Άλλο αγώνας για την ανατροπή των αιρετικών αποφάσεων μιας Συνόδου κι άλλο συμπόρευση μετά των κακοδόξως αποφασισάντων!

   Παρέμβαση και κείμενο Μητροπολίτη Ναυπάκτου στην Ιεραρχία

   Ἀπορεῖ κανεὶς γιὰ τὸ πῶς εἶναι δυνατὸν κάποιος Ἐπίσκοπος νὰ καταδεικνύει (χρησιμοποιώντας μὲ καταλυτικὸ τρόπο τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία καὶ Ὀρθόδοξη Παράδοση) τὶς κακόδοξες ἐνέργειες καὶ ἀποφάσεις τῶν ἐν Κολυμπαρίῳ συνέδρων καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη νὰ ταυτίζεται μαζί τους, κάνοντας προτάσεις ποὺ ἀπέχουν ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη στάση καὶ ὁμολογία τῶν Ἁγίων Πατέρων.

    Δὲν ἐνδιαφέρει αὐτὴ τὴν στιγμὴ νὰ κρίνουμε γιὰ ποιό λόγο ὁ μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἱερόθεου (περὶ αὐτοῦ πρόκειται) προέβη στὶς παρακάτω συγκεκριμένες προτάσεις ὡς πρὸς τὴν ἀπόρριψη τῆς Κολυμπαρίου Συνόδου ἢ τὴν ἐπιφύλαξη γιὰ τὸ περιεχόμενο τῶν ἀποφάσεών της, ἀλλὰ νὰ ἐπισημάνουμε ὅτι οἱ προτάσεις του δὲν εἶναι ρεαλιστικές, ἀλλὰ ἀνεδαφικὲς καί, ὡς ἐκ τούτου, συμβάλλουν στὴν ἐπικράτηση τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

    Προτείνει ὁ Ναυπάκτου: 

     

   Παρατηροῦμε ὅτι στὸ κείμενό του αὐτό, δὲν λέγει τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά τους. Τὸ κείμενο τῆς Κολυμπαρίου Συνόδου (ὅπως λέγει στὴν §α) δὲν εἶναι ἀποτέλεσμα κάποιας συγγνωστῆς «σπουδῆς», δὲν ἀφήνει ἁπλῶς κάποιες «ἐκκρεμότητες», τὶς ὁποῖες θὰ πρέπει νὰ τὶς ἀντιμετωπίσει κάποια ἄλλη Σύνοδος, ἀλλὰ εἶναι κείμενο μιᾶς αἱρετικῆς (καὶ ληστρικῆς) Συνόδου, προσχεδιασμένης καὶ προετοιμασμένης ἀπὸ χρόνου πολλοῦ δολίως. Εἶναι προσπάθεια –δυστυχῶς ἕως τώρα ἐπιτυχής– ἀναγνωρίσεως τῶν αἱρέσεων ὡς Ἐκκλησιῶν!

    Αὐτὴν τὴν δολιότητα καὶ αἱρετικότητα ὁ Ναυπάκτου δὲν τολμᾶ νὰ Ὁμολογήσει – καταδικάσει, παρὰ μόνο λεκτικά, ὅπως φαίνεται στὸ "Συμπέρασμα":

    Ὡς ἐκ τούτου ἡ παραπάνω πρότασή του δὲν ἔχει καμιὰ σχέση μὲ τὰ παραδείγματα ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία ποὺ φέρνει. Ὑπάρχει τεράστια διαφορὰ μεταξὺ τοῦ ἀγώνα γιὰ τὴν ἀνατροπὴ μιᾶς Συνόδου ποὺ τὴν ἔχουμε ἤδη ἀπορρίψει καὶ ἀφιστάμεθα καὶ διαφοροποιούμεθα ἀπὸ τοὺς κακοδόξως ἀποφασίσαντας, κι ἄλλο ἡ συμπόρευση μετ’ αὐτῶν καὶ τῆς αἱρέσεως (ποὺ εἰσέρχεται ἔτσι στὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας), μὲ τὴν ἔνσταση ὅτι σὲ μιὰ ἄλλη Σύνοδο θὰ ξαναδοῦμε τὸ θέμα καὶ θὰ τὸ διορθώσουμε! Καὶ ἐπιτείνεται αὐτὴ ἡ ἀνακόλουθη στάση, ὅταν στὸ συμπέρασμα τῆς παρέμβασής του

Ένα κακέκτυπο Επισκόπου αποκαλύπτει τι εστί Οικουμενισμός και "νέα εκκλησία"!

 ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΒΟΜΒΑ:

Ο Κύπρου Χρυσόστομος για

Κυπριακό και Μεγάλη Σύνοδο

Σχόλιο Ιστολογίου Κατάνυξις:

   Διαβάστε προσεκτικά τις δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου Κύπρου. Σας παραθέτουμε δύο αποκαλυπτικά αποσπάσματα, για να καταλάβετε πως η αλήθεια αποκαλύπτεται εκεί που δεν το περιμένουμε. Άλλη μια απόδειξη πατερικής διοικήσεως και "Κολυμπαριώτικης" συνοδικότητας.

   Αναρωτιέται ακόμη κανείς πως επιβλήθηκαν τα κείμενα του Κολυμπαρίου?

"..Ήθελα να γίνει η Μεγάλη Σύνοδος και καλώς έγινε και εάν δεν γινόταν δεν θα μπορούσε ποτέ πλέον να γίνει διότι η γελοιοποίηση θα ήταν τόσο μεγάλη που θα μας έκανε επί αιώνες να μην αποφασίσουμε να κάνουμε Σύνοδο.."

"..Κι όταν μερικοί Συνοδικοί έφυγαν και δεν υπέγραψαν, υπέγραψα εγώ γι αυτούς κι όταν επιστρέψαμε στην Κύπρο έκανα συνεδρία της Συνόδου τους επέπληξα και τους είπα δεν θα πάρετε πρόσκληση να έλθετε στη Σύνοδο αν δεν μάθετε να υλοποιείτε τις αποφάσεις της Μεγάλης Συνόδου που είναι υποχρεωτικές και για μένα και για σας, δεν μπορεί ο καθένας να κάνει ό,τι θέλει... Όποιος θέλει να κάνει δουλειά δική του να πάει στο σπίτι του...»

Του Θεόδωρου Καλμούκου, Εθνικός Κήρυκας

Ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Νέας Ιουστινιανής και πάσης Κύπρου κ. Χρυσόστομος, με αποκλειστική του συνέντευξη στον «Εθνικό Κήρυκα», σχολιάζει το πρόσφατο ναυάγιο των συνομιλιών για το Κυπριακό. Αποκαλύπτει τις συνομιλίες και προτροπές του προς τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκο Αναστασιάδη «να είναι απαιτητικός».

Επίσης αποκαλύπτει την συνομιλία του με τον Πατριάρχη Μόσχας κ. Κύριλλο για την Μεγάλη Σύνοδο της Ορθόδοξης Εκκλησίας τον περασμένο Ιούνιο στην Κρήτη και την απουσία του κ. Κυρίλλου την τελευταία στιγμή από αυτή με διάφορες προφάσεις και αιτιάσεις.

Ο Μακαριότατος κ. Χρυσόστομος δήλωσε πως είναι αποφασισμένος να αναλάβει πρωτοβουλία να πάρει τον Μόσχας κ. Κύριλλο και να επισκεφτούν τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο και όλους τους Προκαθημένους των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών για το καλό και την ενότητα της Εκκλησίας.

Είπε ακόμα ότι ήθελε να εκλεγεί στην Προεδρία ο κ. Τράμπ κι όχι η κυρία Κλίντον.

Στην ερώτηση ποίες είναι οι σκέψεις και οι αξιολογήσεις σας έπειτα από το ναυάγιο των συνομιλιών στον Μόντε Πελεράν της Ελβετίας, είπε, «δεν με εξέπληξε διότι η στάση μου πάντοτε ήταν η ίδια και πίστευα ότι δεν πρόκειται να φτάσουν στο τέλος, δηλαδή δεν επρόκειτο να έχομε συμφωνία διότι οι Τούρκοι θέλουν τα πάντα».

Ο Μακαριότατος απεκάλυψε πως «παρακαλούσα τον Πρόεδρο Αναστασιάδη κάθε φορά να είναι απαιτητικός γιατί δεν περνούν από τον λαό οι θέσεις των Τούρκων. Του έλεγα πως εάν συγκατανεύσεις με εκείνα που θέλει η Άγκυρα, διότι δεν είναι ο Αγκιτζί, είναι η Αγκυρα που έχει το επάνω χέρι, αυτά δεν περνούν από τον λαό».

Του είπε ακόμα πως «αφού ως Εκκλησία σου δίνουμε στήριγμα θέλουμε η διεκδίκηση να είναι σε υψηλά επίπεδα ούτως ώστε να κάνουμε ένα κράτος που να δουλεύει. Του έλεγα επιμόνως, ιδίως τον τελευταίο καιρό, Πρόεδρε, ήθελαν οι Τούρκοι διχοτόμηση από το 1954 πριν τον αγώνα της ΕΟΚΑ, έπειτα από 20 χρόνια το 1974 διά της εισβολής το πέτυχαν, αλλά άνευ της υπογραφής μας αυτό σημαίνει μηδέν.

Είδαν ότι δεν είχαν πληθυσμό, έφεραν πέρα των 300 χιλιάδων εποίκων και έχουν και πληθυσμό. Τώρα θα ζητήσουν το τρίτο για να ολοκληρωθεί η προσπάθεια τους, κι αυτός ο τρίτος στόχος είναι η κρατική υπόσταση. Του είπα του κ. Αναστασιάδη δεν θα δώσεις κρατική υπόσταση εάν δεν προσγειωθούν οι Τούρκοι να κάνουμε σωστό Κράτος, κι όχι ένα θνησιγενές κατασκεύασμα το οποίο θα καταρρεύσει και δεν θα μείνει τίποτε. Εδώ σε θέλω να χτυπήσεις το χέρι στο τραπέζι να πατήσεις πόδι για να κάνουμε ένα νέο, σύγχρονο, Ευρωπαϊκό Κράτος με αρχές που διέπουν τα υπόλοιπα Κράτη της Ευρώπης».

Ο Μακαριότατος είπε, πως, ο Πρόεδρος «έκανε αρκετές εκπτώσεις οι οποίες δεν περνούν από τον λαό. Όταν πούμε στο λαό ότι δεν φεύγει ούτε ένας έποικος πιστεύει κανείς εδώ στην Κύπρο ότι μπορεί ο λαός να συναινέσει και να πει ναι; Όχι θα πει».

Ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε, πως, «πιστεύω ότι δεν μπορεί να υπάρξει γεφύρωση αυτού του χάσματος, είναι τόσο μεγάλο το χάσμα που δεν πιστεύω ότι θα φτάσουμε στο τέλος εξ' αιτίας των μαξιμαλιστικών θέσεων της Τουρκίας, πάντοτε αυτή ήταν η άποψη μου».

Όταν τον ρωτήσαμε τί πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα και αν χρειάζεται αλλαγή πολιτικής, είπε, «για να γίνει αλλαγή πολιτικής πρέπει οι συνομιλίες να ξεκινήσουν από μηδενική βάση, από την εισβολή και πέρα».

Αναφορικά αν η Τουρκία απεργάζεται την προσάρτηση της κατεχόμενης Κύπρου, είπε, δεν το πιστεύω αυτό» και διερωτήθηκε «γιατί δεν το έκανε 42 χρόνια τώρα; Κι ακόμα αν δεν υπογράψουμε εμείς, δεν ισχύει τίποτε, θα είναι ένα ψευδοκράτος έστω και να το προσαρτήσει. Και τώρα ό,τι θέλει κάνει η Άγκυρα, και ο κ. Ερντογάν». Τόνισε πως «ο Πρόεδρος πρέπει να δηλώσει απερίφραστα ότι δεν πρέπει να πάρει κρατική υπόσταση αν δεν προσγειωθούν οι Τούρκοι και κάνουμε σωστό κράτος και να ζήσουν ευτυχισμένοι και οι Έλληνες και οι Τούρκοι».

Όταν τον ρωτήσαμε τί πρέπει να κάνει η Κυπριακή Ομογένεια της Αμερικής και μάλιστα τώρα με τον καινούργιο Πρόεδρο, είπε, «η Ομογένεια –κι εδώ έγκειται η διαφωνία μας – πάντοτε συμφωνεί με την εκάστοτε εκλεγμένη κυβέρνηση. Έπρεπε να έχει φωνή και σε σημεία που είναι απαράδεκτα να συμβουλεύει τον Πρόεδρο της Κύπρου ότι αυτό που πηγαίνεις να κάνεις δεν είναι σωστό. Η διαφωνία δεν είναι κακό πράγμα, είναι δείγμα δημοκρατίας».

Στην ερώτηση προσδοκάτε κάτι από τον καινούργιο Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών τον κ. Ντόναλντ Τραμπ, είπε, «προσωπικά ναι» και συμπλήρωσε πως «νομίζω ότι είναι ξύπνιος άνθρωπος και μάλιστα παρακαλούσα να βγει αυτός αντί της Κλίντον, την οποία βέβαια δεν ξέρω, αλλά είχα ακούσει αρκετά, όπως και ο σύζυγος της δεν έκανε τίποτε για το Κυπριακό, το ίδιο και αυτή δεν θα έκανε. Νομίζω ο κ. Τραμπ θα βοηθήσει και την Αμερική και τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτά που έκαναν και διέλυσαν ορισμένες χώρες της Μέσης Ανατολής και είναι γεμάτες από χαλάσματα και νεκρούς, δεν νομίζω να συνεχίσει ο κ. Τράμπ αυτή την πολιτική».

Ο Μακαριότατος δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να επισκεφτεί τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εν τω μεταξύ απεκάλυψε στον «Ε.Κ.» τις συνομιλίες του με τον Πατριάρχη Μόσχας κ. Κύριλλο. Του είπε πως «εσφαλμένως νομίζεις ότι εγώ είμαι εναντίον σου, δεν έχομε κάτι να μοιράσομε. Ήθελα να γίνει η Μεγάλη Σύνοδος και καλώς έγινε και εάν δεν γινόταν δεν θα μπορούσε ποτέ πλέον να γίνει διότι η γελοιοποίηση θα ήταν τόσο μεγάλη που θα μας έκανε επί αιώνες να μην αποφασίσουμε να κάνουμε Σύνοδο.

Πιστεύω ότι τα κείμενα που βγήκαν ήταν υψηλού πνευματικού επιπέδου. Πήραμε θάρρος και ευελπιστούμε σε λίγα χρόνια να κάνουμε μια Σύνοδο συγκροτημένη και εύχομαι να είναι οι πάντες παρόντες γιατί η Εκκλησία είναι μία και δεν πρέπει να την διαιρούμε και κατ' εμένα η τρίτη χιλιετηρίδα είναι η χιλιετηρίδα της Ορθοδοξίας». Συμπλήρωσε πως «το αντιλήφθηκε ο Πατριάρχης Κύριλλος. Του είπα δεν είχα αδελφέ τίποτε εναντίον σου, εσύ μπορεί να ήθελες αναβολή, εγώ δεν ήθελα».

Στην ερώτηση τί σας είπε γιατί δεν πήγε στην Σύνοδο, ο Μακαριότατος είπε, πως, «είχε κάποια προβλήματα με το ποίμνιο του. Του είπα ότι πέμπτη φάλαγγα έχω κι εγώ μέσα στη Σύνοδο. Μερικοί Συνοδικοί δεν ήθελαν αλλά πήρα κατά πλειοψηφία απόφαση της Συνόδου και τους είπα ότι από εδώ και πέρα είστε υπόχρεοι να υλοποιείτε την απόφαση που πήρε η Σύνοδος μας για τη Μεγάλη Σύνοδο.

Κι όταν μερικοί Συνοδικοί έφυγαν και δεν υπέγραψαν, υπέγραψα εγώ γι αυτούς, κι όταν επιστρέψαμε στην Κύπρο έκανα συνεδρία της Συνόδου τους επέπληξα και τους είπα δεν θα πάρετε πρόσκληση να έλθετε στη Σύνοδο αν δεν μάθετε να υλοποιείτε τις αποφάσεις της Μεγάλης Συνόδου που είναι υποχρεωτικές και για μένα και για σας, δεν μπορεί ο καθένας να κάνει ό,τι θέλει. Οποιος θέλει να κάνει δουλειά δική του να πάει στο σπίτι του».

Στην ερώτηση συμβουλεύσατε τον Πατριάρχη Κύριλλο να πάει να πλησιάσει τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, είπε, «ναι και εγώ τον συμβούλευσα και όλοι μας ο ένας να πλησιάσει τον άλλον διότι έτσι ενώνεται η Ορθοδοξία, είμεθα μία Εκκλησία» και πρόσθεσε πως «δεν είναι ανάγκη να ασχολούμεθα με επουσιώδη θέματα που θα κάτσουμε και πού θα σταθούμε, ο στόχος μας είναι η ενότητα της Ορθοδοξίας όχι θεωρητικά, ουσιαστικά» και πρόσθεσε «νομίζω ότι το κατάλαβε».

Ο Μακαριότατος κ. Χρυσόστομος είναι διατεθειμένος να αναλάβει πρωτοβουλία για την επανένωση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, καθότι διερρήχθησαν οι δεσμοί μερικών με την απουσία τους από την Μεγάλη Σύνοδο.

Τόνισε πως «είπα στον Πατριάρχη Κύριλλο πάμε να δούμε όλους τους Προκαθημένους και να τους πούμε ότι πρέπει να ενωθούμε διότι η τρίτη χιλιετηρίδα ανήκει πλέον στον Ορθοδοξία, η οποία πρέπει να ορθώσει φωνή. Θα πρέπει να μιλήσουμε ξεκάθαρα και στο λαό μας, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο».

http://www.romfea.gr/ekklisia-kyprou/11641-o-kuprou-xrusostomos-gia-kupriako-kai-megali-sunodo

Πηγή

Η Συνοδική Απόφαση της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Γεωργίας, του 1988, για τις Συμφωνίες του Σαμπεζύ και του Μπάλαμαντ, για την Θεωρία των Κλάδων και πολύ περισσότερα.

Μία Απόφαση Ορόσημο

μείζων κεφάλαιο στον Αγώνα

για την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία

Πηγή

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η Συνοδική Απόφαση της Αποστολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας της Γεωργίας, του 1998 έχει ξεχωριστή σημασία ανάμεσα στα Κείμενα-ορόσημα της σύγχρονης Ορθοδόξου εκκλησιαστικής ιστορίας, τα οποία σφραγίζουν τον αγώνα της Εκκλησίας να διατηρήσει ανόθευτη την «άπαξ παραδοθείσαν πίστιν» και την πίστη Της στην «Μίαν Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν».
Στο απόηχο μιας παλαιότερης απόφασης της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας της Διασποράς (Υπερορίου), του 1983, η οποία καταδίκαζε την αίρεση του Οικουμενισμού, με ειδικότερη μάλιστα αναφορά στη «Θεωρία των Κλάδων», η εν λόγω Απόφαση της Εκκλησίας της Γεωργίας είναι ευρύτερου φάσματος, καθώς θίγει έξι διαφορετικές εκφράσεις ανορθοδόξων διδαχών, που απορρέουν

Αν είναι όντως ψευδές, γιατί δεν βγαίνουν να το επιβεβαιώσουν οι διαφωνήσαντες Ιεράρχες; Και ποιά αξία έχει η διαφωνία τους, εφ΄ όσον κοινωνούν με τους αιρεσιάρχες και (κατά το δημοσίευμα) "ψεύτες";

ΨΕΥΔΕΣ 

ΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ;

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΦΩΝΗ Η ΑΠΟΦΑΣΙ;

Απο εγκυρες πληροφοριες που λαβαμε απο αρχιερεις της Βορειου Ελλαδος, μαθαμε οτι η αποφασι της Ιεραρχιας που δημοσιοποιηθηκε ως ....ομοφωνο κειμενο της Ιεραρχιας, δεν εκφραζει την πραγματικοτητα. 
Η αποφασι δεν ηταν ΟΜΟΦΩΝΗ, αλλα υπηρξαν σφοδροτατες αντιδρασεις, ιδιαιτερα δε απο τους μητροπολιτες Κυθηρων, Ναυπακτου, Πειραιως, αλλα

«Επίσκοπος ή Πρεσβύτερος ή Διάκονος αιρετικοίς συνευξάμενος...»

Λέγει ο μακαριστός π. Ιωάννης Ρωμανίδης πως:

''Οι περισσότεροι που ομιλούν για παράδοση, είναι συντηρητές της παραδόσεως, δηλαδή διαφυλάσσουν τα εξωτερικά σχήματα της παραδόσεως, και αγνοούν τον εσώτερο πυρήνα της...''

~ Εμπειρική δογματική.

 Έτσι συναντούμε εξαίρετους γνώστες περί εκκλησιαστικών

Οι Πατέρες της Εκκλησίας ως πρότυπα της Οικουμενικής Κινήσεως.

Απάντησις εις τα κατάπτυστα

δημοσιεύματα των Ζηλωτών

ενάντια στο Κολυμπάριον

   Των Δρ. Indianna Jones (Καθηγητού Θεολογικής Σχολής Της Χάλης)   και Clark Kent (Ανταποκριτή ειδήσεων στο Κέντρο Οικουμενικών σπουδών Chambe-Zumba)

 Εις τους (έμμισθους) ακαδημαϊκούς εργάτας σε εντεταλμένη υπηρεσία ευγνωμόνως αφιερούται…

Αντίδωρον εις τον σύλλογον θεολόγων ο «Καιρός» για την μαρτυρική του ταπείνωση να σκύψει και να ζητιανέψει μέχρις καραμπινάτης οσφυοκαμψίας την βοήθεια της Αριστεράς, προκειμένου ο τόπος μας να διδάσκεται θρησκευτικά που ελευθερώνουν από κάθε αποκλειστική αλήθεια και καθιστούν τον εγκέφαλο των μαθητών μας ορθάνοιχτο.

Περιοδικό ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΡΙ, Τριμηνιαία Έκδοσις περί της Οικουμενικής Κινήσεως,  Τευχ. 666, (11), 2016.

-Διαβάζοντας το Οικουμενιστήρι καταλαβαίνει κανείς ότι ο Μέγας Αθανάσιος διοργάνωνε με τον Άρειο κοινά θεολογικά συμπόσια σε Ακαδημίες Θεολογικών Σπουδών με συν-χρηματοδότηση του αυτοκράτορα Μ. Κωνσταντίνου και του Lucian Heretics Foundation («Λουκιανόν Ίδρυμα Αιρετικής παραγωγής και παρασυναγωγής» ελληνιστί), με σκοπό την πολιτισμική αλληλοπεριχώρηση ειδωλολατρών και χριστιανών και την αμοιβαία ωφέλεια αμφοτέρων στη βάση της κουλτούρας της Ετερότητας. Στο Lucian Heretics Foundation υπήρξαν συμμαθητές ο Μ. Αθανάσιος και ο Άρειος και συνδέθηκαν με μια βαθειά φιλία. Μάλιστα όταν όλοι οι υπόλοιποι φοιτηταί πήγαιναν στα διάφορα πάρτυς αθηναϊκού τεντυμποησμού, οι δυο αχώριστοι φίλοι προσευχόνταν υπέρ της των πάντων ενώσεως.

-Διαβάζοντας το Οικουμενιστήρι καταλαβαίνει κανείς ότι ο Μέγας Βασίλειος υπήρξε μέγας εργάτης του Οικουμενικού διαλόγου με σκοπό την δημιουργική όσμωση ορθοδοξίας και αίρεσης. Μάλιστα έστελνε τους επισκόπους της Καισάρειας να σπουδάσουν όλοι με υποτροφίες της Ευνομιανής εκκλησίας και να διδάξουν στη συνέχεια τον κοσμοπολιτισμό του Ευνομίου και την πολιτιστική ευρυχωρία των χριστομάχων κτιστολατρών. Κυρίως όμως να μυηθούν στο ταπεινό φρόνημα του διαλέγεσθαι με την αίρεση και να ξεριζώσουν το φίλαυτο θέλημα του Ορθοδοξισμού και της αποκλειστικής αντίληψης περί αλήθειας.

-Διαβάζοντας το Οικουμενιστήρι καταλαβαίνει κανείς ότι ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος διετέλεσε visiting Professor (επισκέπτης καθηγητής) στο  Eunomian Institute of Ontological Falsifiability (ελληνιστί «Ευνομιανό Ινστιτούτο Οντολογικής Διαψευσιμότητας και Πλάνης») δίδοντας πολυάριθμες διαλέξεις περί ποιητικής, μαγειρικής, ιπποδρομικής τέχνης, δειπνοσοφιστικής και όλων των δημιουργικών δραστηριοτήτων με τις οποίες ησχολούντο οι Ευνομιανοί όταν δεν βλαστημούσαν το δόγμα της Αγίας Τριάδος. Η μεγάλη του συνεισφορά υπήρξε η ποίηση με την οποία φυσικά και ασχολούνται οι σημερινοί εργάται του οικουμενισμού με φιλολογικά βραδινά, βιβλιοπαρουσιάσεις σε κομψότατα μπαράκια, όπου μεταξύ ναργιλέ, στριφτού, ακριβού οίνου και ουΐσκυ συζητώνται τα μέγιστα ζητήματα της νοεράς εργασίας, της θέωσης, της αγαπητικής αλληλοπεριχώρησης των προσώπων και του ηθικισμού των μοναζόντων.

-Διαβάζοντας το Οικουμενιστήρι καταλαβαίνει κανείς ότι ο άγιος Μάξιμος υπήρξε η μεγαλύτερη φιλοσοφική διάνοια όλων των εποχών. Του απονεμήθηκε ο τίτλος του επίτιμου Διδάκτορος από 
1. τη μονοφυσιτική θεολογική σχολή του πανεπιστημίου «Σεβήρος ο κατά πάντα ορθόδοξος», 
2. το νεστοριανό τμήμα Δημοσίων σχέσεων του πανεπιστημίου Αντιοχείας, 
3. από τη μονοθελητική σχολή «Διεθνών και Κωνσταντινοπολιτικών σπουδών» του Πανεπιστημίου της Μαγναύρας. Έδωσε πλήθος διαλέξεων για την κρυφή αλήθεια του Ωριγενισμού και προσπάθησε να πείσει τους αγροίκους μοναχούς της εποχής του να αφήσουν την ιερά ησυχία και να καταπιαστούν με το φιλοσοφικό στοχασμό. Διασώθηκαν εκπληκτικά κείμενα από τους διαλόγους που έκανε με τους αιρετικούς της εποχής του και κυρίως με το πόσο καλά του φέρθηκαν και πόσο τίμησαν τη διάνοια του. Σε αυτά τα κείμενα φαίνεται η καταλλαγή των ανθρώπων του Θεού προς τους αιρετικούς και η εσωτερική ειρήνευση όποιου είναι αποφασισμένος να καταδεχτεί τον διάλογο με την αίρεση και να την αγαπήσει ως εαυτόν προκειμένου να επαναφέρει τους πεπλανημένους στην πίστη.

-Διαβάζοντας το Οικουμενιστήρι καταλαβαίνει κανείς ότι ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς υπήρξε κι αυτός μέγας φιλόσοφος. Κάτω από το μαξιλάρι του είχε κρυμμένα τα βιβλία του ιερού Αυγουστίνου και εντρυφούσε στον κτιστό χαρακτήρα της χάριτος και στον απόλυτο προορισμό. Ευτυχώς σήμερα αναδύονται διάφορες σοβαρές μελέτες που καταδεικνύουν την βαθειά συσχέτιση παλαμισμού και ιερού Αυγουστίνου, οπότε και μπορούμε να λυτρωθούμε από τα βαρίδια των ορθοδόξων ταλιμπάν που βρίσκουν όλως αντίθετη τη σχέση παλαμικής και βαρλαμικής θεολογίας, η οποία είναι κακοποίηση των κειμένων του ιερού Αυγουστίνου. Ευτυχώς στον 20ο αιώνα έχουμε βγάλει τις παρωπίδες και μπορούμε να ατενίσουμε με θαυμασμό την ολοφάνερη σύνδεση παλαμισμού και σχολαστικισμού, κάτι το οποίο συσκότιζε πλήρως το μίσος και ο εθνοφυλετισμός των παλαιών ορθοδόξων.

Σύντομη περιγραφή στο λήμμα Οικουμενιστήρι:
- Ο αλειτούργητος που γράφει κείμενα και ξιφουλκεί για την αναγκαία μετάφραση των λειτουργικών κειμένων
- Ο θεολόγος που πάντα μέσα του ήθελε να περάσει Νομική, αλλά δεν σάλευε το ακατοίκητο και τελικά έμεινε πάντα στη Θεολογική με το κομπλεξάκι, οπότε μετά κόπων έφτασε μέχρι μεταπτυχιακό στο Σαμπεζύ
- Ο γκόρτσος από την επαρχία που διάβαζε την επιφυλλίδα του Γιανναρά και άρχισε να καπνίζει πίπα και να μιλάει για οντολογία
- Ο ανύπαντρος θολοκούλτουρας με το κασκόλ που συζητάει για τη μέθοδο της νοεράς προσευχής βράδυ στο εντεχνάδικο πίνοντας μοχίτο
- Ο αριστούχος Ανωτέρας Εκκλησιατικής (γιατί δεν κατάφερε θεολογική μέσω πανελληνίων εξετάσεων),  κατόπιν πτυχιούχος θεολόγος μαστερούχος με υποτροφία της προστεσταντικής εκκλησίας
- Ο καθηγητής θεολογίας που νιώθει μειονεκτικά μπροστά στους συναδέλφους της φιλοσοφικής και προσπαθεί να δείξει την προοδευτικότητά του μιλώντας για Ράμφο, Ράνσιμαν και Αρβελέρ
- Ο επίσκοπος που ως λαϊκός φοιτητής θεολογίας δεν πήγαινε εκκλησία την Κυριακή και τον τσίμπησε κάποιος εις τας Ευρώπας λέγοντάς του πόσο πολύ θα προσφέρει στο έργο του Θεού αν ιερωθεί στη διασπορά
- Ο αρχιμανδρίτης μανικετόκουμπος του άγριου ασκηταριού της οχταόρωφης πολυκατοικίας στην πρωτεύουσα, συμπρωτεύουσα και κάθε αστική φωλίτσα, ιδρυτής ΜΚΟ και άλλων πολιτιστικών δραστηριοτήτων πασοκικής αισθητικής και κουλτούρας
- Ο τιτουλάριος virtual Μητρόπολης, που όταν διαβάζει Φιλοκαλία ή Γερό-Σωφρόνιο νομίζει πως τα ίδια λένε και οι γκουρού στην Ινδία
τρελογιάννης 

Πηγή

Οι Κληρικοί και Μοναχοί στα έσχατα χρόνια (Ιωάννου Ρίζου)

     «Ἐκεῖνο τὸν καιρὸ θὰ ψυχραθεῖ ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν. Θὰ γίνουν ἐπιδρομὲς ἐθνῶν. Μετακινήσεις λαῶν, ἀνωμαλία στοὺς κυβερνῆτες, οἱ Ἱερεῖς θὰ γίνουν ἄσωτοι καὶ οἱ Μοναχοὶ θὰ ζοῦν μὲ ἀμέλεια. Οἱ Ἐπίσκοποι πάλι τῶν καιρῶν ἐκείνων θὰ δείχνουν δουλικότητα πρὸς τοὺς ἰσχυρούς»  (Ἀββὰς Παμβώ).

Οἱ Κληρικοὶ καὶ Μοναχοὶ στὰ ἔσχατα χρόνια

Τοῦ Ἰωάννου Ρίζου

Στὰ ἐνταλτήρια γράμματα μὲ τὰ ὁποῖα ἐφοδίαζε ἡ Ἐκκλησία τοὺς χειροτονηθέντες Ἀρχιερεῖς, τὸ πρῶτο καθῆκον ποὺ τοὺς ὑπενθύμιζε ἦταν ἡ φύλαξη τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως. 

Διὰ τοῦ θεσμοῦ τῆς Ἀρχιερωσύνης  «τὰ τῆς καθαρᾶς καὶ ἀμωμήτου πίστεως διαφυλάττεται γνωρίσματα καὶ ἀνόθευτον ταύτης ἐναστράπτει τῆς Ὀρθοδοξίας τὸ κάλλος». Καί «τὰ θεῖα καὶ ἀποστολικὰ θεσπίσματα, χερσὶν ὑπτίαις, εἰσδέχεσθαι καὶ ὡς θεοχαράκτους πλάκας ταῦτα τιμᾶν καὶ φυλάττειν».^[1] Καὶ μόνον τὸ ὄνομα τοῦ Ἐπισκόπου –παρατηρεῖ ὁ Ζωναρᾶς στὴν ἑρμηνεία τοῦ ΝΗ΄ Ἀποστολικοῦ Κανόνα– πρέπει νὰ εἶναι μία διαρκὴς ὑπόμνηση τοῦ πνευματικοῦ χρέους τοῦ ἐπισκόπου ἀπέναντι στὸν λαό. Ὁ Ἐπίσκοπος εἶναι ὁ φρουρός, ποὺ ἀπὸ ὑψηλὸ μέρος ἐπισκοπεῖ, μηπως ἀντιληφθεῖ ἔγκαιρα κάποια ἐχθρικὴ ἐνέργεια. Ἀλλοίμονο ἐὰν ὁ Ἐπίσκοπος κοιμηθεῖ. Ἡ πόλη θὰ καταστραφεῖ ἐξ αἰτίας του. Πρὸς αὐτὸν ἀπευθύνεται ἡ φωνὴ τοῦ Ἰεζεκιήλ: «Υἱὲ ἀνθρώπου, σκοπὸν τέθεικά σε τῷ οἴκῳ Ἰσραὴλ καὶ τῷ οἴκῳ Ἰούδα· εἰ μὴ διαστείλῃ, μηδὲ λαλήσῃς ἀποθανεῖται ὁ ἄνομος ἐν τῇ ἀνομίᾳ αὐτοῦ καὶ τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐκ τῆς χειρός σου ἐκζητήσω».^[2] Ὅταν ὁ ὕπαρχος τοῦ αὐτοκράτορα Οὐάλεντα (304-378), ὁ Μόδεστος, πίεζε τοὺς Ἐπισκόπους νὰ ὑπογράψουν ὑπὲρ τοῦ ἀρειανισμοῦ, ὁ Μ. Βασίλειος ἀπτόητος ἀπὸ τὶς ἀπειλὲς γιὰ δήμευση τῆς περιουσίας του, ἐξορία καὶ θανατικὴ καταδίκη, ἀρνοῦνταν. Ὁ Μόδεστος ἐξοργισμένος τοῦ εἶπε ὅτι κανεὶς Ἐπίσκοπος δὲν τοῦ μίλησε ἔτσι. Καὶ ὁ Μ. Βασίλειος ἀπάντησε: «Φαίνεται ὅτι δὲν συνάντησες πραγματικὸ Ἐπίσκοπο». Τέτοιοι  ἦταν οἱ Ἐπίσκοποι τοῦ Χριστοῦ.

Πῶς θὰ εἶναι ὅμως οἱ Κληρικοὶ καὶ Μοναχοὶ τῶν ἐσχάτων χρόνων; Τί λένε οἱ Ἅγιοί μας;

Ὁ ἅγιος Ἱππόλυτος

«Οἱ ποιμένες ὡς λύκοι γενήσονται. Οἱ Ἱερεῖς τὸ ψεῦδος ἀσπάσονται. Οἱ Μοναχοὶ τὰ τοῦ κόσμου ποθήσουσιν...».^[3]

Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός

 «Οἱ κληρικοὶ θὰ γίνουν οἱ χειρότεροι καὶ ἀσεβέστεροι τῶν ὅλων»^[4]

Ὁ ἅγιος Νεῖλος ὁ Ἁγιορείτης

«Ὅταν πλησιάσῃ ὁ καιρὸς τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου θὰ σκοτισθῇ ἡ διάνοια τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὰ πάθη τῆς σαρκὸς καὶ θὰ πληθυνθῇ σφόδρα ἡ ἀσέβεια καὶ ἡ ἀνομία... Οἱ ποιμένες τῶν Χριστιανῶν Ἀρχιερεῖς καὶ Ἱερεῖς θὰ εἶναι ἄνδρες κενόδοξοι, μὴ

Αποκάλυψη της οικουμενιστικής γραμμής της Μονής προφήτου Ηλιού Πρεβέζης!!

Μοναχοῦ Μωϋσῆ ἐκ Πρεβέζης

ΑΠΟΛΟΓHΤΙΚΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ  

 ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΩΞΗ ΜΟΥ

Στις 26 Οκτωβρίου 2016 αποφασίσθηκε από τον Ηγούμενο και το 4μελές συμβούλιο, εντός διαστήματος ενός μηνός να εγκαταλείψω την Μονή του Προφήτου Ηλιού Πρεβέζης, αναζητώντας άλλο μοναστικό κατάλυμα.

Μετά από 16 χρόνια παραμονής και επιμελούς διακονίας στη Μονή που εκάρην μοναχός, εκδιώχθηκα υπογεγραμμένα από τον Ηγούμενο και τα 4 μέλη του Ηγουμενοσυμβουλίου.

Η αιτιολογία της εκδιώξεως μου  με το υπογεγραμμένο έγγραφο που μου απέδωσαν είναι:

α) Αθέτηση της μοναχικής υπακοής

β) Συκοφαντία κατά του Ηγουμένου και όλης της αδελφότητας και

γ) ότι εξωθώ τους πιστούς σε σχίσμα εντός της Εκκλησίας.

Οι μακροχρόνιες συζητήσεις και διενέξεις με τον Ηγούμενο και τελευταία με κάποιους αδελφούς της Μονής, που συνολικά διήρκησαν πλέον των 4 χρόνων, δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα ως αναφορά την κοινή πορεία και ομαλή συγκαταβίωση. Παρά ταύτα αποφάσισα να μην εγκαταλείψω το μοναστήρι που εκάρην μοναχός παρά μόνο υπογεγραμμένα διωγμένος.

Οι λόγοι ήταν πολλοί. Ένας απ΄ αυτούς ήταν, ότι εάν έφευγα από μόνος μου, εύκολα θα σκεπάζανε την λάθος πλεύση τους με το να πούνε στον κόσμο «να ο Μωυσής αθέτησε την υπακοή του και έφυγε», άραγε πλανεμένος όπως συχνά με χαρακτήρισαν. Τελικά διέδωσαν ψευδώς ότι έφυγα, ενώ έχουν υπογράψει να φύγω.

H παρουσία μου στο μοναστήρι έθετε σε κίνδυνο την αποκάλυψη της οικουμενιστικής γραμμής τους η οποία τεχνηέντως κρατείτε κρυφή. Και φυσικά δεν αποδέχονται ότι είναι οικουμενιστές, αλλά τα έργα τους βεβαιώνουν την αλήθεια που έζησα. 

Έπρεπε να κλείσει το στόμα μου γιατί κινδύνευε να αποκαλυφθεί η ρηχή πνευματικότητα τους και οι αιρετικές τους διδασκαλίες. Αποφάσισαν να με απελάσουν με προφάσεις που τυχαίνει(!!) να είναι ίδιες  με αυτές που επισυνάπτουν και στους αδερφούς μου Αγιορείτες Μοναχούς που εκδιώκουν και αυτούς.

Η λεπτότητα της συνειδήσεως μου ύστερα από την γνώση των