Μια Ομολογιακή επιστολή Ελπίδας προς τους Επισκόπους...

Ἀνοιχτή Ἐπιστολή ἀνάληψης εὐθυνῶν

 πρός ὅλους τούς Ἀρχιερεῖς μας,
γιά τόν Οἰκουμενισμό

καί πρίν τό ὀλέθριο σφάλμα

πραγματοποίησης τῆς ἐπερχομένης

ἀντορθόδοξης "Μεγάλης" Συνόδου!

Δηλῶστε μας στοιχεῖα ὅσοι τήν συνυπογράφετε.

 

   Ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, σέ λίγο καιρό θά πραγματοποιηθεῖ ἡ ὀλέθρια γιά τήν Ὀρθοδοξία μας "Μεγάλη" Σύνοδος. Τήν χαρακτηρίζουμε "ὀλέθρια", λόγῳ τῆς ἀντικανονικῆς διαδικασίας μέ τήν ὁποία δρομολογήθηκε, λόγῳ τῆς ἀντισυνοδικότητός της καί λόγῳ τῆς ἀντορθοδόξου θεματολογίας της.

     Ἡ Ἐπιστολή συντάχθηκε καί ὑπογράφθηκε ἀπό μία ὁμάδα Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν πιστῶν, θά εἶναι ἀνοιχτή στό διαδίκτυο, καί θά ἀποσταλλεῖ ταχυδρομικῶς τίς ἑπόμενες ἡμέρες  πρός ὅλους τούς Ἀρχιερεῖς μας καί πρός τήν Ἱερά Κοινότητα Ἁγίου Ὄρους (θά σᾶς ἀνακοινώσουμε τήν ἀκριβή ἡμερομηνία τῆς ταχυδρομικῆς ἀποστολῆς).

Ὅποιος συμφωνεῖ μέ τό περιεχόμενό της καί ἐπιθυμεῖ νά τήν συνυπογράψει, μπορεῖ νά στέλνει στό email τοῦ Ἱστολογίου ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ, πού εἶναι τό ἑξῆς: istologiokaiomenivatos@gmail.com, τά παρακάτω στοιχεῖα του:

• ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ 
• ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ 
• ΠΟΛΗ
• EMAIL (προαιρετικά)
• ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Ἡ συλλογή τῶν ὑπογραφῶν ἠλεκτρονικά καί ἡ προσθήκη τῶν νέων ὀνομάτων θά συνεχίζονται καί μετά τήν ἀποστολή τῆς Ἐπιστολῆς, μέχρι τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς (17-6-2016) πού ὁρίστηκε ἡ διεξαγωγή τῆς "Μεγάλης" Συνόδου.

Μόνο τά ὀνόματα θά προστίθενται ἀλφαβητικά στήν Ἐπιστολή στό παρόν ἄρθρο μας καί θά φαίνονται δημόσια. Τά περαιτέρω στοιχεῖα σας πού θά παραμείνουν στήν κατοχή μας, ζητοῦνται ἀποκλειστικά καί μόνο γιά τήν ἐγκυρότητα τῶν ὑπογραφῶν καί σέ περίπτωση πού κάποιος ἀπό τούς παραλῆπτες τῆς Ἐπιστολῆς τά ζητήσει (πρός ἐνημέρωσή του ἤ καί γιά ἐπικοινωνία μαζί σας).
 

Ὁ καθένας μας ἀπό ἐμᾶς, κληρικός καί λαϊκός, εἶναι ὑπεύθυνος, γιά τό τί ἔπραξε καί πῶς ὁμολόγησε σέ κάθε στιγμή τῆς ζωῆς του,  πολλῷ δέ μᾶλλον ἐν καιρῷ κινδυνευούσης Πίστεως!

Ἡ Ἐπιστολή εἶναι ἡ ἑξῆς:

Θεσσαλονίκη Μάρτιος 2016

Πρός ὅλους τούς Σεβαστούς Ἀρχιερεῖς

τῶν Μητροπόλεων τῆς Ἑλλάδος
Κοιν.: Ἱερά Κοινότητα Ἁγίου Ὄρους

Σεβαστοί μας Ἅγιοι Πατέρες,

   Ὡς μέλη τοῦ πληρώματος τῆς Μίας, Ἁγίας καί Καθολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Μόνου, Ἀληθινοῦ καί Τριαδικοῦ Θεοῦ, ἀνησυχοῦμε καί ἀγωνιοῦμε διά τήν πραγματοποίησιν τῆς μελλούσης Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, ἡ ὁποία θά συνέλθει στά Χανιά τῆς Κρήτης, τήν Πεντηκοστή τοῦ 2016.

   Τολμῶμεν νά τήν ἀποκαλέσομεν ἐκ τῶν προτέρων "ληστρική" γιά τούς ἑξῆς ἐν ὀλίγοις λόγους:

1) Ὀργανώθηκε ἀντικανονικῶς, μέ θέματα πού ὑπεγράφησαν μόνο ἀπό κάποιους Ἀρχιερεῖς-ἀντιπροσώπους αὐθαιρέτως καί ἐν τῇ παντελῇ ἀγνοίᾳ τῶν ὑπολοίπων.

2) Δρομολογεῖται ἀντισυνοδικῶς, ἀποκλείοντας-πρωτοφανῶς διά τά χρονικά τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων-τήν πλήρη ἁπαρτία τῶν Ἐπισκόπων.

3) Περιλαμβάνει καί εἰσηγεῖται ἀντορθοδόξως θέματα πού ἀποκλίνουν ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνες καί ἀπό τήν Ὁρθόδοξη Παράδοση καί ἀντίληψη τῆς Ἐκκλησίας μας.

         Γιά αὐτούς τούς σοβαρότατους λόγους, ἐμπόνως ζητοῦμε ἀπό Ὑμᾶς τούς Πατέρες μας, νά ἀναλάβετε δημόσια, ἐγγράφως καί ὑπεύθυνα τίς εὐθύνες σας, ἐνώπιον Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ὅλου τοῦ πληρώματος, Μοναχῶν, Κληρικῶν καί λαϊκῶν καί:

1) Νά ἀποκηρύξετε τήν ὀλέθρια Παναίρεση τοῦ Οἱκουμενισμοῦ καί ὅ,τι συνεπάγεται μέ αὐτήν: τίς συμπροσευχές, τά συλλείτουργα, τήν συμμετοχή στό Π.Σ.Ε., τούς ἐναγκαλιστικούς συγχρωτισμούς μέ τούς αἱρετικούς καί ἀλλοθρήσκους σέ διαφόρων εἰδῶν ἐκδηλώσεις, τίς γραπτές καί προφορικές συγκαταβατικές δηλώσεις περί "θεωρίας τῶν κλάδων", "Ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν", "διηρημένης" Ἐκκλησίας, "μεταπατερικῆς" Θεολογίας καί ἄλλα παρόμοια καί συναφῆ.

2) Νά ἐπικυρώσετε (Συνοδικά, ἐφόσον γίνει ἡ Σύνοδος, καί μή Συνοδικά ὡς πάγια θεολογική προσωπική θέση Σας) τίς ἀποφάσεις ὅλων τῶν προηγούμενων  Οἰκουμενικῶν Συνόδων, στοιχισμένοι ὡς "ἑπόμενοι τοῖς Ἁγίοις Πατράσι".

3)  Νά ἀναγνωρίσετε (Συνοδικά, ἐφόσον γίνει ἡ Σύνοδος, καί μή Συνοδικά ὡς πάγια θεολογική προσωπική θέση Σας) τήν 8η Οἰκουμενική Σύνοδο (τοῦ Μ. Φωτίου) καί τήν 9η Οἰκουμενική Σύνοδο (τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ), στοιχισμένοι ὡς "ἑπόμενοι τοῖς Ἁγίοις Πατράσι".

4) Νά ΑΠΟΚΗΡΥΞΕΤΕ καί νά ἀκυρώσετε τήν ἐπερχόμενη "Ἁγία καί Μεγάλη" Σύνοδο ὡς κακόδοξη (ἀντικανονική, ἀντισυνοδική, ἀντορθόδοξη-οἰκουμενιστική-οἰκουμενίζουσα). 

            Λυπούμεθα πικρῶς, διότι τά βλέμματα ὅλου τοῦ Ὀρθοδόξου κόσμου ἦταν καί ἀκόμη εἶναι στραμμένα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, προκειμένου νά δοῦνε ποία θέση θά λάβει σχετικά μέ τήν ἐπερχόμενη Σύνοδο. Ἀντί, λοιπόν, νά γίνουμε ὑπόδειγμα ὀρθοδόξου ἀναστήματος πρός μίμησιν, πίπτουμε ὡς κατώτεροι τῶν περιστάσεων καί συγκαταβαίνουμε σέ ἱστορικά ὑψίστης σημασίας θεολογικό ὀλίσθημα ἀντικανονικότητος, ἀντισυνοδικότητος καί ἀνορθοδοξίας! Θά γραφτοῦμε μέ μαῦρο μελάνι στά κατάστιχα τῆς Ἱστορίας τῆς Θεολογίας!

   Χαιρετίζουμε μέ δικαία ζήλεια ὅλες τίς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες πού χρόνια τώρα ἀπέχουν ἀπό τό βδέλυγμα τοῦ Π.Σ.Ε., καθώς καί ὅλους τούς ρασοφόρους πού προέβησαν σέ προσωρινή ἐκκοπή μνημοσύνου τῶν οἰκουμενιστῶν Ἐπισκόπων τους, προκειμένου νά φυλάξουν τήν Ὀρθόδοξη Πίστη ἄμωμη, ὅπως συνέβη προσφάτως στήν Μολδαβία (καί ὄχι μόνο), καί προκειμένου νά βοηθήσουν τούς Ἐπισκόπους τους νά ἀνανήψουν καί νά ἔλθουν εἰς ἑαυτούς, τηρώντας τό: «Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἤ ἀνθρώποις» (Πράξ. Ε΄: 29). Θυμίζουμε στήν ἀγάπη σας, ὅτι τό αὐτόν εἶχε πράξει καί ἡ Ἱερά Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους μέ τήν ἐκκοπή μνημοσύνου τοῦ Πατριάρχη Ἀθηναγόρα, ὅταν πρόδιδε τά τῆς Πίστεως μέ τίς οἰκουμενιστικές του ἐνέργειες. Τά οἰκουμενιστικά δρώμενα τοῦ νῦν Πατριάρχη μας κ. κ. Βαρθολομαίου ἔχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.

        Κλείνοντας, πρῶτον, σᾶς ἐξομολογούμαστε πώς αἰσθανόμαστε ὡς πρόβατα μή ἔχοντα ποιμένα, προδομένα καί ἐγκαταλελειμμένα. Ἡ σωτηρία καί ἡ Ὀμολογία Πίστεως τοῦ καθενός μας βεβαίως εἶναι προσωπική ὑπόθεσις καί ὁ καθένας μας θά κριθεῖ προσωπικά στό ἱερό βῆμα τοῦ Κυρίου. Ἡ ἀγάπη, ὅμως, καί ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας ἐπαφύονται  καί στήν κοινή, μεταξύ ὅλων ἡμῶν τῶν μελῶν,  συνοδοιπορίας βάσει τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ καί πίσω κι ἐπάνω στά χνάρια τῶν Ἁγίων Πατέρων. 

    Δεύτερον, ζητοῦμε συγνώμη ἐκ τῶν προτέρων ἄν ποῦμε πώς, στήν ἐποχή τῆς πνευματικῆς ἀποστασίας καί ἀμετανοησίας πού βιώνουμε, φοβούμαστε πώς ὄχι μόνο εἴμαστε νόθα τέκνα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ἀπευχόμαστε νά ἀρχίσουμε νά ὁμιλοῦμε καί περί νόθης πατρότητος (πρός Θεοῦ, δέν ὑπονοοῦμε τά σεβαστά πρόσωπα, ἀλλά τήν ἰδιότητα).

Ἡ γνησιότης καί τό ἀνόθευτον τοῦ καθενός μας θά ἀποδειχθοῦν μόνο στό: "ΑΛΗΘΕΥΟΝΤΕΣ δέ ἐν ἀγάπῃ" (Ἐφεσ. 4, 14). 

Ὁμολογοῦμεν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τόν Μόνον Ζῶντα καί Ἀληθινόν Θεόν, καί ἐλπίζομεν ὅτι αὐτό θά πράξετε ἁγιοπνευματικῶς καί Ὑμεῖς Σεβαστοί μας Πατέρες, ὡς "ἑπόμενοι τοῖς Ἁγίοις Πατράσιν".

 

"Οὐ μέλλει ἡμῖν τί εἶπον ἤ τί ἐφρόνησαν μερικοί Πατέρες,

ἀλλά τί λέει ἡ Γραφή, ΚΑΙ ΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΑΙ ΣΥΝΟΔΟΙ,

καί ἡ κοινή τῶν Πατέρων δόξα"

(Ἱερόν Πηδάλιον)

Προσευχητικῶς, ἐμπόνως, μέ φόβο Θεοῦ καί ἀντιπροσωπεύοντας χιλιάδες ἀγανακτισμένους καί ἀπογοητευμένους πιστούς, 

Οἱ ὑπογράφοντες ἀλφαβητικά:  
Ἀγγελίδης Νικόλαος 
Ἀναστασιάδης Δημήτριος
π. Ἀρβανίτης Ἰωάννης
Γιαννακοπούλου Βασιλική
Ἰωαννίδης Λάζαρος 

Καπλάνογλου Ἀνδρονίκη
Καπουκρανίδης Κύρος

Καπουκρανίδου Φανή
Κοντογιάννης Ἀλέξιος
Κουλίδης Ἰωάννης
Koullis Malais 
Λιάμπας Χρῆστος
Μιχαηλίδου Μελίνα
Μπάλτσας Αἰμίλιος
Μυλωνᾶ Ἀγλαΐα 
Ναθαναηλίδης Ἀλέξανδρος
Ρουμελιώτης Χρῆστος
Σαμαρτζίδου Θεοδώρα 

Σαρλαντζῆ Μαρία
Σπυρογιάννη Εὐφροσύνη
Σταυρόπουλος Μιλτιάδης 
Τόρη Ἀναστασία 
Τόρη Ἑλένη 

Τόρη Μαρίνα

Χατζηγιάννη Ἄννα

Χατζηγιάννης Βασίλειος 
Χειλαδάκης Νικόλαος
Χειλαδάκη Σουλτάνα
Χριστόπουλος Ἰωάννης

Ὑ.Γ.:

1. Ἡ Ἐπιστολή εἶναι ἀνοιχτή στό διαδίκτυο καί πρός τρέχουσα-συνεχόμενη συλλογή νέων ὑπογραφῶν ἀπό ὅσους συμφωνοῦν μέ τό περιεχόμενό της.

Ὁ στόχος μας βεβαίως δέν εἶναι οἱ πολλές ὑπογραφές, ἀλλά τό αὐτονόητον, δηλαδή ἡ Ὁμολογία τῆς Ἀληθείας ἡ ὁποία διαχρονικῶς, ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, ἀκόμη κι ἄν ἐκφράζεται ἀπό ἕναν ἀποτελεῖ τήν ἀπόλυτη πλειοψηφία, διότι σέ αὐτήν βρίσκεται καί ἀναπαύεται ἡ Αὐτοαλήθεια ὁ Ἄπειρος Θεός.

Ὑπενθυμίζουμε στήν ἀγάπη σας

πώς λίγες ἡμέρες πρίν τήν παραπάνω ἐπιστολή 

κυκλοφόρησε πρῶτο κείμενο-ΑΙΤΗΜΑ πρός τούς Ἀρχιερεῖς

 νά καταψηφίσουν τόν Οἰκουμενισμό!

Τό κείμενο αὐτό ἀναρτήσαμε καί ἐμεῖς ὡς Ἱστολόγιο.

Θά τό ὑπογράψουμε, ὅπως θά ὑπογράψουμε 
καί τήν παραπάνω ἐπιστολή!

Ἐνημερώνουμε τούς ἀγαπητούς ἀναγνῶστες μας, 

ὅτι δέν ὑπάρχει κάνενα κώλυμα, μᾶλλον εἶναι χρέος μας, 
 νά ὑπογράφουμε

ὅλα τά κείμενα πού δημοσιεύονται πρός συλλογήν ὑπογραφῶν,

τά ὁποῖα προσανατολίζονται στόν κοινό στόχο πού εἶναι ἕνας:

ἡ διαφύλαξη τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ἐν καιρῷ κινδύνου

-ὅπως αὐτός πού διανύουμε-

μέ τήν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ νά ἔχει ἀφηνιάσει!

 Ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία σιωπᾶ καί κάποιοι οἰκουμενίζουν.
Ἡ Ἱερά Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους σιωπᾶ.
Ἦλθε ὁ καιρός νά ἀναλάβουμε τίς εὐθύνες μας:
Μοναχοί, Κληρικοί καί λαϊκοί!
Καλόν Ἀγώνα ἀδέλφια μου.
Ὁ Χριστός θά νικήσει!
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

     

Απεκδύθη τον Σταυρό ο Αθηνών Ιερώνυμος

Σ

χε­δὸν δύ­ο χι­λι­ά­δες χρό­νι­α ἡ ἐ­πὶ γῆς στρα­τευ­ο­μέ­νη Μί­α Ἁ­γί­α Κα­θο­λι­κὴ καὶ Ἀ­πο­στο­λι­κὴ Ἐκ­κλη­σί­α τοῦ Χρι­στοῦ εἰς τὴν κα­θ’ ἡ­μᾶς Ἀ­να­το­λὴ σφυ­ρη­λα­τεῖ καὶ δι­α­φυ­λάτ­τει τὴν ἰ­δι­ο­προ­σω­πί­α τῆς Ρω­μῃ­ο­σύ­νης· τὸ ὅ­μαι­μον, τὸ ὁ­μό­θρη­σκον, τὸ ὁ­μό­γλωσ­σον καὶ τὸ ὁμότροπον τοῦ Ἔ­θνους,[1] χα­ρα­κτη­ρι­στι­κὰ ποὺ με­τα­ποι­εῖ στὴν με­γα­λω­σύ­νη τῆς πνευ­μα­τι­κό­τη­τος τοῦ Ὀρ­θο­δό­ξου Γέ­νους.

Ἀ­πὸ τὴν ἀρ­χαί­α ἑλ­λη­νι­κὴ πα­ρά­δο­ση δι­α­σώ­ζει τὴν εὐ­σε­βεί­α πρὸς τὸ θεῖ­ο, ἀλ­λὰ ἀ­πο­βάλ­λει τοὺς ψεύ­τι­κους θε­οὺς καὶ τὶς δει­σι­δαι­μο­νί­ες· υἱ­ο­θε­τεῖ τὸ με­γα­λύ­τε­ρο μέ­ρος τοῦ πα­ρα­δο­σι­α­κοῦ τυ­πι­κοῦ τῆς λα­τρεί­ας καὶ τὸ γε­μί­ζει μὲ τὴν ἀ­πο­κε­κα­λυμ­μέ­νη Ἀ­λή­θει­α τοῦ Θε­αν­θρώ­που Χρι­στοῦ, μὲ τὴν ἀ­γά­πη Του καὶ μὲ τὴ δι­δα­σκα­λί­α Του πε­ρὶ τοῦ μό­νου καὶ ἀ­λη­θι­νοῦ Ἁ­γί­ου Τρι­α­δι­κοῦ Θε­οῦ καὶ τῆς σω­τη­ρί­ας τοῦ ἀν­θρώ­που δι­ὰ τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας Του εἰς τὴν ἐ­που­ρά­νι­ο βα­σι­λεί­α Του. Ἀ­πὸ τὴν ἑλ­λη­νι­κὴ φι­λο­σο­φί­α δι­α­τη­ρεῖ τὴ μέ­θο­δο τῆς συ­ζη­τή­σε­ως/ἀ­να­ζη­τή­σε­ως καὶ τὸ σύ­στη­μα τῶν λο­γι­κῶν κα­τη­γο­ρι­ῶν, ἀλ­λὰ ἀ­πορ­ρί­πτει τὶς δαι­μο­νι­κὲς καὶ ἐ­φά­μαρ­τες ἀν­τι­λή­ψεις. Δι­α­σώ­ζει τὴν μο­να­δι­κὴ σὲ λε­κτι­κὸ πλοῦ­το, νο­η­μα­το­δό­τη­ση καὶ δο­μὴ ἑλ­λη­νι­κὴ γλῶσ­σα, μὲ τὴν ὁ­ποί­αν ἀ­πο­κλει­στι­κὰ καὶ μό­νον εἶ­ναι δυ­να­τὸν νὰ ἐκ­φρα­στοῦν στὴν αὐ­θεν­τι­κό­τη­τά τους τὰ βα­θει­ά, λε­πτο­φυ­ῆ καὶ ὑ­ψη­πε­τῆ ―κυ­ρί­ως καὶ πρὶν ἀ­π’ ὅ­λα θε­ό­πνευ­στα― θε­ο­λο­γι­κὰ νο­ή­μα­τα τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Χρι­στι­α­νι­κῆς Πί­στε­ως.

Δο­μεῖ­ται στὴν Ἀ­λή­θει­α Του καὶ στὴν Ἀ­γά­πη Του μὲ τὸ ―θεί­ᾳ προ­νοί­ᾳ― προ­ϋ­πάρ­χον ἑλ­λη­νι­κὸ φι­λό­τι­μο· μί­α ψυ­χι­κὴ κα­τά­στα­ση ποὺ δύ­σκο­λα πε­ρι­γρά­φε­ται, ἀλ­λὰ ἀ­πο­τε­λεῖ τὴ βά­ση κά­θε κα­λοῦ καὶ με­γά­λου, πνευ­μα­τι­κοῦ-ψυ­χι­κοῦ-ὑ­λι­κοῦ ἔρ­γου ποὺ ἐ­πι­τε­λεῖ τὸ Ἑλ­λη­νι­κὸ Ἔ­θνος, εἶ­τε σὲ προ­σω­πι­κὸ εἴ­τε σὲ ἐ­θνι­κὸ ἐ­πί­πε­δο. Δὲν εἶ­ναι ἀ­κρι­βῶς τὸ «κα­λὸν κἀ­γα­θόν» καὶ τὸ «μέ­γα»· εἶ­ναι τὸ «κά­τι» ποὺ προσ­δί­δει ἕ­ναν μο­να­δι­κὸ χα­ρα­κτῆ­ρα εἰς τὸ «κα­λὸν κἀ­γα­θόν» καὶ τὸ «μέ­γα».

Εἶ­ναι αὐ­τὸ τὸ «κά­τι» ποὺ προσ­δι­ό­ρι­σε τὴν εἰ­δο­ποι­ὸ δι­α­φο­ρὰ με­τα­ξὺ τοῦ Ἑ­βρα­ϊ­κοῦ λα­οῦ καὶ τοῦ Ἑλ­λη­νι­κοῦ ἔ­θνους. Εἰς τοὺς Ἑ­βραί­ους «κα­τὰ χά­ριν» πα­ρα­χω­ρή­θη­κε ἡ δυ­να­τό­τη­τα/εὐ­και­ρί­α νὰ κα­τα­στοῦν ὁ πε­ρι­ού­σι­ος λα­ὸς τοῦ Θε­οῦ, ἀλ­λὰ τοὺς ἔλ­λει­πε αὐ­τὸ τὸ «κά­τι» καὶ ἡ ἔλ­λει­ψή του τοὺς ὁ­δή­γη­σε στὴν ἄρ­νη­ση τοῦ Θε­αν­θρώ­που, δευ­τέ­ρου προ­σώ­που τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ Υἱ­οῦ τοῦ Θε­οῦ Πα­τρός. Εἰς τοὺς Ἕλ­λη­νες πλε­ό­να­ζε αὐ­τὸ τὸ «κά­τι» καὶ αὐ­τὴ ἡ πε­ρίσ­σει­α τοὺς ἐ­πέ­τρε­ψε «κα­θ’ ὁ­μοί­ω­σιν» νὰ κα­τα­στοῦν ὁ ἐ­κλε­κτὸς λα­ὸς τοῦ Θε­οῦ· ὥ­στε δι­ὰ τοῦ πο­λι­τι­σμοῦ τους ―ἰ­δι­αι­τέ­ρως τῆς γλώσ­σας τους, εἰς τὴν ὁ­ποί­αν συμ­πο­σοῦ­ται ἡ πεμ­πτου­σί­α τοῦ πο­λι­τι­σμοῦ ἑ­νὸς λα­οῦ― καὶ κυ­ρί­ως δι­ὰ τῆς θυ­σι­α­στι­κῆς καὶ μαρ­τυ­ρι­κῆς ἀ­φο­σι­ώ­σε­ώς τους εἰς τὸν Κύ­ρι­ο καὶ Θε­ό μας Ἰ­η­σοῦ Χρι­στό, κα­τέ­κτη­σαν ὡς ἔ­θνος τὸν στέ­φα­νο τῆς δό­ξης τοῦ Χρι­στοῦ· τὸν ὁ­ποῖ­ον καὶ δι­α­τη­ροῦν ἐ­φό­σον ―καὶ στὸν βαθ­μὸ πού― συ­νε­χί­ζουν νὰ ἐμ­μέ­νουν στὴ θυ­σι­α­στι­κὴ καὶ μαρ­τυ­ρι­κὴ ἀ­φο­σί­ω­σή τους!­.­.. Δι­ό­τι αὐ­τὸ τὸ «κά­τι» τοὺς ἐ­πέ­τρε­ψε ὄ­χι μό­νον νὰ δε­χθοῦν ἀλ­λὰ καὶ νὰ ἀ­σκή­σουν τὶς ὑ­πέρ­τα­τες δω­ρε­ὲς τοῦ Κυ­ρί­ου: τὴν ἐ­λευ­θε­ρί­α τοῦ προ­σώ­που καὶ τὸ αὐ­τε­ξού­σι­ο τῆς συ­νει­δή­σε­ως· δω­ρε­ὲς ποὺ μό­νον στὴν ἑλ­λη­νι­κὴ ἔκ­φαν­σή τους καὶ μό­νον μέ­σῳ αὐ­τῆς κα­τέ­στη ἐ­φι­κτὸ νὰ τὶς ἀν­τι­λη­φθεῖ καὶ νὰ τὶς κα­τα­νο­ή­σει τὸ πλά­σμα τοῦ Δη­μι­ουρ­γοῦ Θε­οῦ· αὐ­τὴ ἦ­ταν ἡ οἰ­κο­νο­μί­α Του!­.­..

Εἶ­ναι τὸ ρω­μαί­ϊ­κο φι­λό­τι­μο αὐ­τὸ τὸ «κά­τι», ποὺ τὸ ἀ­να­γνω­ρί­ζου­με τό­σο ὅ­ταν ὑ­πάρ­χει ὅ­σο καὶ ὅ­ταν δὲν ὑ­πάρ­χει. Εἶ­ναι αὐ­τὸ τὸ «κά­τι», ποὺ μᾶς τι­μᾶ ὅ­ταν τὸ ἔ­χου­με καὶ μᾶς ἀ­τι­μά­ζει ὅ­ταν δὲν τὸ ἔ­χου­με· κι ὅ­ταν τό ’­χου­με δι­πλὰ μᾶς τι­μᾶ ἐ­ὰν ἐ­λεύ­θε­ρα τὸ ἐκ­δη­λώ­νου­με στὰ ἔρ­γα μας, ἐ­νῶ δι­πλὰ μᾶς ἀ­τι­μά­ζει ἐ­ὰν τὸ φυ­λα­κί­ζου­με στὴν σι­ω­πή μας ἢ καὶ στὰ λό­γι­α μας!­!! Εἶ­ναι αὐ­τὸ τὸ «κά­τι» ποὺ ὅ­ταν ὑ­πάρ­χει πη­γά­ζει κα­τευ­θεί­αν ἀ­πὸ τὰ βά­θη τῆς καρ­δι­ᾶς μας κι ἐκ­δη­λώ­νε­ται ἀ­πο­κλει­στι­κὰ καὶ μό­νον στὰ ἔρ­γα μας καὶ στὶς πρά­ξεις μας!­.­..

Εἶ­ναι αὐ­τὸ τὸ «κά­τι», ποὺ συ­νή­θως χά­νουν οἱ δυ­τι­κό­πλη­κτοι καὶ οἱ κο­σμο­πο­λί­τες δι­α­νο­ού­με­νοι, οἱ δυ­τι­κό­τρο­ποι πο­λι­τι­κοὶ καὶ οἱ πο­λυ­πράγ­μο­νες ἐ­πι­χει­ρη­μα­τί­ες, οἱ ἀρειμανίως ἐπαναπαυόμενοι στὴν μακαριότητα τοῦ δημοσίου κορβανᾶ· ἰ­δι­αι­τέ­ρως οἱ ἐν­δι­α­τρί­ψαν­τες εἰς τὴν φι­λή­δο­νη κι ἐ­κμαυ­λι­στι­κὴ αὐ­λὴ τῆς Κίρ­κης ἐν τῇ Ἑ­σπε­ρί­ᾳ, χω­ρὶς ὅ­μως τὸν νό­στο τοῦ Ὁ­δυσ­σέ­α, ἔ­στω ν’ ἀρ­γο­σα­λεύ­ει στὴν ψυ­χή τους!­.­..

Εἶ­ναι αὐ­τὸ τὸ «κά­τι», ποὺ συ­νει­δη­τὰ ἀ­πέρ­ρι­ψε ἡ Δε­σπο­το­κρα­τί­α, ναυ­α­γι­σμέ­νη στὴν ἐ­ξου­σι­ο­λα­γνεί­α της καὶ πα­γι­δευ­μέ­νη στὴν ἐ­ξου­σι­ο­κρα­τί­α της, ὅ­που τὰ μέ­λη της, οἱ θι­α­σῶ­τες της καὶ οἱ πα­ρα­τρε­χά­με­νοί της δι­α­κο­νοῦν τοὺς πει­ρα­σμοὺς τοῦ Σα­τα­νᾶ στὴν ἄ­νυ­δρη κι αἰχ­μη­ρὴ ἔ­ρη­μο τῆς καρ­δι­ᾶς τους ποὺ ἁ­πλώ­θη­κε στὰ ἀ­πο­ξη­ρα­μέ­να νά­μα­τα τοῦ ἀπ’ ἐκεῖ ἐκ­δι­ω­χθέν­τος ρω­μαί­ϊ­κου φι­λο­τί­μου· δι­αγ­κω­νι­ζό­με­νοι σὲ δαι­δα­λώ­δεις δι­α­δρό­μους, κα­θη­λω­μέ­νοι σὲ σκο­τει­νὲς αἴ­θου­σες, δι­α­πραγ­μα­τευ­ό­με­νοι πί­σω ἀ­πὸ ἑρ­μη­τι­κὲς θύ­ρες, ὑ­πο­σχό­με­νοι ὑ­πο­τα­γὴ καὶ ἀ­φο­σί­ω­ση σὲ ἐν­το­λο­δό­χους τῆς σι­ω­νι­στι­κῆς Παγ­κο­σμι­ο­κρα­τί­ας ἔ­ναν­τι πι­να­κί­ου ἐ­ξου­σί­ας, ἀ­να­λαμ­βά­νον­τες πά­σης φύ­σε­ως δου­λεῖ­ες καὶ χει­ρα­γω­γού­με­νοι σὲ ἀ­δι­έ­ξο­δες στο­ὲς ἀ­πὸ «πο­δίτ­σες» μὲ ἑ­ω­σφο­ρι­κὲς ἐ­ξου­σί­ες!­!!

Ἡ Δε­σπο­το­κρα­τί­α, ποὺ ἐκ­προ­σω­πεῖ κι ἐκ­φρά­ζει ὁ Ἀ­θη­νῶν Ἱ­ε­ρώ­νυ­μος, ἔ­χει συ­νει­δη­τὰ ἀ­πω­λέ­σει τὸ ρω­μαί­ϊ­κο φι­λό­τι­μο, αὐ­τὸ τὸ «κά­τι», ποὺ κρά­τη­σε ζων­τα­νοὺς καὶ ὀρ­θί­ους τοὺς Ἕλ­λη­νες ὡς πρό­σω­πα καὶ τὸ Ἑλ­λη­νι­κὸ Ἔ­θνος ὁ­λό­κλη­ρες χι­λι­ε­τη­ρί­δες· καὶ τὸ ὁ­ποῖ­ο χρη­σι­μο­ποί­η­σε γι­ὰ νὰ οἰ­κο­δο­μη­θεῖ ἡ ἐ­πὶ γῆς στρα­τευ­ο­μέ­νη Ἐκ­κλη­σί­α τοῦ Χρι­στοῦ μὲ τὸ ἅ­λι­κο αἷ­μα τῶν Μαρ­τύ­ρων της, μὲ τοὺς πο­λυ­ά­θλους πνευ­μα­τι­κοὺς ἀ­γῶ­νες τῶν Ἀ­σκη­τῶν της, μὲ τὶς βα­θυ­κάρ­δι­ες προ­σευ­χὲς τῶν Ἁ­γί­ων της, μὲ τὴν θυ­σι­α­στι­κὴ εὐ­λά­βει­α καὶ τὴν μαρ­τυ­ρι­κὴ εὐ­σέ­βει­α τοῦ πι­στοῦ λα­οῦ τοῦ Θε­οῦ!­.­.. Αὐ­τὸ τὸ ρω­μαί­ϊ­κο φι­λό­τι­μο ἀ­πέρ­ρι­ψε ἡ Δε­σπο­το­κρα­τί­α· ὥ­στε νὰ νο­μί­ζει ὅ­τι μπο­ρεῖ νὰ ἐ­πι­βά­λει στὸν Ὀρ­θό­δο­ξο Ἑλ­λη­νι­κὸ Λα­ὸ τοὺς ὁ­ποι­ουσ­δή­πο­τε ἑ­ω­σφο­ρι­κοὺς δε­σμοὺς μὲ τὴν ἀρ­νη­σί­χρι­στη καὶ ἀν­τί­χρι­στη Δύ­ση τῆς Νέ­ας Ἐ­πο­χῆς καὶ τῆς ἑ­ω­σφο­ρι­κῆς Νέ­ας Τά­ξε­ως Πραγ­μά­των στὸν παγ­κο­σμι­ο­ποι­η­μέ­νο ζό­φο τοῦ Ἀν­τι­χρί­στου.­..

Αὐ­το­βού­λως καὶ οἰ­κει­ο­θε­λῶς ἐ­ξέ­λι­πε ἀ­πὸ τὴν Δε­σπο­το­κρα­τί­α τὸ ρω­μαί­ϊ­κο φι­λό­τι­μο· δι­ό­τι πρό­δω­σε τὸν Χρι­στὸ καὶ προ­σκύ­νη­σε τὸν Ἀν­τί­χρι­στο στὰ πρό­σω­πα τῶν προ­δρό­μων τοῦ Ἀν­τί­χρι­στου!­!! Καὶ τὴν αὐ­το­μο­λί­α της, τὴ δι­α­τυμ­πα­νί­ζει ξε­δι­άν­τρο­πα. Ὁ  Ἀ­θη­νῶν Ἱ­ε­ρώ­νυ­μος, ἐ­πι­σκε­πτό­με­νος προ­σφυ­γι­κὸ κα­ταυ­λι­σμὸ αὐ­θαι­ρέ­τως εἰ­σβαλ­λόν­των εἰς τὴν ἀνοχύρωτη Πα­τρί­δα μας μου­σουλ­μά­νων ―προ­σφύ­γων καὶ λα­θρο­με­τα­να­στῶν― αὐ­το­βού­λως καὶ οἰ­κει­ο­θε­λῶς ἐκ­δύ­θη­κε τὸν Σταυ­ρὸ τοῦ Μαρ­τυ­ρί­ου τοῦ Κυ­ρί­ου καὶ Θε­οῦ μας Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ ―σύμ­βο­λο τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ώς μας― καὶ ἀ­φαί­ρε­σε τὰ ἐγ­κόλ­πι­ά του μὲ τὶς εἰ­κό­νες τοῦ Χρι­στοῦ καὶ τῆς Ὑ­πε­ρα­γί­ας Θε­ο­τό­κου ―σύμ­βο­λα τοῦ ἀρ­χι­ε­ρα­τι­κοῦ ἀ­ξι­ώ­μα­τός του, ἱ­ε­ρὰ καὶ ὅ­σι­α τῆς ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ως καὶ Λα­τρεί­ας μας― γι­ὰ νὰ μὴν προ­σβλη­θοῦν οἱ μου­σουλ­μά­νοι· δι­και­ώ­νον­τας ἔτ­σι τὴν ἀ­πα­γό­ρευ­ση τοῦ Σταυ­ροῦ καὶ τοῦ Εὐ­αγ­γε­λί­ου τοῦ Χρι­στοῦ καὶ τῶν ἱ­ε­ρῶν Να­ῶν τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας Του στὶς μου­σουλ­μα­νι­κὲς χῶ­ρες· ἀλ­λὰ καὶ τοὺς δι­ωγ­μοὺς κα­τὰ τῶν Χρι­στι­α­νῶν «ἐ­ξα­γνί­ζον­τας», ἐ­φό­σον αὐ­τοὶ «προ­κα­λοῦν­ται» ἀ­πὸ τὰ ἀ­δι­ά­κρι­τα θύ­μα­τά τους!­!! Ἀ­φοῦ θε­ω­ρεῖ εὔ­λο­γη τὴν ἀ­πό­κρυ­ψη τῶν χρι­στι­α­νι­κῶν συμ­βό­λων στὶς χρι­στι­α­νι­κὲς χῶ­ρες, τό­τε μᾶλ­λον πε­ρισ­σό­τε­ρο εὐ­λό­γους θε­ω­ρεῖ τοὺς δι­ωγ­μοὺς τῶν Χρι­στι­α­νῶν στὶς μου­σουλ­μα­νι­κὲς χῶ­ρες!­!! Ἔτ­σι ἐ­ξη­γεῖ­ται ἡ σκαν­δα­λώ­δης σι­ω­πὴ καὶ ἡ ἀ­νάλ­γη­τη ἀ­δι­α­φο­ρί­α τῆς Δε­σπο­το­κρα­τί­ας, ὡς κα­θε­στῶ­τος καὶ ὡς προ­σώ­πων ―κα­τὰ μί­μη­σιν, βε­βαί­ως, τοῦ ἀρ­χι­αι­ρε­σι­άρ­χη Βαρ­θο­λο­μαί­ου Ἀρ­χον­τώ­νη, κα­τα­πα­τη­τῆ τοῦ Φα­να­ρί­ου καὶ σφε­τε­ρι­στῆ τοῦ οἰ­κου­με­νι­κοῦ πα­τρι­αρ­χι­κοῦ Θρό­νου τῆς Κων­σταν­τι­νου­πό­λε­ως― γι­ὰ τὰ σα­τα­νι­κῆς ἐμ­πνεύ­σε­ως ἐγ­κλή­μα­τα/ἀ­νο­σι­ουρ­γή­μα­τα τῶν ἰσ­λα­μι­στῶν κα­τὰ τῶν Χρι­στι­α­νῶν στὴν Μέ­ση Ἀ­να­το­λή, στὴν Βό­ρει­α Ἀ­φρι­κή, στὴν Νο­τι­ο­α­να­το­λι­κὴ Ἀ­σί­α, στὴν «χρι­στι­α­νι­κή» Εὐ­ρώ­πη, καὶ ὅ­που ἀλ­λοῦ σὲ ὅ­λον τὸν κό­σμο!­.­..

Δη­λα­δὴ ὁ Ἀ­θη­νῶν Ἱ­ε­ρώ­νυ­μος ἀρ­νή­θη­κε αὐ­το­βού­λως καὶ οἰ­κει­ο­θε­λῶς τὰ σύμ­βο­λα τῆς ἐν Χρι­στῷ ὁ­μο­λο­γί­ας του, ὁμολογῶν καὶ κηρύττων δη­μο­σί­ως γυ­μνῇ τῇ κε­φα­λῇ δι­ὰ τῆς πρά­ξε­ώς του τὴν πα­ναι­ρε­τι­κὴ οἰ­κου­με­νι­στι­κὴ καὶ συγ­κρη­τι­στι­κή, τὴν ἀρ­νη­σί­χρι­στη καὶ ἀν­τί­χρι­στη ἰ­δε­ο­λο­γί­α του. Εἶ­ναι σὰν ὁ ἀρ­χη­στρά­τη­γος νὰ ἀ­πο­βάλ­λει τὰ ἐ­θνι­κὰ καὶ στρα­τι­ω­τι­κὰ δι­ά­ση­μά του ἐ­νώ­πι­ον τοῦ εἰ­σβο­λέ­α ἐ­χθροῦ, τὸν ὁ­ποῖ­ον μά­λι­στα δὲν πο­λέ­μη­σε ὡς ἐκ τῆς ἰ­δι­ό­τη­τός του καὶ ἐκ τῶν ὅρ­κων του ὄ­φει­λε νὰ πρά­ξει, ἀλ­λὰ τὸν κα­λο­δέχ­τη­κε στὴν Πα­τρί­δα ποὺ ἔ­πρε­πε νὰ ὑ­πε­ρα­σπι­στεῖ ἐ­ναν­τί­ον του· τὸν πε­ρι­θάλ­πει καὶ τὸν ἐ­νι­σχύ­ει δέ, γι­ὰ νὰ τρα­νέ­ψει καὶ ν’ ἀ­φα­νί­σει τὸ Ἔ­θνος του καὶ τὴν Πα­τρί­δα του!­!! Ἄ­ξι­ος ὁ μι­σθός σου ―ὅ­ποι­ος κι ἂν εἶ­ναι― ἐ­πί­ορ­κε ἀρ­χι­ε­πί­σκο­πε τῆς ἀρ­νη­σί­χρι­στης καὶ ἀν­τί­χρι­στης Δε­σπο­το­κρα­τί­ας!­.­.. Ἄξιος ὁ μισθὸς καὶ ὅσων σὲ ὑπερασπίστηκαν, ὅπως ὁ Φθιώτιδος Νικόλαος…

Ἀλ­λὰ γι­ὰ τὸν Χρι­στό, γι­ὰ τὴν τι­μὴ τοῦ Σταυ­ροῦ καὶ τῆς Πα­να­γί­ας καὶ γι­ὰ τὴν Ὀρ­θό­δο­ξο Πί­στη τους μαρ­τύ­ρη­σαν κι ἔ­δω­σαν τὴ ζω­ή τους ἀ­πει­ρά­ριθ­μοι ἄ­ση­μοι καὶ «ἀ­σή­μαν­τοι» Ὁ­μο­λο­γη­τὲς καὶ Μάρ­τυ­ρες τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ώς μας, δε­χό­με­νοι τὸν στέ­φα­νο τῆς δό­ξης τοῦ Χρι­στοῦ καὶ ἐ­πι­δα­ψι­λευ­ό­με­νοι πλεῖ­στα ὅ­σα χα­ρί­σμα­τα ἐκ τοῦ Ἁ­γί­ου Πνεύ­μα­τος!­.­.. Καὶ μά­λι­στα ἔ­ναν­τι τῶν μου­σουλ­μά­νων κα­τα­κτη­τῶν ―ἀρ­νού­με­νοι μὲ παρ­ρη­σί­α καὶ δη­μο­σί­ως τὸν ἐ­ξισ­λα­μι­σμό τους― μαρ­τύ­ρη­σαν οἱ ὡς ἐκ τού­του ἀ­πο­κα­λού­με­νοι Νε­ο­μάρ­τυ­ρες τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ώς μας, ὁ­μο­λο­γοῦν­τες Χρι­στὸν καὶ αἴ­ρον­τες τὸν Σταυ­ρὸ τοῦ μαρ­τυ­ρί­ου τους, χω­ρὶς τὴν «εὐ­αι­σθη­σί­α» νὰ νοι­α­στοῦν ἐ­ὰν ἔτ­σι θὰ «προ­σβάλ­λον­ταν» οἱ μου­σουλ­μά­νοι!­!! Αὐ­τοὺς κυ­ρί­ως ―με­τὰ τὸν Χρι­στό― ἐ­πρό­δω­σε ὁ Ἱ­ε­ρώ­νυ­μος, τὸ ὄ­νει­δος τῶν Ἀ­θη­νῶν καὶ πά­σης Ἑλ­λά­δος· ὁ ὁ­ποῖ­ος ὡ­στό­σο δὲν θὰ δι­στά­σει ―μά­λι­στα ἄ­νευ ἴ­χνους αἰ­δοῦς― νὰ χο­ρο­στα­τή­σει στοὺς πα­νη­γυ­ρι­κοὺς Ἑ­σπε­ρι­νοὺς τῶν Ἁ­γί­ων Νε­ο­μαρ­τύ­ρων!­.­.. Ἑ­ω­σφο­ρι­κῶς πα­ρα­θε­ω­ρεῖ ὁ ἀρ­νη­σί­χρι­στος καὶ ἀν­τί­χρι­στος καὶ ἀ­νά­ξι­ος τῆς ἱ­ε­ρω­σύ­νης δε­σπο­το­κρά­της, ὅ­τι τὴν ὥ­ρα ποὺ αὐ­τὸς τι­μᾶ τοὺς ἰσ­λα­μι­στὲς ἀπεκ­δυ­ό­με­νος τὸν Χρι­στὸ καὶ τὸν Σταυ­ρό, χι­λι­ά­δες Ὁρ­θό­δο­ξοι Χρι­στι­α­νοὶ ὁ­μο­λο­γοῦν τὸν Χρι­στὸ καὶ αἴ­ρουν τὸν Σταυ­ρὸ τοῦ μαρ­τυ­ρί­ου τε­λει­ού­με­νοι δι­ὰ πυ­ρὸς καὶ ξί­φους καὶ σταυ­ρι­κοῦ θα­νά­του καὶ μυ­ρί­ων ἄλ­λων μαρ­τυ­ρί­ων ὑ­πὸ τῶν σα­τα­νι­κῶν ἰσ­λα­μι­στῶν, τὰ αἱ­μο­στα­γῆ χέ­ρι­α τῶν ὁ­ποί­ων ἐ­ξο­πλί­ζουν τὰ συμ­φέ­ρον­τα καὶ οἱ μη­χα­νι­σμοὶ τῆς «χρι­στι­α­νι­κῆς» Δύ­σε­ως με­τὰ τῆς ὁ­ποί­ας συ­νου­σι­ά­ζε­ται ἡ Δε­σπο­το­κρα­τί­α ποὺ ἐκ­προ­σω­πεῖ καὶ ἐκ­φρά­ζει ὁ Ἀ­θη­νῶν Ἱ­ε­ρώ­νυ­μος!­!! «Ὄ­μορ­φος κό­σμος, ἠ­θι­κός, ἀγ­γε­λι­κὰ πλα­σμέ­νος»­!­.­.. (Διονύσιος Σολωμός)

Καὶ ὁ μὲν Ἀ­θη­νῶν Ἱ­ε­ρώ­νυ­μος δεί­χνει ν’ ἀ­δι­α­φο­ρεῖ τό­σο γι­ὰ τὴ σω­τη­ρί­α τῆς ψυ­χῆς του, ὅ­σο καὶ γι­ὰ τὴ σω­τη­ρί­α τοῦ λο­γι­κοῦ ποι­μνί­ου ποὺ τοῦ ἐμ­πι­στεύ­θη­κε ὁ Κύ­ρι­ος, ὡς αὐ­θεν­τι­κὸς καὶ συ­νε­πὴς προ­βα­τό­σχη­μος λύ­κος. Οἱ Ὀρ­θό­δο­ξοι Χρι­στι­α­νοὶ ὅ­μως, καὶ μά­λι­στα οἱ δε­δη­λω­μέ­νοι «ἀν­τὶ-οἰ­κου­με­νι­στές», ἡ ἐν πολ­λαῖς ὀ­λι­γω­ρί­αις καὶ ἀμ­φι­ση­μί­αις καὶ ὑ­πα­να­χω­ρή­σεις πε­ρι­πε­σοῦ­σα ἄτυπος Σύ­να­ξις τῶν «ἀν­τὶ-οἰ­κου­με­νι­στῶν» Κλη­ρι­κῶν καὶ Μο­να­χῶν, ὁ πο­λὺς καὶ θο­ρυ­βώ­δης Πει­ραι­ῶς Σε­ρα­φείμ, ὁ ἄ­φω­νος Αἰ­τω­λο­α­καρ­να­νί­ας Κο­σμᾶς, ὁ ἀ­εὶ ἀ­να­μέ­νων Κη­θύ­ρων Σε­ρα­φείμ, ὁ «θε­ο­λο­γῶν» μο­να­χο­δι­ώ­κτης Ναυ­πά­κτου Ἱ­ε­ρό­θε­ος, ὁ πο­λυ­πράγ­μων Γέ­ρων Ἀ­θα­νά­σι­ος ὁ Ἁ­γι­ο­με­τε­ω­ρί­της, ὁ πα­ρα­σκη­νι­α­κὸς π. Θε­ό­δω­ρος Ζή­σης, ὁ δι­πλω­μά­της π. Γε­ώρ­γι­ος Με­ταλ­λη­νός, ὁ ἀ­λε­ξί­καρ­τος-666 π. Σα­ράν­τος Σα­ράν­της, οἱ ἀ­ε­νά­ως καὶ ἀ­τε­λε­σφό­ρως ὑ­πο­γρά­φον­τες «ὁ­μο­λο­γί­ες» καὶ «δι­α­μαρ­τυ­ρί­ες» καὶ «δι­α­κη­ρύ­ξεις» καὶ «ἐ­πι­στο­λές», οἱ ἀ­λυ­σι­τε­λῶς κα­τὰ κό­ρον γρά­φον­τες καὶ ἐκ­φω­νοῦν­τες ἱ­ε­ρε­μι­ά­δες κα­τὰ τοῦ Οἰ­κου­με­νι­σμοῦ, ἐ­πώ­νυ­μοι καὶ ἀ­νώ­νυ­μοι, πῶς τὸν ἀ­κο­λου­θοῦν καὶ γι­α­τί τὸν δι­α­τη­ροῦν στὴν κο­ρυ­φὴ τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λάδος;  Τί πε­ρι­μέ­νουν ἀ­κό­μη; Τὸ «κοι­νὸν πο­τή­ρι­ον»; Μὰ αὐ­τὸ ἔ­χει ἤ­δη τό­σο φθα­ρεῖ καὶ γα­ρι­ά­σει ἀ­πὸ τὴν χρή­ση καὶ τὴν κα­τά­χρη­ση, ποὺ εἶ­ναι πλέ­ον γι­ὰ πέ­τα­μα, ἐν ὄ­ψει μά­λι­στα τῆς ἐ­πε­λά­σε­ως τοῦ Ἀν­τι­χρί­στου· κι αὐ­τοί, βολεμένοι στὴν «κόκκινη γραμμή» τους, ἀ­κό­μη πε­ρι­μέ­νουν τὴν ἐπίσημη ἀνακοίνωσή του ἐξαπατοῦντες ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους!­.­.. Τί πε­ρι­μέ­νουν ἀκόμη; Τὴν με­γά­λη καὶ ὑ­περ­τε­λῆ «πα­νορ­θό­δο­ξο» Σύ­νο­δο; Κι ἂν αὐ­τὴ γί­νει καὶ δὲν τοὺς «βγεῖ» ὡς ἄλ­λο­θι, ὅ­πως ἐλ­πί­ζουν, τό­τε τί θὰ κά­νουν χω­ρὶς τοὺς βαρ­βά­ρους, τῶν ὁ­ποί­ων ἡ ἀ­να­μο­νὴ γι’ αὐ­τοὺς ἦ­ταν «μί­α κά­ποι­α λύ­σις»;[2]

Μή­πως ἔ­χα­σαν καὶ αὐ­τοὶ τὸ ρω­μαί­ϊ­κο, τὸ ὀρ­θό­δο­ξο φι­λό­τι­μό τους; Μή­πως ἀ­κρι­βῶς δι­ό­τι ἔ­χα­σαν τὸ ὀρ­θό­δο­ξο φι­λό­τι­μό τους ἔ­χουν πλή­ρη γνώ­ση καὶ συ­νεί­δη­ση ὅ­τι δὲν ἀ­νή­κουν πλέ­ον στὴν Ἐκ­κλη­σί­α τοῦ Χρι­στοῦ, ἀλ­λὰ στὴν «ἐκ­κλη­σί­α» τῆς Δε­σπο­το­κρα­τί­ας, δη­λα­δὴ στὴν «ἐκ­κλη­σί­α» τοῦ Ἀν­τι­χρί­στου; Τὸν ὁ­ποῖ­ον ―«ἀρνοῦνται» μὲν στὰ λό­γι­α― ἀ­σμέ­νως ἀ­πο­δέ­χον­ται καὶ τὸν προ­σκυ­νοῦν στὴν πρά­ξη δι­ὰ τῆς κοι­νω­νί­ας τους με­τὰ τῶν ἀ­κοι­νω­νή­των!­!! Μό­νον ἔτ­σι μπο­ρεῖ νὰ ἐ­ξη­γη­θεῖ ἡ σκαν­δα­λώ­δης ἀ­νο­χή τους καὶ ἡ ἔ­νο­χη ἀ­πο­δο­χή τους ἐ­πὶ τῶν ἀ­προ­σχη­μα­τί­στων πλέ­ον προ­κλή­σε­ων τῶν με­λῶν καὶ ἐκ­φρα­στῶν τῆς πα­ναι­ρε­τι­κῆς οἰ­κου­με­νι­στι­κῆς Δε­σπο­το­κρα­τί­ας!­!!

Πα­τέ­ρες τῆς ἀ­τύ­που «ἀν­τὶ-οἰ­κου­με­νι­στι­κῆς» Συ­νά­ξε­ως Κλη­ρι­κῶν καὶ Μο­να­χῶν, στὸ ὄ­νο­μα τοῦ Χρι­στοῦ καὶ τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας Του, στὸ ὄ­νο­μα τῶν Ἁ­γί­ων καὶ Ὁ­μο­λο­γη­τῶν Μαρ­τύ­ρων τοῦ χθὲς καὶ τῆς σή­με­ρον, ἐ­πι­τέ­λους ση­κῶ­στε ―μὲ τὴν Ἀ­πο­τεί­χι­σή σας ἀ­πὸ τοὺς αἱ­ρε­τι­κοὺς καὶ αἱ­ρε­τί­ζον­τες ἐ­πι­σκό­πους― τὸν Σταυ­ρὸ ἀ­πὸ τὴν ἀρ­νη­σί­χρι­στη ντρο­πὴ καὶ τὴν ἀν­τί­χρι­στη ὕ­βρι, ὅ­που τὸν κα­τα­πόν­τι­σε ὁ Ἀ­θη­νῶν Ἱ­ε­ρώ­νυ­μος γιὰ λογαριασμὸ τῆς Δεσποτοκρατίας, καὶ ὑ­ψῶ­στε Τον στὸ θε­ά­ρε­στο με­γα­λεῖ­ο τοῦ θε­ο­προ­βλή­του Μαρ­τυ­ρί­ου.

Μὴν ἐ­πι­κα­λεῖ­στε πλέ­ον τά­χα σχί­σμα­τα καὶ δι­αι­ρέ­σεις.

Τὸ σχί­σμα εἶ­στε ἐ­σεῖς, ποὺ δὲν ἀ­κο­λου­θεῖ­τε τὸ ἱ­ε­ρὸ Εὐ­αγ­γέ­λι­ο, τὴν ἱ­ε­ρὰ Πα­ρά­δο­ση, τὴν ἁ­γι­ο­Πα­τε­ρι­κὴ δι­δα­σκα­λί­α, τοὺς ἱ­ε­ροὺς Κα­νό­νες, τὶς ἁ­γί­ες οἰ­κου­με­νι­κὲς καὶ το­πι­κὲς Συ­νό­δους, τὴ δι­α­χρο­νι­κὴ ἱ­στο­ρί­α τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, τὴ δι­δα­σκα­λί­α καὶ τὸ θέ­λη­μα αὐ­τοῦ τού­του τοῦ Κύ­ρι­ου καὶ Θε­οῦ μας Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ, πα­ρό­λο ποὺ πο­λὺ κα­λὰ τὰ γνω­ρί­ζε­τε καὶ τὰ δι­δά­σκε­τε· ἀλ­λὰ σκαν­δα­λω­δῶς δὲν τὰ πράτ­τε­τε!­.­.. Ἐ­πὶ τέ­λους, ὀρ­θο­το­μεῖ­στε τὴν Ἀ­λή­θει­α Του ὡς εἰς τό­πον καὶ εἰς τύ­πον Χρι­στοῦ εὑ­ρι­σκό­με­νοι!­.­.. Ἐ­πὶ τέ­λους τι­μεῖ­στε τὸ ρά­σο ποὺ φο­ρᾶ­τε, τὸ τι­μη­μέ­νο ἀ­πὸ πραγ­μα­τι­κοὺς καὶ ἀ­λη­θι­νοὺς Πα­τέ­ρες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας!­.­..

Ἐ­σεῖς δι­αι­ρεῖ­τε τὴν Ἐκ­κλη­σί­α τοῦ Χρι­στοῦ, ἀ­πο­ξε­νώ­νον­τας καὶ ἀν­τι­πα­ρα­θέ­τον­τας τοὺς συγ­χρό­νους Γέ­ρον­τες ἀ­πὸ τοὺς πρὸ αὐ­τῶν Ἁ­γί­ους καὶ Φί­λους τοῦ Θε­οῦ, ποὺ θε­ο­λό­γη­σαν καὶ δί­δα­ξαν καὶ νο­μο­θέ­τη­σαν καὶ πα­ρα­δειγ­μά­τι­σαν μὲ τὴ βι­ο­τή τους τὴν αὐ­θεν­τι­κὴ καὶ ἀ­νό­θευ­το Ὀρ­θό­δο­ξο Πί­στη μας καὶ τὴν ἐν­δε­δειγ­μέ­νη στά­ση τῶν Ὀρ­θο­δό­ξων Χρι­στι­α­νῶν ἐν και­ρῷ αἱ­ρέ­σε­ως· τὴν Ἀ­πο­τεί­χι­ση ἀ­πὸ αἱ­ρε­τι­κοὺς καὶ αἱ­ρε­τί­ζον­τες ἐ­πι­σκό­πους!­.­.. Μὴ συ­στοι­χί­ζε­σθε κι ἐ­σεῖς μὲ τὸν αἱ­ρε­σι­άρ­χη Βαρ­θο­λο­μαῖ­ο Ἀρ­χον­τώ­νη, ποὺ κα­ταγ­γέλ­λει τὸν Μέ­γα Φώ­τι­ο, τὸν ἅ­γι­ο Μά­ξι­μο τὸν Ὁ­μο­λο­γη­τή, τὸν ἅ­γι­ο Μᾶρ­κο τὸν Εὐ­γε­νι­κό, τὸν ἅ­γι­ο Γρη­γόριο τὸν Πα­λα­μᾶ καὶ ὅ­λους τοὺς Ἁ­γί­ους τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας ποὺ κα­τήγ­γει­λαν καὶ κα­τα­δί­κα­σαν καὶ πολέμησαν ἀδιαλείπτως καὶ ἀκαταπαύστως ἐπὶ δύο χιλιάδες χρόνια τὶς πά­σης φύ­σε­ως αἱ­ρέ­σεις, ὡς ἑ­ω­σφο­ρι­κῶς πλα­νη­θέν­τες!­!! Μὴ γί­νε­σθε καὶ ἁ­γι­ο­μά­χοι!­.­..

Ἐ­σεῖς ὑ­πο­νο­μεύ­ε­τε καὶ ἀ­κυ­ρώ­νε­τε τὸν ἀν­τὶ-οἰ­κου­με­νι­στι­κὸ Ἀ­γῶ­να τοῦ πι­στοῦ λα­οῦ τοῦ Θε­οῦ, ποὺ μὲ τὴν δε­σπο­το­κρα­τι­κὴ ἀν­τί­λη­ψη καὶ νο­ο­τρο­πί­α σας (ἐ­ξου­σι­ο­λα­γνεί­α καὶ ἐ­ξου­σι­ο­κρα­τί­α) συ­νει­δη­τὰ κα­τα­στέλ­λε­τε, ἐκ τῶν πραγ­μά­των ὑ­πη­ρε­τοῦν­τες ―ἑ­κόν­τες ἄ­κον­τες― τὴν πα­ναί­ρε­ση τοῦ συγ­κρη­τι­στι­κοῦ Οἰ­κου­με­νι­σμοῦ, καὶ ἐν τέ­λει τοὺς σχε­δι­α­σμοὺς καὶ τοὺς στό­χους τῆς σι­ω­νι­στι­κῆς Παγ­κο­σμι­ο­κρα­τί­ας!­!! Ἐ­ὰν δὲν ἔ­χε­τε τὸ ἕρ­μα καὶ τὰ κότ­σι­α, τό­τε σι­ω­πεῖ­στε καὶ μὴν ἀ­πο­προ­σα­να­το­λί­ζε­τε καὶ πα­γι­δεύ­ε­τε τὸν πι­στὸ λα­ὸ τοῦ Θε­οῦ σὲ μί­αν ἀ­τέρ­μο­νη καὶ ἀ­δι­έ­ξο­δη —καὶ κυρίως ἀνέξοδη!!!— ἀ­να­μο­νὴ τῆς ἀ­δή­λως ἐ­περ­χο­μέ­νης τά­χα «κα­τάλ­λη­λης» ὥ­ρας!­.­.. Ἐ­πι­τέ­λους ἀν­τι­λη­φθεῖ­τε τὶς εὐ­θύ­νες σας ἀ­πέ­ναν­τι τοῦ ἁ­γί­ου Τρι­α­δι­κοῦ Θε­οῦ μας καὶ τοῦ λα­οῦ Του. Συ­νει­δη­το­ποι­εῖ­στε, ὅ­τι θὰ δώ­σε­τε λό­γο γι­ὰ τὴν ἀ­βελ­τη­ρί­α σας καὶ τὴν ὀ­λι­γω­ρί­α σας!­.­..

Ἡ ἀ­γά­πη, τὸ ἔ­λε­ος, ἡ οἰ­κο­νο­μί­α τοῦ Κυ­ρί­ου καὶ Θε­οῦ μας Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ συ­νε­χῶς μᾶς προ­σφέ­ρει τὴν δυ­να­τό­τη­τα —μέ­σα ἀ­πὸ ἀ­νί­ε­ρα ἔρ­γα καὶ βλά­σφη­μα λό­γι­α αἱ­ρε­τι­κῶν κι αἱ­ρε­τι­ζόν­των, ποὺ ἐ­πι­τρέ­πει γι­ὰ τὶς ἁ­μαρ­τί­ες μας καὶ γι­ὰ τὸν σω­φρο­νι­σμό μας— νὰ συ­νει­δη­το­ποι­ή­σου­με καὶ νὰ πρά­ξου­με τὸ ἁ­γι­ο­Γρα­φι­κῶς καὶ ἁ­γι­ο­Πα­τε­ρι­κῶς καὶ ἱ­ε­ρο­Κα­νο­νι­κῶς δέ­ον γε­νέ­σθαι σή­με­ρα, στὸν και­ρὸ τῆς γε­νι­κευ­μέ­νης ἐ­πι­κρα­τή­σε­ως τῆς πα­ναι­ρέ­σε­ως τοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰ­κου­με­νι­σμοῦ.­..

Ἐ­σεῖς, πα­τέ­ρες, ἕ­ως πό­τε θὰ συ­νε­χί­σε­τε νὰ κω­φεύ­ε­τε καὶ νὰ ἐ­θε­λο­τυ­φλεῖ­τε; ἐ­ὰν ὑ­πο­θέ­σου­με ὅ­τι ἡ ἀρ­νη­σί­χρι­στη καὶ ἀν­τί­χρι­στη στά­ση σας δὲν εἶ­ναι συ­νει­δη­τὴ καὶ στο­χευ­μέ­νη;­.­..

Λαυρεντιος Ντετζιορτζιο
Δροσερὸ Τρικάλων, Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας 2016

---

[1] «Τὸ Ἑλληνικόν, ἐὸν ὅμαιμόν τε καὶ ὁμόγλωσσον, καὶ θεῶν ἱδρύματά τε κοινὰ καὶ θυσίαι, ἤθεά τε ὁμότροπα» (Ἡροδότου Ἱστορίαι, Οὐρανία, 144).

[2] «Καὶ τώρα τί θὰ γένουμε χωρὶς βαρβάρους. / Οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ἦσαν μία κάποια λύσις» (Κ.Π. Καβάφης, ˮΠεριμένοντας τοὺς βαρβάρους‟, εἰς: «Ποιήματα 1897-1933», ἐκδ. Ἴκαρος, 1984). 

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ!

     Ἀκολουθώντας καὶ ἀποκαλύπτοντας ἄλλη μιὰ φορὰ "τὸ τρίπτυχο προφίλ τοῦ ὁμολογιακοῦ του προσώπου" μὲ τὴν τακτική τῶν ὑπαναχωρήσεων καὶ τῆς διγλωσσίας ὁ κ. Βαρθολομαῖος, θέλει νὰ παραπλανήσει γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ τὸ Λαὸ τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν ὀρθοδοξίαν του^*, καὶ νὰ πειθαναγκάσει τοὺς Επισκόπους νὰ ψηφίσουν τὰ Οἰκουμενιστικά του σχέδια, μὲ ὑποκριτικὲς ὑποσχέσεις τοῦ τύπου «οὐδὲν προδίδουμε, οὐδὲν ἀπεμπολοῦμε» ἢ θὰ «τακτοποιήσουμε πρώτα τα του οίκου μας και θα ακολουθήσουν και άλλες Πανορθόδοξες» γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση (ὅπως ὑπονοεῖ) τῶν κρισίμων θεμάτων τῆς Πίστεως!    Καὶ ἀφοῦ κατορθώσει ΜΙΑ φορὰ σὲ ἐπίπεδο Συνόδου νὰ ὑποκλέψει τὴν ψῆφο (μὲ τὴν ἀνοχή ὅλων ὅσων κοινωνοῦν μαζί του), κατόπιν «μὴν εἴδατε τὸν Παναή»!

    Θυμίζει τὴν ἱστορία  μὲ τὴν βασίλισσα τῶν Αἰγυπτίων Σεμίραμις, ἡ ὁποία ζητούσε ἀπὸ τὸν βασιλιὰ σύζυγό της μιὰ χάρη. Νὰ βασιλεύσει κι αὐτὴ μιὰ μόνο μέρα. Κι ὅταν τὸν ἔπεισε διέταξε νὰ συλλάβουν τὸ βασιλιά καὶ νὰ τὸν ἀποκεφαλίσουν. Κι ἔμεινε πιὰ αὐτὴ μόνη βασίλισσα ὄχι μιὰ μέρα, ἀλλὰ γιὰ ὅλη της τὴ ζωή». Ἀλλὰ θυμίζει (ἐκ τοῦ ἀντιθέτου) τὴν ὀρθόδοξη στάση κάποιου ὁμολογητοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας (ἐπὶ Εἰκονομαχίας), ποὺ ὅταν τοῦ εἶπαν νὰ ὑπογράψει ΜΙΑ μόνο φορὰ τὴν ἀποδοχὴ αἱρετικῶν πιστευμάτων καὶ μετὰ ἂς πιστεύει ὅ,τι θέλει, ἀρνήθηκε λέγοντας ὅτι εἶναι σὰν νὰ μοῦ λές, ἄφησέ με νὰ σοῦ πάρω μόνο γιὰ μιὰ φορὰ τὸ κεφάλι!

Παραθέτουμε τὴν Ἐγκύκλιο μὲ κάποια μικρὰ σχόλια.

   

Βαρθολομαίος:

Να τακτοποιήσουμε πρώτα τα του οίκου μας και θα ακολουθήσουν και άλλες Πανορθόδοξες(!)

 Πηγή: «ekklisiaonline»

Με αφορμή την επερχόμενη Κυριακή της Ορθοδοξίας ο Οικουμενικός Πατριάρχης και η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου εξέδωσαν εγκύκλιο στην οποία αναφέρονται εκτενώς και στην Πανορθόδοξη Σύνοδο του Ιουνίου στην Κρήτη. 

Αναφέρει μεταξύ άλλων πως "Η Ορθοδοξία είναι η Εκκλησία της συνοδικότητος" , ενώ ως βασικό σκοπό της Πανορθόδοξης αναφέρει πως είναι  "να καταδειχθή ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία ηνωμένη εν τοις Μυστηρίοις, και μάλιστα τη Θεία Ευχαριστία, και τη Ορθοδόξω πίστει, αλλά και εν τη συνοδικότητι". Εντύπωση προκαλεί η αναφορά τους ότι "η Ορθόδοξος Εκκλησία διευθετήση πρώτον τα του οίκου της πριν η εκφέρη λόγον προς τον κόσμον", ενώ υπόσχονται και άλλες Πανορθόδοξες!

Ακολουθεί ολόκληρη η εγκύκλιος την οποία εξασφάλισε το ΕΚΚΛΗΣΙΑonline:

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

ΕΠΙ ΤΗι ΣΥΓΚΛΗΣΕΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ,

ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΤΙ ΤΩ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΧΑΡΙΝ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ ΠΑΡΑ ΘΕΟY

 Η αγία Ορθόδοξος Εκκλησία μας «ως πορφύραν και βύσσον στολισαμένη» τα αίματα των μαρτύρων της, τα δάκρυα των οσίων της και τους αγώνας και τας θυσίας των ομολογητών της πίστεώς της, εορτάζει σήμερον την ημέραν των ονομαστηρίων της. Ορθώς και δικαίως εκλήθη και καθιερώθη ως «Κυριακή της Ορθοδοξίας» η ημέρα,

Α΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν-Ὀρθοδοξίας

Τὴν πρώτη Κυριακὴ τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία πανηγυρίζει τὸ θρίαμβο τῆς Ὀρθοδοξίας, τῆς ὀρθῆς πίστεως, ἡ ὁποία καταπάτησε ὅλες τίς αἱρέσεις καὶ στερεώθηκε γιά πάντα. Γι’ αὐτὸ ἡ Κυριακὴ αὐτὴ καλεῖται Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας.

Οἱ αἱρέσεις φάνηκαν ἤδη ἀπαρχῆς τοῦ χριστιανισμοῦ. Οἱ ἴδιοι οἱ Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ προειδοποιοῦσαν τοὺς συγχρόνους τους, καὶ μαζὶ μ’αὐτοὺς καὶ ἐμᾶς, γιά τὸν κίνδυνο ἀπὸ τοὺς ψευδοδιδασκάλους.

Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Πέτρος στή Β’ Καθολικὴ ἐπιστολὴ γράφει τὸ ἑξῆς: «Ἐγένοντο δὲ καὶ ψευδοπροφῆται ἐν τῷ λαῷ, ὡς καὶ ἐν ὑμῖν ἔσονται ψευδοδιδάσκαλοι, οἵτινες παρεισάξουσιν αἱρέσεις ἀπωλείας, καὶ τὸν ἀγοράσαντα αὐτοὺς δεσπότην ἀρνούμενοι ἐπάγοντες ἑαυτοῖς ταχινὴν ἀπώλειαν· καὶ πολλοὶ ἐξακολουθήσουσιν αὐτῶν ταῖς ἀσελγείαις, δι᾿ οὓς ἡ ὁδὸς τῆς ἀληθείας βλασφημηθήσεται» (Β’ Πετ. 2, 1-2).

Ὁ ἅγιος ἀπόστολος Παῦλος, ἐπιστρέφοντας στήν Παλαιστίνη ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, σταμάτησε στήν Ἔφεσο. Ἐκεῖ στούς χριστιανοὺς κατοίκους τῆς πόλεως ἔλεγε: «Ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου· καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν.» (Πράξ. 20, 29-30).

Πολλοὶ τέτοιοι ψευδοδιδάσκαλοι καὶ σχισματικοὶ ὑπῆρχαν στούς πρώτους αἰῶνες τοῦ χριστιανισμοῦ. Μερικὲς αἱρέσεις τάραζαν τὴν Ἐκκλησία ὁλόκληρους αἰῶνες, ὅπως γιά παράδειγμα οἱ αἱρέσεις τοῦ Ἀρείου, τοῦ Μακεδονίου, τοῦ Εὐτυχοῦς, τοῦ Διοσκόρου, τοῦ Νεστορίου καὶ ἐπίσης ἡ αἵρεση τῆς εἰκονομαχίας. Οἱ αἱρέσεις αὐτὲς προκάλεσαν πολλὲς διαταραχὲς στήν Ἐκκλησία καὶ τὴν βασάνισαν πολύ.

Ὑπῆρχαν πολλοὶ ὁμολογητὲς καὶ μάρτυρες πού ἔχυσαν τὸ αἷμα τους, ὑπερασπιζόμενοι τὴν ἀληθινὴ πίστη, στόν ἀγῶνα κατὰ τῶν ψευδοδιδασκάλων καὶ τῶν αἱρετικῶν. Ὑπῆρχαν ἐπίσης καὶ πολλοὶ καὶ μεγάλοι ἱεράρχες οἱ ὁποῖοι καὶ αὐτοὶ ὑπέφεραν πολλοὺς διωγμοὺς καὶ πολλὲς φορὲς ἐξορίστηκαν. Ὁ ἅγιος Φλαβιανός, πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, γιά παράδειγμα, σὲ μία Σύνοδο ὑπὸ τὴν προεδρία τοῦ Διοσκόρου, ἡ ὁποία καλεῖται «ληστρική», χτυπήθηκε τόσο ἄγρια πού μετὰ ἀπὸ τρεῖς ἡμέρες πέθανε.

Ἡ τελευταία στή σειρὰ τῶν αἱρέσεων, ἡ αἵρεση τῆς εἰκονομαχίας, ἦταν αὐτή πού ἐπέφερε τὰ περισσότερα βάσανα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Ἡ αἵρεση αὐτὴ ἐμφανίστηκε γιά πρώτη φορὰ στά χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Λέοντα τοῦ Ἰσαύρου, ὁ ὁποῖος ἀνέβηκε στό θρόνο τὸ 717 μ.Χ.. Αὐτός

Μόνο που η Μασονία εισχώρησε και στην εκκλησιαστική ηγεσία και την άλωσε δια του Οικουμενισμού!

Ο  "εθνάρχης" η μασονία και οι αγιορείτες πατέρες, που τον ρώτησαν αν αληθεύει πως είναι μασόνος!

Ο Μοναχός Πρόδρομος Αγιορείτης μας φέρνει στην επικαιρότητα, μια πτυχή της παρουσίας του "εθνάρχη" Κ. Καραμανλή κατά την επίσκεψη του στο Άγιον Όρος.

Εκεί λοιπόν ένας γέροντας τον ρώτησε. "Αληθεύει ότι είστε μασόνος", για να λάβει την απάντηση από τον "εθνάρχη" η οποία έμεινε στην ιστορία· "και ποιός δεν είναι μασόνος ρε".

   Τόσος ήταν ο σεβασμός του προς του ερημίτες Αγιορείτες πατέρες που δεν είχε πρόβλημα να απαντήσει, με ύφος πεζοδρομιακό και χωρίς να κρύψει την αλήθεια.

   Πως ήταν μασόνος και μάλιστα,ακόμα και τότε που ο κόσμος θρήσκευε σφόδρα, για αυτόν ήταν κάτι το φυσιολογικό. Η καταστροφή λοιπόν της πατρίδας μας, έχει ρίζες και βάθος, δεν εμφανίστηκε τώρα ουρανοκατέβατη, ο γέρο μασόνος Καραμανλής έσπειρε, με την είσοδο μας στην ενωμένη Ευρώπη, Τσίπρας και Καμένος θερίζουν τους καρπούς της μασονικής σποράς.

By Dioptra-News Μαρτίου 15, 2016

Πηγή