Στο Κολυμπάρι της Κρήτης, «οι ιερείς της αισχύνης, οι εσθίοντες την τράπεζα Ιεζάβελ»,
γκρέμισαν την φάτνη του Ιησού και έστησαν την μιαρή του αντιχρίστου.
Οι ψευδεπίσκοποι ονόμασαν τους Μονοφυσίτες «εκκλησία» που σώζει, κάνοντας αποδεκτό ότι ο
Χριστός δεν είναι Θεάνθρωπος άλλα είναι ή Θεός ή άνθρωπος.
Ονόμασαν τους
Προτεστάντες
«εκκλησία» που σώζει, κάνοντας αποδεκτό τι η
Θεοτόκος δεν είναι η αειπάρθενος Παναγία άλλα μια …Μαρία και ότι δεν
υπάρχουν άγιοι, κι ότι οι εικονομάχοι είχαν δίκαιο και ότι τα
Μυστήρια δεν είναι επτά άλλα δύο.
Ονόμασαν τους Παπικούς «εκκλησία» που σώζει, κάνοντας αποδεκτό ότι ο αγιάζων την
οικουμένη και κεφαλή της Εκκλησίας δεν είναι ο Χριστός άλλα ο πάπας.
Στο
Κολυμπάρι αποκαλύφθηκαν οι ιερείς που «κρύβονται σαν τους ληστές»
από την Αλήθεια, που «σκοντάφτουν μέρα μεσημέρι»,
«που εξαπατούν με ψεύτικες ζυγαριές».
Όμως: «Αλλοίμονο σε όσους μολύνουν
την Αγία Πίστη με αιρέσεις και συγκαταβαίνουν στους αιρετικούς».
Αποκαλύφθηκε το δόλιο ιερατείο που διδάσκει «εντολές ανθρώπων αποστρεφομένων την
αλήθεια».
«Αυτό που λέει λόγια του αέρα, που λέει ψέματα».
Οι αρχιερείς
και ιερείς κατάφεραν μαχαιριές στο σώμα του Χριστού και τώρα «φέρονται σαν οι πληγές του λαού να είναι αμυχές. Λένε στον λαό πως όλα
πάνε καλά, μα τίποτα δεν πάει καλά». Αποδέχτηκαν τις αιρέσεις ως «εκκλησίες» που
σώζουν. Δίδαξαν ψέματα και πράγματα του μυαλού τους. «Διαβίβασαν στους ανθρώπους
τις εντολές του Κυρίου νοθευμένες και τους παραπλάνησαν. Εξαπάτησαν τον Κύριο.
Πρόδωσαν την αποστολή τους…
ο
Κύριος θα τους ρίξει στον κοπρώνα».
«Ενήργησαν
σύμφωνα με την δική τους διδασκαλία, [δήθεν σοφοί] κι
ο λαός όλα τα δέχτηκε».
«Λαός ζει [πλέον] στην μοιχεία γιατί απαρνήθηκε τον Κύριο»,
μολύνθηκε με τους απίστους, αγκάλιασε τους αιρετικούς, και ήπιε κρασί με τους διώκτες
Του. «Αυτούς που ο Κύριος απέρριψε,
αυτούς εμείς εμπιστευτήκαμε».
«Το
χελιδόνι και το τρυγόνι γνωρίζουν τον ορισμένο καιρό να αποδημήσουν, όμως ο
λαός μου δεν έχει ιδέα από τις εντολές μου», λέει Κύριος Παντοκράτωρ.
Όμως, «Ὄχι μόνο οἱ ἁμαρτάνοντες, ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνοι ποὺ ἐπαινοῦν τοὺς ἁμαρτάνοντες ὑφίστανται τὴν ἴδια ἢ καὶ χειρότερη
τιμωρία».
Λέει ο
Κύριος : «Είναι διεφθαρμένοι [οι ιερείς],
τους έπιασα να ασεβούν μέσα στο ναό»…
«Με περιφρονούν και ρωτάνε· πώς σε περιφρονούμε; Με το να προσφέρετε στο
θυσιαστήριο μου μιαρές θυσίες… δεν θα δεχτώ θυσίες από τα χέρια σας». Και οι μιαρές θυσίες δεν είναι άλλες από τις Λειτουργίες
των κακοδόξων ιερέων. Των διαστρεβλωτών της διδασκαλίας για την οποία ο Κύριος
σταυρώθηκε. Λειτουργίες με μια Πίστη «σε
ξένο θεό»[18], Λειτουργίες που δικαιώνουν την αίρεση,
το ψέμα. Αλλα «όποιος δικαιώνει αίρεση
είναι αναθεματισμένος»
Έρχονται
Χριστούγεννα, μα όχι πλέον στη φάτνη που
ξέραμε.
Η Εκκλησία (και
η χώρα) ταύτισε την μοίρα της πλέον με το αρχαίο Ισραήλ, δηλαδή με την
καταστροφή. Η όλη Εκκλησία δεν θα ναυαγήσει
