Μια ακόμη «Σύνοδος» έχει καταγραφεί στην εκκλησιαστική μας ιστορία. Ποιο
είναι το χρέος μας;
Τὸ ἀντιαιρετικὸ γραφεῖο τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς (κι ὄχι
ὁ κ. Σεραφείμ, ὁ ὁποῖος τηρεῖ μετὰ τὴν Σύνοδο “σιγὴν ἰχθύος”), ἐπιχειρεῖ,
ἐνδεδυμένο τὸν βαρύτιμο μανδύα τῶν
σοῦπερ ἀντι-Οἰκουμενιστῶν, νὰ ἀποσβέσει τοὺς κραδασμοὺς ποὺ προκάλεσε στὴν
Ἐκκλησία ἡ Κολυμπάριος ληστρικὴ Σύνοδος καὶ νὰ ἀποτρέψει τὴν ἀπομάκρυνση τῶν
πιστῶν ἀπὸ
τοὺς Οἰκουμενιστὲς καὶ ὅσους συμπορεύονται μαζί τους!
Πρὸς τὸ σκοπὸ αὐτὸ πλειοδοτεῖ σὲ κατηγορίες καὶ
καταγγελίες (ὅλες αὐτὲς οἱ ἐπισημάνσεις σωστές) ὅσων ἐκεῖ ἀποφασίστηκαν.
Ἔτσι,
ἀναφέρεται στοὺς ἤδη διακόψαντες τὸ
μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχη (ἀλλὰ δὲν ἀναφέρει λέξη γιὰ τὸν π. Παΐσιο Παπαδόπουλο, ἴσως γιατὶ ὁ Πειραιῶς
εἶναι μέλος τῆς Ἱ. Δ. Συνόδου ποὺ θὰ πάρει ἀπόφαση γιὰ τὴν τυχὸν τιμωρία του!)·
ἀναφέρεται στὸν καθηγητὴ Κυρ. Κυριαζόπουλο
ποὺ μιλᾶ γιὰ τὶς παρατυπίες καὶ ἀντικανονικότητες τῆς Συνόδου·
παραλληλίζει τὴν Κολυμπάριο Σύνοδο μὲ τὴν Σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας:
«Όλα αυτά μας θυμίζουν τις δόλιες μεθοδεύσεις κατά την Ψευδοσύνοδο της Φεράρας-
Φλωρεντίας και αποδεικνύουν τετραγωνικά ότι στη “Σύνοδο” αυτή δεν ήταν παρόν το
άγιο Πνεύμα».
ὑπενθυμίζει τὴν θέση τοῦ «του άγιου Μάξιμου του Ομολογητού, ότι «δεν αρκεί
η ‘εξαφάνιση’ η ‘παρασιώπηση’ ενός κειμένου αιρετικού το οποίο εγκρίθηκε
συνοδικά, αλλά απαιτείται η συνοδική καταδίκη του, ώστε να μη βλάπτει τις ψυχές όσων το διαβάσουν…».
καὶ καταλήγει στὸ συμπέρασμα ὅτι πρέπει νὰ παραμείνουμε …ἐγκλωβισμένοι στὴν
παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ νὰ συνεχίσουμε νὰ κοινωνοῦμε μὲ τοὺς παναιρετικοὺς
Οἰκουμενιστὲς «ἄχρι καιροῦ», ἕως
ὅτου δηλαδή, κάποια ἄλλη Σύνοδος ποὺ θὰ συγκροτήσουν οἱ 4 Ἐκκλησίες, καταδικάσουν
τὶς 10 Ἐκκλησίες ποὺ συγκρότησαν και ἀπεδέχθησαν τὰ ἐκεῖ ἀποφασισθέντα!!! Ὡσὰν
νὰ ἀγνοεῖ ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας βράζει στὸ ἴδιο Οἰκουμενιστικὸ καζάνι μὲ τὸ
Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο!
Ξεχνᾶ ὅμως
ὅτι μετὰ τὴν Σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας οἱ Ὀρθόδοξοι
ἀποτειχίστηκαν ἀπὸ ὅσους τὴν ἀποδέχτηκαν!
Ξεχνᾶ ὅτι ὁ καθηγητὴς Κυριαζόπουλος (στοῦ ὁποίου
τὶς θέσεις ἀναφέρεται) ζητᾶ μὲν τὴν συγκρότηση Συνόδου ποὺ θὰ καταδικάσει τὶς αἱρετίζουσες ἀποφάσεις
τοῦ Κολυμπαρίου, ἀλλὰ ὀρθοδόξως πράττων, καὶ ἕως τότε, ἀποτειχίστηκε ἀπὸ τοὺς
Οἰκουμενιστές!
Ξεχνᾶ ὅτι ὁ ἅγιος Μάξιμος ἐπισημαίνει ὅτι ἕνα αἱρετικὸ Συνοδικὸ κείμενο βλάπτει τις ψυχές ὅσων τὸ διαβάζουν!!!
Καὶ ξεχνᾶ ὅτι ὁ ἅγιος Μάξιμος ἀποτειχίστηκε ἀπὸ 4 Πατριάρχες καὶ τοὺς
Ἐπισκόπους τους καὶ δὲν περίμενε πρῶτα νὰ συγκληθεῖ Σύνοδος γιὰ νὰ καταδικάσει
τοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ συνέτεινε ΟΧΙ μὲ χαρτοπόλεμο, ἀλλὰ μὲ τὴν διακοπὴ τοῦ μνημοσύνου τους στὴν καταδίκη τους!
καί, ἐπίσης, ξεχνᾶ ὅτι ὅλα ὅσα περιγράφει στὸ ἄρθρο του (ὁ π.
Παῦλος Δημητρακόπουλος τοῦ ἀντιαιρετικοῦ γραφείου Πειραιῶς) παραπέμπουν
στὸν ΙΕ΄ Κανόνα τῆς ΑΒ Συνόδου, παραπέμπουν στὶς περιόδους ἐκεῖνες τῆς Ἐκκλησίας,
κατὰ τὶς ὁποῖες εἶχε ἐκφραστεῖ Συνοδικὰ μιὰ αἵρεση καὶ οἱ Ἅγιοι τῆς κάθε ἐποχῆς
ἀποτειχίστηκαν ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς; Νὰ θυμίσουμε τὰ γεγονότα καὶ τὰ ὀνόματα τῶν
Ἁγίων; Εἶναι γνωστότατα.
Ἄρα, λοιπόν, ὁ π. Παῦλος, περιγράφει τὴν αἵρεση ποὺ διὰ τῆς Συνόδου
ἐκφράστηκε καὶ ἤδη ἐφαρμόζεται,
ἀλλὰ δόλια, ξεχνᾶ νὰ μᾶς
πεῖ ὅτι οἱ Ἅγιοι σ’ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις ἀπομακρύνονταν ἀπὸ
τοὺς αἱρετικοὺς γιὰ νὰ ἀποφύγουν τὸν συμφυρμό μαζί τους καὶ τὸν
μολυσμὸ ἐκ τῆς αἱρέσεως καί, φυσικά, ζητοῦσαν νὰ γίνει Σύνοδο γὰ τὴν καταδίκη
τῶν αἱρετικῶν.
Τὰ συγκεκριμένα σημεῖα
τῆς περιγραφῆς τῆς
αἱρέσεως ὑπὸ τοῦ ἀντιαιρετικοῦ γραφείου Πειραιῶς (καὶ
ὄχι ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Πειραιῶς, ποὺ μετὰ τὴν Σύνοδο ἔχει μιλήσει γιὰ πολλά
θέματα, ἐκτὸς ἀπ’ αὐτό!).
Γράφουν:
«Οι φόβοι και οι
ανησυχίες, που εκφράστηκαν στην μεγάλη και πολύ σημαντική, πανορθοδόξου
εμβελείας, Ημερίδα, που διοργάνωσαν στις 23.3.2016 οι Ιερές Μητροπόλεις
Πειραιώς, Γλυφάδας, Κυθήρων και Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως και η «“Σύναξη Κληρικών και Μοναχών”
κατά τις εισηγήσεις των ομιλητών, ότι δηλαδή η μέλλουσα να συγκληθεί Σύνοδος
δεν θα είναι γνήσια Ορθόδοξη Σύνοδος, αλλά μια οικουμενιστική “Σύνοδος”, δυστυχώς επαληθεύτηκαν! … Ότι
η «Αγία και μεγάλη Σύνοδος», όπως την ονόμασαν οι θιασώτες της, δεν ήταν τίποτε
άλλο παρά μια απόπειρα επαναλήψεως της Φεράρας–Φλωρεντίας… κατοχύρωσε και νομιμοποίησε συνοδικά την
παναίρεση του Οικουμενισμού και αναγνώρισε ως Εκκλησίες τους ετεροδόξους… Κατεπάτησε και ακύρωσε στην πράξη θεοπνεύστους Ιερούς Κανόνες
διαχρονικού κύρους… Προσκάλεσε εκπροσώπους των αιρετικών …ως τιμώμενα πρόσωπα».
«Οι αποφάσεις ήταν προειλημμένες»,
κι αὐτὸ ἀποτελεῖ «κατ’ ουσίαν εμπαιγμό του αγίου Πνεύματος και ένα από τα χαρακτηριστικότερα γνωρίσματα της παναιρέσεως
του Οικουμενισμού».
«Από το ξεκίνημά της η
Σύνοδος είχε οικουμενιστικούς στόχους, που όμως οι γενικότερες παγκόσμιες γεωπολιτικές
μεταβολές, οι αντιδράσεις του πιστού λαού του Θεού και άλλα εξωτερικά
εμπόδια, δεν επέτρεψαν την πραγματοποίησή της. Ωστόσο οι θιασώτες της έψαχναν
να βρουν τις κατάλληλες συνθήκες. Και οι συνθήκες αυτές έγιναν ευνοϊκές μόλις
φέτος το 2016». [σ.σ.: Μήπως ἔχει καμιὰ ἰδέα ὁ π.
Παῦλος, γιατὶ μόλις στὸ 2016 βρῆκαν οἱ Οἰκουμενιστὲς τὶς κατάλληλες συνθῆκες; Μήπως (ἐκτὸς τῶν
πολλῶν ἄλλων) ἐπειδὴ στὶς συμπεριφορὲς καὶ στὰ πρόσωπα τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν, βρῆκαν
τοὺς καλύτερους συμμάχους τους; Ἐκείνους δηλαδὴ ποὺ μὲ τὸν ἀγώνα τους δὲν τοὺς
ἐνόχλησαν ἰδιαίτερα, ἀφοῦ ἦταν ἀγώνας ἰδιό-τροπος καὶ ὄχι ἁγιοπατερικός; Ἀγώνας
λεκτικῶν ἀντιδράσεων (χαρτοπόλεμος) καὶ κατὰ τὰ ἄλλα, ὡς πρὸς τὶς πράξεις
βρίσκονταν καὶ βρίσκονται κοινωνοῦντες μὲ ἐκείνους ποὺ ὀνομάζουν παναιρετικούς «ἐντός,
ἐκτὸς καὶ ἐπὶ τὰ αὐτά»;].
Ήταν μια «Σύνοδος» που εναρμονίστηκε πλήρως με τις
αποφάσεις της Β΄ Βατικανής Συνόδου, την Εκκλησιολογία, της οποίας
αντιγράφει με θαυμαστή ακρίβεια. Γι’ αυτό άλλωστε πανηγύρισε ο «Πάπας»,
όταν πληροφορήθηκε τις αποφάσεις της «Συνόδου». Ο έντυπος και ηλεκτρονικός
τύπος του Βατικανού και των απανταχού παπικών αφιέρωσε πλήθος άρθρων με
επαινετικά σχόλια για τη «Σύνοδο» της Κρήτης. Καταλαβαίνει ο καθένας, τι
σημαίνει αυτό, όταν πανηγυρίζουν οι εχθροί της Εκκλησίας και λυπούνται
και θλίβονται τα μέλη Της!».
«Και τώρα τίθεται το ερώτημα: Τι
δέον γενέσθαι; Ποιο είναι το χρέος μας ως κλήρος και ως πιστός λαός του
Θεού μετά την πραγματοποίηση αυτής της «Συνόδου»; Απλούστατα, καλούμαστε
να μιμηθούμε τους αγίους Πατέρες μας και να αγωνιστούμε, όπως αγωνίστηκαν αυτοί
σε παρόμοιες περιστάσεις…».
«Πολύ σωστά επισημάνθηκε από πατέρες της “Συνάξεως” ο
θεοφώτιστος λόγος του άγιου Μάξιμου του Ομολογητού, ότι «δεν αρκεί η
‘εξαφάνιση’ η ‘παρασιώπηση’ ενός κειμένου αιρετικού το οποίο εγκρίθηκε
συνοδικά, αλλά απαιτείται η συνοδική καταδίκη του, ώστε να μη βλάπτει τις ψυχές
όσων το διαβάσουν…».
«Πολλοί κελιώτες μοναχοί, γύρω στους 300 μέχρι
στιγμής, έχουν ήδη διακόψει το μνημόσυνο του Πατριάρχου και ο αριθμός συνεχώς
αυξάνεται. Το Άγιον Όρος αυτή τη στιγμή μοιάζει με ένα καζάνι που βράζει
και αυτό είναι κάτι που τρομάζει, και πολύ μάλιστα, το Φανάρι…». [Εἶναι
καί …«ἀγαθοί»! Τί τὄθελαν νὰ τὸ γράψουν αὐτό! Ἀφοῦ διαπιστώνουν ὅτι ἡ διακοπὴ
μνημοσύνου εἶναι ἡ μόνη τακτικὴ ποὺ «τρομάζει τὸ Φανάρι» (καὶ δὲν μποροῦσε νὰ
εἶναι ἀλλιῶς, ἀφοῦ αὐτὴ εἶναι ἡ ἁγιοπατερικὴ ὁδός στάσεως κατὰ τῶν αἱρετικῶν) γιατί
αὐτοὶ διαλέγουν νὰ ἀκολουθήσουν τὸν χαρτοπόλεμο; Γιατί δὲν ἀκολουθοῦν τοὺς
Ἁγίους; Ἀκόμα κι ἂν εἶναι δυνητικὴ αὐτὴ ἡ στάση –ποὺ δὲν εἶναι-
γιατί δὲν ἀποφασίζουν νὰ τὸ «τρομάξουν» -ἀκολουθώντας τοὺς Ἁγίους- ἀφοῦ βλέπουν ὅτι τὸν χαρτοπόλεμο
τὸ Φανάρι δὲν τὸν ὑπολογίζει, ὅτι μὲ τὸν
χαρτοπόλεμό τους προχωρεῖ ἀκάθεκτο;].
«Αυτό λοιπόν που κατά την ταπεινή μας γνώμη πρέπει να
γίνει τώρα, είναι να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την συγκρότηση
μιας νέας αληθινής Ορθοδόξου Συνόδου, η οποία θα καταδικάσει τον Οικουμενισμό».
Ὅλο τὸ κείμενο:
ΙΕΡΑ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ
ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί
τη 9η Σεπτεμβρίου 2016
Έχουν περάσει δύο και πλέον μήνες
από την σύγκληση της «Συνόδου» της Κρήτης, η οποία προβλήθηκε και διαφημίστηκε
επί δεκαετίες από τους θιασώτες της ως η μέλλουσα να συνέλθει «Αγία και
Μεγάλη Σύνοδος» και η αγωνία του πιστού λαού του Θεού και η προσδοκία
του να πληροφορηθεί, να λάβει έγκυρες και αυθεντικές απαντήσεις σχετικά με την
φύση της εν λόγω «Συνόδου», την νομιμότητα της συγκλήσεώς της, τον τρόπο
οργανώσεώς της και την ορθότητα, η μη των αποφάσεών της, βρίσκεται στο
αποκορύφωμά της.
Οι φόβοι και οι ανησυχίες, που
εκφράστηκαν στην μεγάλη και