Σοβαρές αντιδράσεις
προκάλεσε στο Άγιον Όρος η δημοσίευση των Κειμένων και του Κανονισμού
Λειτουργίας της Πανορθόδοξης Συνόδου.
Οι Αγιορείτικες Μονές με γράμματα και προφορικά μετέφεραν τις ανησυχίες και
τις επιφυλάξεις τους για την Πανορθόδοξη στην Ιερά Κοινότητα. Λόγω της
σπουδαιότητας του θέματος, αποφασίσθηκε ομόφωνα τα κείμενα της Πανορθόδοξης να
συζητηθούν αναλυτικά σε Έκτακτη Σύναξη των Αντιπροσώπων και των Ηγουμένων των
Ιερών Μονών (ΕΔΙΣ) μετά τις εορτές του Πάσχα.
Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τις επιστολές
των Ι. Μονών του Αγίου Όρους:
«Ο Κανονισμός Λειτουργίας και Οργανώσεως παρουσιάζει εικόνα Συνάξεως
Προκαθημένων και όχι εικόνα Πανορθοδόξου Συνόδου κατά το πρότυπον των
Οικουμενικών Συνόδων ... Φοβούμεθα ότι με τον τρόπον αυτόν αθελήτως διεισδύει
εις την Εκκλησίαν η θεολογία του πρωτείου, ήτις άλλωστε αποτελεί και απόληξιν
της εμφανισθείσης τον 20όν αιώνα θεολογίας του προσώπου».
«Μελετήσαντες μάλιστα επισταμένως το έκτον κοινοποιηθέν ημίν κείμενον περί
των σχέσεων της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον ...
αγωνιούμεν και ημείς μήπως με όσα γράφονται και όσα υπονοούνται ... οι
εμπνευστές και οι συντάκτες του επιχειρούν μια θεσμική νομιμοποίηση του
Χριστιανικού Συγκρητισμού-Οικουμενισμού, με μια απόφαση Πανορθοδόξου Συνόδου.
Το Άγιον Όρος ... έχει παραγάγει και στοιχεί προς μίαν ολόκληρον παράδοσιν
ομολογιακών κειμένων τα οποία επιχειρούν να προλάβουν ακριβώς αυτό (την
θεσμοποίησιν του Συγκρητισμού-Οικουμενισμού), εφιστώντα ιδιαιτέρως την
προσοχήν εις τας συμπροσευχάς μετά των αιρετικών, αι οποίαι παρά την
απαγόρευσιν των Ιερών Κανόνων επαναλαμβάνονται δυστυχώς εις κάθε συνάντησιν με
ετεροδόξους».
« ... παρατηρούμεν ότι η επιθυμουμένη συνοδικότης περιορίζεται και
εμποδίζεται εντόνως από τον ίδιον τον Κανονισμόν της οργανώσεως και της
λειτουργίας της Συνόδου, τον προβλέποντα διά κάθε Τοπικήν Εκκλησίαν μίαν μόνο
ψήφον ... η προσπάθεια των συντακτών του κειμένου κινείται πρός «ανάπαυσιν» των
λεγόμενων άλλων «εκκλησιών και ομολογιών», δηλ. των ευρισκομένων εκτός της Μίας
και μοναδικής Εκκλησίας. ... ο όρος «Εκκλησία» συγχέεται με τας διαφορετικάς
χριστιανικάς κοινότητας, αποκαλουμένας εις το εν λόγω κείμενο εξ ίσου «εκκλησίες».
... Είναι πρόδηλος η προσπάθεια μέσω του κειμένου να λάβουν πανορθόδοξον κύρος
οι σκανδαλώδεις δια πολλούς Ορθοδόξους δηλώσεις των διαφόρων συνελεύσεων του
ΠΣΕ. ... Ως βάση των διαλόγων τίθεται «η πίστις και η παράδοσις της αρχαίας
Εκκλησίας και των επτά Οικουμενικών Συνόδων» ωσάν η μετέπειτα ιστορία της
Ορθοδόξου Εκκλησίας να είναι ελλειματική. Και τούτο ρητώς δηλούται διά του όρου
της «απολεσθείσης ενότητος των Χριστιανών» (παρ. 5)!».
«Όπως προκύπτει από την μελέτη των προεγκριθέντων κειμένων οι διατυπώσεις
πάνω σε καίρια εκκλησιολογικά θέματα είναι επισφαλείς και διφορούμενες, και
επιδέχονται ερμηνείες αποκλίνουσες από το Ορθόδοξο δόγμα».
«Παραλλείποντες τα λοιπά θέματα της Συνόδου, μένωμεν εις το: "Σχέσεις
της Ορθοδόξου Εκκλησίας πρός τον λοιπόν Χριστιανικόν κόσμον" περί του
οποίου κατά καιρούς τόσα έχωσι γραφεί δι᾿ εισηγήσεων και επιστολών και
ανακοινώσεων, προς το Σεπτόν Οικουμενικόν Πατριαρχείον παρά της Σεβαστής Ιεράς
Κοινότητος ... Δι' αυτών εφιστάται η προσοχή ως προς τας σχέσεις και οιασδήποτε
επαφάς μετά των ετεροδόξων προς αποφυγήν της σταδιακής θεσμοθετήσεως, ένεκα του
συγχρωτισμού, των διαβλεπομένων τάσεων Συγκρητισμού - Οικουμενισμού».
«Εις το κείμενον «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας πρός τον λοιπόν
χριστιανικόν κόσμον» διαπιστούμεν δύο προβλήματα: Πρώτον, δεν χρησιμοποιείται
εις αυτό με σαφήνειαν ο όρος «Εκκλησία», ώστε η Ορθόδοξος Εκκλησία μας να
δηλώνη απεριφράστως ότι αυτή μόνη είναι η Μία Αγία Καθολική και Αποστολική
Εκκλησία. ... Δεύτερον, το κείμενον αποτυπώνει τον χαρακτήρα και τον τρόπον
διεξαγωγής των διαλόγων, την μεθοδολογίαν και την στοχοθεσία των, χωρίς να
λαμβάνη υπ΄ όψιν όσα η Ιερά Κοινότης και καταξιωμένοι πανορθοδόξως Σεβ.
Ιεράρχαι, Γέροντες του Αγίου Όρους και Θεολόγοι έχουν εκφράσει δημοσίως».
Αντίγραφα των επιστολών των Ιερών Μονών του Αγίου
Όρους για την Πανορθόδοξη.
