Τι γίνεται με το μάθημα των Θρησκευτικών;

 Γράφει το ΕΚΚΛΗΣΙΑ ONLINE...

Εγγραφο - βόμβα:

Καταργούν το μάθημα των Θρησκευτικών -Ποιούς Ιεράρχες επικαλείται ο Ν. Φίλης

Σὲ ποιά φάση βρίσκονται οἱ διεργασίες γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν;

Σήμερα τὸ «Ekklisiaonline.gr» δημοσιεύει τὸ ἐπίσημο ἔγγραφο τοῦ Ὑπουργοῦ Παιδείας κ. Φίλη, μὲ τὸ ὁποῖο ἐνημερώνει γιὰ τὴν ἀπόφαση τοῦ Ὑπουργείου νὰ καταργήσει τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν καὶ νὰ τὸ ἀντικαταστήσει μὲ ἕνα ἄλλο μάθημα Θρησκειολογίας, ποὺ θὰ συμβαδίζει βεβαίως, μὲ τὰ σχέδια τῶν Οἰκουμενιστῶν καὶ τῆς ἐπερχόμενης Πανθρησκείας.

 Δημοσιεύουμε τὴν σχετικὴ ἀνάρτηση καὶ ἀναδημοσιεύουμε σχετικὸ ἄρθρο τοῦ κ. Ἡρακλῆ Ρεράκη.

"Π.Π."

Πηγή: Ekklisiaonline.gr

Ο Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων προχωρά την κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία της δευτερόβαθμιας εκπαίδευσης.

Σε Θρησκειολογικό θέλει να μετατρέψει το μάθημα των Θρησκευτικών από ομολογιακό ο Υπ Παιδείας ! Μάλιστα σε αυτό για πρώτη φορά εγγράφως εμπλέκει και  ορισμένους΄΄φωτισμένους Ιεράρχες '' που συμφωνούν σε αυτό το ιστορικό έγκλημα.

Δείτε ΕΔΩ την απάντηση του Υπουργού Παιδείας σε ερώτηση του Ν Νικολόπουλου στη Βουλή.Το ΕΚΚΛΗΣΙΑ online(ekklisia.online) παρουσιάζει τα όσα λέει ο κ. Φίλης στον κ. Νικολόπολο.

Τό ἄρθρο τοῦ

Ηρακλή Ρεράκη

Πού αποσκοπούν οι προθέσεις του κ. Φίλη: Τα θρησκειολογικά του σχέδια και η μεθόδευση αποδόμησης των πνευματικών θεμελίων του Ελληνισμού

Πού αποσκοπούν οι προθέσεις του κ. Φίλη: 

Τα θρησκειολογικά του σχέδια  και η μεθόδευση αποδόμησης των πνευματικών θεμελίων του Ελληνισμού

Του Ηρακλή Ρεράκη, 

Καθηγητή Παιδαγωγικής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ

Εκτός από τις μη έγκυρες επιστημονικά και προσβλητικές για ολόκληρο τον ελληνικό λαό θέσεις του κ. Φίλη για το θέμα της Γενοκτονίας των Ποντίων, ο νέος Υπουργός Παιδείας εκφράζει, επίσης, σε κάθε ευκαιρία τις προθέσεις του να χρησιμοποιήσει την εξουσία του αξιώματός του για να μετατρέψει το έως τώρα διδασκόμενο στα σχολεία ορθόδοξο μάθημα των Θρησκευτικών σε θρησκειολογία ή πολυθρησκεία (πολυθεΐα).

Στο σχέδιό του χρησιμοποιεί το φορτισμένο από διαστρέβλωση, παραπλάνηση και υποτίμηση επιχείρημα ότι το ορθόδοξο μάθημα, που απευθύνεται στους ορθόδοξους πιστούς έλληνες μαθητές, είναι κατηχητικό, ομολογιακό

Ὁ Ἅδης τῆς πλεονεξίας

῾Ο Μέγας Βασίλειος, μέ πολλή σύνεση καί σοφία, κάνει τήν ἑξῆς παρατήρηση γιά τή σκληρή καί ἀνάλγητη πλεονεξία· «῞Οσα βλέπει ὁ ὀφθαλμός, αὐτά ἐπιθυμεῖ καί ὁ πλεονέκτης. ῾Ο ῞Αδης δέν εἶπε ποτέ, ἀρκεῖ, οὔτε ὁ πλεονέκτης εἶπε ποτέ, φτάνει. ῾Η θάλασσα γνωρίζει τά ὅριά της, ἡ νύκτα δέν ξεπερνάει τά πανάρχαια ὁροθέσιά της, ἀλλά ὁ πλεονέκτης δέν λογαριάζει χρόνο, δέν μπορεῖ νά θέσει ὅρια, δέν καταλαβαίνει ὅτι ὑπάρχουν διάδοχοι καί κληρονόμοι. Μιμεῖται τή βιαιότητα τῆς φωτιᾶς, ὅλα τά διευθετεῖ γιά ὅλα ἐγείρει ἀξιώσεις, καί ὅλα, θεωρεῖ, πώς ἀνήκουν σ᾿ αὐτόν» (Πρός τούς πλουτοῦντας, ΕΠΕ 6, 304-312).

   Ἡ πλεονεξία λοιπόν (ἀπό τό πλέον ἔχειν) εἶναι ἡ ἐμπαθής τάση νά μήν ἀρκεῖται κανείς σέ ὅ,τι ἔχει, ἀλλά νά ἐπιδιώκει περισσότερα

Γρηγόριος ο Θεολόγος: "...αποστρεφώμεθα τούς ετέρως φρονούντας, μη της νόσου μεταλάβωμεν"!

Μητρόπολη Χίου:

Πουθένα ενότητα. Ούτε στην εκκλησία. Ακόμη και στην Εκκλησία της Ελλάδος έχουμε τους παλαιοημερολογίτες.

Πληθώρα μηνυμάτων περιλαμβάνει το σημερινό κυριακάτικο κήρυγμα της Μητρόπολης Χίου. Μιλάει για τον πόλεμο και την ειρήνη, αλλά και την απούσα ενότητα της Εκκλησίας...

Γράφει:

Δυ­στυ­χως, η ε­νο­τη­τα αυ­τη δεν κρα­τη­σε. Ε­να με­γα­λο με­ρος της χρι­στι­α­νο­συ­νης α­πο­μα­κρυν­θη­κε και α­πε­τε­λε­σε τον πα­πι­σμο. Κι ο πα­πι­σμος δι­α­σπα­σθη­κε και δη­μι­ουρ­γη­θη­κε ο προ­τε­σταν­τι­σμος, που ει­ναι χω­ρι­σμε­νος σε 2.000 ο­μο­λο­γι­ες και δογ­μα­τα.

Αλ­λα και στην Εκ­κλη­σι­α της Ελ­λα­δος δεν ε­χου­με ε­νο­τη­τα. Ε­να με­ρος των Χρι­στια­νων, με α­φορ­μη το η­με­ρο­λο­γιο, ε­φυ­γε και ε­κα­νε δι­κη του πα­ρα­τα­ξη, αυ­τη των πα­λαι­ο­η­με­ρο­λο­γι­των. Αλ­λα κι αυ­τοί δεν ε­μει­ναν ε­νω­με­νοι. Δι­α­σπα­σθη­καν σε δι­α­φο­ρα κομ­μα­τια.

Πηγή: agioritikovima

Σχόλιο «Π.Π.»:

Σεβασμιώτατε, ἀπὸ τὸ κήρυγμά σας ἀπουσιάζει τὸ κυριότερο· ἡ ἀλήθεια καὶ τὸ διὰ ταῦτα. Ἀναφέρεσθε στὴν ἀρχιερατικὴ προσευχὴ τοῦ Κυρίου καὶ στὸ χωρίο «Πα­τε­ρα, δω­σε ο­λοι ο­σοι πι­στεύ­ουν σ’ ε­με­να να ει­ναι ε­νω­με­νοι», ἀλλὰ σᾶς διαφεύγει ὅτι τὸ «ἵνα πάντες ἓν ὦσι» προϋποθέτει καὶ στηρίζεται στὸ «ἐν ἀληθείᾳ»:

«ἁγίασον αὐτοὺς ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου· ὁ λόγος ὁ σὸς ἀλήθειά ἐστι».

Δεῖτε πόσο ὡραῖα μᾶς τὸ διδάσκει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, ὁμιλῶν κι αὐτὸς γιὰ τὴν Ἀρχιερατικὴ προσευχὴ τοῦ Κυρίου:

                             (Ἁγίου Γρηγορίου Θεολόγου, Εἰρηνικὸς Α΄, ἐπὶ τῇ ἑνώσει τῶν μοναζόντων, μετὰ σιωπήν, ἐπὶ παρουσίᾳ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ», κεφ. κβ΄).

Ἡ ἑνότητα, Σεβασμιώτατε, ἐπιτυγχάνεται ὅταν ἀγωνιζόμαστε ὅλοι μὲ βάση στερεὰ τὴν Εὐαγγελικὴ πίστη, τὴν ἀλήθεια, στηριζόμενοι καὶ φυλάσσοντες τὴν Παράδοση ποὺ λάβαμε ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες καί, βέβαια, μὴ φοβούμενοι (ὅπως μᾶς θυμίζει ὁ Ἅγιος) ὅσους δύνανται νὰ μᾶς βλάψουν στὰ ὑλικὰ πράγματα, ἀφαιρώντας μας εἴτε τὴν περιουσία, εἴτε τοὺς δεσποτικοὺς θρόνους, εἴτε βλάπτοντας τὸ ἴδιο μας τὸ σῶμα. Καὶ ἐπὶ πλέον (γράφει ὁ Θεολόγος πατήρ), τότε παραμένουμε ἐν τῇ πίστει, καὶ τῇ ἀληθείᾳ, καὶ ἀσφαλῶς ἐν τῇ ἑνότητι, ὅταν ἀποστρεφόμαστε τοὺς «ἑτέρως φρονοῦντας ὡς λύμην τῆς ἀληθείας»!

Τί ἀπ’ ὅλα αὐτὰ ὑπάρχουν στὴν Ἱεραρχία στὴν ὁποία ἀνήκετε καὶ στὸ Οἰκουμενικὸ πατριαρχεῖο τοῦ Βαρθολομαίου καὶ τοῦ Ζηζιούλα; Πῶς "ἀποτελεῖτε ἕνα σῶμα"; Εἶστε σῶμα ἀληθευόντων ἢ συνονθύλευμα ἑτεροδιδασκαλούντων;

Λέτε: «Πουθένα ενότητα. Ούτε στην εκκλησία. Ακόμη και στην Εκκλησία της Ελλάδος έχουμε τους παλαιοημερολογίτες». Σᾶς βολεύει νὰ μιλᾶτε γιὰ τοὺς Παλαιοημερολογῖτες καὶ τὰ σχίσματά τους, ὑπονοώντας ἀσφαλῶς ὅτι ΜΟΝΟ στὴν ἐπίσημη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ὑπάρχει ἡ ἑνότητα καὶ ἡ ἀλήθεια.

Καθρεπτίσατε, λοιπόν, τὸ κήρυγμά σας καὶ τὴν συμπεριφορά σας, καὶ τὴν «ἑνότητα» τῆς Συνόδου στὴν ὁποία ἀνήκετε, Σεβασμιώτατε, στὸν λόγο τοῦ Ἁγίου:

Γιὰ ποιά ἑνότητα Πίστεως μιλᾶτε, ὅταν ὑποδέχεσθε «ἀγαλλομένῳ ποδὶ» τὸν ἡγέτη τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ κ. Βαρθολομαῖο, ποὺ ἀποδέχεται ὡς Ἐκκλησία τοὺς Παπικοὺς καὶ Προτεστάντες, οἱ ὁποῖοι (ὅπως παραδέχεσθε) ἀποκόπηκαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας καὶ δημιούργησαν αἱρέσεις καὶ 2000 ὁμολογίες;

Γιὰ ποιά ἑνότητα μιλᾶτε, ὅταν ἀποδέχεσθε ἀδιαμαρτύρητα καὶ κοινωνεῖτε, καὶ συλλειτουργεῖτε μὲ Ἐπισκόπους ποὺ τιμοῦν ὡς Ἐκκλησία τὸν Παπισμό, ὅπως ὁ Σύρου Δωρόθεος; Ποὺ ἀρνοῦνται ὅτι εἶναι αἱρετικοὶ οἱ Παπικοί, ὡς ὁ Καλαβρύτων Ἀμβρόσιος; Ποὺ κακοδοξοῦν καὶ διδάσκουν ἀμετανοήτως περὶ «διηρημένης Ἐκκλησίας» ὡς ὁ Μεσσηνίας Χρυσόστομος;

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, ὅπως καὶ ὅλοι οἱ Ἅγιοι, μᾶς δείχνουν τὸ δρόμο: 

Ὄχι ἐναγκαλισμὸ τῶν ἑτέρως φρονούντων καὶ διδασκόντων, ὄχι χειροφίλημα τοῦ ἐμμένοντος εἰς τὴν αἵρεση καὶ προωθοῦντος τὴν Πανθρησκεία Πατριάρχου Βαρθολομαίου, ἀλλὰ ἀποστροφὴ καὶ χωρισμός! Θὰ τοὺς ἀκολουθήσετε;

______________________________________________________________________

Μητρόπολη Χίου:

Πουθένα ενότητα. Ούτε στην εκκλησία. Ακόμη και στην Εκκλησία της Ελλάδος έχουμε τους παλαιοημερολογίτες.

agioritikovima (ἐδῶ) 

Πληθώρα μηνυμάτων περιλαμβάνει το σημερινό κυριακάτικο κήρυγμα της Μητρόπολης Χίου. Μιλάει για τον πόλεμο κα ιτην ειρήνη, αλλά και την απούσα ενότητα της Εκκλησίας...

Αναλυτικά αναφέρει:

Κυ­ρια­κη κε΄ Ε­πι­στο­λων

22 Νο­εμ­βρι­ου 2015

(Ε­φεσ. δ΄ 1-7)

«Σπου­δα­ζον­τες τη­ρεί­ν τη­ν ε­νο­τη­τα του πνεύ­μα­τος εν τω συν­δε­σμω της ει­ρη­νης».

Να ε­πι­με­λεί­σθε και να α­γω­νι­ζε­σθε να δι­α­τη­ρεί­τε την ε­νο­τη­τα, με την ο­ποί­α το Α­γιο Πνεύ­μα σας ε­χει συν­δε­σει, ε­χον­τας ως συν­δε­σμο την ει­ρη­νη, η ο­ποί­α θα βα­σι­λεύ­ει μα­τα­ξυ σας και θα σας ε­νω­νει σε ε­να πνευ­μα­τι­κο σω­μα. Να ε­χου­με ε­νο­τη­τα, α­δελ­φοί μου, μας συμ­βου­λεύ­ει ο Α­πο­στο­λος Παύ­λος, να ζού­με μο­νοι­α­σμε­νοι σαν μι­α οι­κο­γε­νεια που ε­χει ε­να Πα­τε­ρα, το Θε­ο.

Πο­σο μα­κριά ει­ναι δυ­στυ­χως ο κο­σμος α­π’ αυ­τη την ε­νο­τη­τα! Στον προ­η­γού­με­νο αι­ω­να ε­γι­ναν δυ­ο παγ­κο­σμιοι πο­λε­μοι. Τα ε­θνη δι­αι­ρε­θη­καν σε δυ­ο με­γα­λες πα­ρα­τα­ξεις. Ε­κα­τομ­μυ­ρια νε­κροί και τραυ­μα­τι­ες, ε­κα­τομ­μυ­ρια χη­ρες και ορ­φα­να, α­στε­γοι και πει­να­σμε­νοι. Πο­λεις κα­τα­στρα­φη­καν. Το­σο αι­μα και δα­κρυ­α, πο­νος και θλι­ψη! Ε­βα­λαν μυα­λο οι αν­θρω­ποι με­τα α­π’ ο­λη αυ­τη την κα­τα­στρο­φη; Ι­δρυ­θη­κε ε­νας παγ­κο­σμιος ορ­γα­νι­σμος, ο Ορ­γα­νι­σμος Η­νω­με­νων Ε­θνων, με σκο­πο τα ε­θνη να λυ­νουν τις δι­α­φο­ρες τους ει­ρη­νι­κα, με δι­α­λο­γο, με συ­ζη­τη­ση, με δι­και­η κρι­ση ο­λων των ε­θνων. Δυ­στυ­χως ο Ο.Η.Ε. δεν κα­τα­φε­ρε να στα­μα­τη­σει τους πο­λε­μους. Α­πο τις 26 Ι­ου­νι­ου 1945 που ι­δρυ­θη­κε στο Σαν Φραν­τζι­σκο της Α­με­ρι­κης και αρ­χι­σε να λει­τουρ­γεί α­πο τις 24 Ο­κτω­βρι­ου 1945, πο­σες φω­τι­ες πο­λε­μου α­να­ψαν σε ο­λο τον κο­σμο με κιν­δυ­νο, σε πολ­λες πε­ρι­πτω­σεις, ε­ναν τρι­το παγ­κο­σμιο πο­λε­μο! Στην πρω­τη πα­ρα­γρα­φο του προ­οι­μι­ου του Κα­τα­στα­τι­κού Χαρ­τη του Ορ­γα­νι­σμού α­να­φε­ρε­ται: «Να σω­σου­με τις ε­περ­χο­με­νες γε­νι­ες α­πο τη μα­στι­γα του πο­λε­μου, που στο δι­α­στη­μα μιάς γε­νιάς ε­πι­σω­ρευ­σε α­φα­τη θλι­ψη στην αν­θρω­πο­τη­τα».

Δυ­στυ­χως ο Ο.Η.Ε. που υ­πο­σχε­θη­κε να κα­ταρ­γη­σει τον πο­λε­μο και να φε­ρει ει­ρη­νη στον κο­σμο, δεν ε­χει στα­θε­ρα θε­με­λια. Καί ση­με­ρα υ­παρ­χουν κρα­τη που οι πο­λι­τες ε­χουν με­τα­ξυ τους μι­σος και παίρ­νουν τα ο­πλα, σκο­τω­νουν και σκο­τω­νον­ται και δη­μι­ουρ­γούν δυ­στυ­χι­α, πο­νο, προ­σφυ­για, δα­κρυ­α, πολ­λα δει­να. Ε­τσι η­ταν και η Κοι­νω­νι­α των Ε­θνων, που ι­δρυ­θη­κε με­τα τον Πρω­το Παγ­κο­σμιο Πο­λε­μο και δι­α­λυ­θη­κε τις πα­ρα­μο­νες του Δευ­τε­ρου Παγ­κο­σμι­ου Πο­λε­μου. Α­πε­τυ­χε το σκο­πο της. Ε­πε­κρα­τη­σε το δι­και­ο του ι­σχυ­ρο­τε­ρου. Το ι­διο συμ­βαί­νει και ση­με­ρα. Τα μι­κρα κρα­τη υ­πο­φε­ρουν και α­δι­κούν­ται, τα με­γα­λα και ι­σχυ­ρα κρα­τη κα­νουν ο,τι θε­λουν.

Αλ­λα ε­νο­τη­τα δεν υ­παρ­χει ου­τε και με­σα στο ι­διο κρα­τος. Οι αν­θρω­ποι που ζούν με­σα σ’ ε­να κρα­τος, μι­λούν την ι­δια γλωσ­σα, ε­χουν την ι­δια πι­στη, τα ι­δια ή­θη και ε­θι­μα, το ι­διο νο­μι­σμα, δυ­στυ­χως αλ­λη­λο­μι­σούν­ται. Το σα­ρα­κι της δι­χο­νοι­ας που το­ση θλι­ψη ε­χει φε­ρει και στην πα­τρι­δα μας με το­σους εμ­φυ­λι­ους πο­λε­μους, κα­τα­στρε­φει συ­νε­χως τις κοι­νω­νι­ες.

Αλ­λα μη­πως υ­παρ­χει αυ­τη η ε­νο­τη­τα με­σα στην οι­κο­γε­νεια; Τα γε­γο­νο­τα α­πο­δει­κνυ­ουν ο­τι οι­κο­γε­νει­ες που ζούν ει­ρη­νι­κα, αρ­μο­νι­κα, χω­ρις δι­αι­ρε­σεις, ει­ναι σπα­νι­ες. Ο,τι θε­λει κα­νει ο κα­θε­νας, ο πα­τε­ρας, η μη­τε­ρα, τα παι­διά, χω­ρις να συ­ζη­τούν πρω­τα το κα­θε­τι.

Στα ε­θνη, στα κρα­τη, στην οι­κο­γε­νεια δεν υ­παρ­χει ε­νο­τη­τα. Μη­πως υ­παρ­χει στην Εκ­κλη­σι­α; Θα ε­πρε­πε οι Χρι­στια­νοί, κλη­ρος και λα­ος που πι­στεύ­ουν στο Θε­αν­θρω­πο Λυ­τρω­τη μας να ει­μα­στε ε­νω­με­νοι και τι­πο­τα να μη μας δια­σπα. «Πα­τε­ρα, δω­σε ο­λοι ο­σοι πι­στεύ­ουν σ’ ε­με­να να ει­ναι ε­νω­με­νοι» ζη­τη­σε ο Χρι­στος μας α­πο το Θε­ο Πα­τε­ρα τη νυ­χτα του Μυ­στι­κού Δεί­πνου. Στα πρω­τα χρο­νια η Εκ­κλη­σι­α η­ταν ε­νω­με­νη. Οι χρι­στια­νοί λει­τουρ­γού­σαν σαν να ει­χαν μι­α καρ­διά κι ε­να σω­μα. Κι οι ει­δω­λο­λα­τρες βλε­πον­τας αυ­τη την α­γα­πη, την ε­νο­τη­τα, την ει­ρη­νη με­τα­ξυ των Χρι­στια­νων, πι­στευ­αν στο Χρι­στο.

Δυ­στυ­χως, η ε­νο­τη­τα αυ­τη δεν κρα­τη­σε. Ε­να με­γα­λο με­ρος της χρι­στι­α­νο­συ­νης α­πο­μα­κρυν­θη­κε και α­πε­τε­λε­σε τον πα­πι­σμο. Κι ο πα­πι­σμος δι­α­σπα­σθη­κε και δη­μι­ουρ­γη­θη­κε ο προ­τε­σταν­τι­σμος, που ει­ναι χω­ρι­σμε­νος σε 2.000 ο­μο­λο­γι­ες και δογ­μα­τα.

Αλ­λα και στην Εκ­κλη­σι­α της Ελ­λα­δος δεν ε­χου­με ε­νο­τη­τα. Ε­να με­ρος των Χρι­στια­νων, με α­φορ­μη το η­με­ρο­λο­γιο, ε­φυ­γε και ε­κα­νε δι­κη του πα­ρα­τα­ξη, αυ­τη των πα­λαι­ο­η­με­ρο­λο­γι­των. Αλ­λα κι αυ­τοί δεν ε­μει­ναν ε­νω­με­νοι. Δι­α­σπα­σθη­καν σε δι­α­φο­ρα κομ­μα­τια.

Βλε­πον­τας πο­σο δυ­σκο­λο πραγ­μα ει­ναι η ε­νο­τη­τα των αν­θρω­πων, ο Α­πο­στο­λος Παύ­λος συ­νι­στα στους Χρι­στια­νούς να μεί­νουν ε­νω­με­νοι. Να για­τι η Εκ­κλη­σι­α μας σε κα­θε Θεί­α Λει­τουρ­γι­α πα­ρα­κα­λεί το Θε­ο να δι­α­λυ­ει κα­θε φι­λο­νι­κι­α και δι­χο­νοι­α με­τα­ξυ των πι­στων και οι Χρι­στια­νοί να δι­νουν το πα­ρα­δειγ­μα της ε­νο­τη­τας.

Ο σα­τα­νας, α­δελ­φοί μου, δια­ιρεί τον κο­σμο, ο Χρι­στος τον ε­νω­νει. Ας πα­ρα­κα­λού­με τον Κυ­ριό μας να δι­νει ε­νο­τη­τα και ο­μο­νοι­α στα σπι­τια μας, στις πο­λεις και στην πα­τρι­δα μας, στα γει­το­νι­κα κρα­τη και σ’ ο­λο τον κο­σμο. Α­μην.

ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΤΟΥ ΠΛΕΟΝΕΚΤΟΥ

Κυριακὴ Θ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 12,16-21· 14,35)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΤΟΥ ΠΛΕΟΝΕΚΤΟΥ

«Καὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ λέγων· Τί ποιήσω…;»  (Λουκ. 12,17)

ΑΚΟΥΣΑΤΕ τὸ εὐαγγέλιο. Μᾶς ὁμιλεῖ γιὰ μιὰ παραβολὴ τοῦ Κυρίου. Σ᾿ αὐτὴν ὁ Χριστὸς ζωγραφίζει τὴν εἰκόνα τοῦ πλεονέκτου.
Μὲ τὴ φτωχή μου γλῶσσα θὰ προσπαθήσω ν᾿ ἀναπαραστήσω τὴν εἰκόνα τῆς σημερινῆς παραβολῆς.

* * *

Εἶνε νύχτα. Τὰ πουλιὰ κοιμοῦνται πάνω στὰ κλαδιά τους καὶ τὰ νήπια στὶς κούνιες τους. Οἱ ἐργατικοὶ ἄνθρωποι, μετὰ ἀπὸ τὸν κόπο καὶ τὸ μόχθο τῆς ἡμέρας, ἀναπαύονται στὰ σκληρὰ κρεβάτια τους. Κι αὐτοὶ ἀκόμα οἱ φυλακισμένοι κλείνουν τὰ βλέφαρά τους πίσω ἀπὸ τὰ κάγκελλα τῆς φυλακῆς.
Ἕνας μόνο δὲν κοιμᾶται. Σὰν τὸ φίδι στριφογυρίζει πάνω στὸ κρεβάτι του καὶ διαλογίζεται διαρκῶς· «Τί ποιήσω…;» (Λουκ. 12,17). «Τί νὰ κάνω;…». Ποιός τὸ λέει αὐτό; Τὸ λέει ὁ πλούσιος μεγαλοκτηματίας. Εἶχε ἐξαιρετικὴ εὐφορία τὸ ἔτος ἐκεῖνο. Ὅλα εὐλογία Θεοῦ. Τί ἔπρεπε νὰ κάνῃ; Νὰ εὐχαριστήσῃ τὸ Μεγαλοδύναμο. Ἀλλ᾿ αὐτὸς τίποτε. Σκεπτόταν, ὅτι οἱ ἀποθῆκες του εἶνε πλέον μικρὲς καὶ δὲ᾿ χωροῦν. Καὶ διαρκῶς ἔλεγε· «Τί νὰ κάνω…;».
Εὔκολο ἦταν τὸ πρόβλημά του. Μποροῦσε νὰ τὸ λύσῃ ἀμέσως. Ἀφοῦ κρατοῦσε ὅ,τι τοῦ χρειάζεται γιὰ τὸν ἑαυτό του καὶ τὴν οἰκογένειά του, τὰ ὑπόλοιπα θὰ τὰ τοποθετοῦσε σὲ ἀποθῆκες ἀσφαλείας, ποὺ ὑπῆρχαν· δηλαδή, στὰ στομάχια τῶν δυστυχισμένων ἀνθρώπων. Ἔτσι θὰ λυνόταν τὸ πρόβλημα. Ἀλλὰ δυστυχῶς τέτοιο πρᾶγμα δὲν σκεπτόταν.
Ἐπὶ τέλους βρίσκει λύσι. Θὰ γκρεμίσῃ τὶς ἀποθῆκες του, θὰ χτίσῃ νέες μεγάλες, θὰ συγκεντρώσῃ ἐκεῖ ὅλα τὰ ἀγαθά του, καὶ θὰ πῇ στὴν ψυχή του· Ψυχή μου, «ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ» γιὰ χρόνια πολλά· «ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου» (Λουκ. 12,18-19). Τέτοια σκεπτόταν. Ἀλλὰ λογάριαζε χωρὶς τὸν ξενοδόχο. Δὲ᾿ σκεπτόταν, ὅτι ἡ ζωὴ εἶνε σύντομη.
Αἴφνης τὰ μεσάνυχτα τοῦ χτυπάει κάποιος ὀχληρὸς καὶ ἀνεπιθύμητος ἐπισκέπτης. Εἶνε ὁ χάρος. Ἔφτασε ἡ ὥρα σου, λέει, καὶ δὲν ἔχεις καθόλου προθεσμία… Κ᾿ ἐκείνη τὴ στιγμὴ ὁ πλούσιος πεθαίνει, γιὰ νὰ βρεθῇ πλέον μπροστὰ στὴ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ.

* * *

Αὐτὴ εἶνε ἡ παραβολή. Ἀπὸ τότε ποὺ τὴν εἶπε ὁ Χριστὸς πέρασαν εκοσι αἰῶνες, ἀλλὰ ἡ εἰκόνα της εἶνε κάθε μέρα μπροστά μας.
Τὸν βλέπεις ἐκεῖνον ποὺ ἔχει κάποιο μικρὸ εἰσόδημα, ἀρκετὸ γιὰ νὰ ζήσῃ; Ἀκούει στὴν ἐκκλησία «Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον», τὸ ψωμί μας τὸ καθημερινὸ καὶ ἀναγκαῖο δός μας το σήμερα (Ματθ. 6,11), καὶ τὰ κοροϊδεύει αὐτά. Εἶνε πλεονέκτης. Ἔκανε ἕνα ἑκατομμύριο; θέλει νὰ κάνῃ δύο. Τὰ ἔκανε δύο; θέλει νὰ τὰ κάνῃ τρία, τέσσερα, ὀκτώ… Εἶνε ἀκόρεστος καὶ ἄπληστος.
Ὁ πλεονέκτης μοιάζει μὲ τὸν ὑδρωπικό, ποὺ ὅσο πίνει νερὸ τόσο περισσότερο διψάει. Μοιάζει μὲ τὸ Μίδα τῆς ἀρχαίας ἐποχῆς, ποὺ παρακαλοῦσε τοὺς θεοὺς ὅ,τι ἀγγίζει νὰ γίνεται χρυσάφι, καὶ ἐν τέλει πέθανε πειναλέος ἐν μέσῳ τοῦ χρυσοῦ. Αὐτὴ εἶνε ἡ εἰκόνα τοῦ πλεονέκτου. Ποτέ δὲ᾿ λέει φτάνει. Καὶ διαρκῶς ἀγωνιᾷ γιὰ τὰ ὑπάρχοντά του.
Τὸ ἀπαίσιο αὐτὸ μικρόβιο τῆς πλεονεξίας δὲν προσβάλλει μόνο ἄτομα, ἀλλὰ καὶ λαοὺς ὁλόκληρους. Σήμερα τὸ κοινωνικὸ πρόβλημα μένει ἄλυτο, ἐξ αἰτίας τῆς πλεονεξίας. Μεγάλα κράτη κινοῦνται πλεονεκτικῶς εἰς βάρος ἄλλων μικρῶν καὶ δὲν ἐννοοῦν νὰ τὰ βοηθήσουν. Αὐτὸ εἶνε κρῖμα. Ἂν ὑπῆρχε δικαιοσύνη καὶ φιλανθρωπία, ἡ γῆ μποροῦσε νὰ θρέψῃ διπλάσιο καὶ τριπλάσιο πληθυσμό.
Εἶνε ἀκριβῶς ἡ εἰκόνα τοῦ πλουσίου τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελίου, ὁ ὁποῖος ἔχει τὸ σύνθημα· «Ὅλα γιὰ τὸν ἑαυτό μας, τίποτε γιὰ τοὺς ἄλλους». Αὐτὸ εἶνε τὸ σατανικὸ σύνθημα τοῦ πλεονέκτου.
Διότι τί εἶνε ἡ πλεονεξία; Πλεονεξία εἶνε, νὰ μὴν ἀρκῆσαι στὰ λίγα, στὰ ἀναγκαῖα, ἀλλὰ νὰ θέλῃς περισσότερα ἀπὸ ὅ,τι χρειάζεσαι στὴ ζωή σου. Τί πρέπει νὰ κάνῃς; Νὰ κρατᾷς γιὰ τὸν ἑαυτό σου μόνο ὅσα σοῦ χρειάζονται.
Φαντασθῆτε νὰ ἐφηρμόζετο τὸ Εὐαγγέλιο, ποὺ λύει τὸ τεράστιο κοινωνικὸ πρόβλημα, καὶ νὰ ἔλεγε αὐτὴ τὴν ὥρα ὁ καθένας μας· Θὰ κρατήσω μόνο ὅ,τι μοῦ χρειάζεται, καὶ τὰ ὑπόλοιπα θὰ τὰ δώσω στοὺς φτωχούς… Ἂς πάρουμε αὐτὴ τὴν ἀπόφασι ἐμεῖς τοὐλάχιστον.
Ψέματα λέμε ὅτι δουλεύουμε γιὰ τὸ ψωμί μας. Ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν συγκεντρώσει τόσα ἀγαθά, λὲς καὶ θὰ ζήσουν χίλια χρόνια· καὶ ἄλλοι δὲν ἔχουν ψωμὶ οὔτε γιὰ μιὰ μέρα. Εἶνε αὐτὸ δικαιοσύνη; εἶνε ἀνθρωπισμός; εἶνε χριστιανισμός; εἶνε εὐαγγέλιο;
Ἂς κρατήσουμε ὅ,τι χρειάζεται γιὰ τὴ σημερινὴ ἡμέρα· καὶ τὰ ὑπόλοιπα ―ὤ τὰ ὑπόλοιπα, ποὺ δὲν εἶνε λίγα καὶ ποὺ δὲν εἶνε δικά μας ἀλλὰ «εἶνε τῆς χήρας, τοῦ ὀρφανοῦ» ὅπως λέει ὁ ποιητής, εἶνε τοῦ δυστυχισμένου, εἶνε τῆς πατρίδος, εἶνε τῆς ἀνάγκης― νὰ τὰ δώσουμε σ᾿ αὐτοὺς ποὺ τοὺς ἀνήκουν.
Θὰ ἤμασταν τὸ πλουσιώτερο κράτος, ἂν ἐφαρμόζαμε τὸ Εὐαγγέλιο· θὰ κάναμε θαύματα. Ἀλλὰ τώρα τὸ σύνθημα τὸ σατανικὸ εἶνε· «Τί νὰ κάνω…;». Καὶ μᾶς καταλαμβάνει ἀγωνία καὶ ἄγχος. Λένε οἱ ψυχολόγοι· τὸ ἄγχος εἶνε ἡ μεγαλύτερη ἀσθένεια τοῦ αἰῶνος μας. Ὅλοι ἔχουν ἄγχος. Ζοῦμε κάτω ἀπὸ τὸ ἄγχος μιᾶς κοινωνίας, ποὺ ἀπέκτησε τοῦ κόσμου τ᾿ ἀγαθὰ, γέμισε τὶς ἀποθῆκες της, καὶ ὅμως δὲν εἶνε εὐτυχής. Ἐνῷ μποροῦσε νὰ λύσῃ τὸ πρόβλημά της καὶ νὰ εἶνε εὐτυχὴς μὲ τὸ νὰ δίνῃ, γιὰ νὰ ζοῦν ὅλα τὰ ἔθνη καὶ νὰ μὴν πεθαίνουν ἀπὸ τὴν πεῖνα τὰ παιδιὰ στοὺς δρόμους. Ἐμεῖς ἐν τούτοις δὲν ἐφαρμόζουμε τὸ Εὐαγγέλιο· τὰ κρατοῦμε ὅλα γιὰ τὸν ἑαυτό μας, κι ἀπὸ τὴν ἄλλη μᾶς πνίγει τὸ ἄγχος.
Ποῖος εἶνε ἀληθινὸς Χριστιανός; Αὐτὸς ποὺ μπορεῖ νὰ λέῃ ―καὶ νὰ κρατάῃ― «τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον», καὶ ὅλα τὰ ὑπόλοιπα νὰ τὰ δίνῃ. Κράτησε γιὰ τὸν ἑαυτό σου ―πόσα σοῦ χρειάζονται;―, καὶ τὰ ὑπόλοιπα δός τα στοὺς ἄλλους. Δός τα γιὰ φιλανθρωπία, δός τα στὸν δυστυχῆ, στὰ σχολεῖα, στοὺς ναούς, στὴν ἀνθρωπότητα. Θὰ ἦταν μικρὸ πρᾶγμα, ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες, ἀντὶ νὰ θάβουμε π.χ. τὶς πατάτες, νὰ φορτώσουμε δεκαπέντε – εκοσι καράβια καὶ νὰ τὶς στείλουμε κάτω σ᾿ ἐκείνους ποὺ πεινοῦν καὶ δυστυχοῦν;
Φιλανθρωπία καὶ ἐλεημοσύνη, κηρύττει τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ δυτυχῶς οἱ ἄνθρωποι σήμερα δὲν ἀκοῦνε τὸ Εὐαγγέλιο, ποὺ ἔχει τὴ λύσι τοῦ κοινωνικοῦ προβλήματος. Γι᾿ αὐτὸ ὁ Χριστὸς στὸ τέλος περίλυπος εἶπε· «Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω»· ὅποιος ἔχει αὐτιὰ γιὰ νὰ ἀκούῃ, ἂς ἀκούῃ (Λουκ. 14,35). Αὐτὸς ποὺ δὲν ἔχει αὐτιά, θὰ ἔχῃ τὸ τέλος τοῦ πλεονέκτου, τὸ ὁποῖο εθε κανείς ἀπὸ μᾶς νὰ μὴν τὸ ἔχῃ, ἀλλὰ ὅλοι νὰ εμαστε πιστοί, καὶ νὰ προσπαθήσουμε ἀκούγοντας τὸ εὐαγγέλιο νὰ τὸ ἐφαρμόσουμε.
Ἀναστενάζουν οἱ τράπεζες ἀπὸ τὰ ἑκατομμύρια τῶν καταθέσεων. Ἄχ, πόσα καλὰ μπορούσαμε νὰ κάνουμε, πόση φιλανθρωπία, πόση ἐλεημοσύνη! Καὶ τὸ κράτος μας μποροῦσε νὰ ἦταν ἕνα ἐλεῆμον καὶ φιλάνθρωπο κράτος. Τώρα ἀναστενάζουν οἱ τράπεζες, ἀλλὰ τὸ χρῆμα κινδυνεύει νὰ χαθῇ. Δὲν μιλῶ ἀπαισιοδόξως, μιλῶ πάνω στὴν πραγματικότητα· δὲν ἀποκλείεται αὐτὰ τὰ ἑκατομμύρια νὰ γίνουν μεθαύριο πλατανόφυλλα καὶ μὲ ἕνα ἑκατομμύριο νὰ μὴ μπορῇς ν᾿ ἀγοράσῃς οὔτε ἕνα καρβέλι ψωμί. Ἐνῷ μὲ τὰ ἑκατομμύρια ποὺ ἔχεις τώρα ―τώρα καὶ ὄχι αὔριο―, θὰ μποροῦσες τόσα καλὰ νὰ κάνῃς στὴν ἀνθρωπότητα. Ἀλλὰ ἡ πλεονεξία μὲ σύνθημα τὸ διαβολικὸ «Ὅλα γιὰ τὸν ἑαυτό σου, τίποτε γιὰ τοὺς ἄλλους», δὲν σ᾿ ἀφήνει.
Στὸν τάφο ἑνὸς Ἑλβετοῦ, ποὺ εἶνε ὁ δημιουργὸς τοῦ Ἐρυθροῦ Σταυροῦ, ὑπάρχει τὸ ἀντίθετο σύνθημα· «Ὅλα γιὰ τοὺς ἄλλους, τίποτε γιὰ τὸν ἑαυτό μας». Ἡ Ἑλβετία εἶνε ἕνα μικρὸ ἀλλὰ φιλάνθρωπο κράτος. Στὴν πεῖνα τοῦ ᾿40, ᾿42, ᾿43, ᾿44 μᾶς βοήθησε. Ἀπὸ τὸ ὑστέρημά τους, ναὶ ἀπὸ τὸ ὑστέρημά τους, γεμίζανε καράβια καὶ μᾶς τὰ στέλνανε. Ἐνήστευαν οἱ Ἑλβετοί, γιὰ νὰ τρέφουν ἐμᾶς.

* * *

Λοιπόν, πάρτε ζυγαριὰ αὐτὴ τὴν παραβολὴ καὶ ζυγίστε τὸν ἑαυτό σας, τὸ κράτος μας, τὸν κόσμο. Θὰ διαπιστώσετε, ὅτι ὅσοι φωνάζουν προπαντὸς περὶ δικαιοσύνης εἶνε οἱ μεγαλύτεροι πλεονέκτες, οἱ μεγαλύτεροι φιλάργυροι καὶ ὑλισταί. Αὐτοὶ ὡς πρόγραμμα τῆς ζωῆς τους ἔχουν «Φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔριον γὰρ ἀποθνῄσκομεν» (Α΄ Κορ. 15,32). Ἀλλ᾿ ἐμεῖς ὄχι. Δικό μας πρόγραμμα νὰ εἶνε· Ὅλα γιὰ τοὺς ἄλλους, τίποτε γιὰ τὸν ἑαυτό μας! Σ᾿ αὐτὸ τὸ ὕψος μᾶς καλεῖ ὁ Χριστός.

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος
(ἱ. ναὸς Ἁγίου Παντελεήμονος Φλωρίνης 22-11-1981)

Οι δυνάμεις του σκότους "ενώνονται", και οι Ορθόδοξοι διαιρούνται και απομονώνονται!

ΧΕΡΙ  ΧΕΡΙ  ΟΙ  ΣΑΤΑΝΙΣΤΕΣ  ΤΩΝ  ΗΠΑ  ΜΕ… ΤΟ  ΙΣΛΑΜΙΚΟ  ΧΑΛΙΦΑΤΟ

 ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Την πραγματικά εντυπωσιακή είδηση ότι η επίσημα αναγνωρισμένη «εκκλησία» των Σατανιστών των ΗΠΑ, San Jose, στέκεται στο πλευρό των Τζιχαντιστών και ότι τους υποστηρίζει στο… «ιερό» τους έργο, μετέδωσε η τουρκική εφημερίδα Sözçü, επικαλούμενη και το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Sputnik. Μάλιστα όπως αναφέρει η ίδια η τουρκική εφημερίδα, οι Σατανιστές των ΗΠΑ προσφέρονται να βοηθήσουν τους Τζιχαντιστές στο «αξιοθαύμαστο» τους έργο.

Σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πληροφορίες, το μεγάλο τέμπλο των Σατανιστών των ΗΠΑ στην Καλιφόρνια, εξέδωσε ανακοίνωση η οποία πέρασε και στο facebook με την οποία οι Σατανιστές των ΗΠΑ τείνουν χαρακτηριστικά «χείρα βοήθειας» στους μουσουλμάνους Τζιχαντιστές την ίδια ώρα που όπως τονίζουν στην ανακοίνωση, όλοι οι άλλοι στρέφονται εναντίον τους μετά τα γεγονότα του Παρισιού.

Παράλληλα άλλη μια ομάδα Σατανιστών από την Minneapoli των ΗΠΑ, αποφάσισε να αρχίσει εκστρατεία βοήθειας και συμπαράστασης προς τους μουσουλμάνους που διώκονται άδικα από πολλές πλευρές. Μάλιστα όπως διακήρυξαν, οι Σατανιστές θα υπερασπιστούν τα δικαιώματα των μουσουλμάνων από τις διάφορες επιθέσεις που δέχονται αυτόν τον καιρό.

Βρήκαν λοιπόν οι μουσουλμάνοι Τζιχαντιστές τον καλύτερο συμπαραστάτη που θα μπορούσαν ποτέ να βρουν!

Mashallah! Mashallah!

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

www.nikosxeiladakis.gr

Ως μη έχοντες ποιμένες!

Προχωρά για τα καλά το σχέδιο της Δύσης

Οι λαϊκές μάζες δέχονται αδιαμαρτύρητα την μοίρα που τους ετοιμάζεται

Προχωρά για τα καλά το σχέδιο της Δύσης, δηλαδή η στρατικοποίηση των χωρών της Ευρώπης, προκειμένου να περάσουν μέτρα απόλυτης αστυνόμευσης, στον δρόμο για την επιβολή παγκόσμιας δικτατορίας μέσω χάους και κλίμα απόλυτου φόβου, όπως ενημερώνεστε από το ΠΥΓΜΗ.gr

Υπό κανονικές συνθήκες εννοείται πως τέτοιου είδους μέτρα δεν θα περνούσαν.
Επόμενος σταθμός η καρδιά της ΕΕ, οι Βρυξέλλες, όπου οι αρχές αποφάσισαν να κλείσουν όλους τους σταθμούς του μετρό, να εκκενώσουν τα εμπορικά κέντρα, να αναβάλλουν συναυλίες και πρωταθλήματα ποδοσφαίρου, ενώ κάλεσαν τους κατοίκους να αποφεύγουν την παρουσία τους σε συναυλίες, σιδηροδρομικούς σταθμούς και αεροδρόμια.
Ο πρωθυπουργός του Βελγίου, Σαρλ Μισέλ, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε το πρωί του Σαββάτου μετά τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, ανακοίνωσε την αύξηση του επιπέδου της τρομοκρατικής απειλής στο ανώτατο όριο, ενώ προειδοποίησε ότι υπάρχει «κίνδυνος τρομοκρατικής επίθεσης με όπλα και εκρηκτικά».
Εμφανέστατη είναι πλέον η παρουσία του βελγικού στρατού στο κέντρο της πόλης, όπως θα δείτε στις φωτογραφίες, ενώ ο βέλγος πρωθυπουργός συγκαλεί Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας.
Οι δυνάμεις ασφαλείας θα αποτελούν σύντομα τις δυνάμεις καταστολής της παγκόσμιας ηγεσίας κατά της όποιας αντίδρασης πολιτών.
Οι λαϊκές μάζες δέχονται αδιαμαρτύρητα την μοίρα που τους ετοιμάζεται.

ΠΥΓΜΗ.gr

πηγή