ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ: Διορθόδοξη Επιστημονική Ημερίδα για την καταδίκη του Οικουμενισμού και της ''Συνόδου'' της Κρήτης

  Ἀνακοινώθηκε ἐπίσημα ἡ πραγματοποίηση «Διορθόδοξης Επιστημονικής Ημερίδας για την καταδίκη του Οικουμενισμού και της ''Συνόδου'' της Κρήτης».

     Ἀναρτοῦμε τὴν εἴδηση μαζὶ μὲ τὴν ἔκφραση τῆς λύπης μας, γιατὶ οἱ Πατέρες ποὺ τὴν διοργάνωσαν καὶ θὰ τὴν πραγματοποιήσουν:

    α) Ξεκίνησαν μὲ ἁγιοπατερικὲς προϋποθέσεις νὰ ἐφαρμόσουν ὅ,τι οἱ Ἅγιοι μᾶς δίδαξαν γιὰ τὴ στάση μας σὲ καιρὸ αἱρέσεων, πόσο μᾶλλον σὲ καιρὸ τῆς ἐσχατολογικῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

   β) Στὴ πορεία ἄλλαξαν θέσεις καὶ ἀκολουθοῦν πλέον τὴν ἀντιπατερικὴ γραμμὴ τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση καὶ τοῦ π. Νικολάου Μανώλη ποὺ κατηγοροῦσαν. Γραμμὴ ποὺ σὰν ἄτομα ἔχουν κάθε δικαίωμα νὰ ἐφαρμόσουν, ὄχι ὅμως νὰ θέλουν νὰ τὴν ἐπιβάλλουν ὡς τὴν γραμμὴ τῆς Ἐκκλησίας, διαστρέφοντας τὴν διδασκαλία ἑκατοντάδων Ἁγίων ποὺ τὴν ἐπισφράγισαν μὲ τὸ αἷμα τους.

    γ) Ἡ ἀρχικὴ ἀπόφαση μιᾶς πρώτης Κληρικολαϊκῆς Συνάξεως ποὺ ἀποφάσισε τὴν ἀνάγκη γιὰ μιὰ τέτοια Σύναξη, δὲν προέβλεπε διεξαγωγὴ Ἡμερίδος γιὰ καταδίκη τῆς ληστρικῆς Συνόδου. Ἡ Κολυμπάριος Σύνοδος ἤδη ἔχει καταδικαστεῖ στὴ συνείδηση τῶν πιστῶν καὶ μὲ ὅσα δημοσιεύθηκαν ἔχουν ἐξαντληθεῖ τὰ βασικὰ ἐπιχειρήματα γιὰ τὴν ἀπόδειξη τοῦ ὅτι αὐτὴ ἡ Σύνοδος δὲν ἦταν «οὔτε ΑΓΙΑ, οὔτε ΜΕΓΑΛΗ, οὔτε ΣΥΝΟΔΟΣ» (“Θεοδρομία”). Ἡ ἀρχικὴ ἀπόφαση ἦταν τὸ νῦν ἀναγκαῖο: μιὰ Σύναξη ποὺ θὰ ὀργάνωνε τὸν ἀγώνα, ὅσων ἔχουν διακόψει τὸ Μνημόσυνο τῶν Οἰκουμενιστῶν, διότι μόνο αὐτὸ φοβοῦνται οἱ Οἰκουμενιστές, ὅπως ἔδειξαν τὰ τελευταῖα γεγονότα μὲ τὶς διώξεις, ὅσων ἀποτειχίζονται. Κι αὐτὴ ἡ ἀπόφαση παρεκάμφθη, χωρὶς νὰ ἐρωτηθοῦν ἐκεῖνοι ποὺ συμμετεῖχαν στὴν σύναξη γιὰ τὴν πρώτη ἀπόφαση.

   δ) Ἀπὸ Σύναξη ὅσων ἀποτειχίστηκαν μετετράπη σὲ Ἡμερίδα μὴ ἀποτειχισμένων καὶ μερικῶν ἀποτειχισμένων. Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο (ὅπως φαίνεται) καὶ ὁ Καθηγούμενος καὶ Ἀρχιμανδρίτης π. Παΐσιος Παπαδόπουλος (ὁ ὁποῖος διέκοψε τὸ μνημόσυνο τοῦ μητροπολίτη Φλωρίνης) δημοσίευσε ἄρθρο στὸ ὁποῖο ἀνακοινώνει (ἐδῶ) ὅτι δὲν θὰ παραστεῖ σ’ αὐτὴ τὴν ἡμερίδα. Αὐτὴ εἶναι καὶ ἡ δική μου τοποθέτηση ὡς μέλους τῆς πρώτης Σύναξης τῆς Λάρισας, τῆς ὁποίας ἡ ἀπόφαση ἀκυρώθηκε.

Σημάτης Παναγιώτης

Άλλη μια διαστροφή της αλήθειας, αδιάφορον αν είναι συνειδητή ή “ασυνείδητη”!

Η ενότητα της Εκκλησίας

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

    Η Ορθόδοξος Εκκλησία διέρχεται δεινή δοκιμασία της ενότητας Της. Είναι η οδυνηρή συνέπεια της Συνόδου στην Κρήτη. Οι τέσσερις Εκκλησίες, που δεν συμμετέσχον, έχουν παγώσει τις σχέσεις τους με το Φανάρι. Των υπολοίπων οι σχέσεις διατηρούνται σε τυπικό επίπεδο. Καλές είναι οι σχέσεις του Φαναρίου με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Λογικό. Το Φανάρι το ευνόησε στην αδικία που προκάλεσε σε βάρος του Πατριαρχείου Αντιοχείας, με το να εκλέξει Μητροπολίτη στο χωρίς Ορθοδόξους αλλά με πολύ χρήμα Κατάρ, έδαφος της κανονικής δικαιοδοσίας του Πατριαρχείου Αντιοχείας.

  Στις 22 Μαρτίου 2017 και με την ευκαιρία της τελετής παραδόσεως του έργου, της ανακαινίσεως του Κουβουκλίου του Παναγίου Τάφου, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος προσκάλεσε τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίο να παραστεί σ’ αυτήν. Ο Πατριάρχης δέχθηκε την πρόσκληση και παρέστη. Πρόσκληση ο κ. Θεόφιλος δεν απέστειλε στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο. Πρόκειται, τουλάχιστον, για εκκλησιαστικό ατόπημα. Δεν μπορεί να προσκαλείται ο κ. Τσίπρας και να μην καλείται ο Αρχιεπίσκοπος της Ελλαδικής Εκκλησίας.

Η δικαιολογία που ελέχθη από κύκλους του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων είναι ότι εκλήθησαν όσοι συνεισέφεραν χρηματικά στην ανακαίνιση του Παναγίου Τάφου. Και η ηγεσία της Ελληνικής Πολιτείας προσεκλήθη επειδή συνέβαλε στην ανακαίνιση, ενώ η Εκκλησία της Ελλάδος δεν συνέβαλε... Το επιχείρημα είναι έωλο. Η Εκκλησία της Ελλάδος είναι σταθερά και για πάνω από 150 χρόνια η οικονομική και πνευματική μεγάλη ευεργέτιδα του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και η σχεδόν μοναδική αιμοδότρια του σε  ανθρώπους, κληρικούς και λαϊκούς.

Δεν είναι δυνατόν πάντως, χωρίς να υπάρχουν τα σχετικά στοιχεία, να γίνει δεκτή η πληροφορία πως ο Οικουμενικός Πατριάρχης ζήτησε να μην προσκληθεί ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος. Ό,τι και αν συνέβη την τελική ευθύνη της προσβλητικής ενέργειας προς την Εκκλησία της Ελλάδος την έχει εξ ολοκλήρου ο κ. Θεόφιλος. Ούτως ή άλλως η μη πρόσκληση του κ. Ιερωνύμου στα Ιεροσόλυμα αποτελεί ένα ακόμη δείγμα ότι οι σχέσεις Φαναρίου και Αθηνών εξακολουθούν να βρίσκονται στο ναδίρ. Οι πρόσφατες κινήσεις αβροφροσύνης προς ιεράρχες του Οικουμενικού θρόνου εκ μέρους ορισμένων Μητροπολιτών της Ελλαδικής Εκκλησίας, όπως λ.χ. των Μητροπολιτών Νέας Σμύρνης και Δημητριάδος, χαρακτηρίζονται μεμονωμένες, και δεν αντιπροσωπεύουν το έναντι του Φαναρίου αρνητικό κλίμα που κυριαρχεί στην Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος.

   Προβλήματα στην ενότητα έχουν παρουσιαστεί και στο εσωτερικό της Ελλαδικής Εκκλησίας. Τον τελευταίο καιρό κληρικοί Της αποτειχίστηκαν από τους Επισκόπους τους. Ουσιαστικό ρόλο στην απόφασή τους έπαιξαν ότι δεν αποκηρύχθηκαν από αυτούς οι αποφάσεις της Συνόδου στην Κρήτη. Άλλοι λόγοι που προβάλλονται είναι η μη εκ μέρους τους καταδίκη του Οικουμενισμού και η μη διακοπή του μνημοσύνου του Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, που τον προωθεί.

Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος γνωρίζουσα την κατάσταση στο εσωτερικό Της εξέδωσε «προς τον Λαό» κείμενο για τη Σύνοδο στην Κρήτη, με το οποίο δεν θέλησε να προκαλέσει τον πιστό λαό και δεν υποστήριξε τις αποφάσεις της, προκαλώντας έτσι την μήνιν του Φαναρίου. Απόδειξη, η σε βάρος του κειμένου έντονα αρνητική άποψη, που εκδήλωσε ο εκφράζων τις απόψεις του κ. Βαρθολομαίου καθηγητής κ. Λαρεντζάκης.

  Υπενθυμίζεται πάντως ότι όλες οι μεγάλες σύγχρονες εκκλησιαστικές μορφές αγωνίστηκαν μεν για την ορθή πίστη και κατά του οικουμενισμού, αλλά δεν απομακρύνθηκαν από την Εκκλησία, δεν αποτειχίστηκαν από τους Επισκόπους τους. Παράδειγμα οι Άγιοι Ιουστίνος (Πόποβιτς) Παΐσιος και Πορφύριος. Επίσης ο σοφός γέροντας π. Επιφάνιος (Θεοδωρόπουλος) έγραψε με παρρησία ανοικτές επιστολές προς τον τότε Πατριάρχη Αθηναγόρα, επισημαίνοντάς του το πρόβλημα που προκαλούσαν στο λαό οι οικουμενιστικές του ενέργειες, αλλά δεν εγκατέλειψε την Εκκλησία, δεν αποτειχίστηκε. [σ.σ.: Νά, λοιπόν, κι ἄλλος ἕνας “ἐκκλησιαστικὸς” δημοσιογράφος ποὺ παραπληροφορεῖ εἴτε ἐξ ἀγνοίας, εἴτε ἐκ σκοπιμότητος. Οὐδεὶς ἐκκλησιαστικὸς Κανόνας καὶ οὐδεὶς Ἅγιος τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μᾶς δίδαξε ὅτι Ἀποτείχιση σημαίνει ἀπομάκρυνση ἐκ τῆς Ἐκκλησίας. Ἐπίσης: καὶ ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς καὶ ὁ ἅγιος Παΐσιος ἀποτειχίστηκαν γιὰ κάποιο χρονικὸ διάστημα, παρότι τότε ὁ Οἰκουμενισμὸς ἦταν στὴν ἀρχὴ καὶ οἱ προκλητικὲς ἐνέργειες τῶν Οἰκουμενιστῶν διακριτικὲς καὶ ἀπόκρυφες!].

Στο περιοδικό «Οι Τρεις Ιεράρχαι» και στο φύλλο του Δεκεμβρίου 1965, ο π. Επιφάνιος έγραψε: «Παναγιώτατε,

"Ο καιρός του Πάθους πλησιάζει"!!!

 ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ:

Το έγγραφο ανακριτού της Ι.Μ.Θ.

και

η απάντηση του π.Θεοδώρου Ζήση

Πρόκειται για 2 επιστολές. Η πρώτη είναι του ειδικού ανακριτού της Ι.Μ.Θ. προς τον π. Θεόδωρο Ζήση και η δεύτερη είναι η γραπτή απάντηση του π. Θεοδώρου. Δημοσιεύουμε ευχαρίστως τις επιστολές αυτές, κοινά και κατ' αποκλειστικότητα, οι διαχειριστές των Ιστολογίων Κατήχησης και Κατάνυξις κατόπιν της παρακλήσεως του π. Θεοδώρου Ζήση, σε αρχείο pdf.

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Το έγγραφο ανακριτού της Ι.Μ.Θ. και η απάντηση του π.Θεοδώρου Ζήση.pdf by katihisis on Scribd

Πηγή

ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑ

Αρχιμ. Παΐσιου Παπαδόπουλου

      Το να αγωνιστεί ο χριστιανός για την πίστη δεν είναι θέμα ηθικοπλαστικής θεώρησης αλλά προσωπικών βιωμάτων πίστεως στην εν Χριστώ ζωή. Στις μέρες μας και  στον εκκλησιαστικό μας χώρο περιορίστηκαν κατά πολύ τα βιώματα. Το άσχημο δεν είναι ότι μετατοπίσθηκε απλώς το κέντρο βάρους από την εμπειρία της πίστεως «Ἐστὶ δὲ πίστις ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων» (Εβρ. ια΄ 1) στην εξ ακοής πίστη «…ἡ πίστις ἐξ ἀκοῆς, ἡ δὲ ἀκοὴ διὰ ρήματος Θεοῦ» (ι΄ 17), αλλά ότι δεν κρατούμε καν την παρακαταθήκη της πίστεως, καθώς διαπιστώνεται από την ψευτοσύνοδο του Κολυμβαρίου, από την αντιμετώπιση του όλου θέματος από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος αλλά και από την στάση του πληρώματος της Εκκλησίας.

   Βέβαια, πρέπει  να επισημανθεί –για να μην αδικήσουμε και τους αγωνιζομένους–  ότι υπάρχει μια μερίδα πιστών που αγωνιά, ενημερώνεται και προσεύχεται όπως ο Κύριος στον κήπο της Γεσθημανή. Καθένας απ’ αυτούς ενεργεί με τον δικό του τρόπο

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΑΣΚΕΣ…

                                                                                          

του Νεκτάριου Δαπέργολα

Διδάκτορος Βυζαντινής Ιστορίας

   Ειπώθηκε κάποτε προσφυώς ότι ο στόχος της Νέας Εποχής δεν είναι ν’ αδειάσει τις ορθόδοξες εκκλησίες, αλλά να τις γεμίσει με κόσμο που θα έχει αλλοιωμένο φρόνημα.

Μετά από δεκαετίες μεθοδικής κι οργανωμένης δράσης των οργάνων που, ενορχηστρούμενα από τα κέντρα της Παγκοσμιοποίησης και του Σιωνισμού, εργάζονται για τον συστηματικό πνευματικό εκμαυλισμό του λαού μας και την αποδόμηση της γνήσιας ορθόδοξης πίστης, όσο βέβαια και της γλώσσας και της ιστορίας του, είναι φανερό πως ο εν λόγω στόχος έχει σε μεγάλο βαθμό ήδη επιτευχθεί. Σήμερα λοιπόν υπάρχουν πάρα πολλοί, ακόμη και μέσα στον λεγόμενο εκκλησιαστικό χώρο, που υποτιμούν συνειδητά όλη τη συζήτηση που έχει ανοίξει εδώ και αρκετά χρόνια σχετικά με τον Οικουμενισμό - και αναζωπυρώθηκε επ’ εσχάτων εξαιτίας της συνόδου της Κρήτης αλλά και των προσφάτων αποτειχίσεων κάποιων κληρικών μας έναντι των οικουμενιστών επισκόπων τους.

       Υπάρχουν πολλοί που ακούγοντας περί Οικουμενισμού, Νέας Εποχής, θρησκευτικού συγκρητισμού, Πανθρησκείας κλπ. -εμφανώς επηρεασμένοι από τη χρόνια πλύση εγκεφάλου που εκπορεύεται από τους γνωστούς

Μάθαμε από Αγιορείτικη πηγή ότι εντείνονται οι διωγμοί στο άγιο όρος

 Πληροφορηθήκαμε ἀπὸ Ἁγιορείτικη πηγὴ ὅτι ἐντείνονται οἱ διωγμοὶ στὸ Ἅγιο Ὄρος κατὰ τῶν Μοναχῶν ποὺ δὲν μνημονεύουν τὸν Πατριάρχη.  Οἱ μοναχοί (ὅσους ἔχουν ἀπειλήσει-προειδοποιήσει μὲ ἀπέλαση) πιέζονται (μὲ ἔντονο τρόπο) ἀπὸ τοὺς ἀστυνομικοὺς νὰ ἀπομακρυνθοῦν μέσα στὴν καθορισμένη ἡμερομηνία ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος.

Συμφιλιωθήκαμε με την αίρεση! Πριν μερικά χρόνια αυτή η είδηση θα ξεσήκωνε θύελλα αντιδράσεων. Τώρα; ...Σιωπή!

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην «Κοινότητα Taizé» τον Απρίλιο

Πηγή: Romfea.gr

---

Λίγες ημέρες μετά το Πάσχα, η Κοινότητα "ΤΑΙΖΕ" θα φιλοξενήσει σε μια ειδική ξενάγηση για πρώτη φορά, τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο.
Συγκεκριμένα ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας θα επισκεφθεί την Κοινότητα την Τρίτη 25 Απριλίου 2017, κατά τη διάρκεια ποιμαντικής επίσκεψής του στην Ελβετία με την ευκαιρία των 50 χρόνων του Ορθόδοξου Κέντρου του Σαμπεζύ.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψη ο Πατριάρχης θα παραστεί στην προσευχή στην Εκκλησία της Συμφιλίωσης, με την παρουσία αδελφών, και εκπροσώπων διαφόρων χριστιανικών κοινοτήτων και νέων του Taize.
Να αναφερθεί ότι ο Αδελφός Alois του Taize θα είναι εκείνος που θα μιλήσει αμέσως μετά την προσευχή, η οποία θα είναι ανοικτή για όλους.

Πηγή

O ιεραπόστολος π. Κοσμάς Γρηγοριάτης. Περιστατικά της ζωής του

 Μοναχού Δαμασκηνού Γρηγοριάτη

   Τον Νοέμβριο του 1978 ξεκίνησε από την Ιερά Μονή του Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους, με ευλογία του Καθηγουμένου αυτής πατρός Γεωργίου, ο ιερομόναχος π. Κοσμάς Γρηγοριάτης (Ασλανίδης), ο οποίος και εργάσθηκε στην ιεραποστολή στο Κολουέζι μέχρι τον Ιανουάριο του 1989. Στα έντεκα αυτά χρόνια βάπτισε περί τους 15.000 Αφρικανούς και ίδρυσε περί τις 55 ενορίες.

Όταν ξεκίνησε σε ηλικία 37 ετών για την Ιεραποστολή στα Έθνη, ποτέ δεν είχε φαντασθεί πόσα και ποια τεράστια εμπόδια και προβλήματα θα ορθώνονταν μπροστά του. Ο Θεός τού άναψε μόνο

Αναγκαίες Διευκρινίσεις του π. Ευθυμίου Τρικαμηνά

Διευκρινίσεις ἀναγκαῖες τοῦ Ἱερομονάχου Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ πρὸς σκανδαλισθέντας ἀδελφούς

  Ἐπειδὴ δημιουργήθηκε ἕνας σκανδαλισμὸς μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν, ἐξ αἰτίας τοῦ ὅτι λειτουργῶ, μιὰ φορὰ τὸν μήνα στὸ ἰδιωτικὸ ἐκκλησάκι τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ στὴν Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης, εἶμαι ὑποχρεωμένος νὰ ἀναφέρω τὰ ἑξῆς:

    1) Ὅπως ἔχω κατ’ ἐπανάληψι ἀναφέρει, τὸ ἱστολόγιο τὸ ὁποῖο μὲ ἐκπροσωπεῖ, μὲ καλύπτει πλήρως καὶ μὲ τὸ ὁποῖο συνεργάζομαι εἶναι ἡ «Ἀποτείχιση καὶ Πατερικὴ Παράδοση».

    2) Μὲ τὸ ἱστολόγιο «Ὁμολογία», τοῦ ὁποίου διαχειριστὴς εἶναι ὁ κ. Ὀδυσσέας Τσολογιάννης, ἂν καὶ ἀνήκει σὲ ἀποτειχισμένο ἀδελφό, δὲν ἔχω κάποια ἰδιαίτερη συνεργασία, οὔτε μὲ ἐκφράζουν οἱ θέσεις του, εἰδικὰ γιὰ τὰ ἐσχατολογικὰ θέματα, ὅπως καὶ ὁ τρόπος ἐκφράσεως καὶ ἀντιμετωπίσεως τῶν διαφωνούντων μὲ αὐτό.

    3) Τὸ ὅτι λειτουργῶ εἰς αὐτὸ μιὰ φορὰ τὸ μήνα, τὸ κάνω ἐξ αἰτίας τῆς ἀποτειχίσεως, ὡς πρὸς τὸν σκοπὸν νὰ ἐξυπηρετοῦνται λειτουργικὰ οἱ ἀποτειχισμένοι ἀδελφοὶ τῆς περιοχῆς αὐτῆς. Πιθανόν, ὅταν ὑπάρξουν καὶ ἄλλες ἑστίες ἀποτειχισμένων ἀπὸ τὴν αἵρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἰς τὴν περιοχὴ αὐτή, νὰ μὴν χρειάζεται καὶ ἡ δική μου παρουσία.

  Τέλος ἀναφέρω ὅτι ἡ ἀποτείχισις ἀπὸ τὴν αἵρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τοὺς φορεῖς της πρέπει νὰ εἶναι τὸ σημεῖο κοινωνίας ἐκκλησιαστικῆς καὶ ἐπικοινωνίας μεταξύ μας, οἱ δὲ ἄλλες διαφορὲς ὡς δευτερεύουσες, πρέπει νὰ τίθενται εἰς τὸ περιθώριο, προκειμένου, εἰς τὰ ἔσχατα χρόνια, νὰ εἴμεθα μιμηταὶ ἢ συνοδοιπόροι τῶν Ἁγίων Πατέρων.

 Ἱερομόναχος Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς