Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2015
Όταν μια καταστροφή αποτρέπεται, με τη βαθειά μετάνοια των κατοίκων!
Ιωνάς και Νινευίτες (Όσιος Εφραίμ ο Σύρος)
«…ένας συγκλονιστικός
λόγος τού κατανυκτικότατου οσίου Εφραίμ του Σύρου. Ένας λόγος με καυτή
επικαιρότητα, μια και ολόκληρη η ανθρωπότητα ζει σήμερα στην κατάσταση της
Νινευή: Σε κατάσταση ανταρσίας απέναντι στο Θεό και το νόμο Του… Ας ξυπνήσουμε
όλοι οι σύγχρονοι Νινευΐτες από την πνευματική μας νάρκη και ας ετοιμαστούμε».
Πρόλογος
ΓΝΩΣΤΗ στους περισσότερους είναι η ιστορία τού προφήτη Ιωνά· γνωστή και χαριτωμένη και διδακτική. Για τον προφήτη, εκτός από το επεισόδιο που περιγράφεται στο ομώνυμο βιβλίο τής Παλαιάς Διαθήκης, τίποτε άλλο δεν γνωρίζουμε, παρά μόνο ότι ήταν γιός τού Αμαθεί, από τη φυλή Ζαβουλών, και έζησε τον 8ο αιώνα π.Χ.
ΓΝΩΣΤΗ στους περισσότερους είναι η ιστορία τού προφήτη Ιωνά· γνωστή και χαριτωμένη και διδακτική. Για τον προφήτη, εκτός από το επεισόδιο που περιγράφεται στο ομώνυμο βιβλίο τής Παλαιάς Διαθήκης, τίποτε άλλο δεν γνωρίζουμε, παρά μόνο ότι ήταν γιός τού Αμαθεί, από τη φυλή Ζαβουλών, και έζησε τον 8ο αιώνα π.Χ.
Σύμφωνα με
το βιβλίο, ο Ιωνάς παίρνει από το Θεό εντολή να πάει στη Νινευή, τη μεγάλη
πρωτεύουσα του ασσυριακού κράτους, και να κηρύξει μετάνοια στους κατοίκους της.
Αυτός όμως δεν υπακούει, αλλά φεύγει με πλοίο για την ισπανική πόλη Θαρσίς (την
Ταρτησσό των Ελλήνων). Στη διάρκεια του ταξιδιού σηκώνεται με θεία βουλή φοβερή
τρικυμία. Οι ναυτικοί, μετά από κλήρωση, ρίχνουν σαν ένοχο στη θάλασσα τον
Ιωνά, που τον καταπίνει ένα τεράστιο ψάρι. Μέσα στην κοιλιά του ο προφήτης
προσεύχεται τρία μερόνυχτα στο Θεό, ο οποίος προστάζει το κήτος να τον ξεράσει
στη στεριά. Μετά απ’ αυτό ο προφήτης υπακούει στη θεϊκή εντολή, πηγαίνει στη
Νινευή και αναγγέλλει την καταστροφή της, που αποτρέπεται όμως με τη βαθειά μετάνοια των κατοίκων
της. Ο προφήτης λυπάται για τη σωτηρία της,
αλλά παίρνει το κατάλληλο δίδαγμα από τον Κύριο.
Στο περιστατικό
αυτό είναι αφιερωμένος ένας συγκλονιστικός
λόγος τού κατανυκτικότατου οσίου Εφραίμ του Σύρου. Ένας λόγος με καυτή
επικαιρότητα, μια και ολόκληρη η ανθρωπότητα ζει σήμερα στην κατάσταση της
Νινευή: Σε κατάσταση ανταρσίας απέναντι στο Θεό και το νόμο Του.
Αλλά ο καρπός τής ανταρσίας και
της αμαρτίας είναι ο θάνατος. Στο θάνατο
οδηγούσε τότε τον Ιωνά η παρακοή του. Στο θάνατο οδηγούσε επίσης την
κοσμοκράτειρα Νινευή το πλήθος των αμαρτιών της. Στο θάνατο όμως, με μεγαλύτερη
από κάθε άλλη φορά βεβαιότητα, οδηγούμαστε κι εμείς σήμερα. Η γη μας βρίσκεται
αντιμέτωπη με τις απειλές ποικίλων καθολικών καταστροφών, όπως είναι,
ενδεικτικά, το πυρηνικό ολοκαύτωμα και η οικολογική φθορά καταστροφών, που
έχουν ως κύρια αιτία τη γενική αποστασία μας από το Θεό.
Ας ξυπνήσουμε όλοι οι σύγχρονοι
Νινευΐτες από την πνευματική μας νάρκη και ας ετοιμαστούμε. Ας ακούσουμε τη
φωνή τού Ιωνά και του οσίου Εφραίμ. Γιατί δεν ξέρουμε τη μέρα και την ώρα, που
θα έρθει ο Κύριος να κάνει την κρίση Του και να ζητήσει λόγο για τα έργα μας. Ο
ίδιος μας προειδοποίησε: «Οι
κάτοικοι της Νινευή θ’ αναστηθούν την ημέρα τής Κρίσεως μαζί με τη σημερινή
γενεά και θα την καταδικάσουν, γιατί εκείνοι μετανόησαν με το κήρυγμα του Ιωνά,
ενώ τώρα το κήρυγμα της μετάνοιας σας το κάνω εγώ ο ίδιος, που είμαι πολύ
ανώτερος από τον Ιωνά»(Ματθ.
12:41) -και αλίμονο σ’ εκείνους που δεν θα το ακούσουν...
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
Ιωνάς και Νινευίτες
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ Ιωνάς, αφού σώθηκε από τα
δόντια τού κήτους και βγήκε από τη θάλασσα, άρχισε να κηρύσσει στους κατοίκους
τής Νινευή, που ήταν ειδωλολάτρες. Αρχισε να τους κηρύσσει μετάνοια, όπως τον
είχε προστάξει ο Θεός. Τους συμβούλευε να μετανοήσουν, γιατί αλλιώς σε τρεις
μέρες η μεγάλη πόλη Νινευή θα καταστρεφόταν!
Το φοβερό προφητικό κήρυγμα ξάφνιασε
τους Νινευίτες. Κατατρόμαξε την κυρίαρχη εκείνη πολιτεία, τη συγκλόνισε
Τώρα πού ἦλθαν οἱ θλίψεις πάνω σου, μήν ἀποκάμεις!
Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος
Τώρα
πού ἦλθαν οἱ πολλές θλίψεις πάνω σου, μήν ἀποκάμεις, μήν ὁλιγοψυχεῖς,
μήν ἀπελπίζεσαι, ἀλλά σήκω πάνω, ἀνορθώσου, καί προπάντος ἤλπισε, γιατί
στόν καιρό τοῦ πόνου ἡ προσευχή σου γίνεται περισσότερο ἁγία καί ἡ
εὐλογία τοῦ Θεοῦ μεγαλύτερη.
Εἴτε
λοιπόν οἱ θλίψεις προέρχονται ἀπό τήν ἀδικία καί τήν πονηριά τῶν
συνανθρώπων πού μᾶς περιβάλλουν, εἴτε προέρχονται ἀπό τήν κακία τῶν
δαιμόνων, εἴτε ἀπό τά δικά μας λάθη καί τόν δικό μας κακό χαρακτῆρα, ἀπό
τίς ἀδυναμίες καί τά πάθη μας, ἐμεῖς θά γονατίζουμε καί θά
προσευχόμαστε.
Θά φωνάξουμε παρακαλώντας τόν Θεό νά μᾶς ἐπισκιάσει, νά μᾶς σκεπάσει μέ τή Χάρη Του, νά μᾶς λυτρώσει καί νά μᾶς ἐλεήσει...
"...Απαγορεύοντας στον άγιο Γαβριήλ ακόμη και να κοινωνάει επί 35 ολόκληρα χρόνια"!
Άγιος Γαβριήλ από την Γεωργία
Ο
ΕΠΙ-ΚΗΡΥΓΜΕΝΟΣ
και
ΑΝΑ-ΚΗΡΥΓΜΕΝΟΣ
Είναι
άκρως εντυπωσιακό το πώς ο Θεός από ψηλά ειρωνεύεται και εμπαίζει την δικαιοσύνη, τις βουλές και την αξιοκρατία των ανθρώπων ακόμη και των ευ(β)λαβών.
Και
ενώ όσοι (κλήρος και λαός) αποδοκίμαζαν τον χθές εορταζόμενο Άγιο Γαβριήλ ως επικηρυγμένο και τον περιφρονούσαν, σαν τρίχα στο φαΐ τους, απαγορεύοντάς
του ακόμη και να λειτουργεί και να
κοινωνάει επί 35 ολόκληρα χρόνια, οι ίδιοι ύστερα από λίγο με την δυναμική παρέμβαση
του Θεού με σημεία και θαύματα, τον ανακήρυξαν Άγιο (2012) της Εκκλησίας.
Αλλά
ας διαβάσουμε τι λέει ο Γεωργιανός π. Γεώργιος Μπασιλάντζε (+2013) γι’ αυτόν τον
αδικημένο Άγιο Γαβριήλ:
«Ο π. Γαβριήλ ήταν Άγιος και τότε που οι Ιερείς στη
Γεωργία δεν τον κοινωνούσαν, κατάλαβες; Εκείνος ήταν και περέμεινε Ιερέας και τον
καιρό που τον έπαυσαν από τα καθήκοντα του Ιερέα. Κατάλαβες; Πότε πρέπει να
ξυπνήσετε; Δεν πρέπει οι διωγμοί του π. Γαβριήλ να διεγείρουν τη σκέψη και να
ξυπνήσουν πνευματικά τον γεωργιανό λαό; Στ' αλήθεια, δεν καταλαβαίνετε τι σας
λέω; Σε ποια κατάσταση ήμασταν και ακόμη είμαστε: Τον Γαβριήλ, αυτόν τον
αληθινό πνευματικό, τον μεγάλο άγιο στη Γεωργία, δεν τον κοινωνούσαν. Και
ποιοι; Οι ίδιοι Γεωργιανοί ιερείς! Ή μήπως από Γεωργιανούς δεσπότες δεν του
είχε απαγορευτεί να τελεί τα καθήκοντα του; Χρειάζεται πολλή σοφία; Τα γεγονότα
μιλούν από μόνα τους! Τι συνέβαινε; Δεν αντιλαμβάνονταν τον Γαβριήλ ή δεν τον άντεχαν: Αν πουν πως δεν τον
καταλάβαιναν, εγώ θα σας πω το εξής: Αν ένας επίσκοπος ή ιερέας δεν
αντιλαμβάνεται με τα μάτια του πνεύματος και της ψυχής την παρουσία του αγίου
αλλά αρκείται στην εξωτερική του συμπεριφορά, δεν μπορεί να υπολογίζεται αυτός
ο ιερέας ως πνευματικός πατέρας. Γιατί δεν βλέπει πνευματικά. Τέτοιοι ιερείς
δεν μπορούν να ανεβάσουν τον αμαρτωλό στη Βασιλεία των Ουρανών, γιατί αυτοί εδώ
στη γη δεν διακρίνουν τον φορέα της αγιοπνευματικής χάριτος. Γι΄ αυτό σε
κανέναν ιερέα δεν χωρά καμιά δικαιολογία!
Οι πιστοί, για να διαπιστώσουν
την αγιότητα του π. Γαβριήλ, έψαχναν πολύ καιρό στα βιβλία αν μπορούσε ο άγιος
να πίνει κρασί και να μεθάει. Αλλά δεν έβρισκαν απάντηση στα βιβλία. Ήταν
μπερδεμένοι. Ρωτούσαν κι εμένα. Με την καρδιά τους αισθάνονταν ότι ο Γαβριήλ
ήταν ένας μεγάλος άγιος αλλά συγκρούονταν με άλλες ακρότητες του. Ο Γαβριήλ
μεθούσε. Και αφού δεν είχαν καταλάβει την πραγματική χάρη του αγίου, και αυτό
που έβλεπαν παρέμενε ανεξήγητο, ήταν πολύ μπερδεμένοι. Σήμερα ο πιστός ψάχνει
τον άγιο με τα βιβλία. Λυτό όμως είναι πολύ δύσκολο. Τον άγιο θα τον βρείτε με
την καρδιά και με την ψυχή! Ας πούμε, τώρα, ότι πολλοί τον αναγνώρισαν. Αλλά
πριν τον δίωκαν. Γιατί δεν ήταν ακριβώς στο δικό τους πνεύμα. Διότι οι ιερείς
που είχαν συλληφθεί από το κομουνιστικό κόμμα και φοβούνταν την Κα Γκε Μπε πιο
πολύ από τον Θεό, δεν έφεραν μέσα τους βέβαια το αληθινό πνεύμα!»
(Ο
ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ –Νάνα Μερκβιλάτζε, σελ. 375.
Ι. Ν. Αγ. Γεωργίου
Μακρυγιάννη-Ακρόπολη)
Οσίου Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ
Εγρήγορση και περισπασμός.
Οι άνθρωποι του κόσμου τούτου πιστεύουν πως ο περισπασμός είναι κάτι ασήμαντο, αθώο. Οι άγιοι πατέρες όμως τον περισπασμό τον λογαριάζουν ως ρίζα όλων σχεδόν των κακών. Εκείνος που επηρεάζεται και υποκύπτει εύκολα στον περισπασμό έχει κάποια πολύ επιπόλαιη και επιφανειακή γνώση για όλα τα θέματα, ακόμα και για τα πιο σπουδαία και σοβαρά.
Εκείνος του οποίου ο νους περισπάται συχνά και περιφέρεται από δω και από κει είναι κατά κανόνα
«...Βάλαμε νερό στο κρασί των άξιων μας και υποκλιθήκαμε ενώπιον της "ανώτερης" Ευρώπης»!
Πως μεταβληθήκαμε
«Αν ένας λαός βυθιστεί σε μεγάλη πνευματική σύγχυση αποδέχεται πιο εύκολα την ιδεολογία αντικατάστασης, σε αντίθεση με άλλον λαό, στον οποίον η έντονη πίστη και οι θρησκευτικές πεποιθήσεις αποτελούν έναν απόρθητο προμαχώνα» – (J.P. Μorin Commandant SECTARUS, κεφ. 9: Η Ψυχοπολεμολογία και κεφ. 10: Η χειραγώγηση των λαϊκών μαζών, σ.σ. 201-218)
«Ο άνθρωπος είναι ψυχο-διασπάσιμος και ο τεχνικός της αποσταθεροποίησης θα του προσφέρει τα υλικά της ζύμωσης που θα επισπεύσει την σήψη των ιδεολογικών του πεποιθήσεων» -Commandant J.P. Μorin
Θα σας θυμίσω ότι, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, εμείς οι Έλληνες, που προασπισθήκαμε τα σύνορά μας από την επίθεση των δυνάμεων του Άξονα, έστω και αν στο τέλος καμφθήκαμε, ήμασταν οι ήρωες της υφηλίου. Τότε, οι πάντες υποκλίνονταν στις δικές μας αξίες, στα δικά μας ιδανικά, στις δικές μας αρετές. Τότε, ο Ουίνστων Τσώρτσιλ είχε πει: «Τώρα δεν θα λέμε πια ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».
Και ενώ, ως πολίτες, ήμασταν απίστευτα φτωχοί και η χώρα μας ήταν ρημαγμένη, είχαμε ως πρότυπα τον Ήρωα, τον Φιλόσοφοκαι τον Άγιο και ήμασταν πλούσιοι σε φιλότιμο, αυτοσεβασμό και υπερηφάνεια, διότι είχαμε αποδείξει ότι ήμασταν άξιοι, γενναίοι και ανδρείοι, δηλαδή αντάξιοι απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων, συνεχιστές της δοξασμένης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και
από Έλληνες σε νεοέλληνες!
του 1821 έγινε από "κάτι ξυπόλυτους"»!
"Πηγή: katanixis"
"Πηγή: katanixis"
*Ένα από τα καλύτερα και περιεκτικότερα κείμενα που έχουμε διαβάσει τον τελευταίο καιρό. Διαβάστε το και θα καταλάβετε το γιατί!
«Αν ένας λαός βυθιστεί σε μεγάλη πνευματική σύγχυση αποδέχεται πιο εύκολα την ιδεολογία αντικατάστασης, σε αντίθεση με άλλον λαό, στον οποίον η έντονη πίστη και οι θρησκευτικές πεποιθήσεις αποτελούν έναν απόρθητο προμαχώνα» – (J.P. Μorin Commandant SECTARUS, κεφ. 9: Η Ψυχοπολεμολογία και κεφ. 10: Η χειραγώγηση των λαϊκών μαζών, σ.σ. 201-218)
«Ο άνθρωπος είναι ψυχο-διασπάσιμος και ο τεχνικός της αποσταθεροποίησης θα του προσφέρει τα υλικά της ζύμωσης που θα επισπεύσει την σήψη των ιδεολογικών του πεποιθήσεων» -Commandant J.P. Μorin
«“ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ”
- Εξέλιξη ή Χειραγώγηση;»
(αποσπάσματα σελ. 85-100)*
Θα σας θυμίσω ότι, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, εμείς οι Έλληνες, που προασπισθήκαμε τα σύνορά μας από την επίθεση των δυνάμεων του Άξονα, έστω και αν στο τέλος καμφθήκαμε, ήμασταν οι ήρωες της υφηλίου. Τότε, οι πάντες υποκλίνονταν στις δικές μας αξίες, στα δικά μας ιδανικά, στις δικές μας αρετές. Τότε, ο Ουίνστων Τσώρτσιλ είχε πει: «Τώρα δεν θα λέμε πια ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».
Και ενώ, ως πολίτες, ήμασταν απίστευτα φτωχοί και η χώρα μας ήταν ρημαγμένη, είχαμε ως πρότυπα τον Ήρωα, τον Φιλόσοφοκαι τον Άγιο και ήμασταν πλούσιοι σε φιλότιμο, αυτοσεβασμό και υπερηφάνεια, διότι είχαμε αποδείξει ότι ήμασταν άξιοι, γενναίοι και ανδρείοι, δηλαδή αντάξιοι απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων, συνεχιστές της δοξασμένης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και