ΛΕΥΚΗ ΣΕΛΙΔΑ Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ --[Κληρικός: Με αυτά κι αυτά "αισθάνομαι ότι είμαι παρίας της Εκκλησίας"].

Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος

Λευκὴ   σελίδα  ἡ  Ἐγκύκλιος

τῆς Ἱερᾶς Συνόδου

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

.           Λευκὴ σελίδα εἶναι ὡς πρὸς τὴν ἐνημέρωση τοῦ πιστοῦ λαοῦ ἡ Ἐγκύκλιος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Συγκεκριμένα οὐδὲν ἀναφέρει περὶ τῶν προτάσεων, οἱ ὁποῖες διαμορφώθηκαν στὴν ἔκτακτη σύγκληση τῆς Ἱεραρχίας καὶ θὰ ὑποστηρίξει ὁ Ἀρχιεπίσκοπος στὴν Πανορθόδοξη Σύνοδο.
.           Στὴν ἀρχὴ τοῦ κειμένου λέγονται τὰ αὐτονόητα καὶ τυπικά: «Ἡ Ἱεραρχία μελέτησε διεξοδικὰ τὶς προτάσεις τῆς Διαρκοῦς Συνόδου, μίαν πρὸς μίαν, καὶ μὲ πνεῦμα ὁμοψυχίας, ὑπευθυνότητας καὶ σοβαρότητας, μὲ ὁμοφωνία στὰ περισσότερα σημεῖα καὶ ἀπόλυτη πλειοψηφία σὲ ἄλλα, ἔκανε τὶς διορθώσεις τῶν τεθέντων κειμένων καὶ ὅπου χρειάσθηκε ἔκανε καὶ προσθῆκες, ὥστε αὐτὲς νὰ εἶναι οἱ τελικὲς ἀποφάσεις τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὰ κείμενα αὐτά». Ποιές εἶναι; Αὐτὲς δὲν εἴμαστε ἄξιοι νὰ τὶς πληροφορηθοῦμε…
.           Πάρα κάτω ἡ Ἐγκύκλιος ἐπιχειρεῖ νὰ μᾶς καθησυχάσει. Μᾶς συνιστᾶ νὰ εἰρηνεύομε καὶ ἐξηγεῖ: «Ἐμεῖς οἱ Ἱεράρχες ἔχουμε

Μαθήματα επισκοπικής “αγάπης”! Αδαμάντιου Τσακίρογλου

Σχόλιο στο κείμενο του Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη

Στο κέντρο η Βασούλα και γύρω-γύρω όλοι: Ετερόδοξοι και "Ορθόδοξοι" Οικουμενιστές, όπως ο Ζιμπάμπουε!

 Δείτε -Συμπροσευχές με τη Βασούλα.

Μαθήματα επισκοπικής “αγάπης”.

Σχόλιο στο κείμενο του Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη:

«Όσοι κακολογούν την Πανορθόδοξο Σύνοδο μας θυμίζουν τους επικίνδυνους Φαρισαίους»

Αδαμάντιος Τσακίρογλου

Κλασσικός Φιλόλογος Ιστορικός

Είναι πια απίστευτο και στερείται κατανόησηςκαι σεβασμού ο τρόπος, με τον οποίον προσπαθούν τα όργανα του οικουμενισμού να εκφοβήσουν ή να καταδικάσουν όσους αντιτίθενται στα κείμενα και στις επικείμενες αποφάσεις της Κολυμπαρίου Συνόδου. Δεν έχουν καταλάβει, οι κατά τα άλλα ευφυείς υποστηρικτές της, ότι το πρόβλημα δεν είναι η σύνοδος αυτή καθεαυτή, αλλά όσα αντιορθόδοξα, μετα-αντιπατερικά και οικουμενιστικά πρόκειται σε αυτήν να αποφασιστούν.

Αναλύοντας λοιπόν ο Ζιμπάμπουε Σεραφείμ την ευαγγελική περικοπή της θεραπείας του εκ γενετής τυφλού επικεντρώνεται στους γονείς και στους φαρισαίους και κάνοντας έναν κύκλο σκέψεων, ο οποίος με ψευδοσοφίσματα ζαλίζει κυριολεκτικά, όποιον προσπαθεί να τον ακολουθήσει, καταλήγει στην εξίσωση γονέων-φαρισαίων με τους πιστούς που αγωνίζονται για την τήρηση των παρακαταθηκών κατά τους Αγίους Αποστόλους και –όπως όλοι οι εκπρόσωποι του οικουμενισμού και όλα τα πειθήνια όργανα τους– εκτοξεύει εκ νέου μία σειρά “αγαπητικών ύβρεων” και απαραδέκτων χαρακτηρισμών προς πάσα μη συμφωνούσα κατεύθυνση. Έτσι γράφει:

"Στη πραγματικότητα στην διαγωγή των γονέων του τυφλού της Ευαγγελικής Περικοπής βλέπουμε ανάγλυφες τις εκδηλώσεις ενός απαράδεκτου καιροσκοπισμού, που θυσιάζει την αλήθεια στη πρόσκαιρη σκοπιμότητα με μια συμπεριφορά που ευχαριστεί τους ισχυρούς του κόσμου τούτου".

Σεβασμιώτατε δεν γνώριζα ότι οι σημερινοί επισκοπικοί κύκλοι έχουν την ικανότητα της αυτοκριτικής! Εδώ περιγράφετε ακριβώς τους εαυτούς σας. Αυτούς που για να ευχαριστήσουν τους ισχυρούς ταγούς της νέας εποχής θυσιάζουν την Αλήθεια του Χριστού, που έχουν για συμβούλους μέλη της CIA και διεθνών οργανισμών που κάθε άλλο την διάδοση της Μίας Αλήθειας ζητούν παρά την ισοπέδωση της, ισοβαθμίζοντας την με αιρέσεις και κακοδοξίες, που συνδιαλλέγονται με κάθε είδους αιρετικούς. Και με τα κείμενα της συνόδου θέλετε, αν μην τι άλλο, να

"Ταδε εφη! --Μικρό πρόβλημα ο Οικουμενισμός! Τα μεγάλα προβλήματα της Εκκλησίας σήμερα είναι ...Ο ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ και ...ο ΖΗΛΩΤΙΣΜΟΣ!!!

ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΛΕΓΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΠΟΛΕΩΣ κ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ

Αναγνώσαμε την συνέντευξη του Επισκόπου Χριστουπόλεως κ.κ. Μακαρίου εις την οποία ο ίδιος ομιλεί δια την Μεγάλη Σύνοδο. Λέγει ο ίδιος ότι:

«Κατηγορούν, για παράδειγμα, κάποιες Εκκλησίες τον Ρωμαιοκαθολικισμό ότι διολίσθησε σε Παγκόσμια Εκκλησία με καθαρά πολιτικό και κοσμικό χαρακτήρα, και δεν έχουν άδικο».

Άραγε ο κ. Μακάριος δεν γνωρίζει ότι το σημαντικό πρόβλημα δεν είναι τόσο το ζήτημα του κοσμικού χαρακτήρα του Βατικανού, αλλά οι πάμπολλες αιρέσεις του;

Αναφέρει πάλι: «Μιλούν κάποιοι για την αίρεση του Οικουμενισμού, αλλά δεν έχουμε

Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ αλώνεται και καθημερινώς ΣΤΑΥΡΩΝΕΤΑΙ, αλλά οι αντι-Οικουμενιστές παρακολουθούν από μακρόθεν! Κοινωνούν δε με τους σταυρωτές της!

 ΑΙΣΧΟΣ!: 

Βραβεύεται ο Γ. Μπουτάρης από τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής!

Ντοκουμέντα προδοσίας

Κάποτε οι προδότες της Ορθόδοξης πίστης και της πατρίδας μας φοβόταν μην αποκαλυφθούν. Ποτέ δεν αποκάλυπταν αν είναι μασόνοι και αν λειτουργούν ως εντολοδόχοι ξένων. Ως άριστοι θεατρίνοι, εξωτερικά τουλάχιστον, παρίσταναν τους θεοσεβούμενους και τους πατριώτες.

Σήμερα έχουν διεισδύσει ΠΑΝΤΟΥ, σε ΚΑΘΕ εξουσία (πολιτική, δικαστική, αστυνομική, στρατιωτική, εκκλησιαστική),
και έχουν κυριολεκτικά ΑΛΩΣΕΙ ανάμεσα σε άλλα, ιεραρχίες, πατριαρχεία, μητροπόλεις.

Σήμερα βλέπουμε μητροπόλεις να δίνουν ακόμη και αίθουσες τους για εκδηλώσεις των Ρόταρυ

Είναι δυνατόν, έστω κατ' οικονομίαν, να διαγράφετε την λέξη ΑΙΡΕΣΗ, Σεβασμιώτατε Ναυπάκτου Ιερόθεε;

Γιατί Σεβασμιώτατοι Ἱεράρχες μας

καί Σεβαστοί Πατέρες μας

δέν λέτε τά πράγματα μέ τό ὄνομα τους;

Περί τῆς προτάσεως τοῦ Σεβασμιωτάτου Ναυπάκτου κ.κ. Ἱεροθέου. 

Σήμερα θά ἀσχοληθοῦμε γιά λίγο μέ ἕνα ἀπό τά πολλά ἀντορθόδοξα σημεῖα τῆς θεματολογίας τῆς ἐπερχομένης "Ἁγίας" (;) καί "Μεγάλης" Συνόδου.

Ἡ φράση τῆς Συνοδικῆς Ἐγκυκλίου:

"Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀναγνωρίζει τήν ἱστορικήν ὕπαρξιν ἄλλων Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καί Ὁμολογιῶν μή εὑρισκομένων ἐν κοινωνίᾳ μετ' αὐτῆς" (ἄρθρο 6), 

πως καταλαβαίνουμε ὅλοι ἐπικυρώνει ἐκκλησιαστικῶς τήν ὕπαρξη καί ἀναγνωρίζει τό περιεχόμενο, διά τῶν ὅρων "Ἐκκλησιῶν", "Ὁμολογιῶν", "ἀναγνωρίζει" τίς "χριστιανικές" ἑτεροδιδασκαλίες καί πεποιθήσεις, πρᾶγμα ἀπαράδεκτον!

Ὁ Σεβασμιώτατος Ναυπάκτου κ.κ. Ἱερόθεος, πρόσφατα εἰσηγήθηκε τήν ἀνασκευή τῆς φράσεως, ὡς ἑξῆς: 

"Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία γνωρίζει ὅτι ταυτίζονται τά χαρισματικά καί τά κανονικά ὅριά της, καθώς ἐπίσης γνωρίζει ὅτι ὑπάρχουν καί ἄλλαι Χριστιανικαί Ὁμολογίαι, αἱ ὁποῖαι ἀπεκόπησαν ἐξ αὐτῆς καί δέν εὑρίσκονται ἐν κοινωνίᾳ μετ' αὐτῆς".

Ἡ ἀλλαγή τῆς φράσεως εἶναι ἀσυζητητί ἐπιβεβλημένη!

Παρόλ' αὐτά, ὡς ἐνεργά μέλη τοῦ πληρώματος τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, δηλαδή τῆς μοναδικῆς Ὀρθοδοξίας, ἔχουμε μία σοβαρή ἔνσταση.

Συμφωνοῦμε μέ τήν προτεινόμενη ἀλλαγή, ἐκτός ἀπό τό ἑξῆς:

Ὁ ὅρος "Χριστιανικαί Ὁμολογίαι"

νά ἀντικατασταθεῖ μέ τό "ΑΙΡΕΣΕΙΣ"!!!

Δυστυχῶς, συμφωνοῦν κάποιοι ρασοφόροι μέ τήν πρόταση τοῦ Ναυπάκτου, ὅπως π.χ. ὁ

Μια συγκινητική/Ομολογιακή Προειδοποίησις/Προκήρυξις

Μία βόμβα μας απειλεί

Του  π.  Εμμανουήλ  Χατζηδάκη

Ιερέως Αρχιεπισκοπής Αμερικής

    Μία βόμβα μας απειλεί, και οι περισσότεροι από μας δεν έχομε ιδέα. Αισθάνομαι σαν χρέος να σας καταστήσω γνωστό τον επικείμενο μεγάλο κίνδυνο που διατρέχομε, για να λάβωμε τα κατάλληλα μέτρα. Όχι, δεν πρόκειται για πυρηνική απειλή η μεγάλο τρομοκρατικό κτύπημα, αλλά κάτι πολύ χειρότερο. Γιατί αυτά μπορεί να δώσουν τέλος στην πρόσκαιρη ζωή μας, ενώ ο κίνδυνος για τον οποίο θέλω να σας προειδοποιήσω απειλεί την αιώνιά μας ζωή.

Προειδοποίησις/Προκήρυξις εις τους απανταχού Ορθοδόξους Χριστιανούς

   Ευλογημένε λαέ του Θεού, ο Οικουμενικός Πατριάρχης και οι Ιεράρχες που τον περιστοιχίζουν ετοιμάζουν μία μεγάλη προδοσία έναντι της Ορθόδοξης πίστεως και της αγίας μας παραδόσεως. Στην καλούμενη Αγία και Μεγάλη Σύνοδο έχουν σκοπό να επιβάλουν τον αιρετικό οικουμενισμό, αναγνωρίζοντας επίσημα σαν εκκλησίες τις αιρετικές ομολογίες που είναι εκτός της Μιας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Ορθοδόξου, μοναδικής και μόνης αληθινής Εκκλησίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Η πίστη μας είναι ότι ο Κύριός μας ίδρυσε μία και μοναδική Εκκλησία και ότι αυτή είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία. Δεν μπορούν να υπάρχουν πολλαπλές Εκκλησίες. Δεν μπορούμε να παραδεχόμαστε σαν Εκκλησίες ομάδες Χριστιανών που δεν είναι μέλη της αγίας Εκκλησίας του Χριστού, η οποία και μόνη αποτελεί το Άγιο Σώμα Του.

  Όπως έχουν επισημάνει επίσκοποι, ιερείς και καθηγητές θεολογίας, η φράση της Συνοδικής Εγκυκλίου, “Η Ορθόδοξος Εκκλησία αναγνωρίζει την ιστορικήν ύπαρξιν άλλων Χριστιανικών Εκκλησιών και Ομολογιών μη ευρισκομένων εν κοινωνία μετ’ αυτής” (άρθρο 6), υποδηλώνει την ύπαρξη και άλλων Εκκλησιών, το οποίον είναι απαράδεκτο.

   Ο Μητροπ. Ναυπάκτου Ιερόθεος προτείνει η φράση αυτή να αντικατασταθή με την φράση, “Η Ορθόδοξος Εκκλησία γνωρίζει ότι ταυτίζονται τα χαρισματικά με τα κανονικά όριά της, καθώς επίσης γνωρίζει ότι υπάρχουν και άλλαι Χριστιανικαί Ομολογίαι, αι οποίαι απεκόπησαν εξ αυτής και δεν ευρίσκονται εν κοινωνία μετ’ αυτής”. Η προτεινόμενη αλλαγή είναι αναγκαία, αλλά η αποδοχή της από το Οικουμενικό Πατριαρχείο εις το σημείο αυτό είναι κατά τη γνώμη μου μάλλον αδύνατη. Βεβαίως υπάρχει πάντα ελπίδα, και προσευχόμαστε γι’ αυτό.

  Δυστυχώς οι οικουμενιστές, επίσημα και έμπρακτα συμπροσευχόμενοι, κατά παραβίαση των Ιερών Κανόνων, με μη Ορθοδόξους αναγνωρίζουν την υπόσταση μη Ορθοδόξων Εκκλησιών, παράλληλα με τη δική μας, την μόνην Εκκλησίαν του Χριστού. Εμείς πιστεύομε “εις Μίαν Αγίαν Εκκλησίαν”, ενώ αυτοί πιστεύουν σε πολλές “αδελφές Εκκλησίες”. Άρα δεν πρεσβεύουν την αληθινή πίστη, δηλ. είναι αιρετικοί. Επίσης αυτοί πιστεύουν ότι το βάπτισμα είναι κάτι μαγικό, ώστε όποιος και να το τελή, είτε ευρίσκεται εντός είτε εκτός της Εκκλησίας, είναι “έγκυρο”, εφ’ όσον επικαλείται το όνομα της Αγίας Τριάδος. Εμείς πιστεύομε σ’ ένα βάπτισμα, που τελείται στην Μία Αγία Εκκλησία από πιστά και διατεταγμένα μέλη της. Το λέμε αυτό επειδή στην πράξη η Αρχιεπισκοπή μας (της Αμερικής, εις την οποίαν ανήκω) δηλώνει απερίφραστα ότι σε περίπτωση ανάγκης είναι πραγματικό βάπτισμα το αεροβάπτισμα, ακόμα και όταν επιτελείται από ένα άθεο γιατρό η νοσοκόμα.

    Ήδη από την δεκαετία του 1920, πριν από σχεδόν 100 χρόνια, το Οικουμενικό Πατριαρχείο πρωταγωνιστεί στην οικουμενική κίνηση και έμπρακτα παραδέχεται ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι μέρος της παγκόσμιας Εκκλησίας κι ότι είναι ισότιμη των αιρέσεων, ομολογιών και κοινοτήτων που το αποτελούν. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τη συμμετοχή των περισσοτέρων τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (αιρέσεων). Σ᾽ αυτό ο Πατριάρχης ώφειλε να μιμηθή την “αδελφή” του παπική “Εκκλησία” που είναι πιο συνεπής απέναντι του πιστεύω της, δηλαδή της αυτοσυνειδησίας που έχει ότι αυτή και μόνη είναι η Εκκλησία του Χριστού, και έτσι δεν μετέχει ως μέλος του ΠΣΕ, αλλά μόνο ως παρατηρήτρια.

   Οι οικουμενιστές προσπαθούν να μας ενώσουν με τους Ρωμαιοκαθολικούς, με τους Αντιχαλκιδονίους Μονοφυσίτες, και άλλους αιρετικούς και σχισματικούς, όχι με την επιστροφή τους στην Εκκλησία με βάπτισμα η έστω άγιο μύρο η ακόμα και με ομολογία πίστεως, αλλά απλώς με το να τους αναγνωρίσωμε σαν αδελφούς εν Χριστώ, με τους οποίους είμαστε ενωμένοι στην αγάπη που έχομε μεταξύ μας και με το Χριστό, δίχως να απαιτήσωμε να αποβάλουν τις αιρετικές τους δοξασίες, και δίχως να δεχτούν την αγία Παράδοση, όπως την έχει παραλάβει και διατηρεί απαράλλακτη και ατόφια η Ορθόδοξη και μόνη αληθινή Εκκλησία. Για μας μόνο ένας δρόμος υπάρχει για την ένωσή τους με την Εκκλησία· ο δρόμος της μετανοίας και επιστροφής τους στην Εκκλησία του Χριστού, για το οποίο και προσευχόμαστε.

    Αλλά δεν είναι αυτό όλο το κακό. Οι οικουμενιστές είναι και συγκρητιστές. Δηλαδή εξισώνουν τον χριστιανισμό η για να πούμε καλλίτερα, την από τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό ιδρυθείσα Εκκλησία, που είναι η κιβωτός της σωτηρίας, με τις θρησκείες του κόσμου, προπαντός με τις λεγόμενες “μονοθεϊστικές,” οι οποίες όμως δεν προσκυνούν τον αληθινό Θεό. Εδώ χρειάζεται πολλή προσοχή, γιατί μπορεί και άλλοι να πιστεύουν σ’ ένα Θεό, αλλ’ όχι στον ίδιο Θεό, τον αληθινό Θεό. Ας πούνε και οι Εβραίοι και οι Μουσουλμάνοι, απευθυνόμενοι στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, “Συ γαρ ει Θεός ημών· εκτός σου άλλον ουκ οίδαμεν” και τότε θα το κουβεντιάσουμε αν πιστεύομε στον ίδιο Θεό. Η αποστολή μας είναι να ενώσωμε τους πάντες με την Αλήθεια-Χριστό.

    Τώρα, το ερώτημα είναι, τι θα κάνωμε πάνω σ’ αυτά που μόλις ακούσαμε η διαβάσαμε; Γιατί αν μείνωμε αδρανείς κι αδιάφοροι τότε γινόμαστε συνυπεύθυνοι και συναίτιοι του επικείμενου μεγάλου κακού. Οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας υπέφεραν για την πίστη τους, έγιναν ομολογητές και μάρτυρες, και δεν ενέδωσαν στις πιέσεις που εξασκούσαν πάνω τους οι ηγέτες τους. Οι οικουμενιστές έχουν το θράσος να ζητούν συγγνώμη για τη στάση των αγίων Πατέρων, που υποτίθεται ότι δεν έδειξαν αρκετή αγάπη στους ετεροδόξους (αιρετικούς και σχισματικούς) αδελφούς τους. Όμως εμείς, ακολουθώντας τους θεοπνεύστους Πατέρες, παραμένομε σταθερά ενωμένοι μαζί τους, κι είμαστε πρόθυμοι να δώσωμε τη μαρτυρία της πίστεως, και να υποστούμε ακόμα και μαρτύριο.

    Τι μπορούμε λοιπόν και τι οφείλομε να κάνωμε; Να ρωτήσωμε ανθρώπους πνευματικούς, που μπορεί να γνωρίζωμε και έχομε εμπιστοσύνη σ’ αυτούς, τι πρεσβεύουν γι’ αυτά τα θέματα. Να μελετήσωμε τα συγγράμματα των πνευματικών μας Πατέρων και να βεβαιωθούμε για την πίστη της Εκκλησίας και να στερεώσωμε τη δική μας πίστη σ’ αυτήν. Έτσι θα μπορέσωμε να αποκρούσωμε αυτούς που ίσως προσπαθήσουν να μας παρασύρουν στο δρόμο που οδηγεί στον όλεθρο και στην απώλεια, που είναι ο δρόμος της αίρεσης του Οικουμενισμού. Εμείς θα ακολουθήσωμε ένα ιεράρχη που έχει Ορθόδοξη πίστη και Ορθόδοξα φρονήματα. Δόξα τω Θεώ υπάρχουν Ορθόδοξοι ιεράρχες.

Σημειώσεις:

1. Ελλείψει Ιερέως, και εν εσχάτη ανάγκη, αποθνήσκον βρέφος δύναται να βαπτισθή υπό λαϊκού ορθοδόξου (sic) Χριστιανού, ή ελλείψει τούτου υπό ιατρού η νοσοκόμου δια του λεγομένου αεροβαπτίσματος. (Οδηγός του Ιερέως/ The Priest’s Handbook, 1987, σ. 27). Το κείμενο στην Αγγλική (που είναι και η επίσημη γλώσσα) λέει ότι “προτιμάται” ο γιατρός η η νοσοκόμα να είναι Χριστιανοί: “If no Priest is available and the child’s condition is grave, the infant may be baptized by an Orthodox lay person. If none is available, the doctor or nurse, preferably Christians, may conduct the ‘Baptism by Air.’” (p. 85)

 Ορθόδοξος Τύπος

Σχόλιο:

Σάββας Ηλιάδης είπε...

Θάρσει πάτερ! Ομολογείς την Αλήθεια! Ευρισκόμενος εν μέσω λύκων, εκεί στην οικουμενιστική διασπορά, μας εμψυχώνεις. Εμείς εδώ έχουμε να ακουμπήσουμε ο ένας δίπλα στον άλλον. Εσάς όμως, θα σας κρατήσει ο Κύριος στην αγκαλιά Του. 

Πηγή

Ειρήνη (Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)

Ἡ ταραχή τῆς ψυχῆς καί τά πάθη, ἐπηρεάζουν τήν κυκλοφορία τοῦ αἵματος καί ὑποσκάπτουν τήν ὑγεία.
Ἡ ἐσωτερική εἰρήνη, ἡ νηστεία καί ἡ ἐγκράτεια βοηθοῦν στήν διατήρησι τῆς ὑγείας. Ὁ γερμανός Γκούφελανδ σ’ ἕνα σύγγραμμά του γιά τήν μακροζωΐα, τονίζει τήν ὠφέλεια τῆς νηστείας. Οἱ ὀπαδοί του πρέπει νά τόν ὑπακούουν. Ἐμεῖς ὅμως ἔχουμε ἄλλους διδασκάλους, περισσότερο ἀξιόλογους. Ἡ προσευχή ἀνεβάζει τήν ψυχή πρός τήν πηγή τῆς ζωῆς. Ἡ ταπείνωσις καί τά δάκρυα τῆς μετανοίας δημιουργοῦν στήν ψυχή καί στό σῶμα κατάστασι γαλήνης καί ἠρεμίας…Ἐπιθυμεῖτε βέβαια νά μή σᾶς λείπουν τά δάκρυα καί ἡ συντριβή. Καλύτερα νά ἐπιθυμῆτε νά βασιλεύῃ πάντοτε μέσα σας μιά βαθεία ταπείνωσις. Ἀπ’ αὐτή θά πηγάσουν τά δάκρυα καί ἡ συντριβή.

***

Ὁ ἴδιος ὁ Θεός ξυπνᾶ μέσα σας τήν ἀνησυχία γιά τήν σωτηρία σας, θέλοντας νά σᾶς ὁδηγήσῃ στήν αὐτογνωσία καί στήν μετάνοια. Ἄν ἀκούσετε τήν φωνή Του, θά βρῆτε ἀνάπαυσι καί εἰρήνη. Ἄν παρακούσετε, θά ζῆτε στήν ταραχή. Μπορεῖ ὅμως νά σᾶς ἐγκαταλείψῃ τελείως ὁ Θεός καί νά παύσῃ νά σᾶς διεγείρῃ πνευματικές ἀνησυχίες. Θά συμβῆ τοῦτο ἄν παραμείνετε ἀδιόρθωτος. Καί τότε θ’ ἀποκτήσετε εἰρήνη, εἰρήνη ὅμως θανάσιμη.

***

Δέν ἀπολαύσατε ἀκόμη τήν ἡσυχία καί τήν εἰρήνη. Ζητῆστε την καί θά σᾶς δοθῇ. Δέν μπορῶ νά σᾶς εὐχηθῶ τίποτε τό καλύτερο. Νά ἔχετε ὅμως ὑπ’ ὄψιν σας ὅτι ἡ ἀληθινή εἰρήνη δέν βρίσκεται ἐκτός, ἀλλ’ ἐντός τῆς ψυχῆς μας. Δέν πηγάζει ἀπό τίς ἐξωτερικές συνθῆκες, ἀλλ’ ἀπό τήν ἐσωτερική καλή τακτοποίησι. Ὅταν ὑπάρχῃ, τότε ὅλα τά ἐξωτερικά ἐναρμονίζονται μ’ αὐτή.

***

 Ἡ ἀοργησία εἶναι σπουδαία ἀρετή. Καλλιεργεῖται μέ τήν παράδοσι τοῦ ἑαυτοῦ μας στό θεῖο θέλημα καί τήν συναίσθησι ὅτι ὁ Θεός ἐπιτρέπει τίς δοκιμασίες. Ἔτσι συγκρατοῦμε τόν ἑαυτό μας, γαληνεύουμε, πιστεύοντας ὅτι ὁ Κύριος μᾶς παρακολουθεῖ τήν δύσκολη ὥρα τοῦ πειρασμοῦ. Ἡ σκέψις σας ὅτι ἐκεῖνος πού σᾶς βλάπτει καί σᾶς ἀδικεῖ, γίνεται ὄργανο τοῦ ἐχθροῦ, εἶναι πολύ σωστή. Γι’ αὐτό πίσω ἀπό κάθε ἐνόχλησι καί δυσάρεστη κατάστασι νά διακρίνετε τόν πραγματικό ἔνοχο καί νά μήν ἐξάπτεσθε ἐναντίον τοῦ θύματός του.

(Ἀπό τό βιβλίο «ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ», Ὁσίου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου, ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ, ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ)

Πηγή

Ζητάτε το ΟΧΙ από τους Επισκόπους, τη στιγμή που εσείς λέτε το ΝΑΙ!

Σημείωση ἐπὶ τοῦ σχολίου:

    Ζητοῦν οἱ ἀντι-Οικουμενιστές τὸ ΟΧΙ ἀπὸ τοὺς Ἐπισκόπους («Ο λαός του Θεού -λένε- ανέμενε από τη συνέλευση της Ιεραρχίας πιο ανδρεία και ομολογιακή στάση»), τὴν στιγμὴ ποὺ οἱ ἴδιοι τοὺς ἀκολουθοῦν καὶ τοὺς ὑπακούουν δεκαετίες, ἐπιτρέποντάς τους νὰ ὁδηγήσουν τὰ πράγματα στὸ «ἀμήν»!  Καὶ τοῦτο ἐνῶ γνωρίζουν ὅτι ἡ ἐκκλησιαστική μας Παράδοση ἀπαιτεῖ νὰ παρίστανται οἱ Ἐπίσκοποι στὴν Σύνοδο καὶ νὰ δίδουν ἐκεῖ τὴν μάχη κι ὄχι νὰ φυγομαχοῦν, ὅπως κάνει π.χ. ὁ Πειραιῶς Σεραφείμ!

    Ἀντίθετα οἱ ἴδιοι οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς μὲ τὴ στάση τους, λένε ΝΑΙ στην συνύπαρξη με τους παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους, τὴν στιγμὴ πού –ἔστω καὶ δυνητικά– ἡ ἐκκλησιαστικὴ Παράδοση ἀπαιτεῖ τὸ ἀντίθετο: τὴν Διακοπὴ τοῦ Μνημοσύνου τῶν παναιρετικῶν Οἰκουμενιστῶν Ἐπισκόπων!!!

     Κάπου μπερδεύετε τὰ πράγματα ἀδελφοὶ καὶ Πατέρες. Ἡ στάση τῶν Ἁγίων Πατέρων εἶναι καταγεγραμμένη σὲ κείμενα. Καιρὸς νὰ τὰ μελετήσετε ἐν ταπεινώσει καὶ μετανοίᾳ.

Π.Σ.

ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

Λυκούργος Νάνης, ιατρός

   Η εν προκειμένω στάση της Ελλαδικής Εκκλησίας παρέχει σε πολλούς πιστούς την εντύπωση ότι η τελευταία σύρεται από τις εξελίξεις ενώ θα έπρεπε να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαμόρφωσή τους.

   Φαντάζομαι ότι η ολότητα των μητροπολιτών της έχει μελετήσει επισταμένως και με αίσθημα αυξημένης ποιμαντικής ευθύνης τα προσυνοδικά κείμενα ή ουσιώδη αποσπάσματα εξ αυτών καθώς επίσης και τις εμπεριστατωμένες και καταλυτικές κριτικές που ασκήθηκαν υπό των επαϊόντων σε αυτά καθώς και τον σφόδρα προβληματικό και ανατρέποντα εκ θεμελίων το Κανονικό Δίκαιο κανονισμό λειτουργίας της επικειμένης να συνέλθει "συνόδου" του Κολυμπαρίου. (Γράφω  "φαντάζομαι" γιατί υπάρχουν αμφιβολίες σχετικώς υπό την έννοια ότι κάποιοι μητροπολίτες "δεν έχουν πάρει ανάσα", κατά το δη λεγόμενο, από τα πανηγύρια και τα συλλείτουργα οπότε, πιθανώς, να μην υπάρχει διαθέσιμος χρόνος για την πραγματοποίηση της σχετικής μελέτης...).

 Ασφαλώς θα έχουν αντιληφθεί οι προαναφερθέντες ποιμενάρχες, επί τη βάσει των όσων διαλαμβάνει το περιεχόμενο των προσυνοδικών κειμένων και, κυρίως, οι προμνημονευθείσες εξουθενωτικές κριτικές αναλύσεις τους, ότι η μέλλουσα να συνέλθει "σύνοδος" της Κρήτης τυγχάνει μία σύναξη σκοπιμότητας, άντικρυς αντίθετη προς το Κανονικό Δίκαιο, σε θεμελιώδεις διατάξεις του οποίου προσκρούει, αποδοκιμαζόμενη από τον υπερμαχούντα της Ορθοδοξίας έντιμο κλήρο και πιστό λαό, καταλύτης και πυροδότης ενδοορθοδόξων διαιρέσεων, διαστάσεων και σχισμάτων και, κυρίως και πρωτίστως, υπηρέτρια