Ἀναφορὰ στὴν κατάπτυστη «Ανοιχτή επιστολή» τοῦ π. Σωτηρίου Παρδάλη.
Δυστυχῶς ἡ θεολογικὴ
κατάρτηση τῶν ἱερέων τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι δραματική. Ἀναπαράγουν τὸν
Ἐπισκοποκεντρισμὸ τῶν Δεσποτάδων τους, ὡς κάτι φυσιολογικό, μὴ διανοούμενοι ὅτι
ὁ Ἐπισκοποκεντρισμὸς ἀποτελεῖ ἕνα ἀπὸ τοὺς ἀκρογωνιαίους λίθους τοῦ
Οἰκουμενισμοῦ καὶ εἶναι κι αὐτὸς μιὰ ἐπὶ μέρους αἵρεση τῆς …παναιρέσεως!
Μὲ αὐτὲς τὶς ἀ-θεολόγητες προϋποθέσεις ἕνας κληρικὸς τῆς Μητροπόλεως Φλωρίνης ( ὁ π. Σωτήριος Παρδάλης)
ἐπιτέθηκε κατὰ τοῦ διακόψαντος τὸ Μνημόσυνο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π.
Παΐσιου Παπαδόπουλου (ἀκολουθώντας τὶς ἀ-νοησίες Τελεβάντου, ὁ ὁποῖος μόλις πρὶν
λίγες μέρες -μὲ τὶς ἴδιες ἀ-θεολόγητες προϋποθέσεις- ἔδωσε τὸ σῆμα ἐπίθεσης
κατὰ τοῦ π. Παϊσίου). Κι ὄχι μόνο ἐπιτέθηκε, ἀλλὰ ταυτόχρονα συκοφαντεῖ τὸν π. Παΐσιο, γιὰ τάχα …προσβλητικὴ στάση
κατὰ τοῦ ἁγίου Φωτίου! Περιμένουμε νὰ δοῦμε ἄν, ὅσοι τὸν συμβούλεψαν νὰ συκοφαντήσει τὸν
π. Παΐσιο, θὰ τὸν συμβουλέψουν καὶ πάλι νὰ ζητήσει συγγνώμη καὶ νὰ τὸν ἀποκαταστήσει;
Δὲν γνωρίζουμε ἂν ὁ π. Παΐσιος θὰ ἀπαντήσει ἐπὶ προσωπικοῦ. Ἐμεῖς ὅμως
θεωροῦμε ὅτι εἶναι μιὰ ἀκόμα εὐκαιρία, αὐτὲς τὶς μέρες τῆς συγχύσεως καὶ τῆς
παραποιήσεως τῆς Πατερικῆς μας παραδόσεως, νὰ παρουσιάσουμε τὴν ἐκκλησιαστικὴ
ἀλήθεια ποὺ κακοποιεῖται ἀπὸ ἱερεῖς –θύματα ἀλλὰ καὶ συνειδητοὺς ὑπηρέτες τῆς
Δεσποτοκρατίας– σὲ ἕνα τουλάχιστον σημεῖο, ποὺ βάναυσα παραποιεῖ ὁ ἄγνωστός μας
π. Σωτήριος. Μιὰ συνολικὴ ἀπάντηση δόθηκε ἀπὸ τὸν Σύλλογο "ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ (ἐδῶ).
Παρουσιάζουμε, λοιπόν, τὸ τμῆμα τῆς «Ἀνοικτῆς Ἐπιστολῆς» (ὁλόκληρη ἐδῶ), στὸ ὁποῖο ὁ π. Σωτήριος παραποιεῖ τραγικὰ τὴν ἀλήθεια γιὰ νὰ ὑποστηρίξει τὸν Δεσπότη του. Τὴν ἀπάντηση παίρνουμε ἀπὸ μελέτη τοῦ
π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ, ποὺ συνέταξε πρὶν ἀπὸ 5 περίπου χρόνια,
ὅταν καὶ πάλι τότε κυκλοφόρησαν παρόμοιες πλανημένες θέσεις.
Γράφει
ὁ π. Σωτήριος:
«...Ο Φλωρίνης
Θεόκλητος, αγαπητέ π. Παΐσιε, έχει θερμές φιλοφρονήσεις προς τον Πατριάρχην και τον μνημονεύει... Ο Επίσκοπός μας κατ’ οικονομία
ανέχεται άχρι καιρού. Τούτο
έπραξε και ο Μ. Φώτιος. Όπως γνωρίζεις π. Παΐσιε τα
πρωτεία και το Filioque Πάπα δεν εμφανίστηκαν ούτε κατά το 1054, ούτε και τα
δύο προηγούμενα έτη 1053, 1052, αλλά στη δύση διδάσκονταν αιώνες πριν. Και όμως η
Εκκλησία κάνοντας χρήση την
οικονομία ανέχονταν
και τον Πάπα και
τις κακοδοξίες αυτού. Ο Μ. Φώτιος, που γιορτάσαμε
σήμερα, όχι μόνο ανέχονταν επί μακρόν να μνημονεύει στα Δίπτυχα του
κακοδόξου Πάπα, αλλά το έτος 855 έγραψε εγκωμιαστικά για τον πριν
τριετίας αποθανόντος Πάπα Ιωάννου Η΄. “Ούτος τοίνυν ο Ιωάννης ημέτερος ο
τον νουν ανδρείος δε την ευσέβειαν… Ούτος ο κεχαριτωμένος της Ρώμης Αρχιερεύς…”
(«Περί της του Αγίου Πνεύματος μυσταγωγίας, κεφ. 89). Αν
ζούσες τότε π. Παΐσιε δεν θα δίσταζες μετά από αυτές τις εκφράσεις
φιλοφροσύνης, να ρίξεις κατά πρόσωπο του αγίου Πατρός την “ρετσινιά” του προδότου!».
Τὸ ἀπόσπασμα ποὺ ἀπαντᾶ στὸν π. Σωτήριο, εἶναι ἀπὸ παλαιότερη μελέτη τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ πρὸς κάποιον ἁγιορείτη πατέρα:
Ἐδῶ, πάτερ, βλέπω ἐμφανῶς ὅτι
δέν χρησιμοποιεῖς μόνον ἐπιχειρήματα τά ὁποῖα καθημερινῶς διαδίδουν οἱ Οἰκουμενιστές,
ἀλλά χρησιμοποιεῖς τά ἐπιχειρήματα τῶν ἰδίων τῶν Παπικῶν. Διότι ἀπό τούς Οἰκουμενιστές καί τούς
Παπικούς ἀκοῦμε αὐτές τίς περί τοῦ «Filioque» θεωρίες. Καί αὐτοί μέν τά ἀναφέρουν προκειμένου νά
στηρίξουν τήν σημερινή μεταξύ των ἀλληλοαναγνώρισι καί ἀλληλοπεριχώρησι. Ἐσύ ὅμως,
γιατί τά ἀναμασᾶς καί τά ἀναφέρεις καταδεικνύοντας ἐμφανῶς ὅτι συμπορεύεσαι μέ
αὐτούς ἤ τουλάχιστον δικαιολογεῖς ἱστορικῶς τόν ἐκτροχιασμό των; Καί ἔτσι
δηλαδή, νά εἶναι ἱστορικά τά πράγματα, δέν θά ἔπρεπε νά τά ἰσχυριζώμεθα, διότι
προφανῶς ὑποβοηθοῦμε εἰς τήν ἐξάπλωσι καί ἐπικράτησι τῆς αἱρέσεως τῆς ἐποχῆς
μας, ἡ ὁποία οὐσιαστικά δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τήν ἀθώωσι, ἀλληλοπεριχώρησι καί ἀναγνώρισι
τῶν πάσης φύσεως αἱρετικῶν. Τώρα ὅμως πού καί ἱστορικά δέν εἶναι ἔτσι τά
πράγματα τί γίνεται; Ποῦ εὑρισκόμεθα; Ποῦ βαδίζομε; Ποίους καλύπτομε καί ἀθωώνομε;
Διάβασε λοιπόν μία ἱστορική
θεώρησι τῆς περί «Filioque»
