Η μνημόνευσις του Πατριάρχου Βαρθολομαίου μετά την εν Κρήτη Σύνοδον

   του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου 
Σχόλιο "Π.Π.": Οἱ "ἀντι-Οἰκουμενιστὲς" ἐπιτέλους ἀντελήφθησαν ὅτι τὰ πράγματα τῆς Πίστεως δὲν πορεύονται ...σωστά!!!! Ἐκ μέρους τους ὁ κ. Ἰωάννης Τάτσης, σφοδρὸς πολέμιος τῆς ἁγιοπατερικῆς στάσεως τῆς ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τῆς Διακοπῆς Μνημοσύνου, ἄρχισε νὰ ἐξετάζει τὸ θέμα. Τώρα διαπιστώνει ὅτι "υπάρχει πλέον αποδοχή στην πράξη, καταγεγραμμένη στα κείμενα της Συνόδου, βασικών αρχών του Οικουμενισμού". 
   Ὅσα πρὶν τὴν Σύνοδο συνέβαιναν, δὲν ἦσαν -γιὰ τὸν κ. Ἰω. Τάτση- ἀποδοχὴ στὴν πράξη τῶν βασικῶν ἀρχῶν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἦσαν τόσο μηδαμινά, ὥστε δὲν χρειαζόταν ἡ Διακοπὴ Μνημοσύνου.  Ἔτσι, ἀντὶ νὰ κάνει τὴν αὐτοκριτική του γιὰ νὰ ἀντιληφθεῖ ὅτι ἡ τακτικὴ τοῦ χαρτοπόλεμου ἐπέτρεψε νὰ ὁδηγηθοῦμε στὶς ἀποφάσεις τῆς Κολυμπάριου Συνόδου· ἀντὶ ἐν μετανοίᾳ νὰ συνειδητοποιήσει ὅτι ἡ ἀνυπακοὴ στὴν Εὐαγγελικὴ Ἐντολὴ γιὰ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς ὁδήγησε ἐδῶ ποὺ φτάσαμε, μέμφεται αὐτοὺς ποὺ προχώρησαν σὲ ἀποτείχιση! "Οι αποτειχίσεις -λέγει- που αποτελούν την οδό που υιοθέτησαν λίγα πρόσωπα τα τελευταία χρόνια δεν πέτυχαν την ανάσχεση της δράσης των οικουμενιστών", ἀποδεικνύοντας ἔτσι ὅτι οὐδέποτε κατάλαβε τί σημαίνει ἀποτείχιση! Ἐπειδὴ τὸ θέμα εἶναι σημαντικό, παρακαλοῦμε τὸν π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ νὰ δώσει μιὰ ἀπάντηση στὰ ὅσα ὁ κ. Τάτσης γράφει.

Η μνημόνευσις του Πατριάρχου Βαρθολομαίου μετά την εν Κρήτη Σύνοδον 

του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου

Η Σύνοδος της Κρήτης τελείωσε όμως οι συνέπειες της αρχίζουν τώρα να φαίνονται. Πολλοί από τους αγωνιούντες για την πορεία της Εκκλησίας κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς ανέμεναν την Σύνοδο αυτή για να βγάλουν σημαντικά συμπεράσματα και να πάρουν θέση απέναντι στην παναίρεση του Οικουμενισμού που εξαπλώνεται όλα τα τελευταία χρόνια.

Όπως πληροφορούμαστε ήδη στο Άγιον Όρος επικρατεί αναβρασμός καθώς πολλοί μοναχοί θεωρούν ότι με τις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης, κυρίως δε με την υιοθέτηση του όρου "εκκλησίες" για τις αιρέσεις των Παπικών και των Προτεσταντών, υπάρχει πλέον αποδοχή στην πράξη, καταγεγραμμένη στα κείμενα της Συνόδου, βασικών αρχών του Οικουμενισμού. Στη Μονή Χιλανδαρίου, το σερβικό μοναστήρι του Αγίου Όρους, με συνοπτικές διαδικασίες ανακοινώθηκε σε  τέσσερις μοναχούς και ένα δόκιμο η απόφαση να φύγουν από το μοναστήρι επειδή απέρριψαν τις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης και δεν αναπαύονταν με τη συνέχιση της μνημόνευσης του Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Εξάλλου περίπου δέκα λαϊκοί μετά το πέρας της Συνόδου απέστειλαν στους Μητροπολίτες των περιοχών τους επιστολές με τις οποίες γνωστοποιούσαν την απόφασή τους να αποτειχισθούν. Αλλά και σε πολλά αγιορείτικα κελλιά οι πατέρες διέκοψαν το μνημόσυνο του Πατριάρχη Βαρθολομαίου -χωρίς να ανήκουν στις παλαιές ομάδες των ζηλωτών που δεν μνημόνευαν ποτέ τον Πατριάρχη- ενώ μερικοί από αυτούς διέκοψαν ταυτοχρόνως και οποιαδήποτε εκκλησιαστική κοινωνία με όσους μοναχούς συνεχίζουν να μνημονεύουν τον Πατριάρχη. Σε πολλές ενορίες οι πιστοί εκφράζουν την αγωνία τους για την πορεία που τείνουν να πάρουν τα πράγματα και στις Μητροπόλεις των "Νέων Χωρών" με δυσφορία ακούνε τους Μητροπολίτες να μνημονεύουν το όνομα του Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Στις απλές ενορίες της Βορείου Ελλάδος οι κληρικοί μνημονεύουν τους επισκόπους τους και έτσι η απουσία του ονόματος του Πατριάρχη από τις ακολουθίες αναπαύει τους ίδιους τους κληρικούς και το εκκλησίασμα. Άλλοι πιστοί αποφεύγουν τον εκκλησιασμό σε ενορίες που μνημονεύονται επίσκοποι με οικουμενιστικές αντιλήψεις.
Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος σε πρόσφατο κείμενό του μας πληροφορεί ότι κατά τις εργασίες της εν Κρήτη Συνόδου "γινόταν λόγος εναντίον του ορθόδοξου "φονταμενταλισμού"". Συμπληρώνει ωστόσο ο Μητροπολίτης ότι "τελικώς δεν εξεδόθη κάποιο κείμενο εναντίον του ευσεβισμού και του ζηλωτισμού". Το σημαντικότερο ωστόσο που μεταφέρει ο Μητροπολίτης Ιερόθεος είναι ότι κατά τη σχετική συζήτηση "ο Αρχιεπίσκοπος Πολωνίας και πάσης Βαρσοβίας κ. Σάββας υποστήριξε ότι στην Πολωνία και σε πολλές άλλες βόρειες και ανατολικές χώρες αυτοί οι λεγόμενοι ζηλωτές ήταν εκείνοι που κράτησαν την πίστη κατά τη διάρκεια της κομμουνιστικής περιόδου, φυλακίσθηκαν και μαρτύρησαν".
Οπωσδήποτε το ημερολογιακό ζήτημα με όλα τα δεινά που επέφερε, άφησε στην Εκκλησία θησαυρισμένη την πείρα αγίων μορφών για την στάση που θα πρέπει να τηρούμε σε παρόμοιες περιπτώσεις. Επειδή οι καταστάσεις στις οποίες οδηγούμαστε αρχίζουν να ομοιάζουν εκπληκτικά με την περίοδο εκείνη είναι αναγκαίο να μελετήσουμε εν νέου τις σχετικές προτροπές των αγιασμένων μορφών των χρόνων εκείνων.
Η διακοπή του μνημοσύνου του Πατριάρχη Βαρθολομαίου από Ιεράρχες των λεγόμενων "Νέων Χωρών" είναι πράξη που αναμένουν πολλοί κληρικοί και λαϊκοί και θα αποτελούσε οπωσδήποτε σημαντικό μοχλό ανάσχεσης της οικουμενιστικής πορείας των Φαναριωτών. Οι ίδιοι όμως οι Ιεράρχες έχουν την ευθύνη για τη λήψη μιας τέτοιας απόφασης, μάλιστα δε σε συνεννόηση μεταξύ τους ώστε μια τέτοια εκκλησιαστική αντίδραση να είναι αποτελεσματικότερη. Προς το παρόν κάτι τέτοιο φαντάζει απίθανο. Ωστόσο οι Ιεράρχες οφείλουν να διαμηνύσουν στο Φανάρι ότι τα πράγματα δεν θα πρέπει να θεωρούνται δεδομένα όσο συνεχίζεται η προέλαση του οικουμενισμού.
Οι αποτειχίσεις που αποτελούν την οδό που υιοθέτησαν λίγα πρόσωπα τα τελευταία χρόνια δεν πέτυχαν την ανάσχεση της δράσης των οικουμενιστών ούτε υιοθετήθηκαν στην παρούσα φάση ως τακτική αντίδρασης από σημαντικά πρόσωπα που ηγούνται του αγώνα υπέρ της πίστεως και εναντίον της παναίρεσης του οικουμενισμού. Μάλιστα μερικοί αποτειχισμένοι στράφηκαν με μανία περισσή εναντίον όσων δεν τους ακολουθούν στην επιλογή τους αυτή, ώστε να διερωτάται κανείς αν αντίπαλοί τους είναι οι οικουμενιστές ή όσοι πολεμούν την αίρεση του οικουμενισμού, για τους οποίους εφηύραν πλείστους όσους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς.
Η προτροπή του Γέροντος Επιφανίου Θεοδωροπούλου για αποφυγή των δύο άκρων ισχύει και στις μέρες μας. Αγιασμένοι ασκητές εντός και εκτός του Αγίου Όρους, κληρικοί και Ιεράρχες αλλά και λαϊκοί πιστοί σε κάθε γωνιά της Ορθόδοξης Εκκλησίας θα χαράξουν το δρόμο της υπεράσπισης της πίστης. Ας μην σπεύδουν κάποιοι να καταστούν βασιλικότεροι του βασιλέως και παίρνουν βιαστικές αποφάσεις. Όσιοι Γέροντες την περίοδο του ημερολογιακού ζητήματος έλαβαν πληροφορία μέσω της προσευχής για το τι δέον να πράξουν περί της μνημόνευσης ή όχι του Πατριάρχου. Το ίδιο θα συμβεί και τώρα. Διότι όσο η αίρεση γιγαντώνεται, όσο ο οικουμενισμός εξαπλώνεται, τόσο και ο θείος φωτισμός θα δίνεται πλουσιοπάροχα στους προσευχομένους καθαρά ώστε να διανοίξουν σωτήριες οδούς και για εμάς του απλούς πιστούς.   
Λίγο πριν την αποστολή προς δημοσίευση του παρόντος άρθρου δημοσιοποιήθηκε επιστολή 60 Αγιορειτών προς την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους με την οποία ζητείται η διακοπή της μνημόνευσης του Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Εάν η Κοινότητα δεν λάβει την απόφαση αυτή, γράφουν οι Αγιορείτες, θα το πράξουμε εμείς άμεσα. Προφανώς θα χρειαστεί να επανέλθουμε στο θέμα.

Ορθόδοξος Τύπος, 15/7/2016

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΡΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ


  
Σεβαστοί Πατέρες, χαίρετε ν Κυρί.

Μέ βαθειά συγκίνηση καί μεγάλη χαρά, πληροφορηθήκαμε, μέ τήν πό 3/7/2016 πιστολή σας πρός τήν  ερά Κοινότητα γ. ρους, τήν πόφασή σας νά διακόψετε τήν κκλησιαστική κοινωνία μετά τς μετέρας ἐκκλησιαστικῆς ρχς διά λόγους πίστεως, σύμφωνα μέ τούς ερούς Κανόνες καί τήν γιοπατερική διδασκαλία τς κκλησίας μας.
Ἅγιος προστάτης τοῦ Συλλόγου μας, Θεόδωρος Στουδίτης, σέ ἐπιστολή του πρός τόν Ἡγούμενο Θεόφιλο, μᾶς διδάσκει ὅτι: «Ἔργον δὲ μοναχοῦ μηδὲ τὸ τυχὸν ἀνέχεσθαι καινοτομεῖσθαι τὸ εὐαγγέλιον, ἵνα μὴ ὑπόδειγμα τοῖς λαϊκοῖς προτιθέμενοι αἱρέσεως καὶ αἱρετικῆς συγκοινωνίας τῆς ὑπὲρ αὐτῶν ἀπωλείας λόγον ὑφέξωσι» (Θεοφίλῳ ἡγουμένῳ, P.G. 99,1049D). Ἐσεῖς λοιπόν ἐπράξατε καθηκόντως, ὅπως τό πιβάλλει μοναχική σας πολιτεία, τό θεάρεστον ργον τς μολογίας τς πίστεως καί χι τό εάρεστον τος νθρώποις, δηλαδή τῆς ἐνόχου σιωπῆς, το συμβιβασμο καί τς συμπορεύσεως μετά τς παναιρέσεως, κατά τόν μέγα γιο ουστίνο Πόποβιτς, το Οκουμενισμο.
μερίστως προσυπογράφουμε τήν ς νω μολογιακή πιστολή σας καί σς διαβεβαιομε διά τς παρούσης τι εμεθα στό πλευρό σας σέ οαδήποτε νάγκη κι ν προκύψει, εμαστε συνοδοιπόροι  σας στόν δύσκολο δρόμο πού χάριτι Θεο πιλέξατε καί κόλουθοί σας, κατά τό πόμενοι τος γίοις Πατράσι, σέ ,τι λλο ποφασίσετε διά τό μέλλον, πάντοτε σύμφωνα μέ τήν γιοπατερική  καί εροκανονική διδασκαλία τς κκλησίας μας.

  ρθόδοξος γωνιστικός Χριστιανικός Σλλογος
«γ. Θεόδωρος Στουδίτης» νμιμα κπροσωπομενος.

Πρεδρος                               Γραμματες   



ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ     ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΞΑΝΘΑ-ΝΑΚΟΥ

Η παρακοή Ευαγγελικής Εντολής, βασική αιτία που ο Οικουμενισμός γιγαντώθηκε.

Ὁ πατὴρ Θεόδωρος Ζήσης ἀποκαλύπτει
τὸν οἰκουμενισμὸ στὶς Θεολογικὲς σχολὲς
καὶ τὸν ρόλο τῶν οἰκουμενιστῶν καθηγητῶν!


   Ὁ πατὴρ Θεόδωρος Ζήσης, Ὁμότιμος καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς ΑΠΘ, παραχώρησε ἀποκλειστικὴ συνέντευξη στὸ «Ῥωμαίικο Ὁδοιπορικό», σχετικὰ μέ: 

α)  Ἀπὸ πότε ἄρχισε οἰκουμενισμὸς στὶς Θεολογικὲς Σχολές; 
β) Οἱ οἰκουμενιστὲς ἐξυπηρετοῦν ἄλλα συμφέροντα ἢ εἶναι οἰκουμενιστὲς ἐπειδὴ τὸ θέλουν;

Διαβάστε ὁρισμένα ἀπὸ τὰ λεχθέντα τοῦ πατρὸς Θεοδώρου, στὶς ἐρωτήσεις ποὺ τοῦ θέσαμε:...

-Ὅλος ὁ οἰκουμενισμὸς κατευθύνεται ἀπὸ τοὺς μασσώνους. 
-Ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ἑνότητα πρέπει νὰ εἶναι συνδεδεμένες μὲ τὴν Ἀλήθεια, ἀλλιῶς εἶναι ψευτοαγάπη καὶ ψευτοενότητα. Ὅταν βοηθήσουμε πνευματικά τούς ἑτεροδόξους-αἱρετικοὺς νὰ δοῦν ὅτι εἶναι σὲ πλάνη, τότε θὰ δείξουμε πὼς τοὺς ἀγαποῦμε. 
-Τὸ νὰ συμπλέεις τώρα μὲ τοὺς οἰκουμενιστὲς καὶ τὸν οἰκουμενισμό, αὐτὸ βοηθάει στὴν ἐπιστημονική σου καριέρα, στὶς ἀκαδημαϊκὲς θέσεις – ἐξελίξεις, συνέδρια κλπ.
-Δὲν δίσταζα νὰ ἐκφράζω τὶς θέσεις μου καὶ κινδύνευσα νὰ ἀπολυθῶ. 
-Μία μερίδα καθηγητῶν εἶναι στὰ κέντρα λήψεως ἀποφάσεων (Π.Σ.Ε., Μασσωνία, Σιωνισμός).
 -Ἄλλη μερίδα τὰ ἔχουν καλὰ μὲ τοὺς οἰκουμενιστὲς γιατί θέλουν νὰ προωθοῦνται.

Σχόλιο:  Μιὰ περιγραφὴ γνωστῶν στοὺς θεολόγους γεγονότων, ἀλλ' ἀγνώστων στοὺς πολλούς, μᾶς κάνει ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης, μιλώντας βέβαια γιὰ πράγματα ποὺ τὰ ἔζησε ὡς συμμετέχων στὴν Οἰκουμενικὴ κίνηση μὲ τὸν ἕνα ἢ τὸν ἄλλο τρόπο.
Μόνο ποὺ ἀκόμα καὶ σήμερα δὲν ἐπισημαίνει ἕνα σημαντικὸ στοιχεῖο (ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἐκκοσμίκευση καὶ τὴν ἀπώθηση τοῦ ἡσυχασμοῦ στὸ περιθώριο τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, τάσεις ποὺ ὑποβοηθήθηκαν ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμό), στοιχεῖο ποὺ ἀποτελεῖ τὴν ἀχίλλειο πτέρνα τοῦ ἀγώνα του, ἀλλὰ καὶ τοῦ ἀγώνα τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν. Κι αὐτὸ εἶναι -ὡς παρακοὴ Εὐαγγελικῆς Ἐντολῆς- ἡ βασικὴ αἰτία ποὺ ἡ Οἰκουμενικὴ κίνηση γιγαντώθηκε. Καὶ ποιά εἶναι αὐτὴ ἡ Ἐντολή; Εἶναι ἡ Ἐντολὴ ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς Παπικοὺς καὶ Προτεστάντες "μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν".
Αὐτὴ ἡ παράβαση -στὴ συνέχεια- ἐπαναλήφτηκε. Οἱ Ὀρθόδοξοι, ἐξοικειώθηκαν μὲ αὐτὴν τὴν ἄφοβη ἐπικοινωνία μετὰ τῶν αἱρετικῶν, μὲ τὸ πρόσχημα τῆς "ἱεραποστολῆς" καὶ τοῦ ἐπανευαγγελισμοῦ τῶν αἱρετικῶν, καὶ ἀντὶ νὰ διακόψουν τὴν κοινωνία μαζί τους, ἔβαλαν στὴν ἄκρη τὴν σωτήρια Ἐντολὴ τῆς ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τοὺς κοινωνοῦντας μετὰ τῶν ἀκοινωνήτων καινοτόμων Οἰκουμενιστῶν. Καὶ καλὰ τὰ πρῶτα χρόνια, τὰ σημάδια τῆς αἱρέσεως ἦταν δυσδιάκριτα. Ἀλλὰ καὶ ὅταν στὴν συνέχεια ἔγιναν διακριτά, καὶ πάλι συνέχισαν καὶ συνεχίζουν τὴν ἴδια τακτική, τῆς κοινωνίας μὲ τοὺς ἀκοινώνητους, ἀπόδειξη ὅτι ὁ ἰὸς τῆς Παναιρέσεως ἔχει εἰσχωρήσει εἰς βάθος καὶ μᾶς ἔχει μολύνει σοβαρά.
Νὰ ἐλπίσουμε ὅτι ἔστω στὸ ...«καὶ πέντε», θὰ ἀρχίσουν νὰ ἐφαρμόζονται οἱ Εὐαγγελικὲς Ἐντολές; 

Επίστολη υποστήριξης στους διωκόμενους μοναχούς

Κοιν.: Διοίκηση Ἁγίου Ὅρους,
Ἱερὰ μονὴ Χιλανδαρίου

             Χαίρετε ἐν Κυρίω.
  Πληροφορηθήκαμε μὲ ἀφάνταστη λύπη καὶ ἀπορία τὸν διωγμὸ πού ἀσκήσατε στούς Μοναχούς: Λουκᾶ, Δαμιανό, Ὀνούφριο καί τὸν δόκιμο Μοναχό Δανιήλ, ἀπό τήν Μονὴ τῆς μετανοίας τους, διότι προέβησαν στήν ἀνακήρυξη τῆς κακοδοξίας καὶ τὴν διακοπὴ μνημοσύνου τοῦ προβατόσχημου Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως καί Οἰκουμενιστῆ κ.κ. Βαρθολομαίου, μετά τήν ληστρικὴ σύνοδο τῆς Κρήτης, στὴν ὁποία ὑπεγράφη ἀνορθοδόξως ἡ καθιέρωση τῶν αἱρέσεων ὡς "Ἐκκλησίες" καὶ ἡ κατοχύρωση τοῦ Π.Σ.Ε. ὡς χριστιανικοῦ θεσμοῦ, κατοχυρώνοντας συνοδικῶς τήν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς Πανθρησκείας.
   Εἴμαστε λυπημένοι, ἀπογοητευμένοι ἀλλὰ καὶ ἀγανακτισμένοι μέ ἱερά ἀγανάκτηση, διότι ἀντί νά διώκονται οἱ αἱρέσεις καί συνολικὰ ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅπως τὴν ὀνόμασε καὶ κατεδίκασε ὁ Σέρβος Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς, τὸν ὁποῖον μὲ αὐτὴν σας τὴν ἀπόφαση προσβάλλετε καὶ διώκετε ὡς ἄλλοι καθεστωτικοὶ ἐκ νέου, διώκετε πιστοὺς ὁμολογητὲς καὶ ἀγωνιστὲς τῆς Πίστεως. Ποιὸ εἶναι τὸ ἁμαρτημά τους; Ἡ

Ο Όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ο σοφός διδάσκαλος της Εκκλησίας

                              




     Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ὁ πάμφτωχος καὶ διαχρονικὸς αὐτὸς φωστήρας τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ μέγιστος διδάσκαλος τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ Γένους μας, γεννήθηκε στὴν Χώρα τῆς Νάξου τὸ ἔτος 1749 ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ ἐνάρετους γονεῖς, τὸν Ἀντώνιο καὶ τὴν Ἀναστασία Καλλιβρούτση. Κατὰ τὴν βάπτισή του ἔλαβε τὸ ὄνομα Νικόλαος. Νηπιόθεν γαλουχήθηκε μὲ τὰ ζωογόνα νάματα τῆς εὐσεβείας καὶ τῆς πίστεως καὶ ἀνετράφη «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσία Κυρίου», ὅπως παραγγέλλει ὁ θεῖος Παῦλος (Ἐφεσ. στ’ 4). Τὴν ἔμφυτη πρὸς τὰ θεία κλήση του, αὔξησε ἡ χριστιανικὴ ἀγάπη ποὺ πῆρε ἀπὸ τὸ οἰκογενειακό του περιβάλλον καὶ μάλιστα ἀπὸ τὴν ἐκλεκτή του μητέρα, τὴν δὲ εὐφυΐα του ἐκαλλιέργησε καὶ πολλαπλασίασε ἡ μελέτη καὶ ἡ σπουδή.
  Προώδευε στὴν ἀρετὴ καὶ στὴν γνώση κατὰ τρόπο θαυμαστό. Κατ’ ἀρχήν, φοίτησε στὴν γενέτειρά του καὶ στὴν Σχολὴ Ἁγίου Γεωργίου περιοχῆς Γρόττας, Χώρας Νάξου, μὲ διδάσκαλο