Η Ευαγγελική περικοπή της Θείας Λειτουργίας.
Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον: κε΄ 31 – 46.
Είπεν ο Κύριος: όταν έλθη ο υιός του ανθρώπου εν τη δόξη αυτού, και
πάντες οι άγιοι άγγελοι μετ’ αυτού, τότε καθίσει επι θρόνου δόξης
αυτού, και συναχθήσεται έμπροσθεν αυτού πάντα τα έθνη, και αφοριεί
αυτούς απ’ αλλήλων ώσπερ ο ποιμήν αφορίζει τα πρόβατα από των ερίφων,
και στήσει τα μέν πρόβατα εκ δεξιών αυτού, τα δέ ερίφια εξ ευωνύμων.
Τότε ερεί ο Βασιλεύς τοις εκ δεξιών αυτού: δεύτε οι ευλογημένοι του
Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν απο καταβολής
κόσμου. Επείνασα γάρ, και εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα, και εποτίσατέ με,
ξένος ήμην, και συνηγάγετέ με, γυμνός, και περιεβάλετέ με, ησθένησα,
και επεσκέψασθέ με, εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς με. Τότε
αποκριθήσονται αυτώ οι δίκαιοι λέγοντες: Κύριε, πότε σε είδομεν πεινώντα
και εθρέψαμεν, ή διψώντα και εποτίσαμεν; Πότε δέ σε είδομεν ξένον και
συνηγάγομεν, ή γυμνόν και περιεβάλομεν; Πότε δέ σε είδομεν ασθενή ή εν
φυλακή, και ήλθομεν προς σε; Και αποκριθείς ο Βασιλεύς ερεί αυτοίς: αμήν
λέγω υμίν, εφ’ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων,
εμοί εποιήσατε. Τότε ερεί και τοις εξ ευωνύμων: πορεύεσθε απ’ εμού οι
κατηραμένοι εις το πύρ το αιώνιον, το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις
αγγέλοις αυτού. Επείνασα γάρ, και ουκ εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα, και
ουκ εποτίσατέ με, ξένος ήμην, και ου συνηγάγετέ με, γυμνός, και ου
περιεβάλετέ με, ασθενής και εν φυλακή, και ουκ επεσκέψασθέ με. Τότε
αποκριθήσονται Αυτώ και αυτοί λέγοντες: Κύριε, πότε σε είδομεν πεινώντα ή
διψώντα ή ξένον ή γυμνόν ή ασθενή ή εν φυλακή, και ου διηκονήσαμέν Σοι;
Τότε αποκριθήσεται αυτοίς λέγων: αμήν λέγω υμίν, εφ’ όσον ουκ εποιήσατε
ενί τούτων των ελαχίστων, ουδέ εμοί εποιήσατε. Και απελεύσονται ούτοι
εις κόλασιν αιώνιον, οι δέ δίκαιοι εις ζωήν αιώνιον.
Απόδοση:
Είπε ο Κύριος: «Όταν έρθει ο Υιός του Ανθρώπου με όλη τη
μεγαλοπρέπεια και θα τον συνοδεύουν όλοι οι άγιοι άγγελοι, θα καθίσει
στο βασιλικό θρόνο του. Τότε θα συναχθούν μπροστά του όλα τα έθνη, και
θα τους ξεχωρίσει όπως ξεχωρίζει ο βοσκός τα πρόβατα από τα κατσίκια. Τα
πρόβατα θα τα τοποθετήσει στα δεξιά του και τα κατσίκια στ’ αριστερά
του. Θα πει τότε ο βασιλιάς σ’ αυτούς που βρίσκονται δεξιά του: ‘‘ελάτε,
οι ευλογημένοι απ’ τον Πατέρα μου, κληρονομήστε τη βασιλεία που σας
έχει ετοιμαστεί απ’ την αρχή του κόσμου. Γιατί, πείνασα και μου δώσατε
να φάω, δίψασα και μου δώσατε να πιω, ήμουν ξένος και με περιμαζέψατε,
γυμνός και με ντύσατε, άρρωστος και μ’ επισκεφθήκατε, φυλακισμένος κι
ήρθατε να με δείτε’’. Τότε θα του απαντήσουν οι άνθρωποι του Θεού:
‘‘Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς και σε θρέψαμε ή να διψάς και σου
δώσαμε να πιείς; Πότε σε είδαμε άρρωστον ή φυλακισμένον κι ήρθαμε να σε
επισκεφθούμε;’’ Τότε θα τους απαντήσει ο βασιλιάς: ‘‘σας βεβαιώνω πως
αφού τα κάνατε αυτά για έναν από τους άσημους αδερφούς μου, τα κάνατε
για μένα’’.
Ύστερα θα πει και σ’ αυτούς που βρίσκονται αριστερά του:
‘‘φύγετε από μπροστά μου, καταραμένοι· πηγαίνετε στην αιώνια φωτιά που
έχει ετοιμαστεί για το διάβολο και τους δικούς του. Γιατί, πείνασα και
δε μου δώσατε να φάω, δίψασα και δε μου δώσατε να πιω, ήμουν ξένος και
δε με περιμαζέψατε, γυμνός και δε με ντύσατε, άρρωστος και φυλακισμένος
και δεν ήρθατε να με δείτε’’. Τότε θα του απαντήσουν κι αυτοί: ‘‘Κύριε,
πότε σε είδαμε πεινασμένον ή διψασμένον ή ξένον ή γυμνόν ή άρρωστον ή
φυλακισμένον και δε σε υπηρετήσαμε;’’ Και θα τους απαντήσει: ‘‘σας
βεβαιώνω πως αφού δεν τα κάνατε αυτά για έναν από αυτούς τους άσημους
αδερφούς μου, δεν τα κάνατε ούτε για μένα’’. Αυτοί λοιπόν θα πάνε στην
αιώνια τιμωρία, ενώ οι δίκαιοι στην αιώνια ζωή».
(Επιμέλεια κειμένου: Νικολέτα – Γεωργία Παπαρδάκη)
Ομιλία του Αγίου Κυρίλλου Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων, εις την Δευτέραν Παρουσίαν του Κυρίου
«Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος»
Διακηρύττουμε παρουσίαν Χριστού, όχι μόνον μίαν αλλά και
δευτέραν, πολύ καλλιτέραν της προηγουμένης. Διότι η πρώτη αποτελούσε
επίδειξιν υπομονής, ενώ η ερχομένη φέρει το στέμμα της θείας Βασιλείας.
Πράγματι στον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν τα πάντα, ως επί το πλείστον,
είναι διπλά. Διπλή γέννησις, μία από τον Θεόν προαιωνίως και μία από την
Παρθένον στους εσχάτους καιρούς. Δύο κάθοδοι. Μία η αφανής, και δευτέρα
ένδοξος και επιφανής, η μέλλουσα. Κατά την πρώτην παρουσίαν εσπαργανώθη
στην φάτνην, στην δευτέραν ενδύεται φως ως ιμάτιον. Στην πρώτην
«υπέμεινε σταυρόν, αισχύνης καταφρονήσας», στην δευτέραν θα έλθη
δοξαζόμενος, δορυφορούμενος από στρατιές αγγέλων. Δεν μένουμε λοιπόν
στην πρώτην μόνον παρουσίαν, αλλά προσδοκούμε και την δευτέραν. Και
είπαμε μεν στην πρώτην «ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου», αλλά
και στην δευτέρα θα ειπούμε πάλι το ίδιον, όταν συναντήσωμε μαζί με
τους αγγέλους τον Δεσπότην, και προσκυνώντας αυτόν θα ειπούμε:
«ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου». Έρχεται ο Σωτήρ όχι για να
δικασθή πάλιν, αλλά για να δικάση τους δικαστάς του. Αυτός που
προηγουμένως, όταν εκρίνετο, εσιωπούσε, λέγει ύστερα στους παρανόμους,
υπενθυμίζοντας όσα ετόλμησαν κατά την σταύρωση: «Ταύτα εποίησας και
εσίγησα». Τότε ήλθε για να εκπληρώση την Θείαν Οικονομίαν, και εδίδασκε
τους ανθρώπους με την πειθώ. Τώρα όμως θα αναγκασθούν να τον
αναγνωρίσουν ως Βασιλέα τους, έστω και χωρίς να το θέλουν.
Περί των δύο τούτων παρουσιών ο προφήτης Μαλαχίας λέγει: «και
εξαίφνης θα έλθη εις τον ναόν αυτού ο Κύριος, ον υμείς ζητείτε». Ιδού η
μία παρουσία. Και πάλι περί της δευτέρας παρουσίας λέγει:
Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης:
