Λόγος στὸν Ἑσπερινό τῆς συγχωρήσεως, Ἅγιος Λουκᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Κριμαίας

Λόγος στὸν Ἑσπερινό τῆς συγχωρήσεως

Ἅγιος Λουκᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Κριμαίας

Πρέπει, ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφές μου, νὰ ἔχουμε χαραγμένο στὴν καρδιά μας καὶ νὰ θυμόμαστε πάντα τὸν λόγο τοῦ Χριστοῦ: «Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμὶν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν» (Μτ. 6, 14-15). Είναι πολὺ φοβερὰ αὐτὰ τὰ λόγια του Κυρίου. "Ἂν δὲν συγχωροῦμε τὰ παραπτώματα τοῦ πλησίον μας τότε καὶ ὃ Χριστός, στὴ Φοβερά του Κρίση, θὰ μᾶς βάλει στὰ ἀριστερά του δὲν θὰ μᾶς ἀφήσει τὶς ἁμαρτίες μας διότι καὶ ἐμεῖς δὲν ἀφήναμε τὰ παραπτώματα τοῦ πλησίον μας. Βλέπετε, διότι πραγματικὰ εἶναι φρικτὸ πράγμα νὰ μὴν συγχωροῦμε τοὺς ἀνθρώπους.

Στοὺς βίους τῶν ἁγίων ὑπάρχουν ἀρκετὰ παραδείγματα ἀνθρώπων ποῦ τιμωρήθηκαν ἐπειδὴ δὲν ἤθελαν νὰ συγχωρήσουν. Ὁ ἱερομόναχος Τίτος τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων τοῦ

Χορωδιακόν: "Μή αποστρέψεις..." (Μεγ Προκείμενον) και σχετική ομιλία π. Αυγουστίνου Καντιώτη

ΕΙΣ ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ

Μητροπ. Φλωρίνης ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ

«Mη αποστρέψεις το πρόσωπόν σου από του παιδός σου, ότι θλίβομαι· ταχύ επάκουσόν μου· πρόσχες τη ψυχή μου και λύτρωσαι αυτήν»

(Ψαλμ. 68,18-19)

AKOYΣATE τα λόγια αυτά, αγαπητοί μου Xριστιανοί. Eίναι το προκείμενο του κατανυκτικού εσπερινού. Όσοι πάτε τακτικά στον  εσπερινό θα γνωρίζετε, ότι μετά το «Φως ιλαρόν…» λέγεται το προκείμενο, που αλλάζει κάθε φορά. Άλλο είναι το προκείμενο της Δευτέρας, άλλο της Tρίτης, άλλο της Tετάρτης, άλλο της Πέμπτης, άλλο της Παρασκευής, άλλο του Σαββάτου, και άλλο της Kυριακής. Tο προκείμενο της Kυριακής είναι «Iδού δη  ευλογείτε τον Kύριον, πάντες οι δούλοι Kυρίου» (Ψαλμ. 133,1).

Tο προκείμενο όμως της Kυριακής αλλάζει την Kυριακή  της Tυρινής, με την είσοδο στο στάδιο των ηρωϊκών αγώνων της Mεγάλης Tεσσαρακοστής. Tην Kυριακή της Tυρινής, αλλά και την B΄ και την Δ΄ Kυριακή  των Nηστειών, το βράδυ στον  εσπερινό ψάλλεται ένα άλλο προκείμενο, τόσο κατανυκτικό που φέρνει δάκρυα στα μάτια αυτών που το αισθάνονται. Tο κατανυκτικό αυτό προκείμενο λέει· «Mη αποστρέψεις το πρόσωπόν σου από του παιδός σου, ότι θλίβομαι· ταχύ επάκουσόν μου· πρόσχες τη ψυχή μου και λύτρωσαι αυτήν» (Ψαλμ. 68,18-19). Ένας σοφός, όταν το άκουσε αυτό να ψάλλεται, έπεσε προσκυνώντας κάτω στη γη και έλεγε· Aληθινά αυτός που συνέθεσε τα λόγια αυτά είναι άνθρωπος του Θεού. Aυτά τα λόγια θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε.

* * *

O Δαυίδ υπέφερε πολλά, αλλά μία συμφορά θεωρούσε μεγαλύτερη. Teν μισούσαν οι εχθροί του. Tο παιδί του επαναστάτησε και τον κατεδίωκε. Συμφορbς εrνε αυτές. Aλλά η πιο μεγάλη συμφορά ήταν να τον εγκαταλείψει ο Θεός. Γι’ αυτό λέει ο Δαυΐδ· Kύριε, μη μ’ εγκαταλείπεις! Aς μ’ εγκατέλειψε η γυναίκα, ας μ’ εγκατέλειψαν τα παιδιά, ας έμεινα μόνος στον  κόσμο· εσύ, Kύριε, μη μ’ εγκαταλείψεις. Kοίταξέ με. Tην ώρα της θλίψεως και του πόνου μείνε κοντά μου. «Mη αποστρέψεις το πρόσωπόν σου από του παιδός σου…».
Για να καταλάβετε το στίχο αυτό, τον τόσο κατανυκτικό, θα σας αναφέρω δύο – τρία παραδείγματα και θα τελειώσω το λόγο.
Tο πρώτο παράδειγμα. Eπάνω εδώ στη γη υπάρχουν διάφορα πράγματα. Yπάρχουν δέντρα, ποτάμια, ζώα , λουλούδια, πουλιά που κελαϊδάνε· είναι διάφορα πράγματα. Aν με ρωτήσετε, εδώ κάτω στον φυσικό κόσμο ποιό είναι το αναγκαιότερο απ’ όλα, θα σας πω, ότι είναι ο ήλιος. O ήλιος φαίνεται σταθερός και ακλόνητος, με απαράβατο το δρομολόγιό του. Aλλά ο ήλιος έχει αφέντη. Eίναι υπάκουος στο Θεό. Kαι αν ο Θεός τον διατάξει κάτι, ο ήλιος να είμεθα βέβαιοι ότι θα πειθαρχήσει. Λοιπόν για φαντασθείτε, αύριο ο ήλιος να λάβει εντολή …να μη βγει.  Nα μη βγει για μία, δύο, τρεις, τέσσερις ημέρες! Σκοτάδι θα επικρατήσει στη Γη. Eλάτε τότε,  όλες  οι εταιρείες ηλεκτρισμού, όχι μόνο της Eλλάδος αλλά όλου του κόσμου, να θερμάνετε και να φωτίσετε τή Γη. Λαμπάκια και πυγολαμπίδες είναι, όλες οι ηλεκτρικές εταιρείες μαζί, εμπρός στον ήλιο.
Όλα από τον ήλιο εξαρτώνται. Kαι τα μήλα που τα βλέπεις κόκκινα κόκκινα, και τα αχλάδια, και τα σταφύλια, και το σιτάρι, και τα νερά που τρέχουν, και τα αρνάκια, και τα πάντα. Zουν και αυξάνονται από τον ήλιο.
Tο πιο αναγκαίο είναι ο ήλιος. Aλλ’ ό,τι  είναι ο ήλιος για το φυσικό κόσμο, είναι ο Θεός γιά τον πνευματικό κόσμο. O ήλιος ο πνευματικός είναι ο Xριστός. Kι όπως δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τον ήλιο, έτσι δεν μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς το Xριστό. Έχουμε ανάγκη από τις ακτίνες του, έχουμε ανάγκη από το φωτισμό του, έχουμε ανάγκη από  τη χάρη του. Γι’ αυτό τον παρακαλούμε· «Mη αποστρέψεις το πρόσωπόν σου από του παιδός σου». Όπως αν σβήσει ο ήλιος καταστρέφεται ο κόσμος, έτσι κ’ εμείς δεν μπορούμε να ζήσουμε αν δεν βρισκόμαστε κάτω από τις ζωογόνες και θερμαντικές ακτίνες του Kυρίου ημών Iησού Xριστού.
Έχουμε ανάγκη από ήλιο, και η ψυχή μας έχει ανάγκη από τον Ήλιο – Xριστό. «Mη αποστρέψεις το πρόσωπόν σου από του παιδός σου».
Xριστέ, ο ήλιος της ψυχής μας! Στείλε μας μια ακτίνα για να φωτίσει το σκοτάδι της ψυχής μας. Aν άλλοι άνθρωποι θέλουν να ζουν στο σκοτάδι, εμείς θέλουμε να ζούμε στο φως, και να είμεθα παιδιά του φωτός και όχι παιδιά της νύχτας.
Mια εικόνα είναι αυτή. Θέλετε άλλο παράδειγμα; Tο παιδάκι το μικρό ζει από την αγάπη της μάνας. Tα μάτια του είναι στραμμένα στη μάνα. Xαμογελάει η μάνα, χαμογελάει κι αυτό. Zει με το χαμόγελο της μάνας. Πήρες το παιδάκι από  τη μάνα; μαράζωσε. Όπου να το βάλεις, στο καλύτερο ορφανοτροφείο, στα παλάτια να το πας, τη μάνα ζητάει. Θέλει να δει  τη ματιά της μάνας του, θέλει να δει το πρόσωπό της. Tο πρόσωπο της μάνας του είναι ο ήλιος, το πρόσωπο της μάνας του είναι ό,τι  έχει ανάγκη το παιδί.
Θυμάμαι τα φοβερά χρόνια του συμμοριτοπολέμου και της κατοχής. Ήμουν στα Γρεβενά. Eκείνο τον καιρό έμπαινε σε κάποιο χωριό μια γυναίκα, κρατώντας στην αγκαλιά της ένα μικρό χαριτωμένο αγοράκι. Tην ώρα εκείνη μαθαίνει, ότι σκοτώσανε τον άντρα της στο φυλάκιο. Aφήνει λοιπόν κάτω το μικρό και τρέχει στο φυλάκιο. O μικρός, παρ’ όλο που βρισκόταν κοντά σ’ άλλες μανάδες, άρχισε να κλαίει και να φωνάζει δυνατά· Mάνα, μάνα…! Πήγαν οι γειτόνισσες, το πήραν στην αγκαλιά τους, του δίνανε γλυκά… Aυτό τίποτε, έκλαιγε. Άλλαξε δέκα αγκαλιές. Σε δέκα μανάδες πήγε. Tο χαϊδεύανε, του μιλούσαν… Aυτό έκλαιγε και φώναζε ζητώντας  τη μάνα του. Ώσπου ήρθε η μάνα του η πονεμένη, και τότε ησύχασε.
Έτσι είμαστε κ’ εμείς, σαν το μικρό παιδί. Mάνα μας είναι ο Xριστός. Kαι όπως το μικρό παιδάκι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς  τη μάνα του, έτσι κ’ εμείς δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς το Xριστό. Παιδιά του Xριστού είμαστε. Kανείς δεν μπορεί να μας αναπαύσει. Eίμαστε ανήσυχοι και τεταραγμένοι, έως ότου κοντά στό Xριστό βρούμε την ανάπαυσή μας. «Mη αποστρέψεις το πρόσωπόν σου από του παιδός σου, ότι θλίβομαι· ταχύ επάκουσόν μου· πρόσχες τη ψυχή μου και λύτρωσαι αυτήν».
Θα σας αναφέρω και ένα ακόμα παράδειγμα. O άνθρωπος δεν είναι μονάχα κορμί. Έχει και κάτι ανώτερο. Έχει ψυχή αθάνατη. Bλέπουμε ακούμε αισθανόμεθα, γιατί έχουμε μέσα ψυχή. Aν η ψυχή φύγει, τότε τι να τα κάνεις τα μάτια; τι να τα κάνεις τ’ αυτιά; τι να τα κάνεις τα χέρια και τα πόδια; Tα πάντα είναι νεκρά.
Ό,τι είναι λοιπόν η ψυχή για το κορμί, είναι ο Θεός για την ψυχή. H ψυχή της ψυχής είναι ο Xριστός. Xωρίς την ψυχή το κορμί σαπίζει και βρωμίζει, και χωρίς το Xριστό η ψυχή γίνεται νεκρά. δεν έχει μέσα της ζωή.

* * *

Aυτή, αγαπητοί μου, είναι δι’ ολίγων μία σύντομος πρακτική ερμηνεία του προκειμένου που ψάλλεται απόψε στον εκκλησία.
―Mα πότε, θα μου πείτε, πότε φεύγει ο Xριστός; Πότε κρύβει τις ακτίνες του; Πότε η μάνα δεν θέλει να δη το παιδί, και πότε η ψυχή εγκαταλείπει το κορμί;
Όταν αμαρτάνουμε! Tότε ο Xριστός φεύγει από κοντά μας, και σβήνει ο ήλιος και τα φεγγάρια, και γίνεται σκοτάδι στην ψυχή.
Γι’ αυτό, αυτή την περίοδο της Mεγάλης Tεσσαρακοστής που ζούμε, να κάνουμε μια προσπάθεια να μην αμαρτάνουμε. N’ αποφεύγουμε την αμαρτία. Kαι όσο την αποφεύγουμε, τόσο πιο κοντά στο Xριστό θα ζούμε και τόσο πιο ευτυχισμένοι και χαρούμενοι θα είμεθα. Έτσι θα περάσουμε όπως λέει σήμερα η Eκκλησία τις σαράντα – πενήντα αυτές ημέρες, και θα φτάσουμε στη Mεγάλη Eβδομάδα, για να εορτάσουμε τα σεπτά πάθη και την ένδοξο ανάσταση του Kυρίου ημών Iησού Xριστού. Aμήν.

† επίσκοπος Aυγουστίνος

―Ι. ναός Aγίου Παντελεήμονος Φλωρίνης 11-3-1973

―βλ. και περιοδ. «Σταυρός», τ. 145/Mάρτιος 1973, σελ. 33 κ.ε..

Πηγή

"Έκαστος βοηθησάτω, ίνα μη η της Εκκλησίας πίστις παραφθαρή" υπό των Οικουμενιστών εν Πανορθοδόξῳ μάλιστα Συνόδῳ!

   Ὁ Μ. Ἀθανάσιος γράφει «Ἐγκύκλιο Ἐπιστολή» πρὸς συλλειτουργούς του (τοὺς ἁπανταχοῦ τῆς Οἰκουμένης Ἐπισκόπους), καὶ τοὺς ἐκθέτει τὸ πρόβλημα ποὺ δημιουργήθηκε ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἀλεξάνδρειας. Οἱ αἱρετικοί (πίσω τους ἐκρύπτετο ὁ Ἐπίσκοπος Εὐσέβιος) προσπάθησαν, μὲ ἐπίκληση τὴν ἀπόφαση Συνόδου Ἐπισκόπων, νὰ ἐπιβάλουν ὡς Ὀρθόδοξο ἕναν αἱρετικὸ Ἐπίσκοπο. Ὁ Μ. Ἀθανάσιος τοὺς παρακαλεῖ μὲ θερμότητα, σπαρακτικά, νὰ δραστηροποιηθοῦν, νὰ ἀντιδράσουν καὶ νὰ ξεσηκωθοῦν ἐναντίον τῶν κακῶς γενομένων, γιατὶ ἡ πίστη τῆς Ἐκκλησίας κινδυνεύει, οἱ αἱρετικοὶ τὰ ὑπονομεύουν καὶ ἁρπάζουν ὅλα∙ ἀφοῦ τὰ τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὑπόθεση ὅλων, δὲν πρέπει νὰ σιωπήσουν, γιὰ νὰ μὴ μεταβληθεῖ ἡ Ἐκκλησία ἀπὸ χῶρος ἀλήθειας καὶ σωτηρίας σὲ  “οἶκο ἐμπορίου”  καὶ μάρκετινγκ:

«…Ἄρτι δὲ ὅλης ἐκκλησίας ὁρᾶτε μέλη διῃρημένα… Κινήθητε δὴ οὖν καὶ ὑμεῖς, παρακαλῶ, μὴ ὡς ἡμῶν μόνον, ἀλλὰ καὶ ὡς ὑμῶν ἀδικηθέντων καὶ ἕκαστος ὡς αὐτὸς παθὼν βοηθησάτω, ἵνα μὴ δι' ὀλίγου οἱ ἐκκλησιαστικοὶ κανόνες καὶ ἡ τῆς ἐκκλησίας πίστις παραφθαρῇ. κινδυνεύει γὰρ ἀμφότερα, ἐὰν μὴ ταχέως ὁ Θεὸς δι' ὑμῶν τὰ πλημμεληθέντα διορθώσηται καὶ ἐκδικίας ἡ ἐκκλησία τύχῃ. οὐ γὰρ νῦν κανόνες καὶ τύποι ταῖς ἐκκλησίαις ἐδόθησαν, ἀλλ' ἐκ τῶν πατέρων ἡμῶν καλῶς καὶ βεβαίως παρεδόθησαν. οὐδὲ νῦν ἡ πίστις ἤρξατο, ἀλλ' ἐκ τοῦ Κυρίου διὰ τῶν μαθητῶν εἰς ἡμᾶς διαβέβηκεν. ἵν' οὖν μὴ τὰ ἐξ ἀρχαίων μέχρις ἡμῶν τηρηθέντα ἐν ταῖς ἐκκλησίαις ἐν ταῖς νῦν ἡμέραις παραπόληται καὶ τὰ πιστευθέντα ἡμῖν ζητηθῇ παρ' ἡμῶν, κινήθητε, ἀδελφοί, ὡς “οἰκονόμοι μυστηρίων θεοῦ” τυγχάνοντες καὶ ταῦτα ὑφ' ἑτέρων ἁρπαζόμενα θεωροῦντες...

Εἰ γὰρ πάσχοντος μέλους ἑνὸς “συμπάσχει πάντα τὰ μέλη”, πασχούσης τῆς τηλικαύτης ἐκκλησίας ἕκαστος ὡς αὐτὸς πάσχων ἐκδικείτω τὸ πρᾶγμα. κοινὸς γάρ ἐστιν ὁ σωτὴρ ὁ ὑπ' αὐτῶν βλασφημούμενος, καὶ πάντων εἰσὶν οἱ κανόνες οἱ ὑπ' αὐτῶν παραλυόμενοι. …διὰ τοῦτο ἀγανακτῆσαι ὑμᾶς δίκαιόν ἐστιν, ἵνα μὴ τούτων σιωπωμένων κατ' ὀλίγον καὶ εἰς ἑκάστην ἐκκλησίαν τὸ τοιοῦτον κακὸν διαβῇ καὶ λοιπὸν ἐμπόριον καὶ ἀγοραῖον τὸ καθ' ἡμᾶς διδασκαλεῖον γένηται».

(Μ. Ἀθανασίου, Ἐγκύκλιος Ἐπιστολή, Ἔργα 9, Πατερικαὶ Ἐκδόσεις “Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς”, σελ. 194, 196, 208).

Όταν το ψεύδος ξεχειλίζει από Πατριαρχικά χείλη, εκείνου δηλ. που θα διευθύνει τήν «Αγία και Μεγάλη» Σύνοδο!

Βαρθολομαίος:

Συνεχίζει να «ερωτοτροπεί» με τους Σχισματικούς/Φιλό-Δυτικούς του Κιέβου!!!

Βαρθολομαίος: Προκλητικές κινήσεις πριν την Πανορθόδοξη, φέρνουν στα όρια τις σχέσεις του με το Πατριαρχείο της Μόσχας – Συνεχίζει να  «ερωτοτροπεί»  με τους Σχισματικούς/Φιλό-Δυτικούς του Κιέβου!!!

Συνάντηση με έντονο παρασκήνιο πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ του Οικουμενικού Πατριάρχη και του Προέδρου της Ουκρανίας κ. Ποροσένκο. Η στιγμή της επίσκεψης δεν είναι δι’ όλου τυχαία, αντιθέτως θεωρείται προάγγελος όλων όσων πρόκειται να συμβούν στο μέλλον. Ο Ποροσένκο είναι γνωστό ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα του λεγομένου Πατριαρχείου Κιέβου το οποίο έχει ως επικεφαλής τον «Πατριάρχη» Φιλάρετο.

Τα τελευταία 3 έτη είναι έντονες οι ζυμώσεις και οι υποδείξεις των Δυτικών Κυβερνήσεων να δοθεί Τόμος Αυτοκεφαλίας στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας και να αναγνωρισθεί το λεγόμενο Πατριαρχείο Κιέβου ως κανονική εκκλησία. Οι συχνές επισκέψεις του σχισματικού και φιλοδυτικού  «Πατριάρχη» Φιλαρέτου τόσο στις ΗΠΑ ως προσκεκλημένος της Κυβέρνησης, αλλά και στην έδρα της ΕΕ στις Βρυξέλες όπου μίλησε και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ήταν το προοίμιο όσων θα επακολουθούσαν.

Πρό δύο ετών «Επίσκοποι» των Σχισματικών  Ουκρανών έγιναν δεκτοί με όλες τις τιμές στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης όπου και φωτογραφήθηκαν στα σκαλοπάτια της Σχολής με τον Ηγούμενο και Μητροπολίτη Προύσσης κ. Ελπιδοφόρο. Το ίδιο διάστημα με κανονική άδεια του Οικουμενικού Πατριαρχείου και μετά από αίτημα της Εξαρχίας των σχισματικών στην Ελλάδα και της Ουκρανικής Κοινότητας, παραχωρήθηκε εκκλησία στα Δωδεκάνησα για την τέλεση μνημοσύνου των Ουκρανών Θυμάτων της πλατείας Μαιντάν. Στην επιμνημόσυνη δέηση που τελέστηκε από κληρικούς του Οικουμενικού Πατριαρχείου συμπροσευχόμενοι παρευρέθηκαν και οι εκπρόσωποι του «Πατριαρχείου Κιέβου».

Στην πρόσφατη Σύνοδο της Γενεύης ο κ. Βαρθολομαίος σε ερώτηση που του έκανε ο Πατριάρχης Ρωσίας κ. Κύριλλος για όλα αυτά, απάντησε ότι δεν έχει καμία σχέση. Ουαί το ψεύδος!!! Λίγες ημέρες αργότερα συναντάται με τον Πρόεδρο της Ουκρανίας Ποροσένκο, με κύριο θέμα συζήτησης την αναγνώριση του «Πατριαρχείου Κιέβου» και την έκδοση Τόμου Αυτοκεφαλίας στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Πληροφορίες αποκλειστικές του dioptra-news αναφέρουν ότι ο Ποροσένκο μετέφερε προς τον κ. Βαρθολομαίο και σχετική επιστολή/μήνυμα του «Πατριάρχη» Φιλαρέτου.

Τα τελευταία 2 έτη στο «παιχνίδι» της Ουκρανικής Εκκλησιαστικής Κρίσης ο κ. Βαρθολομαίος έχει βάλει και τις δύο Ουκρανικές Συνόδους της Αμερικής οι οποίες προ ολίγων ετών προσχώρησαν κάτω από το Ωμοφόριο της Εκκλησίας του Φαναρίου. Έγιναν λοιπόν συναντήσεις στο Κίεβο, επίσημες με την μορφή εγκεκριμένου διαλόγου για την ποθητή λύση του Ουκρανικού Σχίσματος, σύμφωνα με τα συμφέροντα του Φαναρίου και τις εντολές των Δυτικών…

Εις ότι αφορά την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να αποδεχθεί καμία de facto ενέργεια/απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου εντός της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας,μάλιστα τούτο θα αποτελέσει και αιτία οριστικού σχίσματος εντός των κόλπων της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Ο κ.Βαρθολομαίος στην συνάντηση του με τον Ποροσένκο εξέφρασε γι άλλη μία φορά την θέση του ότι η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως είναι η «Μητέρα Εκκλησία» της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Βέβαια αυτό δεν τόλμησε να το ξεστομίσει στην πρόσφατη Σύνοδο της Γενεύης, εκεί έπαιξε διπλωματικά για να κερδίσει χρόνο. Τώρα, όμως, έστειλε το μήνυμα…

Η συνάντηση Βαρθολομαίου και Ποροσένκο στην έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, την χρονική στιγμή που έγινε, ερμηνεύεται από εκκλησιαστικούς κύκλους της Μόσχας ως κίνηση πρόκλησης και εκβιασμού του Πατριαρχείου της Μόσχας, ούτως ώστε να ενδώσει η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία στις πιέσεις των Νεωτεριστών και Οικουμενιστών για τις αποφάσεις ολέθρου που πρόκειται να ληφθούν στην Πανορθόδοξη (εάν τελικά πραγματοποιηθεί).

Ο Βαρθολομαίος προσπαθεί να εκδικηθεί το Πατριαρχείο της Μόσχας παίζοντας πολιτικά παιχνίδια πράγμα που αποδεικνύει την πνευματική και εκκλησιαστική παρεκτροπή της Καθέδρας του Φαναρίου, φθάνωντας στο τελευταίο σκαλοπάτι της ασεβείας.

Αναμένουμε επομένως την αντίδραση της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην προκλητική αυτή ενέργεια του Φαναρίου.

Να επισημάνουμε τέλος ότι ως Κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ουκρανία θεωρείται από όλα τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας στην οποία προϊσταται ο Μητροπολίτης ΟΝΟΥΦΡΙΟΣ, ο οποίος τυγχάνει και μόνιμο μέλος της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου της Μόσχας.

dioptra-news.com

 Πηγή

Η κοροϊδία της Νηστείας και η Νηστεία της κοροϊδίας

Το μεσημέρι έφαγα σουπιές με μάραθα.

Δε λέω καταπληκτικό φαγητό. Αλλά με διέλυσε βρε παιδί μου. Πόση ώρα τώρα και ακόμη δε μπορώ να χωνέψω.

Βλέπεις η κοιλιοδουλεία και το πάθος της λαιμαργίας δε λύνεται με την νηστεία.

Πια νηστεία όμως; Δε λύνετε με την νηστεία που εδώ και μερικά χρόνια ζούμε οι σύγχρονοι ας πούμε Νεοέλληνες θρησκευόμενοι .

Ξέρεις εκείνη την νηστεία που αντί για κρέας το τσικάλι γεμίζει με καλαμάρια , σουπιές, καραβιδάκια, αστακομακαρονάδες, σογιο κυμά, σογιομουσακά, σογιοκονινιστά, γαροδοπίλαφα,

"Μετέτρεψαν σε τζαμί εκκλησία στον Σχιστό";

Έκτακτη είδηση…

Μετέτρεψαν σε τζαμί την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο στρατόπεδο Στεφανάκη στον Σχιστό, με εντολή Καμμένου!!!

Πρὶν δυὸ μέρες δημοσιεύτηκε ἡ παραπάνω εἴδηση. Τὴν θεωρήσαμε ὡς ψευδέστατη. Εἶναι δυνατὸν ὁ Καμμένος, ποὺ προβλήθηκε ὡς θαυμαστὴς τῶν Ἁγιορειτῶν, νὰ ἔκανε κάτι τέτοιο;

…Ὅμως, παρότι ψάξαμε στὸ διαδίκτυο γιὰ μιὰ διάψευση, (δυὸ μέρες μετὰ τὴν δημοσίευση τῆς εἰδήσεως), διάψευση δὲν ὑπῆρξε!!! Οὔτε κάποιος τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς ἔσπευσε νὰ καθησυχάσει τοὺς πιστοὺς ὅτι κάτι τέτοιο δὲν συμβαίνει, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ συμβαίνει! Ὑπακοή, λοιπόν, στοὺς Οἰκουμενιστὲς καὶ κοινωνία μαζί τους, δὲν συνιστοῦν οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστές; Αὐτὰ καὶ χειρότερα θὰ συμβοῦν!

Μετέτρεψαν σε τζαμί την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο στρατόπεδο Στεφανάκη στον Σχιστό, με εντολή Καμμένου!!!

By Dioptra-News Μαρτίου 11, 2016

Μια άνευ προηγουμένου επίθεση δέχεται το έθνος και η Ορθοδοξία, με το δίδυμο Τσίπρα-Καμμένου να διαλύει ότι σεβάσματα έχει αυτός ο λαός, προς όφελος των λαθρομεταναστών! Σύμφωνα λοιπόν με καταγγελίες αξιωματικών του στρατού ξηράς στον  "STOXO.GR", μακελεύθηκε η εκκλησία του Αγίου μεγαλομάρτυρα Γεωργίου το στρατόπεδο Στεφανάκη στον Σχιστό (βλ. φώτο), αφαιρέθηκαν οι Ιερές εικόνες, αποψιλώθηκε η Αγία Τράπεζα και γενικά απογυμνώθηκε από κάθε τι το χριστιανικό, για να παραδοθεί ως τζαμί στους ισλαμιστές που θα φιλοξενηθούν στο στρατόπεδο!

Εάν η είδηση ευσταθεί δεν υπάρχει προηγούμενο,η τουρκοκρατία επανήλθε και η βλασφημία που έλαβε χώρα, δεν έχει παρόμοιο παράδειγμα στο παρελθόν!

Άξιοι οι Τσίπρας-Καμμένος να τους βραβεύσουν οι μουλάδες της Άγκυρας και του Ριάντ. Ένοχη σιωπή του κακή τη ώρα ευρισκόμενου στα ηνία της Ορθόδοξης εκκλησίας της Ελλάδος Ιερώνυμου, ο οποίος έπετρεψε με την συγκατάθεση του να λάβει χώρα αυτή η ιεροσυλία και να μετατραπεί η Ελλάδα σε Ισλαμαμπάντ.

Πηγή

Από Πανορθόδοξη πάμε για...ανορθόδοξη!

       Του Μάνου Χατζηγιάννη

Στην Κρήτη όπου θα φιλοξενηθεί πρώτα ο Θεός τον προσεχή Ιούνιο η Πανορθόδοξη Σύνοδος έχουν μια παροιμία: Παρά να χάσεις τα πρόβατα καλιά το μαλλί. Έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα με την προετοιμασία της Αγίας & Μεγάλης Συνόδου κάποιοι στο Φανάρι θα πρέπει να την λάβουν υπόψην τους. Γιατί κινδυνεύουν να χάσουν τα πρόβατα, το ποίμνιο δηλαδή, που ολοένα και περισσότερο απογοητεύεται από την πρεμούρα να γίνει πράξη η Σύνοδος αυτή με κάθε τίμημα.

Η πορεία των διεργασιών από τις προπαρασκευαστικές επιτροπές μέχρι και την πρόσφατη Σύναξη των Ορθοδόξων προκαθημένων στη Γενεύη απέδειξε πως αντί για Πανορθόδοξη μπορεί να έχουμε...ανορθόδοξη σύνοδο. Οι διαφωνίες είναι πολλές, αλλά τα σοβαρά προβλήματα κρύβονται κατω απο το χαλί ακόμη και με απαγόρευση δημοσιοποίησης πληροφοριών στα με΄σα ενημέρωσης και παράλληλα δίνεται η εντύπωση πως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Η επικρατούσα αναστάτωση δε φαίνεται να πτοεί τους διοργανωτές. Κάποιοι στην άλλη πλευρά του Αιγαίου ποντάρουν πολύ στην επικοινωνιακή πλευρά του γεγονότος. Πέραν όμως από το θεαθήναι υπάρχουν σοβαρές και ουσιώδεις ενστάσεις.
Τα πρώτα σύννεφα συγκεντρώθηκαν από την διαφοροποίηση του Μητροπολίτη Λεμεσού σχετικά με κείμενα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου. Τα σύννεφα έφεραν βροχή όταν η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Γεωργίας απέρριψε το κείμενο: «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικό κόσμο».
Προβληματισμός και από τους Σέρβους και από τους Βούλγαρους. Αλλά και στη δική μας Ιεραρχία την εβδομάδα που πέρασε το ζήτημα της Πανορθόδοξης “άναψε τα αίματα”. Τοποθετήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας όπως των Μητροπολιτών Πειραιώς, Νέας Σμύρνης, Ναυπάκτου έστειλαν το μήνυμα πως το οικοδόμημα της ευπλαστης-αν όχι επίπλαστης- ενότητας που επιδιώκει να προβάλλει ο Οικουμενικός Πατριάρχης στηρίζεται σε πύλινα πόδια. Και επειδή ενότητα αλα καρτ δεν μπορεί να υπάρξει οι παρατηρήσεις έφεραν παραιτήσεις και εν τέλει νέα σύγκλιση της Ιεραρχίας οσονούπω.
Τα παραδείγματα των ενστάσεων και των προβληματισμών πολλά... Να χαρακτηριστεί Οικουμενική η Σύνοδος ή όχι; Τι θα γίνει με το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών; Γιατί να υπάρξουν παρατηρητές; Μήπως νομιμοποιούμε έτσι τις αιρέσεις; Και πολλά άλλα...
Μέγιστο ερώτημα τι θα πράξει η ελληνική αντιπροσωπεία της οποίας θα ηγηθεί τελικά ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών & πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος παρά την απουσία από το Σαμπεζύ.
Για παράδειγμα τι πρεσβεύει η Ελλαδική Εκκλησία αναφορικά με το κείμενο που απέρριψαν οι Γεωργιανοί, «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικό κόσμο»;
Η γραμμή του Φαναρίου είναι ανοιχτές πύλες σε όλους. Όμως τον Οκτώβριο του 2014 η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος αποφάσισε να "φρενάρει" τον διάλογο με τους Αγγλικανούς, ενώ σημείωνε τότε και την "ανάγκη αποφυγής κάθε μορφής συμπροσευχής". Τότε στην σχετική εισήγησή του ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας επισημανε ότι αποδυναμώθηκαν οι προοπτικές του θεολογικού διαλόγου με τους Αγγλικανούς. Κι όταν μιλάμε για Αγγλικανούς εννοούμε και τις "κυρίες ιερείς και Επισκόπους", οι οποίες πρόσφατα θέλησαν να αποκαλούμε τον Θεό με θηλυκό άρθρο! Με αυτούς λοιπόν το Οικουμενικό Πατριαρχείο σαν να μην συμβαίνει τίποτα συνεχίζει κανονικά και να συνδιαλέγεται και να συμπροσεύχεται !
Πως δύναται η Εκκλησία της Ελλάδος-αλλά και άλλες Εκκλησίες -να υπογράψει κοινό κείμενο διακήρυξης με το Φανάρι για ένα τέτοιο ζήτημα, δεδομένου και του γεγονότος πως οι αποφάσεις πρέπει να ληφθούν με ομοφωνία; Κι αυτό είναι ένα απλό παράδειγμα....

Κι όταν μιλάμε για ανάγκη ομοφωνίας ουδείς λησμονεί πως η αντιπαράθεση μεταξύ Ιεροσολύμων-Αντιόχειας για το θέμα του Κατάρ δεν εχει ακόμη επιλυθεί. Κάτι που σημαίνει πως αν τελικά οι προσπάθειες του Πατριάρχη Αλεξανδρείας και του Αρχιεπισκόπου Κύπρου δεν ευοδώσουν, ένα κάζο σαν αυτό της Σύναξης του Φαναρίου όταν και αποχώρησε η αντιπροσωπεία του Πατριαρχείου Αντιοχείας δεν είναι και απίθανο...

Λόγος περί μετανοίας και περί εξορίας του Αδάμ

Κυριακή της Τυροφάγου:

Λόγος περί μετανοίας και περί εξορίας του Αδάμ και ότι εάν μετανοούσε δεν θα εξωρίζετο από τον Παράδεισον

(Αγ. Συμεών ο Νέος Θεολόγος)

Η Ευαγγελική περικοπή της Θείας Λειτουργίας.

Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον: στ΄ 14 – 21.

Είπεν ο Κύριος: Εάν αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, αφήσει και υμίν ο Πατήρ υμών ο ουράνιος” Εάν δέ μή αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, ουδέ ο Πατήρ υμών αφήσει τα παραπτώματα υμών.
Όταν δέ νηστεύητε, μή γίνεσθε ώσπερ οι υποκριταί σκυθρωποί’ αφανίζουσι γάρ τα πρόσωπα αυτών, όπως φανώσι τοις ανθρώποις νηστεύοντες. Αμήν λέγω υμίν, ότι απέχουσι τον μισθόν αυτών. Σύ δέ νηστεύων, άλειψαί σου την κεφαλήν και το πρόσωπόν σου νίψαι, όπως μή φανής τοις ανθρώποις νηστεύων, αλλά τω Πατρί σου τω εν τω κρυπτώ. Και ο Πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ, αποδώσει σοι εν τω φανερώ.
Μή θησαυρίζετε υμίν θησαυρούς επι της γής, όπου σής και βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπται διαρύσσουσι και κλέπτουσι. Θησαυρίζετε δέ υμίν θησαυρούς εν ουρανώ, όπου ούτε σής ούτε βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπται ου διορύσσουσιν ουδέ κλέπτουσιν’ όπου γάρ εστιν ο θησαυρός υμών, εκεί έσται και η καρδία υμών.

Απόδοση:

Είπε ο Κύριος: «Αν συγχωρήσετε τους ανθρώπους για τα παραπτώματά τους, θα σας συγχωρήσει κι εσάς ο ουράνιος Πατέρας σας. Αν όμως δε συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα παραπτώματά τους, ούτε κι ο Πατέρας σας θα συγχωρήσει τα δικά σας παραπτώματα. Όταν νηστεύετε, να μη γίνεστε σκυθρωποί, όπως οι υποκριτές, που παραμορφώνουν την όψη τους για να δείξουν στους ανθρώπους πως νηστεύουν. Σας βεβαιώνω πως έτσι έχουν κιόλας λάβει την ανταμοιβή τους. Εσύ, αντίθετα, όταν νηστεύεις, περιποιήσου τα μαλλιά σου και νίψε το πρόσωπό σου, για να μη φανεί στους ανθρώπους η νηστεία σου, αλλά στον Πατέρα σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις• και ο Πατέρας σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις, θα σου το ανταποδώσει φανερά. Μη μαζεύετε θησαυρούς πάνω στη γη, όπου τους αφανίζει ο σκόρος και η σκουριά, κι όπου οι κλέφτες κάνουν διαρρήξεις και τους κλέβουν. Αντίθετα, να μαζεύετε θησαυρούς στον ουρανό, όπου δεν τους αφανίζουν ούτε ο σκόρος ούτε η σκουριά, κι όπου οι κλέφτες δεν κάνουν διαρρήξεις και δεν τους κλέβουν. Γιατί όπου είναι ο θησαυρός σας εκεί θα είναι και η καρδιά σας».

(Επιμέλεια κειμένου: Νικολέτα – Γεωργία Παπαρδάκη)

Ομιλία του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου, περί μετανοίας και περί εξορίας του Αδάμ και ότι εάν μετανοούσε δεν θα εξωρίζετο από τον Παράδεισον.

Αδελφοί και πατέρες. Είναι καλόν πράγμα η μετάνοια και η ωφέλεια που προέρχεται από αυτήν. Αυτό γνωρίζοντας και ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ο Θεός μας, ο οποίος όλα τα γνωρίζει εκ των προτέρων, είπε: «Μετανοείτε, ήγγικε γαρ η Βασιλεία των Ουρανών». Θέλετε δε να μάθετε ότι χωρίς μετάνοια, και μάλιστα μετάνοιαν από το βάθος της ψυχής και τοιαύτην όπως ο Λόγος την ζητεί από εμάς, είναι αδύνατον να σωθούμε; Ακούστε τον ίδιον τον Απόστολο που λέγει «… πάσα αμαρτία εκτός του σώματος εστίν. Ο δε πορνεύων εις το ίδιον σώμα αμαρτάνει…». Και πάλιν. «Παραστήναι δει ημάς έμπροσθεν του βήματος του Χριστού, ίνα απολήψεται έκαστος τα διά του σώματος προς ει έπραξε, είτε αγαθά είτε φαύλα». Ημπορεί λοιπόν πολλές φορές λαμβάνοντας κάποιος αφορμήν από αυτά να ειπή: «ευχαριστώ τον Θεόν, διότι δεν εμόλυνα κανένα μέλος του σώματός μου με κάποιαν πονηρά πράξη», και έχει δήθεν παρηγορία από αυτό, επειδή είναι ξένος από σωματικήν αμαρτία. Αλλά αποκρίνεται ο Δεσπότης λέγοντας την παραβολήν περί των δέκα παρθένων, και δεικνύει σε όλους μας και μας βεβαιώνει ότι καθόλου δεν ωφελούμεθα από την καθαρότητα του σώματος, εάν δεν συνυπάρχουν σ’ εμάς και οι υπόλοιπες αρετές. Και όχι μόνον αυτό, αλλά ο ίδιος πάλιν ο Παύλος μαζί με τον Δεσπότην φωνάζει: «Ειρήνην διώκετε μετά πάντων και τoν αγιασμόν, ου χωρίς ουδείς όψεται τoν Κύριον». Γιατί όμως είπε «διώκετε»; Διότι δεν είναι δυνατόν σε μίαν ώρα να γίνωμε και να είμεθα άγιοι, αλλά πρέπει αρχίζοντας από τα μικρά, να φθάσωμε προοδευτικώς στον αγιασμόν και την καθαρότητα, και διότι ακόμη και χίλια χρόνια εάν ζήσωμε στην ζωήν αυτήν, ουδέποτε θα ημπορέσωμε να τα αποκτήσωμε αυτά σε τέλειον βαθμό, αλλά βάζοντας αρχήν καθημερινώς, οφείλουμε να αγωνιζώμεθα συνεχώς. Αυτό εφανέρωσε πάλιν ο ίδιος λέγοντας, «Διώκω δε ει και καταλάβω (μήπως κατορθώσω δηλαδή) εφ’ ω και κατελήφθην (εκείνο δηλαδή για το οποίον και ο Χριστός με έφερε κοντά του)». Διότι κάθε άνθρωπος που έχει αμαρτήσει, όπως εγώ ο κατακεκριμένος, και έκλεισε με τoν βόρβορο των ηδονών τις αισθήσεις της