τον εαυτού φίλον». Τέλος ο Ιώβ απευθυνόμενος προς τον Κύριο λέει: «Ακοήν μεν ωτός ήκουόν σου το πρότερον, νυνί δε ο οφθαλμός μου εώρακέ σε». Εξάλλου στην Καινή Διαθήκη μακαρίζονται από τον Χριστό «οι καθαροί τη καρδία», γιατί θα δουν τον Θεό. Και ο Απόστολος Ιωάννης γράφει: «Νυν τέκνα Θεού έσμεν, και ούπω εφανερώθη τι εσόμεθα· οίδαμεν δε ότι εάν φανερωθή, όμοιοι αυτώ εσόμεθα, ότι οψόμεθα αυτόν καθώς έστι».

Σχολιάζοντας τα χωρία αυτά ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς παρατηρεί ότι στη θεολογία η θέα του Θεού ταυτόχρονα και αποκλείεται και προτείνεται. Αποκλείεται, γιατί ο Θεός είναι ακατάληπτος κατά την ουσία του. Αλλά και προτείνεται, γιατί προσεγγίζει τον κόσμο και γίνεται