Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΔΕΣΠΟΤΟΚΡΑΤΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ "ΑΓΙΟΠΟΙΗΣΕΙΣ"!

Οἱ Ἐπίσκοποι, ποὺ μὲ τὴν προτροπὴ τῶν Μασώνων καὶ ἐπιμονὴ τοῦ Ἀρχιεπ. Χριστόδουλου προέβησαν ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ καὶ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ, χωρὶς τὴν μαρτυρία τοῦ Οὐρανοῦ καὶ τὴν ἀπαίτηση τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ, στὴν ἁγιοποίηση τοῦ ἔχοντος ἤδη τὸν στέφανο τοῦ Ἐθνομάρτυρος Μητροπολίτου Σμύρνης Χρυσοστόμου, ἑορτάζουν τὴν Κυριακὴ τὸν ...Ἅγιό τους!

Ὅμως, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς διαμαρτυρίες τῶν πιστῶν τῆς Ἱ. Μ. Δημητριάδος ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς ἁγιοποίησεως τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης -τὰ κείμενα τοῦ ὁποίου διασώζονται καὶ εἶναι γεμᾶτα πανθεϊστικὲς καὶ Οἰκουμενιστικὲς ἰδέες- πρόσφατα δημοσιεύσαμε καὶ κείμενο τοῦ Μητροπολίτη Ἠλείας Γερμανοῦ, ποὺ διαφωνεῖ μὲ τέτοιες ἁγιοποιήσεις. (Προηγήθηκε ἡ δημοσίευση τῆς διαφωνίας γιὰ αὐτὴν τὴν ἀντικανονικὴ ἁγιοποίηση, τῶν πρωτοπρεσβυτέρων π. Γ. Μεταλληνοῦ καὶ Θ. Ζήση).

Ἐπαναλαμβάνουμε, λόγῳ ἐπικαιρότητος, αὐτὴν τὴν δημοσίευση τοῦ Μητροπολίτη Ἠλείας.

1. Ὡς γνωστόν ἕνα ἀπό τά 4 ἰδιαίτερα γνωρίσματα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας εἶναι τό «ΑΓΙΑ», ἀφοῦ κεφαλή αὐτῆς εἶναι ὁ ΠΑΝΑΓΙΟΣ Θεάνθρωπος Κύριος ᾿Ιησοῦς Χριστός. Ἀλλά καί ὁ γλυκύτερος καρπός τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι ὁ ἁγιασμός τῶν μελῶν της, ἀφοῦ «τοῦτο γάρ ἐστι θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὁ ἁγιασμός ὑμῶν» (Α΄ Θεσ. δ΄ 3), ἐνῶ ὁ Θεάνθρωπος εἰς τήν ἀρχιερατικήν του προσευχήν ἔλεγεν· «ὑπέρ αὐτῶν ἐγώ ἁγιάζω ἐμαυτόν, ἵνα καί αὐτοί ὦσιν ἡγιασμένοι ἐν ἀληθείᾳ» καί παρεκάλει τόν Οὐράνιον Πατέρα του· «ἁγίασον αὐτούς ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου» (Ἰω. ιζ´ 17–19). Διά τοῦτο καί ἡ θεϊκή παραγγελία· «ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγώ ἅγιός εἰμι» (Α΄ Πέτρ. α΄ 16).

Ἔπειτα βασική πίστις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκλησίας μας εἶναι, ὅτι πᾶς ἄνθρωπος βαπτιζόμενος εἰς τό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος ἑνοῦται μέ τό μυστικό Σῶμα τοῦ Κυρίου καί ὡς τοιοῦτος εἶναι ἅγιος. Διότι κατά τόν Ἀπ. Παῦλον «εἰ ἡ ἀπαρχή ἁγία καί τό φύραμα· καί εἰ ἡ ρίζα ἁγία καί οἱ κλάδοι» (Ρωμ. ια´ 16 ). Ἐξ οὗ καί ὁμιλοῦμεν περί «ἁγίων ἀδελφῶν», ὅταν ἀπευθυνόμεθα σέ χριστιανούς συνανθρώπους μας (Ρωμ. α΄ 7, ιε΄ 25 – 26, Β΄ Κορ. α΄ 1, Ἐφ. α΄ 1, κ.λπ.).

2. Παρά ταῦτα ἡ Ἐκκλησία μας ἐκ πάντων τῶν ἁγίων μελῶν της ἐξεχώρισε κάποια μέλη της, τά ὁποῖα ἐχαρακτήρισε μέ τό ἰδιαίτερο προσωνύμιο τοῦ «ἁγίου», διά τήν μεγίστην τους προσφορά στήν ᾿Εκκλησίαν (ἱεραποστολική, ὁμολογιακή, θυσιαστική, ἀσκητική, θεολογική, θαυματουργική κ.λπ.), ἀλλά καί διά τήν ἰδιαιτέραν χάριν καί τήν τιμήν, πού ἔλαβαν ἀπό τόν Θεόν καί τήν παρρησίαν, πού ἀπέκτησαν παρά τῷ Θεῷ (Θεοτόκος, Πρόδρομος, Ἀπόστολοι, Πρωτομάρτυς Στέφανος, Ἀποστολικοί Πατέρες, Μάρτυρες, Μεγάλοι ἱεράρχες κ.λπ.). Τοῦτο ἀποτελοῦσε κοινή πεποίθησι, καθολική συνείδησι τῶν πιστῶν τῆς Ἐκκλησίας μας. Δηλαδή οἱ πιστοί ἀπελάμβαναν καί ζοῦσαν τά διά τοῦ ἁγίου προσώπου ἐκπεμπόμενα θεῖα χαρίσματα (ἐμφανίσεις του, θαύματα, θεραπείας, εὐωδία λειψάνων, ἱκανοποίησι διαφόρων αἰτημάτων κ.λπ.) στήν καθημερινή τους ζωή. Ἔτσι, ὅταν ἡ συνείδησις τῶν πιστῶν μαρτυροῦσε διά τήν ἁγιότητα ἑνός συγκεκριμένου προσώπου, τότε, χωρίς καμμίαν ἐπίσημον πρᾶξιν συνήρχοντο οἱ πιστοί διά τήν ἐπέτειον τῆς μνήμης του, ἀνεγείροντο Ναοί ἐπ᾿ ὀνόματί του, ἐποιοῦντο τροπάρια, κ.λπ. Τότε καί ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία ὡμολόγει ἐπισήμως τήν ἁγιότητα τῶν ἁγίων ἀνδρῶν (Συνοδικό Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου), ἀπεδέχετο τίς ἱερές Ἀκολουθίες καί τίς ἐνσωμάτωνε στά ἐν χρήσει λειτουργικά της βιβλία. Πολύ ἀργότερα δέ ἄρχισε νά ἐκδίδη καί ἐπισήμους Πράξεις ἀναγνωρίσεως ἁγίων (Γρηγόριον Παλαμᾶ, Ἅγιον Διονύσιον Ζακύνθου, ὅσιον Γεράσιμον κ.λπ. ).

Τέλος θέλω νά ὑπογραμμίσω καί τοῦτο, ὅτι ἡ τιμή τῶν ἁγίων, γίνεται ΜΟΝΟΝ διά νά δοξάζεται δι᾿ αὐτῶν ὁ Θεός καί νά ἐνισχύωνται στόν πνευματικόν τους ἀγῶνα οἱ ἀγωνιζόμενοι χριστιανοί, ἐπικαλούμενοι τίς πρεσβεῖες των. Διά ΚΑΝΕΝΑΝ ἄλλον λόγον.

3. Στίς ἡμέρες μας, ὅμως, βλέπω μιάν ἄλλου εἴδους προσπάθεια τινῶν. Δηλαδή σήμερα ἐπιδιώκεται ἀπό τινας ὄχι ἡ ἀναγνώρισις ἐπισήμως τῆς ἤδη ὑπαρχούσης ἐκκλησιαστικῆς πεποιθήσεως, ἡ ὁποία ἀντικειμενικά καί ἐκκλησιολογικά ἔχει σχηματισθῆ καί βιώνεται ἐπί μακρόν ἀπό τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά πρῶτα νά γίνη ἡ ἀναγνώρισις τῆς ἁγιότητος κάποιων προσώπων ἀπό τά ὄργανα τῆς Ἐκκλησίας καί ἔπειτα ἡ ἀποδοχή αὐτῶν ἀπό τά μέλη της. Κατά ἕνα τρόπον δηλαδή γίνεται προσπάθεια ἐπιβολῆς ἀπό τήν ἐκκλησιαστικήν Διοίκησιν τῶν ὑπʼ αὐτῆς θεωρουμένων ἁγίων προσώπων στό Πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, ὥστε νά μή ὠφελῆται τό Πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας ἐκ τῆς ἁγιοποιήσεως τούτων καί νά ἀποβαίνη ἄσκοπος ἡ ἐπίσημος ἀναγνώρισίς των, κάποτε δέ καί ἐπιζήμιος, ἀφοῦ ἀκούονται καί γράφονται δυσμενῆ σχόλια καί διά τά ἁγιοποιημένα πρόσωπα (Χρυσόστομος Σμύρνης) καί διά τήν σπουδήν τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας μας, ὡς εἰς τήν περίπτωσιν τοῦ ἰατροῦ Λέκκα, ὥστε τινές νά ὁμιλοῦν περί «βιομηχανίας ἁγίων». Διότι πράγματι τά τελευταῖα 30 χρόνια ἔχουν ἁγιοποιηθῆ τόσα πρόσωπα, ὅσα δέν ἁγιοποιήθηκαν αἰῶνες!

4. Διά τοῦτο διερωτᾶται κανείς· Τί συμβαίνει; Εἶναι μεγάλη ἡ ἁγιότητα σήμερα καί τόσοι πολλοί στήν ἐποχή μας εὐηρέστησαν τῷ Θεῷ, ὥστε Ἐκεῖνος τούς ἐθαυμάστωσε καί ἀποδεδειγμένως δημοσίως τούς ἐνεφάνισε ἤ ἐμεῖς ἔχομε χάσει τά ἁγιοπνευματικά κριτήρια ἀναγνωρίσεως ἑνός ἁγίου; Μήπως στήν σημερινή ἀπιστία καί τήν ἀδιαφορία τῶν ἀνθρώπων, οὗτοι ζητοῦν «σημεῖα», ὡς ζητοῦσαν οἱ Ἰουδαῖοι καί οἱ Ἕλληνες τῶν χρόνων τοῦ ᾿Ιησοῦ (Ἴδε σχετικά περιστατικά: Ματθ. ιβ΄ 38-45, ιστ΄ 1-4, κζ΄ 42-44, Λουκ. δ΄ 23-30, ια΄ 29, Ἰω. στ΄ 30-41, Α΄ Κορ. 22-26), καί ἡ Ἐκκλησία, ἀντιθέτως ἀπʼ ὅ,τι ἔπραξεν ὁ Κύριος, προσπαθῆ νά ἱκανοποιήση τό αἴτημα μέ τήν ἁγιοποίησι νέων προσώπων; Μήπως ἡ Ἐκκλησία μας ἐπηρεασμένη ἀπό τήν μόδα τοῦ συγχρονισμοῦ ἤ τῆς νέας ἐποχῆς, ἀναζητεῖ νά προβάλη στούς χριστιανούς μας νέα ἅγια πρότυπα, ἐγκαταλείποντας τά ὑπάρχοντα σπουδαῖα καί μεγάλα τοιαῦτα; Μήπως εἶναι τοῦτο κάτι «πού πουλάει» κατά τήν σημερινήν ὁρολογίαν, καί κάποια μέλη της δέν θέλουν νά στερηθοῦν τῶν ὠφελημάτων του; 

Πάντως ὅ,τι καί ἄν συμβαίνη, ἔχω τήν αἴσθησιν ὅτι εὑρισκόμεθα εἰς λάθος δρόμο.

5. Ἀκόμη θέλω νά ὑπογραμμίσω, ὅτι δέν ἐπιτρέπεται νά λαμβάνωνται ἀπό τήν Ἐκκλησίαν ἀποφάσεις ἀναγνωρίσεως ἁγίων, γιατί τό θέλουν, τό ἐπιδιώκουν καί πιέζουν πρός τοῦτο κάποιοι συμπατριῶτες τους (Σμυρνιοί, Χιῶτες, Ἁγιορεῖτες, Ἀρμπουναῖοι, κ.λπ.). Τό γεγονός τῆς ὑποβολῆς πολλῶν αἰτήσεων διαφόρων μή ἐκκλησιαστικῶν φορέων, Συλλόγων, Σωματείων, ἀκόμη καί ἰδιωτῶν διά τήν ἁγιοποίησι προσώπων εἶναι κατά τήν ἄποψί μου ἕνα ἀκόμη σημεῖον κοσμικοποιήσεως τοῦ ζητήματος, φανερώνει τό ἀντικανονικόν τοῦ πράγματος καί τό ἀπαράδεκτον τῆς ἐκκλησιαστικῆς τακτικῆς. Εἶναι ὄντως ἀνεπίτρεπτον νά λαμβάνωνται ἀπό τήν ᾿Εκκλησίαν τοιαῦται ἀποφάσεις μέ κοσμικά κριτήρια. Τό γεγονός τοῦτο, δηλαδή τῆς ἐν τάχει καί σωρηδόν ἁγιοποιήσεως ἐκκλησιαστικῶν ἀνδρῶν, θεωρῶ ὡς «σημεῖον τῶν καιρῶν» καί μέ καταλαμβάνει φόβος καί τρόμος, ὅταν βλέπω λαϊκούς καί Κληρικούς, νά ἐπιδιώκουν τήν ἁγιοποίησι κάποιων μελῶν τῆς ᾿Εκκλησίας μας.

Διά τοῦτο πιστεύω, ὅτι ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος καί ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἀλλά καί τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον πρέπει νά εἶναι πολύ προσεκτικοί, ὅταν πρόκειται νά λαμβάνουν ἀποφάσεις διά τό τόσον σοβαρόν τοῦτο ἐκκλησιαστικό ζήτημα.

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ'': ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΥΤΗ, ΤΗΝ ΕΛΑΒΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ''ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΦΩΝΗ'' ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΑΙ ΕΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕ ΜΙΚΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ (ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ).  ΕΜΕΙΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΑΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ.

Πηγή: «Ἐν τούτῳ Νίκα»

"Οι λαθρομετανάστες απειλούν τις χριστιανικές ρίζες της Ευρώπης"!

  Τὶς χριστιανικὲς ρίζες καὶ ἀξίες τῆς Εὐρώπης ἔχει ροκανίσει πρὸ πολλοῦ ὁ Σιωνισμός (μὲ τὶς εὐλογίες καὶ τῶν τυφλῶν ὀργάνων του Οἰκουμενιστῶν) τὸν ὁποῖο ἐνδιαφέρει μόνο ἡ Μία θρησκεία τοῦ Ἀντιχρίστου. Ὄργανό του στὴ φάση αὐτὴ οἱ ὀρδὲς τοῦ Μωάμεθ!

  Viktor Orbán (Ούγγρος Πρωθυπουργός):

"Θα γίνει έκρηξη - Οι λαθρομετανάστες απειλούν τις χριστιανικές ρίζες της Ευρώπης"

"ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΛΛΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ - ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΑΝΕ"

του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου

Απειλή για τις χριστιανικές ρίζες της Ευρώπης θεωρεί ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν, την αθρόα εισροή λαθρομεταναστών οι οποίοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι μουσουλμάνοι ενώ επέκρινε την "αποτυχημένη μεταναστευτική πολιτική" της ΕΕ, δείχνοντας έτσι ότι είναι ο μόνος Ευρωπαίος ηγέτης ο οποίος έχει μέχρι τώρα συναίσθηση του μεγάλου προβλήματος που αντιμετωπίζει η "γηραιά" ήπειρος.
Αναφέρει μάλιστα χαρακτηριστικά ότι βρισκόμαστε λίγο πριν την "έκρηξη", ενώ μόλις πριν από λίγο κατά την επίσκεψή του στις Βρυξέλλες δήλωσε ότι το λαθρομεταναστευτικό πρόβλημα είναι γερμανικό και όχι ευρωπαϊκό αφού όλοι οι πρόσφυγες θέλουν να πάνε στην Γερμανία και σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Άλλωστε μια προσεκτική ματιά στην περιβόητη Συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ (και ΙΙΙ) δείχνει ότι δημιουργήθηκε αποκλειστικά για να προστατέψει την γερμανική συνοριογραμμή
Σε άρθρο που δημοσιεύθηκε σήμερα στη γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung ο Β. Όρμπαν ανέφερε ότι οι Ευρωπαίοι πολίτες διαφωνούν με τη διαχείριση της κρίσης από την πλειονότητα των κυβερνήσεων.
"Οι πολίτες περιμένουν από εμάς να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση και να προστατεύσουμε τα σύνορά μας", επεσήμανε ο Ούγγρος πρωθυπουργός. "Μόνο αφού έχουμε προστατεύσει τα σύνορά μας μπορούν να τεθούν ερωτήματα σχετικά με τον αριθμό των μεταναστών που μπορούμε να υποδεχθούμε ή για το αν θα πρέπει να υπάρξουν ποσοστώσεις", τόνισε ο ίδιος.
Ο Ορμπάν κατήγγειλε ότι οι μετανάστες "πλημμυρίζουν" τη χώρα του, προσθέτοντας ότι οι περισσότεροι από αυτούς δεν είναι χριστιανοί, αλλά μουσουλμάνοι.
"Είναι ένα σημαντικό ζήτημα διότι η Ευρώπη και ο ευρωπαϊκός πολιτισμός έχουν χριστιανικές ρίζες. Δεν είναι ήδη και από μόνο του ανησυχητικό το γεγονός ότι ο ευρωπαϊκός χριστιανικός πολιτισμός είναι μετά βίας σε θέση να τηρήσει τις χριστιανικές αξίες της ίδιας της Ευρώπης;", διερωτήθηκε.
Μάλιστα αναφέρει στο άρθρο του ότι "εκτός από εμάς και τους Ισπανούς κανείς άλλος δεν θέλει να προστατέψει τα σύνορα της Ευρώπης" κατηγορώντας έτσι εμμέσως την Ελλάδα για την κατάσταση που επικρατεί στα ελληνικά νησιά, καθώς πάρα πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους ακολούθησαν αργότερα την διαδρομή μέσω Σερβίας για Ουγγαρία με τελικό προορισμό την Γερμανία
Εξάλλου ο Ορμπάν προειδοποίησε για μια "έκρηξη" σε ολόκληρη την Ευρώπη εξαιτίας της μεταναστευτικής κρίσης και υπερασπίστηκε την απόφαση της κυβέρνησής του να υψώσει ένα φράχτη στα σύνορα της χώρας με τη Σερβία.
Η Ουγγαρία κατασκευάζει έναν φράχτη ύψους 3,5 μέτρων και μήκους 175 χιλιομέτρων κατά μήκος των συνόρων της με τη Σερβία σε μια προσπάθεια να εμποδίσει την είσοδο των μεταναστών.
Ο Ούγγρος πρωθυπουργός επέκρινε επίσης "την αποτυχημένη μεταναστευτική πολιτική" της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
"Κάθε Ευρωπαίος πολιτικός που δημιουργεί ελπίδες στους μετανάστες για μια καλύτερη ζωή και τους ενθαρρύνει να εγκαταλείψουν τα πάντα και με κίνδυνο της ζωής τους να κατευθυνθούν προς την Ευρώπη είναι ανεύθυνος", τόνισε ο Β.Όρμπαν
"Γι’ αυτό είναι σημαντικός ο φράχτης που κατασκευάζουμε στην Ουγγαρία. Δεν το κάνουμε για πλάκα, αλλά επειδή είναι απαραίτητος", κατέληξε.
Αμέσως μετά την αρθρογραφία του στην γερμανική εφημερίδα έσπευσε στις Βρυξέλλες, για να δώσει "εξηγήσεις" (οι Ευρωπαίοι ζητούν πάντα εξηγήσεις σε όποιον προστατεύει την χώρα όπως μπορεί) για τον φράκτη που υψώνεται στα ουγγροσερβικά σύνορα για να εμποδίσει την είσοδο προσφύγων και λαθρομεταναστών στη χώρα του.
Ο ίδιος σε δηλώσεις του ανέφερε ότι το θέμα της υποδοχής τους «δεν είναι ευρωπαϊκό, αλλά γερμανικό» πρόβλημα.

«Κανείς δεν θέλει να μείνει στην Ουγγαρία, τη Σλοβακία, την Εσθονία, την Πολωνία. Όλοι θέλουν να πάνε στη Γερμανία. Δική μας δουλειά είναι να τους καταγράφουμε και θα τους καταγράφουμε», δήλωσε ο Ορμπάν κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς.
Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας δήλωσε επίσης ότι η νέα δέσμη νομοθετικών μέτρων για τον περιορισμό της μετανάστευσης θα βρίσκεται σε ισχύ μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου.
«Εμείς οι Ούγγροι είμαστε έντρομοι, οι άνθρωποι στην Ευρώπη είναι έντρομοι διότι βλέπουν ότι οι ευρωπαίοι ηγέτες, και μεταξύ αυτών οι πρωθυπουργοί, δεν είναι ικανοί να ελέγξουν την κατάσταση», πρόσθεσε ο Ορμπάν.
«Ήρθα εδώ για να πληροφορήσω τον πρόεδρο (Μάρτιν Σουλτς) ότι η Ουγγαρία έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να τηρήσει τους κανονισμούς. 

Ετοιμάζουμε στο ουγγρικό κοινοβούλιο πακέτο μέτρων, υψώνουμε έναν φράκτη και όλα αυτά μαζί μπορούν να διαμορφώσουν μία νέα κατάσταση στην Ευρώπη από τις 15 Σεπτεμβρίου», είπε ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας προειδοποιώντας ότι χωρίς αυστηρό συνοριακό έλεγχο, οι ποσοστώσεις της ΕΕ για τους πρόσφυγες αποτελούν «πρόσκληση» προς τους ανθρώπους αυτούς και προσθέτοντας ότι το καθεστώς Σένγκεν απειλείται αυτή τη στιγμή.

Οι απόψεις του Ούγγρου πρωθυπουργού διέπονται από τους κανόνες της κοινής λογικής, η οποία φαίνεται προ πολλού να έχει εγκαταλείψει τους Ευρωπαίους ηγέτες, που μοιάζουν ανήμποροι να συνειδητοποιήσουν το εκρηκτικό πληθυσμιακό μείγμα που δημιουργείται στις ευρωπαϊκές χώρες.
Ένα μείγμα ετερογενές καθώς η πλειοψηφία των λαθρομεταναστών είναι μουσουλμάνοι και άρα μη αφομοιώσιμοι από τις "κουρασμένες" πλέον ευρωπαϊκές κοινωνίες.

πηγή

Η ΑΓΙΟΠΟΙΗΣΗ του αιρετικού "αδελφού Ροζέ" από την κ. Κούκουρα, το σχόλιο του κ. Νάνη και ο μολυσμός!

Ὁ ἀγωνιστὴς ἰατρός Λυκοῦργος Νάνης, μὲ ἀφορμὴ Εἰσήγηση τῆς θηλυκῆς μέντορος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ (καθηγήτριας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ ΑΠΘ) Δήμητρας Κούκουρα σὲ Διεθνὲς Θεολογικὸ Συμπόσιο μὲ θέμα «Η συμβολή του αδελφού Ροζέ στη θεολογική σκέψη» γράφει:

«Γνωρίζω σώφρονες και ευσεβείς πνευματικούς που ή διστάζουν να προτρέψουν ή αποτρέπουν τα πνευματικά τους παιδιά απ τη σπουδή της Θεολογίας όπως αυτή διδάσκεται σήμερα στις "θεολογικές" σχολές».

Τὸ αὐθόρμητο ἐρώτημα κάθε πιστοῦ ποὺ πονᾶ γιὰ τὸ κατάντημα συναδέλφων του, καθηγητῶν του, πρώην πνευματικῶν του πατέρων, εἶναι:

Αὐτοὶ οἱ «σώφρονες και ευσεβείς πνευματικοί που αποτρέπουν τα πνευματικά τους παιδιά απ’ τη σπουδή της Θεολογίας»,

γιατί ―κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο― δὲν ἀποτρέπουν τὴν κοινωνία τῶν πνευματικῶν τους παιδιῶν μὲ Οἰκουμενιστὲς Πατριάρχες, Ἐπισκόπους καὶ ἱερεῖς; Ἂν ὁ κίνδυνος φθορᾶς ἀπὸ τὸ ἄκουσμα καὶ μόνον κακόδοξων οἰκουμενιστικῶν διδασκαλιῶν εἶναι μεγάλος, συνειδητοποιοῦν πόσο μεγαλύτερη, μεγίστη, εἶναι ἡ συμμετοχὴ στὰ Μυστήρια, ἡ κοινωνία καὶ ἡ πνευματικὴ καθοδήγηση ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστὲς ἱερωμένους;

Τόσο πολὺ πιὰ ἔχουμε μολυνθεῖ ἀπὸ τὸν οἰκουμενιστικὸ ἰό, ὥστε νὰ μὴ ἀντιλαμβανόμαστε ἁπλὰ πράγματα! Νὰ θυμήσουμε καὶ πάλι τοὺς λόγους τοῦ ἀποστόλου:

«Τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ; τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ; ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου;» (2Κορ. 6, 14-15). Καὶ τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, ὅπως ἀναφέρει, καὶ ἑρμηνεύει, καὶ ἐφαρμόζει στοὺς Οἰκουμενιστὲς ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς καὶ ὄχι ὅπως τὸ ἑρμηνεύουν ἀμπελοφιλοσοφοῦντες ἱστολόγοι: «Η παρά των αιρετικών κοινωνία ου κοινός άρτος αλλά φάρμακον (=δηλητήριον), ου σώμα βλάπτον, αλλά ψυχήν μελαίνον και σκοτίζον» (ἐδῶ).

 

Παραθέτουμε τὸ σχόλιο τοῦ κ. Λυκούργου Νάνη (καὶ στὴ συνέχεια τὸ δημοσίευμα τῶν «Ἀκτίνων» μὲ τὴν Εἰσήγηση τῆς κ. Κούκουρα):

Η επιστήμη της Θεολογίας έχει παραμορφωθεί και αλλοιωθεί στα χείλη και τις γραφίδες προφεσόρων τινών οι οποίοι τις ιδεοληψίες τους λανσάρουν σαν γνήσια θεολογικές και εκκλησιαστικές θέσεις.

Γνωρίζω σώφρονες και ευσεβείς πνευματικούς που ή διστάζουν να προτρέψουν ή αποτρέπουν τα πνευματικά τους παιδιά απ τη σπουδή της Θεολογίας όπως αυτή διδάσκεται σήμερα στις "θεολογικές" σχολές.

Προφανώς θεωρούν ότι υφίσταται σοβαρός κίνδυνος πνευματικής ζημίας και βλάβης για τα νέα αυτά παιδιά εάν επιλέξουν να σπουδάσουν την επιστήμη της Θεολογίας και τούτο γιατί η τελευταία έχει παραμορφωθεί και αλλοιωθεί στα χείλη και τις γραφίδες προφεσσόρων τινών οι οποίοι τις ιδεοληψίες τους λανσάρουν σαν γνήσια θεολογικές και εκκλησιαστικές θέσεις.

Όψεις και εκφάνσεις αυτής της παραμορφώσεως και αλλοιώσεως της γνήσιας Θεολογίας αποτελούν, κατά τη γνώμη μου, ο οικουμενισμός, ο φιλελευθερισμός, ο ορθολογισμός, η "πολιτική ορθότητα", ο ζηζιουλισμός, ο γιανναρισμός-"ερωτοθεολογία", η "μεταπατερική-συναφειακή θεολογία" κ.ο.κ.

Το λυπηρό και εξόχως ανησυχητικό, εν προκειμένω, είναι η στάση της ποιμαίνουσας Εκκλησίας απέναντι στο εκφυλιστικό αυτό φαινόμενο.

Πολλά μέλη της Εκκλησίας, κληρικοί και λαϊκοί, φοιτούν και αποφοιτούν απ τις κατ΄ όνομα και καθ υπόθεσιν, ουχί δε και πράγματι "θεολογικές" σχολές. Κάποιοι εξ αυτών ποιμαίνουν ή και θα ποιμάνουν το εμπιστευθέν αυτοίς ποίμνιο.

Πώς όμως θα εξασκήσουν την ποιμαντική τους διακονία κατά τρόπο ορθό και ψυχωφελή για το λογικό τους ποίμνιο όταν αυτοί θα διατελούν δέσμιοι ολεθρίων απόψεων, θέσεων και αντιλήψεων;

Θα το οδηγήσουν άραγε στον εύδιο και ακύμαντο λιμένα της Ανω Βασιλείας ή σε οδούς σκολιάς και διεστραμμένας;

Θα διδάξουν ανόθευτη τη δογματική και ηθική διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας ή θα διολισθήσουν σε επικίνδυνες ατραπούς νοθεύσεως και αλλοιώσεως της αγιογραφικής, αγιοπατερικής και ιεροκανονικής παραδόσεως και διδαχής;

Αλλά και οι λαικοί θεολόγοι θα καταστούν πράγματο θεολόγοι ή θολολόγοι; Θα διδάξουν θεολογία ή ορθολογισμό, φιλοσοφικό στοχασμό και σχετικοποίηση της Αληθείας;

 Τι να πούμε αδελφοί! Ο Κύριος να φωτίσει τους νέους μας που σκέπτονται να σπουδάσουν Θεολογία τι να πράξουν, τι είναι πιο ωφέλιμο για την ψυχή τους!
                                                                                   Λ.Ν

Εκθειάζοντας την Παπική οικουμενιστική κοινότητα Taizé

Στα πλαίσια των εορτασμών για την τριπλἠ επέτειο της Παπικής οικουμενιστικής κοινότητας Ταιζέ : 100 χρόνια από τη γέννηση του αδελφού Ροζέ (1915), δέκα χρόνια μετά την κοίμησή του (16 Αυγούστου 2005) και 75 χρόνια από την ίδρυση της κοινότητας (1940) πραγματοποιήθηκε  Διεθνές Θεολογικό Συμπόσιο με θέμα «Η συμβολή του αδελφού Ροζέ στη θεολογική σκέψη»  Taizé 30 Αυγ. – 6 Σεπτ. 2015.

Ακολουθεί η εισήγηση  καθηγήτριας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ Δήμητρας Κούκουρα. Δείτε μια ακόμα συμμετοχή της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ  ΕΔΩ

Το μήνυμα του Ταιζέ στους νέους

Της καθηγήτριας του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ Δήμητρας Κούκουρα

Το μήνυμα

«Αδελφέ Ροζέ, εάν έχετε το κλειδί για να μεταδίδετε την πίστη στους νέους, να μου το πήτε!». Του απάντησα: «Θα ήθελα πολύ να είχα αυτό το κλειδί, αλλά δεν το είχα ποτέ ούτε θα το αποκτήσω. Στο Ταιζέ δεν έχουμε μέθοδο, για να μεταδίδουμε την πίστη». Ο διάλογος είναι ανάμεσα στον Πάπα Παύλο Στ’ και τον ιδρυτή της κοινότητας του Ταιζέ[1]. Ο Ποντίφικας είχε ιδιαίτερη ευαισθησία για την ποιμαντική των νέων. Τον