Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016

Περί Κολυμβαρίου το ανάγνωσμα, Κρίτων Δ. Ιακώβου


Περί Κολυμβαρίου το ανάγνωσμα




Αξιότιμε κ. Διευθυντά,
  Στις 17 Οκτωβρίου άρχισαν οι ομιλίες της Πανελληνίου Ὀρθοδόξου Ενώσεως (Π.Ο.Ε.) στην αίθουσας αυτής, στην οδό Κάνιγγος 10, με ομιλητή τον Αρχιμ. π. Σαράντη Σαράντο. Ο γράφων παρακολούθησε την εξαιρετική ομιλία του πανοσιολογιώτατου πατρός Σαράντη και επιθυμεί να μοιραστεί με σας τις εντυπώσεις και τις σκέψεις του.
    Ο πανοσιολογιώτατος μας διαφώτισε πλήρως με τα λεγόμενά του για την ληστρική και αμερικανοκινούμενη «Μεγάλη» και «Αγία» Σύνοδο (οι χαρακτηρισμοί είναι του γράφοντος και όχι του Αρχιμανδρίτη, ο οποίος ήταν πολύ προσεχτικός και ήπιος στις εκφράσεις του). Ο ομιλητής λοιπόν μας διάβασε και αποσπάσματα από την ανοιχτή επιστολή που έστειλε στον Ἀρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο γιά τή Σύνοδο τῆς Κρήτης, ορισμένα από τα οποία σας παραθέτω:
«Πῶς ἄλλαξε ἄρδην ἡ ὀρθόδοξη δομή τῆς Ἐκκλησίας μας καί ἀπό Συνοδική-δημοκρατική ξαφνικά γίνεται ὁμάδα δέκα Προκαθημένων μέ ἀνώτατο τόν πρῶτο τῶν πρώτων. Πότε ἡ Ἁγία Ὀρθοδοξία μας εἶχε ἕνα ἀνώτατο παπίζοντα ἄρχοντα, ἀμέσως κατευθύνοντα σέ «ὁμόφωνη» συμφωνία τούς κάτωθεν αὐτοῦ δέκα Προκαθημένους καί ἐμμέσως καθοδηγοῦντα τούς εἴκοσι τέσσερις ὑπ’ αὐτούς Μητροπολῖτες ἑκάστης τοπικῆς Ἐκκλησίας;
Πῶς τόσο ξαφνικά, τόσο ἄνετα καί ἀδιαμαρτύρητα ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἑλλάδος κόπηκε σέ τρία κομμάτια;
α. Προκαθήμενος
β. 24 Μητροπολῖτες πού εἶχαν τό δικαίωμα νά παραστοῦν στήν «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο» χωρίς ψῆφο και
γ. Οἱ ὑπόλοιποι, πού δέν τούς ἐπετράπη νά ἔχουν οὔτε παράσταση, οὔτε φωνή, οὔτε ψῆφο. Καί αὐτό ἦταν μεθοδευμένο ἀπό τόν κανονισμό τῆς Συνόδου γιά ὅλες τίς ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες. Ὅταν

Ανώμαλη προσγείωση για τους εύπιστους! Αν οι αντιδράσεις ήσαν μέχρι εδώ και τελικά ξεφουσκώσουν, τότε, οι νεοταξικές-οικουμενιστικές προτάσεις πέρασαν!

Τρία βήματα για να διασωθεί το χριστιανικό μάθημα των Θρησκευτικών



του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου

Η συνάντηση Αρχιεπισκόπου–Πρωθυπουργού στο Μέγαρο Μαξίμου στέφθηκε με πλήρη επιτυχία. Επιτυχία για τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Παιδείας που δεν έκαναν βήμα πίσω στο ζήτημα του μαθήματος των Θρησκευτικών.

Η εντολή εφαρμογής των νέων προγραμμάτων σπουδών συνεχίζει να ισχύει. Από τα παλαιά βιβλία χρησιμοποιούνται μόνο όσα αποσπάσματα συνάδουν με το πνεύμα του νέου προγράμματος σπουδών. Ο Αρχιεπίσκοπος δεν πέτυχε τον σκοπό για τον οποίο πέρασε την πόρτα του Μεγάρου Μαξίμου. Αυτός ο σκοπός ήταν η αναστολή εφαρμογής των νέων προγραμμάτων σπουδών. Ακόμη

Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς:

Ἕνας τρόπος ἄγνωστος σέ ὅλους ἀνεξαιρέτως τούς ἁγίους ὅλων τῶν αἰώνων.

μεγαλύτερη προδοσία καί ὁ χειρότερος συμβιβασμός ὅλων τῶν αἰώνων στήν ἱστορική πορεία τῆς Ἐκκλησίας εἶναι αὐτός πού ἔγινε στήν διετία 1991-1993, κατά τήν ὁποία ἀνεγνωρίσθησαν ὡς ἔγκυρα στό Σαμπεζύ καί στό Μπελαμέντ τοῦ Λιβάνου τά μυστήρια τῶν Μονοφυσιτῶν καί τῶν Παπικῶν ἀντιστοίχως.
Αὐτό σημαίνει ἀφ’ ἑνός μέν ὅτι οἱ Παπικοί καί οἱ Μονοφυσίτες, χωρίς να ἀποκηρύξουν οὐδεμία αἵρεσι καί παραμένοντας ἐκεῖ ὅπου εὑρίσκονται, ἔχουν τό ἅγιον Πνεῦμα, τό ὁποῖο τούς ἁγιάζει τά μυστήρια πού τελοῦν, ἀφ’ ἑτέρου οἱ Πατέρες καί οἱ Σύνοδοι πού τούς ἀπέκοψαν ἀπό τήν Ἐκκλησία καί τούς ἀνεθεμάτισαν ἦσαν, οὔτε λίγο οὔτε πολύ, παρανοϊκοί καί διέπραξαν τό μεγαλύτερο ἔγκλημα τῶν αἰώνων,  ἐφ’ ὅσον ἀπέκλεισαν ἀπό τήν σωτηρία καί τήν Ἐκκλησία διά μέσου τῶν αἰώνων ἄπειρα πλήθη ἀνθρώπων.
Ἐπί πλέον δε μέ αὐτές τίς ἀποφάσεις ἐδείξαμε ὅτι, τό νά εἶναι κάποιοι ἐντός ἤ ἐκτός Ἐκκλησίας καί νά ἔχουν ἔγκυρα ἤ ἄκυρα μυστήρια, δέν εἶναι θέμα κατ’ ἐξοχήν Ὀρθοδόξου πίστεως καί αἱρέσεως ἀντιστοίχως, ἀλλά θέμα τό ὁποῖο ρυθμίζεται ἀπό κάποια Σύνοδο ἤ διμερῆ ἐπιτροπή καί βεβαίως ἕνας τρόπος ἄγνωστος σέ ὅλους ἀνεξαιρέτως τούς ἁγίους ὅλων τῶν αἰώνων.

Δημητριάδος: «Όποιοι τα βάζουν με την αλήθεια της πίστεως και θέλουν να φέρουν τη δική τους άποψη περί της Εκκλησίας, ηττῶνται».


bolos-1

Με λαμπρότητα και ιεροπρέπεια η Τοπική μας Εκκλησία τίμησε την μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλύτου.
Την παραμονή της εορτής ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος χοροστάτησε στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Αλμυρού, παρουσία της Υφυπουργού Μεταφορών, Υποδομών & Δικτύων κ. Μαρίνας Χρυσοβελώνη, του Δημάρχου κ. Δημητρίου Εσερίδη, του Βουλευτού Μαγνησίας κ. Χρήστου Μπουκώρου, εκπροσώπων των Στρατιωτικών και Αστυνομικών Αρχών και μεγάλου πλήθους πιστών.
Στη διάρκεια του Εσπερινού, ο κ. Ιγνάτιος τέλεσε την Χειροθεσία δύο νέων Αναγνωστών και αναφέρθηκε στο ποιμαντικό έργο της Εκκλησίας μας στα παιδιά που διακονούν στο Ιερό Βήμα κατά τη Θεία Λατρεία, ένα έργο που επιτελούσε και ο Άγιος Δημήτριος, αναλαμβάνοντας την πνευματική καθοδήγηση των νέων της τότε Θεσσαλονίκης.
«Το έργο του αυτό», τόνισε ο Σεβασμιώτατος, «έγινε αφορμή να συλληφθεί και να φυλακιστεί, να υποστεί την τρομοκρατία της πολιτικής εξουσίας».
Αναφέρθηκε στην ιστορία του Νέστωρα, ο οποίος με την ευχή του Δημητρίου κατατρόπωσε τον Λυαίο.
«Τελικά και οι δύο οδηγηθήκαν στο Μαρτύριο, γιατί οι άνθρωποι της εξουσίας νόμιζαν ότι με τη βία και το αίμα θα κυριαρχήσουν. Αυτό συμβαίνει πάντα με εκείνους που κατέχουν την εξουσία και νομίζουν ότι με τη βία θα επιβληθούν. Το αντίθετο επιτυγχάνουν, γιατί όποιος τα βάζει με την αλήθεια της πίστεως ηττάται, όπως ο Νέρωνας, ο Διοκλητιανός και οι μιμητές τους στους αιώνες».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε στο αίμα

Βαρθολομαίος: Χρέος και όσων απουσίαζαν από την Πανορθόδοξη να εφαρμόσουν τις αποφάσεις της!





Δηλώνει …διάδοχος τοῦ ἁγίου
Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου!!!

.
Φυσικά, ὡς γνήσιος αἱρετικός, τί ἄλλο θὰ ἔκανε παρὰ νὰ ἐπιμένει στὴν ἑδραίωση τῆς Παναιρέσεως! Δηλώνει διάδοχος τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου! Καὶ εἶναι· ἀλλὰ διάδοχος τοῦ θρόνου, ὄχι ὅμως καὶ τοῦ τρόπου τῆς βίωσης τῆς ὀρθόδοξης ἀλήθειας!
      Διακηρύττει ὅτι ἀποκορύφωμα τῆς Πατριαρχίας του εἶναι ἡ ληστρικὴ Σύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου, καὶ ὑπενθυμίζει ὅτι εἶναι ὑποχρεωτικὴ ἡ ἀποδοχὴ τῶν αἱρετικῶν ἀποφάσεών της, τὰ ὁποῖα ἀποτελοῦν, λέει, τὴν "ταυτότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας"! Δὲν παραλείπει δέ, νὰ μᾶς θυμήσει τὴν ἐπίσκεψη τοῦ «Ἁγιωτάτου Πάπα Φραγκίσκου»!
   Αὐτὸς λοιπόν ἐπιμένει ὅτι εἶναι αἱρετικός, καὶ οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστές ἐπιμένουν νὰ κοινωνοῦν μαζί του καὶ νὰ τὸν μνημονεύουν!

Βαρθολομαῖος:

Χρέος καὶ ὅσων ἀπουσίαζαν ἀπὸ τὴν Πανορθόδοξη νὰ ἐφαρμόσουν τὶς ἀποφάσεις της!



Τις ευχαριστίες του σε όσους τον βοήθησαν τα 25 χρόνια της θητείας του στον οικουμενικό θρόνο παραθέτει σε του ο , ενώ χαρακτηρίζει αποκορύφωμα της πατριαρχικής του θητείας την  της Κρήτης, ενώ χαρακτηρίζει χρέος και όσων απουσίαζαν να εφαρμόσουν τις αποφάσεις της. Μιλάει ακόμη για τους διαλόγους, την τρομοκρατία, τον πόλεμο, το προσφυγικό, την οικονομική κρίση και βέβαια για το περιβάλλον. 

Συγκεκριμένα αναφέρει: 

Το θαύμα της μυρόβλυσης του Αγίου Δημητρίου το έτος 1987!


Το θαύμα της μυρόβλυσης του Αγίου Δημητρίου το έτος 1987!


Ήταν 26 Οκτωβρίου 1987. Ώρα περασμένες δέκα το βράδυ.
Η γιόρταζε την μνήμη της αθλήσεως του καθώς και τα ελευθέριά της από την περίπου πεντακοσίων ετών (1430-1912) καταδυναστεία των Οθωμανών. Ο ναός του Αγίου Δημητρίου με ανοιχτές τις πόρτες δεχόταν τους νυχτερινούς προσκυνητές, που γονάτιζαν μπροστά στην ασημένια λάρνακα με τα άγια λείψανα του Μυροβλύτου.
Την ώρα εκείνη δεν θα ήταν περισσότεροι από τριάντα με σαράντα άνθρωποι στον ναό. Μια ομήγυρις περίπου δέκα γυναικών, μπροστά στην λάρνακα, έψελνε την παράκληση του Αγίου. Μοναδικός κληρικός που παρευρισκόταν, ο νεαρός και νεοχειροτονηθείς διάκονος του ιερού ναού μαζί με την διακόνισσα-σύζυγό του.
Ο τότε προϊστάμενος του ναού και νυν μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας Παντελεήμων, τους είχε παραγγείλει να βρίσκονται εκεί και να τον περιμένουν.
Ξαφνικά, οι γυναίκες που έψελναν την παράκληση άρχισαν να φωνάζουν! Ο διάκονος έτρεξε κοντά τους και αυτές, με ανάμικτα συναισθήματα, του έδειξαν την λάρνακα! Ήταν λουσμένη κυριολεκτικά με ένα ελαιώδους συστάσεως μύρο (λέω μύρο γιατί η ευωδία του ήταν ασύγκριτη).

Θα έλεγε κανείς με σιγουριά, ότι κάποιος άδειασε επάνω της τουλάχιστον δυο "κουβάδες" αρωματικό υγρό (χρησιμοποιώ την λέξη "κουβάδες" για να γίνει κατανοητό ότι η ποσότητα του μύρου που γλυστρούσε στα συμπαγή τοιχώματα της αργυρής λάρνακας με τις ανάγλυφες παραστάσεις, ήταν μεγάλη).
Ο διάκονος για μια στιγμή σάστισε: ο Άγιος μυροβλύζει! Χωρίς να αμφιβάλει καθόλου για το θαύμα, και ευρισκόμενος σε μια κατάσταση χαράς, έκπληξης και ενθουσιασμού, έτρεξε να φέρει

Ο Άγιος Δημήτριος


Εις την «θεοφύλακτον τῶν Θεσσαλονικέων μητρόπολιν», «ὑπερβαλλόντως ὑπερέχουσαν πλούτῳ τε καὶ ποικίλῳ καὶ ἀνθρώποις συνετοῖς καὶ χριστιανικωτάτοις», εγεννήθη και εμεγάλωσεν ο ωραιότερός της καρπός, «ὁ χαρίεις τὴν μορφήν, ψυχὴν δὲ χαριέστατος, ἡδὺς τὸ φθέγμα, τὸν τρόπον ἡδύτερος, γλυκὺς τὸν λόγον, τὸ ἦθος δὲ γλυκύτερος» Μεγαλομάρτυς του Χριστού Δημήτριος κατά τους χρόνους της βασιλείας του Διοκλητιανού και Μαξιμιανού Ερκουλίου (284-305 μ. Χ.) έχοντας ορίσει Καίσαρα Αχαΐας και Μακεδονίας τον Μαξιμιανό Γαλέριο. Ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Διοκλητιανός παρακινούμενος από τον Καίσαρα Γαλέριο, μέλος της «Τετραρχίας», εξαπέλυσε αληθινό πόλεμο εναντίον των χριστιανών. Ο χριστιανισμός που είχε εξαπλωθεί από την Παλαιστίνην έως τον Πόντο και από την Μικρά Ασία έως την κυρίως Ελλάδα και την Ιταλίαν, έχει να επιδείξει τη εποχή αυτή αναρίθμητες θυσίες και μαρτυρικούς θανάτους σε πόλεις όπως η Αλεξάνδρεια, η Σμύρνη, η Αντιόχεια, η Θεσσαλονίκη, αλλά και σε περιοχές όπως η Κρήτη και η Κύπρος, με αποτέλεσμα η εποχή αυτή να μείνει γνωστή στην ιστορία ως «εποχή μαρτύρων» του χριστιανισμού.
   Με τον ερχομό του 4ου αι. ο χριστιανισμός είχε ήδη εδραιωθεί στην πόλη της Θεσσαλονίκης με πολυάριθμους χριστιανούς και Εκκλησίες οργανωμένες κατά τα πρότυπα της διδασκαλίας των Αγίων Αποστόλων.
  Εκλεκτό μέλος της των Θεσσαλονικέων Εκκλησίας ήτο και ο Άγιος Δημήτριος, ο οποίος προήρχετο από ευσεβείς γονείς, από τους πλέον επισήμους «ἄρχοντας τῶν Μακεδόνων», «πατέρας θαυμαστῷ τῷ γένει, πολύ δὲ τῇ ψυχῇ θαυμαστότερος». Είχε δε προικιστεί παρά του Δωρεοδότου παντός αγαθού με πλήθος σωματικών και πνευματικών χαρισμάτων. «Γένους σεμνότητος, οὐσίας ἀφθόνου, ἰσχύος σώματος, κάλλους ἰσότης, ἠθῶν εὐγένεια καὶ ἡ διὰ πάντων τούτων ἁρμονία καὶ σύμβασις». Στα χαρίσματα αυτά προσετέθη η μόρφωση και η παιδεία, «ἡ τῶν λόγων ἄσκησις ἐγγὺς συνέφυ».
Με την πνευματικήν του υπεροχή, την ωραία εμφάνιση, την ευσέβεια και την ηθική του γενναιότητα ο Δημήτριος έγινε πολύ γρήγορα γνωστός σε ολόκληρη την πόλη, «ἀντὶ ψυχῆς τῇ πόλει καθίσταται» και προεβλήθη ως ιδεώδες τελείου ανθρώπου. Καταγινόταν δε κυρίως εις το να μαθαίνει το καλό και να