Η πρώτη και δεύτερη πτώση τους!

    Ἡ Διακοπὴ Μνημοσύνου καὶ γενικὰ ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, στοὺς περισσότερους ἱερωμένους καὶ λαϊκούς, φαίνεται βαρὺ πρᾶγμα. (Καὶ εἶναι, ἕως ὅτου τὸ ἀναθέσουμε στὸ Θεό, καὶ τότε αὐτὸ ποὺ φαίνεται βαρύ, γίνεται φορτίον ἐλαφρύ, γιατὶ ὁ Κύριος διαβεβαίωσε ὅτι «ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν»). Ὅμως ἡ μὴ Διακοπὴ τοῦ Μνημοσύνου συνεπάγεται τὴν κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς, κάτι ποὺ εἶναι ἀπαγορευμένο ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Κύριο (στὴν Π. καὶ Κ. Διαθήκη) καὶ βέβαια ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Του. Ὁπότε ἡ κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικοὺς εἶναι μεγάλη ἁμαρτία.

   Κι ὅμως, ἂν ὅλοι  ἁμαρτάνουμε στὸ ἕνα ἢ στὸ ἄλλο, αὐτὴ ἡ ἁμαρτία εἶναι μεγαλύτερη (κυρίως καὶ ἰδίως γι' αὐτοὺς ποὺ γνωρίζουν, γιὰ τοὺς Ποιμένες καὶ ὅσους κάνουν τοὺς διδασκάλους) γιατὶ λογαριάζεται ὡς ἀσέβεια, ἀφοῦ ἔχει σχέση μὲ τὴν Ἀλήθεια τῆς Πίστεως καὶ ὄχι μὲ τὰ προσωπικὰ ἁμαρτήματα καί, ὡς ἐκ τούτου, οἱ πνευματικὲς ἐπιπτώσεις εἶναι βαρύτερες.

    Μιὰ τέτοια περίπτωση ψηλαφοῦμε στὰ γεγονότα τῆς Φλώρινας. Ἐκεῖ ὡς γνωστόν, ὁ Ἡγούμενος τῆς Ἱ. Μονῆς Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ Φιλώτα π. Παΐσιος, διέκοψε τὸ μνημόσυνο γιὰ λόγους πίστεως. Καὶ ὁ Μητροπολίτης του (ὅπως καὶ τὸ σύνολο μᾶλλον τῶν ἱερέων) ἀντέδρασε σ’ αὐτήν του τὴν ἐνέργεια καὶ τὸν τιμώρησε, γιατὶ ὁ ἴδιος ὁ Μητροπολίτης δὲν εἶχε τὴν πρόνοια νὰ κάνει τὸ ἴδιο, νὰ ἀκολουθήσει δηλαδή τὴν ρητὴ Ἐντολή τοῦ Κυρίου, «Ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε· …χαίρειν δὲ αὐτοῖς μὴ λέγητε» καὶ νὰ διακόψει τὸ μνημόσυνο τοῦ παναιρετικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου.

   Αὐτὴ ἡ πρώτη πτώση του, ὅμως, δημιούργησε -ὅπως ἦταν φυσικό- καὶ μιὰ ἄλλη, δεύτερη πτώση, μεγαλύτερη. Ποιά εἶναι αὐτή;

   Εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ Φλωρίνης Θεόκλητος θέλησε νὰ δικαιολογήσει τὴ συνείδησή του καὶ νὰ δικαιολογηθεῖ στὸν ἔκπληκτο λαὸ τῆς Φλώρινας πού, ἐξ  αἰτίας τοῦ φλογεροῦ ἱεροκήρυκα καὶ μητροπολίτη Φλωρίνης ἀείμνηστου Αὐγουστίνου Καντιώτη, εἶναι εὐαισθητοποιημένος στὰ θέματα τῆς Πίστεως. Ἔτσι, ὄχι μόνο δὲν ἀκολούθησε τὸ παράδειγμα τοῦ Γέροντά του Αὐγουστίνου, ποὺ διέκοψε τὸ Μνημόσυνο τοῦ Ἀθηναγόρα, ἀλλὰ καὶ προσέβαλε τὸν Καντιώτη, χαρακτηρίζοντας ἀκέφαλο αἱρετικὸ καθένα ποὺ προχωρεῖ σὲ διακοπὴ Μνημοσύνου τοῦ Πατριάρχη, καὶ ἄρα καὶ τὸν γέροντα Αὐγουστίνου! Ὁποία ντροπή, ὁποία πτώση!

     Ἀκολούθως, συνεχίζοντας τὸν ὀλισθηρὸ δρόμο ποὺ διάλεξε, ἀντὶ νὰ συνέλθει, νὰ συναισθανθεῖ τὸ λάθος του καὶ νὰ  ἀκολουθήσει τὸ

Δυστυχώς ο Οικουμενισμός, βλάπτει σοβαρά την πνευματική υγεία! --Βοθρολύματα δολιότητας!

.

   Οι προσωπικές κατηγορίες που εκτοξεύετε π. Σεβαστιανέ  στο πρόσφατο άρθρο σας (ἐδῶ) δεν αποτελούν αντικείμενο της απαντήσεως μου γιατί αυτοί που κατηγορούνται «ηλικίαν έχουν» να απαντήσουν. Η εννέα σελίδων επιστολή σας απαιτεί για την «απολύμανση» της τουλάχιστον 50 σελίδες κειμένου. Κάτι που εγγυάται την απόρριψη της τόσο από τον διαχειριστή του eordaia.org, αλλά και από τους αναγνώστες. Αν όμως μου το ζητήσετε θα το γράψω με χαρά.

Ας απαντήσω όμως σε ένα-δύο από  τα βοθρολύματα της δολιότητας σας που τα παρουσιάζετε ως γνήσια Ορθόδοξη πνευματική τροφή,  μήπως τελικά  ωφεληθεί  και γλυτώσει κάποιος από την τροφική δηλητηρίαση.

Λέτε ότι ο παπισμός:  «…είναι πλέον ένα ξεδοντιασμένο θηρίο και ένα παραπαίον ανήθικο παιδεραστικό σύστημα που όλος ο κόσμος το “κράζει” ως την πόρνη της Αποκαλύψεως».
.

Αμέσως όμως μετά, σα να μετανιώσατε και αναρωτιέστε  «γιατί τόσο πολεμικό μένος και μια τέτοια ιδεολογική τυραννία και αντιπαράθεση;  …Και άραγε τι εξυπηρετεί ένα τέτοιο πολεμικό μένος κατά του Πατριάρχη και των Επισκόπων; Γιατί άραγε πρέπει όλοι, ιερείς και λαϊκοί, πρέπει να ακολουθήσουν τους αποτειχισμένους  και αποτυχημένους για να είναι οι καλοί και πιστοί στον Θεό;».

Ευτυχώς που το ίνδαλμα σας, ο κ. Βαρθολομαίος,  δεν ασχολείται με το Αμύνταιο και τα γραφόμενα σας αλλιώς θα νιώθατε από πρώτο χέρι τον ασφυκτικό, «αγαπητικό» και

Βίντεο για την Παν-αίρεση του Οικουμενισμού!

 Στην προχθεσινή εκδήλωση που έγινε στην Πτολεμαϊδα με θέμα "Ο ρόλος των λαϊκών στην Εκκλησία μετά την Πανορθόδοξη Σύνοδο", προβλήθηκε το παρακάτω μικρής διάρκειας βιντεάκι για την αίρεση του Οικουμενισμού διάρκειας μόλις 25 λεπτών, αλλά πολύ δυνατό και περιεκτικό.

Πρωτότυπη ...ασέβεια! --Έλεος!

Ο Μαντινείας Αλέξανδρος εγκανίασε με... πρωτότυπο τρόπο, ιερό ναό στο Άστρος

Παρέλαση ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν στὸ Ἱερὸ ...ἀπὸ τὴν "Ὡραία Πύλη"!!!

   ".. Αλλά και μετά την ολοκλήρωση των εγκαινίων είδαμε να εισέρχονται από την Ωραία Πύλη και να ασπάζονται την Αγία Τράπεζα άνδρες και… γυναίκες! Ναι και γυναίκες! Άραγε ποιος ιερός κανόνας διακελεύει το ανορθόδοξο αυτό τυπικό και από ποια παράδοση αρύεται την εφαρμογή της παράδοξης  αυτής καινοτομίας στα εγκαίνια ιερού ναού ο Άγιος Μαντινείας;.."

   Με  μεγαλοπρέπεια τελέστηκαν τα εγκαίνια του ναού του Αγίου Παύλου στο Άστρος, ιερουργούντος του Μητροπολίτη Μαντινείας και Κυνουρίας Αλεξάνδρου, παρουσία ιερέων απ’ όλη την περιοχή, πλήθους πιστών και επισήμων.

  Μετά την ακολουθία του Όρθρου, ο Σεβ/τος κ. Αλέξανδρος

Ο Θεός δεν εμπαίζεται!

Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

Τὸ πρόσφατο κείμενο τοῦ ἀρχιμανδρίτη κ. Σεβαστιανοῦ Τοπάλη (ἐδῶ) ἀποτελεῖ ἕνα ἀπὸ τὰ πολλὰ ἀθεολόγητα, ἀντι- καὶ μεταπατερικὰ κείμενα Ἐπισκόπων, ἱερέων, μοναχῶν καὶ λαϊκῶν, τὰ ὁποῖα ἐμπαίζουν καὶ χαρακτηρίζουν, ὅσους ἀντιδροῦν στὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ θέλουν νὰ ἀκολουθήσουν τὶς παρακαταθῆκες τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων, ὡς φανατικούς, μισαλλόδοξους, σχισματικούς, πλανεμένους, ἀνόητους, ἀγύρτες, τιποτένιους κλπ..
Πρόκειται γιὰ ἕνα κουτσομπολίστικο κείμενο, ἕνα συκοφαντικὸ

λίβελλο, μὲ τὸ ὁποῖο ὁ ἀρχιμανδρίτης συγγραφέας του (καὶ ὁ προσυπογράψας Ἐπίσκοπος, ἀφοῦ ὁ ἀρχιμανδρίτης δὲν κάνει τίποτα χωρὶς τὴν γνώμη τοῦ Ἐπισκόπου!), ἁρπάζοντας αὐθαίρετα ἀπὸ τὸν Θεὸ τὴν ἰδιότητα τοῦ παντογνώστη, διαβάζει σὰν καρδιογνώστης τὶς καρδιὲς τῶν θυμάτων του, καὶ τοὺς ἀποδίδει τοὺς παραπάνω χαρακτηρισμούς, τοὺς ψυχαναλύει μὲ τὴν διατεταγμένη φαντασία του μὲ σκοπὸ νὰ δικαιώσει τὴν «αὐτοκατάκριτη» ἐμμονὴ τοῦ Ἐπισκόπου του στὴν κοινωνία μὲ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Αὐτοί, ποὺ κρίνει καὶ κατακρίνει, ἔχουν (ὅπως παρακολουθοῦμε) μὲ Πατερικὰ κείμενα καὶ μὲ ἁγιογραφικὴ «λογικὴ» καταδείξει τὴν ἀλήθεια τῶν λόγων καὶ πράξεών τους, ὡς πρὸς τὴν ἀντιμετώπιση τῶν αἱρετικῶν· αὐτὸς ὅμως, μὲ μιὰ ψυχαναλυτικὴ ἀσύδοτη παρα-λογική, μένει στὴν κατάκριση προσώπων, χωρὶς καμιὰ θεολογικὴ συνεισφορὰ στὸ πρόβλημα. Ἔτσι, ἡ ὅποια ἐνασχόληση μὲ τὸ κείμενό του εἶναι ματαία,

Σχίσμα κάνουν οι αιρετικοί, κι όχι όσοι απομακρύνονται απ' αυτούς (π. Ευθ. Τρικαμηνά)

   Ἀπαντώντας εἰς αὐτό τό ἐπιχείρημα ἀναφέρομε τά ἑξῆς:

1. Εἶναι ἐξόφθαλμο καί αὐτονόητο ὅτι ἡ Ἐκκλησία δέν καταδικάζει τήν ἀποτείχισι (ἀφοῦ αὐτή τήν ἔχει θεσμοθετήσει, καί φυσικά, ἐφ’ ὅσον πραγματοποιεῖται μέ τούς ὅρους πού ἡ ἴδια -ἡ Ἐκκλησία- ἔχει διδάξει), ἀλλά καταδικάζει τό σχίσμα, τό ὁποῖον ὄντως εἶναι μεγίστη ἁμαρτία. Καταδικάζει δηλαδή τήν ἀπόσχισι, τήν ἀπομάκρυνσι πιστῶν ἀπό τήν Ἐκκλησία, ὅταν αὐτή ἡ ἀπόσχισις (σχίσμα) δέν πραγματοποιεῖται γιά θέματα πίστεως, ἀλλά ἐξ αἰτίας ἄλλων ἀφορμῶν, (θέματα διοικητικά δηλαδή, τάξεως, πνευματικά κλπ.).  Εἰς αὐτό εἶναι ἀρκετά σαφής ὁ πρῶτος Κανών τοῦ Μ. Βασιλείου, τόν ὁποῖο ἀναφέραμε στήν σελίδα 61.  Ὡς ἐκ τούτου ἡ ἀποτείχισις εἶναι μέν ἀπόσχισις (ἀπομάκρυνσις), πλήν ὅμως ὄχι ἀπό τήν Ἐκκλησία, ἀλλά ἀπό κάτι πού ἔχει τό ὄνομα Ἐκκλησία, ἀλλά εἶναι στήν πραγματικότητα κάτι νεκρό ἤ νεκρούμενο καί  κάτι μολυσματικό, τό ὁποῖο ἔχει τή δύναμι νά μολύνη καί τούς ὑγειῶς φρονοῦντας καί πράττοντας. Ἔτσι, τό σχίσμα τό ὁποῖον καταδικάζουν οἱ Πατέρες προϋποθέτει ὅτι δέν γίνεται διά λόγους πίστεως καί αἱρέσεως, ἀλλά ἀπεναντίας ἡ

Κυριακή Ζ΄ Λουκᾶ. Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

  α. Τὸ ἔργο πρόφτασε τοὺς λόγους κι οἱ Φαρισαῖοι ἀποστομώθηκαν· ἦταν ἀρχισυνάγωγος αὐτὸς ποὺ ἦρθε καὶ τὸ πένθος βαρύ. Τὸ παιδὶ, μοναχογέννητο, ἦταν στὰ δώδεκά του χρόνια, λουλούδι τῆς ζωῆς. Καὶ τὸ ἀνάστησε μὲ μιᾶς. Ἄν ὁ Λουκᾶς λέη ὅτι ἦρθαν κι εἶπαν· Μὴ βάζης στὸν κόπο τὸ Δάσκαλο· ἔχει πεθάνει· θὰ ποῦμε τοῦτο, ὅτι ἡ φράση «πέθανε πρὶν ἀπὸ λίγο» εἰπώθηκε ἀπὸ ἄνθρωπο ποὺ στοχαζόταν τὴν ὥρα ποὺ χρειαζόταν γιὰ νὰ πᾶνε στὸ σπίτι ἤ ποὺ μεγάλωνε τὴ συμφορά.  Συνηθίζουν ὅσοι παρακαλοῦν νὰ παραμεγαλώνουν μὲ τὰ λόγια τους τὶς συμφορές τους καὶ νὰ λένε καὶ κάτι παραπάνω, ὥστε νὰ τραβήξουν περισσότερο αὐτοὺς ποὺ δέχονται τὴν παράκληση.  Προσέξετε τὴν ἁπλοϊκότητά του. Δύο αἰτήματα ὑποβάλλει στὸ Χριστό·  καὶ νὰ πάη ὁ ἴδιος καὶ νὰ βάλη τὸ χέρι του ἐπάνω. Σημάδι ὅτι εἶχε ἀφήσει τὸ παιδὶ ζωντανό. Τὸ ἴδιο ζητοῦσε κι ὁ Νεεμὰν ὁ Σύρος ἀπὸ τὸν προφήτη· Ἔλεγαν καὶ θὰ βγῆ ἔξω καὶ τὸ χέρι του θὰ βάλη ἐπάνω.

 Γιατὶ καὶ νὰ δοῦν καὶ νὰ αἰσθανθοῦν ἔχουν ἀνάγκη οἱ πιὸ ἁπλοϊκοί. Ὁ Μᾶρκος πάλι λέει ὅτι πῆρε μαζί του τοὺς τρεῖς μαθητάς καθὼς κι ὁ Λουκᾶς. Τοῦτος ὅμως λέει ἀόριστα τοὺς μαθητάς. Γιὰ ποιὸ λόγο λοιπὸν δὲν πῆρε μαζί του τὸ Ματθαῖο, ἄν καὶ μόλις εἶχε ἔρθει καὶ αὐτός; Ἤθελε νὰ τοῦ δημιουργήση μεγαλύτερη ἐπιθυμία  καὶ γιατὶ ἀκόμα δὲν εἶχε τελειοποιθῆ. Γι’ αὐτὸ τοὺς τιμᾶ ἐκείνους, γιὰ νὰ γίνουν καὶ τοῦτοι σὰν κι αὐτούς. Ἦταν ἀρκετό γι’ αὐτὸν ποὺ εἶδε

"Είναι άρρηκτα συνδεδεμένος ο πολιτισμός με την Ορθόδοξη μαρτυρία" (Ζουράρης)

Τι έχει δηλώσει ο νέος υφυπουργός Παιδείας Κ. Ζουράρις για το μάθημα των θρησκευτικών

  «Το μάθημα των θρησκευτικών θα γίνει» και η συζήτηση αφορά το πώς, σε ποιές τάξεις και σε ποιά μορφή, τόνισε ο βουλευτής των ΑΝΕΛ, Κώστας Ζουράρις, μιλώντας στο «Πρακτορείο 104,9 fm» και στην εκπομπή «Δύο στις Δώδεκα».

   «Εκείνο που είναι βέβαιο είναι ότι το μάθημα των θρησκευτικών θα γίνει, τώρα υπάρχει ένα θέμα τι θα γίνει στο δημοτικό, πώς θα διδάσκεται και στις μεγάλες τάξεις γυμνασίου και λυκείου και η συζήτηση είναι, αν θα είναι με την παλιά μορφή. Όλοι συμφωνούν,