Δεν επιθυμούμε να έλθουμε σε αντίθεση με την Εκκλησία μας εφαρμόζοντας Προγράμματα Σπουδών που αντίκεινται στη διδασκαλία της.

Ψήφισμα για το μάθημα των Θρησκευτικών από το Παραρτήμα της ΠΕΘ Θεσσαλονίκης

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΙΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ

   ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

         Θεσσαλονίκη 21 Οκτωβρίου 2016

  

ΠΡΟΣ:
  1) Υπουργόν Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων κ. Νικόλαο Φίλη.
  2) Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής.

ΚΟΙΝ:
  1) Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών & πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμο.
  2) Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.  3) Παναγιώτατον Μητροπολίτην Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμο.
  4) Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων.
  5) Μέσα Ενημέρωσης.

 ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Την Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016, πραγματοποιήθηκε έκτακτη συνεδρίαση των μελών του Παραρτήματος της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων Θεσσαλονίκης, προκειμένου να συζητήσουν τα νέα δεδομένα, τα οποία διαμορφώθηκαν σχετικά με τη διδασκαλία του Μαθήματος των Θρησκευτικών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση της χώρας. Μετά από το διάλογο και τις θέσεις που διατυπώθηκαν αποφασίστηκε να σταλεί στο Υπουργείο και στην Ιερά Σύνοδο και να δημοσιευθεί το ακόλουθο ψήφισμα:

Ως εκπαιδευτικοί Θεολόγοι της Θεσσαλονίκης

1.      Εκφράζουμε την έντονη αντίθεσή μας στα νέα πολυθρησκειακά Προγράμματα Σπουδών και ζητούμε από το Υπουργείο Παιδείας την άμεση απόσυρσή τους, διότι αλλοιώνουν το χαρακτήρα και το περιεχόμενο του Μαθήματος των Θρησκευτικών. Επιπλέον, εκφράζουμε την

Ψευδοπροφήτες και ψευδαπόστολοι. «Τὸ δράμα τῆς πλάνης»!

    Πρῶτος ὁ Κύριος, μετὰ οἱ Ἀπόστολοι καὶ στὴ συνέχεια οἱ Πατέρες μᾶς ἔχουν προειδοποιήσει γιὰ τοὺς ψευδοπροφῆτες.

 Πρέπει, γράφει ὁ Μ. Βασίλειος, νὰ ἐξετάζουμε προσεκτικὰ τὰ λεγόμενα τῶν ποιμένων καὶ διδασκάλων, καὶ κυρίως αὐτῶν ποὺ ἔχουν δώσει στοιχεῖα πὼς καινοτομοῦν εἰς τὰ τῆς Πίστεως∙ γιατὶ οἱ ψεδοδιδάσκαλοι-ψευδοποιμένες ὑποκρίνονται ὅτι εἶναι Ὀρθόδοξοι καὶ ἔχουν τὴν ἱκανότητα νὰ συναρπάζουν τὶς ψυχὲς τῶν ἀπρόσεκτων. Καὶ πῶς θὰ καταλάβουμε, ἐρωτᾶ, τὴν γνησιότητα τοῦ ποιμένος; Ἀπὸ τὸ ἂν ἀκολουθεῖ τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας:

   «Ὅτι οὐ δεῖ ἁπλῶς, οὐδὲ ἀνεξετάστως ὑπὸ τῶν ὑποκρινομένων τὴν ἀλήθειαν συναρπάζεσθαι· ἀπὸ δὲ τοῦ δεδομένου ἡμῖν παρὰ τῆς Γραφῆς χαρακτῆρος γνωρίζειν ἕκαστον. “Προσέχετε ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασιν προβάτων ἔσωθεν δέ εἰσιν λύκοι ἅρπαγες”» (Ματθ. 7, 15). (Μ. Βασιλείου, Τὰ Ἠθικά, ὅρος ΚΗ΄).

   Στὸ κείμενο αὐτὸ τοῦ Μ. Βασιλείου εἶναι σαφέστατο πὼς ὁ χαρακτηρισμὸς “ψευδοπροφῆτες καὶ ψευδαπόστολοι”, δὲν ἀποδίδεται  στοὺς ἤδη γνωστοὺς καὶ παγιωμένους στὴν αἵρεση αἱρετικούς (μόνο), ἀλλὰ ταιριάζει κυρίως σὲ "ὀρθόδοξους ποιμένες" ποὺ δὲν ἔχουν ἐπίσημα χαρακτηριστεῖ αἱρετικοί, μὰ δίνουν δείγματα καινοτόμων ποιμένων, παρερμηνεύουν καὶ παραβλέπουν κάποια στοιχεῖα τῆς παραδόσεως κατὰ τὸ δοκοῦν, καὶ δὲν προφυλλάσσουν τὸ ποίμνιο ἀπὸ τοὺς γνωστοὺς αἱρετικούς, ἀντίθετα τὸ σκανδαλίζουν μὲ τὶς ἐνέργειές τους. Π.χ., συντρώγουν, συμπροσεύχονται καὶ συλλειτουργοῦν μαζί τους, σπέρνοντας ἔτσι τὴν σύγχυση καὶ στὶς δυὸ πλευρές. Ἔτσι δικαίως θὰ μποροῦσε νὰ τοὺς κατατάξει κανεὶς στὴν κατηγορία τῶν “κακῶν ἐργατῶν”, τῶν ψευδοποιμένων.

    Σὲ ἄλλο σημεῖο ὁ Μ. Βασίλειος γράφει: «Μετὰ τῶν οἰκείων τῆς πίστεως εἰρηνεύειν· αἱρετικὸν δὲ ἄνθρωπον ἀποστρέφεσθαι» (Λόγος περὶ ἀσκήσεως). «Ὅτι δεῖ τῶν ἀκροατῶν τοὺς πεπαιδευμένους τὰς Γραφάς, δοκιμάζειν τὰ παρὰ τῶν διδασκάλων λεγόμενα· καὶ τὰ μὲν σύμφωνα ταῖς Γραφαῖς δέχεσθαι, τὰ δὲ ἀλλότρια ἀποβάλλειν· καὶ τοὺς τοιούτοις διδάγμασιν ἐπιμένοντας ἀποστρέφεσθαι σφοδρότερον… Ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν, ἀλλὰ φεύξονται ἀπ’ αὐτοῦ… καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ’ ὃ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω.

     …Ὅτι δεῖ τοὺς μὴ πολλὴν ἔχοντας τὴν τῶν Γραφῶν γνῶσιν, ἐν τοῖς καρποῖς τοῦ Πνεύματος γνωρίζειν τὸν χαρακτῆρα τῶν ἁγίων· καὶ τοὺς μὲν τοιούτους δέχεσθαι, τοὺς δὲ ἄλλως ἔχοντας ἀποστρέφεσθαι… “Προσέχετε ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασιν προβάτων ἔσωθεν δέ εἰσιν λύκοι ἅρπαγες”» (Ματθ. 7, 15) (Μ. Βασιλείου, Τὰ Ἠθικά, Ὅρος ΟΒ΄).

   Καὶ σὲ ἄλλο σημεῖο, πάλι ὁ Μ. Βασίλειος, γράφει: «“Βλέπετε τοὺς κύνας, βλέπετε τοὺς κακοὺς ἐργάτας”. Πολλοὶ οἱ κύνες. Τί λέγω κύνες; Λύκοι μὲν οὖν βαρεῖς, ἐν ἐπιφανείᾳ προβάτων τὸ δολερὸν ὑποκρύπτοντες, πανταχοῦ τῆς οἰκουμένης τὸ Χριστοῦ ποίμνιον διασπῶσιν. Οὓς φυλακτέον ὑμῖν ἐγρηγορικοῦ τινος ποιμένος ἐπιστασίᾳ»  (Μ. Βασιλείου,Ἐπιστολές τῇ Ἐκκλησίᾳ Νεοκαισαρείας, ep. 28, s. 2, l. 37- 42).

   Ἀλλὰ καὶ ὁ Δίδυμος ὁ Τυφλὸς ἐκφράζει τὸ φόβο του, μήπως ἡ δολιότης καὶ ἡ πανουργία ποὺ ὅλοι οἱ αἱρετικοὶ διαθέτουν, ἀπατήσει τοὺς ἁπλοὺς πιστοὺς ὡς ὁ ὄφις τὴν Εὔα: «Δέος δέ, μὴ ὡς τὴν μητέρα τοῦ γένους ἡμῶν ἔφθειρεν ὁ ὄφις πανουργίᾳ χρησάμενος, φθαρῆτε καὶ ὑμεῖς ὑπὸ ψευδοδιδασκάλων… Οὗτοι δὲ περὶ ὧν γράφω, ἐνταῦθα μὲν ἐργάται δόλιοι, ἐν ἄλλῃ δὲ ἐπιστολῇ ἐργάται κακοὶ ὀνομάζονται. μετασχηματίζονται οὖν εἰς ἀποστόλους Χριστοῦ, οὐκ ὄντες τοιοῦτοι ἀλλὰ σχήματι μόνῳ ἀπατῶντες, προαίρεσιν τὴν αὐτὴν ἔχοντες τοῖς ψευδοπροφήταις οἳ τὴν γνώμην λύκοι ἅρπαγες ὄντες περιβάλλονται κώδια, ἵνα δόξωσιν εἶναι πρόβατα. τοῦτο εἰπὼν περὶ αὐτῶν δείκνυσιν ὡς οὐ παράδοξον τὸ εἰρημένον· εἰ γὰρ ὁ αἴτιος τυγχάνων τοῦ τοιούτους αὐτοὺς εἶναι –διάβολος δὲ οὗτος– ὑποκρίνεται ἄγγελος εἶναι φωτός, σκότους ὑπάρχων, ἀκολούθως οἱ πρὸς αὐτοῦ εἰς τὸ πλανᾶν ὁδηγούμενοι μεταχαράττουσιν ἑαυτοὺς ὡς ὑποληφθῆναι ἀκεραίοις, ὅτι διάκονοι δικαιοσύνης εἰσίν…» (Διδύμου τοῦ Τυφλοῦ, Fragmenta in epistulam ii ad Corinthios (in catenis), p. 36, l. 33).

   

    Μὰ εἶναι δυνατόν –θὰ ποῦν κάποιοι– νὰ ἀντιμετωπίζουμε μὲ τέτοιους χαρακτηρισμοὺς τοὺς Οἰκουμενιστές, ποὺ κηρύττουν τὸ Χριστὸ καὶ πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς θυσιάζουν γι’ Αὐτὸν κάτι, μικρὸ ἢ μεγάλο; Ἂς δοῦμε τί γράφουν, οἱ θυσιασθέντες γιὰ τὴν πίστη καὶ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ Ἅγιοι:

    Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος πάλι, στὴν ἀρχὴ τῆς 24^η ὁμιλίας του πρὸς Κορινθίους τοποθετεῖ ὡς τίτλο «Οἱ γὰρ τοιοῦτοι ψευδαπόστολοι, ἐργάται δόλιοι, μετασχηματιζόμενοι εἰς ἀποστόλους Χριστοῦ» καὶ ἐρωτᾶ: «α΄. Τί λέγεις;». Εἶναι δυνατὸν νὰ θεωροῦνται ψευδαπόστολοι ἀκόμα καὶ «οἱ Χριστὸν κηρύττοντες, οἱ χρήματα μὴ λαμβάνοντες, οἱ Εὐαγγέλιον ἕτερον μὴ ἐπεισάγοντες;». Καὶ ἀπαντᾶ:

  «Ναί· καὶ δι' αὐτὸ μὲν οὖν τοῦτο μάλιστα, ὅτι ταῦτα ὑποκρίνονται πάντα, ἵνα ἀπατήσωσιν. Ἐργάται δόλιοι. Ἐργάζονται μὲν γάρ, ἀλλ' ἀνασπῶσι τὰ πεφυτευμένα. Ἐπειδὴ γὰρ ἴσασιν, ὅτι ἑτέρως οὐκ ἂν γένοιντο εὐπαράδεκτοι, τὸ προσωπεῖον λαβόντες τῆς ἀληθείας, οὕτω τὸ δρᾶμα τῆς πλάνης ὑποκρίνονται. Καὶ μέντοι χρήματα, φησίν, οὐ λαμβάνουσιν. Ἵνα πλείονα λάβωσιν, ἵνα ψυχὴν ἀπολέσωσι. Μᾶλλον δὲ καὶ τοῦτο ψεῦδος· καὶ ἐλάμβανον, ἀλλ' ἐλάνθανον· καὶ τοῦτο δείκνυσιν ἐν τοῖς ἐπιοῦσι» (Χρυσοστόμου Ἰω., Ὑπόμνημα εἰς πρὸς Κορινθίους Β, ὁμιλ. α΄, PG 61, 563).

   Οἱ Πατέρες, λοιπόν, ἀπὸ συμφώνου ἔχουν διαπιστώσει ὅτι οἱ αἱρετικοί –ποὺ ἀντιστέκονται στὸ ἔργο τῆς σωτηρίας– χρησιμοποιοῦν δολιότητα, πονηρίες, παλινδρομήσεις στὶς διδασκαλίες τους, ἀνειλικρίνεια καὶ ἀμετανοησία, ἀφοῦ ἡ αἵρεση προκύπτει ἀπὸ τὸν ἐγωϊσμό, ἀναπτύσσεται μὲ ἐγωϊσμὸ καὶ στηρίζεται στὸν ἐγωϊσμό, τὴν ἀπάτη καὶ τὸ ψεῦδος, καὶ ὁ ἐγωϊσμὸς εἶναι πάλι ἐκεῖνος ποὺ τελικὰ ἐμποδίζει τὴν μετάνοια τῶν αἱρετικῶν.

   Ὡς ἐκ τούτου εἶναι σύνηθες σ’ αὐτοὺς νὰ παραπληροφοροῦν, νὰ ἀποκρύπτουν διὰ περίτεχνων συλλογισμῶν τὰ πραγματικά τους πιστεύματα καὶ μὲ ὑποκριτικὴ δεινότητα νὰ συσκοτίζουν τὴν ἀληθινή τους ταυτότητα καὶ νὰ παραπέμπουν γιὰ τὴν κατοχύρωση τῶν λεγομένων στὴν Γραφή.

    Γράφει ὁ ἱ. Χρυσόστομος: «Καθάπερ καὶ οἱ αἱρετικοὶ ποιοῦσιν... Παρὰ μὲν γὰρ τὴν ἀρχὴν συσκιάζουσιν ἑαυτούς· ἐπειδὰν δὲ πολλὴν λάβωσι τὴν παρρησίαν καὶ λόγου τις αὐτοῖς μεταδῷ, τότε τὸν ἰὸν ἐκχέουσι» (Χρυσόστομου Ἰω., Ὑπόμνημα εἰς τὸ Κατὰ Ματθαῖον, ὁμιλία Αʹ,  PG 58, 477).

    Οἱ Ἁγιοι Πατέρες, λοιπόν, μᾶς φανερώνουν τὴν ἀλήθεια. Δυστυχῶς ὅμως, πολλοὶ σύγχρονοι ψευδοποιμένες δὲν θέλουν νὰ τὴν ἀποδεχτοῦν. Καὶ προκαλοῦν σύγχυση στοὺς πιστούς, ἰσχυριζόμενοι ὅτι, ἐκεῖνοι ποὺ ὑπενθυμίζουν τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων, τοὺς ἐκβιάζουν νὰ τὴν ἐφαρμόσουν!!! Δὲν θέλουν νὰ καταλάβουν ὅτι, ἄλλο εἶναι ἡ ἐλευθερία νὰ ἀκολουθήσεις τὶς Ἐντολὲς τοῦ Κυρίου (αὐτὸ εἶναι δυνητικό) καὶ ἄλλο νὰ χαρακτηρίζεις τὶς Ἐντολὲς δυνητικές! Οἱ Ἐντολές, ἡ σύμφωνη μὲ τὸ Εὐαγγέλιο διδασκαλία τῶν Ἁγίων, εἶναι ὁ ἀσφαλὴς δρόμος ποὺ ὁδηγεῖ στὴ σωτηρία καὶ ἐδῶ, στὴν προφύλαξη ἀπὸ τὴν αἵρεση, ἀλλὰ καὶ στὴν ἀντιμετώπιση (ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἔλεγχο καὶ τὴν ἀναίρεση τῶν κακοδοξιῶν) τῶν αἱρετικῶν. Καὶ εἶσαι ἐλεύθερος νὰ τὶς ἀκολουθήσεις ἤ νὰ μὴν τὶς ἀκολουθήσεις!

 Σημάτης Παναγιώτης

Ὅτι πρέπει νὰ προχωροῦμε μὲ φροντίδα καὶ ἐπιμέλεια παντοτινὴ στὴν ἄσκησι τῆς ἀρετῆς

Ἁγ. Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

   Ἀνάμεσα σὲ ἐκεῖνα ποὺ εἶναι ἀναγκαῖα καὶ συμβάλλουν στὴν ἀπόκτησι τῶν ἀρετῶν, ἐκτὸς ἀπὸ ὅσα εἶπα μὲ παραπάνω, εἶναι καὶ τὸ ἑξῆς· δηλαδὴ τὸ νὰ πηγαίνουμε πάντα μπροστά, ἂν θέλουμε νὰ φθάσουμε στὸ σκοπό, ποὺ ἐμεῖς ἐδῶ θέλουμε. Γιατὶ ἀλλιῶς, ἂν μόνο σταματήσουμε, γυρίζουμε πρὸς τὰ πίσω· ὅτι, ὅταν παύσουμε ἀπὸ τὶς ἐνάρετες πράξεις, ἀναγκαστικὰ συμβαίνει, μέσα ἀπὸ βίαιες κλίσεις τῆς αἰσθητικῆς διαθέσεως καὶ τῶν ἄλλων πραγμάτων, ποὺ μᾶς παρακινοῦν ἐξωτερικά, συμβαίνει, λέω, νὰ γεννιοῦνται σὲ μᾶς πολλὰ πάθη ἄτακτα, τὰ ὁποῖα διαφθείρουν τὶς ἀρετὲς ἢ τουλάχιστον τὶς λιγοστεύουν καὶ ἔτσι μᾶς στεροῦν ἀπὸ πολλὲς χάρες, ποὺ μπορούσαμε προοδεύοντας, νὰ πετύχουμε ἀπὸ τὸν Θεό.

   Γι᾿ αὐτὸ ὁ πνευματικὸς δρόμος, εἶναι διαφορετικὸς ἀπὸ τὴν πορεία, ποὺ κάνει ὁ ὁδοιπόρος τῆς γῆς. Γιατὶ στὴν μὲν γήϊνη πορεία, ἂν σταματήσῃ ὁ ὁδοιπόρος, δὲν χάνει τίποτε ἀπὸ τὴν πορεία ποὺ ἔχει διανύσει· στὴν πνευματικὴ ὅμως πορεία, ἂν σταματήσῃ ὁ ὁδοιπόρος τῆς ἀρετῆς, χάνει καὶ ὅσες ἀρετὲς ἀπόκτησε προηγουμένως· καὶ ἀκόμη ἡ μὲν κούρασι τοῦ ὁδοιπόρου αὐξάνει, ὅσο περισσότερο θὰ περπατήσῃ, στὸν πνευματικὸ ὅμως δρόμο, ὅσο περισσότερο περπατεῖ κάποιος μπρός, τόσο ἀποκτᾷ πάντα μεγαλύτερη ἐξουσία καὶ δύναμι.

    Γιατὶ μὲ τὴν ἐνάρετη ἄσκησι, τὸ μὲν κατώτερο μέρος, δηλαδὴ τὸ σῶμα, ποὺ μὲ τὸν πολεμό του ἔκανε σκληρὸ καὶ κοπιαστικὸ τὸν δρόμον τῆς ἀρετῆς, ἀδυνατίζει πάντα περισσότερο, τὸ δὲ ἀνώτερο μέρος, στὸ ὁποῖο μένει ἡ ἀρετή, δηλαδὴ ἡ ψυχή, στηρίζεται καὶ δυναμώνει πάντα περισσότερο. Ὁπότε, ὅσο προοδεύουμε στὸ καλὸ καὶ στὴν ἀρετή, τόσο μικραίνει ἡ δοκιμασία ἐκείνη ποὺ αἰσθανόμαστε στὴν ἀρχὴ τῆς ἀρετῆς· καὶ ἀκόμη, καὶ κάποια ἀπόκρυφη γλυκύτητα _{(ἡ ὁποία προέρχεται ἀπὸ τὸν Θεό)}, ἑνώνεται μαζί μας καὶ γίνεται κάθε ὥρα μεγαλύτερη. Καὶ ἔτσι πορευόμενοι πάντα μὲ περισσότερη εὐκολία καὶ δύναμι, ἀπὸ ἀρετὴ σὲ ἀρετή, φθάνουμε τελευταῖα στὴν κορυφὴ τοῦ ὄρους, ἐκεῖ ποὺ ἡ ψυχὴ γίνεται τέλεια καὶ ἐνεργεῖ μετὰ ἀπὸ αὐτὰ κάθε καλό, ὄχι μὲ ἀηδία, ἀλλὰ μὲ ἰδιαίτερη χαρὰ καὶ εὐφροσύνη. Γιατὶ ἀφοῦ νίκησε καὶ δάμασε τὰ πάθη καὶ ὑπέταξε ὅλη τὴν κτίσι διὰ μέσου τῆς ὑποταγῆς τοῦ σώματός της, ζῇ εὐτυχισμένη μέσα στὸν Θεό· καὶ ἐκεῖ κοπιάζοντας εὐχάριστα, δέχεται ἀνάπαυσι.

Πηγή

ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ ΚΑΡΑΒΑΣ: Νά, ποιόν ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΝ οι Μητροπολίτες των Νέων Χωρών!

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΥ ΕΠΙΤΡΟΠΟΥ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ 

«Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΤΥΡΑΝΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΕΝΟΣ»

 ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟ ΜΑΞΙΜΟ ΚΑΡΑΒΑ:

   Αφουγκραστηκαμε, πραγματι, την αγωνια του πατριαρχη, οχι για τον Ἑλληνισμο και την Ἐκκλησια, αλλα για το οτι δεν καταφερε ακομη να μας δεση αιχμαλωτους στο αρμα της παπικης «Ἐκκλησιας»!

   Διαβάζοντας τὸ ἄρθρο τοῦ Ἀρχιερατικοῦ ἐπιτρόπου Ἀμυνταίου Φλωρίνης μὲ τίτλο «Ἡ ἰδεολογικὴ τυραννία καὶ τὸ πολεμικὸ μένος»* δὲν βρῆκα τίποτα τὸ ἀληθινό, παρὰ μόνον ὅ,τι ἀναφέρεται στὸ πρόσωπο τοῦ Πάπα καὶ τοῦ Παπισμοῦ, ὀνομάζοντάς τον «ξεδοντιασμένο θηρίο καὶ παραπαῖον ἀνήθικο παιδεραστικὸ σύστημα ποὺ ὅλος ὁ κόσμος τὸν “κράζει’’ ὡς τὴν πόρνη τῆς Ἀποκαλύψεως».
   

   Καὶ ἐρωτῶμεν τὸν ἅγιον Ἀμυνταίου, νὰ μᾶς ἀναφέρη μία μόνο λέξι ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ «Μεγάλου καὶ σοφοῦ καὶ οἰακοστρόφου [δηλ. πηδαλιούχου] τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας» ποὺ νὰ καταφέρεται κατὰ τοῦ ἀντιχρίστου Πάπα.

Φλωρίνης Θεόκλητος

   Ἀντιθέτως, ὅπου σταθῆ καὶ ὅπου βρεθῆ «Ἁγιώτατον Ἀδελφὸν» καὶ «Πρῶτον μεταξὺ ἴσων» τὸν προσφωνεῖ. Αὐτὸν δὲ τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην οἱ τῶν «Νέων Χωρῶν» τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας Ἐπίσκοποι ὡς «ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς ἀληθείας» μνημονεύουν κατὰ τὴν ἱερώτερη ὥραν τῆς Θείας Λειτουργίας, χωρὶς φόβον Θεοῦ!

    Αὐτὸν τὸν βλάσφημον, πῶς τολμᾶς, ἅγιε Ἀμυνταίου, καὶ τὸν ἀποκαλεῖς «Μεγάλον καὶ σοφὸν ποιμένα καὶ ἄριστον οἰακοστρόφον τοῦ Πλοίου τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας»;
 

   Ἄς ἀποκαλέση καὶ ὁ «Οἰκουμενικὸς» τὸν Πάπα ὅπως τὸν ἀποκαλεῖς κι ἐσύ, καὶ θὰ μεταβοῦμε ὁμαδικῶς εἰς Κωνσταντινούπολιν νὰ τοῦ ζητήσωμεν δημοσίως συγγνώμη!
   Διὰ δὲ τὰ ἄλλα ποὺ ἀναγράφεις, ὅτι «οὐδέποτε σκύψαμε νὰ ἀφουγκραστοῦμε τὴν ἀγωνία του γιὰ τὸν Ἑλληνισμὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία…», ἀφουγκραστήκαμε, πράγματι, τὴν ἀγωνία του, ὄχι γιὰ τὸν Ἑλληνισμὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ γιὰ τὸ ὅτι δὲν κατάφερε ἀκόμη νὰ μᾶς δέση αἰχμαλώτους στὸ ἅρμα τῆς παπικῆς «Ἐκκλησίας».
     Δὲν ἀγωνιᾶ λοιπὸν γιὰ τὸν Ἑλληνισμὸ καὶ γιὰ τὴν Ἐκκλησία, ἀλλά, ἀντιθέτως, ὑβρίζει τὸν Ἑλληνισμὸ καὶ τὴν Ὀρθοδοξία, λέγοντας κατὰ τὴν ἑορτὴ τὴν θρονικὴ τοῦ Πατριαρχείου, στὶς 30-11-1998, πρὸς τοὺς ἐκπροσώπους τοῦ Πάπα τὰ ἑξῆς φοβερά:

 

 «Σεβασμιώτατε Καρδινάλιε κύριε William Η. Keeler καὶ λοιποὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοὶ οἱ ἀποτελοῦντες τὴν Ἀντιπροσωπείαν τῆς Ἐκκλησίας Ρώμης,… Δὲν πρέπει νὰ σπαταλήσωμεν τὸν χρόνον εἰς ἀναζητήσεις εὐθυνῶν. Οἱ κληροδοτήσαντες εἰς ἡμᾶς τὴν διάσπασιν προπάτορες ἡμῶν ὑπῆρξαν ἀτυχῆ θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως καὶ εὑρίσκονται ἤδη εἰς χεῖρας τοῦ δικαιοκρίτου Θεοῦ. Αἰτούμεθα ὑπὲρ αὐτῶν τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ἀλλ’ ὀφείλομεν ἐνώπιον Αὐτοῦ ὅπως ἐπανορθώσωμεν τὰ σφάλματα ἐκείνων» (Ἀπό τό περιοδικὸ τοῦ Πατριαρχείου ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ, ἀρ. τεύχ. 563 τοῦ 1998).

   

    Ὡς πρὸς τὸν Ἑλληνισμόν,  αὐτὸς ποὺ  «ἀγωνιᾶ γιὰ τὸν Ἑλληνισμὸ» εἶπε τὰ ἀνεπανάληπτα  καὶ ὑβριστικὰ λόγια ταῦτα: «Δυστυχῶς, οἱ δύο λαοὶ [Τοῦρκοι καὶ Ἕλληνες] διέκοψαν τὴν ὑπέροχη συμβίωση τῶν 400 χρόνων [δηλ. τὴν Τουρκικὴ δουλεία] ὅταν ξεσηκώθηκαν κάτι ξεβράκωτοι τὸ 1821 καὶ δημιούργησαν τὶς γνωστὲς προστριβές» (ἐφημ. «Αὐριανὴ», φ. 26/10/1991).

    Πές μας λοιπόν, ἅγιε Ἀμυνταίου, τί εἶναι αὐτὸ ποὺ μᾶς ἀναγκάζει νὰ τὸν ἐγκωμιάζουμε καὶ νὰ τὸν δεχώμαστε ὡς Προκαθήμενον τῆς Ὀρθοδοξίας;

    
    Αὐτὰ τὰ ὀλίγα, πρὸς τὸ παρόν, ἴνα ἐνημερωθῆς περὶ τοῦ «μεγάλου καὶ σοφοῦ οἰακοστρόφου τῆς Ἐκκλησίας» καὶ νὰ πάψης νὰ μᾶς κατηγορῆς.

Μὲ ἀγάπη Χριστοῦ,

Μηλοχώριον, 11/11/2016
Ἀρχιμ. Μάξιμος Καραβᾶς
Ἱερὰ Μονὴ Ἀγίας Παρασκευῆς Ἐορδαίας.

* www.amyntaionews.gr/2016/11/blog-post_87.html

Πηγή

Στα κρυφά ετοιμάζουν κοινό εορτασμό του Πάσχα;

Του Μάνου Χατζηγιάννη

Πριν από ακριβώς ένα χρόνο το ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, αποκάλυψε τις ασκήσεις επί χάρτου για κοινό εορτασμό του Πάσχα. Γράφαμε τότε: «Ετοιμάζουν τον απόλυτο αιφνιδιασμό για τον εορτασμό του Πάσχα; Είναι δυνατόν να έχουν συμφωνήσει Ορθόδοξοι, Ρ/καθολικοί και Κόπτες για κοινό εορτασμό και να φέρουν την Χριστιανοσύνη προ τετελεσμένου;»...

Σήμερα ένα χρόνο μετά οι δηλώσεις των πρωταγωνιστών αποδεικνύουν πως το θέμα κάθε άλλο παρά έχει μπει στα συρτάρια….! 

Και τα νεώτερα μάλιστα τα μαθαίνουμε πάντα από κοπτικές πηγές!
Πριν από ένα χρόνο πληθώρα ερωτημάτων, προέκυψαν από μια

Μιλά ο άνθρωπος που κρατά το ποίμνιό του στο σκοτάδι ως προς την Παναίρεση!

Φθιώτιδος Νικόλαος:

''Πρέπει να ενημερώσουμε τον κόσμο τι συμβαίνει και τι ετοιμάζουν''

Γράφει ο Αιμίλιος Πολυγένης

---

Την έντονη αντίδρασή του για το καινούριο νομοσχέδιο που εξισώνει το σύμφωνο συμβίωσης με τον θρησκευτικό γάμο εξέφρασε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Νικόλαος σε δηλώσεις του στο STAR Κεντρικής Ελλάδας.
"Δεν μπορώ να καταλάβω αυτοί που αποβλέπουν σε αυτά τα νομοθετήματα που αποβλέπουν. Ο γάμος είναι ένας θεσμός αιώνιος και όλοι οι λαοί στηρίζονται στην οικογένεια. Αυτή η ισοπέδωση και η βρώμα και η διαφθορά θα γκρεμίσει την κοινωνία μας" ανέφερε μεταξύ άλλων ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος.
Επίσης ο Σεβασμιώτατος τόνισε: "Μπορεί να σταθεί μία κοινωνία μέσα στην διαφθορά και στην παρά φύσιν ζωή; Η Εκκλησία θα αναλάβει ρόλο ενημερωτικό, πρέπει να ενημερώσουμε τον κόσμο τί συμβαίνει, τί τεκταίνεται, τί ετοιμάζουν, γιατί δεν είναι μόνο αυτά ετοιμάζουν κι άλλα".
"Αλλάζουν τα πράγματα αλλά η Εκκλησία και οι άνθρωποι της Εκκλησίας καλούνται να κρατήσουμε την γραμμή την παραδοσιακή, την σωστή. Θα πούμε αυτή είναι η αλήθεια και αυτός είναι ο γάμος, ούτε σύμφωνο συμβίωσης, ούτε οικογένειες που λένε μονογονεϊκές, τί είναι αυτά; Αυτά ήρθαν από την Ευρώπη που γνωρίζουμε και οι ηγέτες και αυτοί που νομοθετούν σε πια κατάσταση ηθική είναι" πρόσθεσε κλείνοντας ο Μητροπολίτης Νικόλαος.

Πηγή

  Σχόλιο: Ὅλα καλὰ αὐτά. Ἀλλὰ γιὰ κάποια αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, δὲν ἔχετε ἀκούσει τίποτε; Κάποιοι Οἰκουμενιστὲς Ἐπίσκοποι καὶ Πατριάρχες δὲν ὑπάρχουν γιὰ σᾶς; Τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, δὲν τὴν συναντήσατε ποτὲ στὰ Πατερικά κείμενα; Στὴν Ἁγία Γραφή;

    Ἀξιολύπητοι ἄνθρωποι! Ψευδεπίσκοποι, ὅπως προφητεύτηκαν ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή!