Οταν οι Οικουμενιστές νομίζουν πως έχουν χιούμορ!

     «Καὶ μὴ θαυμάζεις ἂν οἱ ποιμένες γίνονται λύκοι, διότι πρὸς τοὺς ποιμένες καὶ τοὺς πρεσβυτέρους ἀπευθυνόμενος ὁ Παῦλος ἔλεγε, ὅτι “Ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα”»  (Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου)

ΕΓΩ… Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ (Γεράσιμος Φραγκουλάκης)!

«...Μετά λύπης μου, από όσους φιλενωτικούς έχω γνω­ρίσει, δεν είδα να έχουν ούτε ψίχα πνευματική ούτε φλοιό. Ξέρουν, όμως, να ομιλούν για αγάπη και ενότη­τα, ενώ οι ίδιοι δεν είναι ενωμένοι με τον Θεόν, διότι δεν Τον έχουν αγαπήσει» (Ἅγιος Παΐσιος)

Του Αρχιμανδρίτη Γεράσιμου Φραγκουλάκη
Αννόβερο Γερμανίας

Καλά να πάθω! Ήθελά τα κι έπαθά τα! Πήγα σε αποχαιρετιστήρια εκδήλωση ενός πάστορα που ήταν υπεύθυνος για την Οικουμενική Κίνηση και συγγνώμη για την έκφραση, μου την "έπεσαν", όπως πάντα, οι αντιοικουμενιστές. Από τον Τελε-σχολιαστή της Αστόριας μέχρι κάποιους "αγγελοσκιαγμένους" εξ Ελλάδος. Και, ναι τελικά έχουν δίκιο! Περίτρανα αποδεικνύεται ότι είμαι οικουμενιστής όπως ακριβώς εννοούν τον όρο όλοι αυτοί. 

Πώς αποδεικνύεται αυτή η οικουμενιστική μου ιδιότητα; 

1. Το σπίτι που μένω στο Αννόβερο ανήκει σε ευαγγελικό. 

2. Βγαίνοντας από το σπίτι μου, όποιον συγκάτοικό μου στην πολυκατοικία συναντήσω τον καλημερίζω, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι κανένας δεν είναι Ορθόδοξος. Επιπλέον λέω καλημέρα

Είπα, ξείπα του Μητροπολίτη Πειραιώς.

        Πηγή: "protothema"

 «Οπισθοχώρηση» του Μητροπολίτη Πειραιώς στο ζήτημα της ανέγερσης του τεμένους

Στο ΣτΕ συζητήθηκε σήμερα η δημοπράτηση του ισλαμικού Τεμένους στον Βοτανικό

-Κατά την ακροαματική διαδικασία δεν παραστάθηκε κανένας δικηγόρος ως νομικός εκπρόσωπος του Μητροπολίτη

---

Ένα βήμα πίσω έκανε ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ στο ζήτημα της ανέγερσης του ισλαμικού τεμένους επί της Ιεράς Οδού στην περιοχή του Βοτανικού του Δήμου Αθηναίων.

Και έκανε ένα βήμα πίσω, καθώς σήμερα ήταν να συζητηθεί η προσφυγή

OI AΓΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΙ (ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙ) ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΙΜΕΝΕΣ

Ὁ λόγος ὁ ὁποῖος μᾶς ἀνάγκασε νά προβοῦμε εἰς αὐτήν τήν μικράν ἐργασία καί μελέτη εἶναι ἀφ’ ἑνός μέν ἡ ἀμφισβήτησις ἐκ μέρους κάποιων ἀδελφῶν, κυρίως Ἀντιοικουμενιστῶν, τῆς ἐπιτακτικῆς ἀπολύτου καί ὑποχρεωτικῆς ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ, περί ἀμέσου ἀπομακρύνσεως ἀπό τούς αἱρετικούς Ἐπισκόπους και ποιμένας, ἀφ’ ἑτέρου δέ ἡ κατηγορία καί μομφή τήν ὁποία μᾶς ἀπηύθυναν, ὅτι δῆθεν παρερμηνεύουμε τίς Γραφές και, ὡς ἐκ τούτου, ἐξάγουμε τά συμπεράσματα τά ὁποῖα μᾶς ἐξυπηρετοῦν, προκειμένου νά στηρίξωμε τό ὑποχρεωτικό τοῦ ΙΕ΄ Ἱεροῦ Κανόνος τῆς Πρωτοδευτέρας Ἱερᾶς Συνόδου.

Παρουσιάζοντας λοιπόν  αὐτήν τήν μικράν ἐργασία στούς ἀδελφούς, προσεπιδηλοῦμε ὅτι ἡ ἐντολή αὐτή τῆς ἀποτειχίσεως εἶναι ἡ πλέον σαφής καί ἀδιαμφισβήτητη μέσα στήν Ἁγία Γραφή καί, κατά τήν γνώμη μας, αὐτή ἡ ἐντολή εἶναι ἐκείνη, ἡ ὁποία μέ διαφόρους τρόπους ἔχει καταγραφεῖ περισσότερες φορές ἀπό τίς ἄλλες ἐντολές, σέ σημεῖο θά λέγαμε νά τήν συναντᾶς, μελετώντας τήν Ἁγία Γραφή, συνεχῶς μπροστά σου.

Παρ’ ὅλα αὐτά αὐτήν τήν ἐντολή, ἡ ὁποία εἶναι ἴσως ἡ μόνη ἡ ὁποία, ὄχι μόνο προστατεύει τούς Ὀρθοδόξους ἀπό τήν πλάνη, ἀλλά προστατεύει καί τήν ἀλήθεια, καί τήν Ἁγία Γραφή, καί ὅλη τήν Ὀρθόδοξο Παράδοσι ἀπό τή νοθεία καί τήν ἐκκοσμίκευσι, αὐτήν τήν ἐντολή σήμερα τήν ἀμφισβητοῦν κάποιοι, τήν περιορίζουν ὡς θεσπισθεῖσαν ἀπὸ μόνο ἕναν Ἱερό Κανόνα μιᾶς τοπικῆς Συνόδου, τόν ὁποῖο γιά εὐνοήτους λόγους τόν ἐβάπτισαν δυνητικό, τήν ἐντολή αὐτή τοῦ Θεοῦ τήν ὑπέταξαν στίς ἀρχές τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς Ν. Ἐποχῆς μέ τό νά θεωρήσουν ὅτι ἡ ἐφαρμογή της προκαλεῖ σχίσμα, ἔξοδο ἀπό τήν Ἐκκλησία (τῶν αἱρετικῶν) κ.λπ.

Τήν ἐντολή αὐτή τήν ἔφεραν στά μέτρα των, τήν ἀπομόνωσαν ἀπό τήν ὑπόλοιπη Ἁγία Γραφή καί φυσικά ἀπό τό πνεῦμα της· διδάσκουν ὅτι χρειαζόμαστε Ἁγίους, οἱ ὁποῖοι πρέπει πρῶτοι νά τήν ἐφαρμόσουν καί μετέπειτα αὐτοί θά τούς ἀκολουθήσουν· διδάσκουν ὅτι χρειάζονται  Συνοδικές ἀποφάσεις περί καταδίκης τῆς αἱρέσεως γιά νά τήν ἐφαρμόσουν· διδάσκουν ὅτι οἱ σύγχρονοι γέροντες δέν τήν ἐφάρμοσαν καί ἄρα καλύπτονται πίσω ἀπό αὐτό τό λάθος των, καί τελικῶς, μέ ὅλες αὐτές τίς διδασκαλίες των, τά τεχνάσματα καί τίς ἐφευρέσεις των,  κατήργησαν αὐτήν τήν σωτήρια ἐντολή, ἡ ὁποία ὡς μόνιμη ἐπωδός εὑρίσκεται διάχυτη σέ ὅλη τήν Ἁγία Γραφή πρός προστασία μας, θά λέγαμε καί ὡς φύλαξ ἄγγελος τῆς Ἐκκλησίας.

Διά τῆς καινοτόμου αὐτῆς διδασκαλίας λοιπόν, ἤδη δρέπομε τούς καρπούς τῆς δειλίας μας καί τῆς ὀλιγωρίας μας, βλέπομε πλέον τήν ραγδαία καί μέ γεωμετρική πρόοδο αὔξησι τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἐνῶ οἱ Ὀρθόδοξοι παραμένουν ἁπλοί παρατηρητές τῶν γεγονότων καί ἐξελίξεων.

Οἱ αἱρετικοί Οἰκουμενιστές Ἀρχιεπίσκοποι, Πατριάρχες καί Ἐπίσκοποι ρυθμίζουν καί κατευθύνουν πλέον τήν ἱστορική πορεία τῆς Ἐκκλησίας καί οἱ Ὀρθόδοξοι ἀκολουθοῦν, ἄλλοι μετά χαρᾶς και ἀδιαφορίας (οἱ χλιαροί καί ἀδιάφοροι), ἄλλοι μετά διαμαρτυριῶν, διακηρύξεων καί χαρτοπολέμου (οἱ συνειδητοί καί προβληματισμένοι)· πάντως ὅλοι εἶναι στόν χορό τῆς αἱρέσεως καί ὁ καθένας κινεῖται σ’ αὐτόν τόν χορό ἀναλόγως τῆς γνώσεως καί τῆς προαιρέσεως του.

Ἕνας ἐπί πλέον λόγος διά τόν ὁποῖο ἔγινε αὐτή ἡ μικρή ἐργασία καί μελέτη εἶναι καί τό ὅτι πάλι καί πολλάκις ἐζητήσαμε ἀπό τούς Ἀντιοικουμενιστές νά κατοχυρώσουν ἁγιογραφικῶς τίς θεωρίες των καί τήν στάσι των ἀπέναντι στήν αἵρεσι καί αὐτοί, γνωρίζοντας προφανῶς ὅτι εἶναι ἀκατοχύρωτη καί κατά τό δή λεγόμενο στόν ἀέρα, ἀπέφυγαν νά ἀπαντήσουν, ἤ ὅταν ἀπαντοῦσαν ἔλεγαν ἀλλά ἀντί ἄλλων.

Ἡ παρουσίασις τῶν ἁγιογραφικῶν ἐντολῶν, οἱ ὁποῖες ἐντέλλονται τήν ἀποτείχισι ἀπό τούς αἱρετικούς ποιμένες καί Ἐπισκόπους, ἀποδεικνύει τήν πλήρη ἁρμονία καί ταύτισι τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων.  Ἀποδεικνύει δέ ἐπί πλέον ὅτι ὅλοι οἱ Ἱεροί Κανόνες, οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦν γιά τούς αἱρετικούς καί γιά τήν σχέσι τῶν Ὀρθοδόξων μέ αὐτούς, ὁμιλοῦν διά τούς ἔχοντας αἱρετικά φρονήματα γενικῶς  (εἴτε δηλαδή καταδικασμένοι ὑπό Συνόδου, εἴτε ὄχι) καί ὄχι, ὅπως μέ πονηρία καί ἀπάτη διδάσκουν οἱ Ἀντοικουμενιστές, ὅτι οἱ Ἱεροί Κανόνες ὁμιλοῦν γιά τούς καταδικασμένους ὑπό Συνόδου αἱρετικούς καί ἄρα, οἱ μή καταδικασμένοι, δέν ὑπάγονται στίς διατάξεις καί στά ἐπιτίμια τῶν Κανόνων. Αὐτή ἡ ἑρμηνεία τῶν Ἀντιοικουμενιστῶν εἶναι σκόπιμη, ὕπουλη καί ἐφησυχαστική καί φυσικά ἔρχεται σέ ἀντίθεσι μέ ὅλη τήν Ἁγία Γραφή καί τήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων.

Τά ἁγιογραφικά χωρία τά ὁποῖα παραθέτομε κατωτέρω δέν εἶναι τά μοναδικά, τά ὁποῖα ὁμιλοῦν γιά τήν ἄμεσο ἀποτείχισι τῶν

ΡΑΜΦΟΣ: Με τις τεχνικές προσευχής των Ησυχαστών, φτάνουμε στην πλήρη διάλυση της προσωπικότητος! ----Ο Οικουμενισμός ξεφυτρώνει από παντού!

ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ, ΡΑΜΦΟΣ

Η έννοια Θεός προσεγγίζεται με τη λογική, όχι με την πίστη!!!

Δημοσ.: Λέτε ὅτι ἡ ἑλληνική κουλτούρα ὑποτιμᾶ τὴν λογική; Ποια ἑλληνικὴ κουλτούρα;

Ράμφος: Ἡ φιλοκαλική ὀρθόδοξη κουλτούρα, βεβαίως ὑποτιμᾶ τὴ λογική… Δὲν εἶναι μὲ τὴ λογικὴ ποὺ φτάνουμε στὸ Θεό (στὴν ὀρθόδοξη κουλτούρα, ἀλλά) φτάνουμε μὲ τὴν πίστη, …τὴν ἀσκητική.

Δημοσ.: Μπορεῖ νὰ φτάσει κανεὶς στὸ Θεὸ μὲ τὴν λογική; Ἂν φτάσει κανεὶς στὸ Θεὸ μὲ τὴ λογική, πρέπει νὰ εἶναι μαθηματικός. Μπορεῖ νὰ προσεγγίσει κανεὶς τὸ Θεὸ μὲ τὴ λογική; Αὐτὴ ἡ σχέση τοῦ Ἕλληνα Ὀρθόδοξου μὲ τὸ Θεό, δηλ. ἡ προσέγγισή του μέσῳ  τοῦ συναισθήματος κι ὄχι τῆς λογικῆς, πιστεύετε ὅτι τοῦ δημιουργεῖ μηδενιστικὴ συμπεριφορά;

Ράμφος: Ναί, γιατὶ ἡ προσέγγιση μέσα ἀπὸ τὴν Πίστη δυσχεραίνει ἐξαιρετικὰ τὴ δημιουργία πολιτισμοῦ, ποὺ ἐπιτρέπει μορφὲς κοινωνίας τέτοιες, οἱ ὁποῖες νὰ ἔχουν λειτουργικότητα καὶ ἀποδοτικότητα, ἀλλὰ καὶ μορφὲς ζωῆς τέτοιες, ποὺ νὰ εἶναι δημουργικές.

Δημοσ.: Ὅταν κάποιος πάει νὰ προσεγγίσει τὸ Θεό, ἡ λογικὴ μὲ τὴν ὁποία μπορεῖ νὰ τὸν προσεγγίσει φτάνει μέχρι ἕνα σημεῖο. Ἀπὸ ἐκεῖνο τὸ σημεῖο καὶ πέρα, περνᾶμε σὲ αὐτὸ ποὺ λέμε μεταφυσική, ὑπερβατικό. Ἐκεῖ δὲν ὑπάρχει μέχρι σήμερα λογικὴ ποὺ μπορεῖ νὰ τὸ προσεγγίσει.

Ράμφος: Ἐγὼ σᾶς λέω, ἀκριβῶς, ὅτι τὸ ἀδιανόητο τίποτα, ποὺ εἶναι ὁ Θεός, ἐὰν τὸ σκεφτοῦμε ὡς ἀντικείμενο μόνο ἁπλῆς Πίστεως, καὶ τὴν ἁπλὴ αὐτὴ Πίστη τὴν στηρίξουμε σὲ τεχνικές, ὅπως ἦταν οἱ τεχνικὲς τῆς προσευχῆς τῶν Ἡσυχαστῶν μοναχῶν, τότε φτάνουμε στὴν πλήρη διάλυση τῆς προσωπικότητος καὶ τὴν ἀδυναμία δημιουργίας πολιτισμοῦ. Ἐὰν γίνει ἕνα βαθύτερο βίωμα καὶ ἐὰν ἀποκτήσει τὸν λόγον τοῦ νοήματος ἡ προσέγγιση μὲ τὴν θεότητα, τὰ  πράγματα εἶναι διαφορετικά. Εἶναι γεγονὸς νοήματος γιὰ τὴ ζωή μας, ἢ δὲν εἶναι.

Δημοσ.: Οἱ δυτικοὶ λαοί, μὲ περισσότερη δόση λογικῆς προσεγγίζουν τὸν Θεὸ ἀπὸ μᾶς;

Ράμφος: Ἐξαρτᾶται, διότι ἂν πᾶτε στὴν Ἰσπανία καὶ δεῖτε τοὺς μυστικοὺς τοὺς Ἰσπανούς, ἔχουν τρομακτικὸ μυστικισμὸ καὶ ἔχουν παρεμφερῆ προβλήματα. Τὰ προβλήματα αὐτὰ τὰ ἔχουν ὅλοι, ὅσοι δὲν μποροῦν νὰ κάνουν νὰ συνυπάρχουν αὐτὰ τὰ ρεύματα. Γιατί, ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ δὲν συνυπάρχουν καὶ ἀποκλείονται, ἀποκλείεται ὁ πολιτισμός. Ὅταν ὅμως συνυπάρχουν, ὅταν συνπάρχει ὁ μυστικὸς μὲ τὸν ἱερέα ἢ τὸν κανονικὸ πιστό, τότε δὲν δημιουργεῖται τὸ πρόβλημα. Τὸ πρόβλημα δημιουργεῖται, ὅταν τὸ ἕνα κομμάτι τοῦ πολιτισμοῦ ἀποκλείει τὸ ἄλλο. Τὸ ἐνδιαφέρον γιὰ μᾶς εἶναι, οἱ βαθμοὶ τῆς συνθέσεως, δηλ. οἱ βαθμοὶ τῆς δημιουργίας ποὺ πρέπει νὰ διεκδικήσουμε προκειμένου νὰ ζήσουμε βαθύτερα σὰν βίωμα αὐτὸ τὸ πολύτιμο κοίτασμα καὶ τὴν πολύτιμη κληρονομιὰ ποὺ μᾶς παραδίδεται.

Πηγή

Ο Χριστός «πέθανε» και την θέση του πήρε ο Αντίχριστος, σύμφωνα με πίνακα στο κτήριο του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη!

Υπάρχει ένας τεράστιος ζωγραφικός πίνακας στο κτήριο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), στη Νέα Υόρκη, στον οποίο ο Ιησούς Χριστός...

5 Οκτωβρίου 2015, 8:29 μμ

Υπάρχει ένας τεράστιος ζωγραφικός πίνακας στο κτήριο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), στη Νέα Υόρκη, στον οποίο ο Ιησούς Χριστός είναι νεκρός και ο Αντίχριστος τον αντικαθιστά στον κόσμο ως θεός. Ο συγκεκριμένος πίνακας είναι ζωγραφική του Alexander Kishchenko και δωρίθηκε από την Λευκορωσία στον ΟΗΕ, ονομάζεται δε «Τσερνομπίλ» (Чернобыль), και αναφέρεται στο γνωστό πυρηνικό δυστύχημα από το οποίο επλήγη ιδιαίτερα και η Λευκορωσία. Ο πίνακας λόγω του ότι είναι όχι κατά τύχη προσφιλής, αρκετές φορές αποτελεί σκηνικό σε λήψεις φωτογραφιών διάσημων ανθρώπων. Όπως για χάριν παραδείγματος, ο ηθοποιός Νίκολας Κέϊτζ (Nicolas Cage) όταν έγινε Πρεσβευτής Καλής Θελήσεως στον ΟΗΕ, φωτογραφήθηκε εμπρός του πίνακα στεκούμενος και εμπρός της Παναγίας, κρύβοντας έτσι την φοβερή εικόνα της Θεοτόκου Μαρίας που κρατάει στην αγκαλιά της τον νεκρό Χριστό.

Κάποιες πληροφορίες για τον πίνακα είναι σημαντικές. Όλος ο πίνακας βρίθει από νεοταξικά σύμβολα, η ανάλυση των οποίων θα μπορούσε να γεμίσει ολόκληρο τόμο εγκυκλοπαιδείας, θα σας παρουσιάσουμε τα σημαντικότερα σύμφωνα με το pentapostagma.gr. Την επίσημη κριτική-περιγραφή του πίνακα