Δευτέρα 25 Απριλίου 2016

ΣΤΗΝ ΞΗΡΑΝΘΕΙΣΑ ΣΥΚΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΜΠΕΛΩΝΑ

Μεγάλη Δευτέρα


imagesCAK20NZ6
ΣΤΗΝ ΞΗΡΑΝΘΕΙΣΑ ΣΥΚΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΜΠΕΛΩΝΑ
1.  Μέ ὠθεῖ νά μιλήσω ὁ ἐνυπόστατος Λόγος τοῦ Θεοῦ. Αὐτός πού δέν ἀπομακρύνθηκε ἀπό τούς πατρικούς κόλπους καί κυοφορήθηκε ἀπερίγραπτα στά σπλάχνα τῆς Παρθένου. Αὐτός πού ἔγινε γιά μένα ὅ,τι ἐγώ εἶμαι, Αὐτός πού εἶναι ἀπαθής ὡς πρός τήν θεότητά Του καί περιβλήθηκε ὡστόσο ὁμοιοπαθές μέ ἐμένα σῶμα. Αὐτός πού στόν οὐρανό ἐποχεῖται πάνω στά χερουβικά ἅρματα καί πάνω στή γῆ καβαλικεύει σέ γαϊδουράκι (πρβλ. Ματθ. 11, 7-9). Ὁ βασιλιάς τῆς δόξας, Αὐτός πού μαζί μέ τόν Πατέρα καί τό Πνεῦμα εὐφημεῖται ἀπό τά Σεραφίμ ὡς ἅγιος καί δέχεται τά ψελλίσματα τῶν παιδιῶν ἀπό τήν ἄκακη γλώσσα τους. Αὐτός πού εἶναι Θεός καί ἔχει τή μορφή δούλου καί πού ἔλαβε τή μορφή τοῦ δούλου. Αὐτός πού εἶναι ἄυλος καί ἀόρατος Θεός καί δέχτηκε νά λάβει ὁρατό καί ψηλαφητό σῶμα. Αὐτός πού βάδισε ἀκούσια στό πάθος, γιά νά μοῦ χαρίσει τήν ἀπάθεια. Αὐτός ὁ Ὁποῖος βλέποντας τόν ἄνθρωπο, πού ἔπλασε σύμφωνα μέ τήν εἰκόνα Του καί τήν ὁμοίωσή Του, τό πλάσμα τῶν χεριῶν Του, νά ἔχει δελεαστεῖ ἀπό τήν ἀπάτη τοῦ φιδιοῦ, ἐκεῖνον νά ἔχει πέσει στήν παράβαση τῆς ἐντολῆς Του καί νά ἔχει γίνει ὑποχείριος τῆς φθορᾶς καί ὑπόλογος θανάτου, δέν ἄντεξε.
Ὁ γεμάτος συμπάθεια δέν μπόρεσε νά ὑπομείνει τή στέρηση ἐκείνου πού ποθοῦσε, ἀλλά τόν κάλεσε μέ πολλούς τρόπους σέ ἐπιστροφή καί μετάνοια, ἀφοῦ τόν παίδεψε σάν ἀχάριστο δοῦλο, σάν ἄμυαλο καί νήπιο γιό “πολυμερῶς καί πολυτρόπως” καί ἀφοῦ μηχανεύτηκε κάθε μέσο, γιά ν᾽ ἀποτινάξει τή δουλεία πού τόν τυραννοῦσε καί ἔτσι νά ἐπανέλθει στόν Πλάστη του. Ὅμως ἦταν ἀδύνατη ἡ ἐπιστροφή του, ἀφοῦ μιά γιά πάντα εἶχε καταδουλωθεῖ στήν ἁμαρτία καί εἶχε συζευχθεῖ θεληματικά μέ τήν ἐπιθυμία τῶν γήινων. Γι᾽ αὐτό ὁ ὑπεράγαθος Κύριος ἀναλαμβάνει τή φύση μας, ἐπειδή εἶδε ὅτι αὐτή εἶχε ἐξασθενήσει.
Βλέποντας δηλαδή τόν ἄνθρωπο νά μή ὑπακούει στό λόγο καί τίς ἐντολές καί τά προστάγματα τῆς σωτηρίας, τί λέει; «Πρέπει νά παιδαγωγήσω μέ ἔργα αὐτόν πού ἔχει ἄγνοια. Πρέπει νά τόν

Ο Ευαγγελιστής Μάρκος και το Ευαγγέλιό του



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ: Κατά την Εκκλησία ο Ευαγγελιστής Μάρκος ταυτίζεται με τον Ιωάννη – Μάρκο, τον αναφερόμενο στις Πράξεις των Αποστόλων και σε Επιστολές της Κ. Διαθήκης. Ο Ιωάννης, λοιπόν, ή Μάρκος, που ήταν το δεύτερό του κατά τη συνήθεια των ρωμαϊκών χρόνων, ήταν γιος μιας χριστιανής με το όνομα Μαρία. Αυτή διέθετε το σπίτι της στα Ιεροσόλυμα, για τις συνάξεις των πρώτων Χριστιανών.  Σύμφωνα με την κυριαρχούσα άποψη, στο ανώγειο αυτού του σπιτιού έλαβε χώρα ο Μυστικός Δείπνος. Ακόμα πιστεύεται ότι ο άνδρας που κουβαλούσε «κεράμιον ύδατος» (Μαρκ. ιδ΄13), ήταν ο ίδιος ο Μάρκος. Άλλωστε και ο νεαρός που φεύγει σχεδόν γυμνός, για να μη συλληφθεί στη Γεθσημανή είναι πάλι ο Ιωάννης Μάρκος, [Μαρκ. ιε΄ 51].
Ο Μάρκος συνεργάστηκε ιεραποστολικά με τους Αποστόλους Παύλο και Πέτρο. Στην αρχή συνόδευε τον Βαρνάβα (θείο του) στην πρώτη

Η Πανθρησκεία προχωρεί. Σήμερα εκεί, αύριο εδώ!


ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ:

ΟΡΓΗ ΣΤΗ Μ. ΒΡΕΤΑΝΙΑ!

ΑΚΥΡΩΘΗΚΑΝ ΟΙ ΕΟΡΤΑΣΜΟΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΟΓΩ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑΣ!


Αγγλικό δημοτικό συμβούλιο αρνήθηκε να... φιλοξενήσει τους εορτασμούς της Ημέρας του Αγίου Γεωργίου, διότι η περιοχή κρίνεται «ιδιαίτερα πολυπολιτισμική»!
Το συμβούλιο της πόλης του Μπρίστολ σταμάτησε τις εκδηλώσεις για τον πολιούχο της πόλης, παρόλο που η ιστορία τους χρονολογείται από το

ΣΟΒΑΡΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ

Σοβαρές αντιδράσεις προκάλεσε στο Άγιον Όρος η δημοσίευση των Κειμένων και του Κανονισμού Λειτουργίας της Πανορθόδοξης Συνόδου.

Οι Αγιορείτικες Μονές με γράμματα και προφορικά μετέφεραν τις ανησυχίες και τις επιφυλάξεις τους για την Πανορθόδοξη στην Ιερά Κοινότητα. Λόγω της σπουδαιότητας του θέματος, αποφασίσθηκε ομόφωνα τα κείμενα της Πανορθόδοξης να συζητηθούν αναλυτικά σε Έκτακτη Σύναξη των Αντιπροσώπων και των Ηγουμένων των Ιερών Μονών (ΕΔΙΣ) μετά τις εορτές του Πάσχα.
Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τις επιστολές των Ι. Μονών του Αγίου Όρους:
«Ο Κανονισμός Λειτουργίας και Οργανώσεως παρουσιάζει εικόνα Συνάξεως Προκαθημένων και όχι εικόνα Πανορθοδόξου Συνόδου κατά το πρότυπον των Οικουμενικών Συνόδων ... Φοβούμεθα ότι με τον τρόπον αυτόν αθελήτως διεισδύει εις την Εκκλησίαν η θεολογία του πρωτείου, ήτις άλλωστε αποτελεί και απόληξιν της εμφανισθείσης τον 20όν αιώνα θεολογίας του προσώπου».

«Μελετήσαντες μάλιστα επισταμένως το έκτον κοινοποιηθέν ημίν κείμενον περί των σχέσεων της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον ... αγωνιούμεν και ημείς μήπως με όσα γράφονται και όσα υπονοούνται ... οι εμπνευστές και οι συντάκτες του επιχειρούν μια θεσμική νομιμοποίηση του Χριστιανικού Συγκρητισμού-Οικουμενισμού, με μια απόφαση Πανορθοδόξου Συνόδου. Το Άγιον Όρος ... έχει παραγάγει και στοιχεί προς μίαν ολόκληρον παράδοσιν ομολογιακών κειμένων τα οποία επιχειρούν να προλάβουν ακριβώς αυτό (την θεσμοποίησιν του Συγκρητισμού-Οικουμενισμού), εφιστώντα ιδιαιτέ­ρως την προσοχήν εις τας συμπροσευχάς μετά των αιρετικών, αι οποίαι παρά την απαγόρευσιν των Ιερών Κανόνων επαναλαμβάνονται δυστυχώς εις κάθε συνάντησιν με ετεροδόξους».
« ... παρατηρούμεν ότι η επιθυμουμένη συνοδικότης περιορίζεται και εμποδίζεται εντόνως από τον ίδιον τον Κανονισμόν της οργανώσεως και της λειτουργίας της Συνόδου, τον προβλέποντα διά κάθε Τοπικήν Εκκλησίαν μίαν μόνο ψήφον ... η προσπάθεια των συντακτών του κειμένου κινείται πρός «ανάπαυσιν» των λεγόμενων άλλων «εκκλησιών και ομολογιών», δηλ. των ευρισκομένων εκτός της Μίας και μοναδικής Εκκλησίας. ... ο όρος «Εκκλησία» συγχέεται με τας διαφορετικάς χριστιανικάς κοινότητας, αποκαλουμένας εις το εν λόγω κείμενο εξ ίσου «εκκλησίες». ... Είναι πρόδηλος η προσπάθεια μέσω του κειμένου να λάβουν πανορθόδοξον κύρος οι σκανδαλώδεις δια πολλούς Ορθοδόξους δηλώσεις των διαφόρων συνελεύσεων του ΠΣΕ. ... Ως βάση των διαλόγων τίθεται «η πίστις και η παράδοσις της αρχαίας Εκκλησίας και των επτά Οικουμενικών Συνόδων» ωσάν η μετέπειτα ιστορία της Ορθοδόξου Εκκλησίας να είναι ελλειματική. Και τούτο ρητώς δηλούται διά του όρου της «απολεσθείσης ενότητος των Χριστιανών» (παρ. 5)!».
«Όπως προκύπτει από την μελέτη των προεγκριθέντων κειμένων οι διατυπώσεις πάνω σε καίρια εκκλησιολογικά θέματα είναι επισφαλείς και διφορούμενες, και επιδέχονται ερμηνείες αποκλίνουσες από το Ορθόδοξο δόγμα».
«Παραλλείποντες τα λοιπά θέματα της Συνόδου, μένωμεν εις το: "Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας πρός τον λοιπόν Χριστιανικόν κόσμον" περί του οποίου κατά καιρούς τόσα έχωσι γραφεί δι᾿ εισηγήσεων και επιστολών και ανακοινώσεων, προς το Σεπτόν Οικουμενικόν Πατριαρχείον παρά της Σεβαστής Ιεράς Κοινότητος ... Δι' αυτών εφιστάται η προσοχή ως προς τας σχέσεις και οιασδήποτε επαφάς μετά των ετεροδόξων προς αποφυγήν της σταδιακής θεσμοθετήσεως, ένεκα του συγχρωτισμού, των διαβλεπομένων τάσεων Συγκρητισμού - Οικουμενισμού».
«Εις το κείμενον «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας πρός τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον» διαπιστούμεν δύο προβλήματα: Πρώτον, δεν χρησιμοποιείται εις αυτό με σαφήνειαν ο όρος «Εκκλησία», ώστε η Ορθόδοξος Εκκλησία μας να δηλώνη απεριφράστως ότι αυτή μόνη είναι η Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. ... Δεύτερον, το κείμενον αποτυπώνει τον χαρακτήρα και τον τρόπον διεξα­γωγής των διαλόγων, την μεθοδολογίαν και την στοχοθεσία των, χωρίς να λαμβάνη υπ΄ όψιν όσα η Ιερά Κοινότης και καταξιωμένοι πανορθοδόξως Σεβ. Ιεράρχαι, Γέροντες του Αγίου Όρους και Θεολόγοι έχουν εκφράσει δημοσίως».
Αντίγραφα των επιστολών των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους για την Πανορθόδοξη.

 Ιερές Μονές του Αγίου Όρους για την Πανορθόδοξη Σύνοδο

   
Οι μέχρι τώρα επιστολές των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους προς την Ιερά Κοινότητα για την Πανορθόδοξη Σύνοδο. Μετά τις γραπτές και προφορικές αντιδράσεις για την Πανορθόδοξη, η Ι. Κοινότητα αποφάσισε ομόφωνα να συζητηθεί το θέμα σε Έκτακτη Σύναξη των Ιερών Μονών με την παρουσία των Ηγουμένων (ΕΔΙΣ) μετά το Πάσχα.


Πηγή: "Ἀκτίνες"