Ὀφειλομένη κριτική ἑνός ὑποτίθεται
ἀντιαιρετικοῦ
ὀρθοδόξου Κειμένου
Ἀντι-οἰκουμενιστική
ἀνορθοδοξία!
• Τά δεδομένα ἔχουν ἀλλάξει! Οἱ πατέρες τῆς «Συνάξεως» ἤ
ἀναλαμβάνουν τίς εὐθῦνες των ἤ αὐτο-ἀκυρώνονται ὁριστικῶς!
ὑπό Δ. Κ. Ἀναγνώστου, Θεολόγου
Οἱ δέκα προκαθήμενοι στή σύνοδο τῆς Κρήτης. |
Πρίν ἀπό ἀρκετά χρόνια ἤμουν αὐτήκοος μάρτυς μιᾶς
ἁπλῆς καί συνάμα σπουδαίας διαπιστώσεως ἑνός ἀγωνιστοῦ πολιτικοῦ (ἤδη
ἀποθανόντος), ὁ ὁποῖος ἔλεγε χαρακτηριστικῶς: Τό κακό πού ἐξαπλώνεται καί
ἐπικρατεῖ στόν κόσμο ἔχει διπλή αἰτία. Ἀφ’ ἑνός μέν οἱ κακῶς φρονοῦντες πράττουν
ὅσα πιστεύουν, ἀφ’ ἑτέρου δέ οἱ καλῶς φρονοῦντες δέν πράττουν ὅσα (λένε ὅτι)
πιστεύουν!
Δυστυχῶς, αὐτή, ἡ ἐκ τῶν πραγμάτων δικαιωμένη,
διαπίστωση φαίνεται ὅτι ἰσχύει ἀπολύτως καί στόν ἐκκλησιαστικό χῶρο καί
ἰδιαιτέρως γιά τήν περίπτωση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Θά τολμοῦσα μάλιστα ἐν
προκειμένῳ νά σημειώσω ὅτι τό κακό ὀφείλεται τόσο στό θράσος τῶν
Οἰκουμενιστῶν, ὅσο καί στή δειλία τῶν λεγομένων ἀντι-οἰκουμενιστῶν. Οἱ μέν
τολμοῦν καί προχωροῦν, οἱ δέ δειλιοῦν καί
ματαιοπονοῦν!
Πιό συγκεκριμένα, ἀντικείμενο τοῦ παρόντος εἶναι
τό λίαν ἀπογοητευτικό καί κατώτερο τῶν περιστάσεων Κείμενο τό ὁποῖο
ἐδημοσίευσε κατ’ αὐτάς ἡ «Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καί Μοναχῶν», μετά
τήν ὁλοκλήρωση τῶν ἐργασιῶν καί τήν ἔκδοση τῶν Ἀποφάσεων τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης,
ὡς πρώτη ἀποτίμηση τοῦ γεγονότος αὐτοῦ ἀπό ὀρθοδόξου ἀπόψεως. Τίτλος του:
« Ἡ “Σύνοδος” τοῦ Κολυμπαρίου Κρήτης καί ἡ σύμπλευσή της μέ τόν
Οἰκουμενισμό».
Τό Κείμενο αὐτό, ὑπογραφόμενο «Γιά τή
Σύναξη» καί ἀπό γνωστούς ἐκλεκτούς ἀγωνιστάς Θεολόγους, ὅπως ὁ π. Γ.
Μεταλληνός, ὁ π. Θ. Ζήσης, ὁ π. Σ. Σαράντος, ἀλλά καί ὁ Καθηγητής τῆς Δογματικῆς
τοῦ Α.Π.Θ. κ. Δ. Τσελεγγίδης, διαγράφει σαφέστατα καί προδίδει τήν
ἀκατανόητη πλήρη ἀδυναμία τῆς ὑποτίθεται ἐμπροσθοφυλακῆς τοῦ
ἀντι-οἰκουμενιστικοῦ ἀγῶνος στόν Ἑλλαδικό τουλάχιστον ἐκκλησιαστικό χῶρο, νά
ἀρθρώσει μετά ἀπό ἕνα τόσο σοβαρό γεγονός, ὅπως αὐτό τῆς Κρήτης, λόγο σαφή,
συνεπή, ὀρθόδοξο, πατερικό καί ὁμολογιακό πρός τούς ἀγωνιῶντες
πιστούς.
Εἶναι πραγματικῶς ἐντυπωσιακό, πῶς καί διατί σέ
ἕνα τόσο μικρό κείμενο διαπιστώνεται τόσο ἐμφαντικά ἡ σύγχυση, ἡ ἀδυναμία, ἡ
ἀντιφατικότητα καί ἡ ἀμετροέπεια τῶν σκέψεων καί θέσεων τῶν