Ὁ
π. Θεόδωρος Ζήσης ἔχει ἐγκαίρως ἐπισημάνει:
Η ΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
«Ἡ
μειωμένη καί ὑποτονική ἀντίδραση καί ἀντίσταση σε ὅλα αὐτά, πού δέν
δικαιολογεῖται οὔτε ἀπό τήν Ἁγία Γραφή οὔτε ἀπό τήν Πατερική Παράδοση, μέ τήν
δικαιολογία τῆς «κόκκινης
γραμμῆς τοῦ κοινοῦ ποτηρίου», λειτουργεῖ πρός ὄφελος τῆς
παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ»!!! (π. Θεόδωρος Ζήσης)
Στὸν «Ὀρθόδοξο Τύπο» δημοσιεύθηκε
ἄρθρο τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση. Στὸ ἄρθρο αὐτὸ τονίζονται κάποιες ἐνδιαφέρουσες
θέσεις, ποὺ ἀξίζει νὰ τὶς προβάλλουμε, μήπως καὶ προβληματισθοῦν, ὅσοι ἐκ τῶν
Ὀρθοδόξων ποιμένων, τῶν Ἁγιορειτῶν Μοναχῶν, τῶν «Ἀδελφοτήτων, ἀλλὰ καὶ πιστῶν εἶναι
ἐγκλωβισμένοι καὶ ἀσφυκτιοῦν στὴν οἰκουμενιστικὴ φυλακή, ἢ καλύτερα στὸν ἰστὸ
τῆς ἀράχνης, ποὺ χρόνια ἀριστοτεχνικὰ ὑφαίνει ἡ ἀφρόκρεμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ποὺ
θεσμικὰ διοικεῖ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
Οἱ συμπροσευχές, οἱ κοινὲς
ἐκδηλώσεις, ἡ ἀναγνώριση τῶν μυστηρίων τῶν αἱρετικῶν (σύμφωνα μὲ τὸν π.
Θεόδωρο) ἔχουν διαβρώσει (καὶ σταδιακὰ διαβρώνουν) τὸ ὀρθόδοξο φρόνημα, ὥστε νὰ
μὴν ὑπάρξουν ἀντιδράσεις, ὅταν θὰ ἐπιχειρηθεῖ ἡ ψευδὴς ἕνωση.
«Ἡ ἀντίδρασή μας στὶς
οἰκουμενιστικὲς ἀθλιότητες, δὲν εἶναι
ἐκείνη ποὺ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἱερὰ Παράδοση διδάσκουν. Ἀρκούμαστε σὲ χλιαρὲς
διαμαρτυρίες, καὶ ἰσχυριζόμαστε ὅτι, ἂν προχωρήσουν οἱ Οἰκουμενιστὲς στὸ "κοινὸ
ποτήριο", τότε θὰ ἀπομακρυνθοῦμε ἀπ’ αὐτούς. Ἡ δικαιολογία αὐτὴ «τῆς "κόκκινης γραμμῆς τοῦ κοινοῦ ποτηρίου"» (ποὺ
προφορικῶς καὶ γραπτῶς ἔχει ἐκφράσει ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς), δὲν ἔχει
πατερικὸ ἔρεισμα, καὶ ἀσφαλῶς «λειτουργεῖ πρός ὄφελος τῆς παναιρέσεως
τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», διότι «ὅταν ἐπισήμως ἀποφασίσουμε τήν διακοινωνία τοῦ
κοινοῦ ποτηρίου», τότε πιὰ θὰ εἶναι ἀργά. «Θά ἔχει προχωρήσει τόσο πολύ ἡ ἐσωτερική διάβρωση, ὥστε
δέν θά ὑπάρχουν πλέον πρόσωπα πού θά βλέπουν
κόκκινες γραμμές» καὶ θὰ ἐπιβληθεῖ, ἡ ἕνωση ὡς «ἡ "ἑνότης ἐν τῇ
ποικιλίᾳ"», δηλαδὴ ἡ ὑποταγὴ τῆς Ὀρθοδοξίας στὸν Πάπα καὶ στὴν Πανθρησκεία.
Οἱ ἔχοντες ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτωσαν
κι ἂς πάψουν νὰ δικαιολογοῦν Μοναχούς, Ἀδελφότητες καὶ «ἀντι-Οἰκουμενιστές»,
ποὺ ἔχουν διαπιστώσει τὴν ἀλλοίωση τῆς ὀρθοδόξου συνειδήσεως ἀπὸ τὴν παναίρεση,
ἀλλὰ κοινωνοῦν μετὰ τῶν Οἰκουμενιστῶν. Δὲν καταλαβαίνουν ὅτι παίρνουν «στὸ
λαιμό τους» ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως τοὺς πιστοὺς ποὺ ἐνσωματώνονται στὴν «νέα Ἐκκλησία»
τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Ὅτι συνεργοῦν στὴν τελικὴ ἐπικράτηση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ;
π.
Θεοδώρου Ζήση
«Μακάρι στίς ἐκδηλώσεις νά προχωρήσουν
καί στό “κοινό ποτήριο”,
γιά νά ξεκαθαρίσει ἡ κατάσταση.
...Ἔχουν δοθῆ τέτοιες διαστάσεις καί τόση
σημασία στίς ἑορταστικές αὐτές ἐκδηλώσεις, ὥστε μεγεθυντικά πολλοί πιστεύουν
ὅτι δέν ἀποκλείεται κατά τήν συνάντηση αὐτή τοῦ πάπα μέ τούς ὀρθοδόξους πατριάρχας
καί προκαθημένους να προχωρήσουμε ἀκόμη καί σέ κοινό ποτήριο...
Ἐκτιμοῦμε ὅτι θά ἦταν εὐχῆς ἔργο νά προχωρήσει ἡ ψευδής ἕνωση, ἡ ἕνωση δηλαδή μέ
διατήρηση τῶν πλανῶν καί τῶν αἱρέσεων, ὥστε
νά ξεκαθαρίσει ἡ κατάσταση καί νά ἀντιληφθοῦν ὅλοι πῶς συσκευάζεται και πῶς
κατασκευάζεται ὅλη αὐτή ἡ εἰρηνιστική καί ἀγαπητική Θεολογία τῶν Διαλόγων τῶν
Οἰκουμενιστῶν, γιά τήν ἐξαπάτηση τῶν μή εἰδότων καί ἁπλουστέρων. Συμφέρει στους
Οἰκουμενιστάς ἀμφοτέρων τῶν πλευρῶν νά προωθοῦν τήν ἕνωση ὑπογείως ἐν κρυπτῷ,
μέ τήν σταδιακή διάβρωση τοῦ ὀρθοδόξου φρονήματος στίς Θεολογικές Σχολές καί
στίς τάξεις τῶν κληρικῶν, ὥστε νά μήν ὑπάρξουν ἀντιδράσεις, ὅταν θά ἐπιχειρηθεῖ
ἡ ψευδής ἕνωση. Αὐτό μάλιστα πρέπει νά ἀφυπνίσει καί ὅσους καλοπροαιρέτους
κληρικούς καί θεολόγους δέν ἀνησυχοῦν πολύ γιά ὅσα τεκταίνονται ἤδη
καταστροφικά καί ἀντιπατερικά, μέ τις συμπροσευχές, τίς λειτουργικές
φιλοξενίες, τίς μεταπατερικές ἐκδηλώσεις, τήν βαπτισματική ἐκκλησιολογία, τήν
κατάργηση τῶν ὁρίων τῆς Ἐκκλησίας, τίς δωρεές κορανίων καί πατριαρχικῶν μιτρῶν
ὡς και ἁγίων ποτηρίων, τήν ἀναγνώριση τῶν μυστηρίων τῶν αἱρετικῶν, τους ὁποίους
θεωροῦμε ὡς ἐκκλησίες, συμμετέχοντας ἰσοτίμως στό «Παγκόσμιο Συμβούλιο
Ἐκκλησιῶν», και πλεῖστα ἄλλα. Ἡ μειωμένη καί ὑποτονική ἀντίδραση καί ἀντίσταση
σε ὅλα αὐτά, πού δέν δικαιολογεῖται οὔτε ἀπό τήν Ἁγία Γραφή οὔτε ἀπό τήν
Πατερική Παράδοση, μέ τήν δικαιολογία τῆς «κόκκινης γραμμῆς τοῦ κοινοῦ ποτηρίου», λειτουργεῖ πρός ὄφελος τῆς παναιρέσεως
τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, διότι ἐν τῇ πράξει ἐπιβάλλουν τήν ἕνωση καί πρό τοῦ κοινοῦ ποτηρίου.
Ὅταν ἐπισήμως ἀποφασίσουν τήν διακοινωνία τοῦ κοινοῦ ποτηρίου, θά ἔχει
προχωρήσει τόσο πολύ ἡ ἐσωτερική διάβρωση, ὁ εἰρηνισμός καί ὁ ἀγαπισμός τῆς
Μεταπατερικῆς Βαπτισματικῆς Θεολογίας, ὥστε δέν θά ὑπάρχουν πλέον πρόσωπα πού
θά βλέπουν κόκκινες γραμμές, θά ἐπιβληθεῖ, ὅπως ἀθεολογήτως καί διεστραμμένως
ἰσχυρίζονται, ἡ «ἑνότης ἐν τῇ ποικιλίᾳ», πού δῆθεν διδάσκει ὁ Μ. Φώτιος, ὁ
πρῶτος καί ἀποτελεσματικώτερος πολέμιος καί καθαιρέτης τοῦ Παπισμοῦ.
Ἐπειδή, λοιπόν, ἡ διάβρωση καί ἡ ἐσωτερική
ἅλωση δέν ἔχουν ἀκόμη γενικευθῆ, ἐκτιμοῦμε ὅτι δέν τους συμφέρει νά προχωρήσουν
τώρα στό κοινό ποτήριο. Ἐμεῖς εὐχόμαστε νά προχωρήσουν, ὥστε καί οἱ ἐκ τῶν
Ὀρθοδόξων θέτοντες ὡς κόκκινη γραμμή τό κοινό ποτήριο, να συμπαραταχθοῦν μαζί
μας, ὥστε με τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τῶν Ὁμολογητῶν Ἁγίων νά διαλυθεῖ τό
σκοτεινό νέφος τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί νά λάμψει και πάλιν ὁ ἥλιος
τῆς Ὀρθοδοξίας.
...Ἡ Ὀρθόδοξη Καθολική Ἐκκλησία δυστυχῶς ἀπό τόν περασμένο αἰώνα ἔχει
ἀμνηστεύσει μέ τόν Οἰκουμενισμό την αἱρετική διαστροφή τοῦ Παπισμοῦ, τόν ὁποῖο
ἀναγνωρίζει διά τῶν οἰκουμενιστῶν ἡγετῶν της ὡς κανονική, ὡς ἀδελφή Ἐκκλησία,
ἀλλά καί τόν εἰκονομαχικό καί διαλυτικό Προτεσταντισμό, μέ τήν συμμετοχή της
στό λεγόμενο «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν», πού οὐσιαστικῶς εἶναι Παγκόσμιο
Συμβούλιο Αἱρέσεων καί Πλάνης.
«Ὀρθόδοξος Τύπος», 25/1/2012
