Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΩΣ ΟΡΟΣΗΜΟ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
(Εἰς τήν Παγκόσμιον Ὕψωσιν τοῦ
Τιμίου Σταυροῦ
-Ἁγίου Λουκᾶ Ἐπισκόπου Κριμαίας).
Μας κάνει τρομερή εντύπωση αυτός ο
λόγος του Αγίου Λουκά. Προτρέπει πρωτίστως να μην έχουμε καμία κοινωνία
με όσους βλασφημούν τον Σταυρό του Χριστού. Καμία κοινωνία, μα καμία.
Η Διακοπή Κοινωνίας δεν είναι κάτι
νέο, κάτι δικό του, κάτι “δυνητικό”, κάτι επιλεκτικό. Είναι διαχρονική
Εντολή του Θεού, Εντολή Αγιογραφική, Εντολή Αγιοπατερική. Εντολή αυθύπαρκτα
υποχρεωτική. Υπό χρέος. Βρίσκομαι υπό χρέους ιερού. Ίσταμαι υπό
καθήκοντος Αγιοπνευματικού. “Ἐξέλθατε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει
Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς!” (Β΄ Κορ. 6, 17).
Δυστυχώς, πολύ λίγοι ερμηνευτές
εντοπίζουν κάτι άκρως σημαντικό, σημαδιακό και απολύτως προϋποθετικό. Πριν
ακριβώς από το “κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, υπάρχει ένα απαράβατο, αυστηρό και
σιωπηρό αυτο-υπονοούμενο “τότε”. Τότε και μόνον τότε
θα σας δεκτώ ως υιούς μου, εάν και εφ’ όσον εξέλθητε,
απομακρυνθείτε και διακόψετε κάθε κοινωνία με αιρετικούς και βλασφήμους.
Το ακάθαρτον εδώ,
είναι πρωτίστως και εξαιρέτως η αίρεση, η βλασφημία, η διαστροφή στο
Δόγμα. Η ακαθαρσία η ηθική, είναι δευτερογενής και αυτό το τονίζουν
ομοφώνως οι Άγιοι Πατέρες. “Ου περί βίου, περί Πίστεως!” Βεβαίως το ένα, προϋποθέτει
και συνεπάγεται το άλλο. Ορθοδοξία σημαίνει Ορθοπραξία.
Επί πλέον, το “μὴ ἅπτεσθε”, δεν έχει
μόνο την έννοια της αφής αλλά κυρίως, της επαφής της διαπροσωπικής και πάνω απ’
όλα της Εκκλησιαστικής επαφής, της Εκκλησιαστικής κοινωνίας. Μην
διατηρείτε κοινωνία, μην μετέχετε σε τέτοιες Θεομίσητες επαφές. “Μὴ γίνεσθε ἑτεροζυγοῦντες
ἀπίστοις· τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ, ἢ τίς κοινωνία
φωτὶ πρὸς σκότος;” (2 Κορ. 6, 14).