Λέων Μπράνγκ
Ὅταν
στή Γενική Συνέλευση τῆς 7ης Μαρτίου 2014 τοῦ Τµήµατος Θεολογίας τοῦ
ΑΠΘ ἐλήφθη µέ µεγάλη πλειοψηφία ἡ ἀπόφαση γιά τήν ἵδρυση Τµήµατος
Ἰσλαµικῶν Σπουδῶν µέσα στή Θεολογική Σχολή τοῦ ΑΠΘ (ἀπό τούς παρόντες 30
καθηγητές ψήφισαν: 23 ὑπέρ, 6 κατά καί 1 λευκό) φάνηκε ὅτι ἐξεπλάγησαν
οἱ πάντες. Καί ὅµως κανονικά δέν θά ἔπρεπε νά ὑπάρξει ἔκπληξη, διότι ἀπό
τό καλοκαίρι τοῦ 2008 ἄρχισε νά ξετυλίγεται ἕνα ἔντεχνα καταστρωµένο
σχέδιο, πού ὁδήγησε βαθµηδόν στήν ἀπόφαση αὐτή.
Τό
καλοκαίρι τοῦ 2008 µέ τρεῖς ἐγκυκλίους τό Ὑπουργεῖο Παιδείας,
καταστρατηγῶντας τό Σύνταγµα, χωρίς καµιά οὐσιαστική ἀφορµή καί
ἀπαίτηση εἶχε καταστήσει τό Μάθηµα τῶν Θρησκευτικῶν προαιρετικό γιά τούς Ὀρθόδοξους µαθητές(!),
µέ ἀποτέλεσµα ἕνας µεγάλος ἀριθµός παιδιῶν ἰδίως στήν Γ΄ Λυκείου γιά
εὐνόητους λόγους νά ζητάει ἀπαλλαγή ἀπό τό µάθηµα. Τό ἀποτέλεσµα: µιά
πρωτοφανής ἀναστάτωση, ἀκόµα καί λειτουργικά προβλήµατα στά σχολεῖα.
Τό
2010 ξεκίνησε ἡ κατάρτιση νέων Προγραµµάτων Σπουδῶν (ΠΣ) γιά τήν
Πρωτοβάθµια καί Δευτεροβάθµια Ἐκπαίδευση. Καί ἔτσι τέθηκε ἀπό πλευρᾶς
τοῦ Μαθήµατος τῶν Θρησκευτικῶν ἡ µεγάλη εὐκαιρία –ὁ χαρακτηρισµός
προέρχεται ἀπό ἐκσυγχρονιστές θεολόγους, πού κατάρτισαν τό νέο ΠΣ στά
Θρησκευτικά– γιά τήν ἀναβάθµιση τοῦ µαθήµατος, γιά ἕνα µάθηµα ὑποχρεωτικό γιά ὅλους χωρίς καµιά δυνατότητα ἀπαλλαγῆς,
γιά ἕνα µάθηµα πού ἀνταποκρίνεται στή (δῆθεν) πολυπολιτισµική κοινωνία
πού ζοῦµε. Τό ἀποτέλεσµα: ἀλλαγή τοῦ περιεχοµένου τοῦ µαθήµατος. Ἀπό
ὀρθόδοξο θρησκευτικό µάθηµα ἔγινε πολυθρησκειακό. Ἕξι µεγάλες θρησκεῖες
καί τρεῖς χριστιανικές ὁµολογίες µέ βαρύτητα στήν Ὀρθόδοξη Παράδοση -
µιά παραχώρηση µέ καθαρά ποσοτικό χαρακτήρα, ἀφοῦ στόχος τοῦ
Προγράµµατος σύµφωνα µέ τούς ἐµπνευστές του