Τα πρωτοπαλίκαρα των Οικουμενιστών επιστρατεύτηκαν: Η "επιστήμη" στην ...υπηρεσία της αίρεσης!!!

Πηγή

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΜΕ ΗΜΕΡΙΔΑ;

Πρωτ. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος: Εισήγηση στην Θεολογική-Επιστημονική Ημερίδα

Ὁ π. Ἀναστάσιος πρὸς ἱστολόγιο "Κατάνυξις"

         

           Σεβαστοί, αγαπητοί,

   Σας κοινοποιώ  την εισήγησή μου στην ημερίδα της 23.3.2016 στον Πειραιά, ''Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος. Μεγάλη προετοιμασία, χωρίς προσδοκίες''.

    Θέμα: "Οι Ιεροί Κανόνες και το  κείμενο της Ε΄ ΠΠΔ με τίτλο

             «Σχέσεις Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν Χριστιανικόν               Κόσμον».

Εύχεσθε!

Εφημέριος  Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πατρών

ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ - ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ  ΗΜΕΡΙΔΑ

"ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ"
Μεγάλη προετοιμασία χωρίς προσδοκίες.

Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας-Πειραιάς    -   Τετάρτη  23.3.2016  

«Ιεροί κανόνες και το  κείμενο της Ε΄ ΠΠΔ με τίτλο  

«Σχέσεις Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν Χριστιανικόν Κόσμον»

Το κείμενο της Ε΄ Πανορθοδόξου Προσυνοδικής Διασκέψεως (Σαμπεζύ 2015) με τίτλο  «Σχέσεις Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν Χριστιανικόν Κόσμον» είναι το πλέον σημαντικό κείμενο της μελλούσης Αγίας και Μεγάλης Συνόδου και είναι σίγουρο ότι θα αναδειχθεί ο πλέον καθοριστικός παράγοντας για την εκκλησιαστική αξιολόγηση της ίδιας της Συνόδου.  Δεν θα ήταν υπερβολή να λέγαμε ότι το κείμενο αν και δεν έχει την τυπική μορφή και δομή δογματικού όρου, ουσιαστικά επέχει θέση δογματικής αποφάσεως της Συνόδου, και, συνεπώς, η Εκκλησία – δηλ. όλοι εμείς, κλήρος και λαός – οφείλουμε να το αντιμετωπίζουμε με τη δέουσα σοβαρότητα ως τη δογματική απόφαση της Πανορθοδόξου Συνόδου.
Η εισήγηση αποτελεί μέρος εκτενέστερου σχολιασμού του προσυνοδικού κειμένου, τον οποίο σας συγκοινοποιώ για την πληρότητα και τεκμηρίωση της εισηγήσεως.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΚΕΙΜΕΝΟΥ Ε΄ ΠΠΔ-περι Οικουμενισμού

Η παρούσα εισήγηση με τίτλο «Ιεροί κανόνες και το  κείμενο της Ε΄ ΠΠΔ με τίτλο  «Σχέσεις Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν Χριστιανικόν Κόσμον» περιορίζεται αναγκαστικά μόνο στο ζήτημα αν η κανονική παράδοση της Εκκλησίας μας αναγνωρίζει τα μυστήρια των αιρετικών. Και αυτό, διότι αν εξαιρέσουμε την § 20, στην οποία θα επικεντρώσουμε την εισήγησή μας, σε ολόκληρο το κείμενο της Ε΄ΠΠΔ  δεν υπάρχει καμία αναφορά σε Ιερούς Κανόνες και στην εν γένει κανονική παράδοση της Εκκλησίας μας.

Είναι άξιο επισήμανσης ότι Ε΄ ΠΠΔ (Σαμπεζύ 2015) όταν διαπραγματεύθηκε το μείζον και κρίσιμο αυτό θέμα των σχέσεων της Εκκλησίας με την ετεροδοξία δεν αισθάνθηκε την

Όλοι και όλα για την σωτηρία της πατρίδας

 

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος - Κιλκίς 

«Ει δε τις των ιδίων και μάλιστα των οικείων ου προνοεί, την πίστιν ήρνηται και έστιν απίστου χείρων» (Α΄ Προς Τιμόθεον ε΄ 8).

Η μεγαλύτερη σύγχυση τούτη την παμπόνηρη εποχή εντοπίζεται στην στάση των Ελλήνων έναντι των λαθρομεταναστών.

(Ο κοινός νους λέει ότι αν κάποιος εισβάλλει στην χώρα σου, όντας απρόσκλητος και ανεπιθύμητος, λαθραίως και παρανόμως, σύμφωνα με τα έγκυρα λεξικά, ονομάζεται λαθρομετανάστης. Όπως λέγεται λαθροθήρας αυτός που κυνηγά χωρίς άδεια, ο λαθροϋλοτόμος και ο λαθρεπιβάτης. Ο κυρ-Φίλης υπουργός, στην πρόσφατη επιστολή του στα σχολεία, ταυτίζει τους Έλληνες, Χριστιανούς Ορθοδόξους του ’22, τους διωκόμενους και σφαγιασθέντες από τους

ΛΑΟΣ ΔΥΣΣΕΒΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ…

«…εικόνα που μέρα με τη μέρα γίνεται ολοένα και πιο ζοφερή, όλο κι πιο σπιλωμένη από τη λάσπη της ανοησίας, της χυδαιότητας, της αμετανοησίας»!

Του Νεκτάριου Δαπέργολα

               Διδάκτορος Ιστορίας

   Η χαρακτηριστική ευκολία με την οποία ξεσηκώνονται πραγματικές θύελλες επικρίσεων και χλευαστικών σχολίων κάθε φορά που ορισμένοι (ελάχιστοι δυστυχώς) ιεράρχες μας τολμούν να πουν δημοσίως κάποια απλώς αυτονόητα πράγματα (από τη σχέση της γιόγκα ή των λεγομένων πολεμικών τεχνών με τις ανατολικές θρησκείες έως τις πνευματικές παγίδες του οικουμενισμού και από τα επίχειρα του συμφώνου συμβίωσης μέχρι τον θανάσιμο κοινωνικό, δημογραφικό και εθνικό κίνδυνο που διατρέχει η πατρίδα μας εξαιτίας του μεταναστευτικού) και ταυτόχρονα η απίστευτη ελαφρότητα με την οποία χαρακτηρίζονται ως ακραίοι, γραφικοί, ξενοφοβικοί, φονταμενταλιστές κλπ, παρέχουν καθημερινά προφανείς αφορμές προβληματισμού, αλλά και θλίψης, για τα ανεκδιήγητα πνευματικά χάλια στα οποία έχει πλέον διολισθήσει ο πάλαι ποτέ λαός της Φιλοκαλίας.

    Αφορμές που έρχονται φυσικά να προστεθούν σε όλες τις προηγούμενες. Στις απειράριθμες προηγούμενες, που συναντούμε συνεχώς ολόγυρά μας και που τεκμηριώνουν την πραγματικά παράδοξη ευκολία με την οποία ο λαός μας καταπίνει εδώ και χρόνια αμάσητη όλη αυτή την άθλια θεματολογία την οποία έχουν πλέον εμπεδώσει οι ινστρούχτορες της Νέας Τάξης και τα εντόπια παπαγαλάκια τους. Την ευκολία με την οποία καταπίνει όλα αυτά τα υποβολιμαία σκουπίδια:

·      από την κατακεραύνωση της δήθεν ισλαμοφοβίας και του ρατσισμού μέχρι τον «σεβασμό του διαφορετικού» (sic) και την υποτιθέμενη ομοφοβία

·      από την επιδεικτικά αθεϊστική θολοκουλτούρα ως τη νεοεποχίτικη συγκρητιστική θρησκευτική ισοπέδωση

·      από τη συστηματική διοχέτευση όλων των παραπάνω στην ελληνική εκπαίδευση (μαζί με τις «καινοτόμες δράσεις», το bullying, τα «ευέλικτα προγράμματα» της πλήρους αμορφωσιάς και ανοησίας κλπ.) μέχρι τις σύγχρονες ψυχώσεις του «προοδευτισμού», της ψευδεπίγραφης οικολογίας, της αρρωστημένης και στρεβλής ζωοφιλίας

·      από τον χύδην χλευασμό προς οτιδήποτε θυμίζει πατρίδα κι ορθόδοξη πίστη μέχρι τη ζηλωτική προάσπιση κάθε είδους ανωμαλίας και άρρωστης διαστροφής ως αυτονόητης, εν ονόματι μιας κάποιας (ανυπόστατης) δημοκρατίας και μιας κάποιας (εγκάθετης) ψευτοπροόδου.

   Όλη αυτή τη σύγχυση, την παράκρουση και τη λοβοτομή που έχει υποστεί μαζικά ο λαός μας –και κυριολεκτούμε στο τελευταίο, γιατί βέβαια δεν τη συναντούμε πια μόνο σε κάποια κέντρα προπαγάνδας, μόνο σε σποραδικές «δεξαμενές σκέψης», μόνο στα βοθροκάναλα της διαπλοκής ή στα λοιπά «στημένα» Μέσα Μαζικού Εκμαυλισμού, αλλά και σε πλείστο μέρος του κόσμου.

  Πράγματι, μια ολιγόλεπτη καθημερινή περιήγηση στα σχόλια των ιστοσελίδων και ιδίως των λεγόμενων χώρων κοινωνικής δικτύωσης (facebook, twitter), αλλά και μία σύντομη μόνο επαφή με όσα λέγονται και ακούγονται στα μέρη των καθημερινών επαγγελματικών και άλλων συναναστροφών μας, είναι δυστυχώς αρκετή για να τεκμηριώσει απόλυτα του παραπάνω λόγου το αληθές.

    Και φυσικά δεν θέλουμε να γενικεύουμε. Είναι βέβαιο πως υπάρχουν και πολλοί σε αυτόν τον τόπο που αισθάνονται και ζουν διαφορετικά. Δεν ξέρουμε όμως πόσοι είναι αυτοί και αν επαρκούν (σαν τους 10 των Σοδόμων) για να αποτρέψουν την καταβαράθρωση και το επερχόμενο Τέλος.

 Και γενικότερα, το γνωρίζουμε πως υπάρχουν και άνθρωποι καλοπροαίρετοι, ένα αναμφίβολα μεγάλο πλήθος συμπατριωτών μας που υποφέρουν με όλη αυτή την προϊούσα εξαθλίωση, που και από πολιτικής άποψης ίσως ασφυκτιούν ανάμεσα στην αποχή και στην περιστασιακή επιλογή του εκάστοτε μη χείρονος. Και αυτών τα αντανακλαστικά όμως έχουν πλέον αμβλυνθεί, άπαντες έχουν πια βουλιάξει μέσα στη γενική αίσθηση της ματαιότητας, τη διάχυτη φοβία, την έλλειψη φρονήματος, την απογοήτευση από τις λογής (πολιτικές και εκκλησιαστικές) ηγεσίες, την καθεστώσα παθητικότητα. Και οι όποιες αντιδράσεις εκδηλώνονται κατά καιρούς, είναι πια μόνο για λόγους οικονομικούς, κάθε άλλη αιτία φαίνεται πως έχει δυστυχώς εκλείψει.

   Και σεβαστές βέβαια οι κινητοποιήσεις των αγροτών ή οι απεργίες των εργαζομένων, σεβαστός ο αγώνας για τα μισθολογικά και το ασφαλιστικό, δεν είδαμε όμως την παραμικρή αντίδραση για θέματα πνευματικά (όπως η ανείπωτη τραγωδία της επισημοποιημένης πλέον συμβίωσης των σοδομιτών) ή εθνικά (όπως το μεταναστευτικό ή η νεο-οθωμανική επέλαση).

   Ελάχιστες μόνο δεκαετίες πριν ο λαός μας (αν και πάλι υπό πνευματική παρακμή) μπορούσε τουλάχιστο να κατακλύζει ενίοτε τους δρόμους και για τέτοια θέματα.

·      Τώρα όμως ακόμη κι αυτό δείχνει πραγματικά αδιανόητο.

·      Τώρα, μόνο νεοταξίτικες εκδηλώσεις βλέπουμε πια, άνδρες να φιλιούνται λάγνα πανηγυρίζοντας για τη νομική θεσμοθέτηση της αρρώστιας τους, εγκάθετα συστημικά στρατιωτάκια (αυτοφερόμενα ως …αντιεξουσιαστές) να ασχημονούν πάνω σε κάθε έννοια έθνους και ιστορίας, ψευδόσχημους «προοδευτικούς» να ασελγούν πάνω σε κάθε όσιο και ιερό γέννησε ποτέ του αυτός ο τόπος.

    Όλοι οι άλλοι απλώς κάπου κρύβονται.

    

  Και πολύ φοβόμαστε βέβαια πως δεν θα δούμε καμμία ιδιαίτερη αντίδραση και για όσα αποτρόπαια βρίσκονται επί θύραις, όπως οι νέες ηλεκτρονικές ταυτότητες του οργουελικού εφιάλτη ή η ολοκλήρωση της εκπαιδευτικής λοβοτομής των ελληνοπαίδων (με τα νέα σχολικά βιβλία Ιστορίας και τις λοιπές …μεταρρυθμίσεις από τον εσμό των ελληνοφοβικών εκκλησιομάχων του φερομένου ως Υπουργείου Παιδείας). Το σύστημα έχει επικρατήσει, η νεοταξίτικη θεματολογία κι ορολογία είναι πια (θεσμικά και ουσιαστικά) κυρίαρχες, κάθε παρέκκλιση από τον συρμό και το κοπάδι λοιδωρείται και εξουθενώνεται ως γραφική ή σκοταδιστική.

   Δεν αποκλείεται κάποιοι να τα θεωρήσουν υπερβολικά και υπέρ του δέοντος απαισιόδοξα όλα αυτά. Και ίσως και να είναι. Ίσως εκείνοι να έχουν άλλες «παραστάσεις», κάποια άλλα δεδομένα, που να δείχνουν την ύπαρξη μιας «άλλης Ελλάδας». Δυστυχώς εμείς θα το επαναλάβουμε ότι κάθε μέρα συναντούμε κυριολεκτικά εκατοντάδες περιπτώσεις από το διαδίκτυο, αλλά και από τη ζώσα μας πραγματικότητα, που δεν αφήνουν (ανθρωπίνως πάντοτε) περιθώρια αισιοδοξίας.

    Ευχόμαστε να διαψευστούμε, δυστυχώς όμως η εικόνα που βγαίνει μέσα απ΄ όλα αυτά δεν είναι εικόνα ενός λαού που μαθαίνει από τα παθήματά του, που διδάσκεται από τις δοκιμασίες του, που δείχνει σημάδια ανάνηψης και μεταστροφής. Είναι αντίθετα εικόνα που μέρα με τη μέρα γίνεται ολοένα και πιο ζοφερή, όλο κι πιο σπιλωμένη από τη λάσπη της ανοησίας, της χυδαιότητας, της αμετανοησίας. Και που φέρνει μοιραία στο μυαλό κάτι όχι ιλαρό και ελπιδοφόρο, αλλά αγωνιώδες και σκοτεινό. Ίσως και τίποτε παραπάνω εν τέλει από τον τόσο πικρό εκείνο στίχο της μεγαλοβδομαδιάτικης υμνολογίας: «Λαός δυσσεβής και παράνομος, ίνα τί μελετά κενά»;

πηγή: pentapostagma

Εορτή του Αγίου Υπατίου του Επισκόπου Γαγγρών

Τη μνήμη του Αγίου Υπατίου του Επισκόπου Γαγγρών τιμά σήμερα, 31 Μαρτίου, η Εκκλησία μας.

Ο Άγιος Υπάτιος ήταν μορφή από εκείνες που δόξασαν την Εκκλησία στους πρώτους αιώνες της και αγωνίσθηκαν για το θρίαμβο του χριστιανισμού και της Ορθοδοξίας.

Ήταν επίσκοπος Γαγγρών στα χρόνια του Μεγάλου. Κωνσταντίνου και συμμετείχε στην Α' Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια (325 μ.Χ.), κατά της πλάνης του Αρείου.

Στο ποιμαντικό του έργο, εξακολούθησε να διδάσκει και να καθοδηγεί το ποίμνιο του, αλλά κυρίως αντιμαχόταν τις αιρέσεις, και ιδιαίτερα την αίρεση των Ναυτιανών. Η επιτυχία με την οποία καταπολεμούσε τους Ναυτιανούς, ξεσήκωσε τα άγρια πάθη τους και ζητούσαν την εξόντωση του.

Έτσι, το έτος 326 μ.Χ. πλήρωσαν κάποιους ειδωλολάτρες, οι οποίοι σε κρημνώδη περιοχή επιτέθηκαν κατά του Αγίου με ξύλα και πέτρες και τον άφησαν μισοπεθαμένο. Πριν ξεψυχήσει, μία εκ των φανατικών αιρετικών γυναικών τον θανάτωσε διά λίθου.

Απολυτίκιο

Οσίως ιέρευσας, τω επί πάντων Θεώ, και πρόεδρος ένθεος, της Εκκλησίας Γαγγρών, εδείχθης Υπάτιε, Όθεν θαυματουργίαις, διαλάμπων ποικίλαις, σύνθρονον τω Τεκόντι, τον Υίον ωμολώγεις, δι' ον και χαίρων ήθλησας, Ιερομάρτυς ένδοξε.

Πηγή

ΑΠΟΔΕΧΕΣΘΕ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟ…; Θα προβείτε και σε άλλες μορφές νόμιμης και κανονικής διαμαρτυρίας;

«ΑΣΤΗΡ ΤΗΣ ΕΦΕΣΣΟΥ»

     Πηγή: «Κατάνυξις» (ἐδῶ)

   «Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθομολαίος ευτελίζει οικτρά τη Συνοδική  Λειτουργία της Εκκλησίας, μεταβάλλοντάς την σε γραφειοκρατικό μηχανισμό επιβολής του Συγκρητιστικού Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Οικουμενισμού της Νέας Τάξης Πραγμάτων, παρασύροντας και τους λοιπούς Προκαθημένους των Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών.    Αντί να εισάγει για συζήτηση στη λεγόμενη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδο» του Ιουνίου 2016 την καταδίκη της Παναίρεσης (κατά τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς) του Οικουμενισμού, εισάγει το προσυνοδικό κείμενο «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον», με το οποίο αναγνωρίζεται συνοδικά ο Εωσφορικός Συγκρητιστικός Διαχριστιανικός και Διαθρησκειακός Οικουμενισμός …………

Ούτως εχόντων των πραγμάτων, ερωτάσθε:
   1. Τί θα απολογηθείτε ενώπιον του Δικαιοκρίτη Χριστού, εσείς οι Επαρχιούχοι Επίσκοποι…, αν παραστείτε στην Ψευδοσύνοδο χωρίς να αντιδράσετε νομίμως και κανονικώς στη διεξαγωγή της Ψευδοσυνόδου;    2. Τί θα απολογηθείτε, εσείς οι Επαρχιούχοι Επίσκοποι που δεν θα είστε μέλη των αντιπροσωπειών της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας…, αν δεν αντιδράσετε νομίμως και κανονικώς στη διεξαγωγή της Ψευδοσυνόδου, η οποία είναι πλήρως αντίθετη προς τη δογματική - εκκλησιολογική και κανονική παράδοση της Εκκλησίας…
    3. Τί θα απολογηθείτε… τα λοιπά μέλη της Εκκλησίας, κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί, αν δεν αντιδράσετε νομίμως και κανονικώς στη διεξαγωγή της Ψευδοσυνόδου, η οποία είναι πλήρως αντίθετη προς τη δογματική-εκκλησιολογική και κανονική παράδοση της Εκκλησίας…
    4. Πριν τη διεξαγωγή της Ψευδοσυνόδου (δηλ. πριν  τον Ιούνιο 2016), θα αποστείλετε γραπτές διαμαρτυρίες στους Μητροπολίτες σας… και θα δηλώσετε ότι ουδέποτε θα την αποδεχθείτε ως Κανονική …    5. Θα σκεφθείτε, ΟΜΟΛΟΓΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ, Η ΟΠΟΙΑ, ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΜΑΞΙΜΟ ΤΟΝ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ, ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΗ ΑΓΙΑΖΕΙ… θα προβείτε και σε άλλες μορφές νόμιμης και κανονικής  διαμαρτυρίας κατά της διεξαγωγής της Ψευδοσυνόδου, η οποία είναι πλήρως αντίθετη προς τη δογματική-εκκλησιολογική και κανονική παράδοση της Εκκλησίας;.

«ΑΣΤΗΡ ΤΗΣ ΕΦΕΣΣΟΥ»

Ως γνωστόν, ο Διαχριστιανικός και ο Διαθρησκειακός Οικουμενισμός, αποτελεί διαχρονική θρησκευτική διδασκαλία του Σατανισμού και της Θεοσοφίας, που είναι παρακλάδι του

ΑΠΟΔΕΧΕΣΘΕ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΩΝ 14 ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΩΝ  ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ – ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ 336 ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΠΟΥ, ΕΝΩ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ, ΕΝ ΤΟΥΤΟΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΗ ΤΗΣ) ΤΟΥ ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 ΤΟΥ  ΕΩΣΦΟΡΙΚΟΥ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΤΙΚΟΥ ΔΙΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ, ΔΙ’ ΑΥΤΟΥ, ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΑΣ ΣΤΟ ΣΑΤΑΝΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΜΕΣΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΟΥ, ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ, ΜΕΣΩ ΤΗΣ –ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ ΑΔΥΝΑΤΗΣ– ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΑ ΑΓΑΠΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΕΛΙΑΡ–ΕΩΣΦΟΡΟΥ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΥΝΟΔΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ «ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΛΟΙΠΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ ΚΟΣΜΟΝ» ΠΟΥ ΥΙΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΩΝ ;

«Και αποκριθείς ο Ιησούς είπεν αυτοίς: Βλέπετε μη τις υμάς πλανήση… Ο δε υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται…»  (Ματθ. ΚΔ΄. 4, 13, 24-27).

Ως γνωστόν, ο Διαχριστιανικός και ο Διαθρησκειακός Οικουμενισμός, αποτελεί διαχρονική θρησκευτική διδασκαλία του Σατανισμού και της Θεοσοφίας, που είναι παρακλάδι του. Δηλ. δεν αποτελεί νέο προϊόν της εποχής μας, αλλά αποτελεί διαχρονικό προϊόν του Σατανισμού, του Γνωστικισμού και της Μαγείας, δηλ. του Αποκρυφισμού, με γνωστότερο εκπρόσωπο τον Σίμωνα τον Μάγο. Μάλιστα ο γνωστικός Μάνης είχε χρησιμοποιήσει τον συγκρητιστικό διαθρησκειακό οικουμενισμό στην ανάμειξη του Ιουδαϊσμού, του Χριστιανισμού και του Βουδισμού (βλέπετε Παν. Χρήστου, Ο Γνωστικισμός, Σίμων ο Μάγος, και Μανιχαϊσμός, σε: Ελληνική Πατρολογία, τομ. Β΄, σελ. 105-115, 136-137 και 188-194). Ο Διαχριστιανικός Οικουμενισμός είναι η κίνηση που έχει σκοπό την ένωση της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, δηλαδή της Ορθοδόξου Εκκλησίας, με τον Αιρετικό Παπισμό και τον Αιρετικό Προτεσταντισμό σε ενιαίο θρησκευτικό οργανισμό, τη Χριστιανική Θρησκεία, με αρχηγό του τον Αιρεσιάρχη Πάπα. Ο Διαθρησκειακός Οικουμενισμός είναι η κίνηση που έχει σκοπό την ένωση του ενιαίου Χριστιανισμού με τις άλλες θρησκείες, Ιουδαϊσμό, Ισλάμ, Βουδισμό, Ινδουϊσμό κλπ., σε ενιαίο θρησκευτικό οργανισμό, την Πράσινη Παγκόσμια Θρησκεία, της οποίας τα δόγματα είναι ο Σατανισμός, η Νεο-ειδωλολατρεία (ή λατρεία της λεγόμενης θεάς γης) και ο Αντίχριστος, ο οποίος, κατά τον Απόστολο Παύλο, μετά την εωσφορική

Ο Όσιος Ιωάννης της Κλίμακος (30 Μαρτίου)

             

Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος γεννήθηκε περὶ τὸ ἔτος 525 μ.Χ. καὶ ἦταν υἱὸς εὐσεβοῦς καὶ εὔπορης οἰκογένειας. Ἔλαβε πλούσια μόρφωση, γι’ αὐτὸ καὶ τὸν ἀποκαλοῦσαν «σχολαστικό», ἀλλὰ σὲ ἡλικία δεκαέξι ἐτῶν, ἀφοῦ ἐγκατέλειψε τὸν κόσμο, παραδόθηκε στὴν πνευματικὴ καθοδήγηση τοῦ Γέροντος Μαρτυρίου, στὸ ὄρος Σινᾶ, ὅπου ἔμεινε μέχρι τὸ θάνατό του. Στὴν συνέχεια ἐπισκέφθηκε μοναχικὲς κοινότητες στὴ Σκήτη καὶ Ταβέννιση τῆς Αἰγύπτου, ἀργότερα δὲ ἐγκαταστάθηκε σὲ κελὶ τῆς ἐρήμου τοῦ Σινᾶ, ποὺ ἀπεῖχε δύο ὧρες ἀπὸ τὴ μονὴ τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης. Ὁ βιογράφος τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου, Δανιὴλ ὁ Ραϊθηνός, μᾶς δίνει μερικὲς πληροφορίες γιὰ τὸν βίο του, κυρίως ὅμως μᾶς παρουσιάζει τὸ πῶς ἀναδείχθηκε δεύτερος Μωϋσῆς καθοδηγώντας τοὺς νέους Ἰσραηλίτες ἀπὸ τὴν γῆ τῆς δουλείας στὴν γῆ τῆς ἐπαγγελίας. Μὲ τὴν λίγη τροφὴ νίκησε τὸ κέρας τοῦ τύφου τῆς οἰήσεως καὶ τῆς κενοδοξίας, πάθη πολὺ λεπτὰ καὶ δυσδιάκριτα γιὰ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἐμπλέκονται στὶς κοσμικὲς ἐνασχολήσεις. Μὲ τὴν ἡσυχία, νοερὰ καὶ σωματική, ἔσβησε τὴν φλόγα τῆς καμίνου τῆς σαρκικῆς ἐπιθυμίας. Μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν δικό του ἀγώνα ἐλευθερώθηκε ἀπὸ τὴν δουλεία στὰ εἴδωλα. Ἀνέστησε τὴν ψυχή του ἀπὸ τὸν θάνατο ποὺ τὴν ἀπειλοῦσε. Μὲ τὴν ἀπονέκρωση τῆς προσπάθειας καὶ μὲ τὴν αἴσθηση τῶν ἀΰλων καὶ οὐρανίων ἔκοψε τὰ δεσμὰ τῆς λύπης. Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ἔγινε ὁ κατεξοχὴν ἄνθρωπος, ὁ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ πλασμένος καὶ ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἀνακαινισμένος. Καὶ μὲ ὅσα ἔγραψε δὲν μετέφερε σὲ ἐμᾶς μόνο τὶς ἀνθρώπινες γνώσεις ἀλλὰ τὴν ἴδια του τὴν ὕπαρξη, γι’ αὐτὸ ὁ λόγος του εἶναι ἀφοπλιστικὸς καὶ θεραπευτικός. Μετὰ ἀπὸ σαράντα χρόνια ἄσκηση στὴν ἔρημο, σὲ προχωρημένη πλέον ἡλικία, ἐξελέγη ἡγούμενος τῆς μονῆς Σινᾶ, ἐνῷ πρὸς τὸ τέλος τοῦ βίου του ἀποσύρθηκε πάλι στὴν ἔρημο, ὅπου κοιμήθηκε ὁσίως μὲ εἰρήνη σὲ ἡλικία ἑβδομήντα ἐτῶν, κατὰ τὸ ἔτος 600 μ.Χ. Ἡ μνήμη του ἑορτάζεται, ἐπίσης, τὴν Δ’ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν. Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ἔγραψε δύο περίφημα συγγράμματα: τὴν «Κλίμακα» καὶ τὸ «Λόγο πρὸς τὸν Ποιμένα». Ἡ «Κλίμακα» εἶναι συνέχεια τῶν ἡσυχαστικῶν κειμένων τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης παρουσιάζει τὰ στάδια τῆς τελειώσεως σὲ τριάντα κεφάλαια. Τὴν ἰδέα τῆς κλίμακος ἐμπνεύστηκε ἀπὸ τὸ ὅραμα τοῦ Ἰακώβ, τὸν δὲ ἀριθμὸ τριάντα ἀπὸ τὴν ἡλικία τῆς ὡριμότητας κατὰ τὴν ὁποία ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἄρχισε τὴν δημόσια δράση Του.Κατ’ ἀρχὰς περιγράφει τὸ πρῶτο στάδιο τῆς μοναχικῆς ζωῆς, ποὺ συνίσταται στὴν ἀναχώρηση ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ ἀπὸ καθετὶ ποὺ ὑπενθυμίζει τὸν κόσμο, τὴν ξενιτεία. Ἔπειτα ἔρχεται ἡ περιγραφὴ τοῦ ἀγῶνος τοῦ ἀσκητοῦ, μεταξὺ τῶν ἀρετῶν καὶ κακιῶν, οἱ ὁποῖες περιγράφονται ἀνάμεικτες: λύπη, ὑπακοή, μετάνοια, μνήμη θανάτου, κατὰ Θεὸν πένθος, ἀοργησία, μνησικακία, καταλαλιά, σιωπή. Τὰ τελευταία κεφάλαια ὁμιλοῦν γιὰ τὴν ἐν ἀγάπῃ τελείωση, τὴν ἡσυχία καὶ τὴν ἐσωτερικὴ προσευχή. Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ'. Θείας πίστεως.Θείαν κλίμακα, ὑποστηρίξας, τὴν τῶν λόγων σου, μέθοδον πᾶσι, Μοναστῶν ὑφηγητὴς ἀναδέδειξαι, ἐκ πρακτικῆς Ἰωάννη καθάρσεως, πρὸς θεωρίας ἀνάγων τὴν ἔλαμψιν. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμὶν τὸ μέγα ἔλεος. Κοντάκιον. Ἦχος α’. Χορὸς Ἀγγελικὸς.Καρποὺς ἀειθαλεῖς, ἐκ σῆς βίβλου προσφέρων, διδάγματα σοφέ, καθηδύνεις καρδίας, τῶν τούτοις μετὰ νήψεως, προσεχόντων μακάριε· κλῖμαξ γάρ ἐστι, ψυχὰς ἀνάγουσα γῆθεν, πρὸς οὐράνιον, καὶ διαμένουσαν δόξαν, τῶν πίστει τιμώντων σε. Μεγαλυνάριον.Τὴν οὐρανοδρόμον ἣν Ἰακώβ, κλίμακα προεῖδεν, ἐτεχνήσω πνευματικῶς, Πάτερ Ἰωάννη, συνθήκῃ τῶν σῶν λόγων, δι’ ἧς πρὸς ἀφθαρσίας, βαίνομεν μεθέξιν. Πηγή

Να μην απελπίζεται κανένας, ουδέποτε, για οτιδήποτε.

^{Ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοσις μέρους τοῦ περὶ Μετανοίας Λόγου,}

^{ἐκ τοῦ ἀποδιδομένου εἰς τὸν Ἅγιον Ἀμφιλόχιον, Ἐπίσκοπον Ἰκονίου.}

^{«Δεῦτε πρός με πᾶντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι,}

^{κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς» (Ματθ. 11, 28).}

Ἀντὶ προλόγου

Ὁ θεοχειροτόνητος ἐπίσκοπος Ἰκονίου Ἅγιος Ἀμφιλόχιος, ἐξάδελφος Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, μαθητής καὶ φίλος τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, εἰς τὸν «Περὶ μετανοίας» ἐπιγραφόμενον εἰς αὐτὸν Λόγον του, μεταξὺ ἄλλων περὶ μετανοίας φιλανθρώπων διηγήσεων, ἀναφέρει καὶ τὸ ἀκόλουθον παράδοξον περιστατικόν.
«Βούλομαι δὲ καὶ ἑτέραν ἀφήγησιν, ὦ φίλοι, ὠφέλιμον οὖσαν ὑμῖν διηγήσασθαι, δεικνύουσαν καθαρῶς Θεὸν μηδένα ἀποστρέφεσθαι τῶν προσπελαζόντων αὐτῷ. Καὶ τοῦτο... ἀπὸ τῆς βίβλου τῶν Πατέρων πειράσομαι διηγήσασθαι».
-Θέλω, ὦ φίλοι, λέγει, νὰ σᾶς διηγηθῶ καὶ μίαν ἄλλην ὠφέλιμον διήγησιν ἡ ὁποία φανερώνει πολὺ καθαρὰ ὅτι ὁ Θεὸς δὲν ἀποστρέφεται κανένα ἀπὸ ὅσους θέλουν διὰ μετανοίας νὰ τὸν πλησιάσουν, μὲ σκοπὸν νὰ σωθοῦν. Καὶ αὐτὸ θὰ τὸ ἀνασύρω ἀπὸ τὴν βίβλο τῶν πατερικῶν διηγήσεων.
Διηγεῖται λοιπὸν ὁ Ἅγιος καὶ τὸ ἀπροσδόκητον αὐτὸ γεγονός, ὡς

Η Οικουμενιστική ανοχή κάνει το ...θαύμα της: «ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ» ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

   Η ιστορία όταν επιλαμβάνεται είναι ή φάρσα ή τραγωδία. Στην δεομένη περίπτωση είναι κατάρρευση όλων των εννοιών, είναι κατάρρευση της ίδιας της χώρας.

Ποιος το φαντάζονταν την δεκαετία του εξήντα ότι μετά από πενήντα χρόνια όσα τότε φοβόσουν να δηλώσεις ότι είσαι γιατί θα φακελωθείς, γιατί θα σε στήσουν σε μια γωνιά οι μπάτσοι και θα σε ξυλοφορτώσουν, θα επαναλαμβάνονταν σήμερα αλλά από την αντίστροφη πλευρά.

Όποτε γίνονταν τότε εκδήλωση της ΕΔΑ, δηλαδή της αριστεράς, υπήρχε και η αντιδιαδήλωση των τραμπούκων του ακροδεξιού παρακράτους. Σε μια τέτοια κατάσταση δολοφονήθηκε ο Λαμπράκης.

Σήμερα το σενάριο επαναλαμβάνεται στην αντίστροφη του έκδοση και ενώ φαίνεται σα γελοία φάρσα, έχει θλιβερές συνέπειες.

Οι σημερινοί νεοέλληνες οι περισσότεροι δεν θυμούνται την χούντα και την εποχή εκείνη. 

Οι σημερινοί νέοι δεν έχουν ιδεολογία γιατί τους έχουν εκπαιδεύσει να είναι καταναλωτές-κομπιούτερ, μονάδες που ζουν στο facebook και συχνά τους πνίγει η μοναξιά ενώ ακόμα και τα όποια θρησκευτικά πιστεύω τους έχουν γελοιοποιηθεί μέσω της τηλεοπτικής δικτατορίας. Γι αυτό και τα βίαια ξεσπάσματα άνευ ουσιαστικού περιεχομένου, παρά μόνο με στόχο την καταστροφή σε ότι βρουν μπροστά τους.

Πως θα είναι το αύριο σε όλο αυτό τον κυκεώνα!

Θα υπάρχει αύριο αυτή η χώρα? Θα βρεθούν κάποιοι να μπορέσουν να αντισταθούν χωρίς να πουλάνε πατριωτισμό για προσωπικά κέρδη ?

Ιδού το ερώτημα.

ΥΓ. ένας πολύτεκνος οικογενειάρχης, ιατρός, καθώς προσερχόταν στην συγκέντρωση, «Όχι στην Ισλαμοποίηση της Ελλάδας» την Κυριακη 27/3 στον Λευκό Πύργο Θεσσαλονίκης για να εκφωνήσει λόγο, δέχθηκε απρόκλητα βίαια χτυπήματα στο κεφάλι και σε όλο του το σώμα από αναρχικούς, επιπλέον τον λήστεψαν, του πήραν το πορτοφόλι και το κινητό…

Αυτό λέγεται φασισμός… δημοκρατία…ρατσισμός… τι άλλο ???

Απαντήστε!

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr 

"Ο αντιπαπικός Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς και το φιλοπαπικό παράληρημα των οικουμενιστών"!

 "Ο αντιπαπικός  Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς

και το φιλοπαπικό παράληρημα

των οικουμενιστών"!

Πρωτοπρ. π. Άγγελος Αγγελακόπουλος

εφημέριος Ι. Ν. Αγίας Παρασκευής Καλλιπόλεως Πειραιώς

Πολύ εύστοχα και θεόπνευστα η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική, Ορθόδοξος Εκκλησία μας προβάλει την Β΄ Κυριακή των Νηστειών, για δεύτερη φορά την μορφή του εν αγίοις Πατρός ημών Γρηγορίου του Παλαμά αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, του κήρυκος της Χάριτος και θεατού του ακτίστου Φωτός. Πρώτη φορά η μνήμη του, η κοίμησή του εορτάζεται στις 14 Νοεμβρίου.

Την τοποθέτησε, μάλιστα, μετά την Κυριακή της Ορθοδοξίας, γιατί, κατά κάποιο τρόπο, αυτή η Κυριακή είναι η δεύτερη Κυριακή της Ορθοδοξίας. Και εάν θέλαμε πολύ περιληπτικά να διευκρινίσουμε για ποιόν λόγο η Εκκλησία μας τοποθέτησε αυτή την δεύτερη Κυριακή της Ορθοδοξίας, μπορούμε να πούμε ότι την προηγουμένη Κυριακή, την Κυριακή της Ορθοδοξίας, η Εκκλησία μας απέφυγε τον κίνδυνο του εξανατολισμού, δηλ. των αιρέσεων από την Ανατολή, από ιουδαϊκές και ισλαμικές επιρροές.

Είναι γνωστό ότι η αίρεση της εικονομαχίας είχε τις ρίζες της στον Ισλαμισμό και τον Ιουδαϊσμό, οι οποίες είναι ανεικονικές θρησκείες, δηλ. δεν έχουν εικόνες. Και αυτή τη μανία τους εναντίον των αγίων εικόνων προσπάθησαν να την περάσουν και μέσα στην πίστη μας, την αγία Ορθοδοξία.

Όμως, οι άγιοι Πατέρες, αγωνιζόμενοι εναντίον των χριστιανοκατηγόρων εικονομάχων, το απέτρεψαν αυτό και έτσι αποφεύχθηκε ο εξανατολισμός της Ορθοδοξίας, δηλ. το να μας παρασύρει η Ανατολή, οι Μουσουλμάνοι και οι Εβραίοι.

Με την δεύτερη Κυριακή της Ορθοδοξίας και με τους ησυχαστικές συνόδους του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά τον 14ο αιώ., οι οποίες αποτελούν την Θ΄ Οικουμενική Σύνοδο, αποφεύχθηκε τώρα όχι ο εξανατολισμός, αλλά ο εκδυτικισμός, ο εκλατινισμός, η φραγκοποίηση της Ορθοδοξίας, τον οποίο εκπροσωπούσε ο εκ της Δύσεως ερχόμενος, επηρμένος, υπερήφανος, αιρετικός και αναθεματισμένος από την Εκκλησία μας, διά του Συνοδικού της Ορθοδοξίας, Βαρλαάμ ο Καλαβρός.

Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο οποίος μαζί με τον Μ. Φώτιο Κων/λεως και τον άγιο Μάρκο Εφέσου τον Ευγενικό αποτελούν τους νέους τρεις Ιεράρχες, τους ονομαζομένους αντίπαπες και παπομάστιγες, ήλεγξε σφοδρότατα και αυστηρότατα στο πρόσωπο του Βαρλαάμ την παναίρεση του Παπισμού και όλες τις καινοτομίες, τους νεωτερισμούς, τις παραχαράξεις, τις διαστρεβλώσεις και αιρέσεις της Δύσεως επί της άπαξ παραδοθείσης πίστεως. Γι’αυτό καί μέχρι τις ημέρες μας οι αιρετικοί Λατίνοι αποστρέφονται και μισούν τον άγιο Γρηγόριο˙ δεν τον θεωρούν άγιο, αλλά αντιθέτως «αιρετικό»!!! Φρίττουν και τρέμουν μόνο στο άκουσμα του αγίου ονόματός του!

Στο έργο του «Λόγος αποδεικτικός περί της εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος» λέει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς˙ «Πάλιν ο δεινός και αρχέκακος όφις την εαυτού κεφαλήν καθ’ ημών διαίρων, υποψυθιρίζει τα της αληθείας αντίθετα»[1]. «Πάλι ο πρωταίτιος του κακού όφις, ο διάβολος, σηκώνοντας την κεφαλή του εναντίον μας, υποψυθιρίζει τα αντίθετα προς την αλήθεία».

Και παρακάτω, αφού λέει ότι αυτός ο διάβολος είναι, που παρεκίνησε τους Αρείους, τους Απολλιναρίους, τους Ευνομοίους και Μακεδονίους και πολλούς ετέρους αιρετικούς, «ούτος τοίνυν ο νοητός και διά τούτο μάλλον επάρατος όφις, το πρώτον και μέσον και τελευταίον κακόν», «αυτός, λοιπόν, ο νοερός και γι’αυτό περισσότερο καταραμένος διάβολος, που είναι το πρώτο και μεσαίο και το τελευταίο κακό», «μηδαμώς επιλελησμένος της οικείας κακοτεχνίας», «δεν ξέχασε καθόλου την κακοτεχνία του, το κακό έργο του», «διά των αυτώ πειθηνίων Λατίνων, περί Θεου καινάς εισφέρει φωνάς»[2], «με τους λατίνους, που είναι πειθήνια όργανά του, εισαγάγει καινούργιες φωνές σχετικά με τον Θεό».

Ήδη ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς λέει αυτό, που αργότερα θα πει ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ότι ο πάπας είναι αντίχριστος. «Τον πάπα να καταράσθε, γιατί αυτός θα είναι η αιτία όλων των κακών (της Ορθοδόξου πίστεως)».

Στη συνέχεια ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, αναφερόμενος στην βλάσφημη διδασκαλία του

Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

Γιά τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ

«Ἀλλοίμονο στόν καιρὸν ἐκεῖνο πού δέν σὲ ἀγαποῦσα», λέγει κάπου πρὸς τὸν Θεό, φλεγόμενος ἀπὸ ἔρωτα, ὁ ἅγιος Αὐγουστῖνος. Ἐγὼ δὲ μεταβάλλοντας ἐλαφρῶς τὸν λόγο, θὰ ἔλεγα ἀναλόγως: ἀλλοίμονο στόν καιρὸν ἐκεῖνο πού δέν εἶχαν ἐκδοθῇ διὰ τοῦ τύπου τὰ πάνσοφα καὶ θαυμαστὰ καὶ θεόβροντα συγγράμματα τοῦ μεγάλου φωστῆρος τῆς Θεσσαλονίκης Γρηγορίου. Ἂς χαθῆ ὁ φθόνος! Μᾶλλον δὲ ὁ πατὴρ τοῦ φθόνου, ὁ ὁποῖος ἄφησε τὰ συγγράμματα αὐτὰ κάπου τέσσερις αἰῶνες καὶ πλέον μέσα στό σκότος, παραπεταμένα σὲ μίαν ἄκρη, καὶ μόλις νά σωθοῦν ἀπὸ τὴν

ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ ΣΤΑΥΡΩΣΑΝ ΠΑΠΙΚΟ ΙΕΡΕΑ! "Κατέβη ο διάβολος προς υμάς έχων θυμόν μέγαν, ειδώς ότι ολίγον καιρόν έχει"! (Άποκ. 12, 12)

Πηγή καὶ βίντεο εδώ

Φρίκη στην Υεμένη:

Τζιχαντιστές σταύρωσαν Ιερέα

Ο Περγάμου Ιωάννης μνημόνευσε τον Πάπα;

Πηγή: http://katanixis.blogspot.gr/2016/03/blog-post_716.html 

Δέος και σοκ προκάλεσαν οι πληροφορίες που έφτασαν στο EKKΛΗΣΙΑ ONLINE ότι ο Φαναριώτης Ιεράρχης Περγάμου Ιωάννης μνημόνευσε στην Αγία Προσκομιδή-δίπτυχα τον Πάπα Φραγκίσκο

''Αυτό έγινε στον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής στο κέντρο της Αθήνας'',όπως μας είπε κληρικός που τον άκουσε ...εξεπλάγη και απομακρύνθηκε από το σημείο....

Αν ισχύει αυτό...τότε...!

ekklisiaonline.gr

Κελλιά και Σκήτες στο Άγιον Όρος δεν μνημονεύουν τον Βαρθολομαίο

Σε δεκάδες κελλιά και Σκήτες κυρίως στην ευρύτερη περιοχή της Ιερών Μονών Μεγίστης Λαύρας και Αγίου Παύλου ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος δεν μνημονεύεται από τους πατέρες εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα.

  Βοά το Άγιον Όρος αλλά για ευνόητους λόγους διατηρείται σιωπή μήπως και μεταπειστούν οι μοναχοί που αρνούνται κατηγορηματικά το μνημόσυνο στον κ. Βαρθολομαίο, τονίζει στο ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ Ιεράρχης που επισκέπτεται τον Αθωνα.

    Μοναχοί από την περιοχή της ερήμου του Αθωνα που μίλησαν στο ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ διευκρινίζουν ότι οι αρνητές της μνημόνευσης δεν είναι ζηλωτές.

    Μάλιστα στα πρόθυρα διακοπής του μνημοσύνου είναι και Ιερά Μονή.

   Αιτία όπως υπογραμμίζουν οι μοναχοί είναι η τακτική του κ. Βαρθολομαίου σε σχέση με την οικουμενιστική δράση του με ό,τι αυτό συνεπάγεται…

    Θα επανέλθουμε...

Πηγή 

Πορίσματα καταδικαστικά όχι μόνο των Οικουμενιστών, αλλά και των Αντι-Οικουμενιστών!

Πορίσματα – Ψήφισμα

Θεολογικής- Επιστημονικής Ημερίδος με θέμα: "Αγία και Μεγάλη Σύνοδος" Μεγάλη προετοιμασία, χωρίς προσδοκίες.

  Μὲ τὰ «Πορίσματα», ἀντι-Οικουμενιστὲς Πατέρες καὶ ἀδελφοί, συνειδητοποιεῖτε ὅτι καταδικάζετε τοὺς ἑαυτούς σας;

   Συνειδητοποιεῖτε ὅτι μὲ ὅλα ὅσα καταγγέλλετε, ἀποδεικνύεται ὅτι οἱ προετοιμάζοντες και –ἐν μέρει– οἱ συγκροτοῦντες τὴν Πανορθόδοξη Σύνοδο εἶναι ψευδοποιμένες καὶ ὅτι κινοῦνται μὲ ἀποδεδειγμένη δολιότητα κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας; (σύμφωνα μὲ τὰ δικά σας Πορίσματα). Κι ὅμως μὲ αὐτοὺς ἐσεῖς κοινωνεῖτε, τοὺς τιμᾶτε καὶ τοὺς μνημονεύετε;

  Ἀλήθεια, σὲ ποιά ἄλλη ἐκκλησιαστικὴ περίοδο, οἱ Πατέρες ποὺ κατήγγειλαν τὴν αἵρεση, ταυτόχρονα κοινωνοῦσαν καὶ μνημόνευαν τοὺς καταγγελλόμενους ψευδοποιμένες;

  Οὐσιαστικά, κρίνετε ὡς μὴ Ὀρθόδοξη τὴν αὐτοσυνειδησία τῶν Οἰκουμενιστῶν, ἀλλὰ ἡ παρακάτω πρόταση τῶν «Πορισμάτων» σας, δὲν ἀποδεικνύει ὅτι καὶ ἡ δική σας ἐκκλησιολογικὴ αὐτοσυνειδησία πάσχει, ἀφοῦ ὅλοι ἀνήκετε στὸ Π.Σ.Ε.; Γράφετε στὴν §8 τῶν «Πορισμάτων» σας:

«Η ένταξη της Ορθοδόξου Εκκλησίας σ’ έναν οργανισμό που εμφανίζεται ως υπερεκκλησία και η συνύπαρξη και συνεργασία της με την αίρεση συνιστά παραβίαση της κανονικής τάξεώς της και αθέτηση της εκκλησιολογικής αυτοσυνειδησίας της.

    Ἀλήθεια! Μήπως τὰ δικά σας «Πορίσματα» καταδικάζουν ὄχι μόνο τοὺς παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστές, ἀλλὰ καὶ ἐσᾶς τοὺς Ἀντι-Οἰκουμενιστές;

Πορίσματα – Ψήφισμα

Θεολογικής- Επιστημονικής Ημερίδος με θέμα: "Αγία και Μεγάλη Σύνοδος" Μεγάλη προετοιμασία, χωρίς προσδοκίες.

  Με τη Χάρη και την ευλογία του Αγίου Τριαδικού Θεού, σήμερα Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016, πραγματοποιήθηκε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, αίθουσα «Μελίνα Μερκούρη», στο Νέο Φάληρο Πειραιώς, Θεολογική - Επιστημονική Ημερίδα, με θέμα: «ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ: Μεγάλη προετοιμασία, χωρίς προσδοκίες». 

Την διοργάνωση, την οποία πραγματοποίησαν οι Ιερές Μητροπόλεις Γλυφάδας, Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως, Κυθήρων και Πειραιώς, καθώς και η Σύναξις Κληρικών και Μοναχών, ετίμησαν με την παρουσία τους σεβασμιώτατοι Αρχιερείς, Καθηγούμενοι και Γερόντισσες Ιερών Μονών, αγιορείτες Πατέρες, κληρικοί, πρόεδροι χριστιανικών Σωματείων και Οργανώσεων, Καθηγητές Θεολογικών Σχολών και Θεολόγοι και γύρω στους χίλιους πιστούς. Την Ημερίδα διοργάνωσε πενταμελής Επιστημονική  Επιτροπή: α) ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, β) ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός, Ομ. Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, γ) ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης, Ομ. Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. δ) ο Αρχιμανδρίτης π. Αθανάσιος Αναστασίου, Προηγούμενος της Ι. Μονής του Μεγάλου Μετεώρου, και ε) ο κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης, Καθηγητής της Δογματικής της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. Στην Ημερίδα παρέστη και απηύθυνε χαιρετισμό ο Επίσκοπος Μπαντσέν κ. Λογγίνος της Ουκρανικής Εκκλησίας και ο προϊστάμενος της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας αγίου Όρους π. Σάββας. Επίσης ο Μητροπολίτης Λόσετς της Βουλγαρικής Εκκλησίας κ. Γαβριήλ εκπροσωπήθηκε από τον π. Ματθαίο Βουλκανέσκου, κληρικό της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, ο οποίος και ανέγνωσε τον χαιρετισμό του.

Το γενικό θέμα της Ημερίδος αναπτύχθηκε σε τέσσερις Συνεδρίες από τους εισηγητές: τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Πειραιώς κ. Σεραφείμ, Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεον, Γλυφάδας κ. Παύλον, Κυθήρων κ. Σεραφείμ, και Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμίαν, τους πανεπιστημιακούς καθηγητές, τον πρωτ. π. Γεώργιο Μεταλληνόν, τον πρωτ. π. Θεόδωρο Ζήση, τον κ. Δημήτριο Τσελεγγίδη, τον πανοσ. αρχιμ. π. Σαράντη Σαράντο, Διδάκτορα της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, τον πανοσ. αρχιμ. π. Αθανάσιο Αναστασίου, τον πρωτ. π. Πέτρο Heers, διδάκτορα της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., τον πρωτ. π.  Αναστάσιο Γκοτσόπουλο, Θεολόγο, (Μr. Θεολογίας), εφημέριο Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Πατρών, τον πανοσ. αρχιμ. π. Παύλο Δημητρακόπουλο, Θεολόγο, (Μr. Θεολογίας), Διευθυντή του Γραφείου Αιρέσεων της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς, τον κ. Σταύρο Μποζοβίτη, Θεολόγο –Συγγραφέα, μέλος της Αδελφότητος Θεολόγων ο «Σωτήρ» και τον πρωτ. π. Άγγελο Αγγελακόπουλο, Θεολόγο, κληρικό της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς.

Από τις εισηγήσεις και τον επακολουθήσαντα διάλογο προέκυψε και εγκρίθηκε ομοφώνως το παρά κάτω Ψήφισμα-Πόρισμα:

1) Η Θεολογία της Εκκλησίας μας είναι καρπός της Θείας Αποκαλύψεως, εμπειρία της Πεντηκοστής. Δεν νοείται Εκκλησία χωρίς Θεολογία και δεν νοείται Θεολογία έξω από την Εκκλησία, την οποία εξέφρασαν οι Προφήτες, οι Απόστολοι, οι Πατέρες και οι άγιες Σύνοδοι. Όταν μια Σύνοδος δεν θεολογεί ορθοδόξως, δεν μπορεί να είναι γνήσια Ορθόδοξη Σύνοδος,

Ορθόδοξο εκκλησιαστικό ή Νεοταξίτικο Οικουμενιστικό ΗΘΟΣ;

ΔΕΥΤΕΡΟ ΙΕΡΑΤΙΚΟ ΟΛΙΣΘΗΜΑ

ΠΙΟ ΘΛΙΒΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ!

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Είναι θλιβερό αλλά γεγονός  ότι παρά τον πρώτο ολίσθημα ήρθε  και το δεύτερο, δηλαδή η προσπάθεια να δικαιολογήσει το αδικαιολόγητο πρώτο.
Άλλωστε δεν περιμένανε και κάτι καλύτερο από ένα τέτοιο ιεράρχη της «αγαπητικής κάμερας» που θέλει να λέγεται αρχιεπίσκοπος και «καίγεται» για να δείξει υποτίθεται την «απλότητα» του ενώπιον μουσουλμάνων αφαιρώντας τον σταυρό από πάνω του,  άσχετα αν προσβάλλει και πληγώνει βάναυσα το ελληνορθόδοξο ποίμνιο.
Απάντηση εξέδωσε η Αρχιεπισκοπή Αθηνών για το Σταυρό Ιερώνυμου κατά την επίσκεψή του στους πρόσφυγες. Αναλυτικά αναφέρεται…
«Με αφορμή την αναπαραγωγή κυρίως στο διαδίκτυο της δήθεν είδησης ότι ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος «επέλεξε να μη φέρει σταυρό και εγκόλπιο» στο πλαίσιο της επίσκεψης αγάπης και διανομής τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης στους πρόσφυγες που πραγματοποίησε πρόσφατα στον Πειραιά, ώστε «να μην θίξει το θρησκευτικό συναίσθημα των μουσουλμάνων», διευκρινίζονται τα ακόλουθα:
– Είναι λυπηρό και θλιβερό ταυτόχρονα να διακινούνται με τέτοια ευκολία ως ειδήσεις επικίνδυνες και νοσηρές φαντασιώσεις και εικασίες αρρωστημένων και σκοτεινών εγκεφάλων, οι οποίοι ουδεμία σχέση έχουν με τον Χριστιανισμό και την Εκκλησία μας.
– Σε τέτοιες μάλιστα τραγικές για κάθε εμπερίστατο και χειμαζόμενο συνάνθρωπό μας περιστάσεις, ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος βαθύτατα πιστεύει ότι η παρουσία του με το απλό ράσο του Ορθόδοξου κληρικού αρκεί για να δώσει ξεκάθαρη μαρτυρία Χριστού και Εκκλησίας. Η ποιμαντική, άλλωστε, του Ορθόδοξου παπά προς τον άνθρωπο που δοκιμάζεται, απαιτεί απλότητα και διάκριση και δεν πραγματοποιείται με την επίδειξη σε τόπους δυστυχίας των διακριτικών του αξιώματός του.
– Κατά τα λοιπά, όπως ο Αρχιεπίσκοπος επισήμανε στο πλαίσιο της
προσφώνησής του προς την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας, η σύμφωνα με την αποστολή της Εκκλησίας και τη διδασκαλία του Χριστού αρωγή προς τον εμπερίστατο πρόσφυγα συνάνθρωπό μας, ούτε καταργεί, ούτε μετακινεί στο ελάχιστο την «κόκκινη γραμμή» που είναι η πρόασπιση της εθνικής, θρησκευτικής και πολιτισμικής ταυτότητας της πατρίδας μας.»

Δεν χρειάζεται να πει κάνεις πολλά για αυτή την ανακοίνωση, (δελτίου τύπου!!!) παρά μόνο αυτό που έγραψαν πολλοί για την περίπτωση:

«Πας ουν όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του Πατρός μου του εν ουρανοίς·  Όστις δ’ αν αρνήσηταί με έμπροσθεν των ανθρώπων, αρνήσομαι αυτόν καγώ έμπροσθεν του Πατρός μου του εν ουρανοίς»

(Ματθ. ι΄ 32-33).

Όσον αφόρα τους χαρακτηρισμούς του περί αρρωστημένων και σκοτεινών εγκεφάλων οι οποίοι ουδεμία σχέση έχουν με τον Χριστιανισμό και την Εκκλησία… αλλοίμονο σε αυτόν τον τόπο που έχει τέτοιους… «ταραγμένους» με ένδυμα ποιμένος.

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

www.nikosxeiladakis.gr

Συγκέντρωση-πορεία ενάντια στην Ισλαμοποίηση της πατρίδας μας

 Κυριακή 27/3/2016.

Φωτορεπορτάζ από την συγκέντρωση-πορεία ενάντια στην Ισλαμοποίηση της πατρίδας μας

Με την βοήθεια του Θεού, η πρώτη ανοιχτή, πλήρως ακομμάτιστη, συγκέντρωση-πορεία "ενάντια στην Ισλαμοποίηση της πατρίδας μας  και την μετατροπή της σε απέραντο Hot-Spot", στην Θεσσαλονίκη, είναι γεγονός.

500-600 περίπου Ελληνες, στην συντριπτική τους πλειοψηφία νέοι-ες, σήκωσαν ψηλά την γαλανόλευκη και βροντοφώναξαν "Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ".

Νεα Ταξη

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΛΑΘΡΟ ΑΠΟ ΑΙΘΙΟΠΙΑ?

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Έχουμε λαθρό από την Μαυριτανία, Μαρόκο, Αλγερία, Τυνησία, Λιβύη, Σουδάν, Σομαλία, Νιγηρία, Ιράκ, Ιράν, Συρία, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Ινδία, Μπαγκλαντές και πρόσφατα όπως αναφέρουν τουρκικά ΜΜΕ από Μυανμάρ και Ινδονησία.
Δεν σας πέρασε ποτέ απ’ το μυαλό γιατί δεν έχουμε λαθρομετανάστες και από την Αιθιοπία που είναι στις 10 φτωχότερες χώρες του κόσμου;

Ο πληθυσμός της χώρας αυτής είναι 90.076.012 κάτοικοι, (σύμφωνα με την τελευταία απογραφή του 2015), και οι προβλέψεις μιλούν για 92.206.005 μέχρι τέλος του 2016, γεγονός που καθιστά την Αιθιοπία την 2η σε πληθυσμό χώρα της Αφρικής μετά τη Νιγηρία. Μέσος όρος ζωής των κατοίκων της είναι τα 44 χρόνια, 43 για τους άνδρες και 45 για τις γυναίκες, (όταν στην Ευρώπη είναι σχεδόν ο διπλάσιος). Το ποσοστό ανεργίας στην χώρα είναι επισήμως το 62,9%. Επιπλέον, η χώρα αυτή έχει περάσει πολέμους, εμφύλιες συγκρούσεις και μεγάλες περιόδους λιμού.
Σύμφωνα με αυτά που μας λένε οι διάφοροι «ανθρωπιστές- αντιρατσιστές», η μετανάστευση από τις χώρες της Αφρικής στην Ευρώπη οφείλεται στην ακραία φτώχεια και τη δυστυχία. Αν, όμως,ήταν έτσι, τότε η Ευρώπη θα έπρεπε να κατακλύζεται από εκατομμύρια Αιθίοπες. Αλλά, οι εξ’ Αιθιοπίας προερχόμενοι λαθρομετανάστες είναι ελάχιστοι. Και στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη…
Γιατί άραγε; Μήπως επειδή είναι η μόνη χώρα της Αφρικής που κατοικείται από χριστιανούς, (κόπτες), ενώ τα γνωστά κυκλώματα που προωθούν λαθρομετανάστες στην Ευρώπη, στέλνουν επίτηδες μόνο μουσουλμάνους, γιατί το σχέδιο της Νέας Τάξης Πραγμάτων προβλέπει την ισλαμοποίηση της Ευρώπης;

Αυτά δεν μας τα αναφέρει κανένας. Ξυπνήστε !

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

www.nikosxeiladakis.gr